quote:
‘Dopingstrijd in tennis slaat door’
De jacht op dopingzondaars in het tennis is doorgeslagen. De lijst met verboden middelen is zo lang en ondoorzichtig, dat onschuldige spelers worden geschorst.
,,Ze worden afgeschilderd als dopingzondaars en ten onrechte behandeld als criminelen,’’ vindt bondsarts Babette Pluim, verbonden aan de tennisbond. Ze wil de lijst met verboden middelen inkorten en de dopingrechtspraak van de Internationale Tennis Federatie (ITF) eerlijker maken.
Pluim onderzocht de openbare uitspraken van de dopingcommissie van de tennisfederatie, die werkt volgens de regels van het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA), in de laatste vijf jaar en kwam tot opvallende conclusies.
Zo is bij ruim tweederde van de gevallen vastgesteld dat de spelers niet de bedoeling hadden hun prestaties te verbeteren of nalatig waren toen ze medicijnen namen. ,,Toch worden al die tennissers als dopingzondaars weggezet. Ze krijgen een milde straf, maar bij een volgende zogenaamde overtreding volgt een schorsing van twee jaar. Erg streng,’’ vindt Pluim.
De bondarts diept met gemak een lange reeks voorbeelden op van tennissers die alleen voor medicijngebruik werden geschorst. Lang niet altijd terecht, vindt ze.
,,Dankzij de huidige, strenge regels geldt nu: je bent positief als er een verboden stof is gevonden. De vraag of een sporter daarvoor een zinnige verklaring heeft, doet niet meer ter zake. Ook al heeft de sporter geen schuld aan de vondst, zijn prestaties zijn misschien verbeterd door bijvoorbeeld een astmamedicijn of hoofdpijntablet te nemen en dus is hij schuldig.’’
De lijst van dopingzondaars in het tennis, waar controleren op doping pas in de laatste jaren aandacht kreeg, toont weinig grote namen. Uit de top-10 werd alleen Martina Hingis vorig jaar twee jaar geschorst wegens cocaïnegebruik. Pluim meent dat de ITF échte overtreders te allen tijde moet straffen, maar secuurder moet bezien wie dat precies zijn.
,,Neem het geval van de Amerikaanse Rus Alex Bogomolov. Die heeft last van astma, een chronische aandoening, waar hij zelfs een keer met spoed voor is behandeld in het ziekenhuis. Hij had al jaren toestemming om een medicijn te gebruiken dat zijn luchtwegen verwijdt. Op een toernooi werd gevraagd: heb je vrijstelling voor dit medicijn? Die bleek precies twee weken verlopen. Een administratieve fout. Hij kreeg een zogenaamd bescheiden sanctie: 13.500 euro boete en een schorsing van anderhalve maand. Maar pas op: als dit nog een keer gebeurt, staat hij meteen twee jaar op non-actief. Dat betekent in veel gevallen het einde van een carrière.’’
De bondsarts wil dat er beter onderscheid wordt gemaakt tussen medicijnen en doping. ,,Regelgevers moeten oppassen niet op de stoel van de arts te gaan zitten. In feite schrijft een dopingbestrijder die de sporter nooit heeft onderzocht, voor hoe bijvoorbeeld zijn longprobleem of hoge bloeddruk wordt behandeld. Dat is niet wenselijk.’’
Pluim pleit voor een kortere lijst met verboden producten. Zo worden corticosteroïden (de chemische variant van het lichaamseigen bijnierschorshormoon, aanwezig in ontstekingsremmers) en de luchtwegverruimende medicijnen wat haar betreft geschrapt. Ook is er meer onderzoek nodig. ,,Corticosteroïden hebben simpelweg de schijn tegen, omdat de naam op anabole steroïden lijkt. Onterecht! Een recente studie toonde dat het inhaleren van corticosteroïden bij wielrenners geen enkel prestatiebevorderend effect had.’’
Haar oproep is, zo beseft ze, politiek gevoelig. In de tijd dat bestuurders lijken wakker geschrokken en zich ontpoppen tot gretige dopingjagers, duidt een oproep tot matiging al snel op naïviteit. ,,Ik ben niet naïef! Ik weet heus dat soms wordt vals gespeeld en veroordeel het gebruik van Epo of anabole steroïden, maar er moet een rechtvaardiger systeem komen om zin en onzin bij vervolging te scheiden.’’
De voormalig voorzitter van het WADA, Dick Pound, heeft met zijn ultrastrenge beleid de problemen in het tennis ‘groter gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn’, aldus Pluim.
,,Bij zulke strenge straffen moet je uiterst voorzichtig zijn bij het uitdelen. Wij in Nederland zijn dat doorgaans in onze rechtsspraak: alles in het werk stellen om te voorkomen dat we een onschuldige straffen. Bij de dopingbestrijding wordt meer Amerikaans gedacht: maakt niet uit als we drie onschuldigen treffen, als we die zondaar maar niet missen.’’
Pluim, lid van het Health, medical and research comité van het WADA, hoopt via lobbywerk de wijzigingen te bewerkstelligen.
,,Ook binnen onze commissie hebben we vaak al pittige discussies. Een tolerant land als Nederland vertegenwoordigen, is in dat opzicht geen voordeel. Je zou zeggen dat we allemaal dezelfde belangen hebben, maar in de praktijk blijkt de weg naar een schone sport vaak een politiek spel, ten koste van de sporters.’’
Wat een grappenmakers, slaat totaal nergens op dit
Ze moeten eens bij het wielrennen kijken, daar kunnen ze nog veel van leren. Babette Pluim moest ook eens weten wat de ATP allemaal onder het tapijt schuift.