'Straks half miljoen Wajonguitkeringen'

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 14:12 schreef Re het volgende:
NWS----> R&P---->S&M

bittere noodzaak of zwakkelingen kweken?

Oorzaak <-> gevolg.

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 14:35 schreef dawg het volgende:

[..]

Oorzaak <-> gevolg.

wat is er met de huidige jeugd dan aan de hand dat we ineens met 500,000 incapabelen zitten, waren die er vroeger ook al maar wuifden we dat weg als aanstellerij of spingt deze jeugd (of hun behandelaars) op een mooi en makkelijk alternatief?

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 14:51 schreef Re het volgende:

[..]

wat is er met de huidige jeugd dan aan de hand dat we ineens met 500,000 incapabelen zitten, waren die er vroeger ook al maar wuifden we dat weg als aanstellerij of spingt deze jeugd (of hun behandelaars) op een mooi en makkelijk alternatief?

Ik zat een beetje te denken aan het volgende. Omdat we meer weten door onderzoek, worden er meer kinderen gediagnosticeerd dan in het verleden het geval was. Meer kinderen worden dus ook in een categorie (hokje) geplaatst, en dat kan stigmatiserend werken?

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 18:17 schreef dawg het volgende:

[..]

Ik zat een beetje te denken aan het volgende. Omdat we meer weten door onderzoek, worden er meer kinderen gediagnosticeerd dan in het verleden het geval was. Meer kinderen worden dus ook in een categorie (hokje) geplaatst, en dat kan stigmatiserend werken?

dat kan natuurlijk maar een half miljoen is wel heel erg buiten proportioneel en dan wordt het hokje niet stigmatiserend maarde gratis uitkering?

Ik vind het heel scheef dat ze nu zo veel mensen uit de WAO zetten, met soms echt ernstige ziektes, tot aan terminale kanker toe, maar dat er gigantisch veel jongeren de WAHJONG in gaan. Ik had een collega die bij ons al lang werkte, gewoon bijbaantje naast school, en nu is ie gestopt om twee redenen, een daarvan is dat ie meer geld krijgt als ie niet werkt. Dat vind ik dus belachelijk. Hoe kan iemand die gewoon op school zit, school voorspoedig doorloopt, en daarnaast werkt nu in aanmerking komen voor een uitkering wegens ziekte? Als ie er blijkbaar niet in dusdanige mate last van heeft dat ie niet kan werken of niet naar school kan, zou hij/zij gewoon geen wahjonguitkering moeten krijgen.

Dat iemand toevallig ADHD of PDD-NOS heeft, betekent niet dat hij dus maar gelijk een uitkering moet krijgen. Zo werkt het met de WAO ook niet, ook al heb je wat, je krijgt pas een uitkering als je dusdanig veel mankeert dat je vrijwel geen enkele taak meer aankan.

Ik wil even op dit topic reageren, heb zelf een dwarslaesie al mijn hele leven lang.
Heb ook een wajong uitkering, ik wil werken maar kan gewoon nergens aan het werk.

Werkgevers zien op tegen de grote berg van regels en beginnen er niet eens aan om een gehandicapte aan te nemen.

Dus ik heb het geld hard nodig !!!!!!! Heb ook mijn maandelijkse vaste kosten. Duur ziekenfonds en dergelijke. En zoveel anderen meer.

Dus mensen denk even na voor jullie wat schreeuwen hier

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 23:44 schreef Twingo_Driver het volgende:
Ik wil even op dit topic reageren, heb zelf een dwarslaesie al mijn hele leven lang.
Heb ook een wajong uitkering, ik wil werken maar kan gewoon nergens aan het werk.

Werkgevers zien op tegen de grote berg van regels en beginnen er niet eens aan om een gehandicapte aan te nemen.

Dus ik heb het geld hard nodig !!!!!!! Heb ook mijn maandelijkse vaste kosten. Duur ziekenfonds en dergelijke. En zoveel anderen meer.

