Expartner die alimentatie weigert te betalen

Wil iemand even een polletje maken om te testen hoeveel van de mensen die in dit topic reageren op Trots op Nederland zouden stemmen? Ben ik zo maar eens benieuwd naar.

quote:

Op maandag 28 april 2008 22:44 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wil iemand even een polletje maken om te testen hoeveel van de mensen die in dit topic reageren op Trots op Nederland zouden stemmen? Ben ik zo maar eens benieuwd naar.

Hint: van parteralimentatie is over het algemeen geen sprake bij gezinnen die worden onderhouden door SBS6-kijkende bankhangers.

quote:

Op maandag 28 april 2008 20:51 schreef boarn het volgende:
Gelukkig houden de rechters vandaag de dag rekening met vrouwen die meewerken op het bedrijf en daar geen salaris voor ontvangen. Mijn ma heeft 25 jaar voor mijn vpa klaar gestaan en hem ondersteund zodat hij nu kan zijn waar hij is. Helaas is hij zn ontdankbare vent die haar zonder enige cent op straat flikkerde. De rechter heeft bepaald dat mijn ma recht heeft op allimentatie en de deurwaarder komt dat elke maand bij hem halen omdat hij weigert te betalen.

Als je moeder volwaardig heeft meegewerkt binnen het bedrijf, zou ze aan een gelijkwaardige baan moeten kunnen komen. Ik ken een dame van dezelfde leeftijd die (administratief) vrijwilligerswerk is gaan doen toen de kinderen naar de middelbare school gingen, en toen ze ging scheiden en aan het werk moest vond ze een baan op gelijk niveau. Waarom gebruikt jouw moeder die ervaring niet? Just curious

Mijn moeder zat in een maatschap van een agrarische onderneming, wat feitelijk alleen maar inhoud dat je een aandeel op papier hebt, ondanks dat ze ook gewoon 60 a 70 uur in de week werkte (en ja, daar valt het huishouden wat mij betreft ook onder). Maar goed, hoe dat precies zit maakt niet zo veel uit. Feit is dat de rechter heeft bepaald dat zij aanspraak heeft op partneralimentatie en dat hij dat ook weigert te betalen. Een deurwaarder komt dat dus elke maan halen en dat is denk ik het antwoord wat TS wil weten.

Hoe het verder allemaal in elkaar steekt bij mij ouders maakt niet zo veel uit, daar beslist de rechter wel over. Ik wil alleen maar aangeven dat het niet zo gewoon en simpel is om te zeggen, de vrouw moet zichzelf maar kunnen redden en de man heeft geen enkele verantwoording naar zijn expartner. Als je mans genoeg bent om haar zo maar de straat op te zetten, dan moet je ook mans genoeg zijn om haar financieel nog wat te steunen.

En voor TS:

Inning achterstallige alimentatie
Wanneer een alimentatieplichtige weigert de jaarlijkse wettelijke indexering te voldoen, en/of weigert een ontstane achterstand in te lopen, bestaat de mogelijkheid om executiemaatregelen te treffen. Een uitspraak van de rechter kan uit handen worden gegeven aan de deurwaarder. Indien het uitsluitend kinderalimentatie betreft, kan de inning ook uit handen worden gegeven aan het Landelijk Bureau Inning Onderhandsbijdragen (LBIO).
De ex-echtgenoten, dan wel ex-partners, die hun afspraken omtrent de alimentatie hebben opgenomen in een convenant staan in eerste instantie met lege handen. Een convenant kan namelijk niet door de deurwaarder of het LBIO ten uitvoer worden gelegd. Dan is eerst een procedure noodzakelijk, waarin de gemaakte afspraken alsnog in een uitspraak van de rechter worden vastgelegd.
Ex-partners en ex-echtgenoten doen er daarom verstandig aan om de afspraken omtrent alimentatie zoveel mogelijk te laten opnemen in een uitspraak van de rechter, ook wanneer zij onderling overeenstemming hebben bereikt. Daarnaast is het raadzaam er zoveel mogelijk op toe te zien dat de wettelijke indexering ook jaarlijks wordt nageleefd. Dat voorkomt discussie achteraf over de hoogte van de ontstane achterstand en het juiste alimentatiebedrag.

bron: alimentatie.nl

quote:

Op maandag 28 april 2008 23:05 schreef boarn het volgende:
Mijn moeder zat in een maatschap van een agrarische onderneming, wat feitelijk alleen maar inhoud dat je een aandeel op papier hebt, ondanks dat ze ook gewoon 60 a 70 uur in de week werkte (en ja, daar valt het huishouden wat mij betreft ook onder).

Dus je moeder heeft geen baan in het bedrijf gehad, als het alleen een aandeel op papier betreft. En het ging me niet om de alimentatie, maar om het negatieve baanscenario dat je schetst. Een vrouw die bijv. de administratie van het bedrijf van haar man heeft gedaan, kan echt wel een baan op vergelijkbaar niveau vinden. Veel bedrijven nemen juist liever een ervaren, trouwe kracht aan dat een huppel van 20.

quote:

Als je mans genoeg bent om haar zo maar de straat op te zetten, dan moet je ook mans genoeg zijn om haar financieel nog wat te steunen.

Betekent dat dat je visie anders is als de vrouw zélf besluit op te stappen? Dat ze dan maar mans genoeg moet zijn om haar eigen financiele consequenties te dragen?

quote:

Op maandag 28 april 2008 20:41 schreef Oblivion het volgende:




En oh de rest van JOUW berichtje...
[..]

Ja de exen weten idd maar al te goed wat hun expartners doen en waarvan ze het betalen toch?
Die auto kan op leasebasis zijn en anders heeft hij hem waarschijnlijk gewoon nodig i.v.m zijn bedrijf, een directeur in een rotte kever is ook een aanfluiting nietwaar?

