kind van 11 begint met Prozac voor depressie
In het heel kort het vorige topic samengavat,
Mijn zoon van 11 heeft al een jaar of twee een depressie,en een stuk ASS
Deze is in zo mate ernstig dat er verschillende therapieen geprobeerd zijn, hij heeft sinds 3 weken nu prozac!
Hij staat op een wachtlijst voor een 24 uurs opname in een psyiatrisch verblijf voor kinderen (wickraderheem)
Vorige week was zijn toestand zo dermate erg dat hij in soort van crisis is opgenomen voor een week.
Sinds vandaag weer thuis,en wat de toekomst verder brengt is nog een grote vraag.
We bekijken het van dag tot dag.
De wachttijd voor een opname is ongeveer 4 weken.
Maar dan kan ook pas worden bekeken of het dan echt nodig is of dat de medicijnen zo zijn aageslagen dat twee keer in week therapie voldoende is.
Het niet niet gekker worden zeg
quote:Je kan er dan ook van uitgaan dat er geen andere mogelijkheden meer waren.Op maandag 1 oktober 2007 18:41 schreef NED het volgende:
Wat moet een kind van 9 jaar met een depressie?! Die moet argeloos met de blokkendoos spelen ofzo
Het niet niet gekker worden zeg
Sterkte verder TS
quote:ja het kan erfelijk belast zijn,al is hier in dit geval niet echt sprake ervanOp dinsdag 2 oktober 2007 09:17 schreef Ticootje het volgende:
Is het zo dat aanleg voor een depressie erfelijk is??
quote:Kan, en van depressie is bekend dat heet ook familiairs kan zijn, dat wil zeggen dat het in de ene famiele vaker voorkomt dan in de andere. Daar hoeven geen erfelijke factoren een rol te spelen. Overigens betkent dat weer niet dat depressies ALTIJD erfelijk of familiar zijn, ze komen ook (vaak overigens, in veruit de meeste gevallen) zomaar in het wild voor.Op dinsdag 2 oktober 2007 09:17 schreef Ticootje het volgende:
Is het zo dat aanleg voor een depressie erfelijk is??
Hoe gaat het nu met de prozac? Heeft dat al gewenste resultaten? En de misselijkheid?
Dat vind ik jammer..
K weer thuis dus.
Succes met van dag tot dag gaan.
quote:wat moet een kind met een gebroken been, die moet rondrennen in het bosOp maandag 1 oktober 2007 18:41 schreef NED het volgende:
Wat moet een kind van 9 jaar met een depressie?! Die moet argeloos met de blokkendoos spelen ofzo
Het niet niet gekker worden zeg
het moet niet gekker worden zeg
Tevens TVP
Veel sterkte ermee. 
quote:ThanksOp dinsdag 2 oktober 2007 10:46 schreef zoeperzazke het volgende:
Ik heb het vorige topic vandeweek helemaal gelezen en ik vind dat je echt ontzettend dappere keuzes maakt Candygirl. Ook al voelt het misschien niet altijd zo, ik vind dat je een heel goede moeder bent omdat je deze beslissingen maakt voor je kind.
Hoe gaat het nu met de prozac? Heeft dat al gewenste resultaten? En de misselijkheid?
met de prozac gaat het nu,hij neemt het ongevewer nu 3 weken met reglemaat in.
Hij is niuet meer misselijk hij krijgt er medicijnen voor.
Maar hij is wel nog erg moe en duizelig en pijn aan zijn buik.
Maar ja dat kunnen ook allemaal bijwerkingen zijn van het middel tegen missleijkheid
even afwachten nog maar
Hij krijgt ook een lage dosering ,over paar weken als het echt aanslaat word het beetje verhoogd
Hij is wel een stuk rustiger]
Vandaag zegt hij,ik kan niet eens zo uitflippen ook al ben ik kwaad,daar ben ik veel te moe voor
quote:Wat Scandy zegt. Erg geschrokken van je ingrijpende verhaal. Hoop dat door alle behandelingen en AD het iig beter met hem zal gaan/komen...Op dinsdag 2 oktober 2007 14:42 schreef Scandalous het volgende:
Heb het vorige topic gelezen, wat moet dat moeilijk zijn voor jullie
quote:Ja hij kon dus nu ook daar blijven op de crisis opvang.Op dinsdag 2 oktober 2007 14:31 schreef Dupje het volgende:
Dus het is nu zo dat K weer 4 weken thuis is en dan opgenomen kan worden in de oudere groep?
Tevens TVP
En dan doorstromen maar omdat K het zelf niet meer zag zitten en om alle redenen die ik heb aangekaart in het vorige topic is hij nu du thuis.
Idd in afwachtin op een gewone 24 uurs opname, we hopen natuulijk dat de medicijnen zo aanslaan in de tussentijd dat het niet meer nodig is ne kan volstaan met alleen medicijnen en therapie
Zullen de medicijnen nu dan toch zijn zerk echt gaan doen.
Thuis 2 heerlijke dagen met hem gehad,hij is zo lief en rustig.
Ik hoop dat het niet komt omdat hij zich maar zit in te houden ,bang om een fout te maken,maar dat hij door de medicijnen of wat dan ook wat rustiger in zijn vel is.
Alleen blijft hij erg duizelig en moe,
ik heb zelf zo'n idee nu dat het ook door de preperan komt,dit middel krijgt hij tegen misselijkheid.
Net besloten met psyiather om even een paar dagen te stoppen met de preperan ne kijken hoe het dan gaat.
En anders als hij weer misselijk word een ander medicijn tegen de misselijkheid.
Vrijdag ga ik met hem naar een man die eenm Chakrabehandeling doet.
Baat het niet dan schaad het niet denk ik maar.
Wie weet helpt dit ook een beetje
Iemand hier ervaring mee?
De mensen die er naar toe zijn gegaan zeiden dat het echt wel geholpen heeft.
quote:Ik heb Touch for Health therapie gehad voor vanalles en nogwat. En ook daar kwamen chakra's bij kijken. Nog veel meer (met kleuren, bachbloesems en stenen), maar het hielp altijd wel iets.Op woensdag 3 oktober 2007 15:08 schreef candygirl het volgende:
Vrijdag ga ik met hem naar een man die eenm Chakrabehandeling doet.
Baat het niet dan schaad het niet denk ik maar.
Wie weet helpt dit ook een beetje
Iemand hier ervaring mee?
De mensen die er naar toe zijn gegaan zeiden dat het echt wel geholpen heeft.
Ik was wel van mening dat het niet alleen met dat opgelost kon worden, maar het was zeker een steuntje in de rug
Wel jammer dat hij nog duizelig en misselijk is, hopelijk trekt dat gauw weg.
Sterkte!
quote:daar zit idd ook echt wel wat in wat je zegt,nu hij zich beetje kan ontspannen van alle spanning ,kan natuurlijk ook de moeheid toeslaanOp woensdag 3 oktober 2007 19:48 schreef phileine het volgende:
Candygirl, fijn dat het een beetje lijkt aan te slaan. In ieder geval even een adempauze, ook dat is belangrijk. Die moeheid is ook echt wel een bijwerking die bij het wennen aan de medicatie hoort, dat verdwijnt meestal ook weer na een tijdje. Het heeft er ook mee te maken dat je bijvoorbeeld na een lange tijd een beetje begint te ontspannen, als je dat begint toe te laten voel je opeens pas hoe ongelofelijk moe je bent. Maar het kan vast geen kwaad eens te kijken of die misselijkheids-medicatie nog wel nodig is. Wat hoop ik voor jullie dat dit nu eindelijk echt het begin van die lange opgaande lijn is!
Heb sinds gister ook geen preperan meer gegeven alleen dan no de prozac.
Hij was gister toen hij uit school kwam zelf zo trots, niet uit de les gestuurd,heel goed kunnen concentreren
Fijn dat het zo goed ging op school vandaag en dat hij er zo blij mee was. Wie weet was die opname wel even nodig om iets te doorbreken. Hopelijk gaat het nu zo door!
En hij kon er idd moe van worden
Hij heeft het nu dus 2 dagen niet en al een heel stuk minder moe
Alleen merk ik wel dat hij vrij onrustig is, maar dat kan idd ook komen doordat hij nu juist ontspanning in zijn hoofd heeft
Vandaag op school kon hij zich weer goed concentreren.
Behalve bij gym was hij heel druk maar ja dat is ook een vrij moment voor tig van prikkels
Morgen vroeg naar die man van de chakra's
quote:Op donderdag 4 oktober 2007 23:04 schreef candygirl het volgende:
het is idd primperan, in de vorm of naam van metoclopramide primperan
Hihi, dat middel ken ik van de cavia's. Die krijgen het vaak na een operatie om de darmen weer op gang te krijgen, misselijkheid te remmen en eetlust op te wekken. En daarbij werkt het altijd heel erg goed
de sessie ging heel goed
Hij voelde meteen aan dat K last had van de buik en zijn emoties
dat waren twee van de 7 chakra's, eerst soort licht sessie gehad en daarna op een mat liggen met stenen om je heen en toen ging hij nog eens met een steen over je lichaan heen.
K moest toen huilen,heel raar.
Verder twee stenen mee gekregen en over tien dagen terug,
Thuis gaat het nog steeds goed,op school moet er donderdag onder de gymles dus een conflict geweest zijn want de juf is er het vrijdags op terug gekomen,maar ja dat kan altijd gebeuren
Geniet er maar lekker van. De goede dagen die jullie nu hebben kan niemand je meer afpakken!
Hoe gaat het met je andere zoon?
mijn andere zoon gaat goed,ze hebben zelfs deze week niet eens ruzzie gemaakt.
ook zijn puberende dwarse buien zijn al een hele tijd weg,hoop toch dat hij er al overheem is,
maarja dat zal elke moeder denken met een kind in de puberteit En verder ja ik geniet ook echt nu ervan,en probeer even niet verder te denken.
Even wat rust inbouwen en daar volop van genieten
[ Bericht 4% gewijzigd door candygirl op 07-10-2007 22:19:15 ]
Hopen dat het wat gaat helpen!
Hij was ook bij zijn vader geweest in het weekend en is dan sowiso erg druk als hij terug komt ervan.
Maar het conflict heeft alles bij elkaar een dik half uur geduurd en ik ben ook heel rustig gebleven en duidelijk.
Hij heeft een keer de deur hard dicht gegooid maar ja dat doen heel veel mensen in een kwade bui.
Ik heb wat laten afkoelen en daarna gewoon normaal gedaan heb geknuffeld en hij nam ook toen rustig medicijn in (normaal zou hij dan gaan tegen sputteren en niet innemen) en ging douchen.
Hij ligt nu rustig in bed
Ben zo blij en geeft me echt moed dat het zo gelopen is
Hij had vannacht heel onrustig geslapen en vanmorgen nog erg geirriiteerd.
Ik heb heb toen in bed gelaten en rond 12 urr is hij pas naar school gegaan. Dit was ook zo met de juf afgesproken als ik dacht dat het nu teveel was voor hem.
Hoop dat de middag op school zonder ruzzie verloopt
Het gaat niet echt goed, het is zo vermoeiend allemaal.
Het ging redelijk met Kenneth,maar was buiten weer naar een vriendje gegaan en gerookt.
Terwijl dat 1 van de afspraken was om niet te doen, en hij liegt dan gewoon zo dat ik aan mezelf begon te twijfelen totdat ik hem betrapte.
Maar het is zijn enige vriend hier in de buurt,dus tsja wat nu,vriendschap verbieden,hem niet naar buiten laten gaan, ik weet het niet.
Op school gaat het ook niet goed,zorgt voor veel onrust en ziet alleen maar de negatieve dingen ipv de positieve die er ook ziijn.
De therapie is nog niet opgestart omdat toen we er waren hij dwars tegen alles in ging en niet voor therapie openstond.
Had gehoopt dat therapeut het toch deze week nog zou proberen maar volgende week vrijdag is pas weer nieuwe afspraak met psyiather erbij,ook wat betreft verhoging medicatie.
Dus weer beetje terug bij af
Zou het helpen om van het roken niet zo'n punt te maken? (Niet dat je het moet goedkeuren hoor.. Maar meer om de confrontatie niet aan te hoeven gaan...)
Hoe komt hij eigenlijk aan sigaretten?
dan maar...quote:Nee, daar heb je gelijk in. Ik ben heel blij dat ik niet in deze schoenen hoef te staan.Op donderdag 11 oktober 2007 15:45 schreef Moonah het volgende:
Confrontaties opzoeken is nu idd niet het slimste lijkt me. Maar zijn depressiviteit mag geen excuus worden om te gaan liegen en roken vind ik.
En wat dat roken betreft,hij is 11 dus ik vind het totaal uit den boze.
Hij krijgt die sigaretten van dat vriendje en die krijgt ze van zijn zus.
Ik heb die moeder er wel eens over aangesproken maar ze zei doodleuk,ach meid ik begon al op mijn 8 ste!!!
tsja,dus het is idd zo'n twee strijd,ik weet als K met dat vriendje naar buiten gaat of bij hem thuis dan zal K geen nee zeggen, maar van de andere kant,hij heeft geen vriendjes buiten verder,door alles wat gebeurd is.
Dus dat houd in dat hij dan ook niet naar buiten gaat.
(Ik begon ook met roken op mn 12e... ondertussen wel gestopt)
Wat raar dat die andere moeder het helemaal niet erg vind. Dat maakt het er niet makkelijker op..
quote:Fijn dat je dat even benadrukt dat ik niet moet wanhopen en dat het vaker op en neer gaat,dat vergeet ik zelf idd wel eens vluggerOp donderdag 11 oktober 2007 15:44 schreef Moonah het volgende:
Probeer niet te wanhopen Candygirl. Tot nu toe is het steeds op en af gegaan. Nu gaat het dus weer even 'af'. Dat roken is idd niet zo geweldig. Ik zou hem daar toch wel pittig op aanspreken. Denk ik. Maar ik ben niet de moeder van een depressieve puber...
Zal ook wel weer beter gaan,alleen op de dagen dat het niet goed gaat,
Zoals vandaag,
Wakker maken,in wat voor humeur zal hij zijn,zullen we zonder irritatie naar school kunne gaan,Op school ; zal ik telefoontje krijgen? weer halen,hoe is zijn dag geweest, is hij weer uit zijn doen boos en onrustig.
Proberen de postieve dingen benadrukken.
Thuis ,meteen boos want hij is zo druk en onrustig dat hij woorden krijgt mijn zijn broer, boos naar boven ,huiln at hij niet naar buiten mag enzzzzzzzzzzzz
quote:* Inekris Gaat even naar de bloemist, en koopt een geweldige bos bloemen voor candygirlOp donderdag 11 oktober 2007 16:19 schreef candygirl het volgende:
[..]
Fijn dat je dat even benadrukt dat ik niet moet wanhopen en dat het vaker op en neer gaat,dat vergeet ik zelf idd wel eens vlugger
Zal ook wel weer beter gaan,alleen op de dagen dat het niet goed gaat,
Zoals vandaag,
Wakker maken,in wat voor humeur zal hij zijn,zullen we zonder irritatie naar school kunne gaan,Op school ; zal ik telefoontje krijgen? weer halen,hoe is zijn dag geweest, is hij weer uit zijn doen boos en onrustig.
Proberen de postieve dingen benadrukken.
Thuis ,meteen boos want hij is zo druk en onrustig dat hij woorden krijgt mijn zijn broer, boos naar boven ,huiln at hij niet naar buiten mag enzzzzzzzzzzzz
Het is flauw om te zeggen, maar voor K is het ook niet makkelijk. Voor jullie is het meeliften op de emotionele rollercoaster ook niet makkelijk, weet ik. Inderdaad is wel het belangrijke, dat het ook omhoog gaat. De overbrugging is ook zwaar, jij weet dat er aan gewerkt wordt, maar tot die tijd blijft het op eieren lopen voor jouw gevoel. En omdat jij het weet, wordt het eierloop gevoel best wel sterker.
En inderdaad de positieve zaken blijven benadrukken, niet alleen voor jezelf, maar ook naar K en broertje toe. (Vooral broertje)
[..]
* Inekris Gaat even naar de bloemist, en koopt een geweldige bos bloemen voor candygirl
quote:Ik denk ook niet dat je verwachtingen te hoog moeten liggen. K. heeft er jaren over gedaan om zijn depressie en gedragsproblemen te ontwikkelen, het heeft ook zijn tijd nodig om weer wat steviger in zijn schoenen te staan.
