religie zorgt voor strubbels in relatie

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:59 schreef Lushy het volgende:
Wacht maar tot je kinderen met haar krijgt, dan breekt de pleuris pas echt uit.

Word.
Dan krijg je enorm gezeur over de opvoeding, dat gaat je steken
Ik zou het geen probleem vinden als mijn vriend gelovig zou zijn, zolang hij dat maar voor zichzelf houd en mij niets opdringt. Zodra ze het gaan uitdragen, zoals je vriendin, gaat het op den duur irriteren. Want als jullie kinderen gaan krijgen, gaat haar wereldbeeld ook de opvoeding beïnvloeden.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:33 schreef bigore het volgende:

[..]

Wat je zegt vind ik dus ook, ik wil mezelf kunnen zijn en kan me voorstellen dat zij dat ook wil zijn. Ik laat haar hier ook vrij in, als ze naar de kerk wilt gaan of iets dergelijks moet ze dat zelf weten.

Haar ouders zijn streng gelovig

Als jij haar vrij laat in haar laten en doen qua religie. Zul je haar duidelijk moeten maken dat jij ook vrij gelaten wil worden daarin.

Echter zul je wel erover moeten praten hoe het verder moet als er eventueel nog kinderen komen. Kies je ervoor om je kinderen christenlijk op te laten voeden. Het probleem zit hem niet in de schoolkeuze, maar wel; "mama! Waarom gaat papa nooit mee naar de kerk?"

Hm, ik denk niet dat de oplossing ligt in 'een goed gesprek'.

Op een of andere manier ben ik al 4 jaar met een vrouw en hebben we het nooit over dat onderwerp gehad. Zo kan het dus ook. Je kunt het er elke keer aan de haren bijtrekken, of je schikt je naar het feit dat het onenigheid geeft.

Wat je dus echt niet hoeft te doen is wetenschappelijk uiteenzetten waarom zij een domme gans is die in sprookjes gelooft en een denkbeeldig vriendje voor volwassenen in stand houdt - want zo komt het over als je 'subtiel' probeert aan te geven dat het geloof echt een beetje los staat van de werkelijkheid.

Wat je wél kunt doen is haar confronteren met een paar zaken uit haar eigen geloof:
- De Here, geloofd zij zijn naam, heeft de mensch geschapen naar Zijn evenbeeld. Dus jou ook, heiden! Dus wie is zij om jou te veroordelen? Jij bent het goddelijk evenbeeld. Zo.
- Gij Zult Niet Liegen. En dat is wat jij wél doet als jij faket dat jij in haar sprookjes meegaat. Heeft ze liever dat jij doet alsof je gelooft, ook als je daarmee het goddelijk gebod op liegen overtreedt?
- De mens heeft zelf de mogelijkheid om te kiezen (genesis 1, nota bene). Waarom kan zij niet accepteren dat andere mensen andere dingen mogen kiezen en dat het oordeel volgens haar eigen geloof aan god is?

Wat zij doet is haar geloof opleggen aan anderen, en daarmee overtreedt ze de regels van haar eigen geloof.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:41 schreef Tomm90 het volgende:

[..]

Als jij haar vrij laat in haar laten en doen qua religie. Zul je haar duidelijk moeten maken dat jij ook vrij gelaten wil worden daarin.

Echter zul je wel erover moeten praten hoe het verder moet als er eventueel nog kinderen komen. Kies je ervoor om je kinderen christenlijk op te laten voeden. Het probleem zit hem niet in de schoolkeuze, maar wel; "mama! Waarom gaat papa nooit mee naar de kerk?"

je wilt je kinderen meegeven wat belangrijk is. dus of mama's geloof of papa's logica. dat kan niet anders dan botsen worden. en wil je dat met je eigen kinderen straks hetzelfde gesprek als met haar krijgt.. ril

Mijn ex en ik zijn elkaar door onze religie tegen gekomen. Toen ik andere denkbeelden kreeg binnen die religie dan mn ex, werd ik ineens een stuk minder interessant, heft veel geziek opgeleverd aan het eind van de relatie, en is zeker een van de factoren geweest die voor een breuk heeft gezorgd.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:41 schreef Tomm90 het volgende:

[..]

