OA is terug van vakantie in Chili!

OA veel plezier jongen

--> TRV

en uiteraard verwachten we een prachtig reisverslag vanuit Chili



[ Bericht 51% gewijzigd door buzzer op 09-10-2007 01:39:04 ]

Veel plezier!

goede reis OA

Veel plezier OA! Wordt vast leuk

Een topic... speciaal voor mij!!
Dank je Frits.

btw: ik vertrek om 15 uur.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 01:13 schreef buzzer het volgende:
--> TRV

en uiteraard verwachten we een prachtig reisverslag vanuit Chili

Dat komt er, mét foto's uiteraard!!

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 01:13 schreef buzzer het volgende:
--> TRV

en uiteraard verwachten we een prachtig reisverslag vanuit Chili

Dan is er iets mis, als je tijd hebt om een online reisverslag bij te houden
Ik begin nu na mijn vakantie pas eens aan de mijne

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:52 schreef OA het volgende:

[..]

Dat komt er, mét foto's uiteraard!!

Have fun, eens kijken of je iets online gaat bijhouden, mij lukt het nooit, ik heb teveel te doen op vakantie. meer dan op mijn werk

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:53 schreef Pheno het volgende:

[..]

Have fun, eens kijken of je iets online gaat bijhouden, mij lukt het nooit, ik heb teveel te doen op vakantie. meer dan op mijn werk

Ik ga niets online bijhouden. Mijn vriedin wil elke dag een stukje op papier zetten.
Na de vakantie zal ik een reisverslag maken. Tijdens de vakantie ga ik niet internetten.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:55 schreef OA het volgende:

[..]

Ik ga niets online bijhouden. Mijn vriedin wil elke dag een stukje op papier zetten.
Na de vakantie zal ik een reisverslag maken. Tijdens de vakantie ga ik niet internetten.

Goed bezig OA. Vergeet niet de juiste vliegtuigplaatsen te regelen. Beenruimte ftw!

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:56 schreef Pheno het volgende:

[..]

Goed bezig OA. Vergeet niet de juiste vliegtuigplaatsen te regelen. Beenruimte ftw!

1, 78 meter ook ftw...

Misschien als ik een internetcafe tegenkom, dat ik even online ben.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:51 schreef OA het volgende:
Een topic... speciaal voor mij!!
Dank je Frits.

btw: ik vertrek om 15 uur.

Goede reis OA! Namens de gehele crew van TRV wens ik je veel plezier toe op je reis. We kijken uit naar je verslag.

Hee!

hierbij een berichtje van de andere Chili ganger Heel veel plezier en zorg dat het voor ons mooi weer is ik weet trouwens niet of je het al ergens gezien hebt en hoe lang jullie in san pedro zijn, maar je kunt daar voor ongeveer 10 euro 3 uur sandboarden! bij volle maan

Goed topic
OA, veel plezier op reis
Ik wacht je verslag wel af

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 11:37 schreef vrolijke-frits het volgende:

[..]

Dank je wel M!

Jij en velen met jou wachten op het reisverslag

UIteraard. Ik verwacht ook dat onze grote vriend O. een aantal zeer mooie platen zal schieten

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 07:55 schreef OA het volgende:

[..]

Ik ga niets online bijhouden. Mijn vriedin wil elke dag een stukje op papier zetten.
Na de vakantie zal ik een reisverslag maken. Tijdens de vakantie ga ik niet internetten.

heb je goed

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 09:34 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Goede reis OA! Namens de gehele crew van TRV wens ik je veel plezier toe op je reis. We kijken uit naar je verslag.

Dank jullie wel.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 09:54 schreef Tinkerbel_ACC_ het volgende:
Hee!

hierbij een berichtje van de andere Chili ganger Heel veel plezier en zorg dat het voor ons mooi weer is ik weet trouwens niet of je het al ergens gezien hebt en hoe lang jullie in san pedro zijn, maar je kunt daar voor ongeveer 10 euro 3 uur sandboarden! bij volle maan

3 dagen San Pedro..
Ik regel het mooie weer!

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2007 11:09 schreef MPG het volgende:
Goed topic
OA, veel plezier op reis
Ik wacht je verslag wel af

Dank.

KICK
OA is terug

Wanneer mogen we een reisverslag verwachten ?

quote:

Op zondag 28 oktober 2007 23:19 schreef MPG het volgende:
KICK
OA is terug

Wanneer mogen we een reisverslag verwachten ?

Daar begin ik één dezer dagen aan!
Het was een topvakantie. Fantastisch land.

quote:

Op zondag 28 oktober 2007 23:20 schreef OA het volgende:

[..]

Daar begin ik één dezer dagen aan! [afbeelding]
Het was een topvakantie. Fantastisch land. [afbeelding]

Tof
We wachten het af.

is het reisverslag nu af of hoe zit dat?

quote:

Op maandag 29 oktober 2007 03:25 schreef indahnesia.com het volgende:
is het reisverslag nu af of hoe zit dat? [afbeelding]

Hij mot er nog aan beginne joh
Gewoon lekker afwachten hier en hopen dat het verslag af is voor dit topic vol is

quote:

Op maandag 29 oktober 2007 23:11 schreef MPG het volgende:

[..]

Hij mot er nog aan beginne joh
Gewoon lekker afwachten hier en hopen dat het verslag af is voor dit topic vol is

Zo storm loopt het hier niet hoor...

Ik zal even een beginnetje maken...

Uiteraard begon de hele reis op Schiphol. EIgenlijk op het treinstation, maar dat vergeten we snel...
19:30 uur zouden we vliegen. Eerst naar Madrid en vervolgens rond middernacht vanaf Madrid in 13 uur naar Santiago. De vlucht naar Madrid verliep vlekkeloos en het overstappen ook. De vertrekhallen en gates op Barajas (vliegveld Madrid) bestaan uit 2 gebouwen. Er gaat zelfs een metro van het ene naar het andere gebouw. Ook hier geen problemen.
Vlak na het opstijgen van Barajas, hoorden we al dat de vluchttijd een uur korter zou zijn dan aangegeven! De reden weten we echter nog steeds niet, want het Engels van de meeste Spaanstaligen is echt ongehoord slecht!! Onderweg hebben we nawelijks turbulentie gehad, dus het werd een rustige nacht. Vanwege het tijdverschil kwamen wij rond 7 uur in de ochtend aan in Santiago. Aangezien we pas rond half 9 zouden aankomen, was er dus ook niemand om ons op te halen... Wij hadden de reis geboekt via Traveltrend en zij zouden regelen dat we op het vliegveld werden opgehaald en naar ons hotel werden gebracht. De rest van de hotels moesten we overigens op eigen gelegenheid zoeken. Met een auto en een goede kaart was dat slechts één keer problematisch, maar daarover later meer.
Bij het verlaten van de aankomsthal werden we meteen belaagd door allerlei taxichauffeurs, die ons maar wat graag wilden wegbrengen. Ons geregelde vervoer wilden zij wel afbellen... Wat ontzettend aardig!
Gelukkig kwam een mannetje van een andere organisatie ons te hulp en hij belde het kantoor om door te geven dat wij al stonden te wachten!
Na ruim een uur wachten en 3 koppen koffie verder, kwam eindelijk "ons" mannetje opdagen. Gelukkig was dit een man die goed Engels sprak en ons snel naar het hotel bracht.
Eenmaal in het hotel aangekomen, moesten we weer een uur wachten, want er waren nog geen kamers gereed... Starbucks, aan de overkant van de straat, bood uitkomst!
De kamer was prima voorzien. Minibar, flesje wijn, groot bad, uitzicht.

Tot zover de heenreis. Morgen volgt er meer!

We want more!

Een goed begin van je reisverslag. Ik ben inmiddels bijgelezen.

Eenmaal geïnstalleerd in het hotel, besloten we om de wijk waarin ons hotel stond (Providencia) te verkennen. Starbucks (en een saladebar) hadden we al gevonden en daar zouden we later nogmaals terugkomen voor een Mocha Latte, erg lekker!
Providencia is één van de betere wijken van Santiago. Ik kan het eerlijk gezegd niet met zekerheid bevestigen, want hoewel we wel in meerdere wijken zijn geweest, vond ik het overal wel fatsoenlijk eruit zien... Op de krotten (inclusief enorme vervuiling) langs de snelweg na dan...
Ongeveer 99% van alle steden heeft als centrale plein het Plaza de Armas, zo ook Santiago. Hier werden vroeger de wapens opgeslagen.

