Thuis of in het ziekenhuis? Wat heeft je voorkeur?

Bij mij speelde in de keuze voor het kraamhotel ook mee dat de verwachting was dat mijn dochter heel klein zou zijn. De schatting was 2500 gram en dan zit je op de grens voor een couveuse. Ik mocht wel thuis bevallen, maar in het kraamhotel waren couveuses en eventueel artsen aanwezig en dat gaf mij wel een gerust gevoel.

Ik moest de nacht ook in ziekenhuis blijven, ik beviel om 0:08 uur en als je na 22:00 bevalt, moest je in het ziekenhuis blijven.
Mijn dochter moest naar de babykamer omdat ik met 2 andere moeders op zaal lag. (Die overigens KEIhard snurkten .
En wat ik heeeel slecht vond ik het ziekenhuis, was dat ze mijn dochter 's nachts niet brachten voor bv, terwijl dit wel van tevoren was aangegeven. Volgens hun sliep ik nét op het moment dat ze haar wilden brengen en toen hebben ze haar een flesje gegeven. Dat is grote bullshit, want ik heb de hele nacht geen oog dichtgedaan.
Ik heb dus een slechte BV start gehad en het na 2 dagen opgegeven. Toen was het namelijk: of ze gaat NU drinken, of ze gaat naar het ziekenhuis, omdat ze weinig woog en zichzelf niet op temperatuur kon houden.
Toen was de keus snel gemaakt. Ze kreeg een flesje en dat ging er prima in.

Ik heb niet gestemd. Op zich lijkt een thuisbevalling me prettiger, vooral omdat er dan inderdaad niet veel aan je bed gebeurd. Ik heb een medische indicatie, maar anders zou ik nu ook in het ziekenhuis gaan bevallen. Waarom? Omdat het eng vindt om thuis te bevallen.
Nu ik het ziekenhuis ken, gehoord heb hoe de verloskamers eruit zien en ik ze nog mag gaan bekijken, vind ik het ook niet zo heel erg. Maar ik weet ook dat als ik nog in Twente zou zitten, dat ik daar wel wat anders over zou denken, want de verhalen over Enschede en Hengelo wat betreft bevallen klinken toch heel wat anders dan Nieuwegein.

Ik hoop in ieder geval dat ik een beetje mijn eigen gang mag gaan en dat als dat niet kan, dat me dan goed uitgelegd wordt waarom niet.

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 10:16 schreef Pruk het volgende:
Ik heb niet gestemd. Op zich lijkt een thuisbevalling me prettiger, vooral omdat er dan inderdaad niet veel aan je bed gebeurd. Ik heb een medische indicatie, maar anders zou ik nu ook in het ziekenhuis gaan bevallen. Waarom? Omdat het eng vindt om thuis te bevallen.
Nu ik het ziekenhuis ken, gehoord heb hoe de verloskamers eruit zien en ik ze nog mag gaan bekijken, vind ik het ook niet zo heel erg. Maar ik weet ook dat als ik nog in Twente zou zitten, dat ik daar wel wat anders over zou denken, want de verhalen over Enschede en Hengelo wat betreft bevallen klinken toch heel wat anders dan Nieuwegein.

Ik hoop in ieder geval dat ik een beetje mijn eigen gang mag gaan en dat als dat niet kan, dat me dan goed uitgelegd wordt waarom niet.

Mijn ziekenhuisverhaal betreft het ziekenhuis in Enschede .
Het ziekenhuisgedeelte vond ik niet fantastisch, vandaar dat ik de volgende keer weer in eerste instantie voor het kraamhotel (Oldenzaal) zou kiezen .

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 08:29 schreef Moonah het volgende:
Volgens mijn gyn eindigt de helft van alle eerste bevallingen in het zkh.

dat zegt denk ik iedere vk en het is natuurlijk ook zo, maar dan nog zou dat voor mij geen reden zijn dan maar meteen naar het ziekenhuis te gaan

Ik denk dat het in ziekenhuizen prima kan gaan, maar ook niet altijd. die medische zorg is niet altijd maar voorhanden. ze hebben het druk, er liggen er nog 5 te bevallen.
Thuis heb je je eigen vk met op het eind, je eigen kraamverzorgster. prive zorg ten top!

Ik denk gewoon dat iedereen zijn eigen gevoel hierin moet volgen. voel je je veiliger in het ziekenhuis, omdat alle medische zorge voor handen is? doe dat dan!
Liever thuis in eigen ongeving? doen!

In het ziekenhuis. belsen vond dat ook prettig. Gewoon alle hulp is bij de hand, mocht er iets zijn. De eerste keer is het in elk geval 'bevallen'

Thuis!
Ik heb het als heerlijk ervaren. Ik had van tevoren niet gedacht dat het zou lukken (geen idee waarom, misschien omdat mijn moeder bij al haar bevallingen ingeleid werd).
Het was echt fijn, we hadden een (logeer)bed in de woonkamer, ik heb van tevoren wel twijfels gehad over dat woonkamer gedoe, maar heb er totaal geen last van gehad met de bevalling. Ik ben om 3:50 bevallen en de kraamhulp ging pas weg toen alle was weggewerkt was, ik in een schoon bed lag, gedouched was enz.
Ik wil het bij de volgende absoluut weer.

Ik ben 2x in het ziekenhuis bevallen. Van te voren al bedacht dat dat beter was omdat het bij eventuele complicaties wel heel lastig zou zijn mij van de boot te halen. Het leek me ook niet zo'n prettig idee om dan door de brandweer uit de boot getakeld te worden.

De eerste keer werd ik ingeleid dus had ik eigenlijk helemaal geen keus meer. Ik vond het erg prettig in het ziekenhuis. Ik kreeg gelijk een eigen kamer waar ik ook bevallen ben. Het personeel was super.
De hele bevalling ging zo ontzettend snel dat ik rondlopen of douchen of dat soort dingen niet gemist heb.
5 uurtje later mocht ik al naar huis en we hebben de eerste nacht dan ook met z'n drietjes in ons eigen bed doorgebracht.

De tweede keer besloten we ook voor het ziekenhuis te kiezen. De bevalling is toen spontaan gestart en het ging zo snel dat ik een half uurtje na binnenkomst in het ziekenhuis mijn baby al vast had. Deze keer ben ik bevallen met mijn eigen verloskundige en een verpleegster erbij. Verder niemand.
We moesten wel een nachtje blijven ivm het gewicht van Lis maar de volgende ochtend lag ik dan ook alweer in mijn eigen bed.

Ik vond het beide keren erg prettig gaan.

