'Straks half miljoen Wajonguitkeringen'

quote:

Op zondag 30 maart 2008 15:48 schreef thaleia het volgende:
Ik begrijp er niets meer van. Ik dacht altijd dat Wajong er is voor mensen die een permanente handicap hebbe, maar dat is dus niet zo?

Iemand die ik ken kreeg kort voor zijn achttiende verjaardag kanker en is ruim een jaar fulltime bezig geweest met chemo's en dergelijke. Uiteraard kon hij in die tijd niet werken of naar school. Had hij eigenlijk recht op een Wajong dus? Volgens mij heeft ie niks aangevraagd en in de periodes dat hij niet in het ziekenhuis lag bij zijn ouders gewoond.

Iemand anders die ik ken kon door haar psychische klachten tijdelijk geen studie aan, en ging dus maar anderhalf jaar lang een uitzendbaantje doen. Daarna heeft ze haar studie weer opgepakt. Had zij beter gewoon kunnen zeggen dat ze en geen studie, en geen werk aankon, en dan een Wajong kunnen krijgen? Had ze ook meer tijd gehad voor haar therapie....

Het voelt wat oneerlijk...

Hoezo oneerlijk, je zegt dat ze door psychische klachten tijdelijk geen studie aan, maar een uitzendbaantje trok ze wel. Dus niet arbeidsgehandicapt, zo makkelijk is het.

Het gaat er niet om dat je wel eens psychisch in de war bent, maar als je al 10 jaar zwaar depressief bent en daardoor geen werk kan vasthouden en daardoor keer op keer je huis uit wordt geschopt is het heel fijn om een wajong tijdelijk te ontvangen zodat je even zonder verplichtingen intensief therapie kan volgen.

Ik ben een echte borderliner die zwaar heeft moeten vechten voor die kans. Heb het zoveel jaren geprobeerd, werken, studeren, ging geestelijk kapot en voelde me de ene dag geweldig en de andere dag echt zwaar ongelukkig en ik werd altijd letterlijk ziek van alle stress en dat wordt er niet beter op als je door geldgebrek weer een kamer kwijtraakt. Ben altijd met van alles afgescheept, ook nooit goede therapie gehad, omdat er altijd werd gezegt dat het een tienerdepressie was en wel beter zou gaan als ik ouder zou worden. Dat heb ik zo'n 8 jaar gehoord. Heb overigens in die 8 jaar ook nooit de diagnose borderline gehad, dus ik was zwaar in de war over waarom het nou niet beter ging ondanks ik zo mijn best deed, maar kon van de ene dag op de andere geestelijk instorten.

Tot op een dag ik op de wajong werd gewezen, heb ik zo'n 3 jaar geleden aangevraagd (ben nu bijna 27). Het koste mij 9 maanden om er 1 te krijgen en na al die jaren te horen gekregen dat het borderline was, dus zo makkelijk is het niet. Heb nu eindelijk voor de eerste keer in mijn leven goede hulp kunnen krijgen. Een jaar lang elke dag therapieeen. Ben nu bezig met een reintegratiebureau om me te helpen met alle dingen waar ik geestelijk tegenaan ga lopen als ik weer ga studeren in september.

Ik wil niet eens de rest van mijn leven in een uitkering! Maar ben wel zielsgelukkig dat ik een wajonger ben, anders had mijn leventje heel anders gelopen. Heb nu een huisje, ga studeren, volg nu een thuisstudie, heb nog therapie. En mensen die zeggen dat als je alleen maar thuis zit geen dagritme hebt. Ik heb nog nooit zo'n goed dagritme gehad.

En aangezien ik vanaf mijn 16e bijbaantjes heb gehad en na het halen van mijn vwo ook gewoon werk (ook al waren het soms maar periodes van een week of een paar dagen) voel ik me ook niet schuldig over het geld van de maatschappij. Ik ben er nu van overtuigt dat ik 100% kan gaan werken in de toekomst en het had de overheid veel meer gekost als ik uiteindelijk in een psychiatrische instelling intern zou worden geplaatst of als ik uiteindelijk echt op straat zou zijn beland. Dan had ik veel langer begeleiding nodig gehad.

Dat is trouwens wel een probleem met dit alles, als ik op mijn 16de serieus was genomen en meteen een goede hulpverlener of begeleider had gehad, had dit misschien wel voorkomen kunnen worden.
Maar in plaats daarvan werd ik naar maatschappelijk werd gestuurd die mij vertelde dat het na een gesprekje of 5 alweer een stuk beter zou moeten gaan, dat elke puber door zijn onzekere fase heenmoet.