En verder wat Re zegt. Daarnaast voelt K. zich al vaak buiten de groep staan en zal hij eerder bezwijken dan anderen aan de sociale druk in een poging er bij te horen. Elf jaar is inderdaad veel te jong om te roken, je moet het dan ook blijven afkeuren. Die vriendschap verbieden heeft weinig zin, hij zal dan alleen maar nog stiekemer worden.
School heeft ook weer aan de bel getrokken omdat ze zich zorgen maken dat hij zichzelf iets doet in een bui van moedeloosheid.
Ik ben ook in de klas gaan kijken een uur,pfff hij zegt dat hij moe is maar wat een energie.
Hij is zo onrustig dat hj de hele klas gek maakt.
De juffrouwen vinden hem sinds de medicijnen ook veel onrustiger dan normaal.
En ze denken nu ondertussen dat het beter is als hij naar een andere school zou gaan.
Hij is nu de medicijnen 6 weken aan het slikken, en vanmiddag overleg met psycholoog en psyiather.
Zelf heb ik de indruk dat het niet optimaal werkt.
Hij is ook nog steeds heel moe en vaak misselijk.
En vanmiddag wil ik ook echt duidlelijkheid of ze kunnen bieden wat wij willen.
Hij heeft nu 1 keer in de week therapie, en dus eigenlijk aan het wachten voor opname.
Maar K en ik willen die opname igg 24 uurs niet.
Maar er moet toch echt wel meer mogelijk zijn ,dan of 1 keer in de week of 24 uurs.
Ik hoop dat ze instemmen met de dagbehandeling.
Dan zou hij dus van 8 morgens tot 6/7 savonds daar zijn,school,therapie enz,
Mijn oudste zoon gaan volgende week bij zijn vader wonen, dus de prikkels van ruzzie met hem zijn dan ook verdwenen.
Dat en het feit dat ik echt bijna iedere avond thuis ben ook de structuur te bieden en vastigheid, lijkt me dit gewoon haalbaar.
Maar dus ben benieuwd vanmiddag, en over medicatie en opname
Ging K halen van school en de juf zei dat hij een super dag had gehad en bij een weeksluiting een revue bij ilkaarr had gepresenteerd.
Het moment dat we gingen naar het gesprek had hij al slechte zin en wilde niet.
Daar voor de deur wilde hij niet mee naar binnen,na lang vragen ,bijna smeken van mijn kant ging hij mee.
Hij was ontzettend boos ,gaf de psyiather ook geen hand enz.
Na een beetje uit hem te hebben getrokken ,vond de psyiather het toch zo zorgwekkend dat hij vond dat er weer stappen ondernomen moeten worden.
Hij gaat de dagtherapie voorstellen aan de dagbehandelaar ( schijnbaar heeft de behandelaar van K hier niet eens echt om gevraagd, want de psyiather wist er niks van!!!!
)Maar daar moet K natuurlijk wel voor openstaan anders gaat dat sowiso niet.En hoe K nu is staat hij er absoluut niet voor open en wil geen enkele hulp meer.
Er komt ook een onafhankelijke psyiather hem beoordelen, en als hij ook vind dat er dringend zorg nodig is, dan zal ik moeten instemmen met 24 uurs opname en anders gaan ze dit via de rechtelijke machting doen. Dit kan dus wel wat eerder nog een vraagstuk was
Kan iemand tegen zijn zin worden opgenomen?
Mensen met ernstige psychiatrische problemen willen niet altijd geholpen worden. Maar soms is ingrijpen echt nodig omdat zij een gevaar zijn - voor zichzelf of voor anderen. Het kan betekenen dat een opname in een psychiatrisch ziekenhuis noodzakelijk is, ook als iemand dat zelf niet wil.
Hoe is de gang van zaken bij een gedwongen opname en welke rechten heeft een patiënt dan?
Dit is geregeld in de Wet Bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz). De wet geldt voor:
volwassenen met een psychiatrische ziekte;
mensen met dementie;
mensen met een verstandelijke beperking die psychiatrisch ziek zijn;
kinderen vanaf 12 jaar met een psychiatrische ziekte.
Hoe gaat een gedwongen opname in zijn werk?
Een gedwongen opname wordt geregeld via de burgemeester voor een inbewaringstelling (IBS) of via de rechter voor een rechterlijke machtiging voor opname (RM).
Soms is niet duidelijk of iemand wel of niet opgenomen wil worden, bijvoorbeeld omdat hij dement is of als hij een verstandelijke beperking heeft. Dat noemen we 'niet bereid maar ook geen bezwaar'.
Een onafhankelijke Bopz-commissie gaat dan na of de opname inderdaad noodzakelijk is. De commissie stelt de vraag of de patiënt zich buiten de instelling kan handhaven. Kan hij dat niet maar wil hij toch niet opgenomen worden? Dan vraagt de commissie de rechter om een rechterlijke machtiging of inbewaringstelling.
Voor kinderen onder de 12 jaar beslissen de ouders of voogd over opname. Als men het onderling niet eens is beslist de rechter. Het kind wordt dan opgenomen met een rechterlijke machtiging.
Kinderen van 12 tot 16 jaar mogen ook zelf hun mening geven. Ook zij kunnen tegen hun wil met een inbewaringstelling of rechterlijke machtiging opgenomen worden.
Nu was het wel op het einde zei de psyiather, oh hij is ook nog geen 12 maar 11, dan beslis jij sowiso.
Maar toch komt dan onafhankelijk onderzoek.
En de tekst hierboven, weet ik ook niet of ze nu bedoelen over het niet eesn worden, de ouders ne het kind of de ouders en de behandelaar.
Want bij wijze van kan ik ja ook gewoon met de hele therapie voor hem stoppen (al zal ik dat natuurlijk niet doen)
HIj heeft wel de medicijnen gekregen voor 5 mg en hij ging overleggen met een collega over een ander medicijn maar die waren er volgens hem niet echt voor kinderen behalve de prozac!!!
zal het ooit nog eens echt goed komen
quote:Lust- en rusteloosheid, horen er nu, helaas, eenmaal bij. De Prozac, of een ander middel ook hoor, kan ook extra onrust veroorzaaken. Als je zoiets slikt voel je je een tijdje 'raar'. Je emogevoel en je lichaamsgevoel passen niet bij elkaar.Op vrijdag 19 oktober 2007 09:15 schreef candygirl het volgende:
vermoeiende week gehad, K heeft geen driftbuien meer gehad maar lijkt of is doodongelukkig.
School heeft ook weer aan de bel getrokken omdat ze zich zorgen maken dat hij zichzelf iets doet in een bui van moedeloosheid.
Ik ben ook in de klas gaan kijken een uur,pfff hij zegt dat hij moe is maar wat een energie.
Hij is zo onrustig dat hj de hele klas gek maakt.
De juffrouwen vinden hem sinds de medicijnen ook veel onrustiger dan normaal.
En ze denken nu ondertussen dat het beter is als hij naar een andere school zou gaan.
quote:Hoezo dat zij instemmen met dagbehandeling, het lijkt mij dat jij moet instemmen, en zij moeten doen.Hij is nu de medicijnen 6 weken aan het slikken, en vanmiddag overleg met psycholoog en psyiather.
Zelf heb ik de indruk dat het niet optimaal werkt.
Hij is ook nog steeds heel moe en vaak misselijk.
En vanmiddag wil ik ook echt duidlelijkheid of ze kunnen bieden wat wij willen.
Hij heeft nu 1 keer in de week therapie, en dus eigenlijk aan het wachten voor opname.
Maar K en ik willen die opname igg 24 uurs niet.
Maar er moet toch echt wel meer mogelijk zijn ,dan of 1 keer in de week of 24 uurs.
Ik hoop dat ze instemmen met de dagbehandeling.
Dan zou hij dus van 8 morgens tot 6/7 savonds daar zijn,school,therapie enz,
Het is eng, dat weet ik, maar misschien moet je nog eens nadenken over een 24 uur opname. Dan bedoel ik niet dat jullie dat moeten doen, maar meer dat je een 'goede' beslissing moet nemen. Wat vonden zij eigenlijk vandaag? (24 uur is emotioneel heftig, zeker voor K. De pro's zijn echter niet zomaar uit te vlakken. Aan de andere kant, 11 is wel erg jong om zolang van huis te zijn.)quote:En uhm, hoe bedoel je wonen, is dat als in verhuizen, of als in langer logeren?Mijn oudste zoon gaan volgende week bij zijn vader wonen, dus de prikkels van ruzzie met hem zijn dan ook verdwenen.
quote:Ik ook, maar alleen als wilt delen.Dat en het feit dat ik echt bijna iedere avond thuis ben ook de structuur te bieden en vastigheid, lijkt me dit gewoon haalbaar.
Maar dus ben benieuwd vanmiddag, en over medicatie en opname
over vanmiddag bedoel ik dan
Heb trouwens van psyiather zijn verslagen meegekregen van een half jaar en een jaar geleden.
Of ik die eens wilde doorlezen en kanttekenignen plaatsen,zodat hij een beter beeld kreeg.
Vooral naar het stukje pdd/nos "asperger!
zijn genoeg dingen te verklaren erheen maarja bij sommige dingen totaal niet
Het verhuizen van zijn broer is voor langere tijd ,igg een jaar.
Zijn broer is 14 en wilde graag bij zijn vader wonen een tijdje.
Zijn vader heeft altijd een klein appertement gehad en nu een huis vandaar.heeft een heel nieuw huis en nieuwe snufjes,andere buurt ,dichter bij school enz
En ik heb zoiets van, het is zijn vader,hij heeft ook evenveel recht op zijn zoon als ik, dus ik vind het natuurlijk wel raar maar ik weet dat het niet aan onze verstandhouding ligt want die is goed.
Ook komy hij dan sowiso 1 dag in de week hier slapen enz.
quote:KloptOp vrijdag 19 oktober 2007 20:46 schreef candygirl het volgende:
inekris fijn je belangstelling .maar volgens mij hebben we langs elkaar heen geschreven
over vanmiddag bedoel ik dan
ik type soms langzaam.Maar vergeet niet dat hij op school iig een superdag heeft gehad!
En wat fijn voor je oudste dat hij nu een poos bij zijn vader kan gaan wonen. Dat zal hem hopelijk de nodige rust bieden. Ik vind het erg knap dat jij daar zo rustig onder bent (iig zo kom je over).
Oh, en ik zeg het toch even. Jij schrijft de hele tijd 'psyiather'.
Het is 'psychiater'.
Vrijdagavond pakte K me vast en begon hardverscheurend te huilen, we hebben dik uur dicht tegen elkaar aan gezeten en wat verteld.
Heb niet meteen al eruitgegooid van hoe hij zich opstelde teg hulp enz alleen dat hij moest beseffen dat we het samen moeten doen of dat straks anders andere mensen het over hem te zeggen hadden.
Sinds dat moment dat hij zo gehuild had ging het meteen een stuk beter, wel nog emotioneel maar niet meer die woede in hem. Nam ook gewoon medicijn in.
Zaterdag overdag ging ook heel goed, hij was buiten aan het spelen en ik belde hem op hoelaat hij naar huis moest, zegt K , mag ik wat langer blijven, nu ben ik eens een keer echt aan het spelen en geen fluwekul uit aan het halen.
Tsja heb maar eens gelachen, was zo'n leuke opmerking
Zaterdag avond tot gisteravon laat bij zijn vader geweest, tussendoor met een vriendin van mij een flinke boswandeling gemaakt ,en toen ik hem ging halen was hij ook weer heel aanhalig ,beetje emotioneel maar veel rustiger als vrijdag middag!
Deze week herfst vakantie,probeer zo veel mogelijk met ze te gaan doen, en wil proberen igg deze week het savonds na het eten een half uur met K te gaan wandelen. Gewoon even in de frisse lucht en uitwaaien.
Als ik terug kijk op vrijdag besef ik doordat ik zelf emotioneel werd me wee een beetje in de hoek heb laten drijven.
Het was duidelijk een moment opname van K ,alleen heb ik ze dat niet duidelijk kunnen maken.
Ik ben ook nog steeds van mening dat ik het eerst wil proberen in de dag behandeling.
Een vriendin van mij omschreef wat ik bedoelde, wat ik zelf niet echt kon maar ze had gelijk,al zal het nog niet echt duidleijk zijn
Ik ben bang dat juist omdat K zo in extremen leeft en mij als enige ziet die hij kan vertrouwen, blijft hij steeds weer een klein beetje opkrabbelen, de deur blijft zeg maar steeds op een kier staan. En ik weet als hij daar 24 uur per dag zit, die deur heel vlug dicht gaat.
Dan kan de psychiater
zeggen ja maar dan prikken we juist tot hem door en dat duurt idd een paar weken, maar hij is nog zo jong, en emotioneel hangt hij nog zo aan mij. Mijn gevoel zegt gewoon dat dit op dit moment niet de juiste insteek is.Wel de dag behandeling en daar moet hij dus voor open staan en dat ga ik deze week met K bespreken,ik hoop dat ik daar tot hem doordring
quote:Ja idd maar dat had ik ook gewoon moeten overbrengen op die psychiater, dat hij echt een leuke dag had gehad en jusit dat hij daardoor zich zo verzette tegenover weer naar de psychiater te gaan.Op zaterdag 20 oktober 2007 09:21 schreef Moonah het volgende:
Ik kan me voorstellen dat je je af en toe afvraagt of het ooit eens goed komt met K, Candygirl.
Maar vergeet niet dat hij op school iig een superdag heeft gehad!
En wat fijn voor je oudste dat hij nu een poos bij zijn vader kan gaan wonen. Dat zal hem hopelijk de nodige rust bieden. Ik vind het erg knap dat jij daar zo rustig onder bent (iig zo kom je over).
Oh, en ik zeg het toch even. Jij schrijft de hele tijd 'psyiather'.
Het is 'psychiater'.
En wat betreft mijn oudste zoon ,ja ik ben er heel rustig onder. (veel mensen verbaasd het,heb soms zelfs het gevoel dat ik me moet verdedigen! niet hier teg jou bedoel niet hoor omdat je die vraag stelt maar hier in omgeving mensen)
Ik zie het zo, de oudste vind het leuk,en wil het graag,hij heeft ook goede band met zijn vader,en zijn vader krijgt nu een splinternieuw huis, veel groter ezn, voor K is het rustiger even geen prikkels van ruzzie thuis, wij zijn daardoor ook rustiger dan , en mijn ex heeft vind ik net zoveel recht op hem als ik
Zit K op de meezebroek of JFK?
quote:Hier "val ik een beetje over" eens kijken of ik het uit lan leggen zonder dat ik mensen op wat voor manier beledig.Op maandag 22 oktober 2007 12:11 schreef candygirl het volgende:
-knip-
Ik ben bang dat juist omdat K zo in extremen leeft en mij als enige ziet die hij kan vertrouwen, blijft hij steeds weer een klein beetje opkrabbelen, de deur blijft zeg maar steeds op een kier staan. En ik weet als hij daar 24 uur per dag zit, die deur heel vlug dicht gaat.
Dan kan de psychiater
Wel de dag behandeling en daar moet hij dus voor open staan en dat ga ik deze week met K bespreken,ik hoop dat ik daar tot hem doordring
Je schrijft zelf dat jij het enige vertrouwenspuntje bent van K, het siert je dat je er zoveel voor je zoon bent, en het hem zo plezierig mogelijk wil maken. En blijf dat tot op zekere hoogte ook absoluut doen.
Maar het is niet gezond als hij alleen maar jou vertrouwd, K zal ook moeten leren anderen te vertrouwen.
Zij dat met dagbehandeling of toch opname. ik hoop het eerste, maar ben bang dat je dan toch nog teveel momentopnames gaat krijgen, hij daar de brave knul uithangt, en thuis los gaat bijvoorbeeld.
Daarbij denk ik, maar dat is gewoon mijn inschatting en die kan er heel ver naast zitten, vind je het ook voor jezelf niet veiliger om maar de stress e.d. te hebben, dan de rust voor jezelf ook? de stress ben je gewend en rust dan moet je ook met jezelf aan de slag..
quote:Op school bedoel je?Op maandag 22 oktober 2007 13:03 schreef _evenstar_ het volgende:
Ten eerste gewoon een warme knuffel, omdat je het er niet makkelijk mee hebt.
Zit K op de meezebroek of JFK?
