[Beta] huiswerk en vragen topic

quote:

Op donderdag 13 december 2007 09:43 schreef thabit het volgende:

[..]

Je kunt het zo gek niet bedenken of het is wel op Wikipedia te vinden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Worteltrekken

Ja maar dat is wel veel werk zonder rekenmachine volgens mij en ik heb niet zo veel tijd.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 09:43 schreef Viking84 het volgende:
Hmpff, mijn rekenmachine met wortelfunctie is op lsterven na dood en ik kan geen online rekenmachines vinden die de wortel berekenen (ze hebben iig geen worteltoets).

Tja, het feit dat je on-line bent wijst erop dat er een zeer krachtige rekenmachine recht voor je neus staat.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 09:45 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Ja maar dat is wel veel werk zonder rekenmachine volgens mij en ik heb niet zo veel tijd.

http://www.google.com/search?q=sqrt%285%29

Lees ook:
http://www.google.com/intl/en/help/features.html#calculator

quote:

Op donderdag 13 december 2007 09:40 schreef thabit het volgende:

[..]

Als de noemer graad n heeft zal de teller graad (hooguit) n-1 hebben.

Ja, hooguit... maar daar gaat het juist om, ik moet de juiste vorm hebben en niet de keuze uit meerdere.

_{edit: ik heb het antwoord net van een wisfaq terug, ik denk ik op fok toch niet het juiste antwoord had gekregen}

quote:

Op donderdag 13 december 2007 11:22 schreef McGilles het volgende:

[..]

ik denk ik op fok toch niet het juiste antwoord had gekregen

Als je op toekomstige vragen hier nog antwoord wilt krijgen moet je vooral dit soort opmerkingen maken.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 10:34 schreef Iblis het volgende:

[..]

http://www.google.com/search?q=sqrt%285%29

Lees ook:
http://www.google.com/intl/en/help/features.html#calculator

Heb inmiddels al ontdekt dat je met de sqrt-toets van de Windows calculator de wortel berekent . Vond het al zo raar dat op geen enkele online calculator een wortel-toets te vinden was.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 12:07 schreef GlowMouse het volgende:
De standaarddeviatie kun je trouwens niet 'berekenen', mocht dat er wel staan, kun je beter een ander boek of andere cursus nemen.

Hoe bedoel je? Bedoel je dat je hem hooguit kunt 'benaderen'? Ik gebruik geen boek. Ik moest een onderzoek doen voor mijn studie en de resultaten daarvan moesten statistisch verwerkt worden. Het is even geleden dat ik statistiek heb gehad (en ik was er ook niet bijster goed in), dus ik heb even gekeken op Wiswijzer.nl hoe het ook alweer zat.

Wat is het doel van het statistisch onderzoek? Want iets zegt me dat als je – zoals ik overigens veel mensen zie doen – louter rijtjes data invoert zonder een zinnige interpretatie aan te kunnen geven, je het net zo goed kunt nalaten. Is iedereen al blij als de standaardafwijking bekend is, ook al zeg je er verder niets over?

quote:

Op donderdag 13 december 2007 11:41 schreef thabit het volgende:

[..]

Als je op toekomstige vragen hier nog antwoord wilt krijgen moet je vooral dit soort opmerkingen maken.

Ik denk niet dat ik ze nog hier dan post nee, met zulke kinderachtige reacties als deze.
Mijn mening is gewoon dat ik weinig kans van slagen heb hier, niks ergs aan toch?

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 08:09 schreef McGilles het volgende:

[..]

Ik denk niet dat ik ze nog hier dan post nee, met zulke kinderachtige reacties als deze.
Mijn mening is gewoon dat ik weinig kans van slagen heb hier, niks ergs aan toch?

Je zou ook iets minder vooringenomen en hautain kunnen reageren. Als je iets terugbladert door deze topic en vorige zie je dat jouw vraag duidelijk wel binnen het bereik van de kennis van enigen in deze topic lag. Dat ze soms niet online zijn en daardoor niet zo snel antwoord geven, of dat het antwoord jou niet zint, dat is een tweede.

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 08:09 schreef McGilles het volgende:

[..]

Ik denk niet dat ik ze nog hier dan post nee, met zulke kinderachtige reacties als deze.
Mijn mening is gewoon dat ik weinig kans van slagen heb hier, niks ergs aan toch?