Mocht je niet douchen in het zkh, Snoopy? Ik heb wel gedoucht, maar dat veroorzaakte bij mij alleen maar een korte weeënstorm en veel pijn en misselijkheid. Had ik dus best willen missen

Ik heb gestemd voor zkh.
Idd veiliger dat alles indien nodig voorhanden is. Vantevoren zijn we ook bij zo'n voorlichtingsavond geweest, waar ze alles lieten zien. Bij mij is de vlos er de hele tijd bij geweest (volgens mij. weet niet meer zeker ). Nou ja, 5 kwartier nadat we aankwamen in het zkh was eli er, dus het zal wel.
En ik had uiteindelijk een medische indicatie, groen vruchtwater. en net als iemand anders (ben te lui om terug te lezen) knip en duwen op de buik. Uiteindelijk heeft eli er helemaal geen last van gehad, maar dat wist je vantevoren niet. we wisten alleen dat de hartslag niet herstelde tijdens een wee, bleef rond 60 hangen.

Uiteindelijk gaat het er vooral om waar je je het prettigst bij voelt, daar gaat de bevalling het beste. ik vond het prettig om al in het zkh te zijn, om vantevoren al te bedenken dat we daar heen zouden gaan, want an zit het al in je hoofd dat je gaat verplaatsen. als je halverwege "verplicht" weg moet, terijwl je je daar niet op hebt ingesteld, lijkt me dat redelijk naar.
Maar ik vind zeker niet dat bevallingen standaard in het zkh moeten. als een vrouw zich er niet prettig bij voelt om in het zkh te bevallen, dan werk je de boel alleenmaar tegen, en dan schiet je volledig je doel voorbij.

(En bij ons dimden ze het licht ook toen ik ging persen. vond ik heel attent van ze. geen seconde aan gedacht. ben dus erg te spreken over de verzorging in het zkh. ja, er komen veel mensen binnen, maar een bevalling is niet charmant, en het kind moet er toch uit, dus als er meer mensen bij zijn dan alleen je man en je vlos, boeien! of het nu de vlos van het zkh is die je niet kent, of de kraam die je niet kent, maakt dan ook echt niet uit. vind ik)

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 10:24 schreef MaLo het volgende:

[..]

Mijn ziekenhuisverhaal betreft het ziekenhuis in Enschede .
Het ziekenhuisgedeelte vond ik niet fantastisch, vandaar dat ik de volgende keer weer in eerste instantie voor het kraamhotel (Oldenzaal) zou kiezen .

Jouw verhaal in combinatie met jouw ondertitel gaf mij al genoeg informatie

quote:

Op zaterdag 17 november 2007 10:43 schreef Belana het volgende:

[..]
Thuis heb je je eigen vk met op het eind, je eigen kraamverzorgster. prive zorg ten top!

Terwijl haar pieper nog tig keer gaat waarna ze haar collega moet bellen om een andere bevalling over te nemen

Ziekenhuis.
Nou mocht ik ook niet thuis bevallen in verband met een medische indicatie, maar ik wilde ook niet thuis bevallen. Om veel redenen, waaronder een veiliger gevoel in het ziekenhuis, maar vooral omdat ik pijn en emoties nogal aan plaatsen koppel en bang was dat ik na de bevalling mijn slaapkamer als een nare plaats zou gaan zien.
Uiteindelijk ben ik heel blij dat ik in het ziekenhuis bevallen ben. De sfeer was goed, fijn personeel, absoluut niet veel (verschillende) mensen aan mijn bed en men heeft tijdig en goed ingegrepen. Ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als ik thuis had willen bevallen. Tijdens het persen bleek dat ik het niet zonder hulp kon en om dan nog naar het ziekenhuis te moeten, zou ik niet zien zitten.
En na een nachtje met Ive op de kamer in het ziekenhuis te hebben geslapen, gingen we de volgende dag heerlijk terug naar ons huis. Wat nog net zo veilig en vertrouwd voelde als voorheen.
Het ziekenhuis waar ik ben bevallen staat in de top drie qua beste kraamafdelingen en die plek verdient het dubbel en dwars wat mij betreft!

Ik had er eigenlijk helemaal niet bij nagedacht dat het tijdens de bevalling ook niet zou lukken en dat je dan alsnog naar het ziekenhuis zou moeten. Toen tijdens de bevalling mijn vlos tegen de stagiaire zei dat Mikael met zijn hoofdje raar lag ging er wel ff door me heen: Oh kut ja dat kan natuurlijk ook nog als ik maar niet naar het ziekenhuis hoef Maar "gelukkig" kon de vlos er met der hand in

Thuis heeft absoluut mijn voorkeur. Bij Tomas moest ik naar het ZH omdat ik de 42 weken gepasseerd was maar daar was ik ook helemaal niet blij mee. En uiteindelijk ging de bevalling zo hard dat ik met persweeen in de auto zat en m'n man met idiote snelheden door de aangrenzende dorpen scheurde om maar op tijd in het ZH te komen. En dan kom je daar met de mededeling dat je persweeen hebt (nou ja, toen we uiteindelijk op de afdeling kwamen was er niemand te zien..en ik kreeg net een wee dus alles wat ik uit kon brengen was: HELP!) en dan zeggen ze: gaat u maar even lekker hier liggen, kunt u zelf uw schoenen uittrekken?

Ik voelde me daar gewoon niet op mijn gemak en iedere keer had ik weer andere mensen aan m'n bed ivm. wisseling van diensten etc. Dan liever 'gewoon' thuis en daar ga ik voor de 2e dus ook voor. En nu maar hopen dat dat dit keer wel lukt.

Ik (als vader) zie totaal geen nut in een thuisbevalling en mijn vrouw zou er ook niet aan moeten denken om thuis te bevallen.

Moet er wel aan toevoegen dat thuis bevallen in Noorwegen eigenlijk geen optie is (het aantal thuisbevallingen zelfs is kleiner dan het aantal bevallingen onder transport!), iedereen moet gewoon per definitie naar het ziekenhuis. Prima regeling wat mij betreft.

quote:

Op zondag 18 november 2007 10:17 schreef Fogel het volgende:
Ik (als vader) zie totaal geen nut in een thuisbevalling en mijn vrouw zou er ook niet aan moeten denken om thuis te bevallen.

Moet er wel aan toevoegen dat thuis bevallen in Noorwegen eigenlijk geen optie is (het aantal thuisbevallingen zelfs is kleiner dan het aantal bevallingen onder transport!), iedereen moet gewoon per definitie naar het ziekenhuis. Prima regeling wat mij betreft.