Ik ben het wel met een hoop van jullie eens dat er genoeg zijn die geestelijk alleen in een dip zitten en meteen zeggen dat ze borderline hebben. Ik wordt daar namelijk ook op afgerekend. Ikzelf doe er nooit zielig over en misbruik de term ook niet, ik denk maar zo, het houdt mijn leven soms spannend en onvoorspelbaar

Heb ook niet op grond van mijn zielige 'borderline' verhaal een wajong gekregen. Ben door het uwv door 2 onafhankelijke psychiaters uitgebreidt getest, gehoord enzo en die kwamen tot de conclusie dat ik even moest worden stilgezet en de tijd moest krijgen om mezelf voor eens en voor altijd op de rails te krijgen. Ik was geestelijk helemaal leeg en op in die tijd en zag het leven vaak echt niet meer zitten. Waren ook echt geen dipjes meer, maar huilbuien die dagen duurde en ik durfde de straat niet meer op. Was de controle over mezelf volledig kwijt.

Niemand hier kan over iemand die ze niet kennen zeggen of het wel of niet echt nodig is dat hij in de Wajong zit. Er kunnen hier nog vele verhalen volgen van mensen die uitgebreid uit de doeken doen waarom het in hun geval absoluut noodzakelijk is. Maar daar schieten we weinig mee op.

De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

[ Bericht 26% gewijzigd door thaleia op 31-03-2008 09:13:04 ]

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:
De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

160.000

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:
Niemand hier kan over iemand die ze niet kennen zeggen of het wel of niet echt nodig is dat hij in de Wajong zit. Er kunnen hier nog vele verhalen volgen van mensen die uitgebreid uit de doeken doen waarom het in hun geval absoluut noodzakelijk is. Maar daar schieten we weinig mee op.

De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

Nou, ik ken wel degelijk mensen die het niet echt nodig hebben en er gewoon misbruik van hebben gemaakt en dat zelfs hebben toegegeven en heel zielig hebben gedaan en op 1 of andere rare wijze een wajong hebben gekregen. Heb meer dan een jaar therapie gehad en geloof mij, er zitten daar genoeg jongeren die met een grote glimlach trots zijn dat ze voor elkaar hebben gekregen dat ze lekker niet hoeven te werken en maar een uurtje per week therapie hebben en straks met behoud van hun uitkering gaan studeren.
Dus het probleem ligt bij het uwv om nu eens goed onderscheid te gaan maken en mensen eens goed te laten onderzoeken. Ben erachter gekomen dat niet iedereen uitgebreid wordt getest door 1 van hun psychiaters en al een wajong krijgen door een heel zielig verhaal op te hangen en met een bewijs komen dat ze naar een psycholoog gaan.

Dan praat ik hier wel over een aantal 17 en 18 jarige die dus bij voorbaat worden afgeschreven op basis van eigenlijk niks.

Maar goed, die mensen zul je waarschijnlijk niet zo snel zien reageren hier

Tuurlijk zijn er mensen die er misbruik van maken. Maar ik denk er geen enkele uitkering bestaat waar mensen geen misbruik van maken. Zulke mensen zijn er nou eenmaal en die zullen ook altijd blijven.

Toen ik in een gesprek ging voor mijn Wajong, heeft mijn psychiater papieren in moeten vullen en ik heb meerdere gesprekken gehad op het UWV. Ik vond de best wel streng, ook wat betreft reintegratie. Bij mij is die reintegratie nog niet gestart, maar ze hebben wel duidelijk gemaakt dat ze het erg belangrijk vinden dat je niet alleen maar thuis zit en daar zielig zit te doen. Ze verwachten wel dat je je actief opstelt om niet langer dan nodig in die Wajong te zitten.
Dit is natuurlijk wel een geval waarbij de Wajong maar tijdelijk is. Als je echt iets hebt dat nooit meer over gaat, dan zal het vast anders gaan ja.

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:


De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht isg...

Ik zeg dat het voor mij niet hartstikke nodig is!

Toen ik jong was dacht men dat ik autistisch was. Ik praatte als een volwassene en prefereerde een goed boek boven vadertje en moedertje spelen met mijn leeftijdgenoten. Een en een is twee: autistisch. Mijn moeder heeft mij op grond daarvan jaren en jaren geprobeerd een Wajong-uitkering aan te smeren.

