R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dat varieert heel veel. Als ik naar andere, normale mensen kijk, dan zullen heel veel mensen het maar in een paar gevallen opmerken: als het echt heel duidelijk is (meestal dan a.d.h.v. een combinatie met spastisch gedrag) of anders als ze er ervaring mee hebben. De meeste autisten die verder normaal (of hoger) begaafd zijn zullen vaak het spel heel goed mee kunnen spelen. Niet omdat ze het spel kennen, maar wel de spelregels. Pas als je heel goed gaat opletten zie je de gaten in het spel.quote:
Of autisten het zelf in de gaten hebben? Ik denk dat er best wel wat autisten zijn die het opmerken, maar of dit hetzelfde is als het daadwerkelijk herkennen?
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
comment?
Ik had het vandaag met iemand over haar zoon, die zo'n rugzakkindje is. We hadden het toen over de oneerlijkheid van het ZMOK onderwijs, dat is hetgene waar cluster 4 kinderen voor in aanmerking komen. Zoals je misschien ook weet, heb ik een blauwe maandag op zo'n 'gevangenisinstelling' stage gelopen als een soort van "klasse assistent" (je moet gelijk hoog inzetten, nietwaar?). Ik stond te klapperen met mijn oren toen ik hoorde dat slechts een heel laag percentage ooit het niveau van hulpbouwvakker kon halen. Vandaar mijn vraag of jouw zoon misschien ook in die categorie valt. Niveau 2 is altijd meer dan 1.
Maar als je het liever over bloeiende kindertjes wilt hebben, mij best hoor. Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?
) het is gewoon een van m'n drie kinderen, punt.Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Hij krabbelt weer op en verveelt zich en wil aan het werk/schoolquote:Op maandag 23 juni 2008 20:50 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Hoe gaat het nu met Detlev Yvonne?
En ik plaag hem veel, "kijk, foon, niet voor spelletjes, om te bellen, het liefst ons';)
En het moment dat ik z'n "Mahaaaaaaaaaaam!"hoor weet ik dat het in z'n koppie zit.
Zal wel weer onorthodox zijn, maar we doen veel met humor.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Wat mij betreft deugen de meeste kinderen niet, dus wat dat betreft kan ik een stukje met je opgaanquote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
(die etterlijers uit de buurt hebben stenen in mijn boot gesmeten om 'm te laten zinken en de touwen losgemaakt, ze moeten te vuur en te zwaard bestreden opgevoed worden!)
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Yvonne, onze zoon heeft net zijn diploma voor VMBO-t op zak, met een prachtige cijferlijst, dankzij de huiswerkbegeleiding die hij vanaf december kreeg. Hij gaat nu HAVO doen op een " gewone" middelbare school, maar met rugzakje. Dit dankzij een diagnose/stempeltje....helaas gaan dan pas alle deuren open inderdaad!
Als persoon erger ik mij kapot aan alle labels, maar als je hulp o pbepaalde gebieden nodig hebt ben je er toch van afhankelijk.
In mijn omgeving heb ik mensen gezien met een gerichte hulpvraag.Ze beschreven precies dat wat in hun leven een probleem was en welke begeleiding/oefending ze nodig hadden om dat stuk soepeler te laten lopen. Daar mochten ze niet aan mee doen, want daar heb je een indicatie voor nodig. En jawel.. die indicatie krijg je pas als je label zus of label zo hebt. (aangeven en "bewijzen" dat het vraagstuk daadwerkelijk een probleem is waar ze wat aan willen doen is niet voldoende... het moet wel onder een kopje vallen. En niet zomaar ene kopje... wel graag één van de kopjes waarvan zij vinden waarbinnen een dergelijk probleem een rol in kan spelen
)
Je hebt dan dus een diagnose nodig. Een diagnose van iets waarvan je al weet dat het het is, maar wat an sich geen probleem is. Behalve dat éne onderdeel ervan dus.
en ga dan de malle molen van misdiagnoses en wachttijden maar eens in (jawel misdiagnoses als je schriftelijk al aan hebt gegeven hoe je zelf denkt dat de diagnose zou moeten luiden)
en praten in codes en labels in plaats van de persoon bij naam te noemen (of tégen in plaats van over de persoon te spreken... ja zelfs als de persoon erbij zit wordt er gesproken alsof de persoon er niet bi jis... TEGEN mensen praten.. niet óver mensen... kom zeg ).......
nee
Nog iets leuks gezien recent.
Iemand die zorg afneemt kreeg een zorgdossier.
Het lijkt verdorie wel een veemarkt!!!!!
Als dit nou het systeem is...prima, maar moet je het er zo dik bovenop leggen??
Bovenaan het dossier stond
"zorgveilingnummer:*****"
welja zeg ik heb mij kapot gelachen, maar de persoon zelf voelde zich er onpasselijk van. (en terecht!)
