Verkracht

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 16:32 schreef nagel72 het volgende:

[..]

als man moet je bewijzen dat je niks hebt gedaan... MAAR hoe doe je dat ...
gelukkig had ik goeie buuren en zelfs mijn ex heeft me nog geholpen daarmee....
het vreemde is dat 1 vande meiden (nu 17) weer contact gaan zoeken met me ...
en ze haar excuus heeft aangeboden ervoor ... ( zondag belde ze me )

Ze heeft dit topic gelezen en kreeg spijt?

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 16:32 schreef nagel72 het volgende:

[..]

als man moet je bewijzen dat je niks hebt gedaan... MAAR hoe doe je dat ...
gelukkig had ik goeie buuren en zelfs mijn ex heeft me nog geholpen daarmee....
het vreemde is dat 1 vande meiden (nu 17) weer contact gaan zoeken met me ...
en ze haar excuus heeft aangeboden ervoor ... ( zondag belde ze me )

Bekend verhaal

Het wrange is ook dat echte slachtoffers van verkrachting en aanranding het door dit soort fakers NOG moeilijker krijgen om een poot aan de grond te krijgen bij justitie.
Dat je als man snel een zaak verliest is imho niet realistisch, van de echte daders worden er zelfs veel door gebrek aan bewijs niet veroordeeld en ALS ze dan veroordeeld worden stelt het geen zak voor. 18 maanden voor het verkrachten en zwanger maken van je 13jarige dochter is er een voorbeeld van...
Voor veel echte slachtoffers zijn dat soort dingen reden om niet eens te beginnen aan aangifte doen.

Bij aangifte moet er sowieso delicater met de zaak omgegaan worden, maar het is zo moeilijk om te achterhalen hoe het werkelijk in elkaar zit, dit zal wel een moeilijkheid blijven. Anders dan met bijvoorbeeld diefstal, dan kan je gewoon aantonen dat die televisie eerst in jouw kamer stond en dat jij hem netjes gekocht hebt..

als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 09:14 schreef MarMar het volgende:
Het wrange is ook dat echte slachtoffers van verkrachting en aanranding het door dit soort fakers NOG moeilijker krijgen om een poot aan de grond te krijgen bij justitie.
Dat je als man snel een zaak verliest is imho niet realistisch, van de echte daders worden er zelfs veel door gebrek aan bewijs niet veroordeeld en ALS ze dan veroordeeld worden stelt het geen zak voor. 18 maanden voor het verkrachten en zwanger maken van je 13jarige dochter is er een voorbeeld van...
Voor veel echte slachtoffers zijn dat soort dingen reden om niet eens te beginnen aan aangifte doen.

Bij aangifte moet er sowieso delicater met de zaak omgegaan worden, maar het is zo moeilijk om te achterhalen hoe het werkelijk in elkaar zit, dit zal wel een moeilijkheid blijven. Anders dan met bijvoorbeeld diefstal, dan kan je gewoon aantonen dat die televisie eerst in jouw kamer stond en dat jij hem netjes gekocht hebt..

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Ik hoop dat je zelf ooit de proef op de som mag nemen, als lijdend genietend voorwerp van een stuk of vier zwaar geschapen geile kerels.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

Maar als ze het wel gedaan hebben, mag het natuurlijk ook best heel zwaar zijn...
Als je onschuldig bent is een dag al te lang.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:08 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ik hoop dat je zelf ooit de proef op de som mag nemen, als lijdend genietend voorwerp van een stuk of vier zwaar geschapen geile kerels.

Ik dacht: ik reageer gewoon niet

Ik zat er laatst ook al over na te denken; als je als vrouw zijnde verteld dat je verkracht bent en een béétje toneel kan spelen, kan je zo'n man/jongen echt een hoop schade bezorgen. Als "dader" wordt je gelijk verkeerd aangekeken en dan lijkt het eerder alsof je je onschuld moet bewijzen dan het 'onschuldig tot schuldig bewezen wordt' verhaal in NL. En die onschuld is moeilijk te bewijzen, want áls er (vrijwillige) seks was, zijn er doorgaans geen getuigen bij.

Het kan je hele leven vergallen.
Ik geloof het ook niet altijd, maar het is wel heel moeilijk om dat tegen iemand te zeggen, als het waar is, kwets je iemand heel erg door te zeggen dat je haar/hem niet gelooft.
Andersom kun je degene die het zogenaamd gedaan heeft ook heel erg kwetsen door hem niet te geloven als hij zegt dat het niet zo is...

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

Heb je gelijk in, er zijn wel meer onschuldig veroordeelden ook voor andere delicten (Ik wil niet weten hoeveel onschuldigen deathrow ingeduwd zijn..)

Maar dan ga je afwegen wat belangrijker is, bescherming van slachtoffer of bescherming van al dan niet schuldige... en die afweging is onmogelijk want je hebt het over mensen en over levens.

18 maanden is teveel als je onschuldig bent, maar als je je dochter van 13 zwanger gemaakt hebt (en dat is natuurlijk keihard te bewijzen) kan ze het nog zogenaamd gewild hebben, vind ik het een aanfluiting.

Zelfs zonder veroordeling kun je er als beschuldigde jarenlang last van hebben.
Zo hoorde ik het verhaal dat een jongen onterecht beschuldigd was van verkrachting, jaren later nog elke keer politiebezoek kreeg als er een nieuwe aanranding / verkrachting gepleegd was. Elke keer weer was hij verdachte en werd er naar zijn alibi gevraagd. Ondanks dat het enige wat er tegen hem lag een aangifte zonder getuigen was (en dus ook geen veroordeling).

Gelukkig voor hem bekende het meisje jaren later aan een wederzijdse vriend dat ze het verzonnen had. Hij vertelde het meteen door aan die jongen en kon toen alles rechtgezet worden.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Dit is, met stip, het slechtste idee wat ik over verkrachting heb gelezen in jaren, en dat zegt wat. Het is helaas zo dat, en dat geldt vooral voor mannen, er nogal wat misverstanden over verkrachting bestaan. Deze uitspraak, somt eigenlijk alle misverstanden in een zin op.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 13:20 schreef dyna18 het volgende:
Zelfs zonder veroordeling kun je er als beschuldigde jarenlang last van hebben.
Zo hoorde ik het verhaal dat een jongen onterecht beschuldigd was van verkrachting, jaren later nog elke keer politiebezoek kreeg als er een nieuwe aanranding / verkrachting gepleegd was. Elke keer weer was hij verdachte en werd er naar zijn alibi gevraagd. Ondanks dat het enige wat er tegen hem lag een aangifte zonder getuigen was (en dus ook geen veroordeling).