Dan heb je veel te snel je mening klaar, die bovendien nergens op gebaseerd is want de mensen die hier regelmatig antwoorden hebben voldoende kennis om (zo goed als) élke vraag van jou te beantwoorden, maak je maar geen zorgen. Get off your high horse man. .

Hoi, ik ben weer bezig met meetkunde,topologie en dergelijke ( voor diegene die het boek kennen, heb ik Nakahara gekocht ) Daarin werd iets opgerakeld wat me nooit helemaal duidelijk is geworden.

In de verzamelingenleer heb je open en gesloten verzameling, wat je intuïtief bekijkt als "een gesloten verzameling bevat haar grens, en een open verzameling niet. Elementen uit een topologie heten "open". Is dit per definitie ? Een deelverzameling van X is gesloten als haar complement in de topologie van X ligt. Dan kom ik uit op het idee dat de lege verzameling en X beide zowel open als gesloten zijn.

Dat kan ik niet helemaal rijmen met het idee uit het begin, dat een gesloten verzameling haar eigen grens bevat. Een verzameling kan toch niet zowel wel als niet haar grens bevatten?

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 17:13 schreef Haushofer het volgende:
Hoi, ik ben weer bezig met meetkunde,topologie en dergelijke ( voor diegene die het boek kennen, heb ik Nakahara gekocht ) Daarin werd iets opgerakeld wat me nooit helemaal duidelijk is geworden.

In de verzamelingenleer heb je open en gesloten verzameling, wat je intuïtief bekijkt als "een gesloten verzameling bevat haar grens, en een open verzameling niet. Elementen uit een topologie heten "open". Is dit per definitie ? Een deelverzameling van X is gesloten als haar complement in de topologie van X ligt. Dan kom ik uit op het idee dat de lege verzameling en X beide zowel open als gesloten zijn.

Dat kan ik niet helemaal rijmen met het idee uit het begin, dat een gesloten verzameling haar eigen grens bevat. Een verzameling kan toch niet zowel wel als niet haar grens bevatten?

Ja, de open deelverzamelingen van een topologische ruimte zijn per definitie de elementen van de toplogie. De lege verzameling en X zijn beide inderdaad zowel open als gesloten.

Dat een gesloten verzameling haar grens bevat en een open verzameling niet is een intuitie die je wel op de juiste manier moet begrijpen; zoals bij elke intuitie kan dat eigenlijk alleen maar door veel voorbeelden gezien te hebben. Neem nu bijvoorbeeld de ruimte X die bestaat uit de twee intervallen (0,1) en [2,3], als deelruimte van de verzameling reele getallen. Hierin zijn de beide verzamelingen (0,1) en [2,3] zowel open als gesloten. En als je voor X de verzameling van alle gehele getallen neemt, wederom als deelruimte van R, dan is elke deelverzameling van X zowel open als gesloten (de topologie noemen we in dat geval discreet).

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 17:13 schreef Haushofer het volgende:
Hoi, ik ben weer bezig met meetkunde,topologie en dergelijke ( voor diegene die het boek kennen, heb ik Nakahara gekocht ) Daarin werd iets opgerakeld wat me nooit helemaal duidelijk is geworden.

In de verzamelingenleer heb je open en gesloten verzameling, wat je intuïtief bekijkt als "een gesloten verzameling bevat haar grens, en een open verzameling niet. Elementen uit een topologie heten "open". Is dit per definitie ? Een deelverzameling van X is gesloten als haar complement in de topologie van X ligt. Dan kom ik uit op het idee dat de lege verzameling en X beide zowel open als gesloten zijn.

Dat kan ik niet helemaal rijmen met het idee uit het begin, dat een gesloten verzameling haar eigen grens bevat. Een verzameling kan toch niet zowel wel als niet haar grens bevatten?

Ah, topologie . Ik vond het één van de mooiste vakken die ik tijdens m'n studie heb gehad, heb later nog eens een exemplaar van het studieboek gekocht en heb genoten van het herlezen. Dat wou ik maar even kwijt, thabit heeft natuurlijk al antwoord gegeven .

Het volgende onderwerp is wat esoterisch, maar omdat ik wel enige fiducie heb in het inzicht van de aanwezigen hier, toch maar een gooi. Het hangt is wat informatica-achtig, maar dan op z'n wiskundig. Informatici zijn dol op eindige automaten en reguliere talen. Nu heeft een aantal mensen een wat wiskundige benadering hiervoor genomen.

