Het grote 'rammelaars'topic, deel 18

quote:

Op maandag 28 april 2008 10:58 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Dat je zit te azen op haar huis terwijl ze er eigenlijk zelf van droomt om daar terug te gaan wonen.
Ook al is dat misschien niet realistisch.
Ik vind dat triestig voor zo een oud vrouwtje.

Ik vraag me af of de droom zo groot is. Niets houdt haar eigenlijk tegen om daar terug te gaan wonen. En het voorstel dat wij er zouden kunnen wonen werd al van in november geformuleerd door mijn schoonmoeder (en de grootvader van mijn man is begin november overleden). Zij sprak zelfs over een 'ruil': wij ginder, oma in onze plaats bj hen.
Het is dus denk ik niet zo raar dat we er wel op hopen. Zelf zou ik er nooit over begonnen zijn, maar als iemand de aanzet geeft... tjah, dan groeit die hoop eigenlijk wel.

Leonieke, ik lees al een tijdje mee en er moet me nu toch echt even iets van het hart.

Vind je niet dat je vreselijk egocentrisch bezig bent?

Eerst ben je een beetje bozig dat iemand in je omgeving zwanger wordt. Zusje of schoonzusje, ik weet niet meer precies wat, omdat jij nog niet zwanger wil worden. En dan ben je verbaasd dat mensen dat niet begrijpen? Je gunt iemand toch zeker wel zijn zwangerschap, vooral omdat je bewust nog niet zwanger wil worden. Moet iedereen dan maar wachten tot jij eindelijk je huis af hebt?

En nee ik vind het zeker niet gek dat je je schoonouders dankbaar moet zijn dat je erbij in mag wonen, terwijl je ook gewoon kunt gaan huren. Het is voor hun zeker ook een belasting. Al hun privacy is ineens weer weg nu hun zoon en hun schoondochter daar zijn. Dat lijkt me behoorlijk wat, vooral omdat het allemaal zo lang duurt. Voor hen zal dat zeker ook niet makkelijk zijn. Ze doen zelfs je was voor je en dergelijke?

En het azen op het huis van dat oude vrouwtje is toch wel het toppunt. Het moet voor die vrouw een hele nare gedachte zijn dat ze misschien nooit meer terug kan, en dat moet ze van jou maar even op stel en sprong opzij zetten zodat jullie ergens alleen kunnen wonen.

Misschien moet je eens wat meer om de mensen om je heen focussen in plaats van alleen maar met jezelf bezig te zijn, en gewoon eens tijdelijk een huurhuis gaan regelen. Lijkt me beter voor jou en je omgeving.

[ Bericht 0% gewijzigd door Silmarwen op 28-04-2008 11:42:51 ]

quote:

Op maandag 28 april 2008 11:19 schreef snoopy het volgende:
Ik kan me voorstellen dat dat verleidelijk is hoor zo'n huis waar nu niemand woont. Dat zou toch een fijne tijdelijke oplossing zijn? Kan je er niet samen met oma in gaan wonen Leo? Zij blij, jullie blij. Of is de band tussen jullie ook niet zo geweldig?

We wonen er nu ook al bij, maar ik zou niet verhuizen om weer bij iemand anders te moeten wonen Het zou aan onze situatie niets veranderen.

quote:

Op maandag 28 april 2008 11:36 schreef Silmarwen het volgende:
Leonieke, ik lees al een tijdje mee en er moet me nu toch echt even iets van het hart.

Vind je niet dat je vreselijk echocentrisch bezig bent?

Nee, eigenlijk niet.

quote:

Eerst ben je een beetje bozig dat iemand in je omgeving zwanger wordt. Zusje of schoonzusje, ik weet niet meer precies wat, omdat jij nog niet zwanger wil worden. En dan ben je verbaast dat mensen dat niet begrijpen? Je gunt iemand toch zeker wel zijn zwangerschap, vooral omdat je bewust nog niet zwanger wil worden. Moet iedereen dan maar wachten tot jij eindelijk je huis af hebt?

Ik gun iedereen zijn/haar zwangerschap. Ik ben verdorie de eerste om iemand proficiat te wensen en ga, hoe moeilijk het soms ook is, altijd op kraamvisite.
Ik ben verbaasd omdat mensen niet willen begrijpen dat het voor mij soms moeilijk is om altijd enthousiast te zijn. Dat wel idd Dat mensen het maar normaal vinden dat ik op elk moment enthousiast en blij moet zijn voor anderen, maar dat zij niet kunnen begrijpen dat ik het soms niet trek. Daar verbaas ik me idd dagelijks om. Ik verwacht niet dat mensen hun kind/zwangerschap/... verzwijgen, ik verwacht gewoon een beetje begrip als het voor mij lastig is om erover te praten. En ik vind het vooral verbazingwekkend dat vrienden/kennissen/collega's wel kunnen verstaan dat ik het er soms moeilijk mee heb, maar dat familie dat niet kan.
En ik pik het idd niet dat mensen zeggen dat ik blij moet zijn voor hen en er tegelijkertijd fijntjes bij zeggen dat zij geen rekening moeten houden met mij omdat zij blij zijn en dat ik daar dus maar moet mee om kunnen.

quote:

En nee ik vind het zeker niet gek dat je je schoonouders dankbaar moet zijn dat je erbij in mag wonen, terwijl je ook gewoon kunt gaan huren. Het is voor hun zeker ook een belasting.

