Verkracht

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 09:20 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Dat is het probleem, en zie dat maar eens duidelijk te maken....
Meneer agent ze liegt....
Tuurlijk...
Meneer de rechter ze wilde zelf, en toen het zover kwam wilde ze niet meer
Tuurlijk.....

Niks ten kwade van de meiden/vrouwen die dit echt mee hebben gemaak, voor hun is het inderdaad heel erg. Maar als man verlies je al snel

als man moet je bewijzen dat je niks hebt gedaan... MAAR hoe doe je dat ...
gelukkig had ik goeie buuren en zelfs mijn ex heeft me nog geholpen daarmee....
het vreemde is dat 1 vande meiden (nu 17) weer contact gaan zoeken met me ...
en ze haar excuus heeft aangeboden ervoor ... ( zondag belde ze me )

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 16:32 schreef nagel72 het volgende:

[..]

als man moet je bewijzen dat je niks hebt gedaan... MAAR hoe doe je dat ...
gelukkig had ik goeie buuren en zelfs mijn ex heeft me nog geholpen daarmee....
het vreemde is dat 1 vande meiden (nu 17) weer contact gaan zoeken met me ...
en ze haar excuus heeft aangeboden ervoor ... ( zondag belde ze me )

Ze heeft dit topic gelezen en kreeg spijt?

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 16:32 schreef nagel72 het volgende:

[..]

als man moet je bewijzen dat je niks hebt gedaan... MAAR hoe doe je dat ...
gelukkig had ik goeie buuren en zelfs mijn ex heeft me nog geholpen daarmee....
het vreemde is dat 1 vande meiden (nu 17) weer contact gaan zoeken met me ...
en ze haar excuus heeft aangeboden ervoor ... ( zondag belde ze me )

Bekend verhaal

Het wrange is ook dat echte slachtoffers van verkrachting en aanranding het door dit soort fakers NOG moeilijker krijgen om een poot aan de grond te krijgen bij justitie.
Dat je als man snel een zaak verliest is imho niet realistisch, van de echte daders worden er zelfs veel door gebrek aan bewijs niet veroordeeld en ALS ze dan veroordeeld worden stelt het geen zak voor. 18 maanden voor het verkrachten en zwanger maken van je 13jarige dochter is er een voorbeeld van...
Voor veel echte slachtoffers zijn dat soort dingen reden om niet eens te beginnen aan aangifte doen.

Bij aangifte moet er sowieso delicater met de zaak omgegaan worden, maar het is zo moeilijk om te achterhalen hoe het werkelijk in elkaar zit, dit zal wel een moeilijkheid blijven. Anders dan met bijvoorbeeld diefstal, dan kan je gewoon aantonen dat die televisie eerst in jouw kamer stond en dat jij hem netjes gekocht hebt..

als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 09:14 schreef MarMar het volgende:
Het wrange is ook dat echte slachtoffers van verkrachting en aanranding het door dit soort fakers NOG moeilijker krijgen om een poot aan de grond te krijgen bij justitie.
Dat je als man snel een zaak verliest is imho niet realistisch, van de echte daders worden er zelfs veel door gebrek aan bewijs niet veroordeeld en ALS ze dan veroordeeld worden stelt het geen zak voor. 18 maanden voor het verkrachten en zwanger maken van je 13jarige dochter is er een voorbeeld van...
Voor veel echte slachtoffers zijn dat soort dingen reden om niet eens te beginnen aan aangifte doen.

Bij aangifte moet er sowieso delicater met de zaak omgegaan worden, maar het is zo moeilijk om te achterhalen hoe het werkelijk in elkaar zit, dit zal wel een moeilijkheid blijven. Anders dan met bijvoorbeeld diefstal, dan kan je gewoon aantonen dat die televisie eerst in jouw kamer stond en dat jij hem netjes gekocht hebt..

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Ik hoop dat je zelf ooit de proef op de som mag nemen, als lijdend genietend voorwerp van een stuk of vier zwaar geschapen geile kerels.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

Maar als ze het wel gedaan hebben, mag het natuurlijk ook best heel zwaar zijn...
Als je onschuldig bent is een dag al te lang.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:08 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ik hoop dat je zelf ooit de proef op de som mag nemen, als lijdend genietend voorwerp van een stuk of vier zwaar geschapen geile kerels.