Nederland is volgens ons het enige land waar thuisbevallingen normaal zijn.
In Noorwegen zal er ook niet overal een ziekenhuis in de buurt zijn

quote:

Op zondag 18 november 2007 10:34 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

Nederland is volgens ons het enige land waar thuisbevallingen normaal zijn.
In Noorwegen zal er ook niet overal een ziekenhuis in de buurt zijn

Klopt, maar ook in steden met meerdere ziekenhuizen zijn thuisbevallingen niet normaal.

De meeste plekken hebben wel een ziekenhuis redelijk dichtbij (binnen 50 km), dus thuis bevallen zou wel te doen zijn. Maar bijvoorbeeld op Spitsbergen, waar het ziekenhuis geen afdeling heeft voor bevallingen, worden zwangere vrouwen 6-8 weken voor de bevalling per vliegtuig naar Tromsø gebracht zodat ze daar op de bevalling kunnen wachten met ziekenhuis binnen bereik.

Ik vind thuisbevallen eerlijk gezegd onverantwoord. Sorry dat ik het zo cru zeg. Het kan natuurlijk goed gaan, en je hoopt het natuurlijk niet, maar het kan óók niet goed gaan en dan is het vaak toch een kwestie van seconden. Dat vind ik toch prevaleren boven "meer of minder gezellig". Een kind met zuurstoftekort of erger doordat je er niet snel genoeg iets aan kon doen is nog veel ongezelliger. (oke, worst case scenario, maar het kán, ik zou het risico niet willen nemen) .

En idd, met persweeen alsnog worden vervoerd lijkt me echt een hel

Ik wilde het liefst thuis bevallen, moest halverwege naar het ziekenhuis. Het naarste vond ik dat ik met rugweeen op mijn rug moest liggen met een band om voor hartfilm oid. En pas daarna een pijnstillende prik. Duurde al met al best lang voordat ik die kreeg. Naar mijn idee hielp het niet, kreeg alleen maar meer pijn. Maar achteraf gezien heeft het wel de ontsluiting versneld. Ik kreeg ook een knip en er werd op mijn buik mee geduwd. Dit omdat de hartslag van Kim erg omlaag schoot.
Het is me wel goed bevallen in het ziekenhuis. Niet tig lui aan bed gehad. Leuke vlos en hulp.

Als er ooit nog een 2e komt, wil ik toch graag thuis bevallen.

Ohja, over zo'n bed huren bij thuiszorg. Dat je moet betalen is dan zeker vanaf een aantal dagen/weken. Want wij hebben ook weleens zo'n bed gehad en we zijn lid en hoefden niks te betalen.

quote:

Op zondag 18 november 2007 10:42 schreef Fogel het volgende:

[..]

Klopt, maar ook in steden met meerdere ziekenhuizen zijn thuisbevallingen niet normaal.

De meeste plekken hebben wel een ziekenhuis redelijk dichtbij (binnen 50 km), dus thuis bevallen zou wel te doen zijn. Maar bijvoorbeeld op Spitsbergen, waar het ziekenhuis geen afdeling heeft voor bevallingen, worden zwangere vrouwen 6-8 weken voor de bevalling per vliegtuig naar Tromsø gebracht zodat ze daar op de bevalling kunnen wachten met ziekenhuis binnen bereik.

Wie betaalt dat? De kosten om te vliegen en de rest van kosten? Het is waarschijnlijk goedkoper om daar een afdeling gyneacologie op te zetten, dan om dit met elke vrouw te doen.

Ik heb ook thuis gestemd, eigenlijk om de reden van BE.

quote:

Op zondag 18 november 2007 10:42 schreef Vivi het volgende:
Ik vind thuisbevallen eerlijk gezegd onverantwoord. Sorry dat ik het zo cru zeg. Het kan natuurlijk goed gaan, en je hoopt het natuurlijk niet, maar het kan óók niet goed gaan en dan is het vaak toch een kwestie van seconden. Dat vind ik toch prevaleren boven "meer of minder gezellig". Een kind met zuurstoftekort of erger doordat je er niet snel genoeg iets aan kon doen is nog veel ongezelliger. (oke, worst case scenario, maar het kán, ik zou het risico niet willen nemen) .

En idd, met persweeen alsnog worden vervoerd lijkt me echt een hel

een kantje-boord situatie heeft zich bij mn zus voorgedaan bij een thuisbevalling
en achteraf hadden ze het in het ziekenhuis niet beter kunnen doen
ik snap wel waar je reactie vandaan komt van het onverantwoord thuisbevallen maar laten we de kennis en kunde van de verloskundige niet uitvlakken
het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x

Absoluut thuis. Ik vond het heeeeeerlijk!!
Ben wel 5x onder de douche gegaan volgens mij en kon lekker in mijn blootje door het huis lopen.
Bij nummer 2 blijf ik weer lekker thuis
Ik woon in een apartement met 2 trappen. Het is hier behoorlijk gehorig maar daar heb ik geen moment bij stil gestaan. _{totdat ik de buuf sprak en die zei dat ze maar eerder naar het werk was gegaan omdat ze me gehoord had en haar dochter ook rond die tijd uitgerekend was...}
Daarnaast zei de verloskundige destijds tegen mij dat ze bij mij geen reden zag waarom ik naar het zh zou moeten gaan.
Had ik wel naar het zh gemoeten, dan was het 10 minuten rijden geweest.

[ Bericht 48% gewijzigd door Vicky op 18-11-2007 14:39:42 ]

quote:

Op zondag 18 november 2007 14:27 schreef donnahvh het volgende:

[..]

het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x

Precies ja, hoe vaak husby niet moest zoeken om iemand erbij te krijgen bij mijn eerste bevalling. En dan duurde het vaak nog heel lang eerdat ze kwamen. Het was ongelovelijk druk rond die tijd. En er was ook veel te weinig communicatie, weer omdat ze het zo druk hadden. Ik denk dat als je een verloskundige bij je bed hebt thuis, dat gewoon echt veel prettiger is.

En dan als je in het ziekenhuis ligt en je roept iemand op om te komen voor het een en ander, dan moet je nog heel lang wachten. En dan het laatste punt, hier lig je vaak in een kamer met meerdere vrouwen en babies. Probeer dan maar eens te gaan slapen, er ligt er altijd wel eentje te huilen. Mij lukte dat niet, en ik kwam dan ook doodmoe thuis na een paar dagen ziekenhuis. En dan hebben wij dus ook geen kraamzorg he, dat mag manlief komen doen.

Het ziekenhuis ligt hier ook niet ver vandaan. In nood maar 5 a 10 minuten rijden.
Ladybos, jouw verhaal is gelukkig een goede afloop. Ik kan me voorstellen dat je je kapot geschrokken bent.

quote:

Op zondag 18 november 2007 11:41 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

Wie betaalt dat? De kosten om te vliegen en de rest van kosten? Het is waarschijnlijk goedkoper om daar een afdeling gyneacologie op te zetten, dan om dit met elke vrouw te doen.