Waar ben ik niet dankbaar? Hoe vaak heb ik al niet gezegd dat we blij zijn dat we daar mochten wonen, maar dat het nu gewoon genoeg is geweest. In september woon ik er 4 jaar en voor mij is het 'op'.

quote:

Al hun privacy is ineens weer weg nu hun zoon en hun schoondochter daar zijn. Dat lijkt me behoorlijk wat, vooral omdat het allemaal zo lang duurt. Voor hen zal dat zeker ook niet makkelijk zijn. Ze doen zelfs je was voor je en dergelijke?

De was doet mijn ma, koken mag (ja idd, mag) ik niet en als ik kuis, begint mijn schoonmoeder 5 minuten later opnieuw.
Voor hen is het geen last. Ze zeggen zelf dat ze het fijn vinden dat we daar wonen en dat het totaal niet erg is dat het huis wat langer op zich laat wachten. Ze vertellen er zelfs bij dat ze niet uitkijken naar het moment dat we verhuizen omdat het dan zo leeg en stil zal zijn.
Maar dat kun jij natuurlijk niet weten. Insinueer gewoon niet zo veel als je nu doet, want je volgt het misschien wel allemaal op, maar je kan daarmee niet alles weten.

quote:

En het azen op het huis van dat oude vrouwtje is toch wel het toppunt. Het moet voor die vrouw een hele nare gedachte zijn dat ze misschien nooit meer terug kan, en dat moet ze van jou maar even op stel en sprong opzij zetten zodat jullie ergens alleen kunnen wonen.

Waarom zou ze nooit meer terug kunnen? Dat beslist ze toch helemaal zelf? Zij heeft haar huis en dat staat nu leeg. Ze heeft volledig zelf gekozen om bij haar dochter in te trekken omdat ze niet alleen wil zijn. Je moet me echt eens uitleggen waarom ze nooit meer terug kan, want ik weet totaal niet waar je dat vandaan haalt.

quote:

Misschien moet je eens wat meer om de mensen om je heen focussen in plaats van alleen maar met jezelf bezig te zijn, en gewoon eens tijdelijk een huurhuis gaan regelen. Lijkt me beter voor jou en je omgeving.

Ja, want het is vooral grappig dat de enige mensen die weten hoe zwaar ik het er momenteel echt mee heb mijn man en jullie zijn. Wat moet ik me op mezelf aan het focussen zijn en geen rekening houden met anderen. Grappig hoe je dat zo ziet van achter een pc

quote:

Op maandag 28 april 2008 11:49 schreef leonieke het volgende:

[..]

Nee, eigenlijk niet.
[..]

Ik gun iedereen zijn/haar zwangerschap. Ik ben verdorie de eerste om iemand proficiat te wensen en ga, hoe moeilijk het soms ook is, altijd op kraamvisite.
Ik ben verbaasd omdat mensen niet willen begrijpen dat het voor mij soms moeilijk is om altijd enthousiast te zijn. Dat wel idd Dat mensen het maar normaal vinden dat ik op elk moment enthousiast en blij moet zijn voor anderen, maar dat zij niet kunnen begrijpen dat ik het soms niet trek. Daar verbaas ik me idd dagelijks om. Ik verwacht niet dat mensen hun kind/zwangerschap/... verzwijgen, ik verwacht gewoon een beetje begrip als het voor mij lastig is om erover te praten. En ik vind het vooral verbazingwekkend dat vrienden/kennissen/collega's wel kunnen verstaan dat ik het er soms moeilijk mee heb, maar dat familie dat niet kan.
En ik pik het idd niet dat mensen zeggen dat ik blij moet zijn voor hen en er tegelijkertijd fijntjes bij zeggen dat zij geen rekening moeten houden met mij omdat zij blij zijn en dat ik daar dus maar moet mee om kunnen.

En dat noem jij niet egoistisch of egocentrisch? Je vind het moeilijk dat iemand zwanger is omdat jij nog niet zwanger wil worden. Ik zou echt blij zijn met zo'n zus/schoonzus/vriendin. Dat je niet eens enthousiast kunt zijn voor een ander, omdat jij ervoor kiest het voor jezelf moeilijk te maken.

quote:

Waar ben ik niet dankbaar? Hoe vaak heb ik al niet gezegd dat we blij zijn dat we daar mochten wonen, maar dat het nu gewoon genoeg is geweest. In september woon ik er 4 jaar en voor mij is het 'op'.

