Het Rasmus Lindgren topic: Het rustpunt in een elftal.

quote:

Op zondag 30 november 2008 20:28 schreef RayMania het volgende:
Vorig jaar vond ik hem redelijk tot goed spelen, maar nu speelt hij al heel wat wedstrijden achter elkaar niet goed, met hier en daar een uitzondering (HSV). Dat is toch zo? Ik heb gewoon liever Gabri. Ik snap niet dat hij geen kans krijgt om zich in de basis te bewijzen.

quote:

Rasmus Lindgren: Amsterdamse Zweed

Amsterdam, 30 dec 2008
Amsterdam voelt ruim vijf jaar na zijn komst als 'thuis', maar tegelijk blijft Rasmus Lindgren een nauwe band voelen met zijn geboorteland. Al is het maar via de typisch Zweedse koekjes en snoepjes van IKEA.
Rasmus Lindgren is eigenlijk meer een Nederlandse voetballer dan een Zweedse voetballer, zei Rasmus Lindgren zelf al eens. Daarmee bedoelde de Ajacied dat hij in zijn manier van denken en doen grotendeels gevormd is door zijn tijd in Nederland, waar hij al vanaf zijn achttiende bij Ajax speelt, onderbroken door een periode van tweeënhalf seizoen bij FC Groningen. Wie niet meteen begrijpt wat de Scandinaviër bedoelt, hoeft alleen maar naar zijn subtiele treffer tegen FC Twente te kijken. In zijn eigen land is het al zeldzaam dat een defensief ingestelde middenvelder als hij zo in scoringspositie komt, laat staan dat hij een dergelijk doelpunt maakt, op die elegante, technisch volmaakte wijze zoals Lindgren dat in de Grolsch Veste deed. Het stiftje waarmee hij doelman Sander Boschker tot betekenisloze figurant degradeerde, droeg onmiskenbaar het stempel van zijn gerenommeerde leerschool.

Amsterdam voelt ruim vijf jaar na zijn komst dan ook als 'thuis', de plek waar Rasmus Lindgren op zijn plaats is. Maar thuis blijft toch ook Zweden, het land waar hij opgroeide en waar hij zijn familie achterliet om zijn dromen als voetballer na te jagen. Lindgren belt geregeld met het thuisfront, zoals hij ook op andere manieren voeling houdt met zijn afkomst. ,,Met mijn Zweedse vriendin kom ik vrij vaak bij IKEA," bekent hij met een aarzelende glimlach. ,,Niet om meubels te kopen, maar voor de etenswaren die ze er hebben. We halen er typisch Zweedse koekjes en snoepjes, maar ook de bekende gehaktballetjes en haring."

En ook in cultureel opzicht geniet hij van wat zijn geboorteland te bieden heeft. Lindgren staat te boek als een groot liefhebber van popmuziek en is eigenaar van een flinke cd-collectie, voor een groot deel van Zweedse makelij. ,,Ik heb geen bewuste voorkeur voor bepaalde bands omdat ze uit Zweden komen, maar het is gewoon zo dat daar al jaren heel veel goede muziek wordt gemaakt," zegt hij. ,,Het is muziek die je in Nederland nauwelijks hoort, hier noemen ze het waarschijnlijk alternatief. Maar in Zweden is alternatieve muziek veel breder geaccepteerd. De meeste van die artiesten waar ik naar luister, staan daar gewoon in de top 40."

Als voetballer vertoont hij zelf zijn kunsten voor een groot publiek, maar in zijn vrije tijd mag Lindgren zich graag in de rol van toeschouwer verplaatsen. Niet bij grootschalige concerten op de vertrouwde grond van de Amsterdam ArenA, maar voornamelijk bij intiemere shows in de bekendste poppodia van de stad, Paradiso en de Melkweg. ,,Ook daarom is het heel mooi om in Amsterdam te wonen. Lang niet alle artiesten doen Zweden aan als ze op tournee gaan, maar in Amsterdam komen ze eigenlijk altijd wel. Laatst heb ik bijvoorbeeld Razorlight gezien in de Melkweg, echt een geweldig concert. En ik was een keer in de kleine zaal van Paradiso, bij een optreden van Jens Lekman. Dat is een Zweedse singer-songwriter. Hij was net twintig minuten bezig, toen hij al weer van het podium werd afgestuurd omdat er nog een concert achteraan kwam. Toen heeft hij iedereen mee naar buiten genomen en daar het optreden afgemaakt." Behalve de muziek trekt ook de speciale sfeer Lindgren naar de concertzalen. ,,Je komt er altijd veel leuke mensen tegen, types die heel stijlvol gekleed gaan. Een heel ander soort publiek dan je in de kroeg of op straat tegenkomt. Zo doe ik ook inspiratie op voor mijn eigen garderobe."