Plaza de Armas



Verder is er in elke stad wel een Avenida Bernardo O'Higgins te vinden, vaak ook de hoofdstraat. Deze man was de bevrijder van de Chilenen en de eerste 'president' van Chili.
Rond de Plaza de Armas zijn in Santiago allerlei oude belangrijke gebouwen te vinden. Een grote kerk/kathedraal, het stadhuis, etc. Verder is er bijna altijd wel een park van gemaakt, met veel groen, fonteinen en bankjes.
's Middags hebben we bij een vistentje gegeten, waar ook veel locale bevolking te vinden was. Er zitten tal van zulke tentjes aan een grote hal vast waar verse groenten, fruit en vis wordt verhandeld. Wat we precies hebben gegeten is een beetje onduidelijk (vis, maar wat...??), want de kaart was Spaans en niemand sprak ook maar enigszins Engels... Het was iig erg veel en erg lekker. Hier hebben we ook kennis gemaakt met een Chileens (??) drankje, genaamd Pisco sour. Best goed te drinken.
Voor de rest hebben we nog een beetje door de stad/wijk gelopen en her en der foto's gemaakt en ons verbaasd over sommige mensen die je tegenkomt... (dat is hier niet anders trouwens... )

's avonds hebben we in het hotel gegeten, tv gekeken en we zijn vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag zouden we om 05:30 worden opgehaald om alweer naar het vliegveld te gaan. De eerste van 3 binnenlandse vluchten stond op het programma. Deze zou ons naar Arica, dicht tegen de grens met Peru, brengen.

[ Bericht 6% gewijzigd door OA op 31-10-2007 08:40:42 ]

Waar zijn de pics

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 15:51 schreef eer-ik het volgende:
Waar zijn de pics

Ik ben nu op m'n werk (druk, zoals gewoonlijk!! ), dus vanavond zal ik even wat toevoegen aan het verhaal.

Pisco Sour!

La Providencia is inderdaad een van de beste buurten in Santiago, hoewel het hele centrum best ok is. Het wordt pas erg als je ver van het centrum komt, zo was onze ervaring..

Ik ben benieuwd naar de verdere verhalen iig! De Santiago-beschrijving wekt alweer enige heimwee en herkenning op zo.

Mooi verhaal
Ik lust wel weer een update

Hoe was de starbucks trouwens? Een recensie in CUL of KSC waard?

quote:

Op dinsdag 30 oktober 2007 20:50 schreef MPG het volgende:
Mooi verhaal [ afbeelding ]
Ik lust wel weer een update [ afbeelding ]

Hoe was de starbucks trouwens? Een recensie in CUL of KSC waard?

Starbucks is overal hetzelfde; geen recensie waard dus.
Dat wil niet zeggen dat de koffie slecht is...

Ik heb net ook foto's toegevoegd hierboven.

[ Bericht 2% gewijzigd door OA op 31-10-2007 10:38:21 ]

Dag 3, de wekker gaat al om 04:30, ,want een uur later worden we alweer opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Even snel douchen, aankleden en uitchecken. Beneden bij de receptie nemen we wat koffie en thee en chocoladecake
Onze chauffeur arriveert precies op tijd en de kofferboy zwaait handig de koffers in het busje. Zijn ogen worden groot als ik hem 2000 peso (¤3) fooi geef Op zich vrij veel inderdaad, maar iets kleiners hadden we nog niet... De rit naar het vliegveld verloopt soepel; met een gangetje van 80-90km/h (!! ) zoeven we door een immense lege stad. Ook op het vliegveld verloopt alles rustig en snel; er zijn meer dan 100 incheckbalies op rij!
Onze vlucht zou om 7u vertrekken en we zouden rond 9u aankomen in Arica. Tot onze verbazing zien we dat de vlucht bijna 45 minuten langer gaat duren.... er is nl een tussenstop in Iquique, een stad ten zuiden van Arica, waar we later nog met de auto zullen komen.
De vlucht, tussenstop en ophalen van de koffers verliep goed, snel op dus naar de balie van Hertz om onze auto in ontvangst te nemen. Ook hier weer geen problemen én zowaar een goed Engels sprekende meneer!
We krijgen een felrode Suzuki Grand Vitara mee, voorzien van alle luxe en een goede wegenkaart!
De juiste weg richting Arica is snel gevonden, want we hebben maar 2 keuzes: richting Peru/Bolivia en richting Arica. Binnen 10 minuten komen de eerste wijken van Arica al in zicht. Eindeloos lijken de tegen elkaar geplakte hutjes/krotten/huisjes zich uit te strekken... Het ziet er werkelijk niet uit: vuil ligt overal op straat, mensen in vieze/oude kleding die hun kunstjes midden op weg doen (jongleren bijv.), maar medelijden hoef je volgens mij echt niet te hebben met deze mensen.. er staat namelijk bij bijna elk huis wel een grote auto/4wd voor de deur!
De kaart van Hertz én het kaartje van de stad in de Lonely Planet (echt een heel handige uitvinding die boeken!! ) helpen ons heel goed door de stad heen en we vinden in één keer het hotel!! Ok, we rijden er eerst langs, maar zoals we nog wel vaker zullen merken, staat niet altijd alles even goed aangegeven... (understatement)
Nadat we hebben ingecheckt en de spullen zijn gedumpt op onze kamer, besluiten we om de boulevard af te lopen richting het centrum van de stad. wat ons hier opvalt is dat alle bloemperkjes en grasveldjes er erg goed bijliggen voor zo’n droge omgeving (< 1mm regen per jaar). Later zien we allerlei mannetjes druk bezig met sproeiers ed. Gelukkig is inmiddels de zon gaan schijnen! Niet dat het koud was, maar het geeft toch altijd een sombere blik als het bewolkt/mistig is. Binnen no-time zijn de wolken weg en schijnt de zon uitbundig. Na een leuke wandeling over de boulevard en het strand is het inmiddels al middag geworden en we willen wel iets eten.. de eerste tent die we tegenkomen ziet er vertrouwd uit en we gaan daar maar een hapje en drankje halen; lekker hoor dat Macvoedsel... We lopen nog wat rond door een uitgestorven winkelstraat (siësta) en over het onvermijdelijke Plaza de Armas. Op de terugweg naar het hotel maken we nog heel wat foto's, zoals hieronder van de boulevard.



Terug in het hotel bedenken we ons dat het wellicht handig is om wat flessen water en misschien wat te eten te kopen voor als we morgen onze eerste tocht met de auto gaan maken. Bij het binnenrijden van de stad hadden we al een grote supermarkt gezien en daar gaan we dan ook maar even eea inslaan. Wat we ook bedenken is dat het wel handig is om zonnebrand te gebruiken... We hebben beide knalrode armen en een (iets minder) rood gezicht.
Op de terugweg rijden we nog even de Morro de Arica op, de heuvel die links op de foto te zien is. Boven op de heuvel staat een monument ter nagedachtenis aan de oorlog met Peru (dacht ik) en een kleine kopie van het Jezusbeeld uit Rio de Janeiro. Verder hebben we er ook een mooi uitzicht over de stad.



In weet eigenlijk niet meer wat en óf we hebben gegeten die avond.... We hebben in ieder geval tv gekeken, nog wat op het strand gelopen en een lekker warm bad genomen.

Uitzicht vanuit de hotelkamer


[ Bericht 2% gewijzigd door OA op 31-10-2007 13:49:08 ]

Heerlijk

Vrijdag 12 oktober, dag 4.
Het ontbijt was niet om over naar huis te schrijven; we hadden war binnen en daar is alles mee gezegd. Erg jammer voor een 4 sterren hotel.
Vandaag gaan we een heel eind de bergen in. Er staat ons een rit te wachten van ongeveer 150 km, waarvan we van tevoren zeiden dat dat wel snel te doen moest zijn... Achteraf dachten we daar heel anders over...
Bij het binnenrijden van de stad hadden we de weg richting Bolivia/Peru al gezien, dus die was snel gevonden.
Op de kaart stond kort na de afslag al een sterretje getekend op de kaart van Hertz, dus daar moest iets te zien zijn. Nou staat niet altijd alles even goed aangegeven in Chili, maar dit bord+totempaal was absoluut niet te missen!!

