SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Meeschrijven hoeft sowieso niet. De materie moet in je hoofd komen, niet op papier. Met beamerpresentaties komt het meestal op geen van beide plekken terecht.
In een voordracht heeft het geen zin om grote hoeveelheden stof in een rap tempo erdoorheen te jassen, noch om heel diep op details in te gaan. Je moet ideeen overbrengen. Hierbij is het wel belangrijk om uiterst precies en correct te blijven (veel sprekers denken dat het weglaten van details betekent dat ze vaag moeten gaan lullen, wederom een fundamentele fout).
Je moet altijd bedenken dat het publiek een andere achtergrond heeft dan jijzelf (handig is ook om vantevoren uit te zoeken wat voor publiek je hebt en je voordracht daarop af te stemmen). Dat betekent dus dat niet iedereen elk stuk materie evensnel oppikt. Een aangepast spreektempo alsmede een terugleesbuffer zijn dus essentieel. Dit soort dingen zijn heel moeilijk te bewerkstelligen in een beamerpresentatie. Het kan, maar vereist een hele intensieve voorbereiding.
In een voordracht heeft het geen zin om grote hoeveelheden stof in een rap tempo erdoorheen te jassen, noch om heel diep op details in te gaan. Je moet ideeen overbrengen. Hierbij is het wel belangrijk om uiterst precies en correct te blijven (veel sprekers denken dat het weglaten van details betekent dat ze vaag moeten gaan lullen, wederom een fundamentele fout).
Je moet altijd bedenken dat het publiek een andere achtergrond heeft dan jijzelf (handig is ook om vantevoren uit te zoeken wat voor publiek je hebt en je voordracht daarop af te stemmen). Dat betekent dus dat niet iedereen elk stuk materie evensnel oppikt. Een aangepast spreektempo alsmede een terugleesbuffer zijn dus essentieel. Dit soort dingen zijn heel moeilijk te bewerkstelligen in een beamerpresentatie. Het kan, maar vereist een hele intensieve voorbereiding.
Als je niet al teveel formules gebruikt, dan kun je prima een beamerpresentatie geven, en als het nodig is kun je toelichting op het bord geven. Daar is niks mis mee, lijkt me. Ik vind het in ieder geval goed te doen. Beter iig dan een hele presentatie op het bord doen.quote:Op maandag 12 mei 2008 23:09 schreef thabit het volgende:
De oplossing lijkt mij stronteenvoudig:
[ afbeelding ]
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Dank je voor de link, dat topic was me nog niet opgevallenquote:Op maandag 12 mei 2008 20:34 schreef GlowMouse het volgende:
Probeer voor Tex-problemen ook dit topic eens, daar lezen weer andere mensen mee.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Ik zit ff met mn grafische rekenmachine in de knoop!
Ik heb 2 functies:
81:(1+30x0.49^X) en 81:(1+10x0,49^X).
Nu wordt mij dus gevraagd hoe ik het maximale verschil tussen die 2 uit moet rekenen.
Ik heb ze nu in mn grafische rekenmachine (TI-83 plus) ingevuld bij Y1 en Y2 en ik dacht dat ik het verschil dan ergens bij Calc zou kunnen vinden. Maar mooi niet dus.
Wie helpt mij?
Ik heb 2 functies:
81:(1+30x0.49^X) en 81:(1+10x0,49^X).
Nu wordt mij dus gevraagd hoe ik het maximale verschil tussen die 2 uit moet rekenen.
Ik heb ze nu in mn grafische rekenmachine (TI-83 plus) ingevuld bij Y1 en Y2 en ik dacht dat ik het verschil dan ergens bij Calc zou kunnen vinden. Maar mooi niet dus.
Wie helpt mij?
Nieuwe functie maken: abs(Y1 - Y2) en die maximaliseren. Y1 en Y2 zijn te vinden onder VARS.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Met abs kun je de afstand tussen twee getallen meten: abs(6-3) = 3 (want er zit 3 tussen) en abs(1- (-10)) = 11 (zelfde reden). Bij natuurkunde ken je hem van de optica: N = |b| / |v| = |B| / |V| (abs(x) is hetzelfde als |x|).
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik ben eruit! Dank je! 
ben niet voor niks blond 
[ Bericht 35% gewijzigd door morgane op 13-05-2008 15:14:54 ]
ben niet voor niks blond [ Bericht 35% gewijzigd door morgane op 13-05-2008 15:14:54 ]
Je moet die nieuwe functie maximaliseren. En wat de x- en y-waarde van het maximum van de nieuwe functie voorstellen, kun je vast zelf bedenken 
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Bij de volgende 2 vergelijkingen moet ik a en b zo kiezen, zodat de vergelijkingen geen oplossingen hebben.
Hoe doe ik dat? (moet er dan een rij komen met allemaal nullen, behalve het rechterlid?)
1)
x + y − z = 1
2x + 3y + az = 3
x + ay + 3z = 2
2)
x + y + bz = 2
3x + 4y + 2z = b
2x + 3y − z = 1
Hoe doe ik dat? (moet er dan een rij komen met allemaal nullen, behalve het rechterlid?)
1)
x + y − z = 1
2x + 3y + az = 3
x + ay + 3z = 2
2)
x + y + bz = 2
3x + 4y + 2z = b
2x + 3y − z = 1
Bij 1 als a=2 dan is de determinant 0, maar is het stelsel toch oplosbaar. Als det(A)=0 dan is het stelsel Ax=b niet oplosbaar voor elke b, maar voor sommige b kan het best oplosbaar zijn. Eenvoudigste voorbeeld is dan b=0, want dan heeft Ax=b oneindig veel oplossingen (waaronder x=0).quote:Op woensdag 14 mei 2008 10:09 schreef pfaf het volgende:
Matrices maken van de vergelijkingen en dan a en b zo kiezen dat de determinant 0 is.
Hier moet je het stelsel echt helemaal vegen. Ik heb er eentje voorgedaan, dan kun je de tweede vast zelf.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Oke, bedankt! De 2e opgave is inderdaad gelukt (denk ik 
).
Zou je me misschien willen helpen met de volgende opgaven?
1) Zij V een vectorruimte en v1, ..., vn vectoren in V. Zij W: = { c1v1 + ... + cnvn | ci in R }
Laat zien dat W een lineaire deelruimte van V is en dat { v1, ... , vn } volledig is voor W.
2) Zij v1 = ( 1, -2, 3, 1) v2 = (3, 2, 1, -2) v3 = (1, 6, -5, -4). Geef basis voor W (als ik opgave 1).
