Mooie echo Marie
Owlet, fijn dat het wat beter gaat.

En nu inderdaad wat meer kunnen binnenhouden zodat je ook nog wat energie voor jezelf overhoudt.
Mibos, ik heb wat gemist, geloof ik...

Wat is er mis met je bekkenbodem?
Nou, ik heb een morgentje ziekenhuis achter de rug! Vannacht toch aardig wakker van gelegen ("Als ze me maar niet weer houden"

). Ben er maar liefst 7 (!) kwartier zoet geweest en dat was exclusief wachtruimte!

Eerst een co-assistent die probeerde het hele verhaal van de vorige bevallingen op een rij te krijgen ("Mens, ik ben hier voor de uitslag van mijn bloed, vertel op!"

) en even aan mijn buik voelde. Vervolgens naar de arts in opleiding, die het nog eens dunnetjes overdeed maar gelukkig ook gerichtere vragen stelde. Daarna nog bloeddruk gemeten ("Nu je er toch bent") en een echo. Kindje blijkt groot te zijn overigens, afmetingen van 37,3 weken terwijl ik vandaag 36 weken ben...

Daarna probeerden ze nog overleg met hun supervisor te krijgen, maar dat lukte dus niet.

Maar ik blijk dus wel weer een verhoogde leverfunctie te hebben.

Gaan ze -bij gebrek aan overleg met gyn- MIJ vragen wat ik de vorige keer er voor heb gehad en wat de dosering was.

("Eh... staat dat niet in het dossier dan?!"

)
Om kort te gaan: verhoogde gammaGT, kan wijzen op cholestase. Bij radiologie ertussen gepropt volgende week dinsdag om een echo van de bovenbuik te maken om andere reden uit te sluiten. Dan ook opnieuw en uitgebreider bloed laten prikken. Zodra de billiburine ook verhoogd is, kan het kwaad voor de baby en moeten we inleiden gaan bespreken. Om mezelf tijd en een ritje ziekenhuis te besparen, heb ik ze vriendelijk doch dringend verzocht om een telefonische afspraak voor die uitslag (ze wilden me er volgende week nog eens tussendoor proppen, tot wanhoop van de secretaresse! "De eerste plek die ik heb is 22 mei" "Eh, dan hoop ik de kleine al te hebben!"

).
Wat wel 'grappig' was om te horen, was dat cholestase de vorige keren er waarschijnlijk voor gezorgd heeft dat de kids in het water gepoept hadden, en ook de reden dat Randy zo klein was en het zo slecht had bij de bevalling. (Wat overigens ook weer maakt dat ik met terugwerkende kracht weer boos word op mijn vlos die het toen niet (h)erkend heeft.

) Blij dat ik zo serieus word genomen, maar baal wel van de hoop heisa die er weer bij komt kijken. Had zo gehoopt dat het deze keer eens 'normaal' kon, en vond de verzekerde manuele curretage eigenlijk al zat 'gekkigheid'.