-- mijn vervoer is er, dus vanavond ga ik verder met het verhaal... --

Op het bord stond maar één woord, "Geoglyphs", en de grote zuil ernaast (wij noemden het dus een totempaal) toonde allemaal afbeeldingen van de Geoglyfen die hier op de bergen zijn aangebracht. Wat de mensen vroeger precies hebben willen bereiken met deze figuren (zowel dieren als mensen) weet ik niet precies. Volgens de LP zien we o.a. een kikker, lama en adelaar... Later zouden we nog meer plaatsen met geoglyfen tegenkomen.

Lluta Geoglyfen


Onderweg stoppen we een aantal maal om wat foto's te schieten. De weg (route 11) loopt dwars door de Lluta vallei heen en meerdere keren stijgen en dalen we sterk. Vooral tijdens de stijgingen en afdalingen zijn de uitzichten prachtig!
Ongeveer halverwege kunnen we een onverharde weg nemen naar "Pukara de Copaquilla", een deels gerestaureerd fort uit de 12e eeuw. Omdat het nog vroeg is, besluiten we onze eerste off road trip te doen. Volgens de borden is het ongeveer 6 km, maar we weten inmiddels dat je dat niet al te letterlijk moet nemen...
Vol goede moed rijden we het grindpad op, dat al snel slechter wordt. Kuilen, hobbels, enorme stenen, etc, etc vullen elkaar prachtig aan tot een grote hindernisbaan, maar dat maakt het voor mij wel een avontuurlijk ritje. Mijn vriendin denkt daar echter heel anders over... Na 20 minuten rijden beginnen we ons toch af te vragen waar dat fort dan precies staat; we rijden ongeveer 40 km per uur, dus we zouden er toch wel bijna moeten zijn. Aangezien het landschap nogal glooiend is, gaan we er vanuit dat het fort achter elke heuvel kan liggen, maar na ruim een half uur rijden en tig heuvels verder, hebben we nog steeds niets gezien.. Er waren zelfs geen zijwegen die we eventueel konden nemen. Omdat de weg nog steeds slechter werd en echt veranderde in een grote zandbak met heel fijn zacht zand, zijn we teleurgesteld weer omgekeerd... Eenmaal terug op de verharde weg, was onze auto veranderd van een glanzende rode bolide in een stoffige zandkleurige terreinwagen.

Vanaf dit punt werd de weg over een afstand van ±20 km echt heel slecht. Enorme gaten, soms over de hele breedte van de weg, zorgden ervoor dat we niet meer zo vlot konden doorrijden... De weg liep hier langs en door het stroomgebied van een rivier (er was nu echter geen spoortje water te zien). Op de punten waar de weg de rivier kruiste, was er geen brug gebouwd... Nee, men laat de weg daar gewoon door de rivierbedding lopen, zodat het tijdens nattere perioden voor gewone auto's niet mogelijk is verder te gaan, terwijl het toch echt de (enige) doorgaande weg naar Bolivia is.... .

Verderop zag de weg er weer beter uit


Putre, het dorp waar wij zouden acclimatiseren vanwege de hoogte (2500m), was gelukkig makkelijk te vinden. Vanaf route 11, zagen we dorp al liggen, iets lager op een plateau in de vallei. Het was ook moeilijk te missen, want er stond een heel groot bord langs de weg, dat ons attent maakte op een uitzichtpunt, "Mirador de Putre".

Putre


Het dorp was dus makkelijk gevonden, maar dat gold absoluut niet voor het hotel. Zoals op de foto te zien is, zijn er niet bijzonder veel straten, dus wij dachten dat het geen probleem moest zijn om hier een hotel te vinden.... Wel dus!
We hebben achtereenvolgens de weg gevraagd aan een soldaat, gemeentehuismedewerker en een politieagent. Geen van hen kon ons op weg helpen... Uiteindelijk wist een mannetje bij een ander hotel wel de weg en is hij met ons meegereden. Was bleek: je moest langs de militaire kazerne over een zandpad, dan linksaf door de bosjes een ander zandpad op, kronkelweggetje volgen, bruggetje over en je was er... Men gaat er dan echter wel vanuit dat je dit gemakkelijk kunt vinden, zonder borden én zonder kaart (want die bestaat niet...)
Het hotel is dat oranje/rode gebouw uiterst links op de foto. Gelukkig krijgen we een ruime en schone kamer en het uitzicht is echt fantastisch!


De zwarte lijn geeft de route aan van dag 4, de blauwe (+zwarte) van dag 5.

[ Bericht 19% gewijzigd door OA op 05-11-2007 13:05:37 ]

quote:

Op maandag 5 november 2007 09:02 schreef vrolijke-frits het volgende:
Je maakt het wel spannend, door je reisverslag in delen te posten

Als ik alles in één post zou zetten, weet je niet meer waar je beleven bent als je even stopt... Tenzij je een streepje op je beeldscherm zet.

quote:

Op maandag 5 november 2007 09:04 schreef vrolijke-frits het volgende:
Doch, het blijft een genot om te lezen

quote:

Op maandag 5 november 2007 06:57 schreef OA het volgende:
Het hotel is dat oranje/rode gebouw uiterst links op de foto. Gelukkig krijgen we een ruime en schone kamer en het uitzicht is echt fantastisch!

Daar is dan ongetwijfeld ook een foto van..

quote:

Op maandag 5 november 2007 09:25 schreef De_Hertog het volgende:

[..]

Daar is dan ongetwijfeld ook een foto van..

Idd, maar nier hier. Wel thuis op de pc.

Mooi verslag

Overzicht van route dag 4 (en 5) toegevoegd aan verslag.

Toen we rond half 2 in het dorp aankwamen, wemelde het van de mensen, waren de winkels open en was het gewoon een gezellige drukke boel. Daarom wilden we wat gaan eten na het inchecken. Rond half 3 waren we terug in het dorp... uitgestorven, alles! Ah, siësta natuurlijk! Maar ja, dat betekent ook dat alle winkels en restaurantjes dicht zijn... op één na. Daar gaan we dan ook even binnen kijken. Het is een sfeerloos restaurant; fel licht, tv hard aan en niemand te zien... Maar we kunnen er wel wat te eten krijgen. De kok bazelt wat onverstaanbaars, maar ik hoor het woord "pollo" tussendoor. We nemen dus maar de pollo (kip) want de rest begrijpen we niet... Al snel komen er 2 borden met een grote kippenpoot, een berg rijst met avocado (net gekocht bij de supermarkt) en een bak salade op tafel. Verder hebben we nog een liter water en 2 sprites. Het smaakt allemaal uitstekend en het is zelfs bijna teveel... Omdat we nog even in de omgeving willen kijken, vragen we snel om de rekening... wat zouden we kwijt zijn? Worden we afgezet, of juist niet? Alles samen blijkt net iets meer dan 7 euro te kosten... We drukken de kok 1000 peso fooi in z'n handen (1,50 euro) en zoeken de koelte van de airco weer snel op.
Eenmaal in de auto besluiten we dat het rondkijken best kan wachten tot morgen.

De volgende morgen worden we om 8 uur verwacht in de eetzaal/wachtruimte/receptie van het hotel voor het ontbijt. Het is er ijskoud, maar het ontbijt smaakt prima. Op één ding na... Als rasechte koffieliefhebber kan ik de oploskoffie die men overal heeft (vaak met warme langhoudbare melk ) echt niet waarderen ! Dan neem ik nog liever thee!
Na het ontbijt, laden we onze spullen weer in, in de wagen en gaan op weg naar het Lauca national park. Hier hopen we een aantal vulkanen, flamingo's en een prachtig landschap te zien!

Al snel worden we beloond en zien we een aantal vicuña's, met 2 vulkanen op de achtergrond.


De vulkanen blijven de hele dag in zicht. Van alle kanten zijn ze zichtbaar. De ene keer met flamingo's in een meer op de voorgrond, de andere keer met een uitgestrekte kale vlakte.

Bergen en lama's via de zijspiegel


Na het bezoek aan dit park, rijden we terug naar Arica. In 3 uur tijd van 4500 meter hoogte terug naar zeeniveau. De terugreis gaat aanmerkelijk sneller dan de heenreis, vanwege het constante afdalen en omdat we niet regelmatig stoppen om foto's te maken.
Terug in Arica, checken we weer in in hetzelfde hotel. Helaas hebben we dit keer een kamer zonder zeezicht maar (zoals we later merkten) wel met gratis muziek....