Nou dit zei je net; "Ik vind het gewoon jammer dat niemand van de familie het lijkt te begrijpen dat het voor ons gewoon lastig en zwaar is. Mijn moeder begrijpt het ook niet hoor, dus het is niet enkel mijn schoonfamilie. En het is blijkbaar maar normaal dat we elke dag blij zijn dat we daar mogen wonen. En o wee als het ons dan een paar dagen niet goed af gaat en we niet veel zeggen thuis... Dan moeten we dat natuurlijk ook doorgestoken krijgen (al zeggen ze het wijselijk genoeg niet tegen mij want ze weten ook wel dat ik niet zo makkelijk zou inbinden)."

quote:

Waarom zou ze nooit meer terug kunnen? Dat beslist ze toch helemaal zelf? Zij heeft haar huis en dat staat nu leeg. Ze heeft volledig zelf gekozen om bij haar dochter in te trekken omdat ze niet alleen wil zijn. Je moet me echt eens uitleggen waarom ze nooit meer terug kan, want ik weet totaal niet waar je dat vandaan haalt.

Hier vandaan; "Maar de grootmoeder wil momenteel niet dat er iemand in het huis woont omdat ze nog steeds van plan is om er zelf weer te gaan wonen (ik stel me er heel veel vragen bij want volgens mij zal ze daar nooit meer intrekken, maar ja, wie ben ik om dat te zeggen?)."

Je denkt niet dat het voor haar vreselijk emotioneel is en moeilijk?

quote:

Ja, want het is vooral grappig dat de enige mensen die weten hoe zwaar ik het er momenteel echt mee heb mijn man en jullie zijn. Wat moet ik me op mezelf aan het focussen zijn en geen rekening houden met anderen. Grappig hoe je dat zo ziet van achter een pc

Tja, dat krijg je op een forum. Daar geven mensen hun mening wel eens op jouw verhaal. En het enige wat ik lees is dat jij heel zielig bent, en het vreselijk zwaar hebt omdat jij nog niet kan beginnen aan een zwangerschap omdat jij geen huurhuis wil en het jezelf dus alleen maar moeilijk maakt. En dat je daardoor niet enthousiast kunt zijn voor mensen om je heen die wel zwanger worden.

[ Bericht 62% gewijzigd door Silmarwen op 28-04-2008 12:05:12 ]

quote:

Op maandag 28 april 2008 11:59 schreef Silmarwen het volgende:

[..]

En dat noem jij niet egoistisch of egocentrisch? Je vind het moeilijk dat iemand zwanger is omdat jij nog niet zwanger wil worden. Ik zou echt blij zijn met zo'n zus/schoonzus/vriendin. Dat je niet eens enthousiast kunt zijn voor een ander, omdat jij ervoor kiest het voor jezelf moeilijk te maken.

Je leest niet goed vrees ik
ik verwacht gewoon een beetje begrip als het voor mij lastig is om erover te praten. En ik vind het vooral verbazingwekkend dat vrienden/kennissen/collega's wel kunnen verstaan dat ik het er soms moeilijk mee heb, maar dat familie dat niet kan.
En van dat niet willen... ja, idd want dat is de enige reden natuurlijk voor mij Je volgt het blijkbaar heel goed op

quote:

[..]

Nou dit zei je net; "Ik vind het gewoon jammer dat niemand van de familie het lijkt te begrijpen dat het voor ons gewoon lastig en zwaar is. Mijn moeder begrijpt het ook niet hoor, dus het is niet enkel mijn schoonfamilie. En het is blijkbaar maar normaal dat we elke dag blij zijn dat we daar mogen wonen. En o wee als het ons dan een paar dagen niet goed af gaat en we niet veel zeggen thuis... Dan moeten we dat natuurlijk ook doorgestoken krijgen (al zeggen ze het wijselijk genoeg niet tegen mij want ze weten ook wel dat ik niet zo makkelijk zou inbinden)."

Ben jij elke dag even blij? Ben je elke dag even opgewekt? Heb je dan niet graag als het eens een dag minder gaat dat ze er jou niet op aanspreken? Of als je een dag hebt met barstende koppijn en dat je liever gewoon vroeg in je bed kruipt.. Heb je dan niet graag dat je er geen extra uitleg moet aan geven? Of vind jij het super dat ze achter je rug om aan je partner gaan vragen of het echt wel gewoon koppijn is dat ervoor zorgt dat je stil bent?

quote:

[..]

Hier vandaan; "Maar de grootmoeder wil momenteel niet dat er iemand in het huis woont omdat ze nog steeds van plan is om er zelf weer te gaan wonen (ik stel me er heel veel vragen bij want volgens mij zal ze daar nooit meer intrekken, maar ja, wie ben ik om dat te zeggen?)."

Je denkt niet dat het voor haar vreselijk emotioneel is en moeilijk?
[..]

Waarom zou ik het denken? Ik woon erbij. Ik zit erbij als ze weent, hoor. Ik en mijn schoonmoeder zijn diegene die haar dan moed inspreken. Ja tuurlijk heb ik de indruk dat het niet vreselijk emotioneel en moeilijk is
[...]

quote:

Tja, dat krijg je op een forum. Daar geven mensen hun mening wel eens op jouw verhaal. En het enige wat ik lees is dat jij heel zielig bent, en het vreselijk zwaar hebt omdat jij nog niet kan beginnen aan een zwangerschap omdat jij geen huurhuis wil en het jezelf dus alleen maar moeilijk maakt. En dat je daardoor niet enthousiast kunt zijn voor mensen om je heen die wel zwanger worden.