Maar ik heb er nooit aan gewild. Ben nu aan het studeren en het gaat prima, ook zonder maatjes of begeleiding..

Dat ik een wajong uitkering zou kunnen krijgen, enkel en alleen omdat ik op mijn zesde wat 'bookish' praatte..

Mooi, hebben we in elk geval 1 persoon die zelf aangeeft het niet nodig te hebben That leaves 4,999,998.

Nee, serieus, ook diegenen waar anderen over zeggen dat ze het niet nodig hebben zullen er zelf heilig van overtuigd zijn van wel. Een mens kan zichzelf er erg succesvol van overtuigen dat het echt, echt niet gaat. Zo succesvol zelfs dat het lichaam soms mee gaat doen. Dat is het probleem bij veel van de vage psychische toestanden als borderline en burnout. In die gevallen zal een Wajong het gevoel van 'het allemaal niet aankunnen' alleen maar bevestigen. De Wajong brengt veel mensen van de regen in de drup, vrees ik. Ik heb er zelf in mijn omgeving wel wat voorbeelden van....is echt rot voor ze.

Ik vind eerlijk gezegd wel dat jij wel heel goed weet hoe het er allemaal aan toe gaat, en dat terwijl jij het alleen kent van hooguit 10 (gokje) mensen uit je omgeving.
En die andere 4,999,990 zoals jij het noemt, die ken je niet. Hoe kan jij dan oordelen dat er zoveel mensen daarvan onrechtmatig een Wajong krijgen? En daarbij is dat halve miljoen een schatting naar over hoe het over 10 tot 15 jaar is, dus ik verwacht dat je erg lang kan wachten als je nu wilt horen dat een half miljoen mensen die uitkering onrechtmatig krijgen.

Ik vind mezelf echt niet zieliger sinds ik de Wajong heb, ik ben juist harder aan mezelf gaan werken. Ik vind het niet prettig om te leven op geld waar ik voor mijn gevoel niks voor hoef te doen, maar ik weet van mezelf dat ik het nu nog niet aankan om een studie te af te maken.
Dan heb ik liever even een tijdelijke uitkering zodat ik daarna wel mijn eigen geld kan verdienen, dan steeds overnieuw met een dure studie beginnen en die niet af kunnen maken omdat mijn klachten steeds weer gaan opspelen.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:46 schreef heaven7 het volgende:
Wel raar dat jullie mensen die geen lichamelijk letsel hebben over één kam scheren en als je een wajong krijgt je per definitie niet of laag opgeleid bent en het illegale ciquit ingaat

Ik heb ook een wajong, voor 50%, ook door een autistische stoornis. Ik volg gewoon een opleiding tot onderwijsassistent en ga hierna gewoon parttime werken. Dit wil ik ook heel graag. Alleen kan ik niet zomaar overal aan de slag en ook nu binnen mijn opleiding worden de nodige aanpassingen gedaan.

Waar lees jij dat?

Misschien zit ik ernaast, maar ik krijg het idee dat er met de Wahjong veel minder streng geselecteerd wordt. Mijn moeder heeft klachten waarvan ieder weldenkend mens snapt dat je er nauwelijks mee kunt werken en iedere specialist die ze bezoekt valt uit z'n stoel van verbazing als ze zegt dat ze uit de WAO gezet is. Sterker nog, er zijn letterlijk mensen met non-Hodgkin de WAO uitgezet. Ik ken drie mensen met een wahjonguitkering, en drie van de drie hoorden daar wat mij betreft niet in. Die mensen konden wél werken en/of studeren. Eentje was misschien nog een twijfelgeval, had wel wat uitloop met studie (of dat aan de ziekte te wijten was laat ik even in het midden, als je moe bent kan dat natuurlijk ook komen omdat je tot vier uur 's nachts op internet zat bijvoorbeeld...), maar een van de drie werkte zwart naast haar wahjonguitkering en eentje ging naar school en stopte met z'n bijbaan omdat zijn wahjonguitkering hoger was dan z'n loon. Die ene die zwart werkte vertelde ook heel trots dat het zo geregeld was, even een zielig verhaaltje ophangen bij het UWV en hoppa, uitkering binnen. Ze moest dan wel in therapie, maar ze maakte gewoon iedere keer afspraken die ze dan kort van tevoren weer verzette omdat het zogenaamd niet ging.