Als jij haar vrij laat in haar laten en doen qua religie. Zul je haar duidelijk moeten maken dat jij ook vrij gelaten wil worden daarin.

Echter zul je wel erover moeten praten hoe het verder moet als er eventueel nog kinderen komen. Kies je ervoor om je kinderen christenlijk op te laten voeden. Het probleem zit hem niet in de schoolkeuze, maar wel; "mama! Waarom gaat papa nooit mee naar de kerk?"

Het probleem zit hem eerder in "Ik ben stout geweest omdat ik een koekje gepikt uit de koekjestrommel heb en nu ga ik naar de hel "

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:55 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Het probleem zit hem eerder in "Ik ben stout geweest omdat ik een koekje gepikt uit de koekjestrommel heb en nu ga ik naar de hel "

"Terecht ! Zondige slet !"

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:57 schreef Laton het volgende:

[..]

"Terecht ! Zondige slet !"

"Ik heb gelogen, ik heb helemaal geen koekje gepikt. Maar nu ga ik alsnog naar de hel omdat ik gelogen heb. "

Maar serieus, ik heb dus echt doodsangsten uitgestaan als kind.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:53 schreef Alexxxxx het volgende:
Mijn ex en ik zijn elkaar door onze religie tegen gekomen. Toen ik andere denkbeelden kreeg binnen die religie dan mn ex, werd ik ineens een stuk minder interessant, heft veel geziek opgeleverd aan het eind van de relatie, en is zeker een van de factoren geweest die voor een breuk heeft gezorgd.

Nu ben ik nieuwsgierig... welke geloof hingen jullie aan en hoe veranderden jouw denkbeelden dan?

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:44 schreef bigore het volgende:
Ik heb nu 3 jaar een relatie met mijn vriendin, naar mijn weten is de relatie erg goed en houden we erg veel van elkaar.

Alleen er is 1 klein probleem, wat misschien wel een groot probleem kan worden. Zij is christen en ik niet.
Zij kan niet verkroppen dat ik geloof dat we van primaten afstammen en wil kostte wat het kost zorgen dat ik geloof in God en dat Hij ons gecreeerd heeft.

Als het geloof zo'n grote rol speelt in het leven van je vriendin kan dat uiteindelijk leiden tot een breuk. Praten over het geloof, samen bidden, je kinderen willen opvoeden op een manier waarin het geloof een belangrijke rol speelt zal zij heel belangrijk vinden. Dat lijkt me heel moeilijk met een partner die ongelovig is.
Je relatie zal onder druk komen te staan wanneer deze dingen steeds belangrijker worden.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:41 schreef Tomm90 het volgende:

[..]

Als jij haar vrij laat in haar laten en doen qua religie. Zul je haar duidelijk moeten maken dat jij ook vrij gelaten wil worden daarin.

Echter zul je wel erover moeten praten hoe het verder moet als er eventueel nog kinderen komen. Kies je ervoor om je kinderen christenlijk op te laten voeden. Het probleem zit hem niet in de schoolkeuze, maar wel; "mama! Waarom gaat papa nooit mee naar de kerk?"

Dit soort dingen levert geheid enige vorm van splitsing op. Ik heb iig vaker dit soort verhalen gehoord; zeker rondom opvoeding van kinderen is 't een heikel punt. Als TS zegt dat de schoonouders zwaar gelovig zijn zou ik m'n hart maar vast houden, dat soort mensen gaan zich flink bemoeien met de opvoeding van kinderen. De invloed van de kerk reikt over het algemeen best ver.

Lastig, is ze toevallig opgegroeid in een milieu waar iedereen (zo) gelovig is? Want niet kunnen verkroppen dat je vriend niet gelooft dat we door God gemaakt zijn vind ik persoonlijk wel erg 1950.
Maar verder vind ik die opmerking van haar nou niet heel bijzonder. Als je die opmerking gewoon bekijkt, dan klopt het wat ze zegt.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:53 schreef Alexxxxx het volgende:
Toen ik andere denkbeelden kreeg binnen die religie dan mn ex, werd ik ineens een stuk minder interessant,

Ja grappig, als iemand andere denkbeelden heeft, vind ik dat juist een stuk interessanter. Maar ongelovigen schijnen wel beter met onzekerheid om te kunnen gaan dan gelovigen.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:52 schreef bigore het volgende:

[..]

