Ah, nu zie ik het idd ook Rottdog, maar idd, wat k_i_m zegt, ik heb van mijn zus ook heel veel t-shirtjes gekregen en dergelijke. Blauw en oranje etc. kan natuurlijk voor allebei.

We hebben het bedden gebeuren hier even besproken en toch besloten om voor een bed in de woonkamer te gaan. Het idee dat ik dan, mocht dat echt nodig zijn, met weeen en al via het balkon en de tuin mijn huis uit getakeld moet worden lijkt me echt zo verschrikkelijk en vernederend dat ik toch maar eieren voor mijn geld kies.
We hebben al een heel simpel bed gevonden, en mocht ik nou een nachtje beneden moeten slapen, slaapt stinkie gewoon op de bank. (Die overigens echt heel goed ligt, voor iedereen medelijden met hem krijgt.) Ik hoefde het niet eens voor te stellen. Hij kwam er zelf mee.
Goh zeg... het schiet nu wel heel vaak door me heen dat het nu echt zo onwijs op begint te schieten. 33 weken al!
Het einde komt echt in zicht en ik ben echt zo nieuwsgierig naar dat kleine ventje dat nu nog in mijn buik zit.

Heel gek, ik kan af en toe met dagdromen wel een heel lief klein babietje zien hier in huis, hij heeft donkere haartjes, maar ik zie geen gezichtje. Dat wil ik zo graag invullen.

Overigens wel leuk, want volgens stinkie heeft hij licht haar. Ik ga uit van donker omdat we allebei heel donker bruin haar hebben, maar stinkie zelf was blond bij zijn geboorte en dus denk hij dat de baby ook blond zal zijn.
*zucht* Is het al zo ver? Ik ben zo nieuwsgierig!