De staat. En voor zo'n 2000 inwoners waarvan er misschien 2 per jaar bevallen is het niet echt de moeite waard.

Ziekenhuis!!!

Zonder enige twijfel.
Nog afgezien van dat ik geen behoefte heb aan al die troep en zooi thuis en evt last minute naar het ziekenhuis moeten.

In het ziekenhuis is alles bij de hand. Ik kon tijdens mijn bevalling direct aan de zuurstof toen dat nodig was. Ook zaten er 2 knopjes naast het bed. 1tje voor hulp en 1tje voor NU HULP!!!! Als je op die 2e drukt dan komen ze ook echt aangevlogen.

Van wisselende personen niet echt last van gehad. Het interesseerde me geen reet wie er aan mijn bed stond eigenlijk. Was alleen niet zo gelukkig met de co-assistent die meekeek en die het liefst midden in een wee vragen stelde en dan ook acuut antwoord verwachte. Na afloop heeft die co-assistent Pepijn ook aangekleed. De foto waarop hij haar bijna doodkijkt is een prachtige .
Ik heb iig mooi kunnen zien hoe ik dat zelf anders ga doen tijdens mijn co-schap gynaecologie.

Ik kan me voorstellen dat wanneer je geen enkele reden hebt om medische problemen te verwachten en je de ruimte hebt thuis en een goede band met je verloskundige dat je dan het liefst thuis wil bevallen, maar voor mij hoeft het niet.

Vicky dat 5x onder de douche en in je blootje rondlopen (op de verloskamer) dat kan in het ziekenhuis ook hoor

niet echt meer een vraag voor mij, maar toch, twee keer in het ziekenhuis bevallen (medische indicatie) en dat is me uitstekend uhm bevallen dus... ook het feit dat ik moest blijven na de bevalling, omdat in beide gevallen zoonlief ook moest blijven , want dus veel te vroeg
wel natuurlijk bij de tweede het gemis van de eerste, die met papa en opvang thuis zat.. maar wat betreft de kraamtijd vond ik het ook fijn, ik was fysiek best op en ben sowieso al niet zo van de verplichte happen, wat kraamtijd toch is in zekere zin, en het verplegend personeel waren zo lief allemaal, nu ja bijna allemaal dan

bij nummer twee lag ik al weken vóór de bevalling in het ziekenhuis en dat was minder, met name ook door het gemis van nummer 1 en papa.

wie er aan mijn bed stond tijdens het bevallen, weet ik amper nog, op dat moment was ik me er ook nauwelijks van bewust, ik herinner me vaag een gynaecoloog die riep "kijk me eens aan, adem eens zus en zo, want je gaat sterren zien straks anders" (die zag ik al, maar goed ) , de enige die ik goed herinner was de hulpeloze papa, die wat onhandig zei " uhm push, push" ook maar omdat het van hem verwacht werd

nee, ik kan werkelijk niets nadeligs melden, heb natuurlijk ook geen vergelijk, maar het gaf me daar een veilig gevoel, geen "troep en gedoe" in huis, enkel dus in het geval van nummer 2, het gemis van nummer 1.. maar dat dus met name omdat ik toen wekenlang opgenomen was al, en nog 10 dagen 'na moest blijven'

quote:

Op zondag 18 november 2007 14:27 schreef donnahvh het volgende:

[..]

een kantje-boord situatie heeft zich bij mn zus voorgedaan bij een thuisbevalling
en achteraf hadden ze het in het ziekenhuis niet beter kunnen doen
ik snap wel waar je reactie vandaan komt van het onverantwoord thuisbevallen maar laten we de kennis en kunde van de verloskundige niet uitvlakken
het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x

Mwoh, hoe kundig een verloskundige ook mag zijn, het is geen arts. Toch wel een heel verschil imo. En de tijd die je doorbrengt met wachten is toch voor jezelf " prettiger" als je er al bent dan gestressed compleet met persweeen in een auto gepropt worden.

De afstand naar het ziekenhuis zal er misschien ook mee te maken hebben. Wij wonen op 5 minuten afstand, dus je bent er zo.

quote:

Op zondag 18 november 2007 14:27 schreef donnahvh het volgende:

[..]

een kantje-boord situatie heeft zich bij mn zus voorgedaan bij een thuisbevalling
en achteraf hadden ze het in het ziekenhuis niet beter kunnen doen
ik snap wel waar je reactie vandaan komt van het onverantwoord thuisbevallen maar laten we de kennis en kunde van de verloskundige niet uitvlakken
het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Onder kantoor tijden zijn er altijd wel gynaecologen in het ziekenhuis en in bepaalde ziekenhuizen ook 's nachts. En 's nachts zijn er sowieso arts-assistenten, die ook veel bevoegdheden hebben die een verloskundige niet heeft (pijnstilling, vacuumpomp e.d.). En gynaecologen en andere specialisten moeten binnen een bepaalde straal van het ziekenhuis wonen om er snel te kunnen zijn.
Het kan dus voor komen dat je in het ziekenhuis bevalt en moet wachten op een gynaecoloog, maar die kans is m.i. niet zo groot.

quote:

Op zondag 18 november 2007 17:55 schreef Fuente het volgende:
De afstand naar het ziekenhuis zal er misschien ook mee te maken hebben. Wij wonen op 5 minuten afstand, dus je bent er zo.

5 minuten afstand kan heel lang lijken hoor, als je alleen maar op je handen en knieen wilt zitten

quote:

Op zondag 18 november 2007 18:20 schreef Vivi het volgende:

[..]

5 minuten afstand kan heel lang lijken hoor, als je alleen maar op je handen en knieen wilt zitten

Sja, zo kun je het alle kanten opdraaien. Als je aan een ctg ligt kun je ook niet op de knieen zitten, als je je in het ziekenhuis totaal niet op je gemak voelt zul je thuis veel ontspannender bevallen enz enz.
Het zal toch voor iedereen anders zijn, mijn bevalling verliep vlot en goed zonder ingrepen verder, dus vandaar dat ik zo weer thuis zou bevallen.

quote:

Op zondag 18 november 2007 17:48 schreef Vivi het volgende:

[..]

Mwoh, hoe kundig een verloskundige ook mag zijn, het is geen arts.

Maar een VK heeft wel veel meer ervaring met bevallingen dan een gyn of arts-assistent.

quote:

Op zondag 18 november 2007 18:48 schreef Moonah het volgende:

[..]

Maar een VK heeft wel veel meer ervaring met bevallingen dan een gyn of arts-assistent.

