Volg dit al een tijdje, maar volgens mij is het nog niet tot een post gekomen van mijn kant. Bij deze dus.
Erg sterk dat je voor jezelf hebt besloten er direct mee te stoppen. Het is een probleem dat je leven al een lange tijd beheerst. Nu, na velen jaren, heb je besloten er iets aan te doen. Je hebt voor jezelf een goede reden gevonden ermee te stoppen, je vriendin. Daarnaast ken je jezelf heel erg goed. Je weet dat als je iets in je hoofd haalt je er gelijk aan moet beginnen. Ik kan me erg goed voorstellen dat je alweer van mening veranderd als je je eerst ergens voor op moet geven om vervolgens op een wachtlijst te worden geplaatst. Dat je dit van jezelf weet zorgt ervoor dat deze manier effectiever is voor jou.
Toch vind ik het onverstandig dat je niet naar de doktor bent geweest. Ik snap dat je niet wil dat de hele wereld weet dat je een drankprobleem hebt, maar zeg nou zelf. Het drankprobleem zelf heeft er al voor gezorgt dat je weinig sociale contacten hebt. De mensen waar je nog wel contact mee hebt weten ook waarschijnlijk wel dat je een probleem hebt. Wat kan het je schelen dat bijvoorbeeld de doktor het te weten komt? Hij zal je alleen maar kunnen helpen. Ik denk dat het juist bewonderenswaardig is als iemand met zo'n probleem besluit er iets aan te doen. De enige persoon die het wellicht nog niet hoeft te weten is de vrouw die je ziet op het moment. Misschien is het daar nog iets te pril voor. Hoewel ik de kans groot acht dat ze het juist zou waarderen dat jij stopt voor haar.
Het gaat de goede kant op. Je bent al een paar dagen alcoholvrij en naar omstandigheden gaat het goed met je.
Goed dat je vervangende dingen zoekt om te gaan doen. Je drinkt frisdrank in plaats van bier. Je kan het inderdaad beter gelijk vervangen voor frisdrank of iets anders. Dus elke keer wanneer je een biertje zou hebben gepakt pak je nu iets anders te drinken. Dat je actief bezig bent klinkt ook goed. Het zorgt ervoor dat je tijdelijk ergens anders aan denkt en het doet je denk ik wel goed.
En ja, stoppen met roken. Het is voor ieder persoon anders hoe je ermee omgaat. De een kan vrijwel direct zonder problemen stoppen, waar de ander na tien pogingen nog steeds geen stap verder is gekomen. Ik denk dat jij nu de motivatie hebt gevonden om door te zetten. Dat roken kan er dan ook wel bij. Hoewel het natuurlijk geen ramp zou zijn als je daar niet mee zou stoppen. Als je het wel doet is het heel mooi meegenomen. Motivatie blijft toch het belangrijkst. Bedenk jezelf elke keer weer waar je het allemaal voor doet. Schrijf inderdaad op welke positieve veranderingen je al ziet en welke doelen je nog voor ogen hebt.
Dan heb je nu weekend. Ik vraag me eigenlijk af... voor iemand die al lange tijd werkloos is, wat maakt weekend dan nog zo speciaal/anders? Is het niet gewoon zoals elke andere dag? Komt het doordat kroeggenoten alleen in het weekend aanwezig zijn ofzoiets ? Kan me er verder moeilijk wat bij voorstellen.
Nog een vraag die bij me opkwam tijdens het lezen .. Je leeft van een uitkering. Krijg je deze omdat je door je alcoholverslaving niet in staat bent om te werken?
Anyway... het gaat de goede kant op. Je kan het ! Ga zo door .. ! Op naar de volgende moeilijke stap: Het trotseren van café's. De doktor is trouwens ook nog steeds een aanrader.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."