Ik heb er geen problemen mee dat ze me probeert over te halen, want voor haar is het namelijk de waarheid.

Ja, en voor jou niet. Dus waarom legt ze zich daar niet bij neer.

Mijn broer gelooft niet en zijn vriendin (inmiddels vrouw) wel. Is dat een probleem? Nee, ze houden zielsveel van elkaar en belangrijker nog, ze respecteren elkaars visie op die zaken.(Zelfs, zodanig, dat ze in de kerk getrouwd zijn omdat zij dat graag wilde. Mijn broer had zoiets van:"Daar kan ik wel hele discussies over beginnen, maar ik hou zoveel van haar dat ik dat er wel voor over heb.")
En dat respect mis ik bij jouw vriendin, ze wil je met alle geweld overhalen.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 00:21 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Nu ben ik nieuwsgierig... welke geloof hingen jullie aan en hoe veranderden jouw denkbeelden dan?

Paganisme. En dat doet er niet toe.

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 15:39 schreef RealZeus het volgende:

[..]

Ja, en voor jou niet. Dus waarom legt ze zich daar niet bij neer.

Mijn broer gelooft niet en zijn vriendin (inmiddels vrouw) wel. Is dat een probleem? Nee, ze houden zielsveel van elkaar en belangrijker nog, ze respecteren elkaars visie op die zaken.(Zelfs, zodanig, dat ze in de kerk getrouwd zijn omdat zij dat graag wilde. Mijn broer had zoiets van:"Daar kan ik wel hele discussies over beginnen, maar ik hou zoveel van haar dat ik dat er wel voor over heb.")
En dat respect mis ik bij jouw vriendin, ze wil je met alle geweld overhalen.

En hoe doen ze het met de kinderen? Gaan die met mama mee naar de kerk? Of helemaal niets? Of?

_{Gewoon nieuwsgierig}

Dan heb je wel altijd wat te bekvechten in zo'n relatie.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:02 schreef Zon het volgende:
Ik zat in precies zo'n zelfde relatie. Mijn relatie is daardoor tot een eind gekomen.

Idem. Ts, ik zou een gesprek beginnen met je vriendin en serieus kijken naar de mogelijkheid van de relatie. Het is al knap dat jullie het drie jaar hebben uitgehouden, maar in zo'n situatie als deze kan het ook zo over zijn..

quote:

Op donderdag 20 maart 2008 17:37 schreef DJKoster het volgende:

[..]

En hoe doen ze het met de kinderen? Gaan die met mama mee naar de kerk? Of helemaal niets? Of?

_{Gewoon nieuwsgierig}

Nou, ik moet wel zeggen dat mijn schoonzus niet vaak naar de kerk gaat, maar als ze op dit moment gaat, gaat het kind wel mee.

_{Mijn schoonzus is zwanger.}

Ik ben een rasechte atheist. Ik heb totaal niets met de kerk in welke hoedanigheid dan ook. Ik ben er van overtuigd dat geloof door de eeuwen heen is ontstaan als, vervanger van bijgeloof, het in toom houden van je kudde (gelovigen) het opleggen van bepaalde levenswijze om machtswille.

Wel heb ik respect voor gelovigen, ik heb ook respect voor Hans Teeuwen die gelovigen nogal eens aan de schandpaal heeft genageld. Ondanks Han heb ik oprecht respect voor gelovigen. Ieder leeft zijn of haar leven. Het is echter de vraag of je eerlijk naar jezelf wilt zijn. Hoe belangrijk is het voor haar dat je gelovig bent? Hoe belangrijk is het voor jouw dat niet te zijn. Al snel is dit een fundamentele keuze die je maakt in je relatie.

Als jullie standpunten echt mijlenver uit elkaar blijven dan zal de toekomst niet brengen wat je waarschijnlijk wel wilt. Blijf eerlijk naar jezelf en maak een fundamentele keuze door te gaan met zo'n relatie of er mee te kappen. Jij kunt haar niet veranderen zij mag van jouw niet verlangen je haar levens, zienswijze aan te meten.
Succes er mee. Weet wat je op je hals haalt, zoals iemand al eerder melde, wat als er kinderen komen, dan breekt de hel pas echt los.