3) Zij v1 = ( 0, 1, -1, 2) v2 = (1, 2, -1, -1) v3 = ( -1, 1, 1, -1). Geef basis voor W (als ik opgave 1) en
bereken dim W.
4) Los op:
x1 + 2x2 + x3 + x4 + x5 = 0
−x1 − 2x2 − 2x3 + 2x4 + x5 = 0
2x1 + 4x2 + 3x3 − x4 = 0
x1 + 2x2 + 2x3 − 2x4 − x5 = 0
De verzameling V van alle oplossingen is een vectorruimte. Waarom? Geef een basis voor V
en bereken dim V.
Alvast bedankt he!
).Zou je me misschien willen helpen met de volgende opgaven?
1) Zij V een vectorruimte en v1, ..., vn vectoren in V. Zij W: = { c1v1 + ... + cnvn | ci in R }
Laat zien dat W een lineaire deelruimte van V is en dat { v1, ... , vn } volledig is voor W.
2) Zij v1 = ( 1, -2, 3, 1) v2 = (3, 2, 1, -2) v3 = (1, 6, -5, -4). Geef basis voor W (als ik opgave 1).
3) Zij v1 = ( 0, 1, -1, 2) v2 = (1, 2, -1, -1) v3 = ( -1, 1, 1, -1). Geef basis voor W (als ik opgave 1) en
bereken dim W.
4) Los op:
x1 + 2x2 + x3 + x4 + x5 = 0
−x1 − 2x2 − 2x3 + 2x4 + x5 = 0
2x1 + 4x2 + 3x3 − x4 = 0
x1 + 2x2 + 2x3 − 2x4 − x5 = 0
De verzameling V van alle oplossingen is een vectorruimte. Waarom? Geef een basis voor V
en bereken dim V.
Alvast bedankt he!
Ki08, ik kan je sterk aanraden een heet bad te nemen. Dan komt het luie zweet er tenminste uit. Ik heb namelijk sterk de indruk dat je niet ook maar een seconde over de opgaves hebt nagedacht die je hier neerplempt.
1. Laat eerst zien dat W een vectorruimte is: welke twee/drie dingen moet je nagaan om te kijken of je met een vectorruimte te maken hebt? Dat het daarna een deelruimte is, is triviaal, en dat laatste ook.
2. Een basis bestaat uit lineair onafhankelijke vectoren die dezelfde ruimte opspannen als die drie vectoren. Hoe kijk je of vectoren lin onafh zijn?
3. Idem, en dim W vinden is triviaal
4. Hier combineer je 1 t/m 3.
2. Een basis bestaat uit lineair onafhankelijke vectoren die dezelfde ruimte opspannen als die drie vectoren. Hoe kijk je of vectoren lin onafh zijn?
3. Idem, en dim W vinden is triviaal
4. Hier combineer je 1 t/m 3.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Bedankt voor je advies, maar ik ben opzich al vanaf vanmorgen 09:00 uur bezig geweest met deze opgaven, en snap gewoon niet hoe alles werkt. Kan toch?quote:Op woensdag 14 mei 2008 13:38 schreef thabit het volgende:
Ki08, ik kan je sterk aanraden een heet bad te nemen. Dan komt het luie zweet er tenminste uit. Ik heb namelijk sterk de indruk dat je niet ook maar een seconde over de opgaves hebt nagedacht die je hier neerplempt.
Maar hij heeft wel gelijk: het zijn steeds dezelfde stapjes die je hier moet doen, er komt nog weinig nadenken bij kijken. Als je een voorbeeldje bestudeert, zou je het zo zelf moeten kunnen.quote:Op woensdag 14 mei 2008 14:01 schreef Ki08 het volgende:
[..]
Bedankt voor je advies, maar ik ben opzich al vanaf vanmorgen 09:00 uur bezig geweest met deze opgaven, en snap gewoon niet hoe alles werkt. Kan toch?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
ja, dat is het juist, ik heb nergens goede voorbeelden. Als ik die heb, weet ik ook zeker dat ik ze zelf ook wel op kan lossen.
Kijk eens of je ergens het boek van D.C. Lay: Linear Algebra and its Applications kunt vinden. Het boek wordt ondanks het lage niveau op veel universiteiten gebruikt, maar dit soort dingen kun je er prima in terugvinden inclusief voorbeelden.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik zit met een Matlab-probleem.
Ik heb een programma geschreven waarin ik een optimaal traject bereken.
Als ik dat en eerste keer uitvoer lukt dat perfect en krijg ik de 'verwachte' waarden binnen een te aanvaarden tijd, als ik dat een tweede keer uitvoer krijg ik nooit een resultaat, hij blijft 'busy' en als ik op ctrl c druk, dan zit hij ergens halweg het programma.
Ik start het programma met een clear-actie.
Iemand een idee wat er aan de hand kan zijn?
Bij voorbaat dank
Ik heb een programma geschreven waarin ik een optimaal traject bereken.
Als ik dat en eerste keer uitvoer lukt dat perfect en krijg ik de 'verwachte' waarden binnen een te aanvaarden tijd, als ik dat een tweede keer uitvoer krijg ik nooit een resultaat, hij blijft 'busy' en als ik op ctrl c druk, dan zit hij ergens halweg het programma.
Ik start het programma met een clear-actie.
Iemand een idee wat er aan de hand kan zijn?
Bij voorbaat dank
When all things seem to end, the future still remains..
Post je code eens 
? Ik doe altijd "clc; clear all;" bovenaan zetten om zeker te weten dat Matlab een nieuwe run doet.
? Ik doe altijd "clc; clear all;" bovenaan zetten om zeker te weten dat Matlab een nieuwe run doet.
2000 light years from home
Je kunt toch kijken in welke loop hij blijft hangen en hoe dat kan? Misschien dat een bepaalde toolbox dingen onthoudt.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ok. Gelieve juist te letten op het door mij aangehaalde probleem. Bepaalde deelproblemen kunnen ongetwijfeld performanter opgelost worden dan ik voorlopig deed,maar goed.quote:Op woensdag 14 mei 2008 23:13 schreef Merkie het volgende:
Post je code eens
PROBLEM SOLVED
[ Bericht 89% gewijzigd door Masanga op 15-05-2008 23:17:18 ]
When all things seem to end, the future still remains..
Als ik hem in debugmode stap voor stap doe doet 'ie het gewoon, als ik hem een paar keer achter elkaar run loopt mijn Matlab ook vast. Beetje gek 
. Je hebt wel erg veel loopjes merk ik.