Heerlijk dat zijn ex hem zo in de gaten blijft houden trouwens

Een advocaat bekijkt echt wel of hij op dit moment in staat is om te betalen en als dat niet zo is heeft ze gewoon pech, ze kan moeilijk verwachten dat als zijn bedrijf even in moeilijke tijden zit dat hij zijn auto maar gaat verkopen om haar boterham te beleggen, hij moet ook verder met zijn leven en toekomst.

quote:

Op maandag 28 april 2008 22:42 schreef Swetsenegger het volgende:

Ik zou me kapot schamen als ik als vrouw toekomstig geld van die man ging vragen. Daarnaast vind ik het moreel ook fout.

Precies.


Het ziet er trouwens naar uit dat de jongste van de 4 inmiddels 24 is en moeder dus daarvoor geen geld meer krijgt en ze dat ook nog mist
Doorgaans worden de vaders door de moeders ook nog even uitgemolken betreffende de kinderen tot 23
Maar goed, dat is een ander verhaal.

quote:

Ik zou me kapot schamen als ik als vrouw toekomstig geld van die man ging vragen. Daarnaast vind ik het moreel ook fout.

Ik zou me kapot schamen als ik mijn ex-partner, van wie ik het tijdens ons huwelijk een prima idee vond dat ze niet voor geld werkte, maar thuis de boel regelde, het na de scheiding verder helemaal zelf zou laten opknappen. Maar dat terzijde

quote:

Op maandag 28 april 2008 22:42 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Welkom in de wereld van carriere maken. Je weet wel.. die stress die die vent al die jaren had.

Hoe dan ook heb je als vrouw een achterstand qua carriere bij een traditionele taakverdeling. Daar mag imo voor gecompenseerd worden.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 00:38 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Ik zou me kapot schamen als ik mijn ex-partner, van wie ik het tijdens ons huwelijk een prima idee vond dat ze niet voor geld werkte, maar thuis de boel regelde, het na de scheiding verder helemaal zelf zou laten opknappen. Maar dat terzijde

dat dus.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 00:38 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Ik zou me kapot schamen als ik mijn ex-partner, van wie ik het tijdens ons huwelijk een prima idee vond dat ze niet voor geld werkte, maar thuis de boel regelde, het na de scheiding verder helemaal zelf zou laten opknappen. Maar dat terzijde

Nogmaals, wordt HIJ gecompenseerd voor al die gemiste uren met de kinderen? Of is dat opeens niet in geld uit te drukken.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 07:01 schreef Alicey het volgende:

[..]

Hoe dan ook heb je als vrouw een achterstand qua carriere bij een traditionele taakverdeling. Daar mag imo voor gecompenseerd worden.

En als man heb je een achterstand qua sociaal gezinsleven. Daar mag imo voor gecompenseerd worden. Er wordt hier nu net gedaan alsof carriere alleen maar leuk is.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 00:38 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Ik zou me kapot schamen als ik mijn ex-partner, van wie ik het tijdens ons huwelijk een prima idee vond dat ze niet voor geld werkte, maar thuis de boel regelde, het na de scheiding verder helemaal zelf zou laten opknappen. Maar dat terzijde

ligt denk ik ook enorm aan de manier waarop de relatie geeindigd is.
kan me nl goed voorstellen dat als je als vrouw weggaat omdat je t allemaal niet meer aankan dat je dan ook zijn geld neit wil omdat je nu eindelijk zelf wilt leven en dus op eigen benen wilt staan.

quote:

Op maandag 28 april 2008 23:05 schreef boarn het volgende:
Als je mans genoeg bent om haar zo maar de straat op te zetten, dan moet je ook mans genoeg zijn om haar financieel nog wat te steunen.

Ah ok, dus als ZIJ de scheiding aanvraagt hoeft er geen partner alimentatie betaald te worden?

Ik denk dat het voor ieders eigenwaarde sowieso veel beter is als je het zelf kunt redden en niet afhankelijk bent van een man die voor jou moet betalen. Ik snap wel dat partneralimentatie voor oudere generaties soms nog onontkoombaar is, maar ik zie soms vrouwen enorm veel energie steken in het krijgen van dat geld en dan bekruipt me wel eens de gedachte dat als ze diezelfde energie zouden steken in het vinden van een baan, dat ze die dan echt wel zouden vinden en uiteindelijk een stuk gelukkiger zouden zijn. Want het is alleen maar negatieve energie natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 07:58 schreef Swetsenegger het volgende:
Nogmaals, wordt HIJ gecompenseerd voor al die gemiste uren met de kinderen? Of is dat opeens niet in geld uit te drukken.

Hi Swets

Dat is een heel andere discussie. Maar ook daarover moeten gewoon afspraken gemaakt worden, want het zijn namelijk net zo goed zijn kinderen (hoop ik voor hem).

En volgens mij gaat het niet om 'compensatie' (als vergelding ergens voor), maar om praktische afspraken die ervoor bedoeld zijn te zorgen dat beide partners na afloop van het huwelijk een redelijk bestaansminimum hebben. Het is net Nederland in het klein: de meestvermogende draagt - gedurende een x periode - een deel van de lasten van de minstvermogende, totdat de minstvermogende in staat is (of geacht wordt in staat te zijn) zichzelf weer helemaal te redden.

Vergelding kan ik niet achter staan; dat komt namelijk nooit goed. Maar het 'draagkrachtprincipe' vind ik meer dan terecht.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 09:02 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Hi Swets

Dat is een heel andere discussie. Maar ook daarover moeten gewoon afspraken gemaakt worden, want het zijn namelijk net zo goed zijn kinderen (hoop ik voor hem).