Dat ligt er natuurlijk ook aan wie je treft...
Eigenlijk is het met alles in dit topic, je weet van te voren niet hoe het loopt en je moet doen waar je je goed bij voelt. Thuis kan het geweldig zijn, maar in het ziekenhuis ook. En in het ziekenhuis kan het een hel zijn, maar thuis ook. Het is een heel persoonlijke afweging.

Nou, wat ik meer bedoel is dat een VK gewoon gespecialiseerd is in bevallingen.
Voor een gyn is het geen hoofdzaak. En voor een arts-ass. al helemaal niet.

quote:

Op zondag 18 november 2007 19:27 schreef Moonah het volgende:
Nou, wat ik meer bedoel is dat een VK gewoon gespecialiseerd is in bevallingen.
Voor een gyn is het geen hoofdzaak. En voor een arts-ass. al helemaal niet.

Precies zoals ik er ook over denk. Ik heb mij mijn verloskundige geen moment gedacht dat ze niet bekwaam genoeg zou zijn. Overigens hebben ook verloskundigen standaard hulpmiddelen bij zich, zoals zuurstof enz enz voor als de baby in nood zit. Wanneer het tijdens de bevalling niet lekker verloopt kun je altijd alsnog naar het ziekenhuis.
Ik heb niets tegen ziekenhuisbevallingen, echt niet, maar ik denk niet dat je over het algemeen genomen thuis minder veilig bent.

Ze zullen er over het algemeen minder doen dan een vk, dat klopt. Ik bedoelde meer dat een vk met een paar jaar ervaring er minder gedaan zal hebben dan een gyn die al 30 jaar werkt. En over het algemeen zijn het allemaal vakbekwame personen.
Mijn arts assistent vertelde trouwens dat ze er volgens haar nu 5000 had gedaan.

quote:

Op zondag 18 november 2007 19:47 schreef Fuente het volgende:

[..]

Precies zoals ik er ook over denk. Ik heb mij mijn verloskundige geen moment gedacht dat ze niet bekwaam genoeg zou zijn. Overigens hebben ook verloskundigen standaard hulpmiddelen bij zich, zoals zuurstof enz enz voor als de baby in nood zit. Wanneer het tijdens de bevalling niet lekker verloopt kun je altijd alsnog naar het ziekenhuis.
Ik heb niets tegen ziekenhuisbevallingen, echt niet, maar ik denk niet dat je over het algemeen genomen thuis minder veilig bent.

Dat denk ik ook.

Ik hoop lekker thuis te bevallen, als het ooit zover mag komen. Ik heb dan wel MS, maar dat is niet direct een aanleiding tot een medische indicatie.

Nou, zoals ik al zei ben ik in het ziekenhuis bevallen (met spoed enzo), maar dat was met een verloskundige. Ziekenhuizen hebben ook verloskundigen in dienst namelijk. Ik heb alleen een gyn gezien toen er een beslissing moest vallen over een ks. Zelfs mijn ks-litteken/wond werd na 6 weken niet gecontroleerd door een arts, maar een verpleegkundige.

Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):

quote:

Een BMI>35 is een medische reden om in het ziekenhuis te bevallen, maar de bevalling kan wel gewoon met de verloskundige plaatsvinden.

Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.

Ik had hier nooit eerder van gehoord

Ik ben ik het ziekenhuis bevallen en dat was prima, volgende moet ook weer in het ziekenhuis onder begeleiding van een gyn. en dat vind ik ook prima, geen moeite mee.
Ik wilde toch al niet thuis bevallen en had er totaal geen romantisch beeld ofzo bij, ook heb ik geen moment het huiselijke sfeertje gemist ik was te druk met andere zaken om daar echt bewust van te zijn.

Ik vind het trouwens wel prima dat er thuis bevallen kan worden, en dat mag van mij ook lekker zo blijven.
Ieder zijn ding toch ?

quote:

Op zondag 18 november 2007 18:31 schreef Fuente het volgende:

[..]

Als je aan een ctg ligt kun je ook niet op de knieen zitten, als je je in het ziekenhuis totaal niet op je gemak voelt zul je thuis veel ontspannender bevallen enz enz.

Jawel hoor dat kan wel, heb er zelfs charmante foto's van Ik kon gewoon heel de kamer door huppelen, al kwam ik niet verder als op mijn knietjes op de stoel

In het ziekenhuis heb ik ook geen gyn gezien. Er was een ziekenhuis vk bij. Twee verschillende zelfs, vond ik allebei erg deskundig. En liever een vk, dan een gyn, dat maakt het voor mijn idee toch een stuk medischer. De vk was overigens met de gyn aan het bellen (zaterdagmiddag) voor iemand die naast me aan het bevallen was. Dat ging niet zo soepel. De gyn kon gerust nog even langs de bakker voor ze naar het ziekenhuis zou komen.

quote:

Op zondag 18 november 2007 22:33 schreef beefcake het volgende:
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
[..]

Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.

Ik had hier nooit eerder van gehoord

Ik heb dat wel eens gelezen inderdaad.Het schijnt dat een deel van de verloskundigen deze 'regel' aanhouden.
Het zou ermee te maken hebben dat er ook vet op de baarmoedermond zit, waardoor de ontsluiting langzamer vordert en het dus heel moeizaam kan verlopen.
Bijn BMI is hoger dan 35, toch verliep mijn bevalling heel vlot (5 uurtjes) en heeft mijn verloskundige nooit gezegd dat ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen. Ik ben alleen een keer geprikt op suiker tijdends mijn zwangerschap en ik heb rond de 30 weken een extra groeiecho gehad.
En, ik moest wel beneden bevallen ivm de trap inderdaad, maar dat moest mijn (zeer slanke) buurvrouw ook omdat ambulancebroeders officlee volgens mij niet meer dan 25 kilo pp mogen tillen, en ze dus liever beneden bevallen omdat het dus beter is. Overigens heb ik er geen problemen mee gehad om beneden te bevallen.

quote:

Op zondag 18 november 2007 22:38 schreef marlieske het volgende:

[..]

Jawel hoor dat kan wel, heb er zelfs charmante foto's van Ik kon gewoon heel de kamer door huppelen, al kwam ik niet verder als op mijn knietjes op de stoel

Ah, dat wist ik niet! Ik heb ook een keer een CTG gehad (voor de bevalling) en toen kon het niet, maar ik zie het al helemaal voor me Thnx, weer wat geleerd!

Thuis!!!

