Eerlijkheid of met een leugen/geheim leven?

quote:

Op zondag 13 april 2008 18:35 schreef WalterSobchak het volgende:
Als het echt eenmalig is, en niet veel voorstelde, is het zonde om daar een goede relatie voor te beeindigen.

In hoeverre kun je stellen dat iets eenmalig is dan?
Het lijkt me niet dat je zoiets doet en van te voren al denkt 'Shit, dat kan ik beter niet doen' en voortaan je lul (gevoel) niet achterna loopt lijkt me.
Als iemand eenmaal zo'n fout maakt, ongeacht de omstandigheden, dan zie ik niet in waarom dat niet nogmaals kan gebeuren hoor.
En in hoeverre je over een goede relatie kunt spreken als een van beiden vreemdgaat vraag ik me ook af.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:04 schreef sigme het volgende:

[..]

Ja. Je moet er geen gewicht aan verlenen dat het niet heeft.
Als het niet belangrijk is, is het verschil tussen wel en niet vertellen in mijn ogen niet heel groot.

Maar bepaal jij - als vreemdganger - dan het gewicht in de vorm van belang? Dat lijkt me ook nogal de omgekeerde wereld namelijk.

[ Bericht 38% gewijzigd door Lastpost op 13-04-2008 19:16:49 (Toevoeging ) ]

Na 7 jaar zou ik me niet druk maken wanneer mijn vriend kust met een ander.
Als hij "all the way" zou gaan, zou het geen reden zijn om de relatie te beeindigen, maar ik weet eigenlijk ook niet of ik het wel wil weten. Kan me er wel wat bij voorstellen, ik ben zijn 1e, dus wanneer hij nieuwsgierig zou zijn naar een ander...
Het ergste wat hij kan doen is verliefd worden op een ander, dan zou ik pas gaan twijfelen. Sex is iets puur lichamelijks.

Wanneer hij het me zou vertellen en domme excuses erbij gaat vertellen, zoals alcohol etc, dan zal het een heel ander verhaal zijn, droken of niet, je bent er altijd zelf bij.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:07 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Vind ik een vreemde gedachtegang. Je vertelt het eerlijk om van een schuld af te lossen, om te kijken wat de ander doet met die schuld. Die schuld ligt daarmee niet bij haar; je maakt het niet haar verantwoordelijkheid. Maar het is wel haar keuze of ze jou vergeeft of niet.

Je schrijft het zelf oelewapper. Leer zelf maar leven met de schuld. Neem zelf een beslissing. Vreemdgaan en dan vertellen en dan verwachten dat je partner iets doet is echt kansloos in mijn ogen.
Je was toch ook zo alcoholdapper om te beslissen dat je ging zoenen? Beslis zelf dan ook maar wat dat te betekenen heeft.

Niet alles afschuiven op alcohol en je partner, dat is dubbel kneuzerig.

quote:

Op zondag 13 april 2008 18:40 schreef sigme het volgende:
Een leugen voorhouden? Iets verzwijgen is geen liegen, en iets onbelangrijks is iets onbelangrijks. Je moet er domweg geen enorm geheim van maken.
Verzwijgen en vergeten, of als het nog onbelangrijker is (zoenen ), vertellen en om lachen.

Ja dit en wellicht de volgende keer iets rustiger met de drank, want zoals de situatie in de OP beschreven wordt gaan er iets teveel remmen los.

Ik zou voor zulk onbenullig gedrag zeker niet mijn relatie overhoop gaan halen.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:10 schreef Lastpost het volgende:

[..]

Maar bepaal jij - als vreemdganger - dan het gewicht in de vorm van belang? Dat lijkt me ook nogal de omgekeerde wereld namelijk.

Onbelangrijk -> moeite van vertellen niet waard
Heel belangrijk -> onverzwijgbaar

Die indeling maakt, uit de aard der dingen, dat door iets te vertellen, het extra gewicht krijgt.