En volgens mij gaat het niet om 'compensatie' (als vergelding ergens voor), maar om praktische afspraken die ervoor bedoeld zijn te zorgen dat beide partners na afloop van het huwelijk een redelijk bestaansminimum hebben. Het is net Nederland in het klein: de meestvermogende draagt - gedurende een x periode - een deel van de lasten van de minstvermogende, totdat de minstvermogende in staat is (of geacht wordt in staat te zijn) zichzelf weer helemaal te redden.

Vergelding kan ik niet achter staan; dat komt namelijk nooit goed. Maar het 'draagkrachtprincipe' vind ik meer dan terecht.

Volgens de meeste hier gaat het wel om compensatie voor het mislopen van carrierekansen, zie de post van Alicey. En het draagkracht principe is gewoon door het Nederlandse sociale vangnet opgelost. Ik zie niet in wat een expartner daarmee te maken heeft.

Simpel gezegd vind ik het vreemd dat er een geldelijke vergoeding zou moeten zijn omdat de vrouw carrierekansen zou hebben misgelopen. Dit is namelijk al discutabel. Er is op geen enkele manier te bewijzen dat ze zonder die kinderen wel carriere gemaakt zou hebben. Kortom, haar verminderde carriere kansen zijn imo van hetzelfde niveau als het gemis aan gezinsleven van zijn kant. Dat heft elkaar dus mooi op.

Want al die dramaverhalen van die 'vrouwtjes' die maar achter gelaten worden, laten we het nu eens omdraaien. Er wordt maar vanuit gegaan dat die mannen carriere maken leuk vinden. Als ik naar mijn eigen omgeving kijk is dat toch niet helemaal de waarheid voor het grootste deel. Het liefst zou ik zelf ook gewoon lekker thuis met de kinderen zijn, maar er moet iemand zijn die brood op de plank brengt. Omdat de meeste mannen voor de kinderen kwamen al meer verdiende, ondanks gelijke carrierekansen tot dat moment, blijft die vaak werken. En omdat er kinderen zijn werkt hij een tandje harder, pakt af en toe een overuurtje zodat z'n gezin niets te kort komt.

Dat wordt opgemerkt, hij krijgt promotie, meer salaris maar ook meer verantwoordelijkheden, wat langere dagen, af en toe naar het buitenland, etc. Maar het gezin kan goed rondkomen. Kinderen goed in de kleren, af en toe een weekendje weg voor Pa en Ma en een hapje buiten de deur eten.

En dan wil zij scheiden, want hij is nooit thuis (duh). En alles waar hij voor werkte wordt onder z'n poten vandaan getrokken. Vrouw, kinderen ziet hij 1 keer in de 2 weken als hij mazzel heeft, huis, helft van het opgebouwde kaptiaal voor later... Het enige wat hij nog heeft is zijn werk en daar moet hij dan ook nog haar van betalen...

Mjha, nou deze meneer had kennelijk zo weinig tijd dat hij ondertussen ook nog een nieuw liefje heeft kunnen score...

Waar er twee scheiden hebben er twee schuld.

En zoals al gezegd, voor het garanderen van een bestaansminimum is er de bijstand. Hoewel je het aan jezelf en de maatschappij verplicht bent te gaan werken (vind ik dan) kun je daar altijd op terugvallen. Partnerallimentatie is dus nergens voor nodig.

Mijn ex man wilde alimentatie van mij. Had alleen maar schulden toen ik hem ontmoette, heb een opleiding voor hem betaald, kreeg hij een aardige baan mee, verdiende leuk geld, gaf hij zelf uit terwijl ik hard bleef werken voor het betalen van zijn schulden.
Toen ik dat (en wat andere dingen) helemaal zat was ben ik vertrokken, kwam meneer melden, met een grijns, dat aangezien ik veel meer verdiende hij eigenlijk wel recht had op alimentatie van mij.
Heb iets geroepen over missen van lichaamsdelen en er was iets met deur die heel hard dichtging.

Moet ik hem nu eigenlijk ook zielig vinden omdat ik hem heb laten wennen aan een leuk inkomen en een ander die voor hem zorgt zodat hij alleen maar hoefde te feesten en ben ik hem dus eigenlijk alimentatie schuldig?
Dacht het niet, ieder mens kan uitstekend voor zichzelf zorgen maar waar je ook maar leest over partner alimentatie en een alimentatiebetaler die lekker verder gaat met zijn leven komen er altijd meteen mensen met de zielige verhalen over die arme vrouwtjes die gezwoegd hebben op het zware huishouden zonder afwasmachine, kookpotten en 14 kinderen en moeten ze daarvoor gecompenseerd worden.
Als ik al die verhalen mag geloven bestaat Nederland voor 90% uit mannelijke directeuren met enorme kapitalen en zijn al die huismoeders zielig en 'door omstandigheden' hun hele leven zichzelf aan het opofferen.

oh btw, ik heb dus geen alimentatie betaald, maar ach, ik heb mijn ex man ook 'ontslagen' van de afspraak dat hij altijd het vuilnis buiten zet, jaja, afspraak is afspraak, maar toch vond ik het niet nodig om hem na de scheiding aan die keiharde afspraak te houden.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 09:28 schreef Swetsenegger het volgende:
Volgens de meeste hier gaat het wel om compensatie voor het mislopen van carrierekansen, zie de post van Alicey. En het draagkracht principe is gewoon door het Nederlandse sociale vangnet opgelost. Ik zie niet in wat een expartner daarmee te maken heeft.

Je mag best terugzwaaien hoor Ik bedoel: wij zijn niet getrouwd, dus mij hoef je nooit te betalen En zwaaien kosten nix

Owkee, ff herformuleren. Het gaat er niet om dat het mislopen van carrierekansen gecompenseerd moet worden. Het gaat erom dat degene met de minste inkomsten (M/V) in staat moet worden gesteld / de tijd moet krijgen om op poten te komen. En vaak is het zo dat de vrouw de minste inkomsten van zichzelf heeft. En dat ze - omdat ze tijdens het huwelijk thuis is gebleven voor de kids - ook niet echt carriere heeft gemaakt (en dus niet makkelijk op een redelijk inkomen kan instromen).