We hebben een eindige, niet-lege verzameling V, het alfabet. Dit alfabet bevat een speciaal teken ɛ, dat het ‘lege woord’ is. De elementen uit die verzameling noemen we letters, waarmee we woorden maken. Een woord is een opeenvolging (concatenatie) van letters. Als a, b en c letters zijn is abc een woord. Concatenatie is associatief. Twee woorden kunnen we ook concateneren. We hebben een operator *, de Kleene-ster, die de verzameling van alle woorden over een alfabet geeft, dus V*; dit is inclusief het lege woord.

Dat is allemaal gesneden koek, denk ik. Algebraïsch gezien is V* de vrije monoïde voortgebracht door V. Goed, dat kan ik nog bijbenen met mijn algebraïsche kennis; neem nu die vrije monoïde V* en een zekere semiring A. Zeg dat r V* afbeeldt op A. Dan noemen we r een formele machtreeks (nu weet ik volgens mij dat je je daarbij in beginsel niet druk maakt om convergentie en dergelijke, maar louter om de eigenschappen als reeks zelf). Het gaat nu als volgt verder: De waarden van r worden genoteerd als (r, w), waarbij w \in V* en r zelf wordt als formele som geschreven:



(r, w) worden ook wel de coëfficiënten van de machtreeks genoemd. r is in dit geval een machtreeks met (niet-commutatieve) variabelen in V.

Het gaat nog verder, waarbij ook verzamelingen van alle machtreeksen van V* naar A worden beschouwd, evenals een reeks van zulke elementen die naar een limiet convergeert – maar dat is van later zorg. Momenteel zie ik vooral even niet de logica van de notatie, noch waarom je zoiets zou willen. En ik zie het al helemaal niet voor me. Sterker nog, zelfs met een klein alfabetje {a, b} er zelf iets zinnigs van proberen te maken lijkt me al niet echt te lukken. Is er dus iemand die me een voorbeeldje verschaffen kan? Of ziet waarom dit zinnig is, wat het idee erachter is? Ik krijg m'n vinger niet echt achter deze constructie. Ik zie wel dat het een afbeelding is, maar wat ik er nu precies mee moet…

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 09:31 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Dan heb je veel te snel je mening klaar, die bovendien nergens op gebaseerd is want de mensen die hier regelmatig antwoorden hebben voldoende kennis om (zo goed als) élke vraag van jou te beantwoorden, maak je maar geen zorgen. Get off your high horse man. .

Misschien heb je wel gelijk, ik zit met het volgende probleem dus dan toch nog ff posten:

Primitieve van:

1/(x^6+1)

Volgens mij zie ik iets over het hoofd want zo moeilijk ziet hij er niet uit.

ik doe een gooi naar het ontbinden van het beestje in de noemer

(1+x⁶) =

(1+x²)*(1-x²+x⁴) =

(1+x²)*(1-√2*x+x²)*(1+√2*x+x²)

breuksplitsen primitieveren op ln termen en arctangenten uitkomen enz.

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 17:26 schreef thabit het volgende:

[..]

Ja, de open deelverzamelingen van een topologische ruimte zijn per definitie de elementen van de toplogie. De lege verzameling en X zijn beide inderdaad zowel open als gesloten.

Dat een gesloten verzameling haar grens bevat en een open verzameling niet is een intuitie die je wel op de juiste manier moet begrijpen; zoals bij elke intuitie kan dat eigenlijk alleen maar door veel voorbeelden gezien te hebben. Neem nu bijvoorbeeld de ruimte X die bestaat uit de twee intervallen (0,1) en [2,3], als deelruimte van de verzameling reele getallen. Hierin zijn de beide verzamelingen (0,1) en [2,3] zowel open als gesloten. En als je voor X de verzameling van alle gehele getallen neemt, wederom als deelruimte van R, dan is elke deelverzameling van X zowel open als gesloten (de topologie noemen we in dat geval discreet).

Waarom is een interval [a,b] in R open? Die is toch per definitie gesloten omdat je a en b ook in je deelverzameling meeneemt? Als bijvoorbeeld X=R en je neemt de open intervallen (-oo,a) en (b,+oo), dan ligt de unie van deze verzamelingen in de topologie, neem ik aan ( in ieder geval in de wat ze hier de "usual topology" noemen) . Het complement [a,b] is dan toch gesloten? Of heeft dat te maken dat de discrete topology de verzameling van alle deelverzamelingen is van X, dus ook de intervallen [a,b] ?

En ik probeer een beetje vat te krijgen op waarom je in je definitie een eindige intersectie gebruikt, en dat oneindige unie's wel toegestaan zijn.

