Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXXIII

Sonny Chiba

gister Evan Almighty gezien verwachtte er niet veel en alsnog viel ie tegen.

Werckmeister Harmóniák (Béla Tarr, 2000) 8

Dezelfde combinatie van intense traagheid en vreselijk prachtige beelden en dito muziek als het geval was bij Kárhozat, die in mijn ogen nog mooier, aangrijpender en beter was. Een aantal scčnes zijn werkelijk adembenemend, zoals de openingsscčne in het café en de confrontatie met een oude man door de grote groep geweldadige anarchisten. Andere stukken uit de film zijn qua inhoud net niet interessant genoeg om de traagheid te compenseren. Bij Tarr wordt deze traagheid op de eerste plaats gecreëerd door het uiterst slome ritme van shotwisselingen. Daarnaast is hetgeen er op het scherm gebeurt óók vaak traag. Tel daarbij een lengte van zo'n 2,5 uur en de conclusie is dat ik ongeduldige kijkers deze film absoluut niet aanraad. Hele geduldige kijkers juist weer wel. Tarr blijkt een bijzondere regisseur met een eigen visie, leuk is dat.

Tystnaden (Ingmar Bergman, 1963) 7
De laatste film uit Bergman's trilogie over God's zwijgen. Wat mij betreft tevens de minste, hoewel vooral Nattvardgästerna ver boven de andere twee uitstijgt. De film speelt zich af in een onbekende, buitenlandse stad, wat geen gebruikelijke locatie is voor Bergman. De cinematografie en het acteerwerk zijn - zoals eigenlijk altijd bij Bergman - ruim voldoende, maar het script sprak me niet heel erg aan.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 23:58 schreef scanman01 het volgende:

Wel, dit is in ieder geval iets wat ik nog nooit eerder heb gezien. Het verhaal zal voor menigeen zeer plat en onsmakelijk klinken, maar na een tijdje is duidelijk dat het wel meevalt. De film gaat over Amy en John, die op het punt staan om te trouwen. John is voor totale eerlijkheid en wil dat Amy hem haar diepste geheim vertelt, iets wat ze nog nooit aan iemand anders heeft verteld. De kijker weet al wat dat is, want dat is in de eerste 5 minuten van de film al getoond. Amy heeft in een echt gestoorde bui tijdens haar schooltijd haar hond een keer gepijpt. Als Amy en John bij haar ouders op visite gaan, besluit ze het John toch te vertellen. Toevallig is haar broer getuige van het gesprek, die het de volgende dag aan hun zeer conservatieve ouders vertelt.
De film stelt eigenlijk de gehele tijd de vraag of je een geliefde echt alles moet vertellen of dat je soms een beetje moet liegen of dingen moet verzwijgen. Zoals gezegd klinkt het allemaal nogal onsmakelijk en plat, maar dat is het dus absoluut niet. Maar echt geweldig is het allemaal ook niet.

Cijfer: 6.5

Ik heb hem ook bekeken. Opzich is het wel een aardig drama. Ik vraag me af wat is nu ranziger. Een koekje eten met sperma van al je vrienden of een hond pijpen. Zijn ding is niet erg terwijl dat van haar wel. Beetje unfair is het wel.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 6 / imdb 5.8

Fitna, 2008.
Knip- en plakwerk, veelvuldig gebruikmakend van cliché's. Cijfer: 5 -.
Imdb heeft nog geen beoordeling, zie ik.

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 17:38 schreef Gillingham het volgende:
Werckmeister Harmóniák

Nice,

zojuist fitna bekeken en ik moest af en toe wel lachen om geert wilders aandoenlijkheid. ik hoop niet dat de moslimwereld hier nou serieus door beledigd is, nergens voor nodig. hoewel er vast wel weer ergens wat opstootjes zullen ontstaan door dit samenraapsel van RTL Nieuws beelden.

wat hij nou wil doen geloven? ik snap het niet. het gaat er bij mij niet in dat er maar 1 soort moslim bestaat en ik hoop bij hoogopgeleid nederland ook niet.

hartstikke leuk wel dat die eeuwige archiefbeelden van nine/eleven van zolder zijn gehaald. chapeau geert.

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 23:12 schreef Ryan3 het volgende:
Fitna, 2008.
Knip- en plakwerk, veelvuldig gebruikmakend van cliché's. Cijfer: 5 -.
Imdb heeft nog geen beoordeling, zie ik.