. Je hebt wel erg veel loopjes merk ik.
2000 light years from home
Ja, weet ik best. Ik heb het programmeren dan nog niet helemaal beet, en concentreer me daarom even op de uitkomst ipv op het aantal loopjes. Zou toch in principe geen verschil mogen opleveren?quote:
Bedankt voor de moeite alvast
When all things seem to end, the future still remains..
Ik ben ook niet zo'n ster in Matlab, maar hoe complexer je code hoe lastiger het is fouten eruit te herhalen. Ik raad aan om wat efficiëntere code te maken. Bijv. population is een dubbele matrix met 7x10 kolommen ofzo ? Wat moet population voorstellen?
[ Bericht 38% gewijzigd door Merkie op 15-05-2008 00:11:18 ]
? Wat moet population voorstellen?[ Bericht 38% gewijzigd door Merkie op 15-05-2008 00:11:18 ]
2000 light years from home
population stelt een 3D matrix voor. Het bevat 75 mogelijke oplossing. Elke oplossing bestaat uit 7 punten van 2 dimensies, en die moeten allen opgeslaan worden. Die dimensies zijn niet zo vreemd in Genetic Algorithms lijkt me.quote:Op donderdag 15 mei 2008 00:00 schreef Merkie het volgende:
Ik ben ook niet zo'n ster in Matlab, maar hoe complexer je code hoe lastiger het is fouten eruit te herhalen. Ik raad aan om wat efficiëntere code te maken. Bijv. population is een dubbele matrix met 7x10 kolommen ofzo
When all things seem to end, the future still remains..
Voeg onder "while (test>compare)" eens de regel "[test compare]" toe. Je ziet dat het voor kan komen dat test nooit kleiner wordt dan compare. Ik ga de logica achter je code niet begrijpen om te zien hoe dat komt, maar ik denk zomaar dat het niets te maken heeft met voor de eerste of tweede keer draaien.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Hé, dankjewelquote:Op donderdag 15 mei 2008 08:20 schreef GlowMouse het volgende:
Voeg onder "while (test>compare)" eens de regel "[test compare]" toe. Je ziet dat het voor kan komen dat test nooit kleiner wordt dan compare. Ik ga de logica achter je code niet begrijpen om te zien hoe dat komt, maar ik denk zomaar dat het niets te maken heeft met voor de eerste of tweede keer draaien.
Dat ik daar niet eerder bijkwam dat even te testen! Ik weet wat te doen 
When all things seem to end, the future still remains..
Een vraag uit het eindexamen van 2007 natuurkunde 1:
(...)
Door lucht onder deze zuignap weg te zuigen, kunnen de platen opgetild en vervoerd worden. Op het zuigapparaat staat dat er maximaal 5000 kg mee opgetild kan worden. De zuignap heeft de vorm van een rechthoek met zijden van 60 en 85 cm. De luchtdruk buiten is 1013 hPa. Bereken hoe groot de druk onder de zuignap maximaal mag zijn om voorwerpen van 5000 kg te kunnen optillen.
De uitwerking is als volgt:
Ik snap echter niet echt hoe er met de onderdruk gerekend wordt en waarom hier niet geldt p = F / A, maar delta P = F / A. Iemand die dit kan ophelderen ?
(...)
Door lucht onder deze zuignap weg te zuigen, kunnen de platen opgetild en vervoerd worden. Op het zuigapparaat staat dat er maximaal 5000 kg mee opgetild kan worden. De zuignap heeft de vorm van een rechthoek met zijden van 60 en 85 cm. De luchtdruk buiten is 1013 hPa. Bereken hoe groot de druk onder de zuignap maximaal mag zijn om voorwerpen van 5000 kg te kunnen optillen.
De uitwerking is als volgt:
Ik snap echter niet echt hoe er met de onderdruk gerekend wordt en waarom hier niet geldt p = F / A, maar delta P = F / A. Iemand die dit kan ophelderen ?
Omdat het drukverschil ervoor zorgt dat er iets opgetild wordt. Als de druk onder de plaat net zo groot net zo groot is als de lucht buiten, dan gebeurt er toch niks?
Ten percent faster with a sturdier frame
Ik neem aan dat je bedoelt de druk onder de zuignap ipv de druk onder de plaat, anders snap ik niet wat je bedoelt.
Ik zal proberen mijn vraag duidelijker te stellen: Er heerst een druk in de buitenlucht, die is 1013 hPa. Als de zuignap niet zuigt geldt in de ruimte onder de zuignap tevens een druk van 1013 hPa. Nu gaat dat ding zuigen, net zo hard tot-ie die 5000kg kan tillen. Daarvoor moet een bepaalde druk heersen en ik zou zeggen dat je die druk gewoon kunt berekenen met p = F / A. Echter volgens de uitwerkingen is dat niet zo. Waar zit mijn denkfout dan ?
Ik zal proberen mijn vraag duidelijker te stellen: Er heerst een druk in de buitenlucht, die is 1013 hPa. Als de zuignap niet zuigt geldt in de ruimte onder de zuignap tevens een druk van 1013 hPa. Nu gaat dat ding zuigen, net zo hard tot-ie die 5000kg kan tillen. Daarvoor moet een bepaalde druk heersen en ik zou zeggen dat je die druk gewoon kunt berekenen met p = F / A. Echter volgens de uitwerkingen is dat niet zo. Waar zit mijn denkfout dan ?
Eh, nee. De belasting van de druk is naar het oppervlak toe, niet van het oppervlak af, het woord druk zegt het eigenlijk al . De zuignap zuigt niet, de buitenlucht duwt de plaat juist omhoog en doordat de druk onder de zuignap lager is dan de druk van de buitenlucht wordt de plaat tegen de zuignap aangedrukt. Het verschil tussen de druk onder de zuignap en de buitendruk is wat zorgt voor de opwaartse kracht. Druk is in dit geval relatief.
. De zuignap zuigt niet, de buitenlucht duwt de plaat juist omhoog en doordat de druk onder de zuignap lager is dan de druk van de buitenlucht wordt de plaat tegen de zuignap aangedrukt. Het verschil tussen de druk onder de zuignap en de buitendruk is wat zorgt voor de opwaartse kracht. Druk is in dit geval relatief.
2000 light years from home
Is de brekingswet van Snellius:
1/n=sin
/sin (r) (Examenopgave)
of
n=sin/sin (r) (BINAS)
Of moet je dat ergens in de tekening van afleiden oid?