Da wast

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 11:17 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Het gaat erom dat degene met de minste inkomsten (M/V) in staat moet worden gesteld / de tijd moet krijgen om op poten te komen. E

Even serieus:
1. Waarom
2. Waarom is daar de expartner verantwoordelijk voor

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 11:17 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Je mag best terugzwaaien hoor Ik bedoel: wij zijn niet getrouwd, dus mij hoef je nooit te betalen En zwaaien kosten nix

Ik ben wel met E.T. getrouwd en die heeft al aangegeven NOOIT partneralimentatie te willen. PLus dat ik haar natuurlijk geen toestemming geef voor een scheiding.

quote:

Owkee, ff herformuleren. Het gaat er niet om dat het mislopen van carrierekansen gecompenseerd moet worden. Het gaat erom dat degene met de minste inkomsten (M/V) in staat moet worden gesteld / de tijd moet krijgen om op poten te komen. En vaak is het zo dat de vrouw de minste inkomsten van zichzelf heeft. En dat ze - omdat ze tijdens het huwelijk thuis is gebleven voor de kids - ook niet echt carriere heeft gemaakt (en dus niet makkelijk op een redelijk inkomen kan instromen).

Da wast

Daar hebben we in nederland allerlei wettelijke,maatschappelijke en sociale voorzieningen voor, anders dan de ex partner.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 07:59 schreef Ynske het volgende:

[..]

ligt denk ik ook enorm aan de manier waarop de relatie geeindigd is.
kan me nl goed voorstellen dat als je als vrouw weggaat omdat je t allemaal niet meer aankan dat je dan ook zijn geld neit wil omdat je nu eindelijk zelf wilt leven en dus op eigen benen wilt staan.

Meestal werkt het anders. Hij is een lul geweest, dus hij moet maar dokken.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 09:28 schreef Swetsenegger het volgende:
En het draagkracht principe is gewoon door het Nederlandse sociale vangnet opgelost. Ik zie niet in wat een expartner daarmee te maken heeft.

Maar moet de samenleving dan opdraaien voor de keuzes die door man en vrouw samen gemaakt zijn? Prima dat mensen kiezen voor een bepaalde verdeling, maar als dat ophoudt, vind ik het logischer om de man daarvoor op te laten draaien dan de samenleving. Nog logischer vind ik het (voor de huidige generatie dan, voor vrouwen van 'vroeger' heb ik meer begrip) om gewoon aan het werk te gaan. Dan heb je ook geen vangnet meer nodig, van man of samenleving. Ik heb trouwens begrepen dat je, als je in de bijstand zit, wel partneralimentatie moet vragen, omdat je anders zelf gekort wordt.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 11:34 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Meestal werkt het anders. Hij is een lul geweest, dus hij moet maar dokken.
[..]

Maar moet de samenleving dan opdraaien voor de keuzes die door man en vrouw samen gemaakt zijn?

Die ex-partner heeft in mijn opinie niets meer met die ander te maken dan 'de maatschappij'

quote:

Prima dat mensen kiezen voor een bepaalde verdeling, maar als dat ophoudt, vind ik het logischer om de man daarvoor op te laten draaien dan de samenleving.

Tja, zo kan je het ook logisch vinden dat iemand die sport en een poot breekt geen uitkering van de ziektewet krijgt.

quote:

Nog logischer vind ik het (voor de huidige generatie dan, voor vrouwen van 'vroeger' heb ik meer begrip) om gewoon aan het werk te gaan. Dan heb je ook geen vangnet meer nodig, van man of samenleving.

Precies.

quote:

Ik heb trouwens begrepen dat je, als je in de bijstand zit, wel partneralimentatie moet vragen, omdat je anders zelf gekort wordt.

En als die partner ook in de bijstand zit? Want ik zou dus echt acuut ontslag nemen als een ex van me partner alimentatie zou willen hebben.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 11:21 schreef Swetsenegger het volgende:

Ik ben wel met E.T. getrouwd en die heeft al aangegeven NOOIT partneralimentatie te willen. PLus dat ik haar natuurlijk geen toestemming geef voor een scheiding.

Tuluk ben jij met ET getrouwd en tuluk mag ze van jou niet scheiden

Like duhhh!

quote:

Daar hebben we in nederland allerlei wettelijke,maatschappelijke en sociale voorzieningen voor, anders dan de ex partner.

Dan kun je je weer afvragen of je de kosten van de afspraken van echtelieden (namelijk, ik werk en jij bljft thuis voor de miniatuurtjes) mag afwentelen op de samenleving. Wat heb jij ermee te maken dat mijn beter helft en ik hebben afgesproken dat ik voor het inkomen zorg?

Ja, maar mocht je gaan scheiden, dan moet je ff bellen

Nou in ieder geval heb ik vandaag weer 'fijn' aan mijn carriere gewerkt. Ik heb me tot 21:00 mobiel onterecht mogen laten uitschelden door mijn werkgever. Zometeen even mijn mail checken, want om 18:00 werd ik nog digitaal onterecht uitgescholden door de Italiaanse countrymanager.

Morgen kan ik dan fijn de mails van onze leveranciers beantwoorden, want ja... in Taiwan kennen ze geen koninginnedag.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 22:10 schreef Swetsenegger het volgende:
Nou in ieder geval heb ik vandaag weer 'fijn' aan mijn carriere gewerkt.

Ik ook, maar ik ben niet echt opgeschoten

quote:

Morgen kan ik dan fijn de mails van onze leveranciers beantwoorden, want ja... in Taiwan kennen ze geen koninginnedag.