[..]
Hier "val ik een beetje over" eens kijken of ik het uit lan leggen zonder dat ik mensen op wat voor manier beledig.
Je schrijft zelf dat jij het enige vertrouwenspuntje bent van K, het siert je dat je er zoveel voor je zoon bent, en het hem zo plezierig mogelijk wil maken. En blijf dat tot op zekere hoogte ook absoluut doen.
Maar het is niet gezond als hij alleen maar jou vertrouwd, K zal ook moeten leren anderen te vertrouwen.
Zij dat met dagbehandeling of toch opname. ik hoop het eerste, maar ben bang dat je dan toch nog teveel momentopnames gaat krijgen, hij daar de brave knul uithangt, en thuis los gaat bijvoorbeeld.
Daarbij denk ik, maar dat is gewoon mijn inschatting en die kan er heel ver naast zitten, vind je het ook voor jezelf niet veiliger om maar de stress e.d. te hebben, dan de rust voor jezelf ook? de stress ben je gewend en rust dan moet je ook met jezelf aan de slag..
Het andere ,voor allebei de inschattingen zijn voor en na delen, en ik heb ondertussen geleerd hoever ik kan gaan met mijn doorzetting en hoeveel ik aankan,en wat K aankan.
Maar dat houd niet in dat k er niet naast kan zitten maar zolang niemand mij dat zwart op wil kan garranderen kan ik alleen mijn eigen verstand, ervaring en moederliefde laten spreken
absoluut ben ik het wel groot deel met je eens, maar pas op jezelf dat je niet teveel zelf alles wilt doen.
Tis ook allemaal zo moeilijk.. zovbeel studies over de menselijke psyche gedaan.. zoveel boeke,n en werkelijk dat ze nog geen woord op papier hebben staan.
quote:thanksOp maandag 22 oktober 2007 13:16 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Tjee Candygirl. wat een zorgwekkende situatie met je zoon. Moeilijk hoor. Ik hoop dat je snel een beetje uitslag krijgt over een goed voor K werkend plan. Wat zul jij je zorgen maken zeg. Sterkte!
ja het word het echt zo tijd voor wat echte , regelmatige sessies of wat dan ook
en ja ben er constant mee bezig, je afvragen hoe je het het beste kunt doen
Ik heb je vorige topic niet gelezen, maar heb je al eens geprobeerd je zoon te laten lezen over depressies? Zodat hij zelf in zijn eigen tempo kan lezen wat het is, hoe het werkt en wat hij er zelf aan kan doen? Misschien dat het hem meer het besef kan geven dat de wereld niet zozeer kut is, maar dat hij een ziekte heeft waardoor het zo lijkt? Dat heeft mij destijds enorm geholpen, al was ik toen wel al ietsjes ouder, 13. Het geeft je wat meer het gevoel dat je zelf de touwtjes in handen hebt.
En laat die medicijnen rustig hun werk doen. Kan gewoon even duren voor ze aanslaan en dan nog ben je niet gelijk helemaal in evenwicht. En anders zijn er nog meer medicijnen natuurlijk.
Wat iemand hierboven zei is wel belangrijk trouwens, die verslavingsgevoeligheid. Met roken heb je dat probleem niet zo, maar met drank, blowen of erger verziek je je geestelijke gesteldheid helemaal. Het is wel heel belangrijk om hem dat goed uit te leggen. Voor wat betreft het roken, nee het is niet gezond, maar misschien dat hij er zelf weer mee wil stoppen als het beter gaat. De kans dat je het nu voor elkaar zal krijgen hem te laten stoppen, terwijl hij zich toch al rot voelt en dus maar dat ene vriendje heeft dat rookt, acht ik zeer klein.
[ Bericht 15% gewijzigd door Maeghan op 25-10-2007 20:55:32 ]
hier ben ik weer!Nou even een update van de afgelopen weken, het gaat vrij goed met K!
Hij is een stuk rustiger,bijna geen driftbuien en als ze er zijn is dat minder heftig.
Hij kan weer genieten van dingen die hij doet en zich op dingen verheugen.
Dit kan natuurlijk tig oorzaken hebben,
de medicatie, even geen gesprekken dus er niet actief mee bezig zijn,hij heeft sinds twee weken een vriendinnetje
zijn broer is sinds vorge week bij zijn vader gaan wonenmaar het belangsrijkste is nu dat het goed gaat met hem.
Ook op school gaat het goed, gister ging het toevallig even verkeerd en had hij woedeuitbarsting,maar hij was daarna zo verdrietig erom,dat het gebeurd was,terwijl hij normaal alleen heel boos zou zijn.
Ook toen hij na dit vooral thuis kwam,vroeg ik hem iets en werd hij ook beetje kwaad, daarna boven was hij zo aant huilen en zei,ik wil niet op jouw schelden ook niet in de klas, en was er echt verdrietig over.
Dat is wel een heel groot verschil.
Natuurlijk heeft hij nog starre boze buien maar veel minder en gaat vlugger voorbij
De psychiater vond het dus enige tijd geleden zo erg dat hij een onhankelijke psychiater heeft gevraagd om onderzoek te doen.
K heeft toen denk ik een heel ander beeld laten zien van zichzelf, ook wel dat hij verdrietig was en ongelukkig maar wel openstond voor aanpak.
Hij gaf ook aan dat hij er zoveel moeite mee had om iedere week opnieuw de zelfde gesprekken met de psycholoog te voeren.
Dus die hebben we ook drie weken uitgesteld en morgen "mag" hij weer
Ik heb wel vorige week gesprek met hem gehad, toen vroeg hij ALS er plek zou vrijkomen op dag/nacht wat ik dan zou willen.
Ik zei dat ze dat al weken vroegen en toch nog lang geen plaats is, en dat het van mij nu niet hoefde.
Begin september zeiden ze hoogstens 6 weken, tsja zijn nu al bijna 10 weken verder.
Ik vroeg nogmaals voor dagbehandeling.
Ja zegt hij als we alle onderzoeken binnen hebben ,van die onafhankelijke psychiater dan kunnen we dat als blijkt nodig aanvragen.
Dus dat duurt nog wel even, als zelfs de diagnose brief ,hij is in 2003 aangemeld nu pas aant maken zijn.
Dat was ook zoiets dat gesprek met hem,hij begon nu pas dingen te vragen over vroeger,en waarom ik niet eerder hulp had gezocht,en wat de band met zijn vader was,en wat voor band ik met zijn vader had enzzzzzzzzzz
Nou ja komen ze beetje laat mee vind ik om nu pas al die dingen te vragen.
Maarja we blijven positief met K gaat het voorruit en dat is wat telt
quote:ja thanks,krijg hier ook weer ernergie van om weer door te gaanOp woensdag 14 november 2007 11:53 schreef Inekris het volgende:
Groots dat het beter met K gaat. Ik had zoiets al begrepen uit het HVJJN topic bij R&P. Wel rot dat het allemaal zo gaat slepen in de hulpverlening. Inderdaad positief blijven he, en je niet laten ringeloren door de hulpverleners. Jij weet heel goed wat jij wil, en zo te lezen heb jij daar helemaal gelijk in.
Hoe ist met jou nu?
Wat naar he, dat die wachtlijsten in de geestelijke gezondheiszorg zooooo lang zijn.
En ik vind het ook een beetje vreemd dat die arts nu blijkbaar pas doorvroeg naar bepaalde zaken. Heb je ook gevraagd waarom dat niet eerder aan de orde is gekomen?
quote:ja maar daar bleef hij vaag over.Op woensdag 14 november 2007 16:45 schreef Moonah het volgende:
Candygirl, wat fijn om zoveel positiefs van je te horen! Dat mag ook wel eens een keer he?
Wat naar he, dat die wachtlijsten in de geestelijke gezondheiszorg zooooo lang zijn.
En ik vind het ook een beetje vreemd dat die arts nu blijkbaar pas doorvroeg naar bepaalde zaken. Heb je ook gevraagd waarom dat niet eerder aan de orde is gekomen?
Ook over de diagnose brief, die had ik nodig voor pgb.
Toen hoorde ik pas dat hij nu pas aant schrijven was.
Ach ze zullen er wel op een of andere manier een reden voor hebben.
Ik ben allang blij dat het de goede richting uitgaat met K, hoop dat hij dat morgen ook laat zien daar.
Vanmorgen naar neuroloog geweest voor K, om uit te sluiten of er iets aan de hand is met zijn hersenen.
Hij krijgt mri scan ,EEG en chromosomenonderzoek (alweer bloedprikken
)Dus dit is wel fijn dat alles word onderzocht nu.
Thuis gaat het nog steeds heel goed.
Maar vandaag na het ziekenhuis bezoek ,breng ik K rond 12 uur naar school, ik heb daar nog een gesprek met de ortopedagoge, zij vertelde dat op school wat aanvaringen waren geweest,bij de juffrouw van de maandag en dinsdag.
ik vroeg of ze nog wel de motivatie hadden om K op die school te houden,ja hoor in afwachting op wat gebeuren zou enz.
Ik ga om half 1 weg en om half 2 krijg ik telefoon,of ik naar school wilden komen, K had weer driftbui gehad.
Ik vroeg is hij nu hanteerbaar en rustig,ja zeiden ze,hij zit wat te tekenen bij de ortopedagoge.
Ik vroeg goh kan ik dan over een half urr komen,want ik zat op een cursus waar ik 50 euro voor had betaald. nou nee ze hadden toch liever dat ik kwam.
Ok dus ik erheen, kom eraan,zit K en de ortopedagoge SAMEN te huilen
Bleek dat K idd boze bui gehad had,met een stoel had gegooid enz.
K had haar verteld en getekend dat hij laatste weken vaak schimmen zag die hem achtervolgden,en dat hij op dit moment dood wilde
Dit vond zij zeer zorgwekkend en de drift aanvallen erbij,had ze met K gepraat.
Zij vond een 24 uurs opname op korte termijn toch de beste oplossing en ZIJ had met K gepraat en K vond dit ook!!!!!!!
Dus of ik dat wilde regelen?
Ik heb uitgelegd dat K nu op dat moment niet eens een heldere keuze kon maken en dat we het morgen nog eens erover zouden hebben.
Maar K was helemaal de kluts kwijt op dat moment en had zoiets of ik word nu met 24 uur ogenomen of nooit meer.
Ik zei hem K dit kan niet zomaar ne we gaan het toch eerst proberen met dag opname,maar de orthopedagoge kwam ertussen en zei maar dat helpt niet genoeg K heeft gelijk hij moet 24 uur worden opgenomen.
Ik nomaaals uitgelgd dat het thuis veel en veel beter ging en dat hij hulp nodig had of therapie maar op dit moment geen 24 uur.
Maar zei bleef op K inpraten.
Ze heeft de behandelaar gebeld en hem verteld wat zei ervan dacht!
Morrgen vroeg hebben we gezamelijk ,K, de pedagoge en Frank en ik een gesprek.
Ik had nu achteraf nog zoveel wilen zeggen,maar stond beetje perplex , vooral omdat zij ook zat te huilen en dat het zo erg was!!!!
Ik schaamde me bijna dat ik er rustig onder bleef en niet in paniek raakte.
Twijfel nu alleen of ik Frank nu nog even zal bellen voor morgen want hij zal ook heel verbaasd zijn denk ik
PS : K is nu hier binnen met zijn vriendje lachend aan het spelen
Ik denk ook dat ze bij een 24-uursopname pas echt zicht op het functioneren en de triggers voor K. krijgen. Ik denk ook dat dat tot een snellere oplossing leidt dan aanmodderen met dagopnames. Toch is het uiteraard niet aan de ortho dit met jouw zoon te bespreken en blijft het jouw beslissing.
quote:He zal idd wel dat het misschien het beste is, maar er is niet eens dag opname geprobeerd,eigenlijk is er geen enkele therapie gerpobeerd behalve die gesprekken.Op maandag 19 november 2007 15:59 schreef Xennia het volgende:
Ze zaten samen te huilen? Dat is wel heel onprofessioneel. De orthopedagoge moet het hoofdstuk afstand-nabijheid nog maar eens lezen.
Ik denk ook dat ze bij een 24-uursopname pas echt zicht op het functioneren en de triggers voor K. krijgen. Ik denk ook dat dat tot een snellere oplossing leidt dan aanmodderen met dagopnames. Toch is het uiteraard niet aan de ortho dit met jouw zoon te bespreken en blijft het jouw beslissing.
Dus idd dat zou ik dan eerst weer met Frank moeten overleggen.
En ja ze zaten samen de ortho en K te huilen, idd heel erg onproffesioneel.
Daar werd K nog meer overstuur van zei hij
En ik vind idd niet dat zij K moet overhalen om dag/nacht te doen ,dat kan eerst in overleg met mij
quote:Dat jij je nietOp maandag 19 november 2007 16:15 schreef candygirl het volgende:
[..]
He zal idd wel dat het misschien het beste is, maar er is niet eens dag opname geprobeerd,eigenlijk is er geen enkele therapie gerpobeerd behalve die gesprekken.
Dus idd dat zou ik dan eerst weer met Frank moeten overleggen.
En ja ze zaten samen de ortho en K te huilen, idd heel erg onproffesioneel.
Daar werd K nog meer overstuur van zei hij
En ik vind idd niet dat zij K moet overhalen om dag/nacht te doen ,dat kan eerst in overleg met mij
voelt, is wel erg knap hoor. Stiekem ben ik het wel Xennia eens, maar het is uiteindelijk jouw beslissing. En jij doet het heel goed, dus welke beslissing jij ook neemt, het is de goede. Sterkte morgen, en niet de orthopedagoge slaan (al kan ik mij dat wel voorstellen).quote:ik ben behoorlijk pissig om haar dus zal me morgen echt wel beheersen hahaOp maandag 19 november 2007 16:51 schreef Inekris het volgende:
[..]
Dat jij je niet
en natuurlijk deed het me zeker wat bij K ,maa raakte alleen niet in paniek
De dag na die consternatie op school hebben we dus gesprek gehad me de behandelaar,de juffrouw,de orthopedagogo ,K en ik!
Nou school was het dus erover eens dat ze K niet meer op school konden houden en volgens de orthopedagoge het liefst dezelfde dag al niet meer.
De juf had nog zoiets van ,nou zolang hij geen gevaar vormt dan kunnen we die tijd naar een andere school (REK 4 ) overbruggen.
Maar die wachttijd is dus ook ongeveer dikke 3 maanden.
Maar ok dit afgesproken,K voelde zich heel erg afgewezen door school enz
Kenneth voelde zich de dag erna niet echt lekker en was verdrietig en wilde niet naar school.
toen heb ik de juf een mail gestuurd
Kenneth heeft het moelijk met de veranderingen die er gaan komen,vanmorgen wilde hij niet naar school.
Morgen wel zegt hij,maar hij is zo boos op school enz dat mij dat nu niet verstandig lijkt.
Hij heeft zelf het gevoel ook dat het dan mis gaat.
Of Kenneth moet morgenvroeg zelf wat rustiger zijn.
Vrijdag igg eerst gesprek met Frank,daarna zal hij sowiso wel komen.
Als dit niet in orde is of je andere mening hebt hoor ik het graag.
daarop kreeg ik dit terug
Kenneth hoeft niet boos te zijn op de school. We hebben er met zijn allen aan gewerkt dat het gedrag van Kenneth een positieve wending zou krijgen. Ook Kenneth heeft dat geprobeerd, maar het lukt hem zonder gespecialiseerde hulp niet. Vandaar dat ik ook altijd de weg open gehouden heb. Als er echter aan afspraken die in het verleden gemaakt zijn, niet VOLDAAN wordt, dan moet ik voor de ontwikkeling van Kenneth op lange termijn, maar ook voor de veiligheid van Kenneth en de groep andere keuzes maken. Is het gedrag van Kenneth onacceptabel dan zal hij je bellen en vragen om hem te komen halen.
In die week heeft de school 3 keer gebeld of ik hem wilde komen halen omdat het niet ging.
Een gesprek met de juf en die zei idd nog eens,jullie hebben gezegd dat er hulp voor K zou komen nou die is er niet gekomen dus weten wij het ook niet meer.
Door al die afwijzingen ging het met K meteen ook echt bergafwaarts.
Geen driftbuien ,maar neerslachtig, veel huilen, dwars, verveling enz
Nu had ik maandag een gesprek met de behandelaar en de coordinator van de dag handeling.