Verder vind ik een ander opzadelen met jouw morele dillema's helemaal niet netjes. Het is de verantwoordelijkheid voor de impact op de relatie bij de ander leggen: "ik heb het netjes opgebiecht, ik ben gekwijt, zie jij maar wat je er mee doet, ik leg me overal bij neer, het is jouw beslissing, ik ben een domme hond en heb ieder recht verspeeld."

Biechtcultuur..

quote:

Op zondag 13 april 2008 17:53 schreef Isegrim het volgende:
Ik ben nog nooit zo dronken geweest dat ik de controle over mezelf volledig kwijt was. Ik weet niet hoe dronken je dan moet zijn, maar eerlijk gezegd lijkt het me onzin.

Dat dacht ik altijd ook, tot carnaval j.l.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:19 schreef sigme het volgende:

[..]

Onbelangrijk -> moeite van vertellen niet waard
Heel belangrijk -> onverzwijgbaar

Die indeling maakt, uit de aard der dingen, dat door iets te vertellen, het extra gewicht krijgt.

Verder vind ik een ander opzadelen met jouw morele dillema's helemaal niet netjes. Het is de verantwoordelijkheid voor de impact op de relatie bij de ander leggen: "ik heb het netjes opgebiecht, ik ben gekwijt, zie jij maar wat je er mee doet, ik leg me overal bij neer, het is jouw beslissing, ik ben een domme hond en heb ieder recht verspeeld."

Biechtcultuur..

Oke, ik begreep je posting dus gewoonweg verkeerd, foutje.
Maar met het weglopen van mogelijke problemen door het simpelweg niet vertellen van zaken die van dusdanig belang zijn in een relatie los je anderzijds ook weinig op lijkt me.
Je kiest bewust voor een relatie waardoor je samen ineens iets deelt en om het vreemdgaan dan maar gewoon een moreel dillema te noemen vind ik wat te makkelijk eigenlijk.

In plaats van dingen opbiechten is het natuurlijk verdomde makkelijk om gewoon dingen te verzwijgen zodat het leven mooier lijkt dan het daadwerkelijk is, maar uiteindelijk heb je daar alleen jezelf mee én in dit geval de ander.
Je hebt beiden gewoon verantwoordelijkheden in een relatie waarbij je iets opbouwd vanuit vertrouwen en respect en beiden zaken schend je hiermee in mijn ogen en het dan ook nog eens verzwijgen omdat je luchtbel anders uit elkaar spat en het meer problemen veroorzaakt dan dingen oplost vind ik zwak.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:10 schreef Lastpost het volgende:

[..]

In hoeverre kun je stellen dat iets eenmalig is dan?
Het lijkt me niet dat je zoiets doet en van te voren al denkt 'Shit, dat kan ik beter niet doen' en voortaan je lul (gevoel) niet achterna loopt lijkt me.
Als iemand eenmaal zo'n fout maakt, ongeacht de omstandigheden, dan zie ik niet in waarom dat niet nogmaals kan gebeuren hoor.

[..]

Maar bepaal jij - als vreemdganger - dan het gewicht in de vorm van belang? Dat lijkt me ook nogal de omgekeerde wereld namelijk.

Stel nu dat je een keer zo bezig bent als in de OP en daar veel spijt van hebt en je jezelf voor neemt om voortaan minder in te nemen zodat je niet wakker wordt met e.o.a. vage gorilla in je nest die je de avond ervoor veel knapper voorkwam. Waarom zou je daar in godsnaam je relatie voor op het spel zetten? Je partner zou zich iedere keer zorgen maken wanneer je de deur uit gaat etc. Het hangt ook van de partner af of je zoiets kan vertellen zonder onmiddellijk een bom onder je relatie te leggen.

Nu ik er zo over nadenk vraag ik me eerder af hoe ik zelf zou reageren om zo'n verhaal van mijn partner voorgeschoteld te krijgen. Denk dat ik er redelijk relaxed mee om zou gaan. Ik zou het erger vinden wanneer hij zou vertellen zwaar verliefd op iemand anders te zijn.