Dus mensen denk even na voor jullie wat schreeuwen hier

je begrijpt natuurlijk dat het "geschreeuw" niet naar jou toe is gericht, we hebben het hier niet over jongeren met een dwarslaesie maar jongeren die "gedumpt" worden in de wajong met wat vage psychische klachten etc. of althans daar begint het op te lijken en daar zijn juist mensen als jij uiteindelijk de dupe van...

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 19:15 schreef Re het volgende:

[..]

dat kan natuurlijk maar een half miljoen is wel heel erg buiten proportioneel en dan wordt het hokje niet stigmatiserend maarde gratis uitkering?

Zo ging het destijds ook met de WAO, dat werkte ook erg stigmatiserend.

Het is misschien een vreemde vraag, maar in hoeverre verschilt een Wajong uitkering qua geld met een ''gewone'' uitkering?

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 23:44 schreef Twingo_Driver het volgende:
Ik wil even op dit topic reageren, heb zelf een dwarslaesie al mijn hele leven lang.
Heb ook een wajong uitkering, ik wil werken maar kan gewoon nergens aan het werk.

Werkgevers zien op tegen de grote berg van regels en beginnen er niet eens aan om een gehandicapte aan te nemen.

Dus ik heb het geld hard nodig !!!!!!! Heb ook mijn maandelijkse vaste kosten. Duur ziekenfonds en dergelijke. En zoveel anderen meer.

Dus mensen denk even na voor jullie wat schreeuwen hier

Ik denk niet dat er iemand jouw uitkering niet terecht vind. En respect dat je ondanks je handicap toch probeert werk te vinden. Ik zou het ook goed vinden wanneer mensen die écht gehandicapt gewoon een royale uitkering zouden krijgen (modaal bijvoorbeeld). Maar mensen die met vage psychische klachten levenslang profiteren is een heel ander verhaal!

De vriendin van mijn neef had een aantal jaren terug "whiplash" en kreeg ook een uitkering. Toen ze naar de ARBO-arts moest komen voor een keuring belde ze af met de reden: "In die week ben ik skieen". En dat werd toendertijd gekocht!

quote:

Op donderdag 27 maart 2008 23:44 schreef Twingo_Driver het volgende:
Ik wil even op dit topic reageren, heb zelf een dwarslaesie al mijn hele leven lang.
Heb ook een wajong uitkering, ik wil werken maar kan gewoon nergens aan het werk.

Werkgevers zien op tegen de grote berg van regels en beginnen er niet eens aan om een gehandicapte aan te nemen.

Dus ik heb het geld hard nodig !!!!!!! Heb ook mijn maandelijkse vaste kosten. Duur ziekenfonds en dergelijke. En zoveel anderen meer.

Dus mensen denk even na voor jullie wat schreeuwen hier

Ik wil het nog sterker stellen dan de vorige posters....

JUIST jij zou hier tegen moeten ageren! Als de Wajong als 'afvoerputje' gebruikt gaat worden, zoals de WAO werd, dan gaan de uitgaven daarvoor hard stijgen. Het gevolg daarvan is dat er bezuinigd moet worden (nogmaals, zie de WAO!) en de criteria dus aangescherpt gaan worden of de uitkering omlaag.

Mensen die echt gehandicapt /arbeidsongeschikt zijn verdienen steun. Op enkele libertariers na zal niemand dat betwijfelen. Een dwarsleasie lijkt mij een vrij duidelijk geval, er zullen dus ook maar heel weinig mensen zijn die twijfelen aan de legitimiteit van jouw uitkering.
Maar zodra iedere puber borderline, depressie of weetikveel wat voor 'n mode ziekte heeft, gaat dat ten koste van jou!

Inderdaad en daar walg ook een beetje van. Iedereen heeft tegenwoordig borderline geloof ik.
Ze krijgen gewoon te makkelijk een uitkering.

Strak raak ik mijn uitkering kwijt omdat er allemaal van die vaage types rondlopen, kom ze genoeg tegen op internet

Een beperking waardoor je niet elk mogelijk beroep kunt uitoefenen heeft iedereen wel. Iemand is bijvoorbeeld geboren met een niet al te hoge intelligentie. Of stottert enorm. Of is sociaal onhandig. Die mensen kiezen dus een beroep dat ze wel kunnen uitoefenen.