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 20:48 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Ah, topologie . Ik vond het één van de mooiste vakken die ik tijdens m'n studie heb gehad, heb later nog eens een exemplaar van het studieboek gekocht en heb genoten van het herlezen. Dat wou ik maar even kwijt, thabit heeft natuurlijk al antwoord gegeven .

Ja, ik vind het erg interessant, maar je merkt wel dat omdat je bepaalde concepten al tijden in een specifieke vorm gebruikt, het soms lastig is om het abstracter te bekijken In dat opzicht had ik beter systematisch wiskundevakken kunnen volgen, dan was ik meer bekend en comfortabel geweest met bepaalde stukken wiskunde.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 13:11 schreef Iblis het volgende:
Wat is het doel van het statistisch onderzoek? Want iets zegt me dat als je – zoals ik overigens veel mensen zie doen – louter rijtjes data invoert zonder een zinnige interpretatie aan te kunnen geven, je het net zo goed kunt nalaten. Is iedereen al blij als de standaardafwijking bekend is, ook al zeg je er verder niets over?

Dat mag de prof maandag doen .

Nog even gauw een ander topologievraagje: Er wordt gesteld dat een functie f: X --> Y continu is als f^-1(U) --> V, waarbij U een open deelverzameling is van een topologische ruimte Y en V een open deelverzameling is van een topologische ruimte X. Nou begrijp ik prima dat dat overeenkomt met mijn eerdere opvattingen over continuïteit ( vooral door voorbeeldjes te nemen van functies die in 1 punt niet continu zijn, dus bijvoorbeeld f(x)= a-x als x<=0 en f(x)=b-x x>0 waarbij a niet gelijk is aan b ),maar waarom exact werkt dit alleen goed met de inverse functie? Schijnbaar werkt de constructie niet met f zelf, maar waarom precies niet?

Ben wel lekker op dreef hé

Ah, ok, ik zat al dergelijke voorbeeldjes net te bekijken, maar deze is erg mooi. Dank je wel

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 22:16 schreef Iblis het volgende:
Het volgende onderwerp is wat esoterisch, maar omdat ik wel enige fiducie heb in het inzicht van de aanwezigen hier, toch maar een gooi. Het hangt is wat informatica-achtig, maar dan op z'n wiskundig. Informatici zijn dol op eindige automaten en reguliere talen. Nu heeft een aantal mensen een wat wiskundige benadering hiervoor genomen.

We hebben een eindige, niet-lege verzameling V, het alfabet. Dit alfabet bevat een speciaal teken ɛ, dat het ‘lege woord’ is. De elementen uit die verzameling noemen we letters, waarmee we woorden maken. Een woord is een opeenvolging (concatenatie) van letters. Als a, b en c letters zijn is abc een woord. Concatenatie is associatief. Twee woorden kunnen we ook concateneren. We hebben een operator *, de Kleene-ster, die de verzameling van alle woorden over een alfabet geeft, dus V*; dit is inclusief het lege woord.

Dat is allemaal gesneden koek, denk ik. Algebraïsch gezien is V* de vrije monoïde voortgebracht door V. Goed, dat kan ik nog bijbenen met mijn algebraïsche kennis; neem nu die vrije monoïde V* en een zekere semiring A. Zeg dat r V* afbeeldt op A. Dan noemen we r een formele machtreeks (nu weet ik volgens mij dat je je daarbij in beginsel niet druk maakt om convergentie en dergelijke, maar louter om de eigenschappen als reeks zelf). Het gaat nu als volgt verder: De waarden van r worden genoteerd als (r, w), waarbij w \in V* en r zelf wordt als formele som geschreven:
[ code verwijderd ]

(r, w) worden ook wel de coëfficiënten van de machtreeks genoemd. r is in dit geval een machtreeks met (niet-commutatieve) variabelen in V.