Maar je weet er natuurlijk alles van Zeker aangezien je er de belangrijkste factor niet bijhaalt.

Waarom ik me in godsnaam nog verdedig is de grote vraag (en dus ook de reden waarom ik straks een aantal details weghaal die niet bestemd zijn voor dit forum).

[ Bericht 5% gewijzigd door leonieke op 28-04-2008 17:10:31 ]

quote:

Op maandag 28 april 2008 11:59 schreef Silmarwen het volgende:


Je denkt niet dat het voor haar vreselijk emotioneel is en moeilijk?

Dat dus.
En het blijft haar huis, dus ik kan me best voorstellen dat ze het niet zou zien zitten dat jullie daar zouden gaan wonen.
En moest ze dat wel doen, dan zou ik dat een erg lief gebaar vinden, en kan ik er inkomen dat dat heel leuk voor jullie zou zijn.

Verder zei ik het al eens eerder, het is jullie keuze om geen genoegen te nemen om op eigen kracht eerst iets kleins op te bouwen, en vandaar uit verder te gaan met jullie gezin.

Ik ga niet een heel welles/nietes discussie aan. Ik zit al weken op mijn handen en vind dat jij vreselijk egocentrisch en egoistisch bezig bent, terwijl je het jezelf veel makkelijker kunt maken, dan het nu is, maar je kiest voor de moeilijke weg. Ik wens je in ieder geval veel geluk en hoop voor jou en jouw omgeving dat je huis snel af is.

Wij hebben zelfs anderhalf jaar op 40m2 gewoond, simpelweg omdat wij onze ouders niet wilde belasten tot wij ons ideale huis hadden. En daarvoor hebben wij ook onze kinderwens moeten uitstellen, want op 40m2 een kindje erbij is niet echt praktisch.
Vrienden van ons wachten ook op hun nieuwe huis en wonen in de tussen tijd in een camper, of hoe dat ook heet, met hun kindje. Er zijn zo veel oplossingen te bedenken.

Vaak gaan dingen niet zoals geplanned, al helemaal een huis bouwen niet. Dat duurt vaak veel langer dan verwacht en dit is nu al minstens een jaar bezig. Je had dus gemakkelijk in die tijd een tussen oplossing kunnen bedenken in plaats van alleen maar te klagen hoe lang je nog moet wachten en dergelijke.

Maar goed, succes met het wachten.

Leonieke, ik kan me heel goed voorstellen dat je het vervelend vindt dat je al zo lang bij je schoonouders woont, dat de bouw van het huis niet opschiet en dat het nog een tijdje duurt voordat je kunt gaan proberen zwanger te worden.

Maar dit zijn wel de gevolgen van je eigen keuzes. Ik vind dat je je soms gedraagt alsof je al jaren probeert om zwanger te worden. Dat irriteert mij wel enigszins. Je hebt zelf keuzes gemaakt en daar zul je de consequenties van moeten dragen. Natuurlijk maakt dat niet dat je alles maar prima en fijn moet vinden zoals het nu gaat, maar als je het echt heel erg vindt, kun je ook andere keuzes gaan maken.

Zoals ik al gespoilerd had op het speeltuinbankje: mijn man en ik hebben besloten om vanaf nu voor een 2e te gaan!

Gefeliciteerd cattie

Superleuk Cattie, heel veel succes en dat je maar gauw met goed nieuws mag komen

Wat leuk Cattie! !

Leonieke ik hoop zo dat jij snel naar het tweede streepjes topic mag!

wat goed Cattie!

Leuk Cattie!

quote:

Op maandag 28 april 2008 22:45 schreef miss_sly het volgende:
Leuk Cattie

leonieke, ook al zou ik zelf misschien andere keuzes maken, toch snap ik best dat het soms allemaal niet meevalt. En ik vind dat je dan zeker uitgerekend hier daar best wat over kwijt moet kunnen. Dat heeft imo niets met egoisme te maken, hoor. Ik hoop iig voor je dat de bouw niet meer oponthoud zal krijgen en jullie mooi voor kerst in je nieuwe, eigen huisje zit!

Dat is ook ons doel voor dit jaar idd En soms wordt het me allemaal gewoon eens te veel. Net zoals ik dat ook merk bij andere mensen hier op het forum En gisteren was zo'n dag. Dat krijg je als je een hele nacht hebt liggen woelen over de tijd die we nog te gaan hebben.
De volgende dag zie ik het meestal wel al rooskleuriger in.

