Plaats hier je zelfgeschreven gedichten, deel 4.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 16:52 schreef caradoc het volgende:


Voor de dichters, laat de discussie niet een reden zijn om niet meer te plaatsen! Keep them coming!

Dat is waar, soms is het niet geweldig wat er geschreven wordt, maar dat maakt niet uit, het gaat er niet om wat anderen van je gedichten vinden, maar wat ze voor jou betekenen!

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 15:25 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Een gedicht moet ...

. Daar hield ik op met lezen en vergat ik het eerdere gedeelte van je post.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 15:25 schreef wiggahlipz het volgende:

Ga je voor de spontane , vanuit het gevoel geschreven gedichten, of kies je voor de gedichten met diepgang. Mijn gedichten zijn een mengeling, het één kan bij mij niet zonder het ander. Boutjes en moertjes. Koffie en koffiemelk.

Ah, de Marco Borsato aanpak!

Ach, iemand zonder zelfkritiek kan en wil ik niet eens serieus nemen.

Nu ja, het is natuurlijk wel vermakelijk dat iemand zo arrogant vermeld dat een echte dichter een keuze moet maken tussen spontaan of diepgang. En dan z'n betoog met zo'n zin afsluit

Zullen we nu ophouden met bashen en doorgaan met gedichten posten

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 18:18 schreef timmmmm het volgende:
Zullen we nu ophouden met bashen en doorgaan met gedichten posten

Goed punt Timmmm
Heb je nog wat??

Ja, samenwonen heeft ook z'n donkere kanten

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 18:37 schreef Automatic_Rock het volgende:

[..]

Goed punt Timmmm
Heb je nog wat??

Kon ik maar even bij je kruipen, gewoon bij jou naar binnen sluipen. Kon ik nu maar even bij je aankloppen, dat zou mijn gevoel van gemis voor eventjes doen stoppen.

Kon ik je maar heel eventjes tegen me aanvoelen, zachtjes door je haar woelen, je teder op je lichaam kussen, maar er zit helaas een afstand tussen.

Was de wereld maar zo klein, dat ik altijd bij je kon zijn, dat ik je ieder moment kan aanraken, zodat we elkaar weer gelukkig kunnen maken.

Edit: Kritiek is welkom!

Alleen ben ik nog laaaang niet tevreden met deze, maar iets anders had ik niet liggen

Ik heb een gedicht geschreven over mijn passies: Dichtkunst en geile neuk seks

Dichten in de ochtend, dichten in de nacht
Dichten in de middag, dichten nu die schacht.

Wat een kritiek op mij wiggahlipz. Een puur, maar ook mooi voorbeeld van een verschijnsel dat behoorlijk veel voor komt. En niet alleen op fora. Om aan dit bepaald verschijnsel te kunnen voldoen heb je een aantal bouwstenen nodig, en een goede fundering. De fundering is in dit geval fok, niet de beste fundering, vaak gelazer met servers (ook al moet ik mijn complimenten geven voor de weinige overbelastingen de laatste tijd) maar in dit voorbeeld van deze situatie noodzakelijk als fundament. Dan krijgen we boven de fundering de bouwstenen. Een hele hoop bouwstenen, want het hele huis moet opgezet worden. De bouwstenen noem ik de vele leden van fok. Er zijn er een heleboel hetzelfde, doen hetzelfde en zorgen voor hetzelfde. Net zoals de stenen doen van het huis. Daarboven heb je het dak, gevormd door de dakpannen. Deze dakpannen zijn vaak al iets hoger, slimmer, intellectueel beter dan de doodgewone stenen. Ook wel de simpele(re) zielen. Als het dak gevormd is krijgen we uiteindelijk de schoorsteen. De schoorsteen , weer gebouwd uit stenen, maar wel hoogste punt van het huis dus ook hoogste in rang op het forum. Tot deze schoorsteen behoor ik, en nog een selectief aantal mensen hier op het forum. Een schoorsteen is niet groot, heeft weinig stenen nodig, wat goed overeenkomt gezien er ook maar weinig mensen zijn die tot deze 'rang' kunnen reiken. De schoorstenen, het hoogste punt van het huis, worden vaak enorm bekritiseert door de bakstenen, waarvan er zo veel op fok zitten. Ze matchen niet, liggen qua communicatie niet op hetzelfde niveau. De dakpannen zijn al iets verder ontwikkeld en kunnen af en toe een goede tijd hebben met de schoorstenen. Ik wil niet zeggen dat hier wat aan te verbeteren valt, maar dit is grofweg gezien de realiteit.

