Cradle To Cradle --> Waste Equals Food!

Een paar weken geleden een aflevering van Tegenlicht, dat ging over een geheel nieuwe industiele filosofie, althans geheel nieuw voor mij. Bedacht door een industial designer William McDonough en Chemist Michael Braungart.

Deze twee personen zijn op een briljante gedachte gekomen, simpel samen te vatten als Waste Equals Food! Wat ze willen bewerkstelligen is dat de moderne industrie geen producten ontwerpt en maakt, waarbij het uiteindelijke rustplaats van zo'n product de afval hoop zal zijn _{Wat deze heren Cradle to grave noemen}, maar waarbij je door het gebruik maken van het juiste ontwerp en de juiste materialen je uit eindelijk 2 soorten afvalstoffen produceerd.

Biologische voedingstoffen, wat zonder problemen de natuur in kan en technologische voedselstoffen, welke je kan gebruiken om weer nieuwe producten van kan maken. _{Cradle to Cradle}

Dat laatste moet je niet verwarren met recyclen, wat deze twee heren "downcyclen" noemen, want het verzamelen van plastieks en verwerken tot bijvoorbeeld verkeerspaatjes, voorkomt niet dat dat plastiek op de afval hoop komen, maar stelt het enkel uit!

Dit alles is niet enkel een filosofie meer, want het wordt al in praktijk gebracht door bedrijven als Ford en Nike, maar ook China en nu ook in Nederland worden er steeds meer projecten gestart met Cradle To Cradle of Waste Equals Food gedachte als drijvende kracht achter die projecten.

Wat me opviel van deze filosofie is hoe bizar simpel het is. McDonough en Braungart hebben gewoon naar de natuur gekeken, waarbij het hun opviel, dat de natuur helemaal niet zo netjes omgaat met voedingstoffen dan men wel eens denkt, enkel zorgt de natuur er wel voor, dat het via gesloten kringlopen weer daar terecht komt waar het moet. Kij naar bomen die bloesem of bladeren verliezen.

Anyways, ik ben net begonnen in hun boek "Cradle to Cradle" dus de preciese details weet ik ook nog allemaal niet, maar deze filosofie verwoord tot nu toe veel vragen en gedachten die ik had over al die tegenstellingen als Industrie en Milieu, Overbevolking en consumptie vermindering enz.

Iemand anders die hier over heeft gehoord/gelezen/gezien en net als mij erg enthousiast zijn geworden? Of juist niet?

Zoals Tegenlicht al in hun samenvatting aangeeft Cradle to Cradle, een wereld waarin afval voedsel wordt en waarin consumenten geen vervuilers meer zijn. Utopie of werkelijkheid?

Zou dit inderdaad industrieel ontwerp, productie en consumptie zo kunnen veranderen, dat wij als mens geen vervuilers zullen zijn, maar juist een intergraal onderdeel kunnen worden met de rest van de planeet of is dit idd een Utopie?

http://www.mcdonough.com/cradle_to_cradle.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Cradle_to_cradle
http://planetprosperity.org/cradle-2-cradle/index.php
http://www.mbdc.com/index.htm
http://kleureneconomie.nl/cradle2cradle

_{Kon hier nog geen topic voor vinden, mocht dit wel zo zijn, dan past ik het daar wel in. Oh ja, ik vond dit eigenlijk wel bij de wetenschap horen, maar zo niet, schop het maar waar het dan wel thuishoort.}

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 15:02 schreef The_stranger het volgende:

[..]

Cradle to Cradle

Niet zo'n groot topic geworden, slechts 30 replies en natuurlijk al weer wat ouder...

Kom ik aan...een jaar later.

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 16:17 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Het is zo simpel
[..]

dat je je afvraagt waarom het tot 2007 geduurd heeft voordat er serieus aandacht aan word besteed.

Daar gaan ze op in, in dat boek dus. Het waarom dat de industrie (of eigenlijk de geindustrialiseerde samenlevingen) nog steeds op deze zelfde manier producten ontwerpen, produceren enz als pak weg 150 jaar geleden. Best een boeiende theorie tot nu toe. (Ben nog in dat gedeelte van het boek bezig.)

quote:

Op vrijdag 7 december 2007 19:01 schreef Forno het volgende:

[..]

Industriele bobo's zijn niet kortzichtig, ze volgen de grillen van de markt.

Je moet investeren in nieuwe ideeen en technieken. Dat kost research en dus geld. Deze kosten moeten eerst worden terugverdiend. Dus is het product in het begin duurder dan mainstream producten.

Dat er nu langzaam draagvlak ontstaat voor milieuvriendelijkere producten (nog steeds heel beperkt), ligt niet alleen aan de houding van industriele bobo's, maar in grote mate aan de houding van de consument c.q. maatschappij. Die bepaald uiteindelijk wat hij of zij koopt. Eigenlijk is de consument heel kortzichtig.

_{En dat geef ik zelf meteen toe als consument zijnde.}

Klopt ook wel, maar de consument heeft uiteraard wel iets minder te kiezen dan algemeen wordt gedacht. Wij als consument _{In het boek wordt trouwens uitgelegd dat wij maar bar weinig consumeren, ongeveer 5% van de grondstoffen die in een gemiddeld product zit, de rest wordt afval!} kunnen enkel kopen wat de industrie ons aanbied.

Maar uiteindelijk zal onze "mind-set" moeten veranderen, dat we op een andere manier naar produceren en consumeren gaan kijken, dan kan er iho pas echt wat veranderen.
Want eigenlijk alles wat we tegenwoordig doen, ook qua "milieuvriendelijke" producten is gebasseerd op de visie die men had tijdens de Industriele-revolutie, als in, er zijn grondstoffen te over en de "moeder natuur" zal het allemaal zelfs en snel weer vernieuwen, terwijl we nu best weten dat dat niet zo is.

Het zal dus idd van 2 kanten moeten komen, de industrie moet anders willen gaan produceren. _{En als de Cradle to Cradle methode werkt en dus uiteindelijk goedkoper, daar grondstoffen telkens weer geherbruikt kunnen worden enz dan lijkt me dat kunnen} Maar ook de consument moet anders willen consumeren. _{Weg-werp-consumeren zeg maar}