Ben bij beide thuis bevallen en dat was een geweldige ervaring. Goede begeleiding en al mijn eigen spulletjes om me heen.
Aangezien ik _{net als velen} in een oud huis woon met een te smalle trapopgang heb ik het kraambed achter in de woonkamer wegemoffeld en op de dag zelf tevoorschijn getrokken. Dit alles in overleg met de vk.
Er komt hier geen derde maar op deze manier kan ik het iedereen aanraden

Ik heb Thuis gestemd.

Van de eerste ben ik thuis bevallen. Die bevalling ging perfect. De sfeer, ontspannen, wat voor mijn gevoel heeft bijgedragen aan een vlotte bevalling. (En natuurlijk weet ik ook wel dat je complicaties niet voorkomt door 'sfeer' maar ik hoefde me nergens voor in te houden.)

De tweede poepte in het vruchtwater, dus toch naar het ziekenhuis. Tijdens mijn zwangerschap was dat een rampscenario, nu gebeurde het gewoon. Het viel mij 100 % mee. Ik vond het wel een beetje 'gedoe'. Als ik moest plassen moest ik bellen, als ik in of uit bed wilde moest ik bellen, dus uiteindelijk maar gewoon op dat bed blijven liggen. Thuis voelde en was het vrijer.
Maar ondanks dat vond ik het niet zo erg en eng als ik verwachtte.

Maar toch, thuis vond ik het prettiger. (x100 )

Ik wilde graag thuisbevallen, maar ben ik in het ziekenhuis beland voor pijnstilling.
Ik vond dat heel erg maar toen die ruggenprik er eenmaal in zat was ik zo blij, na 3 dagen en nachten eindelijk eens wat rust. Uiteindelijk heb ik een KS gehad omdat het niet wilde opschieten.
Ik vraag me echt af hoe het gegaan was als ik thuis gebleven was zonder ruggenprik. Ik moet er niet aan denken want zonder de ruggenprik kon ik al niet meer.

Ik vond de verzorging in het ziekenhuis heel goed! Ik vond alleen de nachten zooo verschrikkelijk. Ik heb er echt om gejankt. Dat je op dat moment gewoon niet in je eigen bed kan liggen.

De eerste nacht was eigenlijk heel goed gegaan met Damian naast me. Maar toen ik 's ochtends wakker werd was Damian weg! Ik was natuurlijk in paniek, zuster erbij. Ja mevrouw, ze zijn hem even in bad aan het doen. Wat was ik boos en wat vond ik dat verschrikkelijk zeg. Sowieso dat ze je kind weghalen zonder het ook maar even te melden. En het eerste badje van je eerste kind en dan kan je er niet bij zijn!

De tweede nacht sliep Damian erg slecht en omdat ik echt wat rust nodig had, hebben ze hem bij me van de kamer af gehaald en beloofd dat hij om 7 uur weer terug zou komen. Uiteindelijk stond hij pas om 9 uur terug op de kamer, terwijl ik er al een aantal keren om gevraagd had.

Bij een volgende zal ik ook in het ziekenhuis moeten bevallen en de dagen dat ik er eventueel zal moeten blijven zullen me dan ook zeker tegenstaan. Maar aan de andere kant, daar valt van te voren wel over te praten.

Wat me trouwens wel tegenstond tijdens het bevallen was dat er zoveel verschillende mensen aan mijn bed zijn geweest. Ik weet niet precies hoeveel, maar het waren er zeker meer dan 20.
En dat tijdens de KS er schijnbaar best een aantal studenten hebben staan meekijken. Maar daar heb ik zelf eigenlijk niks van gemerkt. Ik was te ver heen door de moeheid. Al vind ik het dan nog niet netjes dat dat niet gewoon gemeld is.

Ook vond ik het niet zo prettig dat je zo weinig privacy hebt. Ik lag met 1 andere vrouw op de kamer.
Ik heb in de dagen dat ik in het ziekenhuis heb gelegen zoveel gehuild! Ik kon het gewoon ook echt niet tegenhouden, en die vrouw tegenover mij die had nergens last van. Die was de hele dag door maar vrolijk. Ik ben 's ochtends bevallen en tegen de avond begonnen de huilbuien echt. Die man van die vrouw tegenover mij was er natuurlijk ook bijna de hele dag. Na de eerste nacht komt hij 's ochtends weer binnen en komt hij naar mij toegelopen. En zegt, ach meisje, gaat het nu weer een beetje met je?
Heel lief natuurlijk, maar ik vond het niet leuk dat die mensen dat konden zien.
De dag erna natuurlijk weer hetzelfde, zo nu en dan een huilende appelsap.
Toen kwam er die ochtend ook nog iemand bloedprikken en natuurlijk precies op dat moment lag ik te huilen. Die jongen wist ook niet wat hij ermee aanmoest. Maar dat zijn niet de leuke momenten.
En dan blijkt dat die jongen er iemand bijgeroepen heeft om maar even met me te praten. Dus toen stonden er weer 2 mensen aan mijn bed terwijl ik lag te huilen.

[ Bericht 17% gewijzigd door appelsap op 19-11-2007 10:15:41 ]

Ik zou het liefst weer thuis bevallen, maar ik heb helaas een medische indicatie, vanwege de laatste bevalling.
Ik ben beide keren thuis bevallen, hoewel ik na de tweede bevalling direct naar het ziekenhuis moest.
Beide keren vond ik het heel prettig om thuis te zijn. Bij de eerste bevalling had ik er echt niet aan moeten denken om met (vrij krachtige) weeën naar het ziekenhuis te moeten gaan. Volgens mij was daar sowieso geen tijd voor, want toen de verloskundige (voor het eerst) kwam kijken had ik al volledige ontsluiting ('s avonds rond een uur of 10 begon het te rommelen, om 3 uur 's nachts werd ik wakker van de weeën en om 8 uur 's ochtends is mijn zoon geboren).
Bij de tweede bevalling was het vervoer naar het ziekenhuis geen enkel probleem geweest. De verloskundige kwam nu sneller (vanwege mijn snelle eerste bevalling) en met 7 cm. ontsluiting voelde ik nog nauwelijks pijn. Heb nog rustig geholpen het bed in gereedheid te brengen en heb nog een kopje thee gedronken met de verloskundige en de kraamhulp. Na de thee werden mijn vliezen gebroken en werden de weeën wel pijnlijk, maar snel genoeg daarna mocht ik persen. De bevalling ging niet heel erg soepel, doordat mijn dochter met het voorhoofd voor de uitgang lag. Na de bevalling bloedde ik nogal heftig, waardoor ik met de ambulance naar het ziekenhuis ben gebracht. De brancard wilde bij ons trouwens ook niet de trap op (was van tevoren niet bekend), dus ik moest zelf de trap af lopen. Ik ben van het bed naar de overloop gelopen en toen werd het zwart voor m'n ogen (wat ik nog even kon vertellen) en vervolgens hebben de broeders mij aan armen en benen de trap af getild. In het ziekenhuis werd ik gehecht en kreeg ik bloed toegediend en een hele hoop prikken. Mijn dochtertje werd ook naar het ziekenhuis gebracht, zodat ze bij mij kon zijn. Ook 's nachts bleef ze daar (ik gaf borstvoeding, ik weet niet of ze anders ook had mogen blijven).
Ik vond het in het ziekenhuis prima, mijn dochter bleef op mijn kamer, behalve toen ze na de voeding nog even bleef huilen en ik te moe was om daar nog wat mee te willen doen. Maar toen ik weer wakker was en om haar vroeg, kwamen ze haar gelijk weer brengen. Ze is ook in het ziekenhuis gewassen (op de kraamkamer).
Dat ik na de bevalling in het ziekenhuis lag, vond ik helemaal niet erg, het was nu eenmaal nodig en het is er prima gegaan. Toch vond ik het wel fijn dat mijn dochter thuis geboren is.
Ik moet me er nog echt op instellen dat ik dit keer in het ziekenhuis zal moeten bevallen. Ik zie er niet echt tegenop, maar vind het wel een beetje jammer. Eigenlijk weet ik niet precies waarom. Thuisbevallen heb ik niet echt als romantisch ervaren, wel als gewoon.