Ik wil de komende tijd één dag in de week meewerken in de werkplaats en mag mij morgen om 8:00 melden bij de monteur.

ElisaB goes sleutelen
(goed voor mijn cv; en dat is dan weer handig voor barre tijden )

Het is gewoon simpel hoor, als je gaat scheiden, dan heb je gewoon helemaal niets meer te maken met je ex. alimentatie is de grootste onzin die er is...
iedereen is verandwoordelijk voor zichzelf, en als je zo'n traditioneel huwelijk bent ingegaan, dan is dit je eigen risico, je weet immers hoeveel echtparen er gaan scheiden, en als je dan denkt dit overkomt me niet,.........hoe blind kun je zien, dit kan iedereen overkomen, dus als ma lief elke dag in de bank hangt om haar soapies niet te missen, is dit haar eigen verandwoording

kinder alimentatie ok... uiteraard wel opvoorwaarde van een goede omgangsregeling

quote:

Op woensdag 30 april 2008 10:52 schreef rob68 het volgende:
Het is gewoon simpel hoor, als je gaat scheiden, dan heb je gewoon helemaal niets meer te maken met je ex. alimentatie is de grootste onzin die er is...
iedereen is verandwoordelijk voor zichzelf, en als je zo'n traditioneel huwelijk bent ingegaan, dan is dit je eigen risico, je weet immers hoeveel echtparen er gaan scheiden, en als je dan denkt dit overkomt me niet,.........hoe blind kun je zien, dit kan iedereen overkomen, dus als ma lief elke dag in de bank hangt om haar soapies niet te missen, is dit haar eigen verandwoording

kinder alimentatie ok... uiteraard wel opvoorwaarde van een goede omgangsregeling

Blijft een feit dat als de man in dit verhaal z'n handtekening onder een contract heeft gezet, dat ie dan ook moet betalen. Lullig of niet, dan had ie het maar niet moeten ondertekenen. Dat is helaas niet iets wat de TS beschrijft.

quote:

Op dinsdag 29 april 2008 09:28 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Volgens de meeste hier gaat het wel om compensatie voor het mislopen van carrierekansen, zie de post van Alicey. En het draagkracht principe is gewoon door het Nederlandse sociale vangnet opgelost. Ik zie niet in wat een expartner daarmee te maken heeft.

Simpel gezegd vind ik het vreemd dat er een geldelijke vergoeding zou moeten zijn omdat de vrouw carrierekansen zou hebben misgelopen. Dit is namelijk al discutabel. Er is op geen enkele manier te bewijzen dat ze zonder die kinderen wel carriere gemaakt zou hebben. Kortom, haar verminderde carriere kansen zijn imo van hetzelfde niveau als het gemis aan gezinsleven van zijn kant. Dat heft elkaar dus mooi op.

Haar gemis is in geld uit te drukken, het zijne niet. Zij zou zonder thuiszitten werkervaring=geld hebben. En net zoals niet te zeggen valt achteraf of zij nou echt wel werk gehad zou hebben, is het niet te zeggen of hij dan echt wel al die tijd aan de kinderen besteed zou hebben.

quote:

Want al die dramaverhalen van die 'vrouwtjes' die maar achter gelaten worden, laten we het nu eens omdraaien. Er wordt maar vanuit gegaan dat die mannen carriere maken leuk vinden. Als ik naar mijn eigen omgeving kijk is dat toch niet helemaal de waarheid voor het grootste deel. Het liefst zou ik zelf ook gewoon lekker thuis met de kinderen zijn, maar er moet iemand zijn die brood op de plank brengt. Omdat de meeste mannen voor de kinderen kwamen al meer verdiende, ondanks gelijke carrierekansen tot dat moment, blijft die vaak werken. En omdat er kinderen zijn werkt hij een tandje harder, pakt af en toe een overuurtje zodat z'n gezin niets te kort komt.

Ja, en hoe komt het dat hij toch al meer verdiende? Heeft dat misschien iets te maken dat vrouwen in Nederland iets van 18% minder verdienen voor hetzelfde werk misschien?

quote:

Dat wordt opgemerkt, hij krijgt promotie, meer salaris maar ook meer verantwoordelijkheden, wat langere dagen, af en toe naar het buitenland, etc. Maar het gezin kan goed rondkomen. Kinderen goed in de kleren, af en toe een weekendje weg voor Pa en Ma en een hapje buiten de deur eten.

En dan wil zij scheiden, want hij is nooit thuis (duh). En alles waar hij voor werkte wordt onder z'n poten vandaan getrokken. Vrouw, kinderen ziet hij 1 keer in de 2 weken als hij mazzel heeft, huis, helft van het opgebouwde kaptiaal voor later... Het enige wat hij nog heeft is zijn werk en daar moet hij dan ook nog haar van betalen...

Ik de regel zie ik in die supertraditionele gezinnen zoals jij die schetst juist dat de meneer ertussenuit piept met een vrouw die wel "leuk en zelfstandig is".

Begrijp me niet verkeerd: ik vind zeker dat vaders meer thuis moeten kunnen blijven als ze dat willen. En ik vind ook dat vrouwen wat assertiever mogen zijn wat betreft hun eigen onderhoud. Maar ik vind het gewoon een naaistreek als je een bepaald rollenpatroon aanneemt wat inhoudt dat de vrouw zwaar in het nadeel is wat betreft inkomenspositie en de man een onevenredige verantwoordelijkheid toebedeeld krijgt wat betreft brood op de plank, en dat als die indeling met het huwelijk opgezegd wordt, de man dan alle inkomen naar zich toetrekt en de vrouw laat hangen onder het mom van "da's toch mijn loon".
Nee, die man heeft dat loon verdiend, maar de vrouw heeft er net zo hard voor gewerkt. Het is hun loon. Zo hebben ze het immers afgesproken.