Dat lijkt me allemaal geen reden voor Wajong. De Wajong moet er zijn voor mensen die echt, door bijv. een dwarslaesie of ernstige schizofrenie (dus ja hoor heaven7, ook voor ernstige psychische ziekten), grote moeite hebben om ergens aan de bak te komen. Iemand met een lichte vorm van autisme reken ik, sorry dat ik het zeg, tot de groep in de eerste alinea. Natuurlijk is het vervelend om te hebben en natuurlijk beperkt het je in je mogelijkheden, maar er blijven nog massa's dingen over die je wel kunt doen.

Al die mensen die bepaalde beroepen niet kunnen uitoefenen en regelmatig worden afgewezen bij sollicitaties omdat ze zo stotteren, bijvoorbeeld, die krijgen toch ook geen Wajong voor 30% ofzo, ter compensatie van hun 'mindere kansen'? Dat is onbegonnen werk, om iedereen te compenseren voor de hoeveelheid achterstand die hij buiten zijn schuld om door aangeboren of later opgelopen beperkingen heeft. Dus roeit iedereen met de riemen die hij heeft, en degenen die echt absoluut niet kunnen roeien, daar moet een goeie uitkering voor zijn.

Heel goed verwoord, thaleia
En heaven7, ik vind het niet meer dan normaal dat er rekening wordt gehouden met jouw stoornis en dat er ook in de opleiding aanpassingen worden gedaan. Dat is goed. Maar dat jij op voorhand op jonge leeftijd al voor 50% arbeidsongeschikt wordt verklaard en daar al geld voor krijgt terwijl je nog met je opleiding bezig bent, dat vind ik raar en niet helemaal in de haak. Dat is verder niks persoonlijks tegen jou, jij maakt gewoon legaal gebruik van de regels en de wetten, maar ik denk dat er nog wel eens goed over die regels en wetten nagedacht mag worden. Er moet toch altijd kritisch gekeken en getoetst blijven worden of het nog steeds het juiste doel dient of dat het zijn doel voorbijschiet.

Ik ontvang ook een Wajong uitkering en ja, ik ontvang er 1 doordat het mij tijdelijk niet lukt om te werken of naar school te gaan vanwege psychische klachten. Ik heb verschillende behandelingen lopen om dit op te kunnen lossen. Het is ook niet iets dat nooit meer over kan gaan.

Ik ontvang mijn Wajong dus ook echt niet levenslangs, ik ontvang hem pas sinds november 2007 en ik heb in juli dit jaar weer een nieuw beoordelingsgesprek. Dit is om te kijken of mijn behandeling voldoende is aangeslagen om weer met een studie te kunnen starten. Als dit het geval is, stopt mijn Wajong dan ook. Dat is tenminste wat ik bij het eerste gesprek heb begrepen.
Voor mij is de Wajong erg prettig omdat ik zo gewoon rustig met mijn behandelingen verder kan gaan en me geen zorgen hoef te maken over mijn rekeningen.
Ik ging in eerste instantie gewoon een voor uitkering, maar zij hebben mij doorgestuurd naar het UWV voor een Wajong.

Ik begrijp er niets meer van. Ik dacht altijd dat Wajong er is voor mensen die een permanente handicap hebbe, maar dat is dus niet zo?

Iemand die ik ken kreeg kort voor zijn achttiende verjaardag kanker en is ruim een jaar fulltime bezig geweest met chemo's en dergelijke. Uiteraard kon hij in die tijd niet werken of naar school. Had hij eigenlijk recht op een Wajong dus? Volgens mij heeft ie niks aangevraagd en in de periodes dat hij niet in het ziekenhuis lag bij zijn ouders gewoond.

Iemand anders die ik ken kon door haar psychische klachten tijdelijk geen studie aan, en ging dus maar anderhalf jaar lang een uitzendbaantje doen. Daarna heeft ze haar studie weer opgepakt. Had zij beter gewoon kunnen zeggen dat ze en geen studie, en geen werk aankon, en dan een Wajong kunnen krijgen? Had ze ook meer tijd gehad voor haar therapie....