Mee eens, alleen geef ik hem niet meer dan een 4.

Gisteravond rond een uur of 20:00 was hij eindelijk eens fatsoenlijk geladen. Wat ik zag was niets meer dan een hoop beeldmateriaal dat ik al een aantal maal in andere films/documentaires/programma's en dergelijke had gezien.
Een anti-Bijbel film was waarschijnlijk net zo makkelijk te maken.

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 17:38 schreef Gillingham het volgende:
Werckmeister Harmóniák (Béla Tarr, 2000) 8
Dezelfde combinatie van intense traagheid en vreselijk prachtige beelden en dito muziek als het geval was bij Kárhozat, die in mijn ogen nog mooier, aangrijpender en beter was. Een aantal scčnes zijn werkelijk adembenemend, zoals de openingsscčne in het café en de confrontatie met een oude man door de grote groep geweldadige anarchisten. Andere stukken uit de film zijn qua inhoud net niet interessant genoeg om de traagheid te compenseren. Bij Tarr wordt deze traagheid op de eerste plaats gecreëerd door het uiterst slome ritme van shotwisselingen. Daarnaast is hetgeen er op het scherm gebeurt óók vaak traag. Tel daarbij een lengte van zo'n 2,5 uur en de conclusie is dat ik ongeduldige kijkers deze film absoluut niet aanraad. Hele geduldige kijkers juist weer wel. Tarr blijkt een bijzondere regisseur met een eigen visie, leuk is dat.

Mijn probleem met die Tarr is dat ik vind dat zijn traagheid doelloos en zinloos lijkt. Bij anderen duren scenes soms ook erg lang, maar als het klaar is, dan is het ook klaar, bij Tarr gaat het dan nog een paar minuten door, om onbegrijpbare redenen, want zo bouwt hij de trance die hij heeft gecreëerd terug af, waardoor je met te veel scenes achterblijft die je je als vervelend herinnert in plaats van betoverend, terwijl dat perfect had vermeden kunnen worden.

Inhoudelijk vind ik het ook te vaak over niets gaan, maar dat is dan een persoonlijke voorkeur. Ik zal wel selectief geduldig zijn, ik verlies dat geduld wanneer ik het gevoel krijg dat het niet beloond gaat worden.

http://www.imdb.com/title/tt0292963/
IMDB: User Rating: 7.7/10 (7,696 votes)
My Opinion: 7,5

Ik heb gisteren het Koreaanse ...ing gezien. Prachtige melodramatische film over een meisje dat ziek is en daardoor zich in een isolement bevindt. Dan komt er een jonge fotograaf in een appartement beneden haar wonen en wordt ze langzaam iets meer open. Geen te sentimentele scenes maar een volwassen en pure film over liefde en verdriet.

http://www.meinte-film.blogspot.com

The Third Man (Carol Reed, 1949)
Een schrijver, Holly Martins, arriveert in het na-oorlogse Wenen dat door de geallieerde overwinnaars opgedeeld is in verschillende sectoren. Hij is daar heen gegaan na een uitnodiging van een oude schoolvriend, Harry Lime, die hem een baan heeft aangeboden. Eenmaal aangekomen blijkt echter dat Lime recentelijk is omgekomen in een vreemd verkeersongeluk. Martins besluit alles op alles te zetten om er achter te komen wat er echt met Harry Lime gebeurd is. Acteerwerk en verhaal zijn prima (zeker voor een film die dik vijftig jaar oud is), maar de film valt vooral op door de prachtig geschoten beelden. Prachtige shots, met name het schaduwspel in de eindscenes. Met recht een klassieker. 8.3

El Espinazo del diablo (Guillermo del Toro, 2001)
Spaanse burgeroorlog. Een weeshuis wordt getroffen door bommen en één van de kinderen verdwijnt. Zijn geest spookt rond en valt wees Carlos lastig, die nu zijn bed heeft toegewezen gekregen. Klinkt al een standaard verhaaltje, maar toch valt dat erg mee. Het verhaal op zichzelf is misschien niet super, maar het sfeertje dat Del Toro neerzet doet aan Pan’s Labyrinth denken. Kortom zeer prima film en eigenlijk het opstapje van Del Toro van Mimic naar o.a. Pan’s Labyrinth. 8.0