Overigens werk ik (vrouw) hier, en bij scheiding zou ik er zo over denken wb "mijn" inkomsten.

quote:

Op woensdag 30 april 2008 13:17 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Haar gemis is in geld uit te drukken, het zijne niet. Zij zou zonder thuiszitten werkervaring=geld hebben. En net zoals niet te zeggen valt achteraf of zij nou echt wel werk gehad zou hebben, is het niet te zeggen of hij dan echt wel al die tijd aan de kinderen besteed zou hebben.
[..]

Dus is haar gemis toch ook niet in geld uit te drukken

quote:

Ja, en hoe komt het dat hij toch al meer verdiende? Heeft dat misschien iets te maken dat vrouwen in Nederland iets van 18% minder verdienen voor hetzelfde werk misschien?

Ah, dus het heeft geen fuck met gemiste kansen en opvoeden van kinderen te maken, maar met een sociaal maatschappelijk probleem. Weer een reden om partner alimentatie per direct af te schaffen.

quote:

Ik de regel zie ik in die supertraditionele gezinnen zoals jij die schetst juist dat de meneer ertussenuit piept met een vrouw die wel "leuk en zelfstandig is".

Ik dus niet. Nogmaals zal wel beleving zijn. In mijn omgeving redelijk recent 2 voorbeelden waarbij de vrouw het zat was. Niet hij die traditioneel en vooroordeel bevestigend een jong neukertje zocht.

quote:

Begrijp me niet verkeerd: ik vind zeker dat vaders meer thuis moeten kunnen blijven als ze dat willen. En ik vind ook dat vrouwen wat assertiever mogen zijn wat betreft hun eigen onderhoud. Maar ik vind het gewoon een naaistreek als je een bepaald rollenpatroon aanneemt wat inhoudt dat de vrouw zwaar in het nadeel is wat betreft inkomenspositie en de man een onevenredige verantwoordelijkheid toebedeeld krijgt wat betreft brood op de plank, en dat als die indeling met het huwelijk opgezegd wordt, de man dan alle inkomen naar zich toetrekt en de vrouw laat hangen onder het mom van "da's toch mijn loon".

Je bedoelt zoals zij zegt "Dat zijn toch mijn kinderen" en je als man, wanneer je pech hebt, in je batman pak paleis soestdijk op moet om je kinderen te mogen zien.

quote:

Nee, die man heeft dat loon verdiend, maar de vrouw heeft er net zo hard voor gewerkt. Het is hun loon. Zo hebben ze het immers afgesproken.

ja... GEDURENDE HET HUWELIJK... Hoe moeilijk is dat nou te begrijpen. Een salaris is een uitkering voor werkzaamheden van de afgelopen maand. Niet voor over 6 jaar. Hoe lang zou die vent dan voor haar onderhoud moeten zorgen? een jaar, 5 jaar, 20 jaar? Dikke bullshit regeling.

quote:

Overigens werk ik (vrouw) hier, en bij scheiding zou ik er zo over denken wb "mijn" inkomsten.

Nobel. Maar ja... jij verdient toch al 18% minder. Een kwart van niks is niks .

quote:

Op woensdag 30 april 2008 13:33 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Dus is haar gemis toch ook niet in geld uit te drukken
[..]

Er is een redelijk kloppende berekening van te maken. Modaal loon minus 18% plus jaarlijkse opslag etc.

quote:

Ah, dus het heeft geen fuck met gemiste kansen en opvoeden van kinderen te maken, maar met een sociaal maatschappelijk probleem. Weer een reden om partner alimentatie per direct af te schaffen.
[..]

Psies. Eerst die 18% gelijktrekken maar he?

quote:

Ik dus niet. Nogmaals zal wel beleving zijn. In mijn omgeving redelijk recent 2 voorbeelden waarbij de vrouw het zat was. Niet hij die traditioneel en vooroordeel bevestigend een jong neukertje zocht.
[..]

Is idd persoonlijke beleving denk ik van ons allebei.

quote:

Je bedoelt zoals zij zegt "Dat zijn toch mijn kinderen" en je als man, wanneer je pech hebt, in je batman pak paleis soestdijk op moet om je kinderen te mogen zien.
[..]

Two wrongs don't make a right. Het zijn gewoon kinderen van beide ouders. Dat mamsie stom doet wil niet zeggen dat papsie dat dan ook mag doen.

quote:

ja... GEDURENDE HET HUWELIJK... Hoe moeilijk is dat nou te begrijpen. Een salaris is een uitkering voor werkzaamheden van de afgelopen maand. Niet voor over 6 jaar. Hoe lang zou die vent dan voor haar onderhoud moeten zorgen? een jaar, 5 jaar, 20 jaar? Dikke bullshit regeling.
[..]

Hij heeft de rest van zijn loopbaan profijt van het feit dat hij fulltime aan zijn carrière kon spijkeren omdat zij thuis voor haar rekening nam toch? Tevens heeft zij inmiddels een gat van hier tot Tokyo in haar CV waar ze de de rest van haar loopbaan last van zal hebben.

quote:

Nobel. Maar ja... jij verdient toch al 18% minder. Een kwart van niks is niks .

Het gaat om het prin-ci-pe

quote:

Op woensdag 30 april 2008 14:21 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Er is een redelijk kloppende berekening van te maken. Modaal loon minus 18% plus jaarlijkse opslag etc.

In de jaren van het huwelijk heeft ze dat geld gedeeld met haar partner. Ze kan na het huwelijk op die voorwaarden gewoon instromen. Het argument is dat ze méér had kunnen verdienen als ze carriere had kunnen maken. Dat laatste is discutabel. Ergo, het 'gemis' van thuisblijvende partner is net zo min in geld uit te drukken als het gemis aan gezinsleven van de werkende partner.

quote:

Psies. Eerst die 18% gelijktrekken maar he?