Mwah, denk niet dat kinderen een probleem hoeft op te leveren.
Mijn moeder, die me tot mijn 6e heeft opgevoed was katholiek. Mijn stiefmoeder, die me vanaf mijn 8ste heeft opgevoed is protestants.
En mijn vader is de über atheist.

Zowel mijn broertje als ik zijn gedoopt, dit wilde mijn moeder graag en mijn pa zag geen bezwaar. Later heb ik zelfs nog mijn eerste communie gedaan.
Mijn "echte" moeder is niet lang genoeg in leven gebleven om ons zelf de keus te laten, daar waren we nog te jong voor. Mijn stiefmoeder is het wel eens met mijn vader: Laat ze, als ze oud genoeg zijn, zelf hun pad kiezen.

En inmiddels hebben zowel mijn broertje als ik mijn vaders pad gekozen, we zijn atheïst.
Mijn stiefmoeder heeft er totaal geen problemen mee, ook mijn ernstig katholieke oma niet. Want we hebben zelf gekozen.

Wat wordt er toch weer gruwelijk kortzichtig gereageerd hier
Is het nou zó erg als iemand in God gelooft?

Blijkbaar verschillen TS en vriendin van opvatting, dat moeten ze inderdaad eens uitpraten, maar heb eens een beetje respect voor anderen, ook als ze geloven

edit:
excuseer, de laatste pagina's vallen wel mee. Het was vooral de eerste pagina waar ik over viel

Simpel, zeg gewoon: God is just an imaginary figure created by humans to explain that which they cannot explain themselves.

Succes gegarandeerd

Zolang jullie hier niet over uit zijn, zou ik in elk geval géén kinderen nemen.
Want dan krijg je pas echt gezeur over het geloof. En verder moet ze haar geloof natuurlijk niet aan jou opdringen, want dat doe je ook niet (?) bij haar.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 22:51 schreef Laton het volgende:

[..]

Je wilt je kinderen meegeven wat belangrijk is. Dus of mama's geloof of papa's logica.
Dat kan niet anders dan botsen worden.

Inderdaad, dat gaat maar zelden goed. Jullie beide zullen de kinderen willen bijbrengen wat volgens jullie 'waarheid' is.

De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

quote:

Op zaterdag 22 maart 2008 18:37 schreef JWTOG het volgende:
Simpel, zeg gewoon: God is just an imaginary figure created by humans to explain that which they cannot explain themselves.

Succes gegarandeerd

Ja, want engels is stoer

En zo simpel ligt het niet, google bijvoorbeeld eens naar de ideeen van o.a. Sigmund Freud en Karl Gustav Jung; daar kan ook best een kern van waarheid inzitten.

Freud zat toch zwaar aan de coke?

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

Daar gaat het hier niet om. Het gaat hier simpelweg over de relatie tussen een atheist en een gelovige. Niet om wie het het bij het juiste eind heeft. Mensen vinden vaak rust/kalmte/hoop in het geloof wat zij aanhangen. Bepaalde ideeen zijn in overeenstemming met dat geloof. Als zij zich hierbij prettig voelen dan mag dat. Ik geloof in buitenaardse wezens, zijn er zat die mij voor gek verklaren. Zo ben ik me aan het inlezen in het boedhisme en kom er achter dat veel dingen overeenstemmen met mijn opvattingingen. Ik kan me dus goed voorstellen dat anderen dat met het christendom enz. hebben.

Overigens is mijn moeder katholiek en mijn vader atheist, ik ben niet gedoopt en geloof ook niet in (een) god. Dit is nooit een issue geweest tussen mijn vader en moeder. De regio waar ik woon zijn nog vrij veel mensen die regelmatig naar de kerk gaan en de relatie tussen beiden was dan ook niet zo vanzelfsprekend.

Oefenen haar ouders invloed uit op haar of niet? Ik heb een relatie gehad met een meisje wat moslim was. Ik respecteerde haar (geloofs)overtuigingen en zij die van mij (ben nogal principieel). Er was geen enkel probleem totdat haar vader erachter kwam dat ik geen moslim was, toen heeft ze weleens gezegd dat het makkelijker zou zijn als ik in hetzelfde zou geloven als haar. Daarna is de relatie vrij snel stuk gelopen, vooral omdat haar vader er nogal een probleem van maakte.