Gelukkig voor hem bekende het meisje jaren later aan een wederzijdse vriend dat ze het verzonnen had. Hij vertelde het meteen door aan die jongen en kon toen alles rechtgezet worden.

Verkrachting is een misdrijf dat notoir moeilijk te bewijzen is. Inderdaad gebeurt het dat er valse aangiftes gedaan worden van verkrachting, maar het beeld dat hier nu ontstaat, het gebeurt massaal, is niet juist.

Verkrachting is een misdrijf wat niets met sex, maar alles met macht te maken heeft. Bij veel slachtoffers overheerst een gevoel van schaamte en angst. Die gevoelens, samen met overheersende misverstanden, maken dat de aangiftebereidheid bij verkrachting laag is. Alle sporen van het misdrijf zijn meestal niet eens meer te vinden. Waarmee het objectieve bewijs ook is verdwenen, en het een wellus/nietus verhaal wordt. Uiteindelijk zijn er vaak maar twee mensen die weten wat er heeft plaatsgevonden, en daarbij is het slachtoffer in de zwakkere positie.

Het is belangrijk te realiseren dat verkrachting diepe, vaak onuitwisbare -in overdrachtelijke zin- sporen bij het slachtoffer achterlaat. Een opmerking als de bovenste gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar geeft wel goed de positie van het slachtoffer weer. De tweede quote geeft een redelijke weergave van het algemene denken over verkrachting. Niet direct na het misdrijf, maar meer in maatschappelijke zin. En het zijn precies dat soort verhalen, die de mythes in stand houden. Wat erger is, is dat het een verhaal van horen zeggen is, waar de betrouwbaarheid laag van is, maar die wel een slecht beeld achterlaten van slachtoffers van verkachting.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 14:41 schreef Inekris het volgende:

[..]

Dit is, met stip, het slechtste idee wat ik over verkrachting heb gelezen in jaren, en dat zegt wat. Het is helaas zo dat, en dat geldt vooral voor mannen, er nogal wat misverstanden over verkrachting bestaan. Deze uitspraak, somt eigenlijk alle misverstanden in een zin op.
[..]

Verkrachting is een misdrijf dat notoir moeilijk te bewijzen is. Inderdaad gebeurt het dat er valse aangiftes gedaan worden van verkrachting, maar het beeld dat hier nu ontstaat, het gebeurt massaal, is niet juist.

Verkrachting is een misdrijf wat niets met sex, maar alles met macht te maken heeft. Bij veel slachtoffers overheerst een gevoel van schaamte en angst. Die gevoelens, samen met overheersende misverstanden, maken dat de aangiftebereidheid bij verkrachting laag is. Alle sporen van het misdrijf zijn meestal niet eens meer te vinden. Waarmee het objectieve bewijs ook is verdwenen, en het een wellus/nietus verhaal wordt. Uiteindelijk zijn er vaak maar twee mensen die weten wat er heeft plaatsgevonden, en daarbij is het slachtoffer in de zwakkere positie.

Het is belangrijk te realiseren dat verkrachting diepe, vaak onuitwisbare -in overdrachtelijke zin- sporen bij het slachtoffer achterlaat. Een opmerking als de bovenste gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar geeft wel goed de positie van het slachtoffer weer. De tweede quote geeft een redelijke weergave van het algemene denken over verkrachting. Niet direct na het misdrijf, maar meer in maatschappelijke zin. En het zijn precies dat soort verhalen, die de mythes in stand houden. Wat erger is, is dat het een verhaal van horen zeggen is, waar de betrouwbaarheid laag van is, maar die wel een slecht beeld achterlaten van slachtoffers van verkachting.

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Waarom word er altijd van uitgegaan dat het met geweld gepaard gaat ??
Zelf heb ik in de situatie gezeten en het is juist heel vaak dat het juist om een bekende gaat en dan gaat er heel wat aan vooraf voordat het ook daadwerkelijk gebeurd. Oprah verteld het ook vaak in haar show het is een verleidings en machtspelletje. Op een of andere manier weet degene je leven in te dringen en gaat het steeds verder. Voor mezelf dat het gebeurde was wel erg, maar erger vond ik het machtspelletje dat gespeeld werd om je mond te laten houden. Op een gegeven moment word jou wijsgemaakt dat jij de schuldige bent en omdat je nog jong en naief en ook nog schuldig voelt erover ga je dat geloven.
Bij mij heeft het ook heel lang geduurd voordat ik er mee naar buiten kwam.

quote:

Op donderdag 17 januari 2008 10:31 schreef Lucille het volgende:

[..]

Hoe kom je aan deze cijfers?

Waarschijnlijk van die ene website waarop staat dat 2/3e van de statistieken onjuist is.