Op afspraak aangekomen,bleek dat de coordinator toch niet aanwezig zou zijn maar na de afspraak wel tijd zou hebben voor intake,rondleiding enz.
Behandelaar vertelde dat er op de normale dag/nacht groep voor jeugd 12/18 plek vrij was en wat wij er nu van dachten.
Tsja op school ging het niet meer en thuis wel maar zijn woede en verdriet kan ik niet wegnemen.
ik zou het wel willen maar ja die nachten ,dat vind Kenneth zo erg.
En als ik nu eens probeer zegt hij om K iedere nacht thuis te laten slapen,dat je hem bij wijze van om 8 uur komt halen iedere dag?
Ik dacht eerst dat zou super zijn,maar hij wist natuurlijk niet of dit te realiseren was.
En daar ging dan ook weer wat tijd over heen om dat administratief rond te krijgen.
Maar goed dus wel even nog erover gehad en zouden kijken wat die vrouw van de dag behandeling zei.
Nou na het gesprek kwam die vrouw en ze had helemaal geen tijd, ze wist niks van K ,zo leek het en maar tien minuten gepraat,wel heftig gesprek
Waarbij K wel aangaf dat hij nu echt niet meer wist wat er met hem moest en dat hij geholpen wilde worden.
Toen even naar de groep waar hij een rondleiding zou krijgen , maar daar bleek ook geen tijd voor te zijn en kreeg een folder mee en ze zou me het smiddags bellen.
maar thuis gekomen ,kenneth weer naar school gebracht ,dat wilde hij zelf werd ik weer na een uur opgebeld of ik hem wilde komen halen.
Toen was voor mij de de maat echt vol met verdriet,woede,wanhoop enz,K was ook echt neerslachtig
Hij had ook een tijd geleden een eigen webgemaakt en daar stonden dingen op over ,depressie,zelfmoord ,terror enz.
Toen heb ik de behandelaar een email gestuurd.
Helaas had Tanja geen tijd voor een rondleiding alleen kort gesprek gehad en ze zou me vanmiddag bellen.
Kenneth brak net wel in huilen uit bij Tanja toen ik in het kort vertelde wanneer hij zo is veranderd ,en toen ik dat vertelde van zijn opa hield hij het niet meer.
Ik vroeg of dat echt aan opa lag ,nee zegt hij aan alles.
Ik zie het gewoon niet meer zitten.
Toen Tanja vroeg wat hij zelf dacht dat er mis was zei hij "alles".
En toen ik vroeg goh maar nu huil je erom, ja zegt hij maar in mijn hoofd huil ik iedere dag,maar dat ziet niemand.
Ik heb thuis nog met hem gepraat en nogmaals ook uitgelegd dat er plaats is op Serius, en dat er misschien bepaalde afspraken gemaakt konden worden wat betreft idd de slaaptijden.
Hij had nu wel zoiets van dat zou ik wel doen,nu gaat ook niks meer,niks lukt meer.,
Zou er geen mogenlijkheid zijn om de eerste tijd hem sowiso alvast 1 dag buiten het weekend om thuis te laten slapen?
Het fijnste zou echt voor Kenneth zijn idd savonds gewoon naar huis.
Dat gaf hij net ook aan,hij wilde bij mij ook uithuilen en ik begreep hem zei hij.
Al snap ik wel dat dit niet zomaar te regelen is.
Maar omdat ik het gevoel dat het advies toch dag/nacht word van jullie kant, en dat er nu plaats is en dat Kenneth er nu wel gedeeltelijk voor openstaat is het voor nu misschien toch de oplossing.
Maar dan hoop ik gewoon dat ook onze wensen misschien mogelijk zullen zijn.
En ik ben wel vergeten te vragen, er was plaats,dus op wat voor termijn kunnen we rekenen?
Nou dit is wat ik nu denk en voel erover.
De volgende morgen belde behandelaar dat het een goed idee was ,K laten komen en hem idd 1 nacht door de week thuis te houden.
En het kon deze week al gegeregeld worden.
Nu heb ik vanmiddag om drie uur de intake en rondleiding op de afdeling waar hij terecht komt.
Het is dus de afdeling dag/ nacht 12 tot 18jaar.
Het is momenteel een rustige groep van 4 kinderen en er zouden waarschijnlijk 2 kinderen bij komen va 12 jaar!
de bedoeling is ,of vanavond al komen slapen en dan nog twee dagen naar school ,om ook daar goed afscheid te nemen , of omdat het misschien ook op de groep pakjes avond is morgen avond pas slapen en vrijdag gewoon naar eigen school,weekend thuis en vananf zondag avond dus daar blijven .
En ook daar naar school, wat dus eigenlijk 3 maanden wachttijd normaal zou hebben,maar dat gaat nu gelukkig wel.
Misschien kan hij maandag niet meteen starten op school maar igg wel in de week.
Ze gaan dan smorgens naar school tot half 1 dan eten en dan tot 4 uur therapie.
woensdag mag ik hem dan om 6 uur halen tot donderdagochtend 8 uur en vrijdags mag ik hem halen om 6 uur tot zondag avond 8 uur.
MIjn gevoel op dit moment gaat wel, ik denk dat dit nu een betere en weloverwogen besslissing is dan in september.
Kenneth heeft het wel moelijk ermee maar ziet het wel in dat er iets moet gebeurenen staat er toch redelijk voor open.
maa isr bang om mensen te moeten missen.
Maar dat is ook weer tegenstrijdig, want hij heeft het wel over veel vrienden op school enz,maar eigenlijk heeft hij niet echte vrienden ,in zijn hoop en beleving wel.
Dus tsja heb net lijst gemaakt met onze wensen,want daar wilde ze echt van weten,hoe kunnen we het anders aanpakken dan de vorige keer.
wat betreft de moelijke dingen enz.
En dus zo de behandel overeenkomst opstellen.
En ohja ergens was ik ook wel helemaal boos,na het het telefoontje dat een opname door kon gaan en afspraak gemaakt belt de behandel coordinator van de daggroep.
Zij had smorgens met de psyiather gesproken en zij vond K geschikt voor dag opname mits K ervoor open stond!!!!!!!!!!
Nou ja zeg, ik zei ,ik heb net de afspraak gemaakt met ze over sdag/nacht en nu hoor ik dit,
oh dat was dat een communicatie fout!
Ik heb op dat moment ook niet meer de enerigie erin gestoken om weer verder te kijken.
Ik denk en hoop dat ik nu een goede keuze heb gemaakt
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 05-12-2007 13:41:27 ]
Volgende week dus. Heel spannend lijkt me!
Ik ben wel erg blij dat het nu eindelijk zo ver is. Want wat hebben jullie lang moeten wachten zeg.
En ik vind het geweldig van je hoe jij handelt. Echt, een groot compliment voor jou!
vanmiddag ging goed,werd echt geluisterd naar ons en wat Kenneth zijn wensen waren en kwamen veel tegenmoet.
ze vroeg waarom ik K niet op die andere afdeling had gelaten om dat we nu toch voor en opname kwamen,ze bedoelde het niet kwaad maar gewoon informatief.
De behandelaar zei toen ,ik denk dat moeder en zoon er nu veel meer en weloverwogen voor openstaan en eigenlijk denk ik achter af dat je er idd goed aan hebt gedaan om hem toen mee terug te nemen.
Je hebt bezwezen dat je moedergevoel wat dat betreft goed zat ,en dat is echt een compliment waard
Morgen gaat hij naar oude school,morgenmiddag spullen brengen naar leefgroep,dan blijft hij daar.
Vrijdag morgen ga ik hem halen, dan weer naar school ,afscheid enz.
en dan waarschijnlijk niet die vrijdag terug omdat je normaal om 5 uur weg kan ,maar dat hoor ik morgen en dan zondag avond terug en dan blijft hij er.
Of hij maandag al naar school kan gaan weten ze ook pas morgen anders blijft hij overdag op de groep.
Hij gaat in principe toch hele dagen naar school en tussen door dan therapie.
maar dat gaat pas over paar weken als ze hem geobserveerd hebben.
De woensdag avond kan ik hem om 6 uur halen en blijft hij tot donderdag morgen 8 uur thuis en de weekenden dan naar huis.
Hij is er nu redelijk rustig onder, juist omdat er veel besproken is wat bij de eerste opname misging
Wat een onwijs rottige stituatie. Hopelijk gaat de opname in de leefgroep hem veel goed doen.
Dat hij toch 2x per week naar huis kan klinkt heel fijn!!
Sterkte!
quote:lief van je dat je het zo nog steeds ziet, thanksOp woensdag 5 december 2007 18:49 schreef Moonah het volgende:
Oooh, Candygirl, wat gun ik jou en Kenneth rust. Want dat welles/nietes, ja/nee, wat moeten we doen, wat is mogelijk, dan weer wel, dan weer niet is ook geen doen he....
Volgende week dus. Heel spannend lijkt me!
Ik ben wel erg blij dat het nu eindelijk zo ver is. Want wat hebben jullie lang moeten wachten zeg.
En ik vind het geweldig van je hoe jij handelt. Echt, een groot compliment voor jou!
ja nu is het wel spannend en ook vreemd.
Mijn andere zoon ja sinds drie weken weg bij zijn vader en nu ook nog zonder K.
Zal echt moeten wennen en mijn dag anders indelen.
Heb tot nu toe niet meer gewerkt omdat het gewoon niet haalbaar was,maar als het oged gaat daar en alles loopt dan hoop ik wel weer.
misschien tot die tijd veel sporten,heb ik echt verwaarloosd laatste maanden en verder maar wat tot rust komen.
quote:ja heb er nu echt een beter gevoel bij ,al zitten de tranen me nog hoog maar het is anders.Op woensdag 5 december 2007 20:12 schreef p_iglet het volgende:
candygirl wat fijn dat je er nu een goed gevoel over hebt en dat er echt naar jullie geluisterd is.
Wat een onwijs rottige stituatie. Hopelijk gaat de opname in de leefgroep hem veel goed doen.
Dat hij toch 2x per week naar huis kan klinkt heel fijn!!
Sterkte!
nu sta ik er meer achter en idd fijn die onderbreking in de week, dat is voor hem denk ik zo belangrijk,dat me dat natuurlijk ook veel doet
denk dat het ook heel fijn is nu eerst maar 1 nacht en dan weet je ook een beetje wat je weeer te wachten staat
quote:Misschien moeilijk om als moeder je kind verdrietig te zien, maar het was schokkender geweest als hij er apathisch onder was gebleven toch? Ik bedoel zijn hele wereld en alles wat hem vertrouwd is komt op zijn kop te staan, dat is voor hem ook een verwerkingsprocesOp donderdag 6 december 2007 12:21 schreef candygirl het volgende:
ach germ K gisteravond veel gehuild en onrustig,geprobeerd om niet teveel er0over te praten maar hij bleef maar doorvragen.
quote:ja dat is ook zo,ook de spanning eromheenOp donderdag 6 december 2007 12:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
Misschien moeilijk om als moeder je kind verdrietig te zien, maar het was schokkender geweest als hij er apathisch onder was gebleven toch? Ik bedoel zijn hele wereld en alles wat hem vertrouwd is komt op zijn kop te staan, dat is voor hem ook een verwerkingsproces
om half 4 erheen en om 4 uur naar de school wat erbij hoort voor de aanmelding enz
kan hij maandag misschien al beginnen
Het ging redelijk goed, van te voren toen ik hem van school haalde heel opstandig en dwars.
De nieuwe school bekeken ,maar hij was nog vrij dwars om daar een mening over te geven.
Een maal op de afdeling zag hij een bekenden van de vorige opname en leuke leiding en maakte meteen contact.
Meteen sloeg zijn stemming om in niet meer dwars,zonder tranen afscheid genomen.
Maar ja hij weet ook dat ik hem morgen vroeg weer haal en dan zondag avond pas terug.
En dan begint het echt.
Tot woensdag sowiso niet naar school, hopenlijk vanaf woensdag wel.
Hij komt in een klas met 12 jongens en een meester als leraar.
tot de kerstvakantie waarschijnlijk halve dagen naar school.
hij wilde even laten weten dat het goed ging,ik merkte wel aan zijn stem dat hij het moelijk had maar de kinderen waren leuk en de leiding tot nu toe ook.
Dus dat viel allemaal mee.
En hij wilde zelf gewoon even bellen
Ook fijn dat dat gewoon even kan dan!
ging hem net halen om naar school te gaan ,en hij was heel relaxed en rustig!
Hij vond de groep kinderen echt leuk en een leuke avond gehad.
Hij zei, ik weet niet waarom maar dit is veel anders en leuker dan de vorige groep terwijl die eigenljk ernaast ligt.
Voel me echt wel opgelucht
Ik denk ook wel omdat het toen een crisis was en hij zelf echt niet goed in zijn vel zat,nu natuurlijk ook niet maar op een andere manier.
Nu kan hij genieten van de dag indeling en geen verveling,wat hij thuiis de laatste tijd wel heeft.
Tenminste dit is gisteravond he,maar ben zo opgelucht dat ik hoop dat het dat is en zo doorzet!
Hij had igg geen moeite ermee om zondag weer te gaan.
Alleen vind hij het niet leuk dat hij nog niet naar school kan gan dan omdat hij dan wel hele dag op de groep is zonder andere kinderen. maarja waarschijnlijk woensdag!
En heb je net een uitgebreide pm gestuurd.
quote:Zie je welOp woensdag 5 december 2007 20:10 schreef candygirl het volgende:
Je hebt bezwezen dat je moedergevoel wat dat betreft goed zat ,en dat is echt een compliment waard
Veel sterkte, en wijsheid de komende tijd.
hij is best down nu en bang
wist ik maar of dit de goede keuze is en over een tijd reslultaat ziet,maarja die zekerheid heb ik ook niet als ik hem thuis laat
quote:Heeft hij al een afstreepkalender waarop hij elke avond een kruisje kan zetten tot wij weer naar huis gaat?Op zondag 9 december 2007 18:55 schreef candygirl het volgende:
over een half uur hem wegbrengen,
hij is best down nu en bang
wist ik maar of dit de goede keuze is en over een tijd reslultaat ziet,maarja die zekerheid heb ik ook niet als ik hem thuis laat
quote:neeOp zondag 9 december 2007 18:56 schreef Xennia het volgende:
[..]
Heeft hij al een afstreepkalender waarop hij elke avond een kruisje kan zetten tot wij weer naar huis gaat?
goed idee,zal hem zo vragen wat hij ervan vind , hij is even bij de buren afscheid nemen
quote:Dat maakt het heel concreet zichtbaar voor hem.Op zondag 9 december 2007 18:58 schreef candygirl het volgende:
[..]
nee
goed idee,zal hem zo vragen wat hij ervan vind , hij is even bij de buren afscheid nemen
Sterkte vanavond en je doet hier echt goed aan, echt. Het is je boven het hoofd gegroeid en je hebt hulp nodig bij de opvoeding van K.
Veel sterkte bij het afscheid vanavond!
Afscheid nemen zondag was moeilijk voor hem, hij voond het ook heel moeilijk terug te gaan.
Maar ja zou erger als hij dolenthousiast was.
Maandag had ik gebeld naar de leiding en het ging goed met hem,hij was zondagavond wel heel onrustig geweest en er ook op aangesproken en daar reageerde hij goed op.
Net was er een bel uur en hij belde zelf, het ging vrij goed met hem.
Iig vond hij het niet zo vervelend als op die andere afdeling.
Morgen gaat hij ook voor het eerst naar school,dus heel spannend!
Hij gaf zelf al aan ,dat hij me erna zou bellen.
Het mentor gesprek heeft hij donderdag en het klikte ook wel al met die persoon,
Ik vind persoonlijk de leiding op deze groep veel vrolijker en enthousiaster
Het enige probleem of nou ja probleem waar hij mee zit is het douchen, op een of andere manier vind hij dat niet fijn daar.
Ik heb hem net uitgelegd dat dat ook niet echt hoeft,als hij toch 4 dagen thuis kan douchen,als hij zich maar wast.Ik wist dat de leiding daar ook geen problemen mee heeft,en daar was hij meteen opgelucht over.
Ook het feit dat hij morgen toch al naar huis mag deed hem goed, hij had zelf al de berekening gemaakt van dat hij ook toch veel thuis slaapt en dat het te overbruggen is,
een aftelkalender wilde hij niet
mama zegt hij ,daar ben ik toch te oud voor haha 
De kinderen vond hij leuk echt al leuke contacten gelegd, en de leiding vond hij ook aardig.