The Bucket List (Rob Reiner, 2007)
Twee terminaal zieke mannen (Morgan Freeman en Jack Nicholson) besluiten te ontsnappen van de speciale kanker-afdeling waar beiden zitten. Ze beginnen aan een hele speciale road-trip met ieder een lijstje van dingen die ze ooit nog wilden doen op zak. Op zich een zeer vermakelijke film, alleen wil de film wel wat meer zijn dan dat hij daadwerkelijk is geworden. De combinatie tussen humor en drama is niet helemaal goed gevonden, vooral de drama delen komen niet altijd zo over, en het moraal wordt wel erg duidelijk naar voren geschoven. Het acteerwerk is wel erg goed, vooral Jack Nicholson heeft enkele sterke momenten, en er zitten enkele hilarische scčnes in. Had meer ingezeten, maar toch een prima filmpje. 7.4

Du bi quan wang da po xue di zi (Master of the Flying Guillotine/One-Armed Boxer II/The One Armed Boxer vs. the Flying Guillotine (1975, Taiwan, Yu Wang)

De gemene "Flying Guillotine" Fung Sheng Wu Chi wil zijn leerlingen wreken, die gedood zijn door de goede "the One Armed Boxer" Liu Ti Lung. Een kung fu school organiseert een tournament, waar ook verschillende buitenlandse vechters, waaronder een Thai en Fakir met hele lange armen (Het is net Streetfighter ), aan mee doen. Op een gegeven moment komt Flying Guillotine te voorschijn om een éénarmige krijger te vermoorden. De organisator vind dat niet fijn, maar legt het loodje tegen de Flying Guillotine. Nu wee tthe One Armed Boxer dat Flying Guillotine naar hem opzoek is en wordt het tijd voor de grote confrontatie.
Geinige karakters, gave gevechten, coole (hoewel illegale) muziek en wat gore maken dit een must-see voor de cult kung-fu films liefhebber.
cijfer: 8

Hong Wending san po bai lian jiao (Clan of the White Lotus) (1980, HK, Lieh Lo)

In het begin van de film vermoordt Gordon Liu samen met zijn broer Pai Mei. Daarom besluit diens broer en de leider van de White Lotus Clan Pak Mei wraak te nemen. Hij vermoordt heel wat opstandige Shoalin sympathisanten, waaronder de broer van Gordon Liu. Goron Liu wil nu op zijn beurt weer wraak nemen. Maar The White Lotus is (in het begin van de film) heel wat klasses beter dan hem, dus moet hij gaan trainen.
Gordon Liu (die later in Kill Bill zelf Pai Mei zou spelen) is één van die kung-fu acteurs, die niet de internationale status van een Bruce Lee of Jet Li heeft, maar qua charmes, kung-fu en acteerprestaties niet veel voor hen onder doet.
Maar de echte ster van de film is regisseur-acteur Lieh Lo als de White Lotus. White Lotus is ongeveer onaantastbaar. Hi ontwijkt alle aanvallen met het grootste gemak. Hij vecht alsof het een zondagmiddagsuitje is voor hem. Ondertussen maakt hij allemaal kleinerende en sarcastische opmerkingen. Hierdoor is het één van de beste filmschurken allertijden.
cijfer: 8

Porno jidaigeki: Bohachi bushido (Bohachi: Clan of the Forgotten Eight) (1973, Jap, Teruo Ishii)

Deze film combineert twee van mijn favoriete dingen, samurai's en blote vrouwen.
De actie zag er goed uit en de blote tieten ook. Tanba Tetsuro was cool als nihilistische bad-ass samurai.
cijfer: 7

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 23:10 schreef Hulkio het volgende:

[..]

Ook maar even op dit forum dan Volgens mij is het Angel van Massive Attack

Dat is `m. Thanks
wat een plaat, en dat in combinatie met die beelden in The West Wing

The Bucket List (2007)
Hij begint slap en vol clichés maar na een tijdje vallen die weg en is het best ok. Niet echt een grappige komedie en niet echt een diep drama.

Vooral dankzij Jack Nicholson is deze film nog best te pruimen.