Ik dacht: ik reageer gewoon niet

Ik zat er laatst ook al over na te denken; als je als vrouw zijnde verteld dat je verkracht bent en een béétje toneel kan spelen, kan je zo'n man/jongen echt een hoop schade bezorgen. Als "dader" wordt je gelijk verkeerd aangekeken en dan lijkt het eerder alsof je je onschuld moet bewijzen dan het 'onschuldig tot schuldig bewezen wordt' verhaal in NL. En die onschuld is moeilijk te bewijzen, want áls er (vrijwillige) seks was, zijn er doorgaans geen getuigen bij.

Het kan je hele leven vergallen.
Ik geloof het ook niet altijd, maar het is wel heel moeilijk om dat tegen iemand te zeggen, als het waar is, kwets je iemand heel erg door te zeggen dat je haar/hem niet gelooft.
Andersom kun je degene die het zogenaamd gedaan heeft ook heel erg kwetsen door hem niet te geloven als hij zegt dat het niet zo is...

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

Heb je gelijk in, er zijn wel meer onschuldig veroordeelden ook voor andere delicten (Ik wil niet weten hoeveel onschuldigen deathrow ingeduwd zijn..)

Maar dan ga je afwegen wat belangrijker is, bescherming van slachtoffer of bescherming van al dan niet schuldige... en die afweging is onmogelijk want je hebt het over mensen en over levens.

18 maanden is teveel als je onschuldig bent, maar als je je dochter van 13 zwanger gemaakt hebt (en dat is natuurlijk keihard te bewijzen) kan ze het nog zogenaamd gewild hebben, vind ik het een aanfluiting.

Zelfs zonder veroordeling kun je er als beschuldigde jarenlang last van hebben.
Zo hoorde ik het verhaal dat een jongen onterecht beschuldigd was van verkrachting, jaren later nog elke keer politiebezoek kreeg als er een nieuwe aanranding / verkrachting gepleegd was. Elke keer weer was hij verdachte en werd er naar zijn alibi gevraagd. Ondanks dat het enige wat er tegen hem lag een aangifte zonder getuigen was (en dus ook geen veroordeling).

Gelukkig voor hem bekende het meisje jaren later aan een wederzijdse vriend dat ze het verzonnen had. Hij vertelde het meteen door aan die jongen en kon toen alles rechtgezet worden.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Dit is, met stip, het slechtste idee wat ik over verkrachting heb gelezen in jaren, en dat zegt wat. Het is helaas zo dat, en dat geldt vooral voor mannen, er nogal wat misverstanden over verkrachting bestaan. Deze uitspraak, somt eigenlijk alle misverstanden in een zin op.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 13:20 schreef dyna18 het volgende:
Zelfs zonder veroordeling kun je er als beschuldigde jarenlang last van hebben.
Zo hoorde ik het verhaal dat een jongen onterecht beschuldigd was van verkrachting, jaren later nog elke keer politiebezoek kreeg als er een nieuwe aanranding / verkrachting gepleegd was. Elke keer weer was hij verdachte en werd er naar zijn alibi gevraagd. Ondanks dat het enige wat er tegen hem lag een aangifte zonder getuigen was (en dus ook geen veroordeling).

Gelukkig voor hem bekende het meisje jaren later aan een wederzijdse vriend dat ze het verzonnen had. Hij vertelde het meteen door aan die jongen en kon toen alles rechtgezet worden.

Verkrachting is een misdrijf dat notoir moeilijk te bewijzen is. Inderdaad gebeurt het dat er valse aangiftes gedaan worden van verkrachting, maar het beeld dat hier nu ontstaat, het gebeurt massaal, is niet juist.

Verkrachting is een misdrijf wat niets met sex, maar alles met macht te maken heeft. Bij veel slachtoffers overheerst een gevoel van schaamte en angst. Die gevoelens, samen met overheersende misverstanden, maken dat de aangiftebereidheid bij verkrachting laag is. Alle sporen van het misdrijf zijn meestal niet eens meer te vinden. Waarmee het objectieve bewijs ook is verdwenen, en het een wellus/nietus verhaal wordt. Uiteindelijk zijn er vaak maar twee mensen die weten wat er heeft plaatsgevonden, en daarbij is het slachtoffer in de zwakkere positie.