Dus heb nu wel goed gevoel erover
Maar begrijp ik nu goed dat hij dan van zondag tot woensdag niet gaat douchen? Vind ik wel lang persoonlijk. Waarom vindt hij het douchen dan niet prettig? Kan de deur bijvoorbeeld niet op slot?
Wat is er precies met het douchen waarom hij niet wil? Wat Xennia zegt dus.
In plaats van een aftelkalender kan je hem misschien een stoere agenda geven? Kan hij daarin zijn leefschema opschrijven, maar ook afspraken, huiswerk, leuke dingen etc. En als hij er behoefte aan heeft (bijv. met kruisjes) toch aftellen zonder dat het 'kinderachtig' is.
Over dat douchen... Dat kan ik ook wel begrijpen hoor. Ik douch ook het liefste lekker thuis...
quote:Haai,Op dinsdag 11 december 2007 22:07 schreef Xennia het volgende:
Klinkt goed hoor.
Maar begrijp ik nu goed dat hij dan van zondag tot woensdag niet gaat douchen? Vind ik wel lang persoonlijk. Waarom vindt hij het douchen dan niet prettig? Kan de deur bijvoorbeeld niet op slot?
Nou zondag kan hij thuis douchen vlak voor hij terug gaat om 7 uur,en woensdag kan hij ook thuis douchen , en het dinsdags na het sporten moet hij ook daar douchen bij de gymzaal en at vond hij minder erg.
Ik weet ook niet wat het is,maar ja dat komt wel,die een of twee dagen in de week niet douchen en wel wassen moet kunnen.
De afspraken daar zijn sowiso,dat je verplicht bent om 2 keer twe douchen in de week,nou ja daar zit hij dan al aan
quote:ja dei heeft hij idd wel,dus daar kan hij ook zijn eigen dingen in bij houden, was idd goed idee van XenniaOp woensdag 12 december 2007 10:26 schreef Étoile het volgende:
Fijn dat het goed lijkt te gaan candygirl! En dat je er zelf ook een goed gevoel bij hebt.
Wat is er precies met het douchen waarom hij niet wil? Wat Xennia zegt dus.
In plaats van een aftelkalender kan je hem misschien een stoere agenda geven? Kan hij daarin zijn leefschema opschrijven, maar ook afspraken, huiswerk, leuke dingen etc. En als hij er behoefte aan heeft (bijv. met kruisjes) toch aftellen zonder dat het 'kinderachtig' is.
Maar dat lijkt me een mooi alternatief om af te tellen iig.
Hoe gaat het met zijn broer ondertussen? En met jouzelf? Kan je al een beetje tot rust komen nu deze beslissing gemaakt is?
Kenneth heeft het heel moeilijk gehad de eerste weken, zijn stemming was veel erger geworden.
In de groep bij Wickraderheem speelde hij echt toneel en gedroeg zich voorbeeldig,alleen kwam hij soms wat stoer over,maar was goed te corrigeren.
Zo gauw hij thuis was,was hij dood ongelukkig en liet zich hangen terwijl op zich zijn gedrag wel meeviel.
Geen driftbuien enz,maar meer echt de hele week alles opkroppen en thuis zich eraan overgeven.
Vorige week heeft hij een gesprek gehad met zijn mentor en dat heeft een beetje een doorbraak gegeven
Hij liet toen ook pas op de groep ook zien dat hij niet lekker in zijn vel zit en kon het toneelspelen ook niet meer opbrengen.
Hij had wat soorten therapie gekregen om te kijken wat bij hem past.
In het weekend had ik een heel ander kind,veel rustiger en wat meer open.
En ook deze week gaat het goed met hem.
Dus wie weet zijn we nu op de goede weg.
Hij zit in een groep met twee jongens,met eentje kan hij goed opschieten en met 4 meiden van boven de 15.
Die vinden Kenneth helemaal geweldig en dat gaat goed.
Hij is van vrijdag avond tot zondag avond thuis.
Dan de woensdagavond heb ik mogen regelen dat hij ook naar huis komt en blijft slapen,alleen is dit waarschijnlijk tijdelijk.
31 januari is er een behandelteam overleg en dan hoor ik pas echt wat voor therapie hij krijgt en wat ze verder doen met medicijnen enz.
Hij gaat halve dagen naar school ,en dat gaat wel,hij vind de school niet zo leuk.
Hij zit met 12 jongens in de klas.
Binnenkort ook hele dagen naar school.
Hij sport met zwemmen erbij 6 keer in de week,en ondanks dat hij het niet altijd even leuk vind doet hem het toch goed en krijgt meer conditie en zijn lichaam veranderd wat.
We zijn nu ook naar een hobby op zoek zodat hij ook meer met andere kinderen in contact komt en opnieuw de kans krijgt om vrienden te maken
Er moet nog heel hard gewerkt worden maar we zijn denk ik toch een goede weg ingeslagen.
quote:Goed te horen Candygirl.Op donderdag 10 januari 2008 09:50 schreef candygirl het volgende:
Er moet nog heel hard gewerkt worden maar we zijn denk ik toch een goede weg ingeslagen.
Het gaat nog steeds goed met Kenneth, je ziet keer op keer dat hij een stuk rustiger is.
En hij praat meer over wat hem dwars zit met deskundige,dus dat is echt heel fijn.
Morgen gesprek op school en erna met ouderbegeleider
Iets anders minder leuk, ik kreeg vandaag de uitslagen van mri scan en hersen filmpje
Kenneth heeft een cyste in zijn hersenen zitten
Wat ik begrepen hem moet hij eruit, maar weet helft van gesprek niet meer, schrok er echt van
Het was een telefonische afspraak ,moet vrijdag de 25 ste zonder Kenneth op gesprek.
quote:Jeetje. Neem iemand mee op het gesprek he want 2 onthouden meer dan 1 en schrijf je vragen van tevoren opOp dinsdag 15 januari 2008 21:15 schreef candygirl het volgende:
Iets anders minder leuk, ik kreeg vandaag de uitslagen van mri scan en hersen filmpje
Kenneth heeft een cyste in zijn hersenen zitten
Wat ik begrepen hem moet hij eruit, maar weet helft van gesprek niet meer, schrok er echt van
Het was een telefonische afspraak ,moet vrijdag de 25 ste zonder Kenneth op gesprek.
quote:ja dat doe ik zeker iemand meenemenOp dinsdag 15 januari 2008 21:20 schreef Xennia het volgende:
[..]
Jeetje. Neem iemand mee op het gesprek he want 2 onthouden meer dan 1 en schrijf je vragen van tevoren op
vragen in mijn hoofd spoken nu al genoeg
Bah.
Weet verder niet wat erover te zeggen...
quote:die smiley erbij snap ik niet zo goed, daar ben je toch juist blij om?Op donderdag 17 januari 2008 10:19 schreef candygirl het volgende:
er is iemand uitgevallen op spreekuur,en ik kan vnadaag al komen om 11 uur
Het kan zijn dat die er al gezeten heeft vanaf geboorte,en dus ook niet echt groeit.
Over 2 maanden een nieuwe mri scan en als blijkt dat hij dan gegroeid is ,dus ook niet vanaf geboorte dat word hij weggehaald.
Wel ingrijpende operatie maar ze hoeven dan niet via de schedel maar via de voorkant.dus dat lucht al beetje op
Er is wel een chromosoom afwijking gevonden bij Kenneth.
Die gaan ze nu verder onderzoeken in het DNA.
Mijjn exman en ik moeten ook bloed prikken ervoor.
Bij Kenneth gebeurd dat dinsdag weer onder een roesje.
Zelf heb ik ook een chromosoom translocatie maar dat staat er schijnbaar los van ,dan wat Kenneth heeft.
En dat is ook alleen van toepassing in geval van zwangerschap.,miskramen enz.
Ik heb translocatie 13/14 en Kenneth heeft alleen afwijking 14 en dat kan eigenelijk niet.
Ze kunnen nog niet verklaren wat en hoe bij Kenneth maar dat word nu dus ook uitgezocht.
Het is zelfs zo,dat alles bij elkaar zo'n rare combinaties zijn,dat ze het DNA van ons drieen gaan gebruiken voor research.
Het bloedonderzoek duurt 6 weken.
3 maart moeten we terug.
Ik ga Kenneth niet vertellen dat hij een cyste in het hoofd heeft.
Dat komt tegen de tijd van de nieuwe Mri wel,het heeft nu toch geen meerwaarde.
Gister gesprekken gehad op school.
Hij heeft echt een achterstand van 3 jaar!!!!
Toch willen ze hem in juli omdat hij in maart 12 word naar het voort gezet onderwijs sturen.
Dan wel praktijkschool.
Ik ben het hier absoluut niet mee eens ,omdat hij dan of verzuipt of de hele verkeerde kant opgaat.
Ze zouden dit ook gaan bespreken.
Ook ouder gesprek gehad en achteraf niet echt een goed gevoel over.
Voelde me aangevallen, al is dat denk ik niet zo bedoeld.
Ik was te zorgzaam, en mijn partner moest meer betrokken worden,of ik moest hem er meer bij betrekken.
Hij houd zich zelf op de achtergrond,maar dat is altijd zo geweest.
En hoe "stom" kan ik zijn, mijn ex man zou een afspraak met haar moeten maken, ik kon er wel bij zijn.
Maar mijn exman is iemand die 1 keer probeert te bellen en als het niet lukt dan laat hij het liggen.
Dus ik hem gevraagd wanneer hij kon en zelf gebeld voor een afspraak voor hem.
Tsja zegt de ouderbegeleider,grappig dat jij belt...................
Had het misschien ook gewoon aan hem zelf moeten overlaten
Ze stond wel achter me wat school betreft dat hij nog een jaar op basis onderwijs moest blijven.
En op zich kan wel goed met haar praten en dat is wel fijjn
Misschien rare of voor jou een logische vraag: als Kenneth 3 jaar op school achterloopt, loopt hij dan ook in zijn algemene ontwikkeling 3 jaar achter? Als hij verder wel leuk met leeftijdsgenoten kan opschieten is praktijkschool niet verkeerd toch? En aan de andere kant, hij wordt pas van de zomer 12, zo veel ouder is hij dan niet als de rest als hij een jaar overdoet toch?
quote:hm hoe bedoel je de bloedonderzoeken eng?Op donderdag 17 januari 2008 17:07 schreef RockabeIIa het volgende:
Wat een gedoe zeg, die bloedonderzoeken. Vind je het eng?
Misschien rare of voor jou een logische vraag: als Kenneth 3 jaar op school achterloopt, loopt hij dan ook in zijn algemene ontwikkeling 3 jaar achter? Als hij verder wel leuk met leeftijdsgenoten kan opschieten is praktijkschool niet verkeerd toch? En aan de andere kant, hij wordt pas van de zomer 12, zo veel ouder is hij dan niet als de rest als hij een jaar overdoet toch?
vananvond kenneth vertellen dat hij weer moet worden geprikt,dus weer een roesje
Nee hij heeft geen achterstand in de algemene ontwikkeling, puur in school reslutaten.
Maar dat verschilt heel erg, lezen doet hij bijna op zijn nivo maar spelling daar in tegen in nivo van groep 6 en rekenen in groep 4/5
Hij kan bijvoorbeeld soms niet eens, wat is 3 +5 optellen zonder zijn vingers erbij te gebruiken.
Dus tafeltjes en keer sommen al helemaal niet.
Daar doet hij uren over.
ook kan hij nog steeds of alweer geen klok kijken, dit heeft hij een tijdje na intensief oefenen gekund maar dit kan hij nu niet meer.
en ja ok hij kan met oudere kinderen opschieten maar op de verkeerde manier, overal in willen meedoen, en stoer voordoen en laten meeslepen.
En wat ook echt zo is,dat zegt de kindebegeleider ook hij is soms echt nog een kind van 9/11 en soms een kind 11/13
Je merkt aan hem dat hij een heel stuk kind zijn gemist heeft door zijn emotionele toestand.
En nee ik vind dus ook qua leeftijd dat hij best nog een jaar mag blijven, dat versterkt en hoop ik zijn zelfvertrouwen en het hele toestand beeld is anders.
[ Bericht 100% gewijzigd door candygirl op 18-01-2008 12:23:18 ]
Als hij gaat doubleren, probeer dan vooraf wel duidelijk afspraken te maken over de remediëring. Want in groep 8 is het toch vaak naar de CITO toewerken en daarna wordt het allemaal wat losser.
En wat spannend lijkt me zeg, die onderzoeken. ben benieuwd wat daar allemaal uitkomt.
Oh, en laat je niet onzeker maken door een gesprek. het zal idd allemaal wel niet zo bedoeld zijn, maar sommige mensen hebben zeer beroerde gesprekstechnieken.
quote:ja zal ook wel echt aan mij gelegen hebben.Op vrijdag 18 januari 2008 13:23 schreef Moonah het volgende:
Dat is een forse leerachterstand Candygirl. Is dat nooit eerder gesignaleerd/medegedeeld?
Als hij gaat doubleren, probeer dan vooraf wel duidelijk afspraken te maken over de remediëring. Want in groep 8 is het toch vaak naar de CITO toewerken en daarna wordt het allemaal wat losser.
En wat spannend lijkt me zeg, die onderzoeken. ben benieuwd wat daar allemaal uitkomt.
Oh, en laat je niet onzeker maken door een gesprek. het zal idd allemaal wel niet zo bedoeld zijn, maar sommige mensen hebben zeer beroerde gesprekstechnieken.
Dinsdag dus samen met mijn ex daarheen, word nog wat
Nou ja hij zit nu dus in groep 8 ,maar daar werken ze niet echt in groepen maar op leeftijd.
En heel stom dat ik daar niet zelf aan gedacht heb maar goed dat je me daaraan herrinerd, de cito toets, die zou hij dan dus dit jaar moeten maken?????
Nu snap ik het ook niet meer, kan het dinsdag na vragen!
de achterstand is zeker wel gesignaleerd hij zat ja ook al op speciaal onderwijs maar niet met zo'n duidelijke feiten als nu.
De leraar nu vroeg zich echt af,wat hebben ze daar op die school gedaan?
Vooral omdat hij veel basis dingen niet kan,had hij zoiets van ,had die dan constant herhaald en laat bijvoorbeeld het rekenen met een rekenmachine doen.
maar klok kijken ,waarde van geld weten, het verschil weten tussen 100 euro of 1300 euro
En daar had die man gelijk in vond ik
Ik denk dat Moonah daar een ijzersterk punt heeft wat betreft communicatie. Sommigen zijn daar niet zo sterk in als dat ze denken. Wil je niet een keertje een foto van hem plaatsen in het fototopic, candygirl?
een foto zal ik hem even moeten vragen,of hij dat wel goed vind!
de laatste twee weken laat K steeds meer zijn verdriet zien en praat er meer over.
hj is erg somber.
nu vinden ze zelf wel op zo'n momenten ingangen om te praten al is dit voor K niet voldoende om dingen los te laten.
hij is wel op een postieve manier in de groep aanwezig maar ook vaak aan de oppervlakte.
Hij doet dan net alsof hij het allemaal wel leuk vind maar ondertussen is hij verdrietig.
dit ziet de leiding nu wel.
hij sport veel,is verplicht,en hij knottert wel erover maar het doet hem goed.
en er is een aanvraag voor muziek therapie de deur uit gegaan.
hij is vaak in muziek lokaal te vinden op het drumstel.
donderdag is er behandel team overleg
de mentor,psychiater,arts assstent,en ouderbegeleider tevens coordinator, en zijn oude behandelaar is erbij.
die zelfde dag krijg ik ook gesprek met psyichater en ouderbegeleider
dat hoor ik hun plan van aanpak na die observatie tijd en of medicijnen verhoogd worden enz
kenneth heeft zelf om verhoging gevraagd van medicijnen
Ik had de uitslag van de neuroloog
Kenneth heeft een cyste in zijn hersenen, als dit er al vanaf de geboorte zou zitten ,en dus niet zou groeien is er weing aan de hand. het zal alleen in de loop van zijn leven in de gaten moeten worden gehouden.
over twee maanden krijgt hij nieuwe mri scan,mocht het dan gegroeid zijn en dus niet vanaf de geboorte er zijn geweest ,dan moet hij eruit.
het zit in het midden van zijn schedel
ook heeft hij een een klein klompje klei massa in zijn hoofd maar ook dit kunnen ze pas bepalen na de mri scan,wat het precies is.
hij heeft ook een chromosoom afwijking, chromosoom 14.
wat dit precies in combinatie met al die andere dingen inhoud kan ze nog niet met zekerheid zeggen.
hiervoor is een uitgebreid Dna onderzoek nodig.