Gisteren in de sneak:

Vantage Point
Heerlijke high-paced actie film over een aanslag op de Amerikaanse president. We zien een aantal keer dezelfde gebeurtenissen zich afspelen vanuit verschillende perspectieven. De keuze om het verhaal zo te vertellen en niet op een standaard manier is goede want zo blijft de film tot aan het einde spannend. Iedere keer wanneer het verhaal opnieuw begint krijg je nieuwe ideeen over hoe het verhaal precies in elkaar steekt en over wie er achter zit. Ook dit voegt extra spanning toe aan het geheel.
Het acteerwerk is redelijk, alleen heeft Dennis Quaid nogal last van overacting.
Een zeer vermakelijke film dus, die vooral opvalt door de stuctuur en de montage en daardoor voorbij is voor je het weet.
Zeker een aanrader!

IMDB Cijfer: 6,7/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 18:43 schreef milagro het volgende:
Empire Falls

...Philip Seymour Hoffman...

PSH

John Tucker Must Die (2006)
John Tucker date allerlei meiden op school. Als de dames er achter komen dat hij meerdere date, vormen ze een clubje. Ze proberen hem te misleiden middels Kate ( de 'onzichtbare' meid). Zij heeft natuurlijk nog nooit iemand gedated maar gelukkig gaan de andere 3 meiden haar helpen. Ach het is een zoetsappige highschool-cheerleader-comedy. Geen sex geen flashing, Geen totale vernedering, geen perversiteiten, het is allemaal net niets.

cijfer 4.5 / imdb 5.4

Jumper
Leuk concept natuurlijk, dat jumpen over de hele wereld, maar het is zo matig uitgewerkt. Elke scene levert weer nieuwe vragen op: Waarom wordt het nooit door niet-jumpers opgemerkt, wie zijn die Paladijnen, waarom vindt die Millie het nauwelijks raar dat de doodgewaande Hayden Christensen opeens weer voor haar staat in een bar en ga zo maar door. Het meest jammere is de overdosis aan jumps. Elke minuut het truukje uitvoeren gaat vervelen.
En dat karakter van de saaie Hayden Christensen, wat een oenig dommig persoon is het en ook nog behoorlijk onsympathiek . Nee, Jumper is een niemendalletje, dat het moet hebben van wat aardige special effects en Samuel Jackson, die zich onsterfelijk belachelijk heeft gemaakt met zijn quasi-stoere spuitactie om de jumpers te traceren. Ik moet nu weer stiekem grinniken om die scene. Cijfer: 5

Swamp Women
Met deze film begon de langdurige en productieve carričre van Roger Corman, een graag geziene gast in de Hollywoodscene. Zoals verwacht is het een typische B-film. Het heeft wel met een hoop bitchfights, de cast wordt voornamelijk gevuld door vrouwen, die elkaar niet kunnen luchten! Een politie-agente gaat undercover om samen met wat ruige uit de gevangenis ontsnapte dames diamanten te vinden in het moeras. Tijdens de film ontwikkelt zich een paranoďde sfeer, oei! Zou de politie-agente het verhaal tot een goed einde weten te brengen? Cijfer: 3,5

Beyond the Rocks
Deze film met Rudolph Valentino en Gloria Swanson (bekend natuurlijk van Sunset Blvd.) werd tachtig jaar lang als verloren beschouwd, maar werd in 2003 te Haarlem gevonden. Een restauratie met een prima score van Henny Vrienten levert een eveneens prima film op, waarbij Gloria Swanson zich in een lastige positie bevindt. Ze is getrouwd met een oudere saaie man, maar haar hart kiest voor de charmante Rudolph Valentino. Op verschillende locaties komen ze elkaar tegen, wat leidt tot veel melodrama. Enfin, ondanks dat de film af en toe een beetje stilstaat qua verhaal, is het de moeite waard om deze oude film te zien, al was het alleen maar om de prachtige Oud-Nederlandsche tussentitels. Cijfer: 7,5

From Dusk Till Dawn
Lachen natuurlijk, prachtig ook die radicale verandering na het Tarantino-uurtje. Cijfer: 7,5

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 20:03 schreef Timo20 het volgende:

[..]