Ik vind de wahjong prima voor mensen die écht hulp nodig hebben, maar ik vind het gewoon scheef dat ze bijna iedereen de WAO uitgooien en alsmaar jongeren de wahjong intrékken, zou ik bijna zeggen.

quote:

Op maandag 31 maart 2008 19:02 schreef .Sparkling. het volgende:
Ik vind eerlijk gezegd wel dat jij wel heel goed weet hoe het er allemaal aan toe gaat, en dat terwijl jij het alleen kent van hooguit 10 (gokje) mensen uit je omgeving.
En die andere 4,999,990 zoals jij het noemt, die ken je niet. Hoe kan jij dan oordelen dat er zoveel mensen daarvan onrechtmatig een Wajong krijgen?

Ik heb net letterlijk geschreven dat niemand hier dat kan beoordelen over iemand die hij niet kent.

Dat halve miljoen wordt voor 80% gevormd door mensen met psychische klachten, dat lijkt mij zorgwekkend. Jou niet? Lees bijv. vandaag de column van de door mij overigens niet erg gewaardeerde heer Wiegel over dit onderwerp in Spits. We hebben 3x meer 'psychisch arbeidsongeschikten' dan in Belgie, en 6x meer dan in Zweden.

En Maeghan, dat is bij de 'gewone' WAO net zo goed het geval: met non-Hodgkin word je wellicht de WAO uitgezet, met borderline niet.

heb je een linkje naar die column? Ik kan hem niet vinden

quote:

Op dinsdag 1 april 2008 08:36 schreef thaleia het volgende:

[..]

Ik heb net letterlijk geschreven dat niemand hier dat kan beoordelen over iemand die hij niet kent.

Dat halve miljoen wordt voor 80% gevormd door mensen met psychische klachten, dat lijkt mij zorgwekkend. Jou niet? Lees bijv. vandaag de column van de door mij overigens niet erg gewaardeerde heer Wiegel over dit onderwerp in Spits. We hebben 3x meer 'psychisch arbeidsongeschikten' dan in Belgie, en 6x meer dan in Zweden.

En Maeghan, dat is bij de 'gewone' WAO net zo goed het geval: met non-Hodgkin word je wellicht de WAO uitgezet, met borderline niet.

Ja, oke, hierin heb je gelijk. Ik merk ook dat er steeds meer mensen komen die ineens ernstige psychische klachten hebben. Tegenwoordig is een weekje hoofdpijn en stress al een depressie zo ongeveer.
Maar in dit topic vind ik het nogal overkomen alsof elke psychische ziekte aanstellerij is, en daar stoor ik me dan wel aan.
Ik ken buiten mezelf eigenlijk niemand in de Wajong dus ik kan ook niet helemaal eerlijk kijken natuurlijk.
Ik kan alleen vanuit mezelf spreken en dat is dat ik blij ben dat het er is, maar ik er wel alles voor doe om er zo snel mogelijk weer uit te kunnen komen.

quote:

Op dinsdag 1 april 2008 17:44 schreef .Sparkling. het volgende:

[..]

Ja, oke, hierin heb je gelijk. Ik merk ook dat er steeds meer mensen komen die ineens ernstige psychische klachten hebben. Tegenwoordig is een weekje hoofdpijn en stress al een depressie zo ongeveer.
Maar in dit topic vind ik het nogal overkomen alsof elke psychische ziekte aanstellerij is, en daar stoor ik me dan wel aan.
Ik ken buiten mezelf eigenlijk niemand in de Wajong dus ik kan ook niet helemaal eerlijk kijken natuurlijk.
Ik kan alleen vanuit mezelf spreken en dat is dat ik blij ben dat het er is, maar ik er wel alles voor doe om er zo snel mogelijk weer uit te kunnen komen.

Tja, het is m.i. deels wel een kwestie van houding. Ik heb zelf een zware depressie gehad, maar ik heb nooit ook maar een dag gemist van m'n werk daardoor. Ik moet eerlijk bekennen dat ik misschien soms beter thuis had kunnen blijven, maar ik ben zelf niet iemand die snel thuis blijft. Terwijl ik dus iemand ken met vergelijkbare klachten die wel in de wahjong terechtgekomen is, dan vraag ik me af of dat nou nodig is.

Daarnaast zijn er maar weinig psychische klachten waarbij je voor 80 tot 100% arbeidsongeschikt bent, denk ik. Dat is wat je in de WAO hebt, 80 tot 100 of eruit. Waarom in de wahjong niet?