Nee, dit gedicht spreekt me niet aan. En ik ben het dakje bovenop de schoorsteen dat jou beschermt van regen en vogelnesten.

Hij heeft nog steeds niets te melden,
maar hij gebruikt er ditmaal tenminste een taal voor die ook door anderen begrepen kan worden.

Vooruitgang.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 16:47 schreef Tha_Erik het volgende:
Nee, dit gedicht spreekt me niet aan. En ik ben het dakje bovenop de schoorsteen dat jou beschermt van regen en vogelnesten.

Fijn dat je het zelf aangeeft.

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 19:29 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Fijn dat je het zelf aangeeft. Dat mijn normale reacties al aangezien worden voor gedichten, dat zegt wat, dunkt mij.

Als de zon vanaf zijn hoge troon
Uitkijkend over de nietige mensen die hij wilde verlichten.
Verduisterd door de maan
Hem toesprekend: geen gezwets, tijd voor gedichten!

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 19:30 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Besef je eigenlijk dat een schoorsteen enkel dient om een overtollig restprodukt af te voeren en gezien kan worden als een noodzakelijk kwaad? Terwijl de muren en het dak bescherming bieden aan de ingezetenen als een noodzakelijk goed?

Oh, en als het uwe grootheid belieft, verlicht ons dan eens met één van uw ontelbare onmetelijk goede gedichten zodat wij kunnen leren van u superioriteit...

MAMA?

Ze zeggen, je hebt geen moeder.
Ze vragen, mis je haar dan niet?
Ze horen, waarom zou ik?

Ze weten niet dat ik niet beter weet,
Dat ik mij maar amper iets herinner,
En dat ik oprecht niet weet waarom ik haar niet mis.

[ Bericht 2% gewijzigd door caradoc op 22-08-2008 04:01:31 (een perfectionist is nooit tevreden) ]

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 19:10 schreef timmmmm het volgende:

[..]

Kon ik maar even bij je kruipen, gewoon bij jou naar binnen sluipen. Kon ik maar even bij je aankloppen, dat zou mijn gemis voor eventjes doen stoppen.
* caradoc (Ik het woordje nu weggehaald, die zat er eerder ook niet in waardoor die voor mij op een negatieve manier opvalt. De laatste zin heb ik korter gemaakt omdat de rest ook kleine zinnetjes zin. Dit leest voor mij makkelijker weg in hetzelfde ritme.)

Kon ik je maar heel even tegen me aanvoelen, zachtjes door je haren woelen en je teder op je lichaam kussen, helaas zit er een afstand tussen.
* caradoc (Meervoud gemaakt van "haar" voor een betere zinsvloei en verkleinwoord bij "eventjes" aangepast. Ook liep de laatste zin niet helemaal lekker voor mijn gevoel, dus heb ik de zinsbouw even aangepast.)

Was de wereld maar zo klein, dat ik altijd bij je kon zijn, dat ik je ieder moment kan aanraken, zodat we elkaar weer gelukkig kunnen maken.

Aangezien ik niet echt duidelijk kan uitleggen waarom en wat ik precies zou verbeteren aan het gedicht zonder heel complex met verwijzingen te werken, heb ik in de bovenstaande quote verbeteringen aangebracht met een korte uitleg eronder. Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening en hopelijk heb je er wat aan! Leuk gedicht vind ik

* na overleg,
weg.