Het is bijna een jaar geleden dat Ajax hem terughaalde uit het hoge noorden en voorlopig voelt Lindgren geen aandrang om een volgende stap te maken. Sinds zijn rentree in Amsterdam is hij een belangrijke speler geworden. Momenteel herstelt hij van een enkelblessure, maar daarvoor kon hij rekenen op een basisplaats en droeg hij (bij afwezigheid van Huntelaar en Stekelenburg) zelfs de aanvoerdersband.

Toen hij begin november in Enschede de wedstrijd tegen FC Twente besliste en bij de reclameborden zijn vreugde deelde met het Amsterdamse supportersvak, gingen de gedachten van Lindgren onwillekeurig wel even terug naar vroeger. Als jongetje in het Zweedse provinciestadje Landskrona - even ten noorden van Malmö - was hij al fan geweest van Ajax. Van zijn jeugdtrainer kreeg hij indertijd een shirt cadeau, met achterop zijn naam gedrukt. Lachend: ,,Alleen het rugnummer is niet uitgekomen. Ik kreeg toen nummer acht, nu heb ik nummer zes."

Bij Ajax voetballen voelt voor Lindgren derhalve nog altijd als zijn grootste droom die werkelijkheid is geworden. ,,Ik heb geen rijtje met clubs in gedachten waar ik per se nog een keer voor wil spelen. Als ik later terugkijk op mijn carrière, wil ik dat vooral doen in de wetenschap dat ik er alles aan gedaan heb. En als dan blijkt dat ik Barcelona niet gehaald heb, zal ik daar dus niet van balen. Als voetballer kom je toch wel terecht op het niveau waar je hoort."

quote:

Rasmus Lindgren is er klaar voor
30 juni 2009

De Ajacieden kregen tijdens de training van dinsdagochtend weer een uitgebreid oefeningenpakket voorgeschoteld. Aan het einde van de oefensessie werkte het team van Martin Jol een grote partijvorm af. De van blessure herstelde Rasmus Lindgren trainde, net als maandag, weer volop mee. ,,Het voelt heel goed om weer mee te doen’’, zegt Lindgren na afloop van de training. ,,Ik ben er helemaal klaar voor!’’

De Zweed werd vlak na het laatste competitieduel met FC Twente geopereerd aan een botfragment in zijn enkel. Lindgren herstelde daarna op een rustig tempo. ,,Ik heb er gelukkig geen last meer van’’, zegt hij. ,,Gisteren heb ik voor het eerst sinds de operatie volledig meegetraind met de groep. Ook de partijen heb ik kunnen spelen. Het voelt goed aan om weer mee te trainen met de rest.’’

Lindgren heeft zijn rust prima kunnen vinden in de vakantie. ,,Ik heb lekker een paar weken bij kunnen komen in Zweden bij mijn familie’’, zegt hij. Nu Lindgren is hersteld, richt hij zich op het aankomend seizoen. ,,Iedere speler wil zich op voetbalgebied verder ontwikkelen, ik ook natuurlijk, maar mijn persoonlijke doelstelling is toch een basisplaats veroveren.’’

Aanstaande zaterdag kan hij zichzelf al laten zien. Dan spelen de Ajacieden tegen dochterclub Ajax Cape Town. Vanaf maandag gaat het team van Martin Jol op trainingskamp naar De Lutte. ,,Ik heb er erg veel zin in’’, zegt Lindgren, en vervolgt met een glimlach: ,,Ik ben er helemaal klaar voor!’

quote:

Lindgren wil wat rechtzetten

Rasmus Lindgren (24) keerde zondagmiddag met Ajax terug van een trainingskamp in Engeland. De Zweedse middenvelder wil komend seizoen een punt zetten achter een jaar van blessures en wisselvalligheid. 'Vorig seizoen was mijn slechtste seizoen ooit.'

Meer spelen en minder pijn, dat is het streven van Lindgren. De Zweed heeft iets goed te maken bij Ajax. ''Ik wil het vorig seizoen zo snel mogelijk van me afspelen. Het was mijn slechtste seizoen als profvoetballer. De eerste helft van de competitie ging nog wel, maar in december raakte ik geblesseerd aan mijn rechterenkel. Er zaten wat botfragmenten los in het gewricht. Ik kon niet schieten en geen lange pass geven.''