Het gaat nog verder, waarbij ook verzamelingen van alle machtreeksen van V* naar A worden beschouwd, evenals een reeks van zulke elementen die naar een limiet convergeert – maar dat is van later zorg. Momenteel zie ik vooral even niet de logica van de notatie, noch waarom je zoiets zou willen. En ik zie het al helemaal niet voor me. Sterker nog, zelfs met een klein alfabetje {a, b} er zelf iets zinnigs van proberen te maken lijkt me al niet echt te lukken. Is er dus iemand die me een voorbeeldje verschaffen kan? Of ziet waarom dit zinnig is, wat het idee erachter is? Ik krijg m'n vinger niet echt achter deze constructie. Ik zie wel dat het een afbeelding is, maar wat ik er nu precies mee moet…

Waarschijnlijk moet je wat verder lezen in het boek om daar achter te komen.

quote:

Op zaterdag 15 december 2007 13:46 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Waarom is een interval [a,b] in R open? Die is toch per definitie gesloten omdat je a en b ook in je deelverzameling meeneemt? Als bijvoorbeeld X=R en je neemt de open intervallen (-oo,a) en (b,+oo), dan ligt de unie van deze verzamelingen in de topologie, neem ik aan ( in ieder geval in de wat ze hier de "usual topology" noemen) . Het complement [a,b] is dan toch gesloten? Of heeft dat te maken dat de discrete topology de verzameling van alle deelverzamelingen is van X, dus ook de intervallen [a,b] ?

En ik probeer een beetje vat te krijgen op waarom je in je definitie een eindige intersectie gebruikt, en dat oneindige unie's wel toegestaan zijn.

In R is elk interval [a,b] gesloten, maar ik de ruimte X die ik beschreef is [2,3] behalve gesloten ook open (het is immers de doorsnede van bijvoorbeeld (1,4) met X).

Als je oneindige doorsneden zou toestaan, dan zouden in R verzamelingen bestaande uit 1 punt open zijn. {0} is immers de doorsnede van alle open intervallen die 0 bevatten.

Ik weet niet of ik hier goed zit maar een nieuw topic openen vond ik onzin.

Heeft iemand een samenvatting van het boek : Sportmarketing , voor mij. Het gaat hier om een boek van een HBO studie. Het is vrij nieuw en op internet is niets te vinden

quote:

Op zaterdag 15 december 2007 14:03 schreef Haushofer het volgende:
Nog even gauw een ander topologievraagje: Er wordt gesteld dat een functie f: X --> Y continu is als f^-1(U) --> V, waarbij U een open deelverzameling is van een topologische ruimte Y en V een open deelverzameling is van een topologische ruimte X. Nou begrijp ik prima dat dat overeenkomt met mijn eerdere opvattingen over continuïteit ( vooral door voorbeeldjes te nemen van functies die in 1 punt niet continu zijn, dus bijvoorbeeld f(x)= a-x als x<=0 en f(x)=b-x x>0 waarbij a niet gelijk is aan b ),maar waarom exact werkt dit alleen goed met de inverse functie? Schijnbaar werkt de constructie niet met f zelf, maar waarom precies niet?

Ben wel lekker op dreef hé

Vergeet niet dat f niet noodzakelijk een inverse hoeft te hebben. f ^-1(U) is het volledig origineel van U onder f. Oftewel: alle punten in X die onder f op een punt in U afgebeeld worden.

Dames en heren. Ik zit met het volgende.

y(x) = x * e^x

Dus afgeleide is y'(x) = (x * e^x) + e^x, dat is correct, niet?

Nu moet ik (x * e^x) + e^x = 0 oplossen. Ik weet dat het antwoord x = -1 is, maar hoe kom ik er op?

HELP!

quote:

Op zondag 16 december 2007 14:13 schreef Beauregard het volgende:
Dames en heren. Ik zit met het volgende.

y(x) = x * e^x

Dus afgeleide is y'(x) = (x * e^x) + e^x, dat is correct, niet?

Nu moet ik (x * e^x) + e^x = 0 oplossen. Ik weet dat het antwoord x = -1 is, maar hoe kom ik er op?

HELP!

e^x buiten haken halen. Dan krijg je e^x(x+1) = 0
Dus e^x = 0 of x + 1 = 0
e^x is voor geen x gelijk aan 0, dus het antwoord is x = -1

(x* e^x) + e^x = e^x *(x+1) =0.

x+1 = 0 --> x = -1.

quote:

Op zondag 16 december 2007 14:19 schreef TC03 het volgende:
(x* e^x) + e^x = e^x *(x+1) =0.

x+1 = 0 --> x = -1.

Danke! Zo eenvoudig is het dus.

Probleem is denk ik dat ik te weinig af weet van de eigenschappen van die 'e'. Is dat atlijd een 1, of iets dergelijks?

e = 2,73 nog wat. Is gewoon een bepaald getal, net zoals Pi. Alleen had bij deze vraag niks uitgemaakt, aangezien a^x (met a een willekeurige reëel en positief getal) altijd groter is dan 0.