Het enige wat ik kan zeggen is wat ik al eerder heb gezegd. Blijf jezelf, mocht het voor haar een onoverkomelijk probleem vormen, het zij zo. Ik neem aan dat zij weet dat het erger is om te liegen of je wel of niet gelooft dan er eerlijk voor uitkomt dat je gewoon niet in God gelooft.

Misschien is het alleen wel verstandig om eens een gesprek te hebben ove haar preciese standpunt tov jou en eventueel de opvoeding van kinderen (mocht het daadwerkelijk zo'n serieuze relatie zijn).

Succes

Twee "geloven" op een kussen, daar slaapt de duivel tussen... Tres oud, maar waar.
Waarom moet het een issue zijn dat jij niet gelooft in het hare. Sorry hoor maar zij wist al van te voren waar ze aan begon? Of stapte ze de relatie in met het idee "oooow ik bekeer die jongen in no time"? Want het moge wel tres duidelijk zijn dat zwaar gelovigen aan kerkincest doen he. Jij respecteert toch ook dat zij gelooft in God, dat zegt meer over jouw tolerantie dan de zwaar christelijke. Als je weer eens in zo'n rare situatie zit roep je gewoon " Jezus houdt van ALLE mensen" Kijken wat ze daar van terug heeft.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?
Geloof is gewoon fucking bullshit

De bijbel is bullshit inderdaad. Maar wie zegt dat er niet daadwerkelijk een hogere macht zoals een god is?
Ik geloof er niet in, maar ik snap dat er mensen zijn die dit wel doen. Gelovigen die de bijbel voor waarheid aan zien daarintegen...

Verder is dit inderdaad niet van belang. Zij blijft hoogstwaarschijnlijk bij haar geloof en hij bij zijn niet-geloven.
Dus hoe moet dat gaan werken in een relatie?

Dit is gewoon een meningsverschil zoals er zovelen zijn.

In elke relatie is er wel "iets" wat verschillend is.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:44 schreef bigore het volgende:
Ik heb nu 3 jaar een relatie met mijn vriendin, naar mijn weten is de relatie erg goed en houden we erg veel van elkaar.

Alleen er is 1 klein probleem, wat misschien wel een groot probleem kan worden. Zij is christen en ik niet.
Zij kan niet verkroppen dat ik geloof dat we van primaten afstammen en wil kostte wat het kost zorgen dat ik geloof in God en dat Hij ons gecreeerd heeft.

Persoonlijk heb ik helemaal geen problemen met mensen die gelovig zijn or what so ever, sterker nog, gelovige mensen zijn vaak lieve en zorgzame mensen, net zoals mijn eigen vriendin.

Heeft iemand hier toevallig ervaring hiermee en wat kan ik op de lange termijn gaan verwachtten? Want vandaag maakte ze een erg vreemde opmerking waar ik wel mijn bedenkingen bij heb. We hadden het over het aap/evolutie gedeelte en in 1 keer zegt ze:"waarom kan je nou niet gewoon geloven dat God ons gecreerd heeft, dat zou alles een heel stuk makkelijker maken".
Ze doelde echt op ons als relatie en dat vond ik toch wel een aparte opmerking.

Terugsmijten waarom zij per defintie in een god moet geloven.

Kijk dit zijn dingen die je kan ruiken aankomen als je dit soort relaties begint. Nietgelovige/gelove zegmaar.
Zou niet zo goed weten wat je er mee moet behalve dan een eind er aan breien op het moment dat het niet werkt.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 12:38 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
De schepping van hemel en aarde wordt geschat op iets van 5000 v.C? (Zoiets dacht ik) En dan zijn er 1000en fossielen gevonden van lang daarvoor nog. Hoe wil je vriendin dat gaan verklaren?
En de duidelijk (in gevonden skeletten) zichtbare evolutie van mens naar o.a. homo erectus naar uiteindelijk homo sapiens?

Prankster God!

quote:

Op zondag 23 maart 2008 14:48 schreef katerwater het volgende:
Dit is gewoon een meningsverschil zoals er zovelen zijn.

In elke relatie is er wel "iets" wat verschillend is.

Dit is toch wel wat lastiger dan dat, hoor.
Vooral mochten er eventueel kinderen komen.

quote:

Op zondag 23 maart 2008 20:27 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Dit is toch wel wat lastiger dan dat, hoor.
Vooral mochten er eventueel kinderen komen.