Het is belangrijk te realiseren dat verkrachting diepe, vaak onuitwisbare -in overdrachtelijke zin- sporen bij het slachtoffer achterlaat. Een opmerking als de bovenste gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar geeft wel goed de positie van het slachtoffer weer. De tweede quote geeft een redelijke weergave van het algemene denken over verkrachting. Niet direct na het misdrijf, maar meer in maatschappelijke zin. En het zijn precies dat soort verhalen, die de mythes in stand houden. Wat erger is, is dat het een verhaal van horen zeggen is, waar de betrouwbaarheid laag van is, maar die wel een slecht beeld achterlaten van slachtoffers van verkachting.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 14:41 schreef Inekris het volgende:

[..]

Dit is, met stip, het slechtste idee wat ik over verkrachting heb gelezen in jaren, en dat zegt wat. Het is helaas zo dat, en dat geldt vooral voor mannen, er nogal wat misverstanden over verkrachting bestaan. Deze uitspraak, somt eigenlijk alle misverstanden in een zin op.
[..]

Verkrachting is een misdrijf dat notoir moeilijk te bewijzen is. Inderdaad gebeurt het dat er valse aangiftes gedaan worden van verkrachting, maar het beeld dat hier nu ontstaat, het gebeurt massaal, is niet juist.

Verkrachting is een misdrijf wat niets met sex, maar alles met macht te maken heeft. Bij veel slachtoffers overheerst een gevoel van schaamte en angst. Die gevoelens, samen met overheersende misverstanden, maken dat de aangiftebereidheid bij verkrachting laag is. Alle sporen van het misdrijf zijn meestal niet eens meer te vinden. Waarmee het objectieve bewijs ook is verdwenen, en het een wellus/nietus verhaal wordt. Uiteindelijk zijn er vaak maar twee mensen die weten wat er heeft plaatsgevonden, en daarbij is het slachtoffer in de zwakkere positie.

Het is belangrijk te realiseren dat verkrachting diepe, vaak onuitwisbare -in overdrachtelijke zin- sporen bij het slachtoffer achterlaat. Een opmerking als de bovenste gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar geeft wel goed de positie van het slachtoffer weer. De tweede quote geeft een redelijke weergave van het algemene denken over verkrachting. Niet direct na het misdrijf, maar meer in maatschappelijke zin. En het zijn precies dat soort verhalen, die de mythes in stand houden. Wat erger is, is dat het een verhaal van horen zeggen is, waar de betrouwbaarheid laag van is, maar die wel een slecht beeld achterlaten van slachtoffers van verkachting.

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Waarom word er altijd van uitgegaan dat het met geweld gepaard gaat ??
Zelf heb ik in de situatie gezeten en het is juist heel vaak dat het juist om een bekende gaat en dan gaat er heel wat aan vooraf voordat het ook daadwerkelijk gebeurd. Oprah verteld het ook vaak in haar show het is een verleidings en machtspelletje. Op een of andere manier weet degene je leven in te dringen en gaat het steeds verder. Voor mezelf dat het gebeurde was wel erg, maar erger vond ik het machtspelletje dat gespeeld werd om je mond te laten houden. Op een gegeven moment word jou wijsgemaakt dat jij de schuldige bent en omdat je nog jong en naief en ook nog schuldig voelt erover ga je dat geloven.
Bij mij heeft het ook heel lang geduurd voordat ik er mee naar buiten kwam.

quote:

Op donderdag 17 januari 2008 10:31 schreef Lucille het volgende:

[..]

Hoe kom je aan deze cijfers?

Waarschijnlijk van die ene website waarop staat dat 2/3e van de statistieken onjuist is.

