Was het maar alvast zomer
"het" gesprek is eindelijk achter de rug. Ik zag er zo tegenop omdat M. nogal de neiging kan hebben om alles meteen als een probleem met een benodigde oplossing te zien terwijl ik gewoon wil praten over, in dit geval, een tweede kind.
Maar goed, hij was er niet geheel positief over maar hij zegt zelf dat dat meer is omdat het nu zo goed gaat en hij het onbekende altijd vreest.
Tegen de tijd dat ik afgestudeerd ben wil ik aan de slag kunnen, bovendien is Ronja dan al weer vier jaar als ze een broertje of zusje zou krijgen.
Jaar twee en drie van mijn studie zijn makkelijk te plooien rondom zwangerschap en geboorte dus M. begon zelf al over "misschien maar eens gaan proberen in de zomervakantie en er in ieder geval over blijven praten".
Dus tot die tijd rammel ik hier maar een beetje mee