Het voelt wat oneerlijk...

quote:

Op zondag 30 maart 2008 15:48 schreef thaleia het volgende:
Ik begrijp er niets meer van. Ik dacht altijd dat Wajong er is voor mensen die een permanente handicap hebbe, maar dat is dus niet zo?

Iemand die ik ken kreeg kort voor zijn achttiende verjaardag kanker en is ruim een jaar fulltime bezig geweest met chemo's en dergelijke. Uiteraard kon hij in die tijd niet werken of naar school. Had hij eigenlijk recht op een Wajong dus? Volgens mij heeft ie niks aangevraagd en in de periodes dat hij niet in het ziekenhuis lag bij zijn ouders gewoond.

Iemand anders die ik ken kon door haar psychische klachten tijdelijk geen studie aan, en ging dus maar anderhalf jaar lang een uitzendbaantje doen. Daarna heeft ze haar studie weer opgepakt. Had zij beter gewoon kunnen zeggen dat ze en geen studie, en geen werk aankon, en dan een Wajong kunnen krijgen? Had ze ook meer tijd gehad voor haar therapie....

Het voelt wat oneerlijk...

Hoezo oneerlijk, je zegt dat ze door psychische klachten tijdelijk geen studie aan, maar een uitzendbaantje trok ze wel. Dus niet arbeidsgehandicapt, zo makkelijk is het.

Het gaat er niet om dat je wel eens psychisch in de war bent, maar als je al 10 jaar zwaar depressief bent en daardoor geen werk kan vasthouden en daardoor keer op keer je huis uit wordt geschopt is het heel fijn om een wajong tijdelijk te ontvangen zodat je even zonder verplichtingen intensief therapie kan volgen.

Ik ben een echte borderliner die zwaar heeft moeten vechten voor die kans. Heb het zoveel jaren geprobeerd, werken, studeren, ging geestelijk kapot en voelde me de ene dag geweldig en de andere dag echt zwaar ongelukkig en ik werd altijd letterlijk ziek van alle stress en dat wordt er niet beter op als je door geldgebrek weer een kamer kwijtraakt. Ben altijd met van alles afgescheept, ook nooit goede therapie gehad, omdat er altijd werd gezegt dat het een tienerdepressie was en wel beter zou gaan als ik ouder zou worden. Dat heb ik zo'n 8 jaar gehoord. Heb overigens in die 8 jaar ook nooit de diagnose borderline gehad, dus ik was zwaar in de war over waarom het nou niet beter ging ondanks ik zo mijn best deed, maar kon van de ene dag op de andere geestelijk instorten.

Tot op een dag ik op de wajong werd gewezen, heb ik zo'n 3 jaar geleden aangevraagd (ben nu bijna 27). Het koste mij 9 maanden om er 1 te krijgen en na al die jaren te horen gekregen dat het borderline was, dus zo makkelijk is het niet. Heb nu eindelijk voor de eerste keer in mijn leven goede hulp kunnen krijgen. Een jaar lang elke dag therapieeen. Ben nu bezig met een reintegratiebureau om me te helpen met alle dingen waar ik geestelijk tegenaan ga lopen als ik weer ga studeren in september.

Ik wil niet eens de rest van mijn leven in een uitkering! Maar ben wel zielsgelukkig dat ik een wajonger ben, anders had mijn leventje heel anders gelopen. Heb nu een huisje, ga studeren, volg nu een thuisstudie, heb nog therapie. En mensen die zeggen dat als je alleen maar thuis zit geen dagritme hebt. Ik heb nog nooit zo'n goed dagritme gehad.

En aangezien ik vanaf mijn 16e bijbaantjes heb gehad en na het halen van mijn vwo ook gewoon werk (ook al waren het soms maar periodes van een week of een paar dagen) voel ik me ook niet schuldig over het geld van de maatschappij. Ik ben er nu van overtuigt dat ik 100% kan gaan werken in de toekomst en het had de overheid veel meer gekost als ik uiteindelijk in een psychiatrische instelling intern zou worden geplaatst of als ik uiteindelijk echt op straat zou zijn beland. Dan had ik veel langer begeleiding nodig gehad.