En aan dat rammelen mag gewoon heel vlug iets gedaan worden _{(het feit dat de gyn mij zei dat ik de eerste 6 maanden nergens moet op rekenen helpt natuurlijk niet om alles uit te stellen )}

Ik ben vanmorgen weer bij de dokter geweest en moest weer bloed laten prikken, en volgende week bellen om een afspraak te maken voor een echo zodat ze mijn eierstokken kunnen gaan bekijken. Wel fijn dat er nu tenminste serieus naar gekeken wordt, maar vind het wel errug eng

Hoe eng het ook is, tessie, het is toch beter dat ze er effectief naar kijken. En die echo om de eierstokken te bekijken, valt heel goed mee hoor (of is het een gewone echo? Want dat kietelt alleen maar )

Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 18:43 schreef tessie het volgende:
Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

Ik moet tegenwoordig al lachen als ik die stok, de vloeistof (glijmiddel?) en de handschoen zie afkomen. De eerste paar keren voelde het raar aan, maar tegenwoordig ga ik er al direct van uit dat het een inwendige echo wordt. En die zenuwen? Volkomen normaal toch! Het is niet iets wat je elke dag doet hé

Heb je al een afspraak gekregen of moet je maar morgen ofzo bellen?

quote:

Op maandag 5 mei 2008 18:43 schreef tessie het volgende:
Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

Ik hoop dat het je wat geruststelt, maar het doet echt geen pijn zo'n inwendige echo. Toch is het wel wat ongemakkelijk, je ligt daar tenslotte wel... nou ja nogal open en bloot. Dus wat dat betreft is het niet gek dat je er zenuwachtig voor bent hoor. Maar het doet absoluut geen pijn, het voelt een beetje koud aan in het begin enzo en je voelt wat gedruk her en der. That's it!

Succes!

Tessie, een inwendige echo valt echt reuze mee hoor! Maar ik kan me voorstellen dat het allemaal eng is als je niet weet wat je te gebeuren staat. Achteraf 'lach' je erom waarschijnlijk (zo van heb ik me daar nou zo druk om gemaakt). Veel succes in elk geval!

Over het rammelen zat zijn: ik ben het soms ook zat. Dan heb ik ook tegenover zoiets van 'ik wil NU een kind'.
Maar ik ben net terug van vakantie uit Oostenrijk en als je dan dat gehannes ziet met die kleine kinderen (en het geschreeuw van een 2-jarige in een troonzaal waar een gids bij staat te vertellen)
Op dat moment vraag je je echt af wat ouders bezielt om met zo'n klein kotertje zo'n kasteel te bezoeken (en krijg je bijna een hekel aan kinderen).
_{maar dan zie je bij datzelfde kasteel bij dezelfde rondleiding een mama met een piepklein babietje in een draagdoek!!!}

Mijn zus was in dezelfde week ook in Oostenrijk op vakantie (zo'n 40 km bij ons vandaan). Die hebben dus ook nauwelijks iets gedaan buiten en beetje rondgehangen in het dorpje, een dierentuin bezocht en wat kleine wandelingen gemaakt. De kinderen hebben die week nauwelijks geslapen of gegeten en zij hebben alleen maar gemopperd (naar eigen zeggen).

Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...
_{maar er komen toch weer andere momenten waarop je wel graag wil...}

Ik heb vandaag een afspraak gemaakt voor volgende week donderdag. Dus wel lekker snel. Maar ben ook niet alleen zenuwachtig voor het onderzoek zelf, maar ook voor de uitslag...

Klinkt wel bekend Asyniur. Ik probeer dat mezelf vaak voor te houden als ik heel hard rammel, dat kids ook gewoon heel lastig zijn enzo haha Maar ja... meestal helpt het niet zo lang

succes Tessie, dat zou me best even spannend lijken (heb zelf nog nooit iets van een inwendig onderzoek gehad) en ik hoop op een meevaller!

Ik heb juist door vandaag NOG meer zin (kon dat eigenlijk nog wel?!) gekregen in een kindje, hier is een heel groots bevrijdingsfestival aan de gang met 17 verschillende podia en dus ook van alles te doen in parkjes enzo, dus echt heerlijk van de zon genoten in het gras met colaatjes en kijken naar allemaal kleine hummeltjes en ook stoere kids met oorkleppen op bij de harde rock muziek.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:18 schreef Asyniur het volgende:
Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...

Een groot deel heb je echt zelf in de hand hoor
Als je niet consequent bent, geen grenzen stelt, etc, ja dan krijg je 'vervelende' kinderen die de grenzen blijven verleggen en alles blijven proberen.

Als je ze gewoon een beetje netjes opvoed hebben ze uiteraard ook weleens hun buien maar heb je gewoon leuke kinderen hoor Van Noah zou de grootste kinder'hater' nog gaan rammelen _{serieus, ik heb meerdere mensen die een hekel aan kinderen hebben, horen zeggen dat ze Noah dé uitzondering vonden op andere, vervelende, kinderen}

tessie ik duim alleszins mee voor een vlot onderzoek en positieve resultaten Nog een geluk dat je er niet te lang meer moet op wachten.

En nog minder dan 2 maanden en ik ben 27 jaar. En ik vroeger maar denken dat ik op mijn 25e moeder ging zijn. Ik vind het persoonlijk nogal confronterend eigenlijk _{(en nee, ik heb geen zin in mensen die nog maar eens komen zeuren over het feit dat het toch gewoon mijn beslissing is. Die mensen kunnen zich wat mij betreft gewoon onthouden)}. Binnen 3.5 maand is het weer feest- en avondmarkt in het dorp. Ik herinner mij dat ik me vorig jaar heilig heb voorgenomen dat ik in 2008 zwanger ging zijn op de avondmarkt. Ik weet al niet meer wat mijn volgende streefdatum zal worden, maar 15 augustus zal het niet zijn, vrees ik

huilie.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:18 schreef Asyniur het volgende:

Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...
_{maar er komen toch weer andere momenten waarop je wel graag wil...}

Dat gevoel ken ik ook wel eens. Hoe graag ik ze zou willen, af en toe ben ik nog blij dat het niet zo is.
En dan vraag ik me af hoe wij dat allemaal ooit in de toekomst gaan aanpakken...