Ik vind van niet: er zijn namelijk nog geen kinderen. Een relatie gaat in schokjes: van verliefheid naar een serieuze relatie, eventueel met kinderen. In de beginperiode denk je nog niet aan kinderen, en hoeft dit nog geen probleem te zijn (later natuurlijk wel).

Het is een kwestie van goede afspraken en elkaar respecteren om wie je bent. Pas als de relatie evolueert naar een dieper niveau, komen er nieuwe problemen te boven. Dat is in elke relatie zo.
Dan moet je zien of het blijft werken met kinderen en niet aan het begin van je relatie.

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 20:44 schreef bigore het volgende:
Want vandaag maakte ze een erg vreemde opmerking waar ik wel mijn bedenkingen bij heb. We hadden het over het aap/evolutie gedeelte en in 1 keer zegt ze:"waarom kan je nou niet gewoon geloven dat God ons gecreerd heeft, dat zou alles een heel stuk makkelijker maken".
Ze doelde echt op ons als relatie en dat vond ik toch wel een aparte opmerking.

Ik heb niet het hele topic doorgelezen dus misschien is dit al gezegd, maar het klinkt alsof ze graag een toekomst (trouwen, kinderen krijgen) met je op wil bouwen maar dat niet mag van kerk/ouders omdat je niet gelovig bent of dat ze daar iig bang voor is.

[ Bericht 0% gewijzigd door W1ZZ op 24-03-2008 14:00:39 (domme typefout) ]

Ik vraag mij altijd af in hoeverre levensovertuigingen invloed hebben op je relatie. Bij normale bezigheden mag het toch helemaal niet uitmaken.
Bij het uiteten, misschien rekening houden met wat je besteld etc.

Puur de drang om het op iemand anders te projecteren nekt het ehm. Waarom kunnen mensen het gewoon niet hebben om samen oneens te zijn over iets.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 13:55 schreef Liquidootje het volgende:
Ik vraag mij altijd af in hoeverre levensovertuigingen invloed hebben op je relatie. Bij normale bezigheden mag het toch helemaal niet uitmaken.
Bij het uiteten, misschien rekening houden met wat je besteld etc.

Puur de drang om het op iemand anders te projecteren nekt het ehm. Waarom kunnen mensen het gewoon niet hebben om samen oneens te zijn over iets.

Zelf zou ik het absoluut niet uit kunnen staan om een gelovige vriendin te hebben, daar ga ik mij enorm aan irriteren. Absoluut een no-go voor mij.

Ach, zolang zij haar geloof niet aan jou op probeert te dringen. Toch?

quote:

Op zondag 23 maart 2008 21:56 schreef katerwater het volgende:

[..]

Ik vind van niet: er zijn namelijk nog geen kinderen. Een relatie gaat in schokjes: van verliefheid naar een serieuze relatie, eventueel met kinderen. In de beginperiode denk je nog niet aan kinderen, en hoeft dit nog geen probleem te zijn (later natuurlijk wel).

Het is een kwestie van goede afspraken en elkaar respecteren om wie je bent. Pas als de relatie evolueert naar een dieper niveau, komen er nieuwe problemen te boven. Dat is in elke relatie zo.
Dan moet je zien of het blijft werken met kinderen en niet aan het begin van je relatie.

Ik zou proberen de problemen voor te zijn. Anders gaan die kinderen er straks ook nog onder leiden.
Voorkomen is beter dan genezen hè En als ze er nu al moeilijkheden mee hebben, belooft dat veel voor later en bij het opvoeden van eventuele kinderen.

Religies... naja, laat ook maar.

tvp. zal dit allemaal eens doorlezen en mijn mening erover geven.

Ik heb nooit problemen met gelovigen, soms alleen leuke gesprekken over hoe verschillend je denkt.
Maar een vaste relatie met een gelovige zou ik nooit aan beginnen.

Je moet haar gewoon voor zijn en het zelf uitmaken, het is inderdaad inmiddels duidelijk waar het allemaal op uit zal draaien...

Tja. Als t zover komt kun je haar geloof/god bedanken voor de intolerantie die het bevat. Beetje zwartgallig maar het begint er dan ook op te lijken dat je geen poot meer hebt om op te staan