Van K ,zijn vader en ik.
Dus afgelopen dinsdag was K weer onder roesje en bloed geprikt.
3 maart is de uitslag pas binnen en moeten we terug.
het is volgens de neuroloog zo'n vreemde combinatie allemaal dat ze toestemming hebben gevraagd voor research.
Ook gaan ze het geval bespreken met andere academische ziekenhuizen.
Ik heb namelijk een translocatie 13/14
http://www.translocatie.nl/translocatie.htm
en eigenlijk kan K dan onmogelijk alleen een afwijking in 14 hebben
maar ja ik maak me hier niet zo'n grote zorgen over,voor hetzelfde geld is er wel helemaal geen verband en kan het gewoon verklaard worden
het gaat niet zo goed met Kenneth, is erg somber en voelt zich snel aangevallen.
Ook op school begint dit op te vallen.
de medicatie word wel vanaf vandaag verhoogd naar 7 mg en dan na drie dagen naar 10 mg!
de dritbuien zijn wel weg ,maar de stemming blijft terug komen.
morgen is er een observatie overleg,is standaard na 6 tot 8 weken!
smiiddags krijg ik plan van aanpak te horen.
ik had het nagevraagd van de CITO test
die nemen ze daar ook af,maar word dan een NDT nederlandse differantiatie test
verschil is echter dat binnen de NDT niet zozeer inhoudelijke kennis en vaardigeheden getoetst worden,maar algemene mogelijkheden van de leerling wordem onderzocht.
de test word 19 februari afgenomen.
Maar ik ben er nog steeds niet mee eens dat hij al naar het VSO gaat.
Maar daar word nog over gesproken
donderdag uitgebreid overleg en gesprek gehad
ze zijn tot de conclusie gekomen dat hij idd een dystyme stoornis heeft,een zware psyatrische depressie en in terugval en achterstand in zijn inteligentie.
pdd nos en adhd sluiten ze niet uit maar word even naar de achtergrond geschoven.
ze starten nu pmt en aanvraag voor muziek therapie is de deur uit.
er komt een nieuw psychologisch onderzoek en de medijnen worden qua dosering verdubbeld.
ze gaan hem opnieuw testen op school omdat ze denken dat dingen die hij geleerd heeft en kon dit vaak opeens niet meer kan.
wat ook meespeelt is zijn lichamelijke toestand
we zullen moeten afwachten wat de cyste doet en of hij toch niet drukt op hersenen.
de psyiater gaat samen met mij ook nog een gesprek aan met de neuroloog.
het is voor hun nu moelijk ergens gericht een vinger op te leggen.
Hij moet op zijn minst nog 3 maanden daarblijven.
ik had het met K al erover gehad,maar schijnbaar nam hij het niet heel serieus en schrok erg toen hij dit hoorde.
moest erg huilen en is hele dag overstuur geweest.
hij is nu vanaf vrijdagavond thuis tot woensdag morgen
vrijdag avond ne zaterdag ging het goed
daarna bij zijn vader geweest, en vanmorgen terug.
maar hij zit er nu even doorheen, wil niks,ik mag niet aan hem komen, verveelt zich, is nergens voor in enz
ging ik net even kijken is hij aant huilen op zijn bed.
hij gaf aan dat hij niet meer zag zitten omdat hij nergens meer plezier in kon hebben.
het heeft natuurlijk nu verschillende oorzaken,
de medijnen remmen gevoelens af
hij word op de groep constant bezig gehouden dus geen kans om te vervelen
en geen vriendjes thuis om iets mee te doen breekt hem ook wel heel erg op,hij heeft hier veel verdriet van
Wel goed van de aanvraag PMT en muziektherapie! Ik ben er zelf erg voorstander van, anders studeerde ik het zelf niet. Ik heb het in het vorige topic ook al aangekaart, toen werd er een beetje lacherig over gedaan. Maar ik hoop echt dat K doorgestuurd kan worden naar een van deze creatieve therapieen, je zal zien dat het werkt!
quote:Is dat zo joh?Op maandag 4 februari 2008 16:07 schreef Dupje het volgende:
Ik heb het in het vorige topic ook al aangekaart, toen werd er een beetje lacherig over gedaan.
Candygirl, wat een zware tijd maken jullie toch door zeg.
Dan denk je: "Zo, nú gaat er écht iets gebeuren" (tenminste, ik kan me dat zo voorstellen dat je die verwachting hebt), en dan duurt het nóg een hele poos voor er echt iets aanslaat. Vallen en opstaan, pieken en dalen, twee stappen vooruit en eentje terug....
Sterkte maar weer.
juist omdat ze nergens echt de vinger op kunnen leggen,afwachten afwachten afwachten
hier breekt me toch echt het hart van
ik begon als een leuk kereltje, en ineens echt zo het harde leven in ,mijn leven is kapot en word maar erger en erger
hier update
K was het weekend heel vrolijk en gezellig aanwezig thuis.
Grapjes gemaakt, gestoeid en sinds lange tijd zag ik weer glinstering in zijn ogen
Gaf aan dat hij een paar leuke dagen achter de rug had op de groep
S’avonds uit zichzelf een lang gesprek gehad met hem.
Hij vroeg of ik wel echt geloofde of hij van mij hield, en dat ik dat nooit moest vergeten.
Hij was opeens heel emotioneel ook echt gehuild.
Hij vond het moeilijk dat hij wist dat er mensen zijn, zoals ik, zijn vader enz die zich zorgen maken om hem.
Hij voelde zich schuldig hierover, dat wij verdriet hadden door hem.
Ik heb hem proberen uit te leggen dat je als ouders je natuurlijk zorgen maakt maar dat hij zich daar absoluut niet schuldig over hoeft te voelen.
Ook nog gehad over de groep en hoe hij op sommige dingen reageert.
Hij gaf aan dat hij soms dingen niet zei of opschreef in het schrift omdat hij niet over wilde komen dat hij een zeur was of zich aanstelde.
Soms waren het kleine dingen, wat gebeurd was die dag met de andere jeugdigen.
Ik heb hem aangeraden toch dan maar op die momenten zelf naar de groepsleiding te te gaan en dit aan te geven, ook al is het iets wat niet zo heel erg is.
En dan de vraag of het vermoeden maar uitspreken dat hij niet als een aansteller wil overkomen maar dat het hem dwars zit.
zaterdag Lekker uitgeslapen en weer vrolijk gestemd.
Hij kwam er wel nog eens op terug dat ik het niet moest vergeten wat hij de dag ervoor had gezegd ,dat hij van me hield,en moest er weer om huilen…..
Met zijn broer en een vriend de hele dag buiten geweest.
dus al met al een goed weekend geweest
hij heeft nu de medicijn verhoging naar 7 mg en als dat goed gaat 10 mg
vandaag krijgt hij te horen of induviele muziektherapie doorgaat
donderdag heb ik weer ouder gesprek
mijn ex moet woensdag alleen op gesprek bij ouderbegeleiding
Moeilijk voor jullie en voor hem dat hij zich ineens zo lijkt te realiseren wat er voor gevoelens bij jullie omhoog gekomen zijn door zijn moeilijke periode.
Ik hoop dat het zo goed blijft gaan!
quote:Kijk, dit zijn de stappen vooruit!Op maandag 4 februari 2008 19:13 schreef Moonah het volgende:
twee stappen vooruit en eentje terug....
alleen vind nog steeds geen rust, krijg niet echt een dagindeling,terwijl ik nog meer als genoeg te doen heb.
Nu heb ik alle tijd dan komt het er nog niet van
quote:zo heb ik het eigenlijk nog niet bekekenOp dinsdag 12 februari 2008 20:50 schreef Xennia het volgende:
Klinkt goed hoor. En dat hij nu beseft wat voor impact het op jullie heeft, vind ik alleen maar goed dan lijkt hij toch minder in zijn eigen wereldje te zitten
maar idd het lijkt wel op dat extreme manier van koppighied en denken ook iets minder word en dus idd dan open staat voor meer dan alleen zijn eigen gevoel
Ook pas geleden was er iets op school, hij voelde zich niet terecht behandelt.
normaal zou hij boos blijven en niet verder gaan vragen.
maar nu is hij wel na mijn aandringen met de leiding gaan praten ,die heeft hem overgehaald om op school dit nogmaals te bespreken.
Achteraf bleek dat hij helemaal niet beschuldigd werd.
dat deed ook wel iets met hem,om het toch nog eens voor te leggen,en ook resultaat te zien
normaal zou hij dat echt uit koppighied hebben nagelaten, en ook dneken dat ze toch niet naar hem zouden luisteren
quote:Dan las je een paar verwendagen voor jezelf in en ga je er daarna met frisse moed weer tegenaan (sauna, kuur-oord, kapper,..)Op woensdag 13 februari 2008 10:50 schreef candygirl het volgende:
ja idd, alleen kan ik die hoop nog niet vast houden,maar merk wel de laatste twee weken dat ik positiever ben
alleen vind nog steeds geen rust, krijg niet echt een dagindeling,terwijl ik nog meer als genoeg te doen heb.
Nu heb ik alle tijd dan komt het er nog niet van
quote:Op woensdag 13 februari 2008 17:44 schreef Xennia het volgende:
[..]
Dan las je een paar verwendagen voor jezelf in en ga je er daarna met frisse moed weer tegenaan (sauna, kuur-oord, kapper,..)
quote:eerst de loterij winnen
het ging niet goed met K op school,was dwars,brutaal en ging tegen alles in en bemoeide zich veel met andere kinderen. wel op een manier dat hij voor andere kinderen op kwam.
Maar dan nog brutaal kan natuurlijk niet door de beugel.
Ze wilden me dit even laten weten en namen ook contact op met de groep.
Heb toestraks op de groep gevraagd maar veel konden ze ook niet zeggen, ik zou het morgen met de ouderbegeleider oppakken.
Zij zagen op de groep alleen dat K heel goed corrigeerbaar was.
Ik heb K er wel net op aangesproken.
Hij gaf niet echt toe dat hij verkeerd zat,meer zo van,ze laten mij niet uitpraten enz.
Hij had zoiets van,voor jou wil ik veranderen ,ook voor de groep maar niet ook nog dat ik op school me zo moet inhouden.
Eigenlijk kon ik wel begrijpen dat hij het zo ziet,maarja regels zijn er overal en moet hij zich ook aan houden.
Ik ben igg niet boos geworden en heb wel gevraagd,of hij igg wilde proberen om zich in te houden.
dat zou hij wel proberen maar was wel erg bedrukt na het gesprek.
Met zijn mentor van de groep ook vandaag gesproken, hi gaf aan dat hij K een heel leuk ,spontaan en sociaal kind vond.
Dat was echt eens leuk om nu eens complimenten te krijgen over hem,deed me echt goed
Hij was wel vanaf zondag idd wat meer weer op zijn eigen en voelde zich lichamelijk niet goed.
maar hij heeft ook vanaf donderdag de medicatie verhoogd gekregen naar 7 mg (vanaf vandaag 10 mg) dus daar kab het ook aan liggen.
De mentor vond dat K de laatste 3 weken echt meer ingang bood voor een gesprek en dat K ook vanzelf naar hem toe kwam.
Dus dat is ook wel fijn.
Gister gesprek met ouderbegeleider gehad
nou ze maakte zich erg ongerust over K!
Ten eerste leek hij nog ongelukkiger,maar dan kan ook een goed teken zijn,omdat je eerst door een dal heen moet.
Maarja hoeveel dalen heeft hij al niet gehad.
En ze was er bang voor dat K zo in de depressie zat dat hij zich zelf iets aan kon doen
Hoewel van de andere kant was hij daar nu te inactief voor
de prozac is wel nu verdubbeld en hij krijgt 10 mg
Maar ten tweede,
ze had een zwaar vermoeden dat K seksueel misbruikt is
nou ik vond het nog wel wat op opeens hiermee te komen.
ze heeft geen duidelijke aanwijzingen zegt ze.
alleen als in de groep het gesprek op sex komt kan hij niet serieus erover praten en wil hij niet erover praten
Hij heeft regelmatig ontlasting in zijn broek (dit heeft hij al vanaf 2 jaar na een darm infectie)
pas geleden heeft hij voor de grap een seksueel getinde brief gekregen van twee van de jeugdigden van zijn groep.
En omdat hij daar helemaal niet op gereageerd heeft na de leiding toe en omdat hem dat ook niks deed die brief en hij het als een grap beschouwde vonden ze dat raar bij zijn leeftijd
in een rapport staat ook dat er gekeken moet worden naar zijn omgang met de buurman.
K gaat daar regelmatig heen om op de pc te spelen,omdat de onze langzaam is.
Je kunt het natuurlijk nooit 100 % zeker zeggen,maar naar mijn idee is hier dus echt geen sprake van.het is sowiso een buurgezin en niet alleen buurman.
maar hij heeft een goede band met hem, en dat gaf ook een vermoeden
ze hebben ook met K hier ervover gehad maar K gaf ook aan dat er niks van dit alles sprake is
Dan nog de school zoals gezegd gaat het niet goed.
het ligt niet alleen aan K zijn dwarse houding maar K voelt zich echt verkeerd benaderd en is te ongelukkig om zich aan te kunnen passen.
Waarschijnlijk gaan ze terug naar halve dagen school,en de rest van de middag gaat hij meedraaien met het progamma van de kindergroep ze vonden toch dat K nog kind moest zijn en het was niet echt bevovrdelijk alleen met de jeugdigen optrekken van zijn groep omdat ze allemaal tussen de 15 en 18 zijn
Tsja dit heb ik altijd gezegd maar ja
[ Bericht 2% gewijzigd door candygirl op 15-02-2008 14:14:18 ]
ja idd dat vind ik ook dat ze zoiets eerst echt moeten kunnen onderbouwen.
ik heb het niog eesn aangekaard en idd ze vinde ook dat er niet echt sprake van is alleen vermoedens.
Verder gaat het redelijk met hem.
Op school ging het toch niet meer,en nu gaat hij halve dagen aar school.
Eerste 2 uur in zijn klas,leerstof en daarna helpen in groep 3/
Dit gaat heel goed, hij voelt zich verantwoordelijk en kan zich ook beter concentreren in zijn eigen groep.
Hij krigjt op deze manier wel natuurlijk te weinig leesrtof,maar om dat hij toch nog eenm jaa extra doet, is dat niet zo'n probleem.
Het is nu belangrijker dat hij weer uit de depessie komt.
Smiddags draait hij mee op de kindergroep.
daar zitten twee jongens van 11 en 12.
Hij vind deze dagindeling ook fijn op dit moment.
Gelukkig maar!
5 maart moeten we terug naar de neuroloog, dus tot die tijd en de tijd van de nieuwe mri is het toch nog wikken en wegen .
En ik zou me qua leerstof niet te veel zorgen maken. Zijn welbevinden heeft nu prioriteit. Als hij niet goed in zijn vel zit, kan hij de stof toch niet goed in zich opnemen.
quote:dat ben ik ook helemaal met je eens!Op vrijdag 22 februari 2008 14:31 schreef Moonah het volgende:
Fijn Candygirl dat hij (ook) bij een kindergroep zit.
En ik zou me qua leerstof niet te veel zorgen maken. Zijn welbevinden heeft nu prioriteit. Als hij niet goed in zijn vel zit, kan hij de stof toch niet goed in zich opnemen.
De achterstand wat hij heeft opgelopen is toch niet zomaar in te halen
Dat komt wel!
nee woensdag moet ik naar neuroloog met hem.
dan krijgt hij opnieuw lichamelijk onderzoek en hopenlijk zijn de uitslagen van het dna onderzoek dan wel al bekend.
dan word ook een afspraak gemaakt voor een nieuwe mri scan,ik ben hier wel heel benieuwd naar.
over het algemeen gaat het redelijk met hem.
igg thuis is hij weer heel stuk opgewekter enz.
op de groep zelf is hij ook aangenaam aanwezig al zien ze wel nog vaak zijn verdriet waar hij geen kant mee uit kan.
op de kindergroep is het vorige week verkeerd gegaan ,hij was het ergens niet mee eens en was brutaal tegen de leiding.
dit gedrag zie je ook op school terug komen, terwijl hij op zijn eigen groep hier geen last van heeft.
maar dit patroon komt al heel lang terug,zie ook oude school.