Er zijn mensen met namen en echte levens,
en bij sommige van deze mensen heeft de verzameling van eigenschappen die ze in meer of mindere mate beperken een naam gekregen.
In mijn omgeving heb ik mensen gezien met een gerichte hulpvraag.Ze beschreven precies dat wat in hun leven een probleem was en welke begeleiding/oefending ze nodig hadden om dat stuk soepeler te laten lopen. Daar mochten ze niet aan mee doen, want daar heb je een indicatie voor nodig. En jawel.. die indicatie krijg je pas als je label zus of label zo hebt. (aangeven en "bewijzen" dat het vraagstuk daadwerkelijk een probleem is waar ze wat aan willen doen is niet voldoende... het moet wel onder een kopje vallen. En niet zomaar ene kopje... wel graag één van de kopjes waarvan zij vinden waarbinnen een dergelijk probleem een rol in kan spelen
)Je hebt dan dus een diagnose nodig. Een diagnose van iets waarvan je al weet dat het het is, maar wat an sich geen probleem is. Behalve dat éne onderdeel ervan dus.
en ga dan de malle molen van misdiagnoses en wachttijden maar eens in (jawel misdiagnoses als je schriftelijk al aan hebt gegeven hoe je zelf denkt dat de diagnose zou moeten luiden)
en praten in codes en labels in plaats van de persoon bij naam te noemen (of tégen in plaats van over de persoon te spreken...
ja zelfs als de persoon erbij zit wordt er gesproken alsof de persoon er niet bi jis... TEGEN mensen praten.. niet óver mensen... kom zeg ).......nee
Nog iets leuks gezien recent.
Iemand die zorg afneemt kreeg een zorgdossier.
Het lijkt verdorie wel een veemarkt!!!!!
Als dit nou het systeem is...prima, maar moet je het er zo dik bovenop leggen??
Bovenaan het dossier stond
"zorgveilingnummer:*****"
welja zeg
ik heb mij kapot gelachen, maar de persoon zelf voelde zich er onpasselijk van. (en terecht!)Er zijn mensen met namen en echte levens,
en bij sommige van deze mensen heeft de verzameling van eigenschappen die ze in meer of mindere mate beperken een naam gekregen.
Maar je kunt toch ook met een rugzak de mavo doen?quote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
"e:Op maandag 23 juni 2008 23:52 schreef Rimpelhond het volgende:
=KNIP=
en ga dan de malle molen van misdiagnoses en wachttijden maar eens in (jawel misdiagnoses als je schriftelijk al aan hebt gegeven hoe je zelf denkt dat de diagnose zou moeten luiden)
=KNIP=
Hoe herkenbaar. Gelukkig (net) niet bij mijzelf, maar je wordt er wel gestoord van. Waardoor ook jij hulp nodig hebt en niet gaat krijgen...quote:Op maandag 23 juni 2008 20:39 schreef yvonne het volgende:keukenprinsesje, het was ook geen aanval hoor
En het knokken, herkenbaar, Nederland het land van melk en honing is niet helemaaaaaal correct
=KNIP=
Succes!
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstjequote:
Hoewel de meeste normaal begaafde mensen met autisme verlangen naar een intieme partnerrelatie, slagen er maar heel weinig mensen met autisme om dat verlangen ook te realiseren. In de follow-up studies is het aantal volwassenen met autisme dat gehuwd is of samen woont met een partner op één hand te tellen.
De problemen met sociale relaties worden steeds duidelijker met het opgroeien. Een aantal kinderen met autisme dat nog vriendjes had in de lagere school, verliest die tijdens de puberteit en adolescentie. Het contrast met leeftijdsgenoten wordt steeds groter. Kinderen met autisme groeien lichamelijk wel mee met met hun leeftijdsgenoten, maar niet emotioneel en sociaal. Terwijl ander tieners last hebben van hun hormonen en ijverig experimenteren met romances en seksuele relaties, zitten veel jongeren met autisme nog op het niveau van ‘vriendjes hebben’ van de lagere school.
Ook jongeren met autisme raken op zekere leeftijd wel geïnteresseerd in seksualiteit, maar meestal later dan andere jongeren. Ze missen echter de nodige sociale vaardigheden voor een seksuele relatie. De spanning tussen het seksueel verlangen en het onvermogen dat verlangen ook vorm te geven kan leiden tot heel wat problemen. Daarnaast worden tieners en jongvolwassenen vaak uitgelachen, uitgestoten of zelfs gepest omwille van hun vreemde manier van contact leggen. Omwille van hun sociale naïviteit bestaat tevens het risico dat ze seksueel mibruikt worden.
