quote:
Dit moet ik trouwens weer terugnemen. Ik ben vanmiddag wel met veel plezier in een winkel geweest.
Van de week ben ik naar de meest gerenommerde boekhandel van ons stadje gegaan om voor het Prul een boekje met het kerstverhaal te kopen. Ik zag daar enkel een boekje voor de wat oudere kinderen liggen, dus vroeg ik de verkoopster er om.
"Een boekje met een kerstverhaal voor de allerkleinsten zegt u? Die hebben we hele leuke hoor!"
Ze kwam terug met een stapeltje boekjes over sneeuwmannen, met kinderen die liedjes onder de kerstboom zongen en over de kerstman zelf natuurlijk.
"Nee, die bedoel ik niet. Ik bedoel een boekje met hét kerstverhaal."
Niet begrijpend keek ze me aan. "Maar dit zijn toch allemaal kerstverhalen?"
Toen we verder liepen door de stad kwamen we ook nog een zogenaamde 'Centenklaas' tegen, die jolig "Ho Ho Ho" riep en naar ons zwaaide. Gelukkig stak Prulleke meteen haar kleine middelvingertje op, zoals ik haar van tevoren geleerd had.
Enfin.
Vandaag dus, na mijn laatste comment, toen het Prul net wakker was geworden, zijn we naar de Intratuin gegaan om een klosje draad te kopen. Van dat draad dat je gebruiken kunt om zelf kerstkransen te maken. Hulst, dennetakken en mooie stukjes hout hadden we gisteren al verzameld in het bos. (Toevallig zag ik die avond op teletekst dat er door de politie Noord-Brabant ZW extra gecontroleerd werd op het roven van kerstversiering uit het bos. Maar wij zijn nu eenmaal het soort mensen die deze dingen doet. Niet omwille het roven of vanwege het geld, maar omdat dit nu juist zo'n gezellige en fijne traditie is. En een paar takjes hulst en dennentakken in zo'n groot bos...)
Onze Intratuin ligt, zoals gebruikelijk, juist buiten de stad. En om daar te komen moet er eerst een tocht langs koude en gure weilanden worden afgelegd. Dat is helemaal niet erg, dat maakt het allemaal juist des te mooier. We hadden ons Prulleke eerst goed verpakt in een dikke jas, muts en sjaal en toen haar rode wangetjes dik ingesmeerd met vet. Het leek ons zo net een kerstpoppetje.
Toen wij gedrieën dan langs de weide liepen, geen hoornvee meer te zien en de rijp dik op het gras, zagen we van verre reeds de feestelijke verlichting van de Intratuin. Boven dit alles uit straalde een grote ster ons al toe. Nog voor de ingang stond een grote houten stal! Vol verwachting keek ik A. aan. Het zal toch niet? Jawel! Die fijne mensen van de Intratuin hadden daar een
levende kerststal gebouwd, met échte schapen, koeien (2 stuks), konijnen, duiven en een ezelin met haar jong. Natuurlijk was de H. Familie ook aanwezig, die was uiteraard niet levend, maar wel van een zo op het blote oog te beoordelen uitstekende kwaliteit gips. En boven dat alles uit, in de nok van de stal, een engel die met haar armen een lint gestrekt hield waarop stond "GLORIA IN EXCELSIS DEO". Waarachtig, dacht ik. Het kan dus allemaal nog wel. De dieren waren ook allen heel mak en lieten zich gewillig aaien, en Prulleke wees, zonder een fout te maken, achtereen het kindje Jezus, Maria, Jozef en de Engel aan.
Maar de pret was nog lang niet voorbij! Toen we daarop naar binnen gingen zagen we achtereenvolgens: Een kabouterhuisje met bewegende kabouters, een dikke kabouter er voor gezeten die de mensen een verhaaltje voorlas. Er was een dikke boom op het kabouterhuisje gevallen, en de kabouters waren druk in de weer de schade te herstellen. Ademloos stond Prul voor het kabouterhekje te kijken.
Vervolgens kwamen we langs Waterwereld, waar allerlei mooie tropische vissen alsook schildpadden te zien waren. Niet in hun slaapverwekkende "natuurlijke" omgeving, maar in prachtige aquaria, met scheepswrakken en verloren steden die de bodem sierden. Sommige van die scheepswrakken hadden zelfs een klein lampje van binnen, hetgeen ze een mysterieuze uitstraling gaf.
Weer iets verderop: een diorama in kerstsfeer, met treintjes die door de sneeuw reden en een ijsbaan waarop kleine poppetjes met elkander dansten. Dat diorama was zo uitgebreid dat ik er nu niet verder over kan uitweiden, maar het Prul kon er in ieder geval niet genoeg van krijgen.
Ook zagen we -en dit alles allemaal trouwens nog steeds geheel kostenloos en in een aangenaam verwarmde omgeving- bewegende ijsberen en zeeleeuwen in een decor van ijs, en tot slot van rekening nog het huis van Hans en Grietje. Dit was niet van koek, zoals in het sprookje, maar er was wél weer een gele glijbaan bij.
Nu zullen jullie vast zeggen: "Die LXIV, die zuigt weer wat uit zijn duim." Maar nee, het is heus waar en ook morgen vast nog allemaal te zien in Halsteren. En dan heb ik alle kleine bezienswaardigheden nog niet eens genoemd.
Uiteindelijk stond A. in de rij om het klosje draad (slechts 79 cent) te gaan betalen, kijk ik nog even in het rekje met boeken dat er staat. En wat ligt daar tussen? Een mooi, klein boekje over het kerstverhaal, met mooie pasteltekeningen en helemaal volgens de traditie verteld. Met een harde kaft voor maar 2.45, dus ook helemaal niet te duur.
![]()
Beste lieve mensen van TTK, ik kom op mijn woord van vanmiddag terug, winkelen hoeft helemaal niet naar te zijn, in ieder geval niet bij de Intratuin® in Halsteren. Vergadert u geen geld op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen, maar geeft het uit bij de Intratuin® in Halsteren waar ze noch mot noch roest verderft, en waar de dieven niet doorgraven noch stelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door LXIV op 18-12-2007 23:05:49 ]