1/n=sin
/sin (r) (Examenopgave)of
n=sin
/sin (r) (BINAS)Of moet je dat ergens in de tekening van afleiden oid?
Ik heb altijd geleerd:
1/n=sing (grenshoek)
n=sin/sin(r)
maar of 1/n=sin/sin(r) ook kan gelden, ik weet het niet
Don't blame me when I'm wrong
1/n=sing (grenshoek)
n=sin
/sin(r)maar of 1/n=sin
/sin(r) ook kan gelden, ik weet het niet Don't blame me when I'm wrong
Dat ligt er aan of de straal de optisch dichtere stof in of uitgaat.quote:Op zaterdag 17 mei 2008 15:06 schreef BK89 het volgende:
Is de brekingswet van Snellius:
1/n=sin
of
n=sin
Of moet je dat ergens in de tekening van afleiden oid?
sin
/sin(r) = n geldt volgens mij als de straal de stof ingaat.
HJ 14-punt-gift.
Lijst met rukmateriaal!
Lijst met rukmateriaal!
Dit is nou waar ik echt pisnijdig van kan worden. Die "kleine" stapjes in een boek die je maar zelf moet doen maar waar je uiteindelijk niet in slaagt. De vorige keer heb ik het opgegeven, nu vraag ik het aan jullie 
:
Laat V een vectorruimte zijn waarop een hermitische vorm f werkt. Laat E een deelruimte zijn van f die totaal isotroop is ten opzichte van f (lees : waarop de restrictie van f gewoon triviaal is)
Toon aan dat je elke lineaire transformatie van E kan uitbreiden tot een isometrie van f op de hele ruimte V, die determinant 1 heeft.
Die laatste woordjes zijn het dus. Je hebt de stelling van Witt voor zulke uitbreidingen, maar is het zo triviaal om in te zien dat er altijd ook eentje kan gemaakt worden met determinant 1?
:Laat V een vectorruimte zijn waarop een hermitische vorm f werkt. Laat E een deelruimte zijn van f die totaal isotroop is ten opzichte van f (lees : waarop de restrictie van f gewoon triviaal is)
Toon aan dat je elke lineaire transformatie van E kan uitbreiden tot een isometrie van f op de hele ruimte V, die determinant 1 heeft.
Die laatste woordjes zijn het dus. Je hebt de stelling van Witt voor zulke uitbreidingen, maar is het zo triviaal om in te zien dat er altijd ook eentje kan gemaakt worden met determinant 1?
Als E=V en f=0, is dit niet waar.quote:Op zaterdag 17 mei 2008 21:23 schreef zuiderbuur het volgende:
Dit is nou waar ik echt pisnijdig van kan worden. Die "kleine" stapjes in een boek die je maar zelf moet doen maar waar je uiteindelijk niet in slaagt. De vorige keer heb ik het opgegeven, nu vraag ik het aan jullie
Laat V een vectorruimte zijn waarop een hermitische vorm f werkt. Laat E een deelruimte zijn van f die totaal isotroop is ten opzichte van f (lees : waarop de restrictie van f gewoon triviaal is)
Toon aan dat je elke lineaire transformatie van E kan uitbreiden tot een isometrie van f op de hele ruimte V, die determinant 1 heeft.
Die laatste woordjes zijn het dus. Je hebt de stelling van Witt voor zulke uitbreidingen, maar is het zo triviaal om in te zien dat er altijd ook eentje kan gemaakt worden met determinant 1?
quote:
Uiteraard, ik denk dat het wel zou moeten werken als je aanneemt dat f niet-singulier is op V. (iets wat ik eigenlijk impliciet gewoon aannam )
Wat bedoel je hier uberhaupt met een hermitische vorm? In mijn hoofd is een hermitische vorm een positief definiete sesquilineaire vorm. Zulke dingen laten helemaal geen niet-triviale isotrope deelruimten toe.
Laat L een veld zijn met involutief automorfisme theta. Laat K het fixveld zijn van theta.quote:Op zaterdag 17 mei 2008 21:39 schreef thabit het volgende:
Wat bedoel je hier uberhaupt met een hermitische vorm? In mijn hoofd is een hermitische vorm een positief definiete sesquilineaire vorm. Zulke dingen laten helemaal geen niet-triviale isotrope deelruimten toe.
Laat V een vectorruimte zijn over L.
f is een hermitische vorm op V, als het een afbeelding is van V x V naar L, zodanig dat
f(v1+v2,w)=f(v1,w)+f(v2,w)
f(lambda*v,w)=lambda*f(v,w)
f(v,w) = f(w,v)^theta
Ik heb het dus zeker niet over unitaire ruimtes of zo. Zelfs over C kan je gemakkelijk hermitische vormen aanmaken die isotrope punten bevatten.
In de context waarin ik wil werken is het trouwens over galoisvelden, waar helemaal geen notie bestaat van positief definitief (alle nietsinguliere hermitische vormen zijn dan isometrisch trouwens)
Bedanktquote:Op zaterdag 17 mei 2008 15:30 schreef freiss het volgende:
[..]
Dat ligt er aan of de straal de optisch dichtere stof in of uitgaat.
sin
Ik kom er niet direct uit, maar ik zou weleens willen zien hoe het in het volgende voorbeeld werkt: neemquote:Op zaterdag 17 mei 2008 21:44 schreef zuiderbuur het volgende:
[..]
Laat L een veld zijn met involutief automorfisme theta. Laat K het fixveld zijn van theta.
Laat V een vectorruimte zijn over L.
f is een hermitische vorm op V, als het een afbeelding is van V x V naar L, zodanig dat
f(v1+v2,w)=f(v1,w)+f(v2,w)
f(lambda*v,w)=lambda*f(v,w)
f(v,w) = f(w,v)^theta
Ik heb het dus zeker niet over unitaire ruimtes of zo. Zelfs over C kan je gemakkelijk hermitische vormen aanmaken die isotrope punten bevatten.
In de context waarin ik wil werken is het trouwens over galoisvelden, waar helemaal geen notie bestaat van positief definitief (alle nietsinguliere hermitische vormen zijn dan isometrisch trouwens)
V=C^2, f((x1,x2),(y1,y2)) = x1(y2)^- + x2(y1)^-
(^- betekent hier complex geconjugeerde)
dus de vorm met matrix
0 1
1 0
Neem E={(x,0)}, lijkt me nogal isotroop, en als isometrie op E neem je vermenigvuldiging met i. Hoe zou je deze kunnen voortzetten tot een isometrie op V met determinant 1?