Op dit moment zijn er onvoldoende onderzoeksgegevens om een idee te vormen over het aantal dat uiteindelijk slaagt in een vaste, intieme relatie. Feit is wel dat dergelijke relaties ‘anders’ zullen zijn en dat van de partner, naast liefde, vooral veel geduld, verdraagzaamheid en begrip zullen vragen.
Een relatie met iemand met Aspergersyndroom kan je vergelijken met een relatie tussen twee mensen uit zeer verschillende culturen, zich elk niet bewust van de gewoonten en de verwachtingen van de ander. Ongewild trappen ze voortdurend op elkaars tenen. Twee bronnen van conflict zijn de fysieke en emotionele intimiteit enerzijds en de dominantie van de speciale interesses anderzijds.
Het teveel tijd stoppen in de eigen interesse, zodat de partner alleen komt te staan voor alle familiale en huishoudelijke taken, het maken van onverantwoorde uitgaven, het in discussie gaan over details en feiten, het zich terugtrekken bij conflicten en spanningen, het tekort aan invoelingsvermogen en aandacht voor de partner….dit zijn maar enkele van de vele mogelijke frustraties voor een partner van iemand met autisme. Het gebeurt dan ook vaak dat relaties stuk lopen.
Soms lukt het, als de partner het autisme een plaats weet te geven in de relatie, de verwachtingen aanpast, compensaties zoekt in andere sociale relaties en vooral de positieve kanten van het autisme weet te waarderen. Hoedanook is een normale partnerrelatie voor mensen met autisme verre van zelfsprekend. Toekomstige partners moeten door de ouders of de persoon met autisme zelf op de hoogte gebracht worden van het autisme. De keuze ligt vooral bij de partner, want mensen met autisme kunnen zich doorgaans niet voorstellen wat een intieme relatie inhoudt.
Door de vele frustraties met mislukte pogingen tot een intieme relatie kiest een aantal mensen met autisme ervoor om alleen te blijven.
WONEN
Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn. Dat laatse vinden begaafde mensen met autisme wel erg. Eenzaamheid vormt de grootste bedreiging voor het welzijn van begaafde personen met autisme. Het streven naar een eigen woning op appartement is daarom niet zonder risico’s. Zelfstandig wonen geeft de persoon met autisme maar tevredenheid als er een netwerk is van mensen die regelmatig eens binnen springen, met wie de persoon met autisme naar de bioscoop kan en die als eens een handje komt toesteken in het huishouden.
Voor heel wat mensen met autisme, zelfs begaafde mensen, is zelfstandig wonen niet haalbaar. Zij zijn aangewezen op min of meer beschermde woonvormen met begeleiding. Voor sommigen is het organiseren van de dagelijkse taken zelfs zo moeilijk dat ze dagelijkse begeleiding nodig hebben. Op het vlak van zelfstandig wonen zijn de twee grootste problemen voor volwassenen met autisme de zelfredzaamheid en de vrije tijd. Zelfs eenvoudige huishoudelijke taken en probleempjes kunnen ze vaak niet aan. De vrije tijd moet ook voor hen georganiseerd worden. Ze kunnen zich te pletter vervelen, maar veel groter is de kans dat ze zich opsluiten in hun specifieke interesse en dat die het hele leven gaat domineren. Ze zitten uren te surfen op Internet en vergeten te eten of de afwas te doen en de strijk stapelt zich torenhoog op.
Een gewaardeerde plaats
Is er wel een gewaardeerde plaats voor mensen met autisme en een normale begaafdheid in onze wereld? Jazeker, maar of ze die kunnen krijgen hangt niet zozeer af van hun handicap maar vooral van de manier waarop de samenleving met die handicap omgaat.
Mensen met autisme vragen in de eerste plaats dat we hen ontmoeten zoals ze zijn. We mogen ons niet laten bedriegen door hun brein, hun intelligentie. Verscholen achter hun soms verbluffende intelligentie zitten heel wat tekorten. Begaafde mensen met autisme komen niet ter wereld met de bagage om in die wereld te overleven. Hun anders zijn is niet op maat gemaakt voor deze wereld. Achter de compensaties en camouflages zit een uniek persoon die vraagt om hulp, bescherming en begeleiding. Die begeleiding is meer dan alleen werken aan hun autisme.
Hoe intensief we ook trainen en onderwijzen, mensen met autisme zullen nooit volledig geëquipeerd raken om zonder hulp en begeleiding mee te draaien met de rest.
Autisme is en blijft een ernstige handicap. Het is een misverstand te denken dat integratie van mensen met autisme vooral het gevolg is van intensieve en gepaste trainings- en onderwijsprogramma’s.
bron: Het boek Brein Bedriegt
auteur: Peter Vermeulen
uitgeverij: Vlaamse Dienst Autisme
Hé, dat lijkt me een goed boek, even opslaan dit.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Ik wilde even iets delen.
