Kijk eens aan. De multiculturele leugens beginnen steeds meer uit elkaar te vallen.
quote:
De wijsheid kwam niet uit het Oosten
Het boek van Sylvain Gouguenheim is een verbluffende correctie op gangbare vooroordelen, en het zal ongetwijfeld debatten en polemieken losmaken. Gouguenheim’s onderwerp is de vermeende culturele schatplichtigheid van de westerse wereld aan die van de islam. De politieke en ideologische inzet weegt zwaar op dit onderwerp. Gouguenheim, docent aan de prestigieuze École normale supérieure van Lyon, test een aantal overtuigingen die algemeen aanvaard zijn geraakt.
Volgens Gouguenheim zijn wij de afgelopen decennia, in het spoor van Mohammed Arkoun, Edward Saïd of de Raad van Europa op dwaalwegen geraakt wat betreft de inbreng van de islam in de Europese cultuurgeschiedenis. Wat behelzen die overtuigingen zoal? Samengevat: de antieke Griekse kennis - van de filosofie, de geneeskunde, de wiskunde en de astronomie - heeft, nadat zij uit Europa volledig was verdwenen, een schuilplaats gevonden in de islamitische wereld, die deze kennis in het Arabisch heeft vertaald, de boodschap ervan heeft geabsorbeerd en voortgezet, om haar ten slotte aan het Westen door te geven. Op die manier werd de Renaissance mogelijk gemaakt, gevolgd door de snelle expansie van de Europese cultuur.
Sylvain Gouguenheim noemt dit gangbare volksevangelie een web van vergissingen, verdraaide waarheden en partiële of partijdige gegevens. En hij heeft het op zich genomen om de onjuiste of overdreven aspecten ervan punt voor punt bij te stellen.
Was er inderdaad een totale breuk tussen de antieke Griekse erfenis en het christelijke Europa van de vroege Middeleeuwen? Vonden de zeldzame manuscripten van Aristoteles en Galenus, die ook na de definitieve ineenstorting van het Romeinse Rijk in kloosterbibliotheken aanwezig bleven, dan echt geen enkele lezer meer die in staat was hen te ontcijferen?
Jawel, antwoordt Sylvain Gouguenheim. De banden met Byzantium, hoe dun en zeldzaam ook, werden nooit helemaal verbroken: er circuleerden Griekse manuscripten en er waren mensen die in staat waren om die te lezen. Gedurende deze zogenaamd ‘duistere eeuwen’ was er in enkele centra nooit een gebrek aan kenners van het Grieks, te weten in Sicilië en in Rome. Wat men nooit heeft benadrukt, is dat er van 685 tot 752 na Christus een reeks van pausen regeerde die van Griekse en Syrische komaf waren! Ook lijkt men te negeren of te vergeten dat de Frankische koning Pepijn de Korte zich in de jaren 758-763 door paus Paulus I Griekse teksten liet toesturen, meer bepaald de Retorica van Aristoteles. ....
http://www.opinio.nu/node/1455Het volledige artikel staat in de Opinio van deze week.
[ Bericht 1% gewijzigd door DrWolffenstein op 09-05-2008 15:43:50 ]