Bij vaste leerkracht gaat het goed en zo gauw iets veranderd loopt het mis.
Je zou dan kunnen aan toch iets van pdd nos zeggen ze, ook omtrent zijn star denken.
maar toch verwerpen ze dit omdat er verder geen aanwijzingen zijn.
de pmt therapie bleek nog niet te zijn opgestart,wat eigenlijk al lang de bedoeling was,dit zou wel volgnede week meteen opgepakt worden.
de muziek therapie loopt ook nog niet omdat er nog geen plaats is.
ze gaven aan dat ze eigenlijk niet weten hoe ze hem kunnen helpen ,dit hangt ook erg af van uitslagen mri scan en neuroloog.
daarna gaan ze andere opties proberen.
maar thuis gaat het dus goed, hij is nu ook weer aant paardijden wat hij vroeger deed, en hij is nu drie keer naar toneelles geweest en dit vond hij heel leuk.
Ik ben blij te lezen dat het beetje bij beetje toch vooruit lijkt te gaan met K.
wat moet dat een opluchting voor je zijn Candygirl...
quote:ja dat is ook zo, af en toe is hij echt weer met momenten de oude en dat doet dan zoveel met je als moederOp zaterdag 1 maart 2008 16:38 schreef Moonah het volgende:
Wat jammer dat de non-verbale therapieën nog niet zijn gestart. Die werken bij kinderen (maar ook bij volwassenen) vaak erg goed.
Ik ben blij te lezen dat het beetje bij beetje toch vooruit lijkt te gaan met K.
wat moet dat een opluchting voor je zijn Candygirl...
ben alleen nog heel bang voor de toekomst, hoe zal alles gaat lopen.
ook prestatie gericht,ik weet dat nu andere dingen belangrijker zijn maar het zou toch zo zonde zijn dat hij met een normaal IQ naar een praktijkschool zou moeten en geen diplloma kunnen halen.
En daar lijkt het veel op dat het die richting uit zal gaan.
loslaten betekend niet iemand laten vallen maar de kans geven om op eigen benen te staan
quote:Na een praktijkschool kun je toch wel weer doorstromen naar regulier onderwijs? Maar daar weet Moonah vast meer van. Dan doet hij er wellicht wat langer over om zijn doel te bereiken, maarOp zaterdag 1 maart 2008 17:45 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja dat is ook zo, af en toe is hij echt weer met momenten de oude en dat doet dan zoveel met je als moeder
ben alleen nog heel bang voor de toekomst, hoe zal alles gaat lopen.
ook prestatie gericht,ik weet dat nu andere dingen belangrijker zijn maar het zou toch zo zonde zijn dat hij met een normaal IQ naar een praktijkschool zou moeten en geen diplloma kunnen halen.
En daar lijkt het veel op dat het die richting uit zal gaan.
niemand kan achterlopen op zijn eigen pad
quote:ook zo´n mooie zinOp zaterdag 1 maart 2008 18:40 schreef Xennia het volgende:
[..]
Na een praktijkschool kun je toch wel weer doorstromen naar regulier onderwijs? Maar daar weet Moonah vast meer van. Dan doet hij er wellicht wat langer over om zijn doel te bereiken, maar
niemand kan achterlopen op zijn eigen pad
K kwam heel vrolijk thuis, en bleef ook vrolijk de rest van de avond.
Echt gezellig en rustig aanwezig.
zondag met een vriendje naar buiten gegaan, en had het erg naar zijn zin.
Hij vond het alleen heel moelijk om terug te gaan.
We zaten gezellig te eten en hij kijkt naar de klok en ziet dat het half 7 is, meteen stond zijn gezicht op onweer.
Daarna ook nog gehuild erom, ik ook deed me verdriet hem zo te zien.
Hij vertelde dat hij het steeds moeilijker vind om terug te gaan en dat hij thuis en zijn mij steeds meer mist.
Ook een gesprek gehad over school, hij is erg verdrietig over dat hij waarschijnlijk geen kans heeft om terug te gaan naar de oude school.
En dat hij zich zo graag wil bewijzen dat het nu goed zou gaan.
Als je hem dan uitlegt dat hij zich eerst hier moet bewijzen voelt hij zich toch machteloos en tegenstrijdige gedachtes.
Van de ene kant wil hij graag zijn best doen en van de nadere kant vind hij dat het een zin heeft omdat zijn toekomst naar gewoon onderwijs toch al niet doorgaat.
Dit is ook een groot struikelblok voor hem, de school dan.
Als ik zie hoe lief en aangepast hij zich thuis gedraagt en ook op de groep aangenaam aanwezig is, en het op school maar niet schijnt te lukken begrijp ik dat wel.
Omdat het gesprek rustig verliep van beide kanten, konden we het ook gewoon afsluiten en was zijn stemming wel weer goed.
Gelukkig na wat gepraat te hebben ging het weer, ook het afscheid was opgewekt.
K vond zelf dat hij een leuk weekend heeft gehad, en zo is het ook over het geheel.
Wij vonden igg dat hij echt weer leuk, rustig en gezellig aanwezig is.
Zelf had ik het gisteravond wel moelijk.
Straks maar even bellen met de leiding hoe het is.
En over vervolgonderwijs weet ik eerlijk gezegd niet zoveel.
Ik zit al weer zó lang in de onderbouw...
het gaat igg steeds weer slechter op school,dat zeggen ze op groep en dat vind hij zelf ook
weet echt niet wat ik ermee moet
toch deze week maar afspraak maken op school
morgen vroeg naar de neuroloog, ben heel benieuwd
quote:Is er een overdracht geweest tussen zijn leerkracht op de oude school en de huidige school?Op dinsdag 4 maart 2008 21:58 schreef candygirl het volgende:
het is ook nog afwachten met school
het gaat igg steeds weer slechter op school,dat zeggen ze op groep en dat vind hij zelf ook
weet echt niet wat ik ermee moet
toch deze week maar afspraak maken op school
quote:Succesmorgen vroeg naar de neuroloog, ben heel benieuwd
de oude school stond er wel van te kijken en verbaasde zich dat hij zo achteruit bleef gaan, en schrok dat hij naar een praktijkschool moest.
ook heb ik zelf de papieren opgevraagd van de school voor de laatste school, dat was gewoon onderwijs.
en daar zie je al in terug dat het in eind grope 3 al mis ging, op alle fronten.
Daarna midden groep 4 een inhaalslag gemaakt op sociaal en leergebied bij een leerkracht waarbij vhet klkte.maar toen weer terug gevallen bij het krijgen van een andere leerkracht
Ik vind het heel erg om te lezen dat een kind van 9 al depressief is, zo erg dat het moet worden opgenomen. Ik begrijp het alleen helaas wel. Wat er omgaat in die koppies is sowieso erg gecompliceerd.
Heel erg veel sterkte!
Wat wil hij eigenlijk later worden? Misschien is dat al een keer gevraagd maar ik kan het me niet herinneren
ik ben sinds een week of twee erna op zoek naar iemand die hem bijles wil geven.
maar het is gewoon heel duur.
ook zal dit dan in het weekend moeten als hij thuis is.
wel is het zo dat als hij weg is uit de instelling waar hij nu zit kan ik pgb aanvragen en dan zou ik het daarmee kunnen bekostigen.
maar het is niet alleen de achterstand qua leren wat hij mist , hij heeft gewoon heel veel moeite met in een andere omgeving zich aan te passen.
maar ben dus naar mogelijkheden aant zoeken wat betreft bijles enz.
Hij is er niet serieus mee bezig wat hij wil worden, hij heeft het wel eens over kok.
Maar hij is zelf van mening dat hij het wel zal brengen tot een echte baan maar ik heb daar mijn twijfels over.
het is trouwens niet te geloven wat de neurolloog zei, in het nieuwe dna onderzoek is geen afwijking gevonden.
ze las het ook pas toen we er waren en ze gaat overleggen met de klinische genetica,want ze snapte er ook niks van.
lichamelijk onderzoek was gewoon in orde.
Aanvraag gedaan voor nieuwe mri scan en daar even op wachten, krijg thuis bericht wanneer dat plaats gaat vinden.
quote:thanksOp woensdag 5 maart 2008 11:21 schreef BabblingBrook het volgende:
Ik ben zelf ook depressief geweest toen ik zo jong was, het begon toen ik 8 was. De wereld was zo verwarrend voor me en ik begrijp echt niet wat de bedoeling was van de nare dingen die er gebeurden en daarbij voelde ik me totaal niet fijn thuis en op school. Eigenlijk ben ik pas sinds een jaar echt depressie vrij, waar ik erg blij mee ben.
Ik vind het heel erg om te lezen dat een kind van 9 al depressief is, zo erg dat het moet worden opgenomen. Ik begrijp het alleen helaas wel. Wat er omgaat in die koppies is sowieso erg gecompliceerd.
Heel erg veel sterkte!
het is ook echt moeilijk,ook om een weg te vinden in boos worden om iets of niet.
Als hij op school bv zich misdragen heeft en hijh is zelf echt ervan overtuigd dat ze hem echt niet moeten en in zijn beleving gewoon gehandeld heeft is het echt moeilijk om een juiste reactie te kunnen geven.
waarom heeft het bij jou zolang geduurd ,heb je ook medicijnen gehad?
en hoe zijn jouw ouders ermee omgegaan en hoe heb je dat ervaren of hoe had je het liever gezien?
maar het is gewoon hartstikke duur ,en hoe graag ik ook zou willen en ik heb er alles voor over maar dat geld heb ik niet
en pgb kan iki me pas inzetten als hij daar weg is,eerder krijg ik het niet
maar dat kan dus ook anders?
alleen zo gauw je gesprek met hem hebt over waarom hij zo verdrietig is raakt hij bin vicieuze circel.
Deze week in gesprek met ouderbegeiding maar eens aankaarten hoe ik daar mee om moet gaan
net met groep gebeld, ging wel goed met hem als hij bezig was ,maar als leiding met hem praat geeft hij aan verdriet te hebben.
terwijl hij eigenlijk ook echt wel leuke dingen meemaakt en om zich heen heeft.
ze wisten ook niet goed een werkdoel te stellen voor deze week
wel naar mentor aangegeven omdat dingen zoals school gaan enz postiever te gsaan bekijken.
Als je bijv al weet het gaat mis op school ,gaat het ook mis, dus ergens positiever in stappen
en er is vandaag nieuw jongen op afdeling ,hij is 12
dus leeftijdsgenootje
en de eerste klik was heel goed zei leding
donderdag is al nieuwe mri scan
26 maart de uitslag
gister met bellen gaf hij al aan dat het niet goed ging en had hij het moeilijk.
hij had een gesprek met arts vandaag en aangegeven (dit gaf hij al een paar weken aan ) dat hij vond dat de medicijnen niet hielpen en dat hij ermee wilde stoppen.
De arts vond dit volgens hem echt geen goed idee.
Maar ze zou het wel gaan overleggen met psychiater.
Zelf vind ik ook dat het niet veel verschil maakt qua gedachten van hem.
Er zijn wel dingen veranderd maar dat is meer het dwarse, en driftbuien dan de depressie.
En voor driftbuien zijn ook wel andere medicijnen mocht dat nodig zijn.
morgen gesprek met ouderbegeleiding, zij heeft van te voren ook jeugd bespreking op school en op de groep.
dan zal ik dit ook aangeven van de medicijnen.
In het vorige gesprek is dit ook al naar voren gekomen omdat K dit toen ook al aangegeven had.
toen ik hem net ging halen en we een knuffel gaven barste hij meteen in huiolbui uit.
HIj vond het zo moelijk om steeds weer terug te gaan ,en miste alles zo.
ook overdag had hij gehuild zei hij.
De groepsleding gaf dit ook aan dat hij echt niet goed in zijn vel zat.
Hij is nu wel naar toneelles.
Zelf heb ik het nu ook heel moelijk ermee.
Ook zal ik morgen aangeven in het gesprek dat er meer gedaan moet worden.
HIj heeft wel 1 keer per week gesprek met mentor en nu sinds vorige week 1 keer per week pmt.
Maar wil er wezenlijk wat veranderen in de gedachten van hem zal er denk ik echt meer voor nodig zijn.
Op de groep zien ze ook met momenten dat hij echt plezier heeft en momenten dat hij zich somber voelt.
Dit zie ik thuis ook, nog meer leuke momenten dan somberheid.
Als hij echt nog zo depressief was dan zou hij ook niet zo plezier kunnen beleven aan sommige dingen.
Ik denk echt dat nu meer de gedachten gang erachter is dat nu speelt.
Zal wel omsamenghangend verhaal voor jullie zijn of overkomen , ook van de medicijnen omdat hij toch wel veranderd is maar weet niet goed hoe ik het uit moet leggen
[ Bericht 1% gewijzigd door candygirl op 12-03-2008 18:42:52 ]
quote:Mijn geval is natuurlijk niet echt te vergelijken met dat van hem. Maar er is natuurlijk niet altijd een duidelijke oorzaak van zo'n depressie. Bij de een komt het voort uit ervaringen en bij de ander maken de hersenen van nature niet alle juiste stofjes aan.Op woensdag 5 maart 2008 18:48 schreef candygirl het volgende:
[..]
thanks
het is ook echt moeilijk,ook om een weg te vinden in boos worden om iets of niet.
Als hij op school bv zich misdragen heeft en hijh is zelf echt ervan overtuigd dat ze hem echt niet moeten en in zijn beleving gewoon gehandeld heeft is het echt moeilijk om een juiste reactie te kunnen geven.
waarom heeft het bij jou zolang geduurd ,heb je ook medicijnen gehad?
en hoe zijn jouw ouders ermee omgegaan en hoe heb je dat ervaren of hoe had je het liever gezien?
Bij mij heeft het zo lang geduurd omdat ik iedere keer weer nieuwe nare dingen meemaakte en ik heb nooit medicijnen willen slikken, dus die zijn er ook nooit gekomen. Mijn ouders, tja, die zijn er niet mee omgegaan, ik heb niet bepaald een goede band met mn ouders.
Wat ik nog goed weet van vroeger is dat ik het liefste iemand om me heen zou willen hebben die me begreep en me verder mn leven liet leiden. Mijn ouders respecteerde mijn privacy niet, dus ik heb nooit echt mn eigen plekje gehad waar ik me terug kon trekken, want ze wilden zich altijd bemoeien met mijn leven.
Ik denk dat jouw zoon zich erg bewust is van zijn omgeving en niet goed snapt waarom alles gebeurd. Dat is een kwestie van tijd, als hij ouder wordt en beter om leert gaan met zichzelf, met wat hulp, dan moet dat wel goedkomen met hem. Het is natuurlijk hartverscheurend om je kind zo te zien lijden, maar misschien heb je wel een heel uitzonderlijk kind op de wereld gezet die veel meer emoties en gebeurtenissen oppikt dan het gemiddelde kind van 11.
Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen, ik ben allang blij dat je zijn emoties niet onderschat hebt, want je zo voelen is doodellendig, je kan beter je been breken.
Kan mij voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt hoor dat zou ik ook hebben.
Ik denk dat er geen voorstelling van te maken is, van wat er in dat koppie allemaal omgaat, maar toch vind ik het wel belangrijk dat ze naar hem luisteren.
Hij zal wel heimwee hebben maar de structuur lijkt mij ook wel fijn voor hem
Zoveel keuzes
Sterkte en hopelijk geeft het gesprek weer een beetje duidelijkheid
Weet je eigenlijk hoe het is met dat leeftijdsgenootje ? Klikte dat nog steeds wel ? Dat ze zich een beetje aan elkaar op kunnen trekken of in ieder geval elkaar een beetje hebben .
ik zal als hij over een tijd thuiskomt ook meer structuur blijven houden.
De klik met het andere kind is er nog niet echt maar wie weet veranderd dat wel,
hij trekt echt veel met die meiden op ,en vooral dan die van 16/17 met psyoches enz.
blijf dit toch wel moeilijkk vinden, nu ook hij had gezien dat zij zich had bekrast, maar wil haar niet verraden teg leiding.