Inderdaad, dat lijkt niet werken.quote:Op zondag 18 mei 2008 13:43 schreef thabit het volgende:
[..]
Ik kom er niet direct uit, maar ik zou weleens willen zien hoe het in het volgende voorbeeld werkt: neem
V=C^2, f((x1,x2),(y1,y2)) = x1(y2)^- + x2(y1)^-
(^- betekent hier complex geconjugeerde)
dus de vorm met matrix
0 1
1 0
Neem E={(x,0)}, lijkt me nogal isotroop, en als isometrie op E neem je vermenigvuldiging met i. Hoe zou je deze kunnen voortzetten tot een isometrie op V met determinant 1?
Wat nu? Wil ik anders gewoon zeggen wat ik eigenlijk wil doen.
Ik wil bijvoorbeeld begrijpen waarom SU(3,q) transitief werkt op de verzameling van isotrope vectoren, en dat soort zaken.
Ik ga morgen nog eens goed kijken naar de formulering van die uitspraak
Per ongeluk topic op verkeerde plaats geopend. Vraag hoorde hier gesteld te worden. Mijn excuses.
Afijn, hier de vraag dan .
Op een toets krijg ik deze vraag voorgeschoteld:
Het gen coderend voor het GFP eiwit is enige jaren geleden geisoleerd uit de kwal Aequoria victoria. Van de DNA sequentie van het genoom van dit beest is echter niets bekend. Dus toen men het GFP-gen wilde isoleren kende men daar ook nog niet de sequentie van. Via welke procedure denk je dat ze het GFP-gen in handen hebben gekregen?
Iemand enig idee?
Afijn, hier de vraag dan
.Op een toets krijg ik deze vraag voorgeschoteld:
Het gen coderend voor het GFP eiwit is enige jaren geleden geisoleerd uit de kwal Aequoria victoria. Van de DNA sequentie van het genoom van dit beest is echter niets bekend. Dus toen men het GFP-gen wilde isoleren kende men daar ook nog niet de sequentie van. Via welke procedure denk je dat ze het GFP-gen in handen hebben gekregen?
Iemand enig idee?
Woei!
Ok, ik heb het even opgezocht in het boek waarin ik vast zit:quote:Op zondag 18 mei 2008 13:56 schreef zuiderbuur het volgende:
[..]
Inderdaad, dat lijkt niet werken.
Wat nu? Wil ik anders gewoon zeggen wat ik eigenlijk wil doen.
Ik wil bijvoorbeeld begrijpen waarom SU(3,q) transitief werkt op de verzameling van isotrope vectoren, en dat soort zaken.
Ik ga morgen nog eens goed kijken naar de formulering van die uitspraak
De uit te breiden afbeelding moest dus zelf al determinant 1 hebben.quote:let E be a totally isotropic subspace of the unitary geometry V
show that every element of SL(E) extends to an element of SU(V)
Then show that SU(V) is transitive on the flags of totally isotropic subspaces of a given type
Tips iemand?
Er bestaat een stelling die "Witt Decomposition Theorem" heet. Ik weet alleen niet hoe algemeen die is.
Maar ze zegt dat voor elke maximale isotrope deelruimte W van V er een decompositie V=W+W'+P bestaat zo dat de vorm f geschreven kan worden als
0 I 0
I 0 0
0 0 *
ten aanzien van deze decompositie, waarbij P anisotroop is.
Bed nu E in een maximale isotrope deelruimte W in, dan kun je de transformatie T op E uitbreiden tot een unitaire transformatie op W en daarna kun je de volgende uitbreiding tot V nemen:
T 0 0
0 T' 0
0 0 I
waarbij T'=(T*)^(-1). Deze heeft determinant 1.
Maar ze zegt dat voor elke maximale isotrope deelruimte W van V er een decompositie V=W+W'+P bestaat zo dat de vorm f geschreven kan worden als
0 I 0
I 0 0
0 0 *
ten aanzien van deze decompositie, waarbij P anisotroop is.
Bed nu E in een maximale isotrope deelruimte W in, dan kun je de transformatie T op E uitbreiden tot een unitaire transformatie op W en daarna kun je de volgende uitbreiding tot V nemen:
T 0 0
0 T' 0
0 0 I
waarbij T'=(T*)^(-1). Deze heeft determinant 1.
Mooi, thabit, dat lijkt te werken.
Ik ben gewoon met eindige velden te werken (waar de zaken soms eenvoudiger worden)...maar die versie van Witt ziet er volgens mij goed uit. Doorgaans moet je wel opletten met karakteristiek twee, maar dan niet in het hermitische geval waar dat niet meer uitmaakt.
Ik ben gewoon met eindige velden te werken (waar de zaken soms eenvoudiger worden)...maar die versie van Witt ziet er volgens mij goed uit. Doorgaans moet je wel opletten met karakteristiek twee, maar dan niet in het hermitische geval waar dat niet meer uitmaakt.
Met de abc-formule. Ontbinden in factoren is gewoonlijk mooier, maar helaas is een paar getallen waarvan de som 1 en het product -5 is niet zo makkelijk te vinden.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
ABC-regel...quote:Op dinsdag 20 mei 2008 11:38 schreef Rammstino het volgende:
Wiskunde: hoe los je: x^2+x-5=0 exact op?
Welke bindingen kunnen bij moleculaire stoffen worden verbroken bij het kookpunt?
Weet iemand dit, ik zit al druk te googlen
Weet iemand dit, ik zit al druk te googlen
Wij hebben nu als antwoord anderwaalsbindingen en waterstofbruggen. Waarom de moleculaire bindingen?
Met moleculaire bindingen bedoelde ik de binding ten gevolge van de vanderwaalskrachten. Ik zie nu op wikipedia dat intermoleculaire bindingen de gangbare benaming is.
Wanneer noem je iets -carbonzuur en wanneer gewoon -zuur? In BINAS staat als er meer of drie van die groepen zijn en in Samengevat als de C atoom wordt meegerekent:
O
||
C-OH
O
||
C-OH
Help!
Heb weer 's ruzie met Matlab.
Ik heb cellen met matrices A_m, die steeds een kolom minder krijgen. De eerste (A_0) is 45x57, de tweede 45x56, etc.
en ik heb een matrix a die 45x57 is.
for m=0:N
c(:,m+1)=inv(A{m+1}' *A{m+1})*A{m+1}'*a(:,m+1);
end
Dus eigenlijk c_m=(A_mT*A_m)-1*A_m*a_m voor m =0 tot N
N is 56...