Wat verkrachting is, vind ik wel een moeilijke vraag. Technisch gezien is het makkelijk te beantwoorden, het is gebeurd of het is niet gebeurd. Iemand wilde wel, of hij/zij wilde niet. Maar goed, ik had een vriendin die nogal beinvloedbaar was en geen nee kon zeggen. Ze had afgesproken met een jongen en ging mee naar zijn kamer. Hij draaide de deur op slot en wilde haar niet meer laten gaan. Ze vond die jongen eerst wel leuk, maar ze wilde niet gelijk seks met hem. Ze was bang, ze durfde niet goed nee te zeggen en hij heeft dus wel haar grenzen overschreden. Ze heeft misschien niet duidelijk 'nee' gezegd, maar als die jongen niet volledig zwakzinnig is kan ie ook wel merken of ze er zin in heeft zonder dat ze dat letterlijk moet mededelen. Als iemand de deur op slot draait en gewoon doorgaat terwijl de ander zwakjes tegenstribbelt, vind ik wel dat iemand verantwoordelijk is voor zijn daden. Na dit voorval was ze wel heel erg van slag af, maar aan de andere kant kon ze juist nog moeilijker nee zeggen tegen mannen. Hoewel ik haar meermaals gewaarschuwd heb en op het hart gedrukt heb niet weer met iemand mee naar huis te gaan en moeilijke situaties te vermijden als ze daar niet mee om kon gaan, sprak ze toch weer bij mannen thuis af of zelfs een keer op een parkeerplaats, bij een man met een busje. Ik begreep daar echt totaal niets van. Ik begreep niet dat ze zo naief kon zijn. Nu is het wel haar verantwoordelijkheid dat ze toch die afspraken maakt terwijl ze weet dat ze geen nee durft te zeggen op het moment dat zo'n man seks wil, maar dat betekent natuurlijk niet dat die mannen maar alles mogen doen.

Aan de andere kant vraag ik me soms af of veel mannen niet gewoon heel anders tegenover seks staan dan vrouwen, of dat het een kwestie is van communicatieproblemen (ik bedoel bij onduidelijke zaken, of met players en zo). Mijn vriend wilde ook sneller dan ik en was wel opdringerig. Ik was daar niet zo blij mee en heb dat achteraf ook gezegd, wat beter uitgelegd. Op het moment zelf heb ik ook geen nee geschreeuwd, maar wel aangegeven dat ie me te snel ging. Niet zozeer omdat ik per se geen seks wilde, maar vooral omdat ik op zoek was naar een serieuze relatie en wilde weten waar ik aan toe was, en ik voelde me gewoon niet op m'n gemak. Hij gaf aan serieus te zijn en voor hem was daarmee de kous af, denk ik, terwijl ik nou niet meteen overtuigd ben alleen op basis van wat iemand zegt (zeker niet als het een man met een erectie is, die moet je altijd wantrouwen ). Als hij daarna het contact had verbroken had ik me ook wel gebruikt gevoeld. Niet dat ik dan aangifte had gedaan, want ik was er zelf bij, ik had ook gewoon stop kunnen zeggen, maar ik had me er denk ik wel flink rot over gevoeld. Maar goed, hij heeft het heel anders ervaren dan ik. Voor hem lag het simpel, ik vond hem leuk, hij mij, we waren allebei serieus, dus wat was het probleem? Terwijl ik op dat moment totaal niet ontspannen was en ik er eigenlijk altijd wel vanuit ging dat een man dat wel zou merken, maar dat is dus blijkbaar niet zo. Wat dat betreft zou het voor sommige vrouwen misschien handiger zijn als ze een groot spandoek mee zouden dragen met iets als "ik wil niet neuken, duidelijk?" of iets als "als je 'm voor m'n neus houdt bijt ik hem eraf". Dat komt wel over bij mannen denk ik, maar iets als 'het gaat te snel' blijkbaar niet. Misschien dacht hij wel dat ik meer voorspel wilde.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2008 09:20 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Dat is het probleem, en zie dat maar eens duidelijk te maken....
Meneer agent ze liegt....
Tuurlijk...
Meneer de rechter ze wilde zelf, en toen het zover kwam wilde ze niet meer
Tuurlijk.....

Niks ten kwade van de meiden/vrouwen die dit echt mee hebben gemaak, voor hun is het inderdaad heel erg. Maar als man verlies je al snel

Dat is dus echt niet waar. De meeste mannen die beschuldigd worden, zelfs als het terecht is, worden nooit veroordeeld wegens gebrek aan bewijs. Daarnaast worden vrouwen vaak zelf asl de schuldige gezien want tja, ze ging zelf mee naar z'n kamer, of ze droeg een kort rokje en ze was dronken, of ze wilde op het laatste moment niet meer en toen kon die jongen toch zeker niet meer stoppen?

quote:

Op vrijdag 1 februari 2008 09:06 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Er zijn ook voorbeelden van van onschuldig veroordeelden...
Ooit een boek gelezen: "valse zeden" van een bekende zeden advocaat
En 18 maanden is ech geen pretje.... Als verdachte van een zeden delict ben je daar echt niet geliefd, en zijn 18 maanden heel lang en zwaar

En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Overigens denk ik dat het goed is dat verkrachting gewoon bespreekbaar is. Niemand wordt er blij van om dit soort dingen in stilte mee te dragen en het is helemaal niets waar je je als slachtoffer over zou moeten schamen, je kan er niets aan doen. Iemand heeft iets bij je gedaan wat ie niet had moeten doen, het is hard als je je daar ook nog eens voor zou moeten schamen. Praten helpt mensen over het algemeen juist om dingen te verwerken. Daarnaast denk ik dat erover praten mensen bewuster maakt van risico's, mannen misschien bewuster van wat ze een vrouw aandoen met ongewenste seksuele handelingen en vrouwen van wat ze een man aandoen met gelogen beschuldigingen, en dat het mensen misschien weerbaarder maakt in zo'n situatie. Als je nooit stil staat bij de mogelijkheid van verkrachting (laat staan door een bekende), weet je in zo'n situatie zeker niet wat je moet doen. Natuurlijk heb je geen garantie dat je reageert zoals je zou willen als je er wel van tevoren over nagedacht hebt, maar al helpt het een klein beetje, dat is dan toch meegenomen.

Mannen die geen waarde hechten aan signalen dat het 'allemaal wat te snel gaat en ze liever wil wachten met seks', en hun wil aan de vrouw in kwestie opleggen door gewoon bij haar naar binnen te dringen zijn gewoon verkrachters en moeten keihard gestraft worden, ook al is er sprake van een voorgeschiedenis in de trant van zoenen en met elkaar mee naar huis gaan. Klootzakken en lafbekken zijn het.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 02:20 schreef Maeghan het volgende:

En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Het is ook niet mijn bedoelling mensen af te vallen die wel degelijk echt slactoffer zijn geworden...
Maar verkrachting is in theorie al ongewenst tongzoennen (utispraak hof Arnhem)

Maar de vraag is wat is nu ongewenst... achtaraf spijt krijgen ???
Standaard als je wat met een meisje wil een soort contact laten tekenen ????
Kom op dat is ook van de gekken

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 02:20 schreef Maeghan het volgende:
En hoe denk je dat de 18 maanden na een verkrachting zijn? Leuker dan 18 maanden cel?