Heb hem ook uitgelegd dat hij dat ook niet hoeft en daar zich niet schukdig of druk over hoeft te voelen.
quote:maar gaat het juist niet thuis zo goed, omdat jullie allemaal wat lucht hebben gekregen?Op woensdag 12 maart 2008 19:08 schreef candygirl het volgende:
ja idd de structuur is echt wel goed voor hem, maar juist omdat het thuis zo goed gaat mist hij het meer en meer.
Hij gaat dus nog steeds halverwege de week extra naar huis? Blijft dit zo? En hoe denkt de leiding daarover?
de leiding vind dit prima omdat ze geen verandering zien als hij terugkomt.
Als ik hem om half 9 terug zou brengen ,gaat hij een half uur later naar bed en smorgens ontbijten
Nu gaat hij hier naar bed en meteen na het ontbijt is hij weer terug.
Natuurlijk is daar iets over te zeggen we krijgen allemaal wat meer lucht en daarom gaat het goed.
Vooral in het begin was dit zo, het is ook absoluut niet mijn bedoeling om hem daar weg te halen.
Maar ik wil wel dat er meer actie word ondernomen met gesprekken met een psycholoog psyichater ofzo.
dat er daadwerkelijk nu iedereen wat tot rust is gekomen ook er hard aan gewerkt kan worden.
Geef thuis ook werkdoelen, aan hem maar ook aan mij ,maar doe iets meer als nu 1 keer per week pmt , en mentor gesprek.
nogmaals ik ben heel tevreden over de gang van zaken hoe het daar gaat, maar ze vragen ook om mee te denken omdat ik als zijn moeder het toch anders zie, en dat doe ik dus ook,
Wil gewoon echt voor hem vechten. ,daar ben ik moeder voor,toch?........
quote:Ik dacht meer dat het misschien een extra belasting is om nog een keer vaker afscheid te moeten nemen van jou en om thuis te zien wat hij mist. Aan de andere kant doet het thuis zijn hem ook weer goed, dus is dubbel.Op woensdag 12 maart 2008 19:31 schreef candygirl het volgende:
ja hij komt thuis en waarschijnlijk blijft dit ook omdat hij de woensdag avond nu toch ook toneelles heeft
de leiding vind dit prima omdat ze geen verandering zien als hij terugkomt.
Als ik hem om half 9 terug zou brengen ,gaat hij een half uur later naar bed en smorgens ontbijten
Nu gaat hij hier naar bed en meteen na het ontbijt is hij weer terug.
quote:Ja, natuurlijk. Toen ik nog op een leefgroep werkte had ik het liefst betrokken ouders zoals jij. Dat is ook wel eens anders, ouders die hun kind op de stoep ''dumpen'', niet eens mee naar binnen gaan en verwachten dat jij alle problemen op lost. Ondertussen zorgen ze niet dat er bijvoorbeeld geld is om kleding te kopen, beantwoorden ze je telefoontjes niet, maar komen wel op de verkeerde momenten zeiken over wat jij allemaal niet goed doet.Natuurlijk is daar iets over te zeggen we krijgen allemaal wat meer lucht en daarom gaat het goed.
Vooral in het begin was dit zo, het is ook absoluut niet mijn bedoeling om hem daar weg te halen.
Maar ik wil wel dat er meer actie word ondernomen met gesprekken met een psycholoog psyichater ofzo.
dat er daadwerkelijk nu iedereen wat tot rust is gekomen ook er hard aan gewerkt kan worden.
Geef thuis ook werkdoelen, aan hem maar ook aan mij ,maar doe iets meer als nu 1 keer per week pmt , en mentor gesprek.
nogmaals ik ben heel tevreden over de gang van zaken hoe het daar gaat, maar ze vragen ook om mee te denken omdat ik als zijn moeder het toch anders zie, en dat doe ik dus ook,
Wil gewoon echt voor hem vechten. ,daar ben ik moeder voor,toch?........
Betrokken ouders houden je scherp. Ik denk inderdaad dat hij wel meer gesprekken/therapie kan gebruiken en dan vooral gericht op het verbeteren van zijn zelfbeeld en het leren onderscheid maken tussen reeele en irreeele gedachten en deze zien om te buigen.
ik zie het idd op de groep ook ,kinderen die echt aan hun lot worden overgelaten door hun ouders
het donderdag hem terug brengen is ook veel minder moeilijk dan de zondag.
Ook omdat het meteen smorgens is en normaal moet hij dan ook naar school,wellcht is het daarom anders
hij staat igg goed op ,ontbijt goed en gaat ook op een normale manier mee,dus dat is wel fijn
en zoals straks als hij naar bed gaat, hij geniet er dan van gewoon op zijn gemak douchen, even nog in bed kletsen en een knuffel
dat geeft hij zelf aan dat hij dat zo fijn vind aan thuis slapen
Ik had vroeger een vriendinnetje die in een psychose is beland, op haar 14de, op school. Ze draaide helemaal door. En opeens leken haar ouders niets meer te willen doen voor haar, ze ging naar een instelling en daar lieten ze haar maar begaan. Ik vond dat heel erg, want ik had zoiets van ja je gaat toch voor je dochter vechten en zorgen dat ze het zo prettig en aangenaam mogelijk heeft. Maar die ouders deden gewoon helemaal niets
gister de mri scan gehad ging goed, de 26 ste uitslag.
Toen ik K gister ging halen op de groep ,zag ik al meteen dat er wat mis was.
Leiding vroeg of ik even kantoor op kon komen.
Op school was het erg mis gegaan.
De school en K verteld het zelfde alleen K beleeft het heel anders.
K stond buiten op school plein en schreeuwde voor de grap naar zijn vriendje dat hij normaal moest doen.
de juffrouw uit een andere groep ziet dat, en denkt dat ze ruzie hebben en dat K daarom zo schreeuwt.
Waarop zei met stemverheffing zegt, K je gaat NU naar binnen.
Waarop K terug schreeuwt dat heb ik niet gedaan enz maar omdat hij zo meteen boos werd, werd de juf ook boos.
Zijj begon te schelden en K ook, maar dan niet op een nette manier!!!!
Achter kan K wel iinzien ( met behulp van het gesprek smiddags ) dat hij beter naar binnen had kunnen gaan en het dan het had kunnen uitleggen.
Maar hij zei ook eerllijk en dan geloof ik ook ,op dat moment kan ik niet stoppen.
Dan draait bij mij een knop op.
Smiiddags heeft hij strafwerk moeten maken omdat hij zo'n grote mond had.
Ook zijn excuses aan de juffrouw,waarop hij wel zei , ik bied mijn excuses aan maar ik sta er niet achter.
De school had voor mijn gesprek een gesprek gehad met de ouderbegeleider.
Ze gaven aan echt vast te ziitten, ook qua leerstof zie je hem in die korte tijd nog meer achteruit gaan.
Dit is gewoon echt erg.
Maar dat stukje is afwachten op de scan.,wie weet wat daar uit komt.
De ouderbegeleider gaf aan dat ze op de groep dit gedrag niet zagen en thuis ook niet.
het gesprek met de ouderbegeleiding was echt heftig.
Ze gaven ook aan compleet vast te lopen met K.
Ze wisten niet hoe hun hem konden helpen.
Op mijn verzoek meer therapie zei ze dat het wel mogelijk was maar dat ze niet dacht dat K omdat hij de moed al voor alles had opgegeven hijj daar voor open stond.
En dus dat het kans van slagen heeft.
Ik heb wel aangegeven dat ik vond dat er te weinig gebeurde, maar dat zag zij toch anders.
Over medicijnen igg gehad,de psychiater gaat hem weer zien en die beslist dan of medicijnen kunnen worden gestopt.
Omdat K en ik en groepsleiding niet het gevoel heeft dat ze helpen.
Hij slikt ze nu al een half jaar, en heeft nog steeds vaak hoofdpijn ervan
en vooral mijn argument dat hij nu ook weer leuke dingen deed maar het geluk aan de vlakte bleef door die medicatie,speelt ook mee.
Juist omdat hij nu wel weer leuke dingen doet.
En nu zou je denken hij het weer leuk vind door de medicatie maar dat denken wij ook de rest niet.
de arts assistent had hem ook nog bekeken en en een gesprekje gehad ook over medicijnen en zei had nu opeens ook vermoedens of hij wel depressie had? ? ? ? ? ? ?
ik vroeg echt toen boos maar wat is het nu dan wel, nou hij had wel heus nog echte depressieve buien zei de arts assistent waarin hij zo diep zonk dat hij dan ook wel in staat was om op zo'n moment zich zelf iets aan te doen.zo heftig waren die.
Maar omdat hij ook heel actief mee kan doen op de groep en leuk en vriendelijk aanwezig is ook thuis krijgen ze het vermoeden dat het toch geen depressie is.
Maar meer iets van persoonlijkhiedstoornis enzzzz.
Ja echt ik snap het allemaal niet meer, waarom moet alles zo moeilijk zijn en zijn er geen oplossingen.of richtlijnen
K bij het gesprek gehaald en we waran aant praten, en de ouderbegeleiding zei op een gegeven moment, maar je bent zoveel waard, nee zegt K ik ben niks waard, je kunt mijn plaats beter aan iemand geven die wel nog een kans heeft, mijn leven is toch al kapot en word maar erger en erger ,ik kan soms echt beter dood zijn.........................
en hij begon echt te huilen
toen brak ik echt, dit deed zoveel pijn.
Gewoon letterlijk horen dat hij zichzelf niks waard vind!
daarom vind ik ook nog eens extra dat hij met een psycholoog moet gaan praten ofzo.
maar dit kan ook pas weer echt worden veranderd in het behandelteam overleg.
dat is pas eind april.
dus tot die tijd. 1 keer per week pmt, hopenlijk in die tijd is er plaats voor muziektherapie en een gesprek dus met de psychiater over medicijnen enz.
De mentor gesprekken worden nog eens extra benadrukt..
en school ja dat weten wel allemaal niet.
Kenneth was net als de dag ervoor met het gesprek met de arts assistent gebroken na het gesprek.
Over verzoek van ouderbegeleiding ben ik met K een stuk gaan wandelen en dat had ons allebei heeeeeel goed gedaan.
Hij ging igg weer met goede zin de groep in en niet met een hoofd vol tranen enz,dus hoop ook dat hij daardoor verder betere avond had gehad.
want de dag ervoor na het gesprek met de arts assistent wat voor hem zo moelijk was lukte de knop na goede zin omzetten niet '' bij het s'avonds naar huis gaan gelukkig wel
pfffff wat een verhaal weer, hoe veel stappen achteruit houd dit weer in ,of hoeveel stappen vooruit............. ik weet het niet meer................
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 14-03-2008 12:44:54 ]
Dat school niet weet wat ze met hem aan moeten, krijgen ze daarbij dan geen ondersteuning van specialisten? Had hij nou al eens intelligentie-onderzoek gehad? Volgens mij had ik het al eens gevraagd, maar ik weet niet meer hoe het zat. Wat zijn uberhaupt zijn leermogelijkheden, zijn sterke en zwakke punten?
quote:Dan maken ze er maar een spoedje van.daarom vind ik ook nog eens extra dat hij met een psycholoog moet gaan praten ofzo.
maar dit kan ook pas weer echt worden veranderd in het behandelteam overleg.
dat is pas eind april
Ik snap niet waarom ze nog steeds niet de juiste diagnose kunnen stellen? Is hij dan niet al lang aangemeld voor diagnostisch onderzoek?
Erg jammer te lezen dat er op school zo veel onbegrip is voor hem. Want zo'n escalatie zou eigenlijk mss best te voorkomen kunnen zijn als er wellicht wat beter naar hem geluisterd wordt. Nu ging de juf op haar strepen staan en zijn ze in een machtsstrijd verwikkeld geraakt. Op zich begrijpelijk dat de school grenzen stelt aan zijn gedrag, maar met wat meer empathie zou hij toch wel gebaat zijn.
En begrijp ik goed dat ze vinden dat K niet genoeg ontvankelijk zou zijn voor meer therapie?
Ik hoop dat jullie toch een beetje ontspannen weekend kunne hebben.
quote:ja hij heeft al een paar inteligentie onderzoeken gehad, hij heeft een normaal iq ! maar in de inteligentie onderzoeken word steeds minder gescoord naar gelang wat hij zou moeten kunnen.Op vrijdag 14 maart 2008 23:56 schreef Xennia het volgende:
Heftig weer zeg.
Dat school niet weet wat ze met hem aan moeten, krijgen ze daarbij dan geen ondersteuning van specialisten? Had hij nou al eens intelligentie-onderzoek gehad? Volgens mij had ik het al eens gevraagd, maar ik weet niet meer hoe het zat. Wat zijn uberhaupt zijn leermogelijkheden, zijn sterke en zwakke punten?
[..]
Dan maken ze er maar een spoedje van.
Ik snap niet waarom ze nog steeds niet de juiste diagnose kunnen stellen? Is hij dan niet al lang aangemeld voor diagnostisch onderzoek?
In januari heeft hij de laatste gehad en toen was het al zo erg achteruit gegaan, ze zeiden als we nu weer een zouden moeten doen zal hij op nivo van groep 3 /4 uitkomen terwijl hij dus eigenlijk dit jaar naar voortgezet onderwijs gaat.
hij kent of herkent de geleerde basis stoffen niet meer en blijft maar achteruit gaan.
dus zijn zwakke en sterke punten
de ene dag kan hij 10 x 20 uitrekenen en de dag erna is 4 erbij 3 nog te moelijkja ik neem aab hij zit op een speciaal onderwijs voor kinderen met psyiatrische problematiek dus dat daar wel specialsten bij betrokken zijn.
eigenlijk hoop ik als is het zo dubbel om te zeggen, maar dat de cyste idd gegroeid is en dat het daar aan lligt dat hij geen info kan opnemen en niet kan concentreren,en dat als cyste eruit word gehaald dit wel weer kan..
dat diagnostisch onderzoek is afgerond, en daaruit bleek, een dystyme stoornis met zware depressie en kenmerken van pdd nos en syndroom van asperger.
maar omdat ze ook dachten dat hij thuis ook zo reageerde als op school ,of ze geloofden me niet dat het thuis anders giong ,kan ook! maar op de groep is hij gewoon normaal aanwezig daarom staan ze nu zo verbaasd van wat ze nu moeten.
de arts asssitent zei dus donderdag ik zie eigenlijk geen depressieve jongen, op de groep zeggen ze, hij is niet depressief ,hij kan echt wel genieten van activiteiten ,hij is sociaal enz alleen op momenten kan hij heel erg verdrietig zijn, en niet toegankelijk voor een gesprek en in zo'n bui zou hij ook in staat zijn om zichzelf iets aan te doen. zo diep zijn die dalen dan, maar dus de keerzijde is gewoon een leuk sociaal kind met humor.
zo omschrijven ze hem.
ik ben dus heel benieuwd wat de psychiater zegt over hem, ook over depressie, en over medicatie.
en hoelang we op dit gesprek moeten wachten
Maar ik begin langzaam ook echt de moed op te geven van wie hem nog kan helpen.
Ik heb zelf wel een verklaring voor waarom het mis loopt op school, daar zijn zoveel kinderen, in een grote groep leven kan hij gewoon niet.
op de groep zitten 6 kinderen en met de een klikt het beter dan de ander maar heeft respect voor andere mensen, de kinderen en groepsleiding omdat ze ook op een respectvolle manier met hem omgaan,
en dat kun je ook creeeren in een kleine groep in een grote groep dus niet maar ja zo is het leven.
quote:ja idd het had anders kunnen lopen maar de voor hem boze buitenwereld kan ook niet iedereen zo aanpakken en dat zal hij ook moeten leren.Op zaterdag 15 maart 2008 08:58 schreef Moonah het volgende:
Oh Candygirl, wat verdrietig weer zeg.
Erg jammer te lezen dat er op school zo veel onbegrip is voor hem. Want zo'n escalatie zou eigenlijk mss best te voorkomen kunnen zijn als er wellicht wat beter naar hem geluisterd wordt. Nu ging de juf op haar strepen staan en zijn ze in een machtsstrijd verwikkeld geraakt. Op zich begrijpelijk dat de school grenzen stelt aan zijn gedrag, maar met wat meer empathie zou hij toch wel gebaat zijn.
En begrijp ik goed dat ze vinden dat K niet genoeg ontvankelijk zou zijn voor meer therapie?
Ik hoop dat jullie toch een beetje ontspannen weekend kunne hebben.
en ja de ouderbegeleider zei