'Waarom ik mijn 9-jarige zoon alleen met de metro liet gaan'

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 11:01 schreef LXIV het volgende:

Tegenwoordig zie je al bijna geen jongetjes meer op straat spelen. Vaak moeten ze op de buitenschoolse opvang en daar mag al helemaal niks, want "de school is verantwoordelijk" Gelukkig dat ik geboren ben voordat de heksen der emancipatie alle vrouwen wijsgemaakt hadden dat vrouwen op kantoor en kinderen in de opvang hoorden.

En straks als mijn dochtertje zes is zal het best wel even slikken zijn om haar alleen los te laten. Maar ik ga het wel doen natuurilijk.

Ik ben 18, en ik was vroeger ook altijd buiten te vinden. En het valt mij op, dat er weinig buiten gespeeld wordt. Wij liepen met een hele groep te voetballen, balletje trap, hutten bouwen en weetikveelwatmeer te doen. In diezelfde buurt zie ik nu niemand meer buiten. Laatst zag ik met krijt ergens staan ' kruip eronderdoor' met een pijl naar 2 hekken. Ik dacht "Leuk! Verstoppertje " .

En wat jij zegt klop twel. Tuurlijk is het niet leuk, maar van een fout/val met de fiets/verkeerde mensen ruzie gemaakt, leren ze van.

Dan weet ik niet waar jullie wonen, want hier struikel je over de buitenspelende kinderen.

quote:

Op zaterdag 19 april 2008 15:20 schreef Swetsenegger het volgende:
Dan weet ik niet waar jullie wonen, want hier struikel je over de buitenspelende kinderen.

Tof. Vroeger deed je dat hier dus ook, want dan struikelde je over mij. Ik woon in een 25 jaar oude woonwijk in het Westland. Ik verbaasde me er pas over waar alle bedrijvigheid was gebleven. Magoed, het is dan ook nog niet zomer, want dan is het natuurlijk wel lekke rom te voetballen enzo. Mss zijn er gewoon neit zoveel kleine kinderen meer in de buurt, dat kan ook.

Buitenspelen

Veiligheid is het leren omgaan met gevaar, niet het voorkomen van gevaar.

quote:

Op zaterdag 19 april 2008 15:20 schreef Swetsenegger het volgende:
Dan weet ik niet waar jullie wonen, want hier struikel je over de buitenspelende kinderen.

Hier niet. En dan zijn hier nog 4 basisscholen binnen 500 meter afstand. Je ziet geen kind op straat. Alleen voor het halen en brengen 's morgens en 's middags. Maar buiten spelen? Wat is dat?

quote:

Op zondag 20 april 2008 21:37 schreef Gia het volgende:

[..]

Hier niet. En dan zijn hier nog 4 basisscholen binnen 500 meter afstand. Je ziet geen kind op straat. Alleen voor het halen en brengen 's morgens en 's middags. Maar buiten spelen? Wat is dat?

Daarom hoeft dat nog niet per definitie de norm te zijn voor alle ouders....

quote:

Op zaterdag 19 april 2008 15:20 schreef Swetsenegger het volgende:
Dan weet ik niet waar jullie wonen, want hier struikel je over de buitenspelende kinderen.

Hier ook hoor

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 13:16 schreef Gia het volgende:

[..]

Die computers en 24-uur tv heeft inderdaad veel kinderplezier verpest. En het verbieden heeft weinig zin. Gaan ze naar een vriendje om daar achter de pc te hangen.

Wij zijn wij om voor een kind te bepalen wat plezier is en wat niet?

Dat je als ouder de ene vorm van vermaak beter vindt dan de ander (bijvoorbeeld omdat de ene vorm kinderen mogelijk zelfstandig leert worden) prima... Maar dit maakt niet opeens dat je als ouder kan stellen dat de vorm die jij boven de ander verkiest ook een hogere 'plezierfactor' (voor de kinderen) heeft dan de andere vorm.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 14:05 schreef yvonne het volgende:

[..]

Nee, maar ff zonder dollen, als ouder kun je bizarre dingen denken hoor,
jaren geleden, Dutroux ontsnapte, ik meteen: ik houd de kinderen binnen en ze gaan niet naar school!
Tot je er 2 minuten later achterkomt dat je nu wel heeeeeeeeeeeel raar aan het doen bent
Maar wat Ryan ook al zegt, ouders zijn gewoon fascisten

Doet me denken aan een Southpark aflevering. Ouders waren zo bang (mede door het nieuws geloof ik), dat ze eerst met een 'child-tracker' kwamen.

[

Op een gegeven moment vertrouwden de ouders hun partners niet meer en op een gegeven ogenblik vertrouwden ze zichzelf niet meer, dus stuurden ze hun kinderen uiteindelijk maar weg uit Southpark... was de meest veilige oplossing vonden ze

(Betreft Soutpark season 6 episode 11 - Child Abduction is Not Funny).

[ Bericht 9% gewijzigd door KreKkeR op 21-04-2008 22:24:17 ]

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 12:01 schreef Gia het volgende:

[..]

Ja wij ook. Wij hadden een 'groep' compleet met naam. Stoer man. Wij gingen in het bos hutten bouwen, boompje klimmen enz.... En soms ging het gerucht dat er een kinderlokker in het bos rondliep. Dat was pas spannend!

"Een kinderlokker?
Waar?
Kom, we gaan hem zoeken!"
Op negenjarige leeftijd zouden wij hem wel eens mores leren. En ja, dat was een woord dat we gebruikten.

Als mijn moeder toen al wist dat ik in de bouw over drijfzand liep (er was een haven gedempt, dus dat was een laag van ħ 8 meter modder waarin je weg kon zakken) (en ja , dat wist ze dus wel!) had ik vast niet meer naar buiten gemogen.

Mijn moeder vertelde me dat ik er niet mocht komen, mijn vader vertelde me dat ik er absoluut niet stil mocht blijven staan.

Bedankt, pa (en ma) voor het leren omgaan met gevaren ipv voorkomen dat ik gevaar liep.

quote:

Op maandag 21 april 2008 22:34 schreef Mr.Zed het volgende:

[..]

"Een kinderlokker?
Waar?
Kom, we gaan hem zoeken!"
Op negenjarige leeftijd zouden wij hem wel eens mores leren. En ja, dat was een woord dat we gebruikten.

Als mijn moeder toen al wist dat ik in de bouw over drijfzand liep (er was een haven gedempt, dus dat was een laag van ħ 8 meter modder waarin je weg kon zakken) (en ja , dat wist ze dus wel!) had ik vast niet meer naar buiten gemogen.

Mijn moeder vertelde me dat ik er niet mocht komen, mijn vader vertelde me dat ik er absoluut niet stil mocht blijven staan.

Bedankt, pa (en ma) voor het leren omgaan met gevaren ipv voorkomen dat ik gevaar liep.

Wat wist ze dus wel?

Ik ben dus opgegroeid in een overbezorgd gezin. Volgens mij ben ik niet zo'n sociaal gehandicapte bangeschijterd.

Als kind mocht ik bijna niks, maar dat weerhield me dus echt nergens van. Als ik een ding heb geleerd, dan is het wel dat mijn ouders concreet geen enkele macht over me hadden. Het pak slaag en de preek was maar een tijdelijk ongemak.

Toen ik wat ouder werd vertelde mijn vader me dat hij trots was op het feit dat ik destijds zulke schijt aan ze had