Zoals je dit zegt, lijkt het net alsof je het niet erg vindt dat er wel eens een onschuldige jongen veroordeeld wordt. Ik hoop toch niet dat je dat bedoelde.

quote:

Op zondag 3 februari 2008 20:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Ik weet niet hoe je daarbij komt, misschien kleurt je persoonlijke ervaring dit oordeel, maar mijn persoonlijke ervaring en de verhalen die ik ken van daadwerkelijke slachtoffers die aangifte hebben gedaan zijn net even anders.
De manier waarop je als slachtoffer ondervraagd wordt, lijkt in veel gevallen op een berechting, er wordt meer dan eens gevraagd of je een en ander niet zelf veroorzaakt of uitgelokt hebt, ookal heb je al duidelijk verteld hoe het gebeurd is en is het vertellen op zich bijna net zo erg als het moment zelf.
Zeker als het in de relationele sfeer gebeurt moet je maar zien te bewijzen dat het tegen je wil was, immers je had een relatie met deze persoon toch?
Voor veel slachtoffers is het zo heftig dat ze afzien van vervolging omdat ze het gewoonweg niet aankunnen en de pijn en de uiteindelijke veroordeling weegt voor de slachtoffers vaak totaal niet op tegen de pijn en moeite die het hun kost om verhaal te doen en het proces door te maken.
Helemaal als de dader onder de achttien is, ik heb eens uitgezocht wat de potentiele straf zou zijn en dat kwam toen neer op een straf van 3 maanden en dan waarschijnlijk nog een taakstraf, plus 1500 boete. Nou, laat maar zitten dan.. wat het je kost als slachtoffer weegt daar niet tegenop.
Je hebt er ook geen idee van watvoor veroordelingen en opmerkingen je als slachtoffer naar je hoofd geslingerd krijgt als men er eenmaal lucht van krijgt, weinig mensen die er "normaal" mee om kunnen gaan.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 09:55 schreef dyna18 het volgende:

[..]

Zoals je dit zegt, lijkt het net alsof je het niet erg vindt dat er wel eens een onschuldige jongen veroordeeld wordt. Ik hoop toch niet dat je dat bedoelde.

Nee, natuurlijk niet. Op mij kwam het juist over alsof degene die ik citeerde 18 maanden wel een zware straf vond voor een verkrachter, vandaar.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 19:25 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nee, natuurlijk niet. Op mij kwam het juist over alsof degene die ik citeerde 18 maanden wel een zware straf vond voor een verkrachter, vandaar.

Eigenlijk wel....
Sorry dat ik het zo zeg... Maar met een gevangenisstraf los je dit niet op....
Berg hem maar 18 maanden op en daarna is het over....

NIET dus...
verplichte behandeling, met een garantie tot oplossing

Je verkrachting met volslagen onbekenden tot in detail delen vind ik toch ergens een beetje vreemd..en ik vind echt weinig dingen vreemd.
Kun je er wel zogenaamd overheen zijn, maar mijn ervaring is dat je daar nooit overheen komt. Je leert ermee leven.
Ik vind sommige verhalen alhier in elk geval griezelig.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 11:19 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Eigenlijk wel....
Sorry dat ik het zo zeg... Maar met een gevangenisstraf los je dit niet op....
Berg hem maar 18 maanden op en daarna is het over....

NIET dus...
verplichte behandeling, met een garantie tot oplossing

Tja, dat is een hele andere discussie. Lijkt me beter daar niet op in te gaan. Ik zei ook nergens dat het na 18 maanden over was, ik vind alleen 18 maanden geen passende straf voor een verkrachter.

quote:

Op woensdag 6 februari 2008 10:18 schreef MarMar het volgende:

[..]

verhaal

klopt helemaal, bij mij was de dader dan mijn vader en was het niet eenmalig maar jarenlang, toen ik eindelijk de moed had om het te vertellen is mijn moeder van mijn vader weggegaan.
Ik wilde aangifte doen maar werd zelf behandeld als een dader, ik was 11 jaar en mijn moeder zal me wel opgestookt hebben om wraak te nemen op mijn vader (die bij toeval ook nog een vriendin ernaast had maar dat wisten wij toen ze uit elkaar gingen nog niet).
Maar mijn vader is verhuisd, nog 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter en toen mijn nichtje ook aangifte wilde doen is hij gevlucht/verhuisd naar de philepijnen waar zijn huidige vrouw vandaan komt.

Hij is een rijk man en heeft eigenlijk niks hoeven te lijden terwijl mijn nichtje en ik levenslang hebben..

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 11:54 schreef SHE het volgende:
Je verkrachting met volslagen onbekenden tot in detail delen vind ik toch ergens een beetje vreemd..en ik vind echt weinig dingen vreemd.
Kun je er wel zogenaamd overheen zijn, maar mijn ervaring is dat je daar nooit overheen komt. Je leert ermee leven.
Ik vind sommige verhalen alhier in elk geval griezelig.