Dat is trouwens wel een probleem met dit alles, als ik op mijn 16de serieus was genomen en meteen een goede hulpverlener of begeleider had gehad, had dit misschien wel voorkomen kunnen worden.
Maar in plaats daarvan werd ik naar maatschappelijk werd gestuurd die mij vertelde dat het na een gesprekje of 5 alweer een stuk beter zou moeten gaan, dat elke puber door zijn onzekere fase heenmoet.

Ik ben het wel met een hoop van jullie eens dat er genoeg zijn die geestelijk alleen in een dip zitten en meteen zeggen dat ze borderline hebben. Ik wordt daar namelijk ook op afgerekend. Ikzelf doe er nooit zielig over en misbruik de term ook niet, ik denk maar zo, het houdt mijn leven soms spannend en onvoorspelbaar

Heb ook niet op grond van mijn zielige 'borderline' verhaal een wajong gekregen. Ben door het uwv door 2 onafhankelijke psychiaters uitgebreidt getest, gehoord enzo en die kwamen tot de conclusie dat ik even moest worden stilgezet en de tijd moest krijgen om mezelf voor eens en voor altijd op de rails te krijgen. Ik was geestelijk helemaal leeg en op in die tijd en zag het leven vaak echt niet meer zitten. Waren ook echt geen dipjes meer, maar huilbuien die dagen duurde en ik durfde de straat niet meer op. Was de controle over mezelf volledig kwijt.

Niemand hier kan over iemand die ze niet kennen zeggen of het wel of niet echt nodig is dat hij in de Wajong zit. Er kunnen hier nog vele verhalen volgen van mensen die uitgebreid uit de doeken doen waarom het in hun geval absoluut noodzakelijk is. Maar daar schieten we weinig mee op.

De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

[ Bericht 26% gewijzigd door thaleia op 31-03-2008 09:13:04 ]

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:
De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

160.000

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:
Niemand hier kan over iemand die ze niet kennen zeggen of het wel of niet echt nodig is dat hij in de Wajong zit. Er kunnen hier nog vele verhalen volgen van mensen die uitgebreid uit de doeken doen waarom het in hun geval absoluut noodzakelijk is. Maar daar schieten we weinig mee op.

De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht is. Intussen zitten er wel een half miljoen -op een totaal van hoeveel?- in de Wajong...

Nou, ik ken wel degelijk mensen die het niet echt nodig hebben en er gewoon misbruik van hebben gemaakt en dat zelfs hebben toegegeven en heel zielig hebben gedaan en op 1 of andere rare wijze een wajong hebben gekregen. Heb meer dan een jaar therapie gehad en geloof mij, er zitten daar genoeg jongeren die met een grote glimlach trots zijn dat ze voor elkaar hebben gekregen dat ze lekker niet hoeven te werken en maar een uurtje per week therapie hebben en straks met behoud van hun uitkering gaan studeren.
Dus het probleem ligt bij het uwv om nu eens goed onderscheid te gaan maken en mensen eens goed te laten onderzoeken. Ben erachter gekomen dat niet iedereen uitgebreid wordt getest door 1 van hun psychiaters en al een wajong krijgen door een heel zielig verhaal op te hangen en met een bewijs komen dat ze naar een psycholoog gaan.

Dan praat ik hier wel over een aantal 17 en 18 jarige die dus bij voorbaat worden afgeschreven op basis van eigenlijk niks.

Maar goed, die mensen zul je waarschijnlijk niet zo snel zien reageren hier

Tuurlijk zijn er mensen die er misbruik van maken. Maar ik denk er geen enkele uitkering bestaat waar mensen geen misbruik van maken. Zulke mensen zijn er nou eenmaal en die zullen ook altijd blijven.