Leonieke, ik zou er gewoon voor gaan als ik jou was!

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 10:47 schreef Koningin het volgende:

[..]

Dat gevoel ken ik ook wel eens. Hoe graag ik ze zou willen, af en toe ben ik nog blij dat het niet zo is.
En dan vraag ik me af hoe wij dat allemaal ooit in de toekomst gaan aanpakken...

Leonieke, ik zou er gewoon voor gaan als ik jou was!

Dat laatste heb ik ook soms. Maar ik denk dat iedereen zich die vraag wel stelt. Hoe gaan we het allemaal geregeld krijgen met het werk en de huishoudelijke taken die moeten gebeuren? Maar anderzijds denk ik dan ook dat we niet de eerste zijn die het moeten geregeld hebben en dat we ook zeker niet de laatste zullen zijn En dus zal het wel allemaal loslopen mits een aantal aanpassingen. Het loopt bij mijn zus ook vlot en zij werken ook met twee, dus waarom zou het bij ons niet gaan?

Afgelopen woensdag zijn we totaal ongepland met de collega's weggegaan om iets te eten. En dan zei ik in de auto tegen mijn man dat dat later moeilijker zal zijn om zo'n dingen te doen. Reactie van mijn man? "Ah, de ene keer ga jij mee met de collega's en de andere keer ga ik of we nodigen ze gewoon bij ons thuis uit. Aan alles valt wel een mouw te passen "

Op het werk zullen nog de meeste aanpassingen moeten gebeuren. Nu maak ik er nooit problemen van om even over te werken, maar dat zal later toch wel veranderen Of ik regel het gewoon dat ik mijn werk meeneem naar huis. Opnieuw: aan alles valt wel een mouw te passen _{(en ook wel handig dat ik een makkelijke baas heb )}

En we hebben gisteren beslist dat ik binnenkort nog eens naar de gyn ga

Kijk Leonieke, alles komt dan echt wel op zn pootjes terecht!
Helemaal omdat je weet dat er bij jou een kans in zit dat zwanger worden wat langer gaat duren zou ik er ook echt voor gaan!

Owow! Ik heb nog geen afspraak hoor Ik moet eerst nog eens bellen Alhoewel ik meer en meer zit te twijfelen of het wel nog nodig is om een afspraak te maken. Ik heb al alle voorschriften in huis (of beter gezegd in mijn portefeuille zitten, je weet maar nooit dat mijn man opeens een rare ingeving krijgt in de auto. Dan kan ik direct binnenspringen bij een apotheek )

_{Maar ik twijfel nog steeds om het te doen, hoor. Ik reageer gewoon helemaal niet goed op hormonen en heb er écht een hemelse schrik voor om dit te doorstaan bij mijn schoonouders (ik ben ook niet van plan om het hen te zeggen, dus dat is geen optie) Het is dat gewoon zo proberen eigenlijk geen zin heeft voor mij anders waren we daar al mee begonnen.}

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 11:19 schreef miss_sly het volgende:
Ach leonieke, dan beginnen jullie toch gewoon wel zonder iets te proberen. Je weet maar nooit wat je lichaam je nog voor aangename verrassingen kan stellen.

En clomid is kut, ik kan er niets anders van maken, maar je weet waar je het voor doet, toch?

Dat is ook de reden waarom ik de hormonen wel ga slikken Omdat ik weet waarvoor ik het doe

quote:

En openheid kan dan juist wel veel verschil maken, zeker tov huisgenoten. die kunnen dan ook eens proberen hun mond te houden of niet te reageren ofzo.

Het probleem is gewoon dat ik geen zin heb in vragen in de aard van "is het al zo ver?" Ik ken mijn schoonmoeder, die zou constant zitten te vissen. En daar wringt dus het schoentje: ik heb nu geen zin meer in medeleven of begrip. Als het vorig jaar niet kon, dan hoeft het dit jaar ook niet meer.

Het is zo'n tweestrijd momenteel in mijn hoofd. Ik wil o zo graag, maar heb er tegelijkertijd schrik van. Met duphaston was ik een echt monster (en voelde ik zo'n innerlijke woede (ik weet niet hoe ik het moet omschrijven)) en dat was de normale dosis. Met Clomid kijk ik onmiddellijk tegen een dubbele dosis aan.
Misschien dat ik mijn naaste collega's wel ga verwittigen want die moeten constant met mij omgaan. Mijn schoonfamilie zie ik nog steeds maar een paar uurtjes per dag.

Vanavond nog eens een goed gesprek aangaan met mijn man. Die kan alles beter relativeren dan ik en zal wel weer een uitkomst weten

Kun je ook rammelen om te trouwen denk je? Ik droom al 2 nachten over trouwen Waarvan één keer met de ex van een vriendin die ik (ook in mijn droom) helemaal niet leuk vind, maar hij vond mij wel leuk dus dacht ik dan kan ik wel hem hem trouwen, maar dat wilde hij niet... Dan moet mijn onderbewuste wel héééél erg desperate zijn!