Dus dat is toch gewoon (57x45 * 45x57)-1* 45x57 * 45x1 ? De tweede is dan (56x45 * 45x56)-1* 45x56 * 45x1
Nu blijf ik bij m=1 de melding over een dimension mismatch krijgen en ik zie echt niet meer wat ik nu fout doe...
[ Bericht 1% gewijzigd door Innocence op 21-05-2008 15:36:36 ]
Heb weer 's ruzie met Matlab.
Ik heb cellen met matrices A_m, die steeds een kolom minder krijgen. De eerste (A_0) is 45x57, de tweede 45x56, etc.
en ik heb een matrix a die 45x57 is.
for m=0:N
c(:,m+1)=inv(A{m+1}' *A{m+1})*A{m+1}'*a(:,m+1);
end
Dus eigenlijk c_m=(A_mT*A_m)-1*A_m*a_m voor m =0 tot N
N is 56...
Dus dat is toch gewoon (57x45 * 45x57)-1* 45x57 * 45x1 ? De tweede is dan (56x45 * 45x56)-1* 45x56 * 45x1
Nu blijf ik bij m=1 de melding over een dimension mismatch krijgen en ik zie echt niet meer wat ik nu fout doe...
[ Bericht 1% gewijzigd door Innocence op 21-05-2008 15:36:36 ]
Sweet and innocent...
Je vult de kolommen van c een voor een. De tweede rij moet dan wel dezelfde dimensie hebben als de eerste rij. Wat je kunt doen, is extra kolommenrijen toevoegen:
c(:,m+1)=[ inv(A{m+1}' *A{m+1})*A{m+1}'*a(:,m+1); ones(m,1) ]
c(:,m+1)=[ inv(A{m+1}' *A{m+1})*A{m+1}'*a(:,m+1); ones(m,1) ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Klopt! Dankje.quote:Op woensdag 21 mei 2008 15:33 schreef GlowMouse het volgende:
Je vult de kolommen van c een voor een. De tweede rij moet dan wel dezelfde dimensie hebben als de eerste rij. Wat je kunt doen, is extra kolommen toevoegen:
c(:,m+1)=[ inv(A{m+1}' *A{m+1})*A{m+1}'*a(:,m+1); ones(m,1) ]
Sweet and innocent...
Ik heb een wiskunde probleempje, er word gevraagd een aantal sommetjes/breuken om te schrijven naar een macht van 3.
bv
3 wortel(3) > 3^1,5
3machtswortel(9) / wortel 3 > 3^1/6
maar bij de laatste kom ik er echt niet uit, de vraag is " 3^a + 3^a + 3^a / 9 " achterin het boek staat als antwoord 3^a-1 maar ik kom er niet uit hoe ze dat omgeschreven hebben. Iemand die dit mij kan beredeneren?
bv
3 wortel(3) > 3^1,5
3machtswortel(9) / wortel 3 > 3^1/6
maar bij de laatste kom ik er echt niet uit, de vraag is " 3^a + 3^a + 3^a / 9 " achterin het boek staat als antwoord 3^a-1 maar ik kom er niet uit hoe ze dat omgeschreven hebben. Iemand die dit mij kan beredeneren?
Excusquote:Op woensdag 21 mei 2008 19:57 schreef GlowMouse het volgende:
Het is niet te begrijpen wat je nou bedoelt omdat je geen haakjes gebruikt.
[ afbeelding ]
klopt namelijk niet.
jou interpetatie is inderdaad het meest logisch zo (3^a + 3^a + 3^a) / 9 = 3^a-1
Je weet dat iets+iets+iets hetzelfde is als 3*iets. Verder kun je de noemer kun je ook schrijven als een macht van 3, en dan ben je er bijna
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Dit is wat ik tot nu toe had staan.
(3^a + 3^a + 3^a) / 9 = (3x3^a) / (3^2)
(3x3^a) / (3^2) = 3^a3 / 3^2
maar vanaf dat moment weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik met die a aanmoet.. de '^a3' naar de andere kant van de streep halen als ^-a3?
3^a3 / 3^2 = 1 / 3^-a1 maar dat is sowieso fout..
Het komt misschien vrij dom over, maar na 3 jaar zonder wis of natuurkunde les wil ik wel graag weten of ik op de juiste manier bezig ben.. doe het tenslotte voor mezelf dit.
(3^a + 3^a + 3^a) / 9 = (3x3^a) / (3^2)
(3x3^a) / (3^2) = 3^a3 / 3^2
maar vanaf dat moment weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik met die a aanmoet.. de '^a3' naar de andere kant van de streep halen als ^-a3?
3^a3 / 3^2 = 1 / 3^-a1 maar dat is sowieso fout..
Het komt misschien vrij dom over, maar na 3 jaar zonder wis of natuurkunde les wil ik wel graag weten of ik op de juiste manier bezig ben.. doe het tenslotte voor mezelf dit.
quote:Op woensdag 21 mei 2008 20:35 schreef GlowMouse het volgende:
Hoe gaat dat precies, die stap van [ afbeelding ]?
Je moet bedenken dat [ afbeelding ] hetzelfde is als 3*3*3*...*3, en dat a keer.
oops die eerste 3x is natuurlijk 1 extra 'macht' 3x3^a = 3^a+1Thanks
Ik heb een wiskundevraagje:
hoe differentieer je: 2 cos² x ?
het lijkt me dat je hier voor bovenstaande ook kunt schrijven: 2 cos x * cos x waarna er met de productregel het volgende uit komt: -2 sin x * cos x + 2 cos x * -sin x
De antwoorden zeggen echter dat hier -4sin x cos x uit komt. Hoe werk ik dit juist uit?
hoe differentieer je: 2 cos² x ?
het lijkt me dat je hier voor bovenstaande ook kunt schrijven: 2 cos x * cos x waarna er met de productregel het volgende uit komt: -2 sin x * cos x + 2 cos x * -sin x
De antwoorden zeggen echter dat hier -4sin x cos x uit komt. Hoe werk ik dit juist uit?
Dat is (natuurlijk) hetzelfde. Jouw antwoord is -2 *iets -2*iets, en hun antwoord is -4*iets.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Voor natuurkunde: als een LDR is afgedekt is de spanning 7,5 Volt en als hij niet is afgedekt 4.0 Volt. Op wiki staat dat een LDR een hele kleine weerstand heeft als hij niet is afgedekt.