Medische angsthaas als ik ben was ik doodsbenauwd voor allerlei complicaties enhele horrorscenario's gingen door mijn hoofd. Ik koos dus voor het ziekenhuis. Mocht er ergens iets misgaan dan was ik iig al dáár aanwezig waar ik dan naar toe had gemoeten. Ook had ik gekozen voor het kinderziekenhuis hier in U.Achteraf viel er weinig te kiezen, ik ging gewoon daar bevallen waar manlief al was. Een heel ander ziekenhuis in U dus.

Ik wilde altijd graag thuis bevallen, maar hier in zeeland doen ze daar niet aan, tenzij de huisarts dat wil doen.
Dus hier bevallen in het ziekenhuis, en ben er achteraf gezien ook wel blij om.
Thijs had namelijk in het vruchtwatergepoept en dus werd ik ineens aangesloten en mocht ik het bed niet meer af...
Alles is ook bij de hand dus vond het wel fijn.

Bij een eventuele volgende zwangerschap zal het dan weer in het ziekenhuis zijn, en met het oog op Thijs wel een hele geruststelling

quote:

Op zondag 18 november 2007 22:33 schreef beefcake het volgende:
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
[..]

Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.

Ik had hier nooit eerder van gehoord

Ik ook niet... terwijl ik toch echt met een BMI van meer dan 35 de zwangerschap inging...

Ik wilde in het ziekenhuis bevallen en wel om de volgende redenen:
- Als er iets mis zou gaan, was ik alvast in het ziekenhuis. Wilde er niet aan denken hoe ze me naar beneden zouden krijgen als ik met spoed naar het ziekenhuis zou moeten (4hoog zonder lift).
- Pijnbestrijding. _{Voor de pijnbestrijding was ik helaas te laat (ben met 8cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan). De volgende keer ga ik ook niet op de vlos wachten als ik persweeen heb}

Thuis, om de redenen die zovele hier aangeven, en een bende achteraf? echt niet hoor, alles was binnen een uur weg en ik lag fris gewassen in een schoon bed zonder ook maar iets van vuiligheid om me heen, daar zijn ze echt supersnel in hoor dus daar hoeven mensen het echt niet om te laten.

Ik vond het heerlijk om na de bevalling echt thuis te zijn, de kleine naast me in bed, manlief erbij en de ouders die helemaal trots de kleine aan het bewonderen waren.
Hopenlijk mag ik bij de 2de ook thuis bevallen.

Thuis, Thuis, This!!!
kan hier al moeilijk mn draai vindentijdens de weeen, laat staan in zo'n "vreemd" ziekenhuis!

Ik heb ook helemaal niets van de bende gemerkt. We hadden 2 grote emmers waar de "rotzooi" inging en toen ik onder de douche vandaan kwam had ik ook een heerlijk schoon bed.

Wij haddenroomwitte vloerbedekking in de slaapkamer.

Als ik terugdenk aan de enorme bloedplas op de vloer van de verloskamer... dan was er van mijn roomwitte vloerbedekking niks overgebleven .

Daarom moet je een groot plastiek zeil in huis hebben....

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 10:25 schreef Bass-Miss het volgende:
Daarom moet je een groot plastiek zeil in huis hebben....

Maar de bloedvlek in de verloskamer was huuuge! Hij besloeg een enorm oppervlak!

En onze toenmalige slaapkamer was niet zo heel groot.
Dan was het ook nog tegen de muren opgespat (lichtgeel)

Ik dacht altijd dat ik thuis wilde bevallen, inderdaad lekker in eigen omgeving alles bij de hand. Helaas liep dat een beetje anders omdat ons eigenwijze meisje besloten had te vroeg te komen. Ik heb overigens geen idee of en hoeveel onsluiting ik had toen we naar het ziekenhuis gingen, want dat is in verband met infectiegevaar (gebroken vliezen) niet gecontroleerd.

Mocht ik ooit nog een tweede kindje krijgen, dan wordt het voor ons absoluut het ziekenhuis. Het is me zo ontzettend goed 'bevallen' daar... Het personeel was heel vriendelijk en alert, er lopen lactatiekundige rond die je op weg helpen. Als ik het van de kraamzorg had moeten hebben, was de borstvoeding waarschijnlijk niet gelukt. Terwijl ik het nu zelfs voor elkaar gekregen heb terwijl Isa in eerste instantie gevoed werd met flesvoeding en gekolfde borstvoeding.

Ik heb ook even gestemd...
Op Ziekenhuis.
Gewoon omdat me lijkt dat alles daar bij de hand is, geen rommel thuis enzo.
Daarbij zou ik zelf en mijn broer er misschien niet zijn als we thuis waren geweest............dat werkt ook door op mijn beslissing.

Als ik het van het ziekenhuis had moeten hebben, had Anna 8 uur bv gehad en was ze daarna op de fles overgegaan. De kraamhulp probeerde het een stuk beter, al had die er ook niet genoeg verstand van.

Hihi, als ik het van het ziekenhuis had moeten hebben, dan had ik nooit bv gegeven, denk ik

En ik lees maar over 'aardig personeel' en '1-persoonskamers'. Tja, dan had ik het eventueel ook anders ervaren. Het hielp in elk geval ook niet dat ik zelf verpleegkundige ben

Breek me de bek niet open over ziekenhuis en borstvoeding

Ik kwam terug met bloedende blaren en kloven op mijn tepels.