[ Bericht 90% gewijzigd door DaMart op 11-12-2008 14:24:53 ]

WANNEER OP DE VELUWE.

Dus m'n vrouw belt,
en ze zegt:
'Ik ben in Deventer.'
'Liever jij dan ik,', zeg ik,
en ik lach,
om dat domme grapje.

'Ik ben hier nu al twee uur,'
zegt ze,
'en ik heb nog geen een Turk gezien,
geen een Chinees,
geen een neger,
zelfs geen jood.
Voor een moment vroeg ik me af:
"Zou Hitler dan toch gewonnen hebben?"
want iedereen spreekt Duits,
tenminste,
het is geen Nederlands en
wat het dan wel is,
dat weet ik niet.'

Ik zeg:
'Okay.',
en daarna vraagt ze:
'Wat ben je aan het doen?'
'Oh, niets eigenlijk,',
zeg ik,
'gewoon,
ik zit achter de computer en,
ik luister naar George Benson,
en hij speelt gitaar.'

'Wie is daar?',
vraagt ze.
'Niemand,',
zeg ik.
'Ik hoor iemand giechelen.',
zegt ze.
'Oh, dat is Lucien.'
'Lucien giechelt niet,',
zegt ze
en ik moet haar gelijk geven,
want dat doet'ie normaal nooit.
maar
BARE WITH ME
ik ben aan het liegen,

Hoogstwaarschijnlijk was Lucien,
op dat moment,
in Leiden,
bier aan het drinken.

'Geef me Lucien eens aan de lijn.',
zegt ze.
'Hoezo?',
vraag ik,
met eenzelfde intonatie van achterdocht.

'Geef me Lucien even aan de telefoon.'
'Waarom?',
vraag ik,
'je praat nooit met Lucien,
en nu ben je in Deventer,
en moet je opeens met Lucien praten.'
'Ja,',
zegt ze,
'daar heb ik nu opeens
onwijs behoefte aan.'

Ik denk even na,
en zeg:
'Lucien kan nu even niet aan de telefoon komen,
hij is bezig.'
'Waarmee?',
vraagt ze.

Ik verlies m'n geduld en zeg:
'Godverdomme!
Wat doet het ertoe?
Als hij niet aan de telefoon wil komen,
dan komt'ie niet!'
'Okay,', zegt ze,
'Okay.', zegt ze.

Ik zeg niets.

'Weet je wat jij bent?',
vraagt ze.
'Nou?,'
vraag ik
'Een kankerlul.',
zegt ze.
'Dank je wel,',
zeg ik,
'ik houd ook van jou.',
maar tegen die tijd,
heeft ze alweer opgehangen.

Dus ik draai me weer om,
en daar zit mevrouw Lee,
te giechelen.
'Who was it?',
vraagt ze,
'MY GOD DAMNED WIFE,',
zeg ik,
'Oh! So you're married?',
vraagt ze.
'Yeah.',
zeg ik,
en ik neem een diepe zucht,
en zo ook,
mevrouw Lee.

'Wow, that's a shocker.',
zegt ze,
uiteindelijk.

en daarna stelde ze allemaal vragen,
en daarna vroeg ze andere vragen,
en daarna volgde nog een heel lang gesprek,
waarin ik allemaal dingen moest uitleggen,
en expliceren,
en verduidelijken,
en helder maken,
en nog meer vragen beantwoorden,
en toen dronken even wat we koffie,
en vroeg ze me nog veel meer,
nog veel meer dan ik daarvoor
ooit had durven dromen
en dat allemaal,
terwijl ik zo graag was gaan slapen,
en slapen,
en dan wat wentelteefjes voor het ontbijt,
en de hond uitlaten,
en het pak weer aan,
en in de tram naar kantoor,
om wat geld te verdienen,
maar zo ging het niet.

Ik ben moe.
Ik wil slapen.
Ik heb hoofdpijn.
Ik ben niet ongesteld.

ok