Zoals u weet ben ik een voedsel-nazi. Het is een obsessie en ik weet dat het soms weleens een tandje minder kan, maar doorgaans heeft mijn hyperfocussen alleen maar voordelen
Nu wil het feit dat ik al enige tijd geleden op de hoogte werd gesteld van de werking van voeding bij Autisten.
Het weglaten van granen in het dieet zou effect kunnen hebben op het functioneren.
Nu eet ik al geruime tijd geen granen meer, en ik weet niet of het wishfull thinking betreft, maar ik lijk inderdaad een stuk minder hectisch in mijn hoofd.
Toevallig was gisteren bij Oprah ( ) een actrice die een zoontje heeft met Autisme en ook zij was positief over het weglaten van granen in zijn voeding.
Misschien iets voor jullie om te proberen? Weten jullie er meer van?
Zoals u weet ben ik een voedsel-nazi. Het is een obsessie en ik weet dat het soms weleens een tandje minder kan, maar doorgaans heeft mijn hyperfocussen alleen maar voordelen
Nu wil het feit dat ik al enige tijd geleden op de hoogte werd gesteld van de werking van voeding bij Autisten.
Het weglaten van granen in het dieet zou effect kunnen hebben op het functioneren.
Nu eet ik al geruime tijd geen granen meer, en ik weet niet of het wishfull thinking betreft, maar ik lijk inderdaad een stuk minder hectisch in mijn hoofd.
Toevallig was gisteren bij Oprah (
) een actrice die een zoontje heeft met Autisme en ook zij was positief over het weglaten van granen in zijn voeding.Misschien iets voor jullie om te proberen? Weten jullie er meer van?
Mannetje toch, is je hele bestaan niet een grote sessie van zelfbevrediging?quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
Ik begrijp niet dat je jezelf zo wil tergen met je aanwezigheid hier.
Als jij zo blijft posten, dan blijf ik het leuk vinden inderdaadquote:
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ben je gelukkig, She?
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Het leest ook heel lekker.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:04 schreef F04 het volgende:
[..]
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstje
Er is verder maar weinig over autisme; langzaamaan verschijnt er meer en meer, maar er zit nog veel kaf tussen het koren: veelal een hele droge benadering, of een gedateerde. Verschillende boeken heb ik al doorgelezen (of ben ik aan begonnen), maar echt nieuwe dingen of handvaten kom je niet snel tegen in de autisme-boek-hoek, daarvoor moet je vaak in algemenere pshygologische boeken zijn.
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Als je maar weet dat je mijn favoriete idioot op fok bentquote:Op dinsdag 24 juni 2008 15:44 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik weet hoe gelukkig voelt en dat is absoluut mijn grootste prestatie dit jaar.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik ben een tijdje terug naar een psycholoog gegaan voor problemen die ik. Ik heb onder andere problemen met sociale interactie. Nu stelde mijn psycholoog voor om een cursus sociale vaardigheden te gaan doen. Vandaag ben ik naar het kennismakingsgesprek gegaan voor die cursus. De cursusleidster vroeg of ik volledig voor die cursus te gaan.
Aangezien ik niet weet wat ik kan verwachten kon ik die toezegging niet doen. Het enige wat ik kon toezeggen was dat ik het wilde gaan proberen. Zonder dat ik een garantie gaf of ik die cursus zou afmaken of niet. Dat vond zij niet genoeg.
Ik wil die cursus gaan doen omdat ik wil veranderen. Alleen ik denk niet dat ik het alleen aan kan. Daarom moet ik steun zoeken bij andere. Dit gaat moeilijk worden omdat ik weinig mensen heb waarbij ik steun kan zoeken.
Maar misschien is er ook andere optie. Dit moet ik met mijn psycholoog besprekken. Maar voorals nog wil ik die cursus gaan doen. Tenzij mijn psycholoog een beter idee heeft.
Aangezien ik niet weet wat ik kan verwachten kon ik die toezegging niet doen. Het enige wat ik kon toezeggen was dat ik het wilde gaan proberen. Zonder dat ik een garantie gaf of ik die cursus zou afmaken of niet. Dat vond zij niet genoeg.
Ik wil die cursus gaan doen omdat ik wil veranderen. Alleen ik denk niet dat ik het alleen aan kan. Daarom moet ik steun zoeken bij andere. Dit gaat moeilijk worden omdat ik weinig mensen heb waarbij ik steun kan zoeken.