's avonds eten we in het restaurant van het hotel, waar slechts 2 andere mensen zitten. Na een paar tellen komen we er achter dat het Nederlanders zijn... Hoe is het mogelijk?!
Tijdens het eten zien we dat de voorbereidingen voor een feest in volle gang zijn. Omdat wij direct op de binnenplaats kijken vanuit onze kamer, vrezen we dat het een onrustige avond wordt.. en dat blijkt juist te zijn... Vanaf 11 uur gaat het volume van de muziek vol omhoog en dat duurt tot 5 uur....

wat een foto's OA !

Er staat ons een rit van ruim 300 km te wachten, die voor het grootste gedeelte dwars door de woestijn loopt.
Onderstaande afbeelding geeft onze route aan, die van Arica naar Iquique loopt.



Op de laatste 40 km na, gaat de hele route over de Ruta 5, oftewel de Panamericana. Allereerst moesten we bij de "snelweg" zien te komen en dat was nog niet zo eenvoudig... we werden eerst om de stad heen geleid en toen stonden er ineens geen borden meer... Op goed geluk hebben we een brede weg gekozen, die iig de stad uitging en zowaar doken er weer wat borden op! De Panamericana is hier niets meer dan wat in Nederland een provinciale weg is; 2 banen, 1 heen en 1 terug.
Direct bij het verlaten van de stad, begint de weg te stijgen en rij je de bergen (en de woestijn) in. Grotendeels voert de weg over hoogvlakten en af en toe ga je door een vallei/kloof heen. Het landschap is echt prachig, maar wordt op den duur wel wat eentonig. De kaarsrechte wegen versterken dit nog eens!





Langs deze route komen we een aantal bezienswaardigheden tegen, zoals de "Giant de Atacama", een geoglyf van 86m hoog en verlaten mijnstadjes, uit de tijd dat de grond daar nog rijk was aan grondstoffen. Halverwege de route rijden we nog een stuk door een nationaal park. De enige reden die ik kan bedenken, waarom het een nationaal park is, zijn de bomen die er staan. Dit is nl. de enige plek in 300 km, die rijkelijk begroeid is!

Giant de Atacama


Zoals gezegd, verlaten we zo'n 40 km voor Iquique de Panamericana, om over een andere "snelweg" het laatste stuk te rijden. Dat de bewoonde wereld eraan komt, is duidelijk te merken aan de enorme hoeveelheid reclameborden die de woestijn ontsieren...
Vlak voor Iquique stoppen we nog even voor een sanitaire stop. Wat mij daar opvalt, is de grote hoeveelheid troep die zomaar in de woestijn is neegegooid... vuilniszakken, autobanden, koelkasten... je kan het zo gek niet bedenken...
Bij het binnenrijden van de (boven)stad hebben we een prachtig uitzicht over de (beneden)stad en de Pacific. Helaas zijn hier geen mogelijkheden om de auto even langs de kant te zetten om een aantal foto's te schieten. Aangekomen in de benedenstad helpt de LP ons weer om eenvoudig de weg te kunnen vinden. In één keer rijden we naar het hotel, waar we tot onze verbazing worden begroet door een perfect Engels sprekende receptionist! We krijgen een kamer op de 13e verdieping, met uitzicht over de oceaan! (we hadden niet anders verwacht van een 5 sterren hotel! )
We gooien snel onze spullen neer en gaan de boulevard en het strand verkennen! Het is zondag, iedereen is vrij, de zon schijnt en het is een gezellige drukke boel. De boulevard is hier verdeeld in een aantal stukken, met een fietspad, een hele kleine openbare dierentuin, speelplaatsen en een rommelmarkt. Na een wandeling van ruim anderhalf uur, nemen we in de kamer een verfrissende douche en kijken we tv totdat we kunnen aanschuiven voor het diner.



[ Bericht 4% gewijzigd door OA op 06-11-2007 21:10:20 ]

Leuk verhaal, maar je typt dit toch niet onder werktijd he?

quote:

Op vrijdag 9 november 2007 16:08 schreef schoonOA het volgende:
Leuk verhaal, maar je typt dit toch niet onder werktijd he?

Vandaag rijden we van Iquique naar San Pedro de Atacama. De blauwe lijn is weer onze route


De langste rit van de vakantie stond ons te wachten, ruim 400 km! Eerst een stuk langs de kust en vervolgens dwars door de woestijn heen naar San Pedro de Atacama.
Maar eerst eens even wat eten in het restaurant op de 15e verdieping van ons hotel. We hadden een tafeltje bij het raam uitgekozen, zodat we ook nog even van het uitzicht over de stad en oceaan konden genieten. We zaten amper, of we zagen al grote vogels beneden bij het water. O ja, pelikanen zouden we hier kunnen zien! Na het eten dus snel de camera gepakt en het terras opgegaan om wat foto's van deze beesten te schieten. Tijdens het fotograferen doken er ook nog wat zeehonden op!

Klikken om een grotere versie te bekijken

Het uitchecken duurder vervolgens een eeuwigheid hier, want men sprak amper Engels en werkte echt ongehoord traag...
We zouden eerst een heel stuk Ruta 1 volgen en dit stond zowaar direct bij het verlaten van het hotel aangegeven. De dag begon gelukkig direct al onbewolkt (wat een uitzondering is langs de kust) dus we konden direct kan het uitzicht over de oceaan genieten. Het landschap gaat hier bijna direct over van oceaan in bergen en alles is vanwege de droogte geheel kaal.

Op sommige stukken was de oceaan vrij wild


Halverwege de Ruta 1, passeerden we de grens tussen de eerste en tweede regio. Hier is een echte grenscontrole aanwezig, maar wij konden na een korte blik op de autopapieren weer doorrijden. Deze controle schijnt er te zijn vanwege de fruitvliegjes en ander ongedierte dat in fruit, groente en zuivel vanuit Peru kan zitten en daar is men in Chili blijkbaar erg bang voor!
Op de kaart hadden we al gezien dat we al snel na de grensovergang door een tunnel zouden gaan. Echter, de tunnel was in onderhoud, dus konden we er niet doorheen... De oplossing was in colonne over een bergpas rijden, onverhard uiteraard en erg smal, maar wel handig, want in de wijde omtrek is er geen enkele andere weg te bekennen...
Kort na deze bergpas volgde de stad Tocapilla, waar we even hebben getankt, gepind en brood hebben gekocht. Vanaf hier zouden we de kust verlaten en landinwaards gaan rijden, weer de woestijn in.
Eindeloze rechte wegen en uitgestrekte vlaktes vind je hier, grotendeels volgestampt met telefoon en elektriciteitsmasten; niet echt leuk om daar wat foto's van te maken... Ook de combinatie van een hoge temperatuur (35 graden), en een harde wind met zand deed ons besluiten om niet heel veel te stoppen onderweg. Daarnaast was de weg ook nog eens regelamtig opgebroken, waardoor we slechts 40/50 km/h konden rijden ipv 100.
Na 400 km rijden kwamen we aan bij de grootste kopermijn ter wereld, die van Chuquicamata. Even verderop ligt de stad Calama, van waar het nog ruim 100 km is naar San Pedro de Atacama. De oplettende lezer zal nu opmerken dat we dan al richting de 500 km gaan... Dat was ook zo. Uiteindelijk hebben we die dag 525 km gereden, terwijl het reisschema er 410 beloofde!
De weg van Calama naar SPdA was goed en er was naast de weg ook wat meer te zien, dan alleen maar zandvlaktes!

Rotsformaties en later kwamen er ook wat vulkanen in zicht


SP en ook het hotel waren vervolgens heel makkelijk gevonden!

quote:

Op dinsdag 13 november 2007 22:56 schreef vrolijke-frits het volgende:
Kom er maar weer in met een updeet

Ja, dat zou ik doen hè...
Druk, druk, druk... werkwerkwrekwerkwekrwerk....
Morgen komt er echt eentje!