Ik vind trouwens dat hier wel godvergeten veel moraalridders in dit topic bivakkeren terwijl men statistisch gezien veel vaker vreemd gaat zonder schuldgevoelens.

quote:

Op zondag 13 april 2008 18:33 schreef sigme het volgende:
Een relatie is niet gebaseerd op een leugen als er in de loop van de relatie wel eens iets plaatsvindt met de een dat de ander niet weet.

Vind ik wel. De basis is namelijk voor mij eerlijkheid en vertrouwen.

quote:

Je moet elkaar geen dingen verzwijgen die belangrijk zijn. Dus.. was het belangrijk? In de casus uit de OP niet.

Ik vind het wel belangrijk, ook in de casus van de OP en ik vind dat je het aan de bedrogene moet overlaten om te bepalen of het belangrijk was.

Nou ja, ik vind zoenen met een ander geen goede actie, maar ik kan me wel voorstellen dat het gebeurt in een opwelling. Het is niet echt een lang proces of zo, zoals een affaire of seks. Je kan in een paar seconde tijd iemand zoenen, nog voor je er eigenlijk over nagedacht hebt. Daarom, als m'n vriend met een ander zou zoenen in een dronken bui of zo (ik kan het me eigenlijk al niet voorstellen, maar je weet nooit, iedereen doet weleens rare of domme dingen), dan zou ik daar echt de relatie niet voor verbreken. Verder denk ik dat het echt niet alles zegt over hoe je relatie op dat moment is.

Ik ben zelf verschrikkelijk impulsief en ik doe zo vaak dingen waar ik spijt van krijg. Misschien geen belangrijke dingen, maar toch. Foutloos leven is best moeilijk. Maar goed, je moet gewoon zo realistisch zijn dat als je weet dat je impulsief bent, je zorgt dat je situaties vermijdt waarin je in de verleiding kunt komen. Zoals ik niet naar de stad ga als ik eigenlijk geen geld meer heb en nog een stapel rekeningen moet betalen, zo moet je ook niet te veel drinken als je weet dat je dan rare dingen gaat doen.

Zelf ben ik niet het type dat vreemd zou gaan, ik ben echt hondstrouw. Maar stel dat, dan zou ik het zeker zeggen. Ik kan echt nergens over liegen, ik voel me al heel snel heel schuldig over de kleinste dingen. Als ik eigenlijk al door m'n geld heen ben en ik koop een kookboek dat afgeprijsd is voor tien euro dan vertel ik het nog, omdat ik me tien minuten na aanschaf alweer schuldig voel.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:31 schreef Stali het volgende:

[..]

Ik vind trouwens dat hier wel godvergeten veel moraalridders in dit topic bivakkeren terwijl men statistisch gezien veel vaker vreemd gaat zonder schuldgevoelens.

Er zitten hier ook een boel mensen die nog nooit iemand van het ander geslacht hebben aangepraakt en zich dan ook niet kunnen voorstellen dat ze de ander zoiets aandoen op het moment ze eindelijk een slachtoffer gevonden hebben.
Maar dát terzijde.

Spreek hier in dit topic mezelf ook wel enigzins tegen trouwens aangezien ik in een eerdere relatie mijn vriendin op dat moment ook 'vergaf' dat ze met een ander stond te zoenen.
Uiteindelijk het zelf toch maar uitgemaakt omdat dat stukje vertrouwen er nou eenmaal niet meer volledig was en dat werkt nogal frustrerend.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:07 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Vind ik een vreemde gedachtegang. Je vertelt het eerlijk om van een schuld af te lossen, om te kijken wat de ander doet met die schuld. Die schuld ligt daarmee niet bij haar; je maakt het niet haar verantwoordelijkheid. Maar het is wel haar keuze of ze jou vergeeft of niet.

Nee, je legt de schuld niet bij haar, maar het probleem wel. Waarom? Omdat je er zelf niet meer mee wil rondlopen.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:10 schreef Lastpost het volgende:

[..]