Maar misschien is er ook andere optie. Dit moet ik met mijn psycholoog besprekken. Maar voorals nog wil ik die cursus gaan doen. Tenzij mijn psycholoog een beter idee heeft.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ik heb al een paar maanden een vriendin. Nu wil ik meer doen dan alleen zoenen en strelen. Dit heb ik ook tegen haar gezegd. Alleen zij heeft daar op niet echt een antwoord opgeven. En ik vroeg of ze met haar ex al sex heeft gehad en daar gaf ze ook geen antwoord. Nu vind ik praten over mij gevoelens moeilijk. Maar wat kan ik het beste doen? Ik word er een beetje gefrusteerd van.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
1: niet gefrusteerd worden, dat gaat je zeer waarschijnlijk je relatie kostenquote:Op woensdag 25 juni 2008 11:57 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb al een paar maanden een vriendin. Nu wil ik meer doen dan alleen zoenen en strelen. Dit heb ik ook tegen haar gezegd. Alleen zij heeft daar op niet echt een antwoord opgeven. En ik vroeg of ze met haar ex al sex heeft gehad en daar gaf ze ook geen antwoord. Nu vind ik praten over mij gevoelens moeilijk. Maar wat kan ik het beste doen? Ik word er een beetje gefrusteerd van.
2: het lijkt mij raadzaam dit met professionele hulp te doen; als jij hulp/advies wil kan je dat zelf (alleen) doen, anders samen met je vriending (als ze dat wil)
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Het is een leuk en interessant boek. Was het tweede boek dat ik over autisme gelezen heb.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:08 schreef yvonne het volgende:
Hé, dat lijkt me een goed boek, even opslaan dit.
Ik heb vanacht echt een mooie documentaire gekeken over kinderen met autisme die een muziek voorstelling in elkaar zetten. Echt een aanrader. Misschien ben ik een beetje spuit 11 en is dit al eens aan de orde hier geweest. Maar dan hierbij nog een keer:
http://www.imdb.com/title/tt0481580/
Via torrents is hij eventueel ook binnen te halen.
http://www.imdb.com/title/tt0481580/
Via torrents is hij eventueel ook binnen te halen.
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.quote:Op donderdag 26 juni 2008 04:25 schreef TheVotary het volgende:
Ik heb vanacht echt een mooie documentaire gekeken over kinderen met autisme die een muziek voorstelling in elkaar zetten. Echt een aanrader. Misschien ben ik een beetje spuit 11 en is dit al eens aan de orde hier geweest. Maar dan hierbij nog een keer:
[ afbeelding ]
http://www.imdb.com/title/tt0481580/
Via torrents is hij eventueel ook binnen te halen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Juup© op 26-06-2008 09:19:10 ]
Vanaf vandaag is downloaden illegaalquote:Op donderdag 26 juni 2008 09:07 schreef Juup© het volgende:
[..]
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.
mja who cares zal wel loslopen behalve als je mass gaat verkopen vermoed ik.Over films ik heb laatst Ben X gekeken gaat over een jongen met asperger.
Who cares iddquote:Op vrijdag 27 juni 2008 19:38 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Vanaf vandaag is downloaden illegaal
Over films ik heb laatst Ben X gekeken gaat over een jongen met asperger.
Ben X heb ik al enige tijd geleden gedownload, maar ik ga hem (voorlopig) niet kijken. Mijn vrouw heeft hem gekeken en vond het een indrukwekkende film, en raad het mij af gezien bepaalde dingen in de film waar ik dus absoluut niet mee om kan gaan. Tevens heb ik die raad ook van een mede autist gekregen die de film wel helemaal gezien heeft maar om dezelfde reden als ik de film liever toch niet helemaal had willen zien.
Snow Cake is trouwens ook een mooie film. Een man, gespeeld door Alan Rickman, neemt een meisje als lifter mee. Ze krijgen een ongeluk en het meisje komt om. De man voelt zich schuldig en wil z'n excuses aanbieden aan haar moeder, die autistisch blijkt te zijn.
Sanity is (not) statistical
Ook gezien, is idd een mooie film en Sigorny Weaver speelt HEEEEL goed.quote:Op vrijdag 27 juni 2008 22:47 schreef Maeghan het volgende:
Snow Cake is trouwens ook een mooie film. Een man, gespeeld door Alan Rickman, neemt een meisje als lifter mee. Ze krijgen een ongeluk en het meisje komt om. De man voelt zich schuldig en wil z'n excuses aanbieden aan haar moeder, die autistisch blijkt te zijn.
vandeweek besteld:
Dit boek verhaalt over onmacht en pijn.Een relaas waarin men autisme na 60 jaar wetenschappelijk onderzoek nog altijd niet echt begrijpt en onderkent.
Net als ouders van kinderen met autisme 40 jaar geleden, verenigden partners van een persoon met autisme zich.
Veerle Beel ging op pad en interviewde een aantal van die partners.
De partners in dit boek zijn niet bedrogen door hun man of vrouw maar door het autisme.
Een gewaagd boek, het getuigt van moed en durf.
Veerle Beel.
EPO-VDA.