Dan zouden die waardes toch andersom moeten zijn?
Dan zouden die waardes toch andersom moeten zijn?
Hoe moet de spanning veranderen? Een LDR is gewoon een weerstand, dus de spanning die er overheen staat als het de enige weerstand is lijkt me altijd gelijk (je meet tenslotte parallel). Heb je een meetopstelling?
2000 light years from home
wiki: De weerstandswaarde van een LDR wordt kleiner, naarmate de LDR sterker wordt belicht. Hierdoor kan de waarde van de weerstand sterk variëren. Het gebruikte materiaal is meestal cadmiumsulfide, de donkerweerstand bedraagt 1-10 MΩ terwijl de lichtweerstand (afhankelijk van het type en de hoeveelheid licht) 75-300 Ω is.quote:Op donderdag 22 mei 2008 18:41 schreef Merkie het volgende:
Hoe moet de spanning veranderen? Een LDR is gewoon een weerstand, dus de spanning die er overheen staat als het de enige weerstand is lijkt me altijd gelijk (je meet tenslotte parallel). Heb je een meetopstelling?
http://downloads.kennisne(...)wo_wb12_2005_2_o.pdf
Bij 9. Waarom wordt er niet gebruikt gemaakt van
11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi ?
Dat levert toch een kortere tijd op dan die 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi ?
Bij 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi => t=20/3 pi
Bij 11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi => t=-20/63 pi + 20/21 pi
Of heb ik een rekenfout/denkfout gemaakt?
Bij 9. Waarom wordt er niet gebruikt gemaakt van
11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi ?
Dat levert toch een kortere tijd op dan die 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi ?
Bij 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi => t=20/3 pi
Bij 11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi => t=-20/63 pi + 20/21 pi
Of heb ik een rekenfout/denkfout gemaakt?
Waarom denk jij dat die hoek ook het tegenstelde mag zijn? Zowel de cosinus als de sinus moeten toch gelijk zijn opdat P en Q samenvallen?quote:Op zaterdag 24 mei 2008 12:47 schreef BK89 het volgende:
http://downloads.kennisne(...)wo_wb12_2005_2_o.pdf
Bij 9. Waarom wordt er niet gebruikt gemaakt van
11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi ?
Dat levert toch een kortere tijd op dan die 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi ?
Bij 11/10 t=t+2/3 pi+k2pi => t=20/3 pi
Bij 11/10 t=-(t+2/3 pi)+k2pi => t=-20/63 pi + 20/21 pi
Of heb ik een rekenfout/denkfout gemaakt?
Ja, de weerstand verandert, maar dan verandert je gemeten voltage toch niet.quote:Op donderdag 22 mei 2008 19:42 schreef hello_moto1992 het volgende:
[..]
wiki: De weerstandswaarde van een LDR wordt kleiner, naarmate de LDR sterker wordt belicht. Hierdoor kan de waarde van de weerstand sterk variëren. Het gebruikte materiaal is meestal cadmiumsulfide, de donkerweerstand bedraagt 1-10 MΩ terwijl de lichtweerstand (afhankelijk van het type en de hoeveelheid licht) 75-300 Ω is.
2000 light years from home
Oh, oke, ik zie het nu, bedanktquote:Op zaterdag 24 mei 2008 12:57 schreef zuiderbuur het volgende:
[..]
Waarom denk jij dat die hoek ook het tegenstelde mag zijn? Zowel de cosinus als de sinus moeten toch gelijk zijn opdat P en Q samenvallen?
Een van de deelnemers was Dorus. Dorus stapte van de driemeterplank. Deze plank bevindt zich precies 3 meter boven het wateroppervlak. Dorus heeft een massa van 72 kg. Bereken hoe groot de snelheid is waarmee Dorus met zijn voet het water raakt. Ga ervan uit dat alle zwaarte-energie wordt omgezet in
bewegingsenergie.
het antwoord is v = 7,7 m/s
maar ik snap niet hoe je op dit getal moet komen.
bewegingsenergie.
het antwoord is v = 7,7 m/s
maar ik snap niet hoe je op dit getal moet komen.
Door x=at²/2 en v=at te combineren, of door te kijken naar de energie. Welke aanpak heb je gekozen en hoever kom je daarmee?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Er wordt al een hint gegeven in de tekst, namelijk dat alle zwaarte-energie wordt omgezet in bewegingsenergie, dus Ez=Ekinquote:Op zaterdag 24 mei 2008 16:03 schreef JOO het volgende:
Een van de deelnemers was Dorus. Dorus stapte van de driemeterplank. Deze plank bevindt zich precies 3 meter boven het wateroppervlak. Dorus heeft een massa van 72 kg. Bereken hoe groot de snelheid is waarmee Dorus met zijn voet het water raakt. Ga ervan uit dat alle zwaarte-energie wordt omgezet in
bewegingsenergie.
het antwoord is v = 7,7 m/s
maar ik snap niet hoe je op dit getal moet komen.
m*g*h = 1/2*m*v2
oftewel: v = sqrt(2*g*h) = sqrt(6g) = 7,7 m/s
HJ 14-punt-gift.
Lijst met rukmateriaal!
Lijst met rukmateriaal!
Snap eerlijk gezegd niet hoe je daar niet uit eerst zelf uit kan komen...quote:Op zaterdag 24 mei 2008 16:28 schreef JOO het volgende:
Dankje
Ten percent faster with a sturdier frame
jij wilt beweren dat jij gelijk op het elitaire-corpsballen-fysica-niveau bent begonnen 
?
neemt niet weg dat E = mhg = 0,5mv2 inkloppen doodsimpel is voor iedereen die al dat kleine beetje beta gehad heeft.
[ Bericht 1% gewijzigd door harrypiel op 24-05-2008 17:07:37 ]
?neemt niet weg dat E = mhg = 0,5mv2 inkloppen doodsimpel is voor iedereen die al dat kleine beetje beta gehad heeft.
[ Bericht 1% gewijzigd door harrypiel op 24-05-2008 17:07:37 ]
Ik zou niet weten hoe je zo'n vraag kan krijgen zonder een stukje achtergrondinformatie gehad te hebben. "Er niet uitkomen" lijkt me onmogelijk bij deze vraag, dat je niet weet hoe je het aan moet pakken kan ik wel begrijpen.quote:Op zaterdag 24 mei 2008 16:58 schreef harrypiel het volgende:
jij wilt beweren dat jij gelijk op het elitaire-corpsballen-fysica-niveau bent begonnen
neemt niet weg dat E = mhg = 0,5mv2 inkloppen doodsimpel is voor iedereen die al dat kleine beetje beta gehad heeft.