Ik ben met mijn psychische klachten wel voor meer dan 80% arbeidsongeschikt verklaard.
Ik heb wel een studie gedaan waarbij ik tijdens de stage nogal in elkaar ben gestort. Bij mij zijn er meerdere dingen samen gelopen. Een zware depressie, een persoonlijkheidsstoornis en een gestagneerde rouw.
Misschien niet voor iedereen iets om mee thuis te komen zitten, maar ik merkte aan mezelf dat ik het allemaal niet meer kon plaatsen.
Ondertussen ben ik al een jaar in behandeling hiervoor en volgende week start er weer een nieuwe behandeling.

En ik ben het er echt volledig mee eens dat de WAO raar loopt allemaal. Ik ken ook mensen die eruit worden gezet en waarvan ik echt overtuigd ben dat zij het gewoon zouden moeten krijgen.
Maar ik weet ook niet waarom het zo dwars is allemaal. Ik vind alleen niet dat je dat mensen die wel in de Wajong ziten dat moet gaan aanrekenen.

quote:

Op zondag 16 maart 2008 09:30 schreef RemcoDelft het volgende:

[..]

't Is heel simpel: degenen die zich ziek voordoen worden er beter van, want ze hoeven niets meer uit te voeren, en degenen die ze ziek verklaren hebben er een goedbetaalde baan aan...

't Zijn gewoon luxe-ziektes! Hier op het forum kom je ze ook tegen: "ik zit zo slecht in m'n vel, ik kan al jaren niet werken"..... Als ze geen geld zouden krijgen en honger zouden hebben, zou het snel genoeg over zijn!

WAJong is goed voor mensen die het nodig hebben, maar zoals alles in Nederland wordt het veel te ver doorgetrokken.

Dat dus.

quote:

Op dinsdag 1 april 2008 18:28 schreef .Sparkling. het volgende:
Ik ben met mijn psychische klachten wel voor meer dan 80% arbeidsongeschikt verklaard.
Ik heb wel een studie gedaan waarbij ik tijdens de stage nogal in elkaar ben gestort. Bij mij zijn er meerdere dingen samen gelopen. Een zware depressie, een persoonlijkheidsstoornis en een gestagneerde rouw.
Misschien niet voor iedereen iets om mee thuis te komen zitten, maar ik merkte aan mezelf dat ik het allemaal niet meer kon plaatsen.
Ondertussen ben ik al een jaar in behandeling hiervoor en volgende week start er weer een nieuwe behandeling.

En ik ben het er echt volledig mee eens dat de WAO raar loopt allemaal. Ik ken ook mensen die eruit worden gezet en waarvan ik echt overtuigd ben dat zij het gewoon zouden moeten krijgen.
Maar ik weet ook niet waarom het zo dwars is allemaal. Ik vind alleen niet dat je dat mensen die wel in de Wajong ziten dat moet gaan aanrekenen.

Dat vind ik ook altijd knap.
Je bent psychisch zó in de war dat je nog niet aan de lopende band doosjes kunt vullen om in je eigen onderhoud te voorzien, maar je hebt wèl een mening over de keuring van anderen.

quote:

Op dinsdag 1 april 2008 18:28 schreef .Sparkling. het volgende:
Ik ben met mijn psychische klachten wel voor meer dan 80% arbeidsongeschikt verklaard.
Ik heb wel een studie gedaan waarbij ik tijdens de stage nogal in elkaar ben gestort. Bij mij zijn er meerdere dingen samen gelopen. Een zware depressie, een persoonlijkheidsstoornis en een gestagneerde rouw.
Misschien niet voor iedereen iets om mee thuis te komen zitten, maar ik merkte aan mezelf dat ik het allemaal niet meer kon plaatsen.
Ondertussen ben ik al een jaar in behandeling hiervoor en volgende week start er weer een nieuwe behandeling.

En ik ben het er echt volledig mee eens dat de WAO raar loopt allemaal. Ik ken ook mensen die eruit worden gezet en waarvan ik echt overtuigd ben dat zij het gewoon zouden moeten krijgen.
Maar ik weet ook niet waarom het zo dwars is allemaal. Ik vind alleen niet dat je dat mensen die wel in de Wajong ziten dat moet gaan aanrekenen.

Er zijn ongetwijfeld mensen die wel zo ver afgekeurd worden, iemand in een psychose bijvoorbeeld kun je niet aan het werk zetten, dat snap ik ook wel. Maar als ik kijk hoe ze bij de WAO te werk gaan (kun je zitten? werkt je hand? Ja, mooi, dan kun je stempeltjes zetten -> WAO uit) dan zijn er denk ik maar weinig mensen met dusdanige psychische klachten dat ze echt niets meer kunnen. VOor de WAO geldt nu dat je vijf banen moet kunnen uitoefenen, dat kan natuurlijk al snel. Je moet wel héél veel mankeren wil je in theorie niet eens vijf banen kunnen uitoefenen. In de praktijk kun je die misschien nog niet en sowieso word je nergens aangenomen, maar afgezien daarvan.