Ik heb vroeger ook erg gerammeld om te trouwen, tot aan het hysterische toe.

Vanmiddag ben ik bij de internist geweest, ik mag stoppen met de medicijnen en zwanger worden!

Go for it cattie!

Hoera voor cattie!!
Het regent tweede streepjes dus je hebt in elk geval de goede tijd gekozen om er voor te gaan

_{Ik wacht nog geduldig tot mijn ook wil}

Goed nieuws Cattie!

Tex, wil je zo graag trouwen dan? Echt met alles erop en eraan, of gewoon even een papiertje tekenen?

quote:

Op vrijdag 9 mei 2008 18:14 schreef Asyniur het volgende:

_{Ik wacht nog geduldig tot mijn ook wil}

Die tijd is hier voorbij

Aha! Succes poppeding! Lekker neu*** vanavond!

quote:

Op vrijdag 9 mei 2008 21:22 schreef RockabeIIa het volgende:
Aha! Succes poppeding! Lekker neu*** vanavond!

hahaha dat niet, ik moet nog paar weekjes wachten (juni), maar ik bedoelde dus dat ik wel duidelijk gemaakt heb dat ik echt niet meer/langer wou wachten op het horen van een ''wanneer''.

Het is ook gewoon heel vervelend als de 1 het wel wil en de ander nog niet, ik vind beide bezwaren even zwaar wegen.

Spannend cattie!

Ik heb de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad, en mijn hormoonhuishouding is normaal, dus dat is in elk geval fijn. Dus nu moeten we ff die echo afwachten volgende week. Ben benieuwd.

Verder vorige week gehoord dat een goede vriendin van mij net zwanger is. Vind het echt superrr leuk voor haar, en ook wel spannend want zij is eigenlijk de eerste persoon in mijn vriendenkring die zwanger is. Maar stiekum natuurlijk ook wel een klein beetje jaloers ook wel, maar dat maakt niet dat ik minder blij voor haar ben gelukkig.

ik rammel me kapot pff als ik een vent had gehad, was ik al 2 kinderen rijker geloof ik

Spannend tessie, zo'n echo. Fijn dat het met je hormonen goed is.

Pinquit, op mannenjacht dus?

ben al 2 jaar bezig cat

quote:

Op vrijdag 9 mei 2008 21:19 schreef Poppejans het volgende:
Goed nieuws Cattie!

Tex, wil je zo graag trouwen dan? Echt met alles erop en eraan, of gewoon even een papiertje tekenen?

Het is heel dubbel eigenlijk. In gedachten fantasseer ik altijd over "alles er op en eraan", maar eigenlijk vind ik het vreselijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan

Maar ik wil wel graag trouwen ja, ooit. Een baby staat hoger op mijn verlanglijstje

quote:

Op vrijdag 9 mei 2008 23:43 schreef texelonia het volgende:

[..]

Maar ik wil wel graag trouwen ja, ooit. Een baby staat hoger op mijn verlanglijstje

Dit herken ik wel _{maar ik wil alleen het papiertje, geen 'alles er op en eraan'}

En sommige dagen rammel ik ontzettend en kan ik niet mee wachten. Andere dagen vind ik het juist prettig dat we nog met z'n tweetjes zijn.

En wie zei er iets over dat voor haar beide bezwaren even zwaar tellen? Ik geloof Poppejans toch?
Ik ben van mening dat dat niet helemaal zo is. Want het verschil tussen geen kind en een kind is wel heel erg groot. En als je geen kinderen hebt, dan staat het nog open om ze te 'krijgen' (in principe). Maar als je eenmaal een kind hebt, is er geen optie meer om er 'vanaf' te komen.
_{het ziet een beetje vaag uit nu het getypt staat maar ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel, anders moet je er maar even naar vragen}

Er is gewoon geen middenweg tussen wel en geen kinderen, dus wacht ik liever wat langer tot er ook klaar voor is (of althans zelf heeft besloten dat hij het niet langer wil uitstellen om welke reden dan ook ).

quote:

Op zaterdag 10 mei 2008 08:11 schreef Asyniur het volgende:

[..]

D


Er is gewoon geen middenweg tussen wel en geen kinderen, dus wacht ik liever wat langer tot er ook klaar voor is (of althans zelf heeft besloten dat hij het niet langer wil uitstellen om welke reden dan ook ).

Jawel hoor, die middenweg is er wat mij betreft wel, dat de man dan maar wat meer moet opschieten in het ''nadenken'' of het ''klaar voor zijn'' om een kindje te willen, omdat mijn wens OOK mee speelt, dus dan gaat er niet oneindig gewacht worden op hem, en nergens toe gedongen worden.

Al zou ik zeker na verloop van tijd een ultimatum kunnen hebben aangegeven, maar dat is helemaal niet aan de orde hier.

Veel nieuwe berichten

Cattie: wat een goed nieuws! Veel succes!