Maar iedereen gaat er anders mee om, ik heb het jarenlang verborgen gehouden, durfde het tegen niemand te zeggen, schaamde me dood.
Toen ik 15 was kreeg ik therapie bij het Riagg en daar heb ik geleerd dat ik me niet hoef te schamen, ik hem immers niks verkeerds gedaan, ik was nog maar een kind.

en het is niet dat ik het van de daken af schreeuw maar als het gesprek erover gaat vertel ik er wel over en vaak is het juist makkelijker om het via internet tegen vreemden te vertellen (hoewel ik weet dat mijn moeder en andere hier meelezen. ), ik heb een paar maanden terug voor het eerst alles verteld tegen mijn beste vriendin omdat die ernaar vroeg, ook ivm haar studie, ze wist alleen de grote lijnen maar niet hoe lang en wat er nou gebeurd was enzo.
Dan zit ik wel weer te janken en te shaken, nu niet om de een of andere reden.
Mijn schoonouders weten ook niet wat er nou allemaal is gebeurd, face to face met iemand waarvan je houd zoiets delen kost veel meer moeite en energie, tenminste, dat is mijn ervaring.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2008 17:42 schreef KD-fotografie het volgende:

[..]

klopt helemaal, bij mij was de dader dan mijn vader en was het niet eenmalig maar jarenlang, toen ik eindelijk de moed had om het te vertellen is mijn moeder van mijn vader weggegaan.
Ik wilde aangifte doen maar werd zelf behandeld als een dader, ik was 11 jaar en mijn moeder zal me wel opgestookt hebben om wraak te nemen op mijn vader (die bij toeval ook nog een vriendin ernaast had maar dat wisten wij toen ze uit elkaar gingen nog niet).
Maar mijn vader is verhuisd, nog 2 kinderen gekregen, een zoon en een dochter en toen mijn nichtje ook aangifte wilde doen is hij gevlucht/verhuisd naar de philepijnen waar zijn huidige vrouw vandaan komt.

Hij is een rijk man en heeft eigenlijk niks hoeven te lijden terwijl mijn nichtje en ik levenslang hebben..

Ik veroordeel niemand, maar denk je dat hij niet lijdt onder schaamte en schuld, en het feit dat hij zijn familie en bloedeigen dochter(s) niet meer kan zien, voor de rest van zijn leven?

Toevallig ken ik zo'n meisje dat beweerde verkracht te zijn, wat helemaal niet waar was.
Beweerde door een groep jongens verkracht te zijn, jongens waar ik later (vreemd hoe dat allemaal is gelopen) mee omging voor een tijdje. En die doen zulke dingen echt niet.
Maar zij heeft de neiging wel meer dingen te verzinnen. Verzon bijvoorbeeld ook dat zij met mijn ex gezoend en seks gehad had, zei tegen allemaal mensen (waaronder ook leraren ) dat ik tegen haar had gezegd dat ik van school af zou gaan.. allemaal dat soort dingen .

Mijn vroegere beste vriendin is wel echt verkracht, heeft er echt heel veel moeite mee gehad (logisch). Heel erg als mensen zomaar zulke dingen verzinnen

quote:

Op vrijdag 15 februari 2008 15:00 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
Toevallig ken ik zo'n meisje dat beweerde verkracht te zijn, wat helemaal niet waar was.
Beweerde door een groep jongens verkracht te zijn, jongens waar ik later (vreemd hoe dat allemaal is gelopen) mee omging voor een tijdje. En die doen zulke dingen echt niet.
Maar zij heeft de neiging wel meer dingen te verzinnen. Verzon bijvoorbeeld ook dat zij met mijn ex gezoend en seks gehad had, zei tegen allemaal mensen (waaronder ook leraren ) dat ik tegen haar had gezegd dat ik van school af zou gaan.. allemaal dat soort dingen .

Mijn vroegere beste vriendin is wel echt verkracht, heeft er echt heel veel moeite mee gehad (logisch). Heel erg als mensen zomaar zulke dingen verzinnen

Opsluiten tot haar 65-ste

quote:

Op zondag 3 februari 2008 20:45 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Klopt, maar hoe kun je onschuld bewijzen....
er word standaard van schuld uitgegaan

Ik ben zedenrapporteur voor de rechtbank en kan je zeggen dat dit redelijke onzin is. Zelfs als er een redelijk vermoeden is dat er iets is gebeurd: zonder direct bewijs wordt je in de meeste gevallen gewoon geseponeerd.

Wat de cijfers betreft: De meesten zedendaders ontkennen per definitie. Ik spreek er per maand zo'n 8 tot 12, waarbij er mogelijk 1 of 2 direct bekennen. in de andere gevallen ga ik dan net zo lang met ze in gesprek, tot ze durven toegeven wat er gebeurd is, beseffen dat hun belevingswereld van macht en onmacht niet de belevingswereld van het slachtoffer is.

Soms lees ik inderdaad een proces verbaal waarbij ik mijn twijfels heb over het verhaal van een slachtoffer, en dan laat ik de client het lekker uitzoeken met de advocaat. Maar de verhoudingen die genoemd zijn, zijn in mijn ervaring dus precies andersom!

quote:

Op vrijdag 15 februari 2008 13:33 schreef nVincible het volgende:

[..]

Ik veroordeel niemand, maar denk je dat hij niet lijdt onder schaamte en schuld, en het feit dat hij zijn familie en bloedeigen dochter(s) niet meer kan zien, voor de rest van zijn leven?

had ie eerder over na moeten denken...

Mike, ik doe het nu even hier aangezien het via pb niet bij je overkomt lijkt het.

Nee, ik vertel jou niet in details wat er gebeurd is en dat jij daarom niet geloofd dat niemand iets heeft gemerkt dan kan maar ga me aub nu niet zitten manipuleren in de hoop op details te krijgen.

Ik neem aan dat je met je eigen volwassen verstand wel kan bedenken wat er is gebeurd zonder dat ik jou alle details ga vertellen, zo niet, jouw probleem maar val mij er niet mee lastig!!

quote:

Op maandag 18 februari 2008 14:39 schreef KD-fotografie het volgende:
Nee, ik vertel jou niet in details wat er gebeurd is en dat jij daarom niet geloofd dat niemand iets heeft gemerkt dan kan maar ga me aub nu niet zitten manipuleren in de hoop op details te krijgen.

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

quote:

Op maandag 18 februari 2008 10:42 schreef An24 het volgende:

[..]

Ik ben zedenrapporteur voor de rechtbank ........
Soms lees ik inderdaad een proces verbaal waarbij ik mijn twijfels heb over het verhaal van een slachtoffer, en dan laat ik de client het lekker uitzoeken met de advocaat.

