religie zorgt voor strubbels in relatie

Simpel, zeg gewoon: God is just an imaginary figure created by humans to explain that which they cannot explain themselves.

Succes gegarandeerd

Zolang jullie hier niet over uit zijn, zou ik in elk geval géén kinderen nemen.
Want dan krijg je pas echt gezeur over het geloof. En verder moet ze haar geloof natuurlijk niet aan jou opdringen, want dat doe je ook niet (?) bij haar.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:51 schreef Laton het volgende:

[..]

Je wilt je kinderen meegeven wat belangrijk is. Dus of mama's geloof of papa's logica.
Dat kan niet anders dan botsen worden.

Inderdaad, dat gaat maar zelden goed. Jullie beide zullen de kinderen willen bijbrengen wat volgens jullie 'waarheid' is.

De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

quote:

Op zaterdag 22 maart 2008 18:37 schreef JWTOG het volgende:
Simpel, zeg gewoon: God is just an imaginary figure created by humans to explain that which they cannot explain themselves.

Succes gegarandeerd

Ja, want engels is stoer

En zo simpel ligt het niet, google bijvoorbeeld eens naar de ideeen van o.a. Sigmund Freud en Karl Gustav Jung; daar kan ook best een kern van waarheid inzitten.

Freud zat toch zwaar aan de coke?

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

Daar gaat het hier niet om. Het gaat hier simpelweg over de relatie tussen een atheist en een gelovige. Niet om wie het het bij het juiste eind heeft. Mensen vinden vaak rust/kalmte/hoop in het geloof wat zij aanhangen. Bepaalde ideeen zijn in overeenstemming met dat geloof. Als zij zich hierbij prettig voelen dan mag dat. Ik geloof in buitenaardse wezens, zijn er zat die mij voor gek verklaren. Zo ben ik me aan het inlezen in het boedhisme en kom er achter dat veel dingen overeenstemmen met mijn opvattingingen. Ik kan me dus goed voorstellen dat anderen dat met het christendom enz. hebben.

Overigens is mijn moeder katholiek en mijn vader atheist, ik ben niet gedoopt en geloof ook niet in (een) god. Dit is nooit een issue geweest tussen mijn vader en moeder. De regio waar ik woon zijn nog vrij veel mensen die regelmatig naar de kerk gaan en de relatie tussen beiden was dan ook niet zo vanzelfsprekend.

Oefenen haar ouders invloed uit op haar of niet? Ik heb een relatie gehad met een meisje wat moslim was. Ik respecteerde haar (geloofs)overtuigingen en zij die van mij (ben nogal principieel). Er was geen enkel probleem totdat haar vader erachter kwam dat ik geen moslim was, toen heeft ze weleens gezegd dat het makkelijker zou zijn als ik in hetzelfde zou geloven als haar. Daarna is de relatie vrij snel stuk gelopen, vooral omdat haar vader er nogal een probleem van maakte.

Het enige wat ik kan zeggen is wat ik al eerder heb gezegd. Blijf jezelf, mocht het voor haar een onoverkomelijk probleem vormen, het zij zo. Ik neem aan dat zij weet dat het erger is om te liegen of je wel of niet gelooft dan er eerlijk voor uitkomt dat je gewoon niet in God gelooft.

Misschien is het alleen wel verstandig om eens een gesprek te hebben ove haar preciese standpunt tov jou en eventueel de opvoeding van kinderen (mocht het daadwerkelijk zo'n serieuze relatie zijn).

Succes

Twee "geloven" op een kussen, daar slaapt de duivel tussen... Tres oud, maar waar.
Waarom moet het een issue zijn dat jij niet gelooft in het hare. Sorry hoor maar zij wist al van te voren waar ze aan begon? Of stapte ze de relatie in met het idee "oooow ik bekeer die jongen in no time"? Want het moge wel tres duidelijk zijn dat zwaar gelovigen aan kerkincest doen he. Jij respecteert toch ook dat zij gelooft in God, dat zegt meer over jouw tolerantie dan de zwaar christelijke. Als je weer eens in zo'n rare situatie zit roep je gewoon " Jezus houdt van ALLE mensen" Kijken wat ze daar van terug heeft.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

De bijbel is bullshit inderdaad. Maar wie zegt dat er niet daadwerkelijk een hogere macht zoals een god is?
Ik geloof er niet in, maar ik snap dat er mensen zijn die dit wel doen. Gelovigen die de bijbel voor waarheid aan zien daarintegen...

Verder is dit inderdaad niet van belang. Zij blijft hoogstwaarschijnlijk bij haar geloof en hij bij zijn niet-geloven.
Dus hoe moet dat gaan werken in een relatie?

Dit is gewoon een meningsverschil zoals er zovelen zijn.

In elke relatie is er wel "iets" wat verschillend is.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:44 schreef bigore het volgende:
Ik heb nu 3 jaar een relatie met mijn vriendin, naar mijn weten is de relatie erg goed en houden we erg veel van elkaar.

Alleen er is 1 klein probleem, wat misschien wel een groot probleem kan worden. Zij is christen en ik niet.
Zij kan niet verkroppen dat ik geloof dat we van primaten afstammen en wil kostte wat het kost zorgen dat ik geloof in God en dat Hij ons gecreeerd heeft.

Persoonlijk heb ik helemaal geen problemen met mensen die gelovig zijn or what so ever, sterker nog, gelovige mensen zijn vaak lieve en zorgzame mensen, net zoals mijn eigen vriendin.