Prima, lijkt mee een nobelere plan dan je hand ophouden bij je ex.

quote:

Is idd persoonlijke beleving denk ik van ons allebei.
[..]

Two wrongs don't make a right. Het zijn gewoon kinderen van beide ouders. Dat mamsie stom doet wil niet zeggen dat papsie dat dan ook mag doen.

Pappie doet niet stom. die betaald keurig aan hun beider verantwoordelijkheid, namelijk kinder alimentatie.

quote:

Hij heeft de rest van zijn loopbaan profijt van het feit dat hij fulltime aan zijn carrière kon spijkeren omdat zij thuis voor haar rekening nam toch? Tevens heeft zij inmiddels een gat van hier tot Tokyo in haar CV waar ze de de rest van haar loopbaan last van zal hebben.

En dat laatste is discutabel. Ik heb geen bewijs gezien dat alle vrouwen, indien ze niet thuis zouden blijven voor de kinderen, spetterende carrieres zouden hebben. Sterker nog, bijna alle vrouwen die ik tegen kom in het bedrijfsleven vinden het wel best dat ze een gemoedelijk baantje hebben zonder al te veel verantwoordelijkheid en doen geen en ke le moeite om hogerop te komen. En gezien het feit dat de arbeidspool de komende 30 jaar krimpt door dat de babyboom generatie met pensioen gaat en overlijdt is een gat op je CV geen enkele belemmering om tegen een normaal salaris in te stromen.

En wederom de vraag. Hoe lang moet hij haar dan onderhouden?

quote:

Het gaat om het prin-ci-pe

Precies, daarom zou ik partner alimentatie stelselmatig weigeren. Nogmaals ik zou nog liever ontslag nemen en de bijstand ingaan dan betalen.

quote:

Op woensdag 30 april 2008 14:48 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

In de jaren van het huwelijk heeft ze dat geld gedeeld met haar partner. Ze kan na het huwelijk op die voorwaarden gewoon instromen. Het argument is dat ze méér had kunnen verdienen als ze carriere had kunnen maken. Dat laatste is discutabel. Ergo, het 'gemis' van thuisblijvende partner is net zo min in geld uit te drukken als het gemis aan gezinsleven van de werkende partner.
[..]

Natuurlijk had ze meer kunnen verdienen. Als je werkt verdien je namelijk wél geld en als je thuiszit niet. Als je een gat in je CV hebt verdien je vervolgens minder dan als ze wel had gewerkt. Met een gat in je CV vindt je überhaupt moeilijker werk. Ergo, haar carrière heeft achterstand opgelopen door de rolverdeling.

quote:

Prima, lijkt mee een nobelere plan dan je hand ophouden bij je ex.
[..]

Mij ook. En tot dan (Sint Juttemis?) lijkt alimentatie mij wel een goeie compensatie.

quote:

Pappie doet niet stom. die betaald keurig aan hun beider verantwoordelijkheid, namelijk kinder alimentatie.
[..]

Idd, keurig. Als hij dat niet doet terwijl dat overeengekomen is, is dat naar en als zij de kinderen van hem weghoudt door allerlei gelul is net zo walgelijk. Minstens. Maar dit is een zijweg en heeft niets te maken met de eigenlijke discussie

quote:

En dat laatste is discutabel. Ik heb geen bewijs gezien dat alle vrouwen, indien ze niet thuis zouden blijven voor de kinderen, spetterende carrieres zouden hebben. Sterker nog, bijna alle vrouwen die ik tegen kom in het bedrijfsleven vinden het wel best dat ze een gemoedelijk baantje hebben zonder al te veel verantwoordelijkheid en doen geen en ke le moeite om hogerop te komen. En gezien het feit dat de arbeidspool de komende 30 jaar krimpt door dat de babyboom generatie met pensioen gaat en overlijdt is een gat op je CV geen enkele belemmering om tegen een normaal salaris in te stromen.

Dus omdat jij alleen dat soort vrouwen tegenkomt willen vrouwen in het algemeen niet hogerop en is het dus de schuld van vrouwen in het algemeen dat ze minder hoog uitkomen?

quote:

En wederom de vraag. Hoe lang moet hij haar dan onderhouden?
[..]

Ik geloof dat de wetgeving op het moment voorschrijft tot ze een nieuwe fiscale partner heeft. Lijkt me ook dat het afhangt van de duur van het huwelijk.

quote:

Precies, daarom zou ik partner alimentatie stelselmatig weigeren. Nogmaals ik zou nog liever ontslag nemen en de bijstand ingaan dan betalen.

Ja, want dat is nobel

quote:

Op woensdag 30 april 2008 14:48 schreef Swetsenegger het volgende:
Precies, daarom zou ik partner alimentatie stelselmatig weigeren. Nogmaals ik zou nog liever ontslag nemen en de bijstand ingaan dan betalen.

Mal ding

Bij scheidingen na 1994 geldt dat je indien je minder dan 5 jaar getrouwd bent voor elk jaar dat je getrouwd bent geweest partneralimentatie moet betalen. Als je langer dan 5 jaar getrouwd bent geweest moet je 12 jaar partneralimentatie betalen. Na die 12 jaar mag de partner wel een verlenging aanvragen, maar daar moeten goede redenen voor zijn.

Wat ik me afvraag is of er ook plichten aan het ontvangen van partneralimentatie zitten. Als je bijstand krijgt zul je toch aan een sollicitatieplicht moeten voldoen. In feite is de partneralimentatie ook een soort bijstand, maar ik vermoed dat daar geen sollicitatieplicht aan vastzit. Het is natuurlijk ook niet te controleren. Maar oneerlijk vind ik dat eigenlijk wel een beetje.

quote:

Op woensdag 30 april 2008 15:09 schreef livelink het volgende:
Bij scheidingen na 1994 geldt dat je indien je minder dan 5 jaar getrouwd bent voor elk jaar dat je getrouwd bent geweest partneralimentatie moet betalen. Als je langer dan 5 jaar getrouwd bent geweest moet je 12 jaar partneralimentatie betalen. Na die 12 jaar mag de partner wel een verlenging aanvragen, maar daar moeten goede redenen voor zijn.