Sorry.

e = 2.71828183 met nog heel veel decimalen erachteraan.

quote:

Op zondag 16 december 2007 14:45 schreef Beauregard het volgende:

[..]

Danke! Zo eenvoudig is het dus.

Probleem is denk ik dat ik te weinig af weet van de eigenschappen van die 'e'. Is dat atlijd een 1, of iets dergelijks?

Het getal "e" is dat getal, waarvoor geldt dat de afgeleide van e^x ook weer e^x
is. Met andere woorden: bij dit getal heeft de helling van de functie exact dezelfde waarde als de functie zelf. Dit getal e is dus uniek, en er geldt e=2,71... Als je vergelijkingen krijgt tussen een functie en haar afgeleides (een differentiaalvergelijking), dan komt deze e^x vaak al heel snel om de hoek kijken

quote:

Op zondag 16 december 2007 15:02 schreef GlowMouse het volgende:

[..]

Da's natuurkundenotatie: e=2,73 plusminus 2

Ik wil graag een elektromagneet maken, stuk ijzer met koperdraad er omheen.
De draad heeft een weerstand van 20 Ohm, drie stuks parallel en ongeveer 15V er op.
Nu las ik ergens over de toelaatbare belasting van de draad, weet iemand of dit problemen kan gaan leveren?

quote:

Op zaterdag 15 december 2007 14:03 schreef Haushofer het volgende:
Nog even gauw een ander topologievraagje: Er wordt gesteld dat een functie f: X --> Y continu is als f^-1(U) --> V, waarbij U een open deelverzameling is van een topologische ruimte Y en V een open deelverzameling is van een topologische ruimte X. Nou begrijp ik prima dat dat overeenkomt met mijn eerdere opvattingen over continuïteit ( vooral door voorbeeldjes te nemen van functies die in 1 punt niet continu zijn, dus bijvoorbeeld f(x)= a-x als x<=0 en f(x)=b-x x>0 waarbij a niet gelijk is aan b ),maar waarom exact werkt dit alleen goed met de inverse functie? Schijnbaar werkt de constructie niet met f zelf, maar waarom precies niet?

Ben wel lekker op dreef hé

Even kort want ik moet dringend gaan , maar bedenk dat de 'standaard' ε-δ-definitie voor cont. van f in x zich natuurlijk ook laat schrijven als \forall ε>0 \exists δ>0: B(x;δ) ⊂ f^-1(B(f(x);ε)). Oftewel: als U (= het volledig origineel van een omgeving van f(x)) niet een 'volle omgeving' van x bevat, dan kan ik blijkbaar een punt y willekeurig dicht bij x vinden zodat f(y) niet in U ligt, dus f(y) ligt 'ver' bij f(x) vandaan -> geen cont.

[ Bericht 4% gewijzigd door keesjeislief op 16-12-2007 23:34:32 ]

Nou jongens ik kom er ff niet uit op het moment met deze...kutvraag... hijs vast zeer simpel, maar ik blijf maar haken en maak tigtag lange regels wat me niet logisch lijkt... maar goed:

premisse:
~(p -> q)
|- p v q

ik hoor het graag, het is gewoon propositielogica.

// edit ik heb dan bij stom toeval dan eindelijk opgelost:

nog ff de lijst voor mensen die het willen weten:
1 ~(p -> q)
2 |- ~(p v q) (assumptie)
3 ||- p (assumptie)
4 || p v q (Vi)
5 || contradictie (4,2)
6 ||- q (contradictie elimi)
7 | p -> q (implicatie intro)
8 |- contradictie (7,1)
9 p v q (PBC)

|- enzo zijn de boxes openen/sluiten

[ Bericht 41% gewijzigd door koffiegast op 17-12-2007 02:05:56 ]

quote:

Op zaterdag 15 december 2007 14:42 schreef thabit het volgende:

[..]

Waarschijnlijk moet je wat verder lezen in het boek om daar achter te komen.

Deze auteurs zijn een beetje van het idee dat het beter is definities te geven dan voorbeelden, omdat je dan echt de materie moet doorgronden of zo! Maar gelukkig heb ik een ander boek gevonden (en dat was zo eenvoudig nog niet, daar de meeste handboeken ook door de schuldige geschreven zijn en in precies hetzelfde stramien werken) dat bijvoorbeeld suggereert dat je de Boolean semiring |B neemt, waardoor de machtreeks in feite een uitdrukkig van de geaccepteerde taal van een automaat wordt.