In hoeverre kun je stellen dat iets eenmalig is dan?
Het lijkt me niet dat je zoiets doet en van te voren al denkt 'Shit, dat kan ik beter niet doen' en voortaan je lul (gevoel) niet achterna loopt lijkt me.
Als iemand eenmaal zo'n fout maakt, ongeacht de omstandigheden, dan zie ik niet in waarom dat niet nogmaals kan gebeuren hoor.
En in hoeverre je over een goede relatie kunt spreken als een van beiden vreemdgaat vraag ik me ook af.

Daar heb je wel gelijk in, ik heb er dan gelukkig ook geen ervaring mee. Maar goed, als je door 1 of andere stommiteit zoiets doet, en je hebt niet het gevoel dat het van groot belang is, dan kan je het misschien maar beter vergeten, in plaats van je in een relationele crisis te storten. Een redelijke relatie zal het wel overleven, maar leuk is anders natuurlijk.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:31 schreef Stali het volgende:
Ik vind trouwens dat hier wel godvergeten veel moraalridders in dit topic bivakkeren terwijl men statistisch gezien veel vaker vreemd gaat zonder schuldgevoelens.

Heeft niets met moraalridders te maken, maar meer met wat je belangrijk vindt in een relatie. Ik wil iemand die helemaal voor mij gaat en omgekeerd ga ik helemaal voor hem. Als 1 van ons dat niet waar kan maken, heeft i.m.o. die relatie geen zin, volgens mijn definities van een relatie.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:42 schreef WalterSobchak het volgende:

[..]

Nee, je legt de schuld niet bij haar, maar het probleem wel. Waarom? Omdat je er zelf niet meer mee wil rondlopen.

Nee, omdat ik vind dat de ander het recht heeft dat te weten en daar een beslissing op te baseren. Omgekeerd zou ik hetzelfde verlangen.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:32 schreef Friek_ het volgende:
Het gaat veel meer om de discussie erachter: is eerlijkheid belangrijker dan leven met geheimen?

Eerlijkheid wordt belachelijk hoog gewaardeerd. Ik zou geen relatie willen met iemand die denkt dat eerlijkheid bestaat uit doorgeven van alle intieme informatie.

Verder zou ik iemand die mij opbiechtte vreemd te zijn gegaan, en uiteindelijk slechts gezoend blijkt te hebben, de deur wijzen. Niet vanwege dat zoenen, maar vanwege een onoverbrugbaar onbegrip.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:38 schreef Lastpost het volgende:

Er zitten hier ook een boel mensen die nog nooit iemand van het ander geslacht hebben aangepraakt en zich dan ook niet kunnen voorstellen dat ze de ander zoiets aandoen op het moment ze eindelijk een slachtoffer gevonden hebben.
Maar dát terzijde.

.

quote:

Spreek hier in dit topic mezelf ook wel enigzins tegen trouwens aangezien ik in een eerdere relatie mijn vriendin op dat moment ook 'vergaf' dat ze met een ander stond te zoenen.
Uiteindelijk het zelf toch maar uitgemaakt omdat dat stukje vertrouwen er nou eenmaal niet meer volledig was en dat werkt nogal frustrerend.

Denk ook niet dat TS antwoord krijgt op zijn vraag, Het antwoord kun je niet los maken van de individuele relatie.

Tuurlijk is het standaard antwoord dat je niet vreemd dient te gaan en eerlijkheid voor alles.
Maar de praktijk wijst veel vaker anders uit, vermoed ik.. Ik ga niet vreemd maar mijn partner ziet mij ook nooit es peuteren in mijn neus of op de wc zitten, tja ben ik dan oneerlijk om die al die 'geheimen' niet te vertellen?

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:36 schreef Xennia het volgende:

[..]

Vind ik wel. De basis is namelijk voor mij eerlijkheid en vertrouwen.
[..]

Ik vind het wel belangrijk, ook in de casus van de OP en ik vind dat je het aan de bedrogene moet overlaten om te bepalen of het belangrijk was.

Dan zou jij, en degene die een relatie heeft met jou, die situatie in de OP anders waarderen dan ik, en jij, of jouw lief, zo'n voorval dus wel vertellen.