Heeft iemand hier toevallig ervaring hiermee en wat kan ik op de lange termijn gaan verwachtten? Want vandaag maakte ze een erg vreemde opmerking waar ik wel mijn bedenkingen bij heb. We hadden het over het aap/evolutie gedeelte en in 1 keer zegt ze:"waarom kan je nou niet gewoon geloven dat God ons gecreerd heeft, dat zou alles een heel stuk makkelijker maken".
Ze doelde echt op ons als relatie en dat vond ik toch wel een aparte opmerking.

Terugsmijten waarom zij per defintie in een god moet geloven.

Kijk dit zijn dingen die je kan ruiken aankomen als je dit soort relaties begint. Nietgelovige/gelove zegmaar.
Zou niet zo goed weten wat je er mee moet behalve dan een eind er aan breien op het moment dat het niet werkt.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?

Prankster God!

quote:

Op zondag 23 maart 2008 14:48 schreef katerwater het volgende:
Dit is gewoon een meningsverschil zoals er zovelen zijn.

In elke relatie is er wel "iets" wat verschillend is.

Dit is toch wel wat lastiger dan dat, hoor.
Vooral mochten er eventueel kinderen komen.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 20:27 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Dit is toch wel wat lastiger dan dat, hoor.
Vooral mochten er eventueel kinderen komen.

Ik vind van niet: er zijn namelijk nog geen kinderen. Een relatie gaat in schokjes: van verliefheid naar een serieuze relatie, eventueel met kinderen. In de beginperiode denk je nog niet aan kinderen, en hoeft dit nog geen probleem te zijn (later natuurlijk wel).

Het is een kwestie van goede afspraken en elkaar respecteren om wie je bent. Pas als de relatie evolueert naar een dieper niveau, komen er nieuwe problemen te boven. Dat is in elke relatie zo.
Dan moet je zien of het blijft werken met kinderen en niet aan het begin van je relatie.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:44 schreef bigore het volgende:
Want vandaag maakte ze een erg vreemde opmerking waar ik wel mijn bedenkingen bij heb. We hadden het over het aap/evolutie gedeelte en in 1 keer zegt ze:"waarom kan je nou niet gewoon geloven dat God ons gecreerd heeft, dat zou alles een heel stuk makkelijker maken".
Ze doelde echt op ons als relatie en dat vond ik toch wel een aparte opmerking.

Ik heb niet het hele topic doorgelezen dus misschien is dit al gezegd, maar het klinkt alsof ze graag een toekomst (trouwen, kinderen krijgen) met je op wil bouwen maar dat niet mag van kerk/ouders omdat je niet gelovig bent of dat ze daar iig bang voor is.

[ Bericht 0% gewijzigd door W1ZZ op 24-03-2008 14:00:39 (domme typefout) ]

Ik vraag mij altijd af in hoeverre levensovertuigingen invloed hebben op je relatie. Bij normale bezigheden mag het toch helemaal niet uitmaken.
Bij het uiteten, misschien rekening houden met wat je besteld etc.

Puur de drang om het op iemand anders te projecteren nekt het ehm. Waarom kunnen mensen het gewoon niet hebben om samen oneens te zijn over iets.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 13:55 schreef Liquidootje het volgende:
Ik vraag mij altijd af in hoeverre levensovertuigingen invloed hebben op je relatie. Bij normale bezigheden mag het toch helemaal niet uitmaken.
Bij het uiteten, misschien rekening houden met wat je besteld etc.

Puur de drang om het op iemand anders te projecteren nekt het ehm. Waarom kunnen mensen het gewoon niet hebben om samen oneens te zijn over iets.

Zelf zou ik het absoluut niet uit kunnen staan om een gelovige vriendin te hebben, daar ga ik mij enorm aan irriteren. Absoluut een no-go voor mij.

Ach, zolang zij haar geloof niet aan jou op probeert te dringen. Toch?

quote:

Op zondag 23 maart 2008 21:56 schreef katerwater het volgende:

[..]

Ik vind van niet: er zijn namelijk nog geen kinderen. Een relatie gaat in schokjes: van verliefheid naar een serieuze relatie, eventueel met kinderen. In de beginperiode denk je nog niet aan kinderen, en hoeft dit nog geen probleem te zijn (later natuurlijk wel).

Het is een kwestie van goede afspraken en elkaar respecteren om wie je bent. Pas als de relatie evolueert naar een dieper niveau, komen er nieuwe problemen te boven. Dat is in elke relatie zo.
Dan moet je zien of het blijft werken met kinderen en niet aan het begin van je relatie.

Ik zou proberen de problemen voor te zijn. Anders gaan die kinderen er straks ook nog onder leiden.
Voorkomen is beter dan genezen hè En als ze er nu al moeilijkheden mee hebben, belooft dat veel voor later en bij het opvoeden van eventuele kinderen.

Religies... naja, laat ook maar.

tvp. zal dit allemaal eens doorlezen en mijn mening erover geven.

Ik heb nooit problemen met gelovigen, soms alleen leuke gesprekken over hoe verschillend je denkt.
Maar een vaste relatie met een gelovige zou ik nooit aan beginnen.

Je moet haar gewoon voor zijn en het zelf uitmaken, het is inderdaad inmiddels duidelijk waar het allemaal op uit zal draaien...

Tja. Als t zover komt kun je haar geloof/god bedanken voor de intolerantie die het bevat. Beetje zwartgallig maar het begint er dan ook op te lijken dat je geen poot meer hebt om op te staan