Het hotel in SP was achteraf gezien één van de 2 beste hotels van de hele reis. Het waren allemaal aparte huisjes en wij hadden zelfs een open haard buiten bij de zitplaats. Alleen hebben we die niet gebruikt, want er zijn overal rieten daken en dat vonden we een beetje link.
Wij kwamen hier trouwens ook tot de ontdekking dat een aantal dagen daarvoor de zomertijd was ingegaan in Chili; ook wel handig om te weten als je nog wat vluchten moet halen...

De volgende dag zijn we rustig opgestaan, gaan douchen en gaan ontbijten. We zouden immers 3 dagen hier blijven, dus er was even rust, even niet meteen weer alles inpakken en wegwezen!
Na het ontbijt hebben we even een plan gemaakt voor de komende dagen; wat gaan we doen?
We besloten om SP te gaan bekijken, vervolgens naar Pukara de Quitor te gaan en aan het einde van de middag de maanvallei te bezoeken.
SP is maar een klein dorpje, met alleen onverharde straten, maar het was er wel erg druk. In een klein uurtje heb je alles wel gezien. Het Plaza de Armas, de kerk en.. tsja, dat was het wel. Op naar Pukara de Quitor dan maar! Deze ruïnes liggen slechts 2km voorbij het hotel, dus dat was snel bereikt. Voordat we er waren, moesten we nog wel even 3 keer door de rivier rijden en over een zeer gammel uitziend bruggetje heen...
We hebben bij deze Incaruïnes wat rondgelopen en gekeken en uiteraard zijn er nog wat foto's gemaakt. Aangezien alles tegen een stijle helling is aangebouwd, was het wel even klimmen naar boven en dat viel niet mee met de hitte... Maar eenmaal boven was dat direct weer vergeten, want wat een uitzicht heb je daar!!! Vervolgens zijn we nog een stukje verder stroomopwaards gereden, maar daar was verder niet zo heel veel te zien.

's middags hebben we op onze binnenplaats nog even lekker van de zon zitten genieten en later zijn we naar het zwembad verhuisd. Het water was echter dusdanig koud dat je na 2 minuten 'pootjebaaien' je voeten bijna niet meer voelde...
Aan het einde van de middag zijn we naar de Maanvallei vertrokken om daar het schouwspel van de zon op de bergen te zien. Helaas zouden dikke snel opkomende wolken roet in het eten gooien Dat weerhield ons er niet van om toch te gaan kijken! Bij de ingang werd ons een hele uitvoerige uitleg gegeven van wat er allemaal te zien was, maar dat bleek achteraf heel erg overdreven. Binnen 15 minuten stonden we aan de andere kant van het park... Toen zijn we maar omgekeerd om nog eens langzaam terug te rijden en een aantal keer onderweg te stoppen. Uiteindelijk zijn we een zandduin opgelopen en hadden we van bovenaf toch nog een prachtig uitzicht over de vallei en op een aantal vulkanen! Vanwege de bewolking waren veel toeristen weggebleven waardoor het heerljk rustig was!

Weer terug in het hotel hebben we ons opgefrist en zijn we gaan eten. Om het simpel te houden hebben we het dagmenu genomen, dat verrassend lekker was! We hadden geen tv op de kamer, dus na het eten hebben we nog even wat gelezen en we zijn vroeg gaan slapen, want morgen gat de wekker om 03:15. Een vroege rit naar de El Tatio geisers staat ons te wachten...

De huisjes van het hotel


Hoofdstraat in SPdA


Pukara de Quitor


Uitzicht vanaf Pukara


Maanvallei




[ Bericht 11% gewijzigd door OA op 14-11-2007 22:37:00 ]

Foto's toegevoegd.

San Pedro

Herkenbaar verhaal en foto's. Erg leuk om te lezen in ieder geval

Kwart over drie....
Vandaag gaan we de El Tatio Geisers bezoeken. Deze plek is te bereiken door 90km over een deels onverharde weg te rijden. De geisers liggen op 4500 meter hoogte en zijn het beste te bekijken rond zonsopgang. Dat is dus de reden van ons vroege vertrek.

We frissen ons op, kleden ons dik aan en pakken wat spullen. De vorige avond hebben we een ontbijt geregeld bij de receptie van het hotel en er staan inderdaad 2 zakken klaar met brood (weliswaar droog), ham, kaas, fruit, pakjes drinken (een soort taksi) en een rol koekjes. Lekker veel dus!
Als we in de auto stappen, zien we dat het slechts 9 graden is, maar ik had het kouder verwacht op deze hoogte (2500m). Door de bewolking zal het wel meevallen.

De vorige dag hadden we in het dorp al een bord zien staan naar de geisers, dus de goede weg was snel gevonden. Tot onze verbazing begint na een kort stukje onverharde weg een asfaltweg! Het eerste stuk gaat dus lekker snel. Als de onverharde weg weer begint, remmen we maar meteen af, want het is niet verantwoord om hier 100 te blijven rijden... Het vervolg van de weg is soms wel redelijk, maar meestal bijzonder slecht....

Ik zat net het volgende stukje van Tinkerbel_ACC_ die nu in Chili is.

quote:

Eenmaal in het busje begon de achtbaanrit over gravel, zoeits hebben we nog nooit meegemaakt! 3 uur lang met je hoofd tegen het dak is niet goed voor de maag.

Daar kan ik me iets bij voorstellen als ik zag hoe hard de busjes voorbij scheurden....
Wij reden in een jeep die gebouwd is op zulk terrein en dan nog zaten we te stuiteren, laat staan als je in een gewoon Hyundai busje zit...

Na een rit van meer dan 2 uur kwamen we aan bij de geisers. Althans, er moest eerst betaald worden en daarna volgde nog een klein stukje weg. Inmiddels was de temperatuur trouwens al gezakt tot -7 graden en dat merkten we toen we uitstapten!

Wat een kou, maar ook: wat een mooi landschap zeg! We hadden de hele rit in het donker gereden en in het licht van de koplampen was alleen de weg een stukje zichtbaar. Nu begon het licht te worden en langzaamaan werd alles zichtbaar. De geisers, de geel gekleurde berghellingen, de blauwe lucht... Ik weet er eerlijk gezegd niet veel meer over te vertellen, maar defoto's onderaan doen dat vast wel voor me!

Naast de geisers waren er ook kleine warmwaterbronnen. Chauffeurs van de busjes legden hier van alles in om op te warmen. Pakken melk, eieren, etc..
Helaas hadden wij niets warms meegenomen, dus moesten we genoegen nemen met de kachel van de auto.

Op de terugweg konden we eindelijk zien waar we een aantal uur eerder hadden gereden. Eindeloze vlakten strekken zich uit richting bergen en vulkanen. Af en toe kwamen we wat dieren tegen, zoals alpaca's, nandu's en vreemde vogels... . Verder alleen maar meertjes, bergen, vlaktes en cactussen. Saai? Welnee, prachtig juist!

Wat ook zichtbaar wordt zijn de gaten in de weg, vooral de grootte valt dan op. Ik blijf me erover verbazen dat die busjes dat trekken...

Rond 10 uur waren we weer terug in het hotel en de rest van de dag hebben we geluierd bij het zwembad en op ons terrasje. De wolken van de vorige dag waren namelijk weggetrokken en het was dus onbewolkt. De temperatuur was inmiddels opgelopen van -7 vroeg in de ochtend tot 35 graden midden op de dag! Toen het 's middags even te heet werd, ben ik even wat mensen hier op fok gaan lastigvallen... Tsja, je moet wat doen...

Tijdens het avondeten hebben we weer een ontbijtpakketje geregeld voor de volgende dag. We moesten alweer vroeg op. Dit keer om 100 km naar het vliegveld te rijden (volledig geasfalteerd gelukkig) en om om 7u in het vliegtuig te stappen naar Santiago. Het eerste deel van onze reis zat er alweer bijna op.

Geisers




Onderweg


Uitzicht vanaf ons huisje


[ Bericht 14% gewijzigd door OA op 16-11-2007 21:27:10 ]

Vanochtend zijn we weer vroeg opgestaan, aangezien we al om 7u gaan vliegen. Daarvoor moet wel eerst even 100 km worden gereden. Over een goede geasfalteerde weg, dat dan wel.

De avond van tevoren hebben we weer aangegeven dat we vroeg zouden vertrekken en er zou wederom een ontbijtpakketje klaarliggen. Niet dus . Er was alleen opgeschreven dat we vroeg zouden vertrekken en de avond ervoor al hadden uitgecheckt...
Goed, dan maar in de auto wat kaakjes en zuurtjes eten. Wellicht dat er op het vliegveld iets te eten is...