Kraamhulp heeft me er toen doorheen getrokken.

Ik heb dan blijkbaar geluk met ons ziekenhuis... Want inderdaad, eenpersoonskamer, direct hulp bij aanleggen, 's avonds een lactatiekundige aan mijn bed met een kolfapparaat, 's morgens weer lactatiekundige die kwam kijken hoe het ging. Op Medium Care het meest geweldige lieve personeel dat voor Isa zorgde, niet in bad voordat mama bij was, alles wijzen en vooral zelf laten doen, alle hulp bij het afkoppelen van die 'stomme' monitor. Stoelen brengen, kussentjes voor in mijn rug, kamerscherm voor de privacy toen Isa nog aan monitor moest liggen. Dagelijks lactatiekundige op de afdeling die op een niet opdringerige manier hulp bood... Voor mij is de keuze eenvoudig

Welk ziekenhuis was dat? Ben alvast aan het rondkijken, voor ooit het geval dat...

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 13:29 schreef Sjeen het volgende:
Ik heb dan blijkbaar geluk met ons ziekenhuis... Want inderdaad, eenpersoonskamer, direct hulp bij aanleggen, 's avonds een lactatiekundige aan mijn bed met een kolfapparaat, 's morgens weer lactatiekundige die kwam kijken hoe het ging. Op Medium Care het meest geweldige lieve personeel dat voor Isa zorgde, niet in bad voordat mama bij was, alles wijzen en vooral zelf laten doen, alle hulp bij het afkoppelen van die 'stomme' monitor. Stoelen brengen, kussentjes voor in mijn rug, kamerscherm voor de privacy toen Isa nog aan monitor moest liggen. Dagelijks lactatiekundige op de afdeling die op een niet opdringerige manier hulp bood... Voor mij is de keuze eenvoudig

Pff dat klinkt goed Sjeen, maar zo heb ik het helaas niet ervaren in het ziekenhuis.
Ik moest bij allebei na de bevalling in het ziekenhuis blijven en ik vond het een drama
Maar goed het was nodig, vooral Samara zou thuis bevallen problemen hebben gehad en het was achteraf wel goed dat ik in het ziekenhuis was.
Bij Joey had ik een nabloeding (klungelige "verloskundige" dacht de nageboorte even los te trekken ) maar daar is mijn bevalling echt verprutst door de verloskundige.
Ik had een prima thuisbevalling kunnen hebben.

quote:

Op zondag 18 november 2007 22:49 schreef YPPY het volgende:
De vk was overigens met de gyn aan het bellen (zaterdagmiddag) voor iemand die naast me aan het bevallen was. Dat ging niet zo soepel. De gyn kon gerust nog even langs de bakker voor ze naar het ziekenhuis zou komen.

Heb je dat echt gehoord?

Mijn vriend hoorde 2 verpleegkundigen fluisteren over de reden dat ik al urenlang op de anesthesist aan het wachten was. Er was er namelijk "eentje gestopt met ademen tijdens een keizersnede".
Zo lomp om dit te bespreken in een verloskamer, mijn vriend was hier best van geschrokken (en had het natuurlijk niet aan mij verteld).

Buiten het feit dat ik ruim 6 uur heb moeten wachten op de beloofde ruggeprik, was het verder goed te doen in het ziekenhuis. Ik wilde sowieso niet thuis bevallen, daar was ik al voordat ik zwanger raakte over uit. Devin bleek, toen mijn vliezen werden gebroken, in het vruchtwater te hebben gepoept, dus we hadden sowieso naar het ZH gemoeten. Tijdens het persen werd er een echo-apparaat tevoorschijn gehaald omdat kleintje klem zat en hij werd uiteindelijk, na een flinke knip, met de vacuumpomp gehaald (die nog een paar keer was losgeschoten ook )
's Avonds om 21:07 werd Devin geboren, om 0:30 lag ik gedoucht en wel in een ZH-bed met Devin in mijn armen afscheid te nemen van mijn vriend. Het was wel heel prettig om nog een nachtje in het ZH te blijven. Ik lag sowieso nog aan het infuus, was helemaal shaky en heb die nacht nog een paar keer overgegeven. (dat ik gelukkig zelf niet hoefde op te ruimen voor de verandering )
Voor de rest heerlijk met kleintje in mijn armen gelegen, genietend van de rust en overweldigd door liefde voor dat kleine ventje dat zo lief en blauw naar me lag te staren.
De volgende ochtend deed mijn vriend Devin samen met de verpleegkundige in bad terwijl ik zittend toekeek en foto's maakte. Ik werd losgekoppeld van het infuus en douchte zittend met de noodknop binnen handbereik. Devin werd door de kinderarts goedgekeurd en begin van de middag mochten we naar huis.

Volgende keer gewoon weer ziekenhuis.
Al hoop ik dat er dan meer anaesthesisten beschikbaar zijn

Hier heeft de vorige bevalling in het ziekenhuis plaatsgevonden. Dit is heel goed bevallen; we mochten ook nog even over de gang lopen ed. in de zekerheid dat er al een kamer voor ons gereserveerd was. Na een tijdje bleven we op de kamer, waar het vriendelijke personeel prima werk verrichtte. Waarschijnlijk hadden we toch naar het ziekenhuis gemoeten als de bevalling thuis was ingezet.
Reden dat we al in het ziekenhuis waren: een verhoogde bloeddruk over een langere tijd (Maar wij wisten dat dat witte-boorden-hoge-bloeddruk was, dus maakten we ons daar geen zorgen over)
Bevalling was trouwens overdags (na een goede nachtrust tot een uur of 5 's ochtends kwamen we rond 7 uur 's ochtends of zo in het ziekenhuis aan, om half 8 's avonds is Elise geboren en mijn vrouw is nog een nachtje gebleven met de nieuwe spruit)

Sjeen daar had ik ook wel willen bevallen!!!

quote:

Op dinsdag 20 november 2007 14:21 schreef Kersjes het volgende:
Volgende keer gewoon weer ziekenhuis.
Al hoop ik dat er dan meer anaesthesisten beschikbaar zijn

In het ziekenhuis waar ik bevallen ben was er 's avonds/'s nachts helemaal geen anesthesist aanwezig!
Ik heb wat dat betreft echt geluk gehad. Moest om half 9 met spoed naar het ziekenhuis omdat de anesthesist op het punt stond om naar huis te gaan! Hij heeft toen speciaal op mij gewacht.

Gelukkig heeft Gouda tegenwoordig 24/7 anesthesie in het ziekenhuis!