Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 48

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2007 20:09 schreef Lois het volgende:
Wat me wel een beetje een ongemakkelijk gevoel geeft is het feit dat je helemaal niet terugkomt op jouw "aanval" naar MeNicole toe. Ze heeft herhaaldelijk gezegd dat je het mis heeft, ze heeft zichzelf (in mijn ogen overbodig) nogmaals verdedigd en ik zou een "sorry, dan zat ik er zeker naast" van jou toch wel zo netjes vinden.

Wat ben je toch heerlijk naïef Lois

En verder een en een knuffel voor alle dames die het nodig hebben hier.

quote:

Op woensdag 17 oktober 2007 20:01 schreef YPPY het volgende:
Anna wordt echt niet uitgeleend Pruk, je mag al blij zijn als je met haar mag wandelen.

Het schijnt dat we hier ook een kinderboerderij in de buurt hebben en een kinderwagen heb ik ook al klaar staan
Je weet me te vinden als je er behoefte aan hebt

Moonah en Lois laat der maar lekker gaan. Ze heeft idd dingen gezegd terwijl ze geen flauw idee waar ze het over had. Maar ik ga me er niet druk om maken en dat moeten jullie ook niet doen. Ze vind het blijkbaar niet belangrijk genoeg om terug te lezen wat hierover allemaal is gezegd en dan een reactie te geven. Laat maar lekker, reacties als die van haar kunnen me de pot op.

_{Kan alleen op mijn eigen pc niet meer inloggen om een of andere rare reden dus weet niet wanneer ik weer kan posten}

Yppy, ik wil eigenlijk wel weten waarom BV 'moet' voor Anna... Sorry alvast voor als ik ergens volkomen overheen gelezen heb.

quote:

Op woensdag 17 oktober 2007 22:49 schreef RockabeIIa het volgende:
Yppy, ik wil eigenlijk wel weten waarom BV 'moet' voor Anna... Sorry alvast voor als ik ergens volkomen overheen gelezen heb.

[slechte dag]
Zonder bv heb ik geen meerwaarde voor Anna. Anderen kunnen ook wat ik doe, dus ik kan net zo goed tegen een boom oprijden.
[/slechte dag]

Dit idee in mijn hoofd heb ik al eens uitgelegd en ook al ga ik echt (echt, Moonah!) geen gekke dingen doen, het is wel de stimulans om door te zetten als het slecht gaat.

Ach Yppy toch, je weet het wel en je hebt er eigenlijk niets aan maar ik zeg het toch maar een keertje; niemand anders kan de moeder zijn die jij voor haar bent.

Op mijn goede dagen (wat meestal het geval is) weet ik dat ook Luchtbel, maar op de slechte dagen zit dat zo verstopt, dat ik het niet meer geloof.

Ja het is ook geen kwestie van weten misschien maar ook van kunnen voelen of dat gevoel kunnen bereiken. Dat weet ik helaas. Het is ook een gewoon stom en simpel antwoord hoor, maar ik wilde het toch even zeggen.

Ik vind het ook echt superlief, juist van jou.

Ja nou, ik wil nu toch nog even wat zeggen erover. Maar ik kan het niet zo duidelijk uitleggen denk ik. Afgezien nog van de dip waar je nu in zit en de heftige dingen die de komende tijd vast nog met zich mee zal brengen. Het is ook moeilijk om te wennen aan wie je bent als moeder en juist soms kan dat niemand kan die moeder voor haar zijn als dat je zelf bent, heel beklemmend werken. Beklemmend is misschien niet precies wat ik bedoel maar ik kan het niet duidelijker uitleggen. Ik ken dat gevoel niet vanaf het begin maar van een periode daarna maar ik wist toen ook niet meer zeker of ik dat gevoel voor haar wel ooit gehad had, of dat ik dacht dat ik het had of maar deed alsof. Nu kan ik dat wat beter plaatsen en vind ik het hebben van dat gevoel 'dit wordt helemaal niks samen, ze kan maar beter zonder mij en erger' een traumatische ervaring op zich. Dat vind ik echt. Toch heb wel het gevoel, tenminste dat heb ik nu, sinds een tijdje, dat naarmate Jolie groter werd ik steeds meer voor haar begon te voelen en wat belangrijker is; dat ik mijn rol voor haar beter kan plaatsen. Vooral ook doordat zij beter kan communiceren en meer een 'persoon' is geworden. Dat was ze natuurlijk al maar ik kan die dingen nu echt beter inzien. Je hebt hier misschien niets aan maar ik wilde het je toch nog even zeggen. Het maakt het niet minder, de dipdagen en de echte slechte dagen maar voor mij heeft het in de loop van de tijd wel echt geholpen om mijn rol en het belang van mij in haar leven te plaatsen. Ook (nog) niet altijd maar goed genoeg om het samen te kunnen doen. Ik hoop dat je dat straks ook kunt ervaren en dat het snel wat beter met je gaat.

yppy, geen wijze woorden vanuit hier
maar wel even een

Yppy gewoon even een dikke knuffel voor jou en hoop dat je snel weer uit je slechte dagmodus komt en voor Anna is er maar 1 mama en dat is mama Yppy met of zonder borstvoeding...