Wat verkrachting is, vind ik wel een moeilijke vraag. Technisch gezien is het makkelijk te beantwoorden, het is gebeurd of het is niet gebeurd. Iemand wilde wel, of hij/zij wilde niet. Maar goed, ik had een vriendin die nogal beinvloedbaar was en geen nee kon zeggen. Ze had afgesproken met een jongen en ging mee naar zijn kamer. Hij draaide de deur op slot en wilde haar niet meer laten gaan. Ze vond die jongen eerst wel leuk, maar ze wilde niet gelijk seks met hem. Ze was bang, ze durfde niet goed nee te zeggen en hij heeft dus wel haar grenzen overschreden. Ze heeft misschien niet duidelijk 'nee' gezegd, maar als die jongen niet volledig zwakzinnig is kan ie ook wel merken of ze er zin in heeft zonder dat ze dat letterlijk moet mededelen. Als iemand de deur op slot draait en gewoon doorgaat terwijl de ander zwakjes tegenstribbelt, vind ik wel dat iemand verantwoordelijk is voor zijn daden. Na dit voorval was ze wel heel erg van slag af, maar aan de andere kant kon ze juist nog moeilijker nee zeggen tegen mannen. Hoewel ik haar meermaals gewaarschuwd heb en op het hart gedrukt heb niet weer met iemand mee naar huis te gaan en moeilijke situaties te vermijden als ze daar niet mee om kon gaan, sprak ze toch weer bij mannen thuis af of zelfs een keer op een parkeerplaats, bij een man met een busje. Ik begreep daar echt totaal niets van. Ik begreep niet dat ze zo naief kon zijn. Nu is het wel haar verantwoordelijkheid dat ze toch die afspraken maakt terwijl ze weet dat ze geen nee durft te zeggen op het moment dat zo'n man seks wil, maar dat betekent natuurlijk niet dat die mannen maar alles mogen doen.

Aan de andere kant vraag ik me soms af of veel mannen niet gewoon heel anders tegenover seks staan dan vrouwen, of dat het een kwestie is van communicatieproblemen (ik bedoel bij onduidelijke zaken, of met players en zo). Mijn vriend wilde ook sneller dan ik en was wel opdringerig. Ik was daar niet zo blij mee en heb dat achteraf ook gezegd, wat beter uitgelegd. Op het moment zelf heb ik ook geen nee geschreeuwd, maar wel aangegeven dat ie me te snel ging. Niet zozeer omdat ik per se geen seks wilde, maar vooral omdat ik op zoek was naar een serieuze relatie en wilde weten waar ik aan toe was, en ik voelde me gewoon niet op m'n gemak. Hij gaf aan serieus te zijn en voor hem was daarmee de kous af, denk ik, terwijl ik nou niet meteen overtuigd ben alleen op basis van wat iemand zegt (zeker niet als het een man met een erectie is, die moet je altijd wantrouwen ). Als hij daarna het contact had verbroken had ik me ook wel gebruikt gevoeld. Niet dat ik dan aangifte had gedaan, want ik was er zelf bij, ik had ook gewoon stop kunnen zeggen, maar ik had me er denk ik wel flink rot over gevoeld. Maar goed, hij heeft het heel anders ervaren dan ik. Voor hem lag het simpel, ik vond hem leuk, hij mij, we waren allebei serieus, dus wat was het probleem? Terwijl ik op dat moment totaal niet ontspannen was en ik er eigenlijk altijd wel vanuit ging dat een man dat wel zou merken, maar dat is dus blijkbaar niet zo. Wat dat betreft zou het voor sommige vrouwen misschien handiger zijn als ze een groot spandoek mee zouden dragen met iets als "ik wil niet neuken, duidelijk?" of iets als "als je 'm voor m'n neus houdt bijt ik hem eraf". Dat komt wel over bij mannen denk ik, maar iets als 'het gaat te snel' blijkbaar niet. Misschien dacht hij wel dat ik meer voorspel wilde.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 09:20 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Dat is het probleem, en zie dat maar eens duidelijk te maken....
Meneer agent ze liegt....
Tuurlijk...
Meneer de rechter ze wilde zelf, en toen het zover kwam wilde ze niet meer
Tuurlijk.....

Niks ten kwade van de meiden/vrouwen die dit echt mee hebben gemaak, voor hun is het inderdaad heel erg. Maar als man verlies je al snel

Dat is dus echt niet waar. De meeste mannen die beschuldigd worden, zelfs als het terecht is, worden nooit veroordeeld wegens gebrek aan bewijs. Daarnaast worden vrouwen vaak zelf asl de schuldige gezien want tja, ze ging zelf mee naar z'n kamer, of ze droeg een kort rokje en ze was dronken, of ze wilde op het laatste moment niet meer en toen kon die jongen toch zeker niet meer stoppen?