Texelonia: dat rammelen rond dat huwelijk herken ik wel een beetje Al ben ik blij dat er rond DAT onderwerp bij ons nooit discussie is geweest Maar eerst nog een kindje en dan binnen een paar jaar trouwen terwijl de kinderen het bewust meemaken, lijkt me ook wel leuk.

En die middenweg? Ik denk dat het heel lastig is, want eigenlijk tellen de bezwaren van allebei de personen mee vind ik. (al heb ik wel de indruk dat de bezwaren van de nee-zegger veel meer effect hebben )

quote:

Op zaterdag 10 mei 2008 11:39 schreef leonieke het volgende:



En die middenweg? Ik denk dat het heel lastig is, want eigenlijk tellen de bezwaren van allebei de personen mee vind ik. (al heb ik wel de indruk dat de bezwaren van de nee-zegger veel meer effect hebben )

Ja, dat bedoel ik! Ok, je hebt natuurlijk zelf voor die partner die nog niet wil ''gekozen'', maar dat wil nog niet zeggen dat je die keuze ook accepteert.
Toch is denk ik blijven praten hierover het allerbeste wat er is, en dan bedoel ik niet het onderdruk zetten, maar wel steeds bespreekbaar houden hoe moeilijk het is.

quote:

Op zaterdag 10 mei 2008 16:22 schreef Poppejans het volgende:

[..]

Ja, dat bedoel ik! Ok, je hebt natuurlijk zelf voor die partner die nog niet wil ''gekozen'', maar dat wil nog niet zeggen dat je die keuze ook accepteert.
Toch is denk ik blijven praten hierover het allerbeste wat er is, en dan bedoel ik niet het onderdruk zetten, maar wel steeds bespreekbaar houden hoe moeilijk het is.

Maar dan op zo'n manier zonder dat het zeurderig overkomt... Moeilijk, heel moeilijk.

Bij mij heeft het dan weer op een bepaald moment geholpen door er niets over te zeggen en mijn man gewoon tijd te geven. Al vraag ik me soms af of ik niet hetzelfde effect ging gekregen hebben als ik was blijven doorzeuren omdat de tijd er rijp voor was

Vandaag die echo gehad. Onderzoek op zich viel wel mee.
Ze wou er alleen niet zoveel over zeggen , behalve dat mijn huisarts waarschijlnijk gelijk had. Als het goed is belt mijn huisarts mij morgen met de uitslag, en anders maandag.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 19:01 schreef tessie het volgende:
Vandaag die echo gehad. Onderzoek op zich viel wel mee.
Ze wou er alleen niet zoveel over zeggen , behalve dat mijn huisarts waarschijlnijk gelijk had. Als het goed is belt mijn huisarts mij morgen met de uitslag, en anders maandag.

He Tessie, dat is wel vervelend.
Ik hoop dat de huisarts een beetje vlot belt.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 19:01 schreef tessie het volgende:
Vandaag die echo gehad. Onderzoek op zich viel wel mee.
Ze wou er alleen niet zoveel over zeggen , behalve dat mijn huisarts waarschijlnijk gelijk had. Als het goed is belt mijn huisarts mij morgen met de uitslag, en anders maandag.

Raar dat ze niet veel wou zeggen, het gaat per slot van rekening om JOU, stom dat dan een huisarts overbrenger van het nieuws moet zijn!
Heb je inmiddels al wat gehoord?

Hier alles ok, maarre.. is het al bijna juni?

Wat vaag Tessie!

Ik heb net met een ieniemini-meisje in mijn armen gestaan! 3800 gram! Indy Finn
Ik wil ooooooook weer!
(Over een paar maanden. )

[ Bericht 9% gewijzigd door BE op 16-05-2008 18:38:38 ]

_{Ik wil ook Nee ik wil niet Ja ik wil ook Phff wat mannen met kleine kinderen al niet met je kunnen doen}

[ Bericht 0% gewijzigd door MeNicole op 16-05-2008 19:18:40 ]

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 18:13 schreef Brighteyes het volgende:
Wat vaag Tessie!

Ik heb net met een ieniemini-meisje in mijn armen gestaan! 3800 gram! Indy Finn
Ik wil ooooooook weer!
(Over een paar maanden. )

Echt?! vertel vertel

En Sascha is nog zo klein , of is het echt zo dat als je een pasgeboren babytje ziet, je die van jezelf ineens groot vind?

Sasha weegt nu 7100 gram en dit meisje was er 3800, de helft dus.
En dan was ze ook nog eens heel fijntjes, echt een meisje, Sasha was al zo'n bulletje toen hij geboren werd.

Maar idd, hij is nog maar zo heel klein zelf ook hoor. Eerst daar lekker van genieten!

Ik heb PCOS
En nog iets op een van mijn eierstokken waarvan ze nog niet weten wat het is, dus daarvoor moet ik binnenkort nog naar een gynacoloog

Oh wat balen Tessie...
Maar goed... het beestje heeft nu wel een naam en dan kun je iig van daaruit verder.

Het grote 'rammelaars'topic, deel 19

[ Bericht 9% gewijzigd door BE op 16-05-2008 22:34:50 ]