Verder neem ik het de wahjongers niet kwalijk, tenzij ze er echt misbruik van maken door zwart te werken natuurlijk; ze houden zich gewoon aan de regels, ze krijgen iets waar ze recht op hebben, daar kun je niets van zeggen. Maar dat betekent niet dat ik het eens moet zijn met het systeem natuurlijk.

Trouwens, ik ben het niet eens met de manier waarop de WAO-(her)keuringen momenteel uitgevoerd worden, maar áls je het dan zo doet, moet je wel één lijn trekken voor de WAO en de wahjong, vind ik.

Ach ja, een mening kan je ook alleen hebben als je helemaal goed in je vel zit tenslotte
Ik heb trouwens ook nergens gezegd dat ik dat werk niet kan doen. Ik hoor volgens dit topic bij de gelukkige die kunnen leven op het geld van een ander. Prima toch?

En dan nog even een serieuze aanvulling.
Nee, mensen hoeven het er niet mee eens te zijn. Maar ik vind het afkraken van mensen die toevallig wel, en dan zoals hierboven gezegd gewoon volgens de regels, in de wajong terecht zijn gekomen nogal kinderachtig.
Ja, dat je kritiek hebt op mensen die daarbuiten ineens wel kunnen werken kan ik me voorstellen. Maar er zijn ook gewoon genoeg mensen die die Wajong echt nodig hebben.

En dan nog even ter geruststelling: Ik vind inderdaad dat er genoeg andere mensen zijn die een uitkering harder nodig hebben dan ik. En ik ben ook van plan om wat werk op te gaan pakken.

[ Bericht 23% gewijzigd door .Sparkling. op 01-04-2008 19:19:25 ]

Stel, je neemt een WAJONG-uitkering. Kun je die dan ook beëndigen? En als je paar maanden later bij een bedrijf werkt, hebben ze hier geen last van/rompslomp met facturen ofzo?

[ Bericht 1% gewijzigd door Sympathiek op 01-04-2008 19:45:09 ]

Ja, volgens mij kan dat wel.. Hij wordt dacht ik sowieso verminderd of stop gezet als je weer gaat werken. Uitzondering is dacht ik als dat via een reïntegratieproject gaat. Dan behoud je hem 3 maanden ofzo iets.

En ik weet niet of bedrijven hier later last van hebben. Ik denk het niet, vooral niet als je de Wajong enkele maanden daarvoor al hebt laten beeïndigen.
Voor zekerheid zou ik gewoon contact opnemen met het UWV.

Inmiddels heeft Donner dus al wat eerste voorstellen gedaan.

quote:

Donner wil keuring voor Wajong pas op 27e jaar
Uitgegeven: 11 april 2008 17:23
Laatst gewijzigd: 11 april 2008 17:50

DEN HAAG - Minister Piet Hein Donner van Sociale Zaken wil de leeftijd waarop gehandicapte jongeren worden gekeurd voor een Wajong-uitkering verhogen van 18 naar 27 jaar. Zijn departement heeft dat vrijdag laten weten.

Donner vindt het onverstandig om jongeren al op hun 18e volledig arbeidsongeschikt te verklaren en tot hun 65e een uitkering te geven. Uit onderzoek blijkt dat maar een op de vijf Wajongers niet kan werken.

In de opzet die Donner voor ogen heeft, vindt een eerste keuring nog steeds op het 18e jaar plaats. Naar schatting zal 20 tot 30 procent dan een volledige Wajonguitkering krijgen. De rest gaat werken of studeren en ontvangt een gedeeltelijke Wajonguitkering als aanvulling op het inkomen. Op het 27e jaar vindt dan de definitieve keuring plaats.

Bron nu.nl

Dus bij circa 20 tot 30 procent wordt op hun 18e al vastgesteld dat ze waarschijnlijk nooit kunnen werken en de rest zal tot hun 27e jaar toch hun best moeten doen om te werken of te studeren. Het betekent wel dat er meer uit wordt gegaan van de mogelijkheden die mensen hebben.

goed nieuws dus , zal dat nog retrospectief gaan denk je?