De reis naar het vliegveld verloopt vlot; binnen een uur zijn we in Calama. Daar tanken we nog even de auto vol en vervolgens rijden we naar het vliegveld. We zetten de auto in een "huurautoparkeervak" en gaan de sleutels inleveren. Het vliegveld van Calama is heel klein en overzichtelijk, maar van een balie van Hertz/Rentacar/etc is niets te bekennen... Ik vraag het aan iemand en die wijst ergens heen, waar alleen maar een deuren zijn.. Naar de uitgang en naar de aankomsthal, maar daar staat verboden toegang op. Na enige tijd vertwijfeld te hebben rondgekeken (er staan natuurlijk ook nergens bordjes), komt iemand ons te hulp. Blijkt dat je dus naar de aankomsthal moet, door de verboden toegangzone heen en daar staan idd de balies...

Het inchecken gaat snel en we kunnen ook al vlot het vliegtuig in. Net zoals tijdens de eerste binnenlandse vlucht, komen we pas aan boord te weten dat we ook nog een tussenstop zullen maken, waardoor de vlucht niet 1 uur maar 2,5 uur gaat duren... Als we dan uiteindelijk nog eens anderhalf uur te laat vertrekken is onze halve dag alweer voorbij als we in Santiago aankomen... Aankomst stond gepland voor 08:15u, maar we komen pas aan om 11:30u. Gelukkig heeft Fernando (de chauffeur) goed op teletekst o.i.d. gekeken, want hij heeft niet staan wachten. Hij brengt ons snel naar het hetzelfde hotel als een week eerder. Al onze gegevens hebben ze nog, dus we zijn zo ingecheckt.

We besluiten om een wandeling te maken naar een heuvel/stadspark verderop in de stad, Cerro Santa Lucia. Het is alleen maar rechtdoor lopen, dus zoeken is niet nodig. Anderhalf uur later zijn we eindelijk bij het park. Dit is trouwens nog lang niet het einde van dezelfde straat... Bij de ingang van het park staat een bewaker en er ligt een boek; je moet je inschrijven. Ook verderop in het park zijn bewakers te vinden. Blijkbaar is dit nodig. Het zorgt er iig voor dat het een veilig park is. Deze heuvel is ooit omgetoverd tot park door de eerste burgemeester van Santiago. Hij liet dus een park aanleggen en een soort fort bouwen. Meteen vanaf de ingang gaat het stijl omhoog. Boven zijn we dus even gaan zitten om wat uit te rusten (lopen en klimmen met een drukkende 28-30 graden is best wel vermoeiend) en om van het uitzicht te genieten. Het is niet helemaal helder, maar gelukkig wordt het zicht ook niet ernstig beperkt door smog (wat hier vaak het geval is).

Terug in het hotel nemen we maar weer eens een lekker bad en kijken we tot aan het diner wat tv. De dinerzaal blijkt een hele strakke en stijve bedoening te zijn. Iedereen loopt in pak en heeft een eigen ober... Daar zitten we dan in onze korte broek en sportschoenen... Het eten smaakt prima (ik had niet anders verwacht) en de prijs van reuze mee.
Na het eten kijken we maar weer wat tv en gaan we vroeg slapen. Elke dag hakt er toch weer harder in dan van tevoren gedacht... en dan zijn we nog niet eens bejaard...



[ Bericht 6% gewijzigd door eer-ik op 23-11-2007 15:20:24 ]

fantastisch OA!

Hee!
hier nog vlug een berichtje uit Chili onze laatste dagen zijn inmiddels ook ingegaan .. de weblog die je had gevonden was iid van mij .) we proberen die goed bij te houden, scheelt bel- en smskosten naar nederland Heb net je verhaal gelezen: ziet er wel een beetje vergelijkbaar uit als ik thuiskom zal ik onze verhalen overzetten naar Fok! Zit nu Puerto Natales en tid niet heel goed weer maar vooruit!

Groetjes!

quote:

Op woensdag 21 november 2007 21:27 schreef Tinkerbel_ACC_ het volgende:
Hee!
hier nog vlug een berichtje uit Chili onze laatste dagen zijn inmiddels ook ingegaan .. de weblog die je had gevonden was iid van mij .) we proberen die goed bij te houden, scheelt bel- en smskosten naar nederland Heb net je verhaal gelezen: ziet er wel een beetje vergelijkbaar uit als ik thuiskom zal ik onze verhalen overzetten naar Fok! Zit nu Puerto Natales en tid niet heel goed weer maar vooruit!

Groetjes!

Hey,
Wat leuk, een berichtje uit Chili! Heb net weer de laatste update van jullie weblog gelezen, leuk!
We zien de verhalen hier wel verschijnen.
Geniet van de laatste paar dagen!!

Vanochtend gaan we de volgende huurauto ophalen. Als het goed is, staat er een Toyota Yaris klaar. Na het ontbijt, vragen we of er een taxi gebeld kan worden. Binnen een paar tellen stopt er al eentje voor het hotel en onze spullen worden ingeladen. Je hoeft hier bijna niets zelf te doen!

Eenmaal bij Hertz blijkt dat we een Peugeot 206 meekrijgen. Een 1.6ltr sportuitvoering. Men vertelt ons hoe we het snelste bij de snelweg komen. Dit gebeurt d.m.v. strepen trekken op een kaart, ook daar waar geen wegen en/of bruggen zijn volgens de kaart... Later blijkt dat die wegen en bruggen er wel degelijk zijn! We hebben dan ook vrij snel, zonder verkeerd te rijden, de juiste weg gevonden. Op naar Santa Cruz dus!

In dit deel van Chili zijn de snelwegen hetzelfde als in Nederland. 2 of 3-baans, met vangrail, maar zonder de enorme drukte. Santa Cruz ligt op ± 150 km van Santiago en over goede (snel)wegen, zijn we hier binnen 2 uur. Eenmaal van de snelweg af, is het nog een klein stukje over de provinciale weg. Met behulp van de kaart én goede borden, is de weg vinden hier niet zo lastig als in het noorden van het land.

Toevallig namen we in de stad een goede afslag, waardoor we direct voor de deur van het hotel stonden! Aan de voorkant leek het niet veel, maar het was een heel groot hotel, met verschillende gebouwen, restaurants en winkeltjes. We kregen een kamer met balkon direct aan het Plaza de Armas.

De rest van de dag hebben we besteed aan het verkennen van de stad en luieren. Deze dag was de minst boeiende dag van de vakantie, maar wel een lekker rustige.
Het viel me hier trouwens voor het eerst op dat je door iedereen met grote ogen wordt gekeken en dat was niet altijd alleen uit (goede) interesse had ik het idee...

Morgen rijden we van Santa Cruz naar Talca. We nemen dan niet de snelweg, maar een alternatieve route!

Gemiddelde straat in Santa Cruz


Waar in Chili zijn we nu? -------------- Onze route van vandaag


[ Bericht 9% gewijzigd door OA op 23-11-2007 16:25:05 ]

Voor vandaag staat de kortste trip van de vakantie gepland. Slechts 115km over de Panamericana van Santa Cruz naar Talca. In de reisbeschrijving worden wel tips gegeven om onderweg eea te bekijken, maar dat bevalt ons niet.
De vorige avond hebben we een alternatieve route bedacht, die ons naar de kust voert en weer terug het binnenland in. (Zie ook het kaartje onderaan)
Al vrij snel na het verlaten van de stad, reden we de bergen in, waar we direct konden genieten van mooie uitzichten. In tegenstelling tot het noorden, is hier alles mooi groen en dat is ook wel weer eens leuk na 8 dagen woestijn en kale bergen!

De streek waar we doorheen rijden, staat bekend om zijn wijnen. De ene na de andere wijnboerderij kom je hier tegen. Aangezien we niet echt wijnliefhebbers zijn, scheuren we hier gewoon snel langs...
Na ruim een uur rijden begon het echte avontuur, namelijk met onze Peugeot 206 over een onverharde weg rijden (ongeveer 50 km). Net zoals de verharde weg, was ook de onverharde weg van veel betere kwaliteit dan in het noorden van het land, dus het was goed te doen met een wagen zonder 4-wielaandrijving. Op een gegeven moment was het de bedoeling om weer de verharde weg richting de kust te gaan volgen, maar daar is niets van terecht gekomen... Blijkbaar is men ergens na een vaag dorpje opgehouden met bordjes neerzetten, want na een tijdje zagen we dat we parallel aan de kust reden richting het noorden, terwijl we eigenlijk richting de kust moesten gaan en vervolgens moesten afbuigen richting het zuiden...