Dank voor je uitleg, Yppy. Ik vind het erg jammer dat je zo denkt

Meiden, ik lees steeds mee en weet vaak niet wat te zeggen. Ik heb bewondering voor de kracht waarmee jullie steeds maar weer blijven vechten en opkrabbelen na een terugval. Blijf alsjeblieft vechten want ik lees in jullie erhalen zeker vooruitgang. Ik hoop dat jullie dat zelf ook ervaren.

_{Oeps, ik dacht dat ik in Depressief... postte. Voor alle andere moeders, degenen met 'slechts' kraamtranen en degenen die zich juist heel goed voelen, ook een}

[ Bericht 22% gewijzigd door sombie op 18-10-2007 09:49:48 ]

quote:

Op maandag 15 oktober 2007 08:49 schreef Anitra het volgende:
Ik bedoel dat je kevin hier nogal afgemaakt heeft na wat hij gedaan gedaan heeft en dat ik me niet voor kan stellen dat die kleine niks van die woede merkt. That's all.

als er iemand is die nogal last heeft van woede-aanvallen ben jij het toch? aan je posts te merken in ieder geval wel

quote:

Jemig als ik het 2 weken geleden gepost had was erniks aan de hand geweest en nu ben ik de pispaal
Ohja want ik ga naar een herstellingsoord zodat ik onder mijn problemen uit kan komen en laat mijn kinderen alleen, hoe mag ik dan oordelen over iets

is dat voor geestelijk of lichamelijk herstel? ik hoop voor jou beide, want aan geestelijk herstel ben je ook wel toe als je zulke spoken ziet.

_{(sorry voor de late reply, ik was al verbaasd over de post van anitra vanaf dat het er stond, maar was niet eerder in de gelegenheid om een beschaafd antwoord te geven.)}

Denk om je hart LadyW...

Ik heb er helemaal niet op gereageerd dat leek me veel beter in mijn geval... Ik was niet zo heel netjes gebleven denk ik!

quote:

Op woensdag 17 oktober 2007 16:39 schreef Moonah het volgende:
En Nijna, eerste middag alleen? Of was je man er nu ook?

Het was ook gelijk mn eerste middag alleen, de nodige tranen helemaal toen het aanleggen niet zo vlot wilde lukken als ik gehoopt had en die lieve kleine uk het op een brullen zette.
Vannacht deed het aanleggen zo zeer dat ik echt de neiging had om dat hele bv maar te laten zitten, maar dat past wellicht beter in het BV topic.
Ik heb nog totaal geen behoefte aan visite ofzo, gelukkig tot nu toe allemaal mensen gesproken die zeiden dat ze over een paar weekjes wel eens zouden bellen voor een afspraak.
Net de huisarts nog even op bezoek gehad. Was wel prettig, heb ook aangegeven dat ik toch wat bang ben voor wat mn stemming gaat doen. En we hebben afgesproken dat ik over een week of 2 (of zonodig eerder) langskom op het spreekuur. Gewoon even vinger aan de pols, kijken hoe het gaat.
Dat is wel een fijn idee .

Morgen moet manlief de hele dag werken, ik ben dan toch alweer vanalles in mn hoofd aan het halen over wat ik allemaal "moet". Ik denk dat ik maar overal briefjes op ga plakken dat alles op zn tijd komt en ik helemaal niks moet. Alleen zorgen voor die kleine en mezelf en dat is genoeg.
* Nijna poging doet het in oren te knopen!

Het vinden van een ritme, het heeft gewoon tijd nodig *adem in... adem uit*

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 11:07 schreef Mibos het volgende:
Denk om je hart LadyW...

Ik heb er helemaal niet op gereageerd dat leek me veel beter in mijn geval... Ik was niet zo heel netjes gebleven denk ik!

Ik kies tegenwoordig voor de negeer-optie.

He nijna, dat is zo herkenbaar. En dat is ook echt wel wennen. Nu nog betrap ik mezelf erop dat ik soms eventje baal als Chris honger heeft, als ik net aan een klusje wil beginnen. Maar zo werkt het dus niet. Honger is honger, en dat klusje loopt echt niet weg.
Wat ik zelf lekker vond was dat lief alvast een broodje smeerde voordat hij wegging. Dan heb je alvast iets in je maag en gaat de ochtend iets vrolijker. Soms kreeg ik het ontbijt pas tegen 11 uur binnen, terwijl je al vanaf 8 uur rondloopt (op de ergste dramadagen).
Als je zorgt dat jullie allebei verzorgd zijn, dan is dat al genoeg voor een dag! De rest komt later wel!

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 11:07 schreef Mibos het volgende:
Denk om je hart LadyW...