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Overigens denk ik dat het goed is dat verkrachting gewoon bespreekbaar is. Niemand wordt er blij van om dit soort dingen in stilte mee te dragen en het is helemaal niets waar je je als slachtoffer over zou moeten schamen, je kan er niets aan doen. Iemand heeft iets bij je gedaan wat ie niet had moeten doen, het is hard als je je daar ook nog eens voor zou moeten schamen. Praten helpt mensen over het algemeen juist om dingen te verwerken. Daarnaast denk ik dat erover praten mensen bewuster maakt van risico's, mannen misschien bewuster van wat ze een vrouw aandoen met ongewenste seksuele handelingen en vrouwen van wat ze een man aandoen met gelogen beschuldigingen, en dat het mensen misschien weerbaarder maakt in zo'n situatie. Als je nooit stil staat bij de mogelijkheid van verkrachting (laat staan door een bekende), weet je in zo'n situatie zeker niet wat je moet doen. Natuurlijk heb je geen garantie dat je reageert zoals je zou willen als je er wel van tevoren over nagedacht hebt, maar al helpt het een klein beetje, dat is dan toch meegenomen.

Mannen die geen waarde hechten aan signalen dat het 'allemaal wat te snel gaat en ze liever wil wachten met seks', en hun wil aan de vrouw in kwestie opleggen door gewoon bij haar naar binnen te dringen zijn gewoon verkrachters en moeten keihard gestraft worden, ook al is er sprake van een voorgeschiedenis in de trant van zoenen en met elkaar mee naar huis gaan. Klootzakken en lafbekken zijn het.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 02:20 schreef Maeghan het volgende:

En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Het is ook niet mijn bedoelling mensen af te vallen die wel degelijk echt slactoffer zijn geworden...
Maar verkrachting is in theorie al ongewenst tongzoennen (utispraak hof Arnhem)

Maar de vraag is wat is nu ongewenst... achtaraf spijt krijgen ???
Standaard als je wat met een meisje wil een soort contact laten tekenen ????
Kom op dat is ook van de gekken

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 02:20 schreef Maeghan het volgende:
En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Zoals je dit zegt, lijkt het net alsof je het niet erg vindt dat er wel eens een onschuldige jongen veroordeeld wordt. Ik hoop toch niet dat je dat bedoelde.

quote:

Op zondag 3 februari 2008 20:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Ik weet niet hoe je daarbij komt, misschien kleurt je persoonlijke ervaring dit oordeel, maar mijn persoonlijke ervaring en de verhalen die ik ken van daadwerkelijke slachtoffers die aangifte hebben gedaan zijn net even anders.
De manier waarop je als slachtoffer ondervraagd wordt, lijkt in veel gevallen op een berechting, er wordt meer dan eens gevraagd of je een en ander niet zelf veroorzaakt of uitgelokt hebt, ookal heb je al duidelijk verteld hoe het gebeurd is en is het vertellen op zich bijna net zo erg als het moment zelf.
Zeker als het in de relationele sfeer gebeurt moet je maar zien te bewijzen dat het tegen je wil was, immers je had een relatie met deze persoon toch?
Voor veel slachtoffers is het zo heftig dat ze afzien van vervolging omdat ze het gewoonweg niet aankunnen en de pijn en de uiteindelijke veroordeling weegt voor de slachtoffers vaak totaal niet op tegen de pijn en moeite die het hun kost om verhaal te doen en het proces door te maken.
Helemaal als de dader onder de achttien is, ik heb eens uitgezocht wat de potentiele straf zou zijn en dat kwam toen neer op een straf van 3 maanden en dan waarschijnlijk nog een taakstraf, plus 1500 boete. Nou, laat maar zitten dan.. wat het je kost als slachtoffer weegt daar niet tegenop.
Je hebt er ook geen idee van watvoor veroordelingen en opmerkingen je als slachtoffer naar je hoofd geslingerd krijgt als men er eenmaal lucht van krijgt, weinig mensen die er "normaal" mee om kunnen gaan.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 09:55 schreef dyna18 het volgende:

[..]

Zoals je dit zegt, lijkt het net alsof je het niet erg vindt dat er wel eens een onschuldige jongen veroordeeld wordt. Ik hoop toch niet dat je dat bedoelde.

Nee, natuurlijk niet. Op mij kwam het juist over alsof degene die ik citeerde 18 maanden wel een zware straf vond voor een verkrachter, vandaar.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 19:25 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nee, natuurlijk niet. Op mij kwam het juist over alsof degene die ik citeerde 18 maanden wel een zware straf vond voor een verkrachter, vandaar.

Eigenlijk wel....
Sorry dat ik het zo zeg... Maar met een gevangenisstraf los je dit niet op....
Berg hem maar 18 maanden op en daarna is het over....

NIET dus...
verplichte behandeling, met een garantie tot oplossing