Bij de eerstvolgende wegwijzer hebben we de kaart eens geraadpleegd. Na enig zoekwerk kwamen we tot de conclusie dat de weg waar wij reden niet bestaat... Gelukkig loopt er wel een verharde weg door het volgende dorp heen en daar vinden we de juiste weg weer. Althans, we gaan weer de juiste kant op!
Hier zien we ook voor de laatste keer de Pacific, dus we gaan ook nog even het strand op! Helaas waait het erg hard en is het koud, dus we blijven niet te lang hangen.

Verderop eindigt de verharde weg alweer, maar men is wel druk bezig om er eentje aan te leggen. Helaas betekent dat, dat we weer "off-road" gaan met onze 206 en dit gaat niet altijd van harte.... Een aantal keer moeten we nogal stijl omhoog en zelfs terugschakelen naar de 1e versnelling, waardoor we enorm doorslippen en bijna niet bovenkomen... Maar het wagentje had er zin in en we kwamen overal boven!

Het laatste stuk konden we weer over een verharde weg rijden, door een prachtig landschap.
Bossen, meren, bergen en een strak blauwe lucht maken deze rit tot één van de mooiste van de vakantie!








De rode lijn is de route die ons reisschema hanteert.
De blauwe lijn is de route die wij hadden gepland.
De groene lijn is hoe we daadwerkelijk zijn gereden...


[ Bericht 4% gewijzigd door OA op 29-11-2007 11:25:34 ]

Mooie ervaring, offroad met een 206

Na het ontbijt, in een kille en sfeerloze ontbijtzaal, gaan we snel op pad. Vandaag rijden we van Talca naar Chillán. We besluiten om zo snel mogelijk naar Chillán te rijden over de Panamericana, omdat er onderweg niet veel te zien zal zijn. Als we bijtijds in Chillán aankomen, gaan we daar in omgeving nog wat rondkijken.

Onderweg maken we één tussenstop, bij de watervallen van Laja (Saltos del Laja). Helaas is het nogal bewolkt en is het wel indrukwekkend, maar niet zo mooi als vooraf gedacht.

Na dit korte uitstapje, scheuren we snel verder naar Chillán. Zoals zoveel steden, zien de buitenwijken van de stad er troosteloos uit en wordt het beter naarmate je het centrum nadert. Wederom dankzij het perfecte kaartje dat we van de stad hebben, vinden we het hotel direct. Het kon ook bijna niet misgaan, aangezien we weer aan het Plaza de Armas zitten en alles borden die richting opwijzen...

Onderweg hadden we gezien dat het richting Andes onbewolkt is. Als we onze spullen in het hotel hebben gedropt, springen we weer snel in de auto, om naar de bergen én de zon te rijden. We hebben in de LP gelezen dat daar ook warme bronnen zijn, dus de zwemkleding gaat mee!
De rit naar de thermen en bergen gaat door een mooi glooiend en groen landschap. Volgens de kaart kunnen we tot aan de thermen op een verharde weg blijven rijden, maar dat blijkt niet helemaal waar te zijn.. Vanaf het punt waar we echt de bergen ingaan, moeten we weer off road met onze 206. Later blijkt dat dit niet zo goed voor de banden is geweest, maar dat terzijde...

Het landschap verandert snel nadat we de verharde weg hebben verlaten. Heuvels met bossen maken plaats voor bergen, wilde rivieren, watervallen en sneeuw! En zon natuurlijk!
Echt ongelooflijk hoe snel het landschap hier verandert!!

De weg naar boven is af en toe van een vrij slechte kwaliteit en onze wagen heeft hier regelmatig wat moeite mee, maar we komen boven. Helaas blijken de warme bronnen niet vrij toegankelijk en ze zijn nog eens gesloten ook Direct achter de bronnen ligt wel een mooi skigebied. Mensen zijn daar met van alles bezig, behalve skiën, dus wij gaan ook te voet de piste op! We wandelen hier een uurtje door de sneeuw (bij +20ºC) en maken wat foto's.

Op de weg naar boven hadden we al tal van mooie plekjes en uitzichten gezien, maar omdat de weg zo slecht was, besloten we om alles te bekijken op de terugweg. Zoals ik al eerder zei, zagen we hier watervallen en wilde riviertjes én hadden we constant een fantastisch uitzicht over het dal. Een stop elke 10 meter was dan ook onvermijdelijk.

Eenmaal terug in het hotel, hebben we gegeten in een hele steriele en wederom sfeerloze eetzaal, waar we op goed geluk iets van de volledig Spaanse kaart hebben gekozen.

In de buurt van de warme bronnen en skipiste


















Uitzicht op Plaza de Armas vanuit onze kamer in Chillán



De route:


Overzichtskaart:


[ Bericht 9% gewijzigd door OA op 04-12-2007 10:42:36 ]

Hee!

ziet er goed uit! Hoeveel foto's hebben jullie uiteindelijk gemaakt? Wij 4500 :S hebben er nu 500 geselecteerd die in het album moeten gaan komen mijn reisverslag op Fok! zetten staat nog steeds op de planning Voordeel is wel dat de stukjes al geschreven zijn

Aan mij vragen ze steeds: want vond je het mooiste? Ik kan niet kiezen, jij wel?

quote:

Op maandag 3 december 2007 12:58 schreef Tinkerbel_ACC_ het volgende:
Hee!

ziet er goed uit! Hoeveel foto's hebben jullie uiteindelijk gemaakt? Wij 4500 :S hebben er nu 500 geselecteerd die in het album moeten gaan komen mijn reisverslag op Fok! zetten staat nog steeds op de planning Voordeel is wel dat de stukjes al geschreven zijn

Aan mij vragen ze steeds: want vond je het mooiste? Ik kan niet kiezen, jij wel?

Hoi!!
4500....!!!
Ik dacht dat wij er veel hadden... net geen 1000...
Inderdaad een voordeel dat alles al is geschreven! Ik moet steeds verder in m'n geheugen graven...
Ik maak daarin ook geen keuzes. Alles was geweldig, alleen steeds op een andere manier! De woestijn was een hele belevenis, maar dat waren de vulkanen en watervallen ook!

quote:

Op maandag 3 december 2007 13:20 schreef vrolijke-frits het volgende:
O, wat was er dan met die banden aan de hand? Moest je er nog voor betalen of niet?

Geduld is een schone zaak!

quote:

Verder is het zoals te doen gebruikelijk weer een lekker stuk om te lezen

quote:

Op maandag 3 december 2007 13:22 schreef OA het volgende:

[..]

Geduld is een schone zaak!
[..]

We wachten af
Mooi stukkie weer

Foto's toegevoegd bij het verslag van gisteren!

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 09:46 schreef OA het volgende:
Foto's toegevoegd bij het verslag van gisteren!

Mooie platen

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 10:23 schreef MPG het volgende:

[..]

Mooie platen

Kopen?

Het is ons nog geen enkele dag gelukt om (enigszins) uit te slapen en ook vandaag zijn we weer vroeg uit de veren Dat is maar goed ook, want vandaag mogen we weer bijna 400 km gaan rijden.
Het grootste gedeelte gaat over de snelweg, maar echt saai is het niet. Bijna de hele weg hebben een mooi uitzicht op de Andes en verschillende (besneeuwde) vulkanen.

Het laatste stuk van de reis was ook het mooiste stuk van de dag, we reden we langs het Villarricameer waaraan ook ons hotel ligt.

De voorgaande weken is het constant slecht weer geweest in Pucón en omgeving, maar hoe dichter wij in de buurt kwamen, hoe beter het weer werd. In het hotel vertelde men ons dat dit de eerste mooie dag van het voorjaar was en dat wij dus veel geluk hadden! We kregen hier een kamer met uitzicht op het meer én een open haard! Die hebben we overigens niet gebruikt, want daar was het te warm voor, maar het idee wil ook wat...