Wat ik me afvraag is of er ook plichten aan het ontvangen van partneralimentatie zitten. Als je bijstand krijgt zul je toch aan een sollicitatieplicht moeten voldoen. In feite is de partneralimentatie ook een soort bijstand, maar ik vermoed dat daar geen sollicitatieplicht aan vastzit. Het is natuurlijk ook niet te controleren. Maar oneerlijk vind ik dat eigenlijk wel een beetje.

Ik ook. Ik denk dat daar ook wel wat aan gesleuteld mag worden in de huidige regelgeving.

quote:

Op woensdag 30 april 2008 15:00 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Natuurlijk had ze meer kunnen verdienen. Als je werkt verdien je namelijk wél geld en als je thuiszit niet.

Eh... in de periode die ze thuis zat werd zijn salaris toch al gedeeld door het gezin. Dus volgens jou moet hij met terugwerkende kracht zijn partner gaan onderhouden, ook over de periode dat hij zijn partner al onderhield... Logisch.

quote:

Als je een gat in je CV hebt verdien je vervolgens minder dan als ze wel had gewerkt.

Bron? Ligt er daarnaast maar helemaal aan wat je skills en opleiding is. Thuiszitten betekent volgens mij niet per definitie dat je je niet kan ontwikkelen. Kortom zeer discutabel.

quote:

Met een gat in je CV vindt je überhaupt moeilijker werk.

Bron? Er is geen personeel te krijgen dat niet volledig autistisch is. Als je zelfstandig je billen kan afvegen heb je binnen een dag een behoorlijk betaalde baan.

quote:

Ergo, haar carrière heeft achterstand opgelopen door de rolverdeling.

Discutabel

quote:

Mij ook. En tot dan (Sint Juttemis?) lijkt alimentatie mij wel een goeie compensatie.

Mij niet, ik zie niet in wat een ex partner te maken heeft met een sociaal maatschappelijk probleem met betrekking tot gelijke kansen bij gelijke omstandigheden. Ook totaal irrelevant mbt alimentatie natuurlijk.

quote:

Idd, keurig. Als hij dat niet doet terwijl dat overeengekomen is, is dat naar en als zij de kinderen van hem weghoudt door allerlei gelul is net zo walgelijk. Minstens. Maar dit is een zijweg en heeft niets te maken met de eigenlijke discussie

Jawel, dit gaat over (morele) verplichtingen. Je expartner onderhouden hoort daar simpelweg niet bij.

quote:

Dus omdat jij alleen dat soort vrouwen tegenkomt willen vrouwen in het algemeen niet hogerop en is het dus de schuld van vrouwen in het algemeen dat ze minder hoog uitkomen?

Nee, ik geef mijn twijfels aan bij de veronderstelling dat ALLE vrouwen zich blijkbaar gedurende een periode van 4 jaar (kind op 'schoolbare' leeftijd) carriere technisch zover zouden ontwikkelen dat hiervoor compensatie vereist is.

Daarnaast, ga eens inhoudelijk op de rest in.

quote:

Ik geloof dat de wetgeving op het moment voorschrijft tot ze een nieuwe fiscale partner heeft. Lijkt me ook dat het afhangt van de duur van het huwelijk.
[..]

Ja, want dat is nobel

Nee, dat is principieel. De nobele insteek laat ik aan jou over.

[ Bericht 0% gewijzigd door Swetsenegger op 30-04-2008 16:41:25 ]

quote:

Op woensdag 30 april 2008 13:17 schreef Mwanatabu het volgende:
Overigens werk ik (vrouw) hier, en bij scheiding zou ik er zo over denken wb "mijn" inkomsten.

Vind ik erg knap, het zou voor mij onverteerbaar zijn dat ik al werkend mijn ex moet onderhouden terwijl hij op de bank zit. Een sollicitatieplicht is er immers niet. Er zijn voor zover ik heb begrepen een hoop vrouwen van de 'jongere' generatie die gewoon twaalf jaar lang niks aan het opbouwen van financiele zelfstandigheid hebben gedaan en ook nog geprobeerd hebben een verlengde alimentatie eruit te slepen (die voor de oudere generatie vaak nog wel wordt toegepast als het nog maar om een paar jaar gaat bijv.). Ik zou dat letterlijk onverteerbaar vinden en misschien wel naast Swets gaan zitten in de bijstand , ik snap namelijk best wat hij bedoelt.

Nogmaals, voor de oudere generatie vind ik het heel begrijpelijk, die regeling, en ook normaal dat man en vrouw en niet de samenleving opdraaien voor hun eigen keuzes, maar vrouwen van nu kunnen aan het werk. Misschien niet in je droombaan, misschien niet hoe je het verwacht had, maar het kan wél. Als je maar wil.

Ik zou het ook onverteerbaar vinden, eigenlijk
Zowel het moeten betalen of het moeten ontvangen zou voor mij een klap in mijn gezicht zijn. Maar als je samen kinderen hebt vervalt de optie wel een beetje om dan ook maar in de bijstand te gaan zitten. De kinderen zouden er dan namelijk ook onder lijden. Wij zijn niet getrouwd, dat is ook wel een mooie manier om van dit soort regelgeving verlost te zijn. Ik blijf het namelijk uit de tijd vinden.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 20:29 schreef DroogDok het volgende:
Partner alimentatie vind ik sowieso nogal onzinnig.

Dat je betaald voor je kinderen lijkt me logisch, maar waarom moet je je ex-partner onderhouden?

Dat dus