2000 light years from home
hoe zou men de integraal:
int(1/(x^3+x+1),x=0..infinity) uitrekenen zonder dat je expliciet de nulpunten uitrekent?
Zou dat kunnen door middel van afschatten? of een of ander complexe analyse techniek te gebruiken?
x^3+x+1 heeft een negatief discriminant, er is 1 reeel nulpunt en die is negatief. Dus de kust is veilig voor integratie. De vraag is nu welke contour ik hoor te gebruiken of welke afschatting.
alvast bedankt!
int(1/(x^3+x+1),x=0..infinity) uitrekenen zonder dat je expliciet de nulpunten uitrekent?
Zou dat kunnen door middel van afschatten? of een of ander complexe analyse techniek te gebruiken?
x^3+x+1 heeft een negatief discriminant, er is 1 reeel nulpunt en die is negatief. Dus de kust is veilig voor integratie. De vraag is nu welke contour ik hoor te gebruiken of welke afschatting.
alvast bedankt!
verlegen :)
Ik vrees dat dat gewoon onmogelijk is. Voor het integreren van rationale functies van min oneindig naar plus oneindig (dan mag je noemer geen reële nulpunten hebben natuurlijk!) kan je werken met een halve cirkel met als diameter een steeds groter wordend deel van de reële as, en met als middelpunt nul. De berekening gaat dan via het residu van de nulpunten van de noemer met een positief imaginair deel.quote:Op zondag 25 mei 2008 11:54 schreef teletubbies het volgende:
hoe zou men de integraal:
int(1/(x^3+x+1),x=0..infinity) uitrekenen zonder dat je expliciet de nulpunten uitrekent?
Zou dat kunnen door middel van afschatten? of een of ander complexe analyse techniek te gebruiken?
x^3+x+1 heeft een negatief discriminant, er is 1 reeel nulpunt en die is negatief. Dus de kust is veilig voor integratie. De vraag is nu welke contour ik hoor te gebruiken of welke afschatting.
alvast bedankt!
Als je voor jouw probleem al een geschikte contour vindt, zal je bijna zeker ook de residustelling moeten toepassen, en daarvoor moet je eerst je polen weten te vinden.
okey, normaal gesproken zou je ook log(z) kunnen definieren en dan g(z)=log(z)/(z^3+z+1) gebruiken. Hiervoor zijn de polen ook nodig want je gebruikt ook residuen.
Dus toch polen uitrekenen
dank je!
Dus toch polen uitrekenen
dank je!
verlegen :)
Hmm, ik hoop dat iemand me kan helpen met deze vraag.
In een onderzoek is onderzocht of de voorkeur voor pure chocolade in drie regio's van Nederland gelijk was. Deze voorkeur werd gemeten op een schaal varierend van 0 t/m 10.
regio 1: gemiddelde = 8.0, standaardafwijking is 3.1, aantal personen = 80.
regio 2: gemiddelde = 7.0, standaardafwijking is 3.0, aantal personen = 160.
regio 3: gemiddelde = 6.0, standaardafwijking is 2.9, aantal personen = 80.
Bereken de variantie in de voorkeurscores voor de gehele groep.
Het goede antwoord is 9.45.
Wie kan me helpen?
In een onderzoek is onderzocht of de voorkeur voor pure chocolade in drie regio's van Nederland gelijk was. Deze voorkeur werd gemeten op een schaal varierend van 0 t/m 10.
regio 1: gemiddelde = 8.0, standaardafwijking is 3.1, aantal personen = 80.
regio 2: gemiddelde = 7.0, standaardafwijking is 3.0, aantal personen = 160.
regio 3: gemiddelde = 6.0, standaardafwijking is 2.9, aantal personen = 80.
Bereken de variantie in de voorkeurscores voor de gehele groep.
Het goede antwoord is 9.45.
Wie kan me helpen?
Ben toch ook wel benieuwd, ik wil het antwoord ook wel weten.quote:Op maandag 26 mei 2008 17:50 schreef GlowMouse het volgende:
Het gaat uiteraard niet om berekenen maar om schatten. Ervanuitgaande dat je de niet-zuivere schatter gebruikt die gelijk is aan [ afbeelding ], kun je voor iedere groep de [ afbeelding ] bepalen. Daarna bepaal je via gewogen gemiddeldes [ afbeelding ] en [ afbeelding ] voor alle regio's samen, vul weer in, en klaar
Het is toch:
(groepgrootte1 x (gem. groep 1 - gewogen gemiddelde)^2 + groepgrootte2 x (gem 2 - gewogen gem.)^2 + groepgrootte3 x (gem.3 - gewogen gem.)^2 ) / (aantal groepen - 1)
Maar dan zal ik niet op 9.45 uitkomen. Wat doe ik dan verkeerd?
Waarom delen door aantal groepen -1 ? We zijn hier toch niet aan het schatten of zo?
Gek,ik blijf 11.27 vinden..
Gek,ik blijf 11.27 vinden..
Het is en blijft toch een steekproef of niet?quote:Op maandag 26 mei 2008 19:42 schreef zuiderbuur het volgende:
Waarom delen door aantal groepen -1 ? We zijn hier toch niet aan het schatten of zo?
Gek,ik blijf 11.27 vinden..
Desalniettemin, hoe vind jij die 11.27 en wat klopt er volgens jou aan mijn methode niet afgezien de noemer.
De variantie is een eigenschap van een kansverdeling, die je met een steekproef schat. Dat er mensen zijn die binnen een steekproef over variantie spreken maakt dat nog niet juist.quote:Op maandag 26 mei 2008 20:59 schreef zuiderbuur het volgende:
Nu keer ik gewoon met dezelfde formule terug, en ik vind als variantie van de gehele groep 9.505.
Dit is een exact antwoord, ik schat helemaal niets. Mijn enige uitspraak is dat wie voor de drie regio's van Nederland alle gegevens optelt, deze variantie zal vinden.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik denk dat je hier weer gelijk hebt, maar ik vrees wel dat die verkeerde gewoonte zelfs door docenten aangeleerd wordt.quote:Op maandag 26 mei 2008 21:10 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
De variantie is een eigenschap van een kansverdeling, die je met een steekproef schat. Dat er mensen zijn die binnen een steekproef over variantie spreken maakt dat nog niet juist.