Ik heb er helemaal niet op gereageerd dat leek me veel beter in mijn geval... Ik was niet zo heel netjes gebleven denk ik!

haha, nee joh, zo moet je het niet lezen
het lukte me gewoon niet om mijn antwoord beschaafd te formuleren.
gewoon omdat het in mijn hoofd een beetje een warboel is op het moment.
maar maak je geen zorgen, de boel ligt ondertussen weer op een rijtje

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 13:44 schreef Deepfreeze het volgende:
Als je zorgt dat jullie allebei verzorgd zijn, dan is dat al genoeg voor een dag! De rest komt later wel!

Inderdaad!
Tis al mooi als je kind goed gevoed, lekker tevreden, warm en schoon in bedje ligt. Dat je zelf om 7 uur 's avonds nog in de pyama loopt moet je (man) dan maar op de koop toenemen

Yppy.

Nijna, ik vond het altijd zo makkelijk lijken als de kraam er was maar toen ze weg was viel het me ook wel tegen. Het ritme wat je eerst had kan je niet zomaar terug oppakken. Je kent Mirte nog helemaal niet zo goed, ook al is het je eigen kindje. Maar je zult zien dat dat steeds meer gaat komen. Dan kan je de dagelijkse dingen weer doen zoals je het gewend bent.
Als dat nu niet goed gaat, dan laat het even lekker voor wat het is. Geniet van Mirte en zorg goed voor jezelf. Plan geen dingen die je moet doen van jezelf, maar doe pas wat wanneer je er zelf tijd voor hebt en dus na dat je een moment rust voor jezelf hebt gehad, want dat is ook belangrijk.
Fijn dat je binnenkort even op het spreekuur langs mag komen, dat geeft zeker ook wat rust?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 14:45 schreef appelsap het volgende:
Yppy.

Nijna, ik vond het altijd zo makkelijk lijken als de kraam er was maar toen ze weg was viel het me ook wel tegen. Het ritme wat je eerst had kan je niet zomaar terug oppakken. Je kent Mirte nog helemaal niet zo goed, ook al is het je eigen kindje. Maar je zult zien dat dat steeds meer gaat komen. Dan kan je de dagelijkse dingen weer doen zoals je het gewend bent.
Als dat nu niet goed gaat, dan laat het even lekker voor wat het is. Geniet van Mirte en zorg goed voor jezelf. Plan geen dingen die je moet doen van jezelf, maar doe pas wat wanneer je er zelf tijd voor hebt en dus na dat je een moment rust voor jezelf hebt gehad, want dat is ook belangrijk.
Fijn dat je binnenkort even op het spreekuur langs mag komen, dat geeft zeker ook wat rust?

Wel fijn om te lezen dat andere verse mama's hetzelfde hebben ervaren.
Het geeft zeker wel wat rust dat ik heb afgesproken op t spreekuur langs te komen. Had het sowieso wel gedaan denk ik, maar dan had ik toch weer zitten twijfelen over wanneer enzo...

Ooooh ja Nijna, dat geklooi met aanleggen in het begin... Soms ging het zó ontzettend moeizaam. Echt, ik was wel eens een uur bezig. En ik heb ook wel eens gedacht: "Ik kap met die hele BV", maar stiekem he, ik wilde het zo graag geven. Maar heus, het wórdt makkelijker, écht!!!! Op een gegeven moment loop je gewoon naar de telefoon terwijl Mirte bij je drinkt.
En ritme? Zet dat voorlopig maar even uit je hoofd hoor, dan kan het ook niet tegenvallen.
Leef maar lekker van uur tot uur en van dag tot dag. En bezoek? Pfff, de eerste weken had ik niet eens zin in telefoon.
Ik ben blij te horen dat je een afspraak hebt staan met de HA.
Veel succes (en wellicht ook al echt plezier??!) morgen!

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 15:23 schreef Nijna het volgende:

[..]

Wel fijn om te lezen dat andere verse mama's hetzelfde hebben ervaren.
Het geeft zeker wel wat rust dat ik heb afgesproken op t spreekuur langs te komen. Had het sowieso wel gedaan denk ik, maar dan had ik toch weer zitten twijfelen over wanneer enzo...

Och joh, ik zat soms met Eva in mijn armen te janken: 'ik vind haar zo lief, maar ik snap haar niet, en waar zijn we aan begonnen, we hadden het toch al leuk, en ik word gek van de stuwing, en ik wil die buik niet meer en en en '. 't Gaat nu weer prima hoor . Nee echt, je moet gewoon vreselijk aan elkaar wennen, maar met de dag leer je elkaar beter kennen, en dan gaat het ook makkelijker!

_{hoi allemaal}

En in het bijzonder Yppy: . Ik vind maar dat je het zwaar hebt. Blijf hulp zoeken hoor!

[ Bericht 13% gewijzigd door Linda__ op 18-10-2007 20:36:14 ]