De rest van de dag hebben in de tuinen van het hotel besteed. Dit is een landgoed van 7 ha. met erg veel bloemen, watervalletjes, stranden, uitkijkpunten, etc... Na goed zoeken vonden we uiteindelijk ook het zwembad dat voorzien was van 'natuurlijk opgewarmd water', wat dus gewoon betekent dat het ijskoud is...
Verder hebben we hier ook allerlei vreemde en hele grote beesten gezien. Bontgekleurde salamanders, muggen zo groot als libellen en hommels van 4 a 5 cm....

's Avonds hebben we op het terras naar de ondergaande zon gekeken onder het genot van een drankje. Helaas koelde het snel af, dus we hebben daarna binnen gegeten.
Vervolgens wilden we op de kamer tv kijken, maar het duurde even voordat dat mogelijk was, vanwege mijn handigheid Ik had nl alle kanalen gewist en ik snapte niet meteen hoe ze weer in te stellen....

Onderweg door het voorraam van de auto:






Op het landgoed van het hotel en bij het meer:












[ Bericht 20% gewijzigd door OA op 05-12-2007 13:33:31 (Foto's toegevoegd) ]

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 10:27 schreef OA het volgende:

[..]

Kopen?

Quanta costa?
En uiteraard mits niet afgedrukt bij de AH

quote:

Op dinsdag 4 december 2007 17:30 schreef vrolijke-frits het volgende:
Keurig verhaal weer OA Maar die banden van die 206 blijven me intrigeren...

Morgen zal je geduld beloond worden....

Na het ontbijt wilden we snel in de auto springen om wat dingen in de omgeving te gaan bekijken. Echter, de off road ritjes hadden hun tol geëist en we hadden 1 lekke en 1 zachte band... Aangezien de mensen hier zo behulpzaam zijn en graag een centje extra verdienen, heb ik bij de receptie gevraagd of iemand kon helpen met de band verwisselen. Mijn hulp bleek niet nodig te zijn, want je hoort de gasten niets zelf te laten doen! Top geregeld dus!

Een half uurtje later konden we vertrekken. Bij de eerste benzinepomp hebben we de band laten oppompen, want ook dat doe je zelf niet . Later moest de band nog 2 keer worden opgepompt.
Vervolgens hebben we eventjes rondgelopen in Pucón. Bij de plaatselijke VVV hangt een verkeerslicht en vandaag stond ie op groen, wat betekent dat de nabij gelegen Villarrica vulkaan rustig is en alleen rookwolken laat ontsnappen; een hele geruststelling!

We hadden op de kaart gezien dat er nog een ander meer in de buurt ligt, dus daar gaan we eerst even kijken. Hier valt niet zoveel te beleven en je mag eigenlijk nergens parkeren. Toch zetten we de auto even langs de kant en maken op het strandje snel een aantal foto's.
Vervolgens gaan we op weg naar warme bronnen, want we willen daar eindelijk eens in zwemmen/baden. Onderweg komen we tal van wilde rivieren tegen, zoals te zien is op foto's hier verder naar beneden. Het gebied waar we doorheen rijden is een aaneenschakeling van kleine nationale parken die allemaal om een of andere reden bescherm zijn. Als we eenmaal de juiste weg hebben gevonden blijkt dit weer een onverharde weg te zijn. Eigenwijs als we zijn, slaan we die weg gewoon in... Halverwege besluiten we echter om om te keren, vanwege de erbarmelijke staat van de weg én omdat men verderop met explosieven bezig is, langs de weg en passage is voor eigen risico.... Even verder liggen nog meer warme bronnen, maar daar aangekomen, blijken die niet meer te bestaan...

Goed, dan maar even op de kaart en in de LP kijken of er nog meer te beleven valt in de omgeving... Alles is vrij ver weg, maar op de weg naar het meertje waar we als eerste heen gingen, had ik een bord zien staan richting watervallen. Daar gaan we dus heen. Zoals wel vaker gaat hier een goed geasfalteerde weg naartoe, die ineens ophoudt en onverhard verder gaat, terwijl de kaart dit toch echt niet aangeeft. Prima cartografen, die Chilenen...
De eerder genoemde weg naar de warme bronnen is hierbij vergeleken netjes en vlak... Verschillende keren knalt de bodemplaat van de wagen keihard tegen de grond en dat terwijl we vaak nog geen 20 km/h rijden! Op een gegeven moment houdt de weg gewoon op en moeten we te voet verder. Na een kwartiertje wandelen komen we bij de ingang van het "park" waar de watervallen deel van uitmaken. De 400 pesos (60 cent) die je per persoon moet betalen zijn het geld meer dan waard. Een rivier stort zich hier in 3 stappen naar beneden. De eerste waterval (watervalfoto 1) is snel en makkelijk bereikt. Om bij de 2e en 3e waterval te komen, moet echter flink door worden geklommen door een bos en over spekgladde stenen en bomen(wortels). Tel daarbij de droge hitte op (+ 30º) en je weet dat het allemaal niet meevalt. Het uitzicht daarna loont de moeite van het klimmen. (watervalfoto 2 en 3). Ook het uitzicht dat we vervolgens hebben bij waterval 3 is fantastisch!

Inmiddels is het al ergens halverwege de middag en we rijden naar de laatste stop van vandaag: vulkaan Villarrica. Na wederom een onverharde (redelijk goede) weg, dit maal vol met wegwerkzaamheden, komen we bij de ingang van het volgende nationale park, dat ook meteen de toegang tot de vulkaan is. Volgens de parkwachter is het ongeveer 1 km rijden naar een uitkijkpunt en nog eens 1 km naar het volgende punt. Uiteindelijk komen we bij een uitkijkpunt uit, maar dat is pas na meer dan 10 km... Gelukkig waren we al op de hoogte van "de Chileense km"...
Dit uitkijkpunt is ook het vertrek- en aankomstpunt voor vulkaanbeklimmingen en je loopt hier zo de sneeuw in! Dat laatste hebben we dus ook gedaan. Lekker in een korte broek, shirt en sportschoenen door de sneeuw lopen Zie ook de laatste foto's.




Waterval 1:


Waterval 2:


Waterval 3:










[ Bericht 97% gewijzigd door OA op 05-12-2007 15:15:35 ]

quote:

Op woensdag 5 december 2007 15:08 schreef vrolijke-frits het volgende:

[..]

Beloond. Zie boven je!

Het topic ligt al bijna een maand stil...
Ongekende werkdrukte enzo...

Ik zal deze week het allerlaatste stukje verslag schrijven!

TVP, wat onzettend mooi is dit OA!
En nog een brutale vraag....wat waren de kosten van deze reis totaal?
26 dagen zijn jullie weggeweest, toch?
Hebben jullie alles van te voren vanuit NL geregeld (hotels, vervoer etc)? Of via een reisorganisatie geboekt (welke dan?) ?
Ik vind het echt een mooi verslag, wat een afwisselend landschap binnen 1 reis!

[ Bericht 43% gewijzigd door Ikook op 03-01-2008 23:11:35 ]

Dank je!
Chili is echt een ontzettend mooi land! En dan heb ik het zuiden en Paaseiland nog niet eens gezien, dus ik zal helaas terug moeten...
We hebben geboekt via Traveltrend. Alle hotels, de auto's en de binnenlandse vluchten zijn vooraf geboekt.
Totale kosten... schrik niet!
Voor de reis zelf: ± ¤ 3000 pp + uitgaven daar, ongeveer ¤ 1000. Dus reken maar uit...

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 09:51 schreef OA het volgende:
Dank je!
Chili is echt een ontzettend mooi land! En dan heb ik het zuiden en Paaseiland nog niet eens gezien, dus ik zal helaas terug moeten...
We hebben geboekt via Traveltrend. Alle hotels, de auto's en de binnenlandse vluchten zijn vooraf geboekt.
Totale kosten... schrik niet!
Voor de reis zelf: ± ¤ 3000 pp + uitgaven daar, ongeveer ¤ 1000. Dus reken maar uit...

Bedankt dat je me uit m'n droom haalt
Ik geniet van jouw verhaal en ga maar sparen

quote:

Op vrijdag 4 januari 2008 20:31 schreef Ikook het volgende:

[..]

Bedankt dat je me uit m'n droom haalt
Ik geniet van jouw verhaal en ga maar sparen

Graag gedaan!
Mja, duur is het wel. Zo'n reis zal ik helaas ook niet elk jaar maken...