Dat is `m. Thanks
wat een plaat, en dat in combinatie met die beelden in The West Wing

Heerlijk album ook; Mezzanine.
Angel zit ook in een fijne sequentie in Snatch., erg effectief nummer daarvoor.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:19 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Mijn probleem met die Tarr is dat ik vind dat zijn traagheid doelloos en zinloos lijkt. Bij anderen duren scenes soms ook erg lang, maar als het klaar is, dan is het ook klaar, bij Tarr gaat het dan nog een paar minuten door, om onbegrijpbare redenen, want zo bouwt hij de trance die hij heeft gecreëerd terug af, waardoor je met te veel scenes achterblijft die je je als vervelend herinnert in plaats van betoverend, terwijl dat perfect had vermeden kunnen worden.

Inhoudelijk vind ik het ook te vaak over niets gaan, maar dat is dan een persoonlijke voorkeur. Ik zal wel selectief geduldig zijn, ik verlies dat geduld wanneer ik het gevoel krijg dat het niet beloond gaat worden.

Ik begrijp je kritiek volledig. Toch vond ik het in veel gevallen niet erg storend dat de shots nóg langer door gingen dan 'nodig' was, soms voegt het zelfs veel extra toe, zoals bij de openingsscčne in Werckmeister in het café en bij de feestscčne aan het einde van Kárhozat. Bovendien vond ik het verfrissend om een film te zien die zo ver weg staat van de conventionele films waarin elk shot een functie heeft en direct een volgende scčne gemonteerd om nieuwe, 'nuttige' informatie te bieden.

De inhoud laat inderdaad soms te wensen over, maar mits dat voldoende wordt gecompenseerd door mooie beelden en muziek dan neem ik dat graag voor lief. Ik vond Kárhozat overigens meer (psychologische) inhoud bevatten dan Werckmeister, maar dat ligt waarschijnlijk erg persoonlijk. In het geval van Kárhozat vond ik de traagheid een duidelijker doel hebben.

Tsotsi (Gavind Hood, 2005) 6+
Zoals SoK te pas en te onpas, maar zeer terecht blijft ageren is de oscarwinst van deze film onbegrijpelijk. En dan te bedenken dat in hetzelfde jaar ook films als Paradise Now en Sophie Scholl genomineerd waren. Tsotsi is niks meer dan een aandoenlijke, maar doodgewone en middelmatige film over een lastpak die zijn leven engszins betert, maar dan voornamelijk in een vreemde taal en door donkere acteurs. Toevallig (?) ook het jaar van Crash.

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 14:52 schreef Gillingham het volgende:
Tsotsi (Gavind Hood, 2005) 6+
Zoals SoK te pas en te onpas, maar zeer terecht blijft ageren is de oscarwinst van deze film onbegrijpelijk. En dan te bedenken dat in hetzelfde jaar ook films als Paradise Now en Sophie Scholl genomineerd waren. Tsotsi is niks meer dan een aandoenlijke, maar doodgewone en middelmatige film over een lastpak die zijn leven engszins betert, maar dan voornamelijk in een vreemde taal en door donkere acteurs. Toevallig (?) ook het jaar van Crash.

Mee eens. Vond vooral de acteerprestaties belabberd, en het verhaal niet altijd helemaal logisch. Als je de keuzes van een karakter niet volgt (hoeft nit altijd duidelijk te zijn natuurlijk, maar wel logisch), dan kan dat hele karakter je ook niks schelen. En dat was het geval bij Tsotsi. En voor een gangster rent die als een meisje.....

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 14:28 schreef Gillingham het volgende:
De inhoud laat inderdaad soms te wensen over, maar mits dat voldoende wordt gecompenseerd door mooie beelden en muziek dan neem ik dat graag voor lief. Ik vond Kárhozat overigens meer (psychologische) inhoud bevatten dan Werckmeister, maar dat ligt waarschijnlijk erg persoonlijk. In het geval van Kárhozat vond ik de traagheid een duidelijker doel hebben.

Kárhozat vond ik zelf ook beter, maar ik zal er toch wel héél veel zin in moeten hebben als ik ooit aan Sátántangó wil beginnen .

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 15:58 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Kárhozat vond ik zelf ook beter, maar ik zal er toch wel héél veel zin in moeten hebben als ik ooit aan Sátántangó wil beginnen .

Maar die duurt dan ook héél erg lang. De tijdsduur maakt me ook huiverig voor films als Novecento, Shoah en O Thiassos. Overigens ook wat betreft Dekalog, Heimat en Berlin Alexanderplatz, maar dat zijn eigenlijk series.

Misschien is opbreken sowieso de beste remedie.