Dat bedoel ik....
hey het klopt niet..... Laat ik dan maar niks doen

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:05 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

Dat komt omdat we hier te maken hebben met het intelligente type pedofiel: Alles uitwissen wat je naar je eigen persoontje kan leiden. Jou naive instelling bevestigd in deze dus alleen de kunde van deze pedofiel

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:10 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Dat bedoel ik....
hey het klopt niet..... Laat ik dan maar niks doen

Fout! Maar jij kan er ook niets aan doen dat je niet verder kunt kijken dan je neus lang is, daar komen factoren als persoonlijkheid, intelligentie, empathisch vermogen en veel kennis van sociale bewegingen bij kijken

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:05 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Heeft niks met manipuleren te maken......

Kan er gewoon met mijn verstand niet bij dat als zoiets ergs gebeurt niemand wat merkt

Eigenlijk kan het me weinig bommen dat jij het niet geloofd, heb ik ooit iets met jou te maken ofzo waardoor je het idee hebt dat ik me moet gaan bewijzen tegenover jou?

Maar hij heeft het toegegeven hoor, gaf de schuld aan de drank en is verhuisd.

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:31 schreef An24 het volgende:

[..]

Dat komt omdat we hier te maken hebben met het intelligente type pedofiel: Alles uitwissen wat je naar je eigen persoontje kan leiden. Jou naive instelling bevestigd in deze dus alleen de kunde van deze pedofiel

Vind dit erg beschuldigend gaan klinken....
hoop niet dat je naar mij doelt

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:34 schreef An24 het volgende:

[..]

Fout! Maar jij kan er ook niets aan doen dat je niet verder kunt kijken dan je neus lang is, daar komen factoren als persoonlijkheid, intelligentie, empathisch vermogen en veel kennis van sociale bewegingen bij kijken

sorry maar zo komt het wel degelijk over
Zijn ook de dingen die ik regelmatig van het advocaten kantoor terug hoor

quote:

Op maandag 18 februari 2008 21:43 schreef KD-fotografie het volgende:

[..]

Eigenlijk kan het me weinig bommen dat jij het niet geloofd, heb ik ooit iets met jou te maken ofzo waardoor je het idee hebt dat ik me moet gaan bewijzen tegenover jou?

Maar hij heeft het toegegeven hoor, gaf de schuld aan de drank en is verhuisd.

Sorry dat het misschien anders overkomt.....
Je hoeft je tuurlijk niet de bewijzen....

Het is erg wat er gebeurt is

quote:

Op maandag 18 februari 2008 22:19 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

Vind dit erg beschuldigend gaan klinken....
hoop niet dat je naar mij doelt

Jij snapte niet waarom zoiets kan, dus ik leg je uit hoe zoiets wel kan.

Ik "beschuldig" je alleen van naiviteit, wat jij er verder bij voelt kan me niet zo veel schelen.

quote:

Op maandag 18 februari 2008 22:21 schreef MikeGSM het volgende:

[..]

sorry maar zo komt het wel degelijk over
Zijn ook de dingen die ik regelmatig van het advocaten kantoor terug hoor

Ja duh, veel advocaten verdedigen alles wat los en vast zit, als het ze maar eer, roem en geld oplevert Kom eens onder die steen vandaan joh!

quote:

Op donderdag 9 oktober 2008 16:35 schreef Glaskamer19 het volgende:
Ik ben een tijd lang druk geweest, daarom niet actief in dit topic. Ik heb er eigelijk dagelijks last van, met vragen. Op de een of andere manier kan ik het niet loslaten.... Het zit namelijk zo. Mijn vriendin is dus nu onder behandeling bij een psycholoog, en die heeft na onderzoek vastgesteld dat ze waarschijnlijk borderline heeft. Nu lees ik vaker dat borderline vrouwen vaker verkrachtingen verzinnen voor aandacht, of voor een soort wraak tegen die personen. Ook als ze verlaten worden. Ook op dit forum staan er verhalen genoeg over. En de dingen wat ik met haar deed kort daarna waren niet alleen intiem, maar waren sexuele handelingen. Nu is mijn vraag, hoe kom ik erachter? Op welke manier kan ik een gesprek erover beginnen? Ik weet het gewoon niet meer. Ik vind dat als je zoiets verteld tegen iemand, je niet kan verwachten dat die ander daar nooit meer iets over zegt.....

Ik hoop dat mijn post een beetje duidelijk is, want ik ga mij er gewoon shit over voelen

Je post is heel duidelijk.

Je antwoord daarentegen raakt nog niet de kern. Kijk, er is, los van het feit dat je gelezen hebt dat mensen die borderlinetrekken of bordeline hebben, een reden waarom jij dit vermoedt. Probeer dat eens te achterhalen. Sta gewoon een stil op de momenten waarop je dit idee/gevoel krijgt (dat is de manier om erachter te komen).

Hoe je een gesprek daarover begint? Gewoon door haar te vertellen dat je twijfels hebt over haar verhaal. Alleen door een ander hiermee te confronteren, kun je een oprechte reactie zien. En je bent echt wel in staat om te merken of iemand oprecht is of niet.

En dat je je er shit over gaat voelen, kan ik me voorstellen. Dat is volstrekt normaal. Er bestaat een mogelijkheid dat je het mis hebt. Maar aan de andere kant is er ook een mogelijkheid dat je het helemaal juist hebt.

Succes!

Ik heb een vriendin (26) die meerdere keren is verkracht, waarschijnlijk door een en dezelfde man, tegen mij (haar vriend, 28) en twee vriendinnen heeft ze het wel verteld, alleen ik ben de enige die er van weet dat het meerdere keren was. Ze is een heel open persoon en verteld eigenlijk altijd alles openlijk aan mensen. De keren dat ze verkracht was heeft ze het niet veel later aan mij verteld, niet over de zeik, meer rustig maar ze moest wel huilen, soms heeft ze er ook nachtmerries over. Ze wilt en durft niet naar de politie mede doordat ze weet dat er heel veel mensen zijn die het niet geloven en die vinden dat het alleen echt gebeurt kan zijn wanneer je er niet over praat, zoals de meeste op dit forum, toch is het echt gebeurt bij mijn vriendin want er is een keer een vriendin als ooggetuige bij geweest. Iedereen maakt zich zorgen over haar omdat ze het niet lijkt te verwerken, ze doet net alsof het helemaal niet zo erg was. Maar ik denk dat het haar opvreet van binnen. Eerst hadden we ook nog gewoon sex, alleen na een tijdje duurde het steeds even voordat we weer sex hadden, of als we dan sex hebben, wil ze ineens niet meer omdat ze dan moet huilen. Dus ik wil eigenlijk alleen duidelijk maken dat ik het grote onzin vind dat het alleen echt gebeurt kan zijn als een meisje het voor haarzelf houdt en er niks over zegt. Mijn vriendin is door die kortzichtige gedachtes van vele mensen nu te bang om er aangifte van te doen omdat ze bang is dat niemand haar zal geloven. Ze is ook bang dat ik haar niet geloof en dat ik stiekem denk dat ze liegt en aandacht probeert te krijgen. Hoevaak ik ook zeg dat ik haar echt geloof.