Pas sinds een jaar of twintig is bekend dat autisme in de hersenen zit en kunnen ouders en partners van autisten op enig begrip rekenen. In dit boek wordt getracht aan de hand van elf interviews met partners en zeven hoofdstukken met deskundig commentaar, een beeld te geven van wat de afwijking inhoudt en welke uitwerking zij heeft op een relatie. Omschrijven hoe autisme zich uit bij volwassenen, blijkt erg moeilijk, zelfs voor partners. De kenmerken die worden genoemd, komen ook bij 'normale' mensen voor, alleen niet in dezelfde mate en niet allemaal tegelijk. Een intieme relatie met een autist hebben, lijkt een onmogelijke opgave. De autist is sterk op zichzelf gericht en de partner moet een enorm incasseringsvermogen hebben en voor de autist en de eventuele kinderen zorgen. Paperback met voorwoord, inleiding en nuttige adressen. De auteur is journalist en houdt zich bezig met sociale en maatschappelijke thema's. Dit boek geeft inzicht in de problematiek en kan ervaringsdeskundigen een hart onder de riem steken. Een duidelijker omschrijving van het begrip 'autist' was nuttig geweest.
Bestellen
andere 'belevenissenboeken'
Dit boek verhaalt over onmacht en pijn.Een relaas waarin men autisme na 60 jaar wetenschappelijk onderzoek nog altijd niet echt begrijpt en onderkent.
Net als ouders van kinderen met autisme 40 jaar geleden, verenigden partners van een persoon met autisme zich.
Veerle Beel ging op pad en interviewde een aantal van die partners.
De partners in dit boek zijn niet bedrogen door hun man of vrouw maar door het autisme.
Een gewaagd boek, het getuigt van moed en durf.
Veerle Beel.
EPO-VDA.
Pas sinds een jaar of twintig is bekend dat autisme in de hersenen zit en kunnen ouders en partners van autisten op enig begrip rekenen. In dit boek wordt getracht aan de hand van elf interviews met partners en zeven hoofdstukken met deskundig commentaar, een beeld te geven van wat de afwijking inhoudt en welke uitwerking zij heeft op een relatie. Omschrijven hoe autisme zich uit bij volwassenen, blijkt erg moeilijk, zelfs voor partners. De kenmerken die worden genoemd, komen ook bij 'normale' mensen voor, alleen niet in dezelfde mate en niet allemaal tegelijk. Een intieme relatie met een autist hebben, lijkt een onmogelijke opgave. De autist is sterk op zichzelf gericht en de partner moet een enorm incasseringsvermogen hebben en voor de autist en de eventuele kinderen zorgen. Paperback met voorwoord, inleiding en nuttige adressen. De auteur is journalist en houdt zich bezig met sociale en maatschappelijke thema's. Dit boek geeft inzicht in de problematiek en kan ervaringsdeskundigen een hart onder de riem steken. Een duidelijker omschrijving van het begrip 'autist' was nuttig geweest.
Bestellen
andere 'belevenissenboeken'
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Bedrogen door Autisme. Dat klinkt interessant.
Wil je het laten weten als het de moeite van het lezen waard is?.
Wil je het laten weten als het de moeite van het lezen waard is?.
..said the joker to the thief
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
En hoe meer ik mezelf ervan probeer te overtuigen dat welke vorm van autisme dan ook niets te maken heeft met mij of mijn leven, hoe meer vervelende opmerkingen mensen lijken te maken. Opeens hoor ik weer aan de lopende band hoe onbenaderbaar, uitdrukkingsloos of egocentrisch ik ben. Ben ik er overgevoelig voor of houd ik mezelf voor de gek?
Sanity is (not) statistical
Is een heel leuk boek. Heb het gelezen en was best indrukwekkend. Tevens herkenbaar voor mijn vrouw.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:17 schreef Aoristus het volgende:
vandeweek besteld:
[ afbeelding ]
Dit boek verhaalt over onmacht en pijn.Een relaas waarin men autisme na 60 jaar wetenschappelijk onderzoek nog altijd niet echt begrijpt en onderkent.
Net als ouders van kinderen met autisme 40 jaar geleden, verenigden partners van een persoon met autisme zich.
Veerle Beel ging op pad en interviewde een aantal van die partners.
De partners in dit boek zijn niet bedrogen door hun man of vrouw maar door het autisme.
Een gewaagd boek, het getuigt van moed en durf.
Veerle Beel.
EPO-VDA.