''De trainer (Marco van Basten, red.) heeft me gevraagd een operatie uit te stellen tot na het seizoen en dat heb ik gedaan. Maar ik kon niet voluit trainen, vanwege de pijn. Ik raakte mijn basisplaats kwijt en als ik speelde, miste ik het zelfvertrouwen. Ik ben een voetballer die ritme nodig heeft. Aan dat ritme heeft het me ontbroken.''

Dat hij op verzoek van Van Basten pas op 12 mei onder het mes ging en vervolgens ook niet in de basis stond, zorgde bij Lindgren niet voor een scheef gezicht. ''Van Basten heeft me uiteindelijk niet meer opgesteld, maar hij was daar wel eerlijk in. Hij zei: 'er staat een ander op jouw positie en die speelt goed.' Mijn relatie met Van Basten was goed, ondanks het feit dat ik van basisspeler bankzitter werd en uiteindelijk van aanvoerder tot tribuneklant degradeerde. Ik vind hem een goede trainer. Geen perfecte trainer, maar die bestaat ook niet.''

Het gebrek aan stabiliteit in Lindgrens eigen prestatie was ook het gebrek aan stabiliteit dat Ajax kenmerkte. Tussen een 7-0 overwinning op Willem II en een 6-2 nederlaag tegen PSV pasten in april van dit jaar precies zes dagen.

''Ik was wisselvallig, zoals heel Ajax wisselvallig was. En ik moet eerlijk zijn: veel is er nog niet veranderd aan de selectie, dus die wisselvalligheid kan er ook nu nog zijn. Misschien dat deze trainer (Martin Jol, red.) er een oplossing voor heeft. Feit is dat we een jonge selectie hebben die ervan overtuigd moet raken dat we zelf heel veel in handen hebben. Als iedereen beseft dat we het met elkaar moeten doen, dat iedereen zijn taak moet uitvoeren, dan zal blijken dat we genoeg kwaliteit hebben om wedstrijden te winnen. Zoals vorig seizoen in de Europese wedstrijden, inderdaad.''

Een manier van Jol om Ajax minder kwetsbaar en meer constant te maken is wellicht de aanpassing van het spelsysteem. Woensdag tegen Bristol City trad Ajax aan in een 4-4-2 formatie en ook zaterdag tegen Southampton (4-1 overwinning) speelde Ajax met vier middenvelders. ''Als verdedigende middenvelder kan ik in beide systemen uit de voeten,'' aldus Lindgren. ''Het is alleen jammer dat ik tijdens het trainingskamp in Engeland maar een kwartier heb gespeeld.''

Een andere sleutel tot betere prestaties schuilt in het verbeteren van de eenheid bij Ajax. Vorig seizoen bleek het elftal te onsamenhangend. Er stond geen team.

''Sommige jongens vinden het moeilijk een ander te corrigeren. Sommige jongens hebben er moeite mee gecorrigeerd te worden. Dat heeft met leeftijd te maken, met een bepaalde trots ook. Om iets aan te nemen van een ander, of openlijk te erkennen dat je een fout hebt gemaakt, daarvoor moet je je trots soms inslikken.''

''De één is meer teamspeler dan de ander. Maar je moet dat niet verwarren met onwil. Neem Luis Suarez: hij wil zijn taak best uitvoeren, hij is een winnaar. Iemand die álles doet om de tweestrijd in zijn voordeel te beslissen. Maar hij is een aanvaller en soms vergeet hij gewoon om te schakelen na een mislukte actie.''

''Luis is de enige topspeler in de selectie. Ik bedoel: de enige die nu al het niveau van de Europese top aankan. Daarnaast hebben we veel potentie: jongens die de Europese top zouden kunnen halen. Ik wil mijn broek best vuil maken voor een voetballer als Suarez. Ik vind het ook een goede zaak dat Jol hem heeft aangewezen als aanvoerder.''

''Ik heb nog niet met de trainer gesproken. Mijn eerste indrukken van Jol zijn positief. En dat Ajax nu Demy de Zeeuw wil halen, vind ik niet vreemd. Hij is een goede middenvelder. Ik richt me op mijn eigen prestaties. Het is het enige dat ik zelf kan beïnvloeden. Ik wil fit blijven, een basisplaats veroveren en kampioen worden.'' (DICK SINTENIE en JOP VAN KEMPEN)