En nog een ding, de meiden die wel zo'n verhaal verzinnen om aandacht te krijgen zijn niet gelijk triest, waarschijnlijk krijgen die op een of andere manier een tekort van aandacht van familie, vrienden.. ga zo maar door, en denken ze dat de enige oplossing is om iets ernstigs te verzinnen, het is juist iets om je zorgen over te maken. Dus a.u.b. ga er niet gelijk vanuit als je vriendin of vrouw eerlijk er voor uit komt dat ze is aangerand of verkracht, dat het dan verzonnen is.

Reacties en vragen zijn welkom, respect-loze reacties reageer ik niet op.

quote:

Op donderdag 31 januari 2008 23:41 schreef floerp het volgende:
als je een verkrachting niet voorkomen kan ontspan je dan en geniet er van. mensen die zich hieraan houden zullen nooit verkracht cq. aangerand worden.

Even over deze opmerking. We schijnen nogal wat experts in dit topic te hebben, dus ik wilde wat vragen stellen, maar misschien eerst mijn eigen achtergrond. Ik ben zelf nooit verkracht en ik kan me er ook erg weinig bij voorstellen. Voor zo ver ik iets weet over mijn eigen bereidheid mijn fysieke integriteit te beschermen zou ik als het zou gebeuren volledig door het lint gaan; echter, ik ben fysiek niet zo sterk, dus ik ga waarschijnlijk strijdend ten onder.

Mijn vraag is: is het een zinvolle tactiek om te proberen psychologische schade zoveel mogelijk te beperken door je gewonnen te geven en er proberen niet aan te denken of je geest 'buiten' je lichaam te plaatsen (daadwerkelijk fysiek genieten acht ik onmogelijk)?

Verder, wat ik las in dit topic over dat ongewenst tongzoenen eveneens valt onder verkrachting vind ik een beetje absurd. Ik bedoel, ik wil niet zeggen dat het niet waar is, maar in dat geval ben ik wél verkracht. De eerste tongzoen die ik kreeg was ongewenst. Maar ja, dat is dan in de context van een date aan de afloop van een film en de jongen kreeg mijn subtiele signalen niet door dat ik hem eigenlijk niet aantrekkelijk vond... Het was totaal geen opzet en ik zou het ook geen verkrachting willen noemen eigenlijk.

Maar dat roept nog een vraag op. Is het mogelijk dat een jongen een meisje verkracht, d.w.z. psychologische schade aanbrengt door haar grenzen te overschrijden, maar dat de jongen niets kwaads in de zin had en gewoon bepaalde signalen niet goed oppakte? Hoe verloopt een proces als duidelijk wordt dat dit het geval was geweest? Natuurlijk moet je als jongen emotioneel behoorlijk blind zijn als je zoiets niet opmerkt, maar hij is dan wel schuldig als verkrachter. Wordt hij dan ook zo veroordeeld?

Hoezo stel je die vragen als je er nooit iets mee te maken hebt gehad?

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:51 schreef Black_Tulip het volgende:
Mijn vraag is: is het een zinvolle tactiek om te proberen psychologische schade zoveel mogelijk te beperken door je gewonnen te geven en er proberen niet aan te denken of je geest 'buiten' je lichaam te plaatsen (daadwerkelijk fysiek genieten acht ik onmogelijk)?

Is het een zinvolle tactiek? Hoor je jezelf wel praten?

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:58 schreef MNR het volgende:
Hoezo stel je die vragen als je er nooit iets mee te maken hebt gehad?

Dat het me nooit is overkomen wil niet zeggen dat het nooit zou gebeuren. Wie weet van zichzelf of een predator je wel of niet een aantrekkelijk slachtoffer vindt?

quote:

Is het een zinvolle tactiek? Hoor je jezelf wel praten?

Ja en kan je nu de vraag beantwoorden? Natuurlijk is een verkrachting heel naar en ik gok dat het er niet veel beter op wordt als je probeert wat er met je gebeurt te rationaliseren. Maar waarom is het vreemd dat ik gis naar het antwoord op de vraag? Het lijkt mij nogal belangrijk namelijk.

Ik ben overigens nogal van het rationaliseren van emoties, dus als je denkt dat ik onmenselijk kil overkom, komt het vast daardoor.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 18:06 schreef Black_Tulip het volgende:
Dat het me nooit is overkomen wil niet zeggen dat het nooit zou gebeuren. Wie weet van zichzelf of een predator je wel of niet een aantrekkelijk slachtoffer vindt?

Om ervan tevoren vanuit te gaan, is onlogisch. Stel je deze vragen omdat je mogelijk in je leven een keer verkracht kan worden?

quote:

Ja en kan je nu de vraag beantwoorden? Natuurlijk is een verkrachting heel naar en ik gok dat het er niet veel beter op wordt als je probeert wat er met je gebeurt te rationaliseren. Maar waarom is het vreemd dat ik gis naar het antwoord op de vraag? Het lijkt mij nogal belangrijk namelijk.

Ik ben overigens nogal van het rationaliseren van emoties, dus als je denkt dat ik onmenselijk kil overkom, komt het vast daardoor.

Om heel eerlijk te zijn, voel ik er niet zoveel voor om antwoord te geven op je vraag. Met alle respect.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 18:14 schreef MNR het volgende:
Om ervan tevoren vanuit te gaan, is onlogisch. Stel je deze vragen omdat je mogelijk in je leven een keer verkracht kan worden?