Toen ik in een gesprek ging voor mijn Wajong, heeft mijn psychiater papieren in moeten vullen en ik heb meerdere gesprekken gehad op het UWV. Ik vond de best wel streng, ook wat betreft reintegratie. Bij mij is die reintegratie nog niet gestart, maar ze hebben wel duidelijk gemaakt dat ze het erg belangrijk vinden dat je niet alleen maar thuis zit en daar zielig zit te doen. Ze verwachten wel dat je je actief opstelt om niet langer dan nodig in die Wajong te zitten.
Dit is natuurlijk wel een geval waarbij de Wajong maar tijdelijk is. Als je echt iets hebt dat nooit meer over gaat, dan zal het vast anders gaan ja.

quote:

Op maandag 31 maart 2008 08:59 schreef thaleia het volgende:


De andere 499,999 Wajongers zullen er net zo hard van overtuigd zijn dat het in hun geval allemaal hartstikke nodig en terecht isg...

Ik zeg dat het voor mij niet hartstikke nodig is!

Toen ik jong was dacht men dat ik autistisch was. Ik praatte als een volwassene en prefereerde een goed boek boven vadertje en moedertje spelen met mijn leeftijdgenoten. Een en een is twee: autistisch. Mijn moeder heeft mij op grond daarvan jaren en jaren geprobeerd een Wajong-uitkering aan te smeren.

Maar ik heb er nooit aan gewild. Ben nu aan het studeren en het gaat prima, ook zonder maatjes of begeleiding..

Dat ik een wajong uitkering zou kunnen krijgen, enkel en alleen omdat ik op mijn zesde wat 'bookish' praatte..

Mooi, hebben we in elk geval 1 persoon die zelf aangeeft het niet nodig te hebben That leaves 4,999,998.

Nee, serieus, ook diegenen waar anderen over zeggen dat ze het niet nodig hebben zullen er zelf heilig van overtuigd zijn van wel. Een mens kan zichzelf er erg succesvol van overtuigen dat het echt, echt niet gaat. Zo succesvol zelfs dat het lichaam soms mee gaat doen. Dat is het probleem bij veel van de vage psychische toestanden als borderline en burnout. In die gevallen zal een Wajong het gevoel van 'het allemaal niet aankunnen' alleen maar bevestigen. De Wajong brengt veel mensen van de regen in de drup, vrees ik. Ik heb er zelf in mijn omgeving wel wat voorbeelden van....is echt rot voor ze.

Ik vind eerlijk gezegd wel dat jij wel heel goed weet hoe het er allemaal aan toe gaat, en dat terwijl jij het alleen kent van hooguit 10 (gokje) mensen uit je omgeving.
En die andere 4,999,990 zoals jij het noemt, die ken je niet. Hoe kan jij dan oordelen dat er zoveel mensen daarvan onrechtmatig een Wajong krijgen? En daarbij is dat halve miljoen een schatting naar over hoe het over 10 tot 15 jaar is, dus ik verwacht dat je erg lang kan wachten als je nu wilt horen dat een half miljoen mensen die uitkering onrechtmatig krijgen.

Ik vind mezelf echt niet zieliger sinds ik de Wajong heb, ik ben juist harder aan mezelf gaan werken. Ik vind het niet prettig om te leven op geld waar ik voor mijn gevoel niks voor hoef te doen, maar ik weet van mezelf dat ik het nu nog niet aankan om een studie te af te maken.
Dan heb ik liever even een tijdelijke uitkering zodat ik daarna wel mijn eigen geld kan verdienen, dan steeds overnieuw met een dure studie beginnen en die niet af kunnen maken omdat mijn klachten steeds weer gaan opspelen.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 11:46 schreef heaven7 het volgende:
Wel raar dat jullie mensen die geen lichamelijk letsel hebben over één kam scheren en als je een wajong krijgt je per definitie niet of laag opgeleid bent en het illegale ciquit ingaat

Ik heb ook een wajong, voor 50%, ook door een autistische stoornis. Ik volg gewoon een opleiding tot onderwijsassistent en ga hierna gewoon parttime werken. Dit wil ik ook heel graag. Alleen kan ik niet zomaar overal aan de slag en ook nu binnen mijn opleiding worden de nodige aanpassingen gedaan.

Waar lees jij dat?