Pas sinds een jaar of twintig is bekend dat autisme in de hersenen zit en kunnen ouders en partners van autisten op enig begrip rekenen. In dit boek wordt getracht aan de hand van elf interviews met partners en zeven hoofdstukken met deskundig commentaar, een beeld te geven van wat de afwijking inhoudt en welke uitwerking zij heeft op een relatie. Omschrijven hoe autisme zich uit bij volwassenen, blijkt erg moeilijk, zelfs voor partners. De kenmerken die worden genoemd, komen ook bij 'normale' mensen voor, alleen niet in dezelfde mate en niet allemaal tegelijk. Een intieme relatie met een autist hebben, lijkt een onmogelijke opgave. De autist is sterk op zichzelf gericht en de partner moet een enorm incasseringsvermogen hebben en voor de autist en de eventuele kinderen zorgen. Paperback met voorwoord, inleiding en nuttige adressen. De auteur is journalist en houdt zich bezig met sociale en maatschappelijke thema's. Dit boek geeft inzicht in de problematiek en kan ervaringsdeskundigen een hart onder de riem steken. Een duidelijker omschrijving van het begrip 'autist' was nuttig geweest.
Bestellen
andere 'belevenissenboeken'
[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 01-07-2008 00:39:23 ]
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:31 schreef Maeghan het volgende:
En hoe meer ik mezelf ervan probeer te overtuigen dat welke vorm van autisme dan ook niets te maken heeft met mij of mijn leven, hoe meer vervelende opmerkingen mensen lijken te maken. Opeens hoor ik weer aan de lopende band hoe onbenaderbaar, uitdrukkingsloos of egocentrisch ik ben. Ben ik er overgevoelig voor of houd ik mezelf voor de gek?
Dat denk ik ook.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:33 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerkingquote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
bemoei je d'r niet meequote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerking
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
lukt dat, denk je?quote:Op dinsdag 1 juli 2008 09:42 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Maar weer even omhoog schoppen.
Maandag a.s. word ik "besproken" in het autismeteam
Maandag a.s. word ik "besproken" in het autismeteam
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'.
Een deel van me zou het liefst de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk. Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is.
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
[ Bericht 3% gewijzigd door Tobz op 05-07-2008 22:46:40 ]
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'.
Een deel van me zou het liefst de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk. Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is.
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
[ Bericht 3% gewijzigd door Tobz op 05-07-2008 22:46:40 ]
Cogitans sollicitus est
Uit je post te lezen is het ook niet zo belangrijk dat je een labeltje krijgt omdat je het leven anders ervaart, maar om te weten waarom je het anders ervaart en wat je er aan kan doen (als je dat zou moeten/willen)quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'.
Hiet liefst zou ik hiervoor de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk. Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is.
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
Deze onderzoeken kunnen aantonen of je ASD/ASS hebt, maar als dat niet het geval is blijkt vaak wel of er iets anders speelt (en daar kunnen ze je dan ook verder mee helpen).
De filmpjes zijn herkenbaar, maar gelukkig niet zelf ervaren. Maar sommige opmerkingen van mij komen wel erg in de buurt
Repent, Pray, Forgive
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
Overzicht privacy-inperkende maatregelen/wetten/voorstellen
Mensen doen niet dingen omdat ze dat willen, maar omdat het kan.
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
Cogitans sollicitus est
quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'
Een deel van me zou het liefst de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Wat een goede vergelijking!
Ondanks dat ik geen ASSer ben, ervaar ik dit wel hetzelfde.
Ik vergelijk het meestal met het in de decembermaand 's avonds in het donker buiten lopen.
Binnen hebben mensen de lampen aan, je kijkt door de ramen naar binnen en ziet ze allemaal hun ding doen. En ik sta buiten in het donker er zit altijd een raam tussen, toch kan ik precies zien en goed volgen wat zij aan het doen zijn.
Zelf vind ik dit steeds minder vervelend. Ik ben mij er steeds meer van bewust dat dit een keuze betreft. Ik ben gewoon anders, hoe anders weet ik niet, ik kan er de vinger niet op leggen. Als ik mijzelf afvraag of ik bij hun de kamers zou willen stappen is het antwoord nee.
Ik bekijk de boel liever vanaf een afstand, en als ik iets zie waar ik mijzelf wel voel "fitten", of iets of iemand die wel mijn interesse wekt, dan lukt dat ook wel. Ik hoef niet in een grote groep. Het is vaak zo nietszeggend/vreemd voor mij. Laat mij maar op mijn eigen gemak een handjevol mensen verzamelen waar ik happy mee ben.
Mijn man, wel een ASSer ervaart dit ook (op zijn eigen manier).
Bij hem zit het nog wat dieper, want hi j heeft inderdaad ook echt moeilijkheden om als hij iemand interessant vind ook daadwerkelijk een vriendschap op te bouwen. Of eigenlijk het opbouwen is niet het probleem, maar het onderhouden ervan. Hij laat de boel verwateren, hij zet zich opeens af tegen de "druk" die hij voelt en weg is het weer.
(ik ben echter blijven hangen
)Je hebt jezelf sociaal wenseljk gedrag aangeleerd voordat het puls(of hoe omschrijf ik dat?) gedrag tot ontwikkeling kwam denk ik. En dat is goed. Tot op zekere hoogte althans, want ik ben van mening dat je ook jezelf mag zijn. Laat mensen af en toe hun wenkbrauw maar optrekken of even slikken. Jij bent jij. Er is een verschil tussen je eigen glazen ingooien omdat je ongeaccepteerd (volgens de ongeschreven regels dan) gedrag vertoont, je kan mensen daadwerkelijk kwetsen... en je hebt gedrag dat vaak niet geaccepteerd is maar waar eigenlijk niemand iets mee te maken heeft. Nou, word dan de "dorpsgek" maar in dat opzicht, want ik denk dat je daar gelukkiger mee bent dan dat je zou zijn als je constant op je tenen loopt (om in the end enkel en alleen anderen te plezieren)quote:Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk.
Jah, "je krijgt gewoon geen vat op hem" is iets dat ik veel over mijn man heb gehoord.quote:Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
en dan denk ik bij mezelf..... je mot hem ook niet willen vatten... je moet er gewoon bovenop gaan zitten en je shirt uittrekken.
Nou moet ik wel bekennen dat dat alleen voor de dames zal gelden en hoe de heren het dan op moeten lossen weet ik ook niet.
en dit is precies op mijn man van toepassing.quote:Op zondag 6 juli 2008 00:08 schreef Tobz het volgende:
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
Met mijn steun is dit echter een paar jaar goed gegaan, tot twee jaar terug.
Hij raakte overprikkeld en alles dat er in hem zit aan bovenstaande zaken kwam er uit.
De jaren daarvoor heb ik het altijd aardig recht kunnen trekken, hij kon het zelf enigzins bijsturen, hij was vatbaar voor bijsturing van mij... maar vanaf dat punt niet meer.
Dat is het punt geweest dat wij hulp zijn gaan zoeken, om te voorkómen dat er een puinhoop zou ontstaan.
De hulp kwam echter niet. Wij zijn 32 loketten langsgeweest en in plaats van hulp kregen wij de door mij voorspelde puinhoop.
In theorie dan, want in de praktijk heb ik alles binnen mijn mogelijkheden en daarover heen opgevangen.
Inmiddels staat mijn partner weer aardig op de rails, ikzelf ben ontpopt tot dwars figuur dat niet meer vriendelijk vraagt of de portier haar binnen wil laten maar die er gewoon dwars doorheen stampt.
Het kan dus wel degelijk van belang zijn dat als je zelf ziet dat deze punten een struikelblok zijn of kunnen worden je aan de bel trekt en in ieder geval op dat vlak jezelf beter probeert te leren kennen.
Wederom een "feest" der herkenning.
Ik voel/ervaar dit ook. Ik ga nu naar psycholoog. Alleen dit uitleggen aan de psycholoog lukt mij niet.
Aan de ene kant ben ik bang om mij gevoelens tegenover andere te tonen aan de andere kant vind ik het moeilijk te omschrijven wat ik precies voel en of hoe ik iets ervaar. Ik ervaar iets maar ik kan er geen woorden voor vinden om die ervaring te omschrijven.
Dit frusteerd mij enorm.
Mij psycholoog vraagt iets aan mij. Maar daar kan ik geen duidelijk genoeg antwoord opgeven. Hij vraagt waarom ik daar geen antwoord op heb. Daarop heb ik al helemaal geen antwoord. Het is alsof wij twee verschillende talen spreken.
In die paar keer dat ik geweest heb ik voor mijn gevoel nog geen enkele progressie gemaakt.
Ik zou een cursus gaan doen. Maar mijn psycholoog twijfelde of die cursus wel geschikt voor mij zou zijn. Bij het kennismakingsgesprek voor die cursus blijkt die cursus ook geschikt te zijn. Nu moet ik een andere cursus gaan doen.
Ik voel/ervaar dit ook. Ik ga nu naar psycholoog. Alleen dit uitleggen aan de psycholoog lukt mij niet.
Aan de ene kant ben ik bang om mij gevoelens tegenover andere te tonen aan de andere kant vind ik het moeilijk te omschrijven wat ik precies voel en of hoe ik iets ervaar. Ik ervaar iets maar ik kan er geen woorden voor vinden om die ervaring te omschrijven.
Dit frusteerd mij enorm.
Mij psycholoog vraagt iets aan mij. Maar daar kan ik geen duidelijk genoeg antwoord opgeven. Hij vraagt waarom ik daar geen antwoord op heb. Daarop heb ik al helemaal geen antwoord. Het is alsof wij twee verschillende talen spreken.
In die paar keer dat ik geweest heb ik voor mijn gevoel nog geen enkele progressie gemaakt.
Ik zou een cursus gaan doen. Maar mijn psycholoog twijfelde of die cursus wel geschikt voor mij zou zijn. Bij het kennismakingsgesprek voor die cursus blijkt die cursus ook geschikt te zijn. Nu moet ik een andere cursus gaan doen.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