Ik ga uit van de statistische mogelijkheid. Wie is er nooit bang geweest voor een vliegtuig- of treinongeluk, terwijl de kans daarop zoveel kleiner is? Wat mij betreft is het niets minder dan volstrekt reeëel om als vrouw na te denken over wat verkrachting is en hoe jij ermee om zou gaan als het zou gebeuren.

quote:

Om heel eerlijk te zijn, voel ik er niet zoveel voor om antwoord te geven op je vraag. Met alle respect.

Dan geef je er geen antwoord op. Dat is geen probleem, al vraag ik me af waarom je de vraag niet zou willen beantwoorden. Een antwoord als "nee domme gevoelloze snol, hoe haal je het in je hoofd dat een vrouw door zich psychisch er proberen er buiten te stellen of het te rationaliseren het minder erg zou kunnen maken!? " zou ik ook accepteren hoor.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 18:33 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik ga uit van de statistische mogelijkheid. Wie is er nooit bang geweest voor een vliegtuig- of treinongeluk, terwijl de kans daarop zoveel kleiner is? Wat mij betreft is het niets minder dan volstrekt reeëel om als vrouw na te denken over wat verkrachting is en hoe jij ermee om zou gaan als het zou gebeuren.

Okay, thanks voor je antwoord. Het lijkt me wel een angstig leven als je daar allemaal rekening mee moet houden..

quote:

Dan geef je er geen antwoord op. Dat is geen probleem, al vraag ik me af waarom je de vraag niet zou willen beantwoorden. Een antwoord als "nee domme gevoelloze snol, hoe haal je het in je hoofd dat een vrouw door zich psychisch er proberen er buiten te stellen of het te rationaliseren het minder erg zou kunnen maken!? " zou ik ook accepteren hoor.

Ik geef geen antwoord omdat ik zelf verkracht ben (jaaaaren geleden) en ik heb zelf ook die tactiek toegepast. En het is voor mij gewoon ontzettend moeilijk om dat te vertellen aan iemand die heel rationeel op mij overkomt. Alsof die ander niet begrijpt of kan begrijpen wat ik heb doorgemaakt. Voor mij is het niet even iets als 'brood snijden' of 'melk halen bij de slager'.

En ik vind je geen gevoelloze snol, dan had ik die woorden wel gewoon in de mond genomen, maar het stuit me tegen de borst dat iemand hier zo luchtig over kan doen (jij dan in dit geval).

quote:

Op maandag 12 januari 2009 18:54 schreef MNR het volgende:
Okay, thanks voor je antwoord. Het lijkt me wel een angstig leven als je daar allemaal rekening mee moet houden..

Ik had er al rekening mee gehouden dat mijn post dat oordeel uit zou lokken. Nee, ik lijd geen angstig leven waarin ik voortdurend stil sta bij wat er zo allemaal tragisch mis zou kunnen gaan in het leven. Maar ik denk wel eens over dit soort dingen na. Natuurlijk kan je denken "brrr, ik word er alleen maar unhappy van als ik daaraan denk en tenslotte overkomt het mij toch niet, dus ik kan maar beter positief denken". Maar ik vertik het om verrast te worden als het me wél overkomt. Ja, verkrachting is naar, maar jij als ervaringsdeskundige kan waarschijnlijk bevestigen dat zoiets bij het leven hoort. Ik ben ervan overtuigd dat het gunstig is voor je als mens als je realistisch in het leven staat en beseft dat dergelijke catastrofes ieder mens kunnen gebeuren. En een beetje voorbereiding is natuurlijk ook niet verkeerd, voor zo ver dat mogelijk is.

quote:

Ik geef geen antwoord omdat ik zelf verkracht ben (jaaaaren geleden) en ik heb zelf ook die tactiek toegepast. En het is voor mij gewoon ontzettend moeilijk om dat te vertellen aan iemand die heel rationeel op mij overkomt. Alsof die ander niet begrijpt of kan begrijpen wat ik heb doorgemaakt. Voor mij is het niet even iets als 'brood snijden' of 'melk halen bij de slager'.

En ik vind je geen gevoelloze snol, dan had ik die woorden wel gewoon in de mond genomen, maar het stuit me tegen de borst dat iemand hier zo luchtig over kan doen (jij dan in dit geval).

Het spijt me als ik luchtig overkom. Ik vind zelf nuchter een beter woord, maar it is in the eye of the beholder. En ik begrijp het grote gat dat je waarschijnlijk voelt tussen je eigen heftige emoties en mijn rationele benadering. Aan de andere kant ben je waarschijnlijk ook niet gesteld op een "Ah gossie wat erg!!! "

Melk halen bij de slager lijkt me overigens niet zo'n geweldig idee

Nuchter vind ik ook een prima woord

quote:

Op maandag 12 januari 2009 20:13 schreef Black_Tulip het volgende:
Melk halen bij de slager lijkt me overigens niet zo'n geweldig idee

Haha, ja ik las het ook al terug, maar dacht, ik laat t ook gewoon lekker staan ook

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:51 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Maar dat roept nog een vraag op. Is het mogelijk dat een jongen een meisje verkracht, d.w.z. psychologische schade aanbrengt door haar grenzen te overschrijden, maar dat de jongen niets kwaads in de zin had en gewoon bepaalde signalen niet goed oppakte? Hoe verloopt een proces als duidelijk wordt dat dit het geval was geweest? Natuurlijk moet je als jongen emotioneel behoorlijk blind zijn als je zoiets niet opmerkt, maar hij is dan wel schuldig als verkrachter. Wordt hij dan ook zo veroordeeld?

Ik heb iets dergelijks gehad, jaren geleden, niet all the way gegaan, gelukkig, maar wel verder betast dan ik zelf fijn vond. Dus ik neem aan dat 'verkrachting' op die manier dan ook kan. Het is dubbel, aan de ene kant vind je dat een man moet stoppen bij een eerste nee, aan de andere kant blijf je toch dat gevoel houden dat je duidelijker had moeten zijn. Ik neem het hem in ieder geval niet kwalijk, we waren allebei erg jong en erg onervaren.