Het is persoonlijk, en afhankelijk van het belang dat je eraan hecht (en dat hangt samen met het belang dat je lief eraan hecht, tenzij die persoon onbelangrijk is, maar dan zit er iets heel anders mis).

Overigens vind ik een basis van ' eerlijkheid en vertrouwen' niet speciaal een voorwaarde voor het belang van opbiechten dat jij eraan hecht. Mijn basis is vertrouwen, en dat betekent dat ik erop vertrouw dat mijn lief me iets belangrijks niet zal verzwijgen.

quote:

Op zondag 13 april 2008 19:44 schreef Xennia het volgende:

[..]

Heeft niets met moraalridders te maken, maar meer met wat je belangrijk vindt in een relatie. Ik wil iemand die helemaal voor mij gaat en omgekeerd ga ik helemaal voor hem. Als 1 van ons dat niet waar kan maken, heeft i.m.o. die relatie geen zin, volgens mijn definities van een relatie.

Wanneer jij een relatie van pakweg 10 jaar hebt, kick dan nog eens dit topic omhoog. .

Maar goed dit is inderdaad jouw definitie van een relatie. Denk dat mensen die er een open relatie op na houden uiteindelijk wat eerlijkere partners hebben toch. Ik ben niet van de open relaties maar ik denk dat we wel eerlijk naar elkaar toe kunnen zijn. Maar nogmaals wat is eerlijk? Vertel jij het ook wanneer je een sexuele fantasie hebt gehad over een andere man? Ik zou een relatie niet nodeloos gecompliceerd willen maken.
Gaat een partner structureel vreemd is het een ander verhaal natuurlijk. Maar zo wordt de situatie in de OP niet beschreven.

quote:

Op zondag 13 april 2008 20:03 schreef Friek_ het volgende:

maar waarvoor zij bepaalt of ze me vergeeft of niet.

Kortom, het is haar verantwoordelijkheid te beslissen welke gevolgen jouw actie heeft voor de relatie. Dat *is* de verantwoordelijkheid voor het gevolg van jouw actie bij haar leggen.

quote:

Op zondag 13 april 2008 20:03 schreef Stali het volgende:
Wanneer jij een relatie van pakweg 10 jaar hebt, kick dan nog eens dit topic omhoog. .

Nou doe je alsof ik wat wereldvreemd ben, maar ik ben 30 hoor en heb 2 keer samen gewoond

quote:

Maar goed dit is inderdaad jouw definitie van een relatie. Denk dat mensen die er een open relatie op na houden uiteindelijk wat eerlijkere partners hebben toch. Ik ben niet van de open relaties maar ik denk dat we wel eerlijk naar elkaar toe kunnen zijn. Maar nogmaals wat is eerlijk? Vertel jij het ook wanneer je een sexuele fantasie hebt gehad over een andere man? Ik zou een relatie niet nodeloos gecompliceerd willen maken.
Gaat een partner structureel vreemd is het een ander verhaal natuurlijk. Maar zo wordt de situatie in de OP niet beschreven.

Ja een seksuele fantasie bespreek ik wel en dan kijken hoe we die deels kunnen laten uitkomen binnen onze relatie

Sigme , ben het helemaal met je eens.

quote:

Op zondag 13 april 2008 20:17 schreef Xennia het volgende:

[..]

Nou doe je alsof ik wat wereldvreemd ben, maar ik ben 30 hoor en heb 2 keer samen gewoond
[..]

Ja een seksuele fantasie bespreek ik wel en dan kijken hoe we die deels kunnen laten uitkomen binnen onze relatie

Precies, je komt inderdaad niet over als iemand die het ooit langer dan vijf jaar met iemand heeft volgehouden. Het was totaal niet denigrerend bedoeld trouwens. Je uitspraken lijken afkomstig van iemand die eventueel aan het begin staat van een relatie. Na veel jaren leven met een en dezelfde persoon kom je er achter dat het allemaal niet zo zwart wit in elkaar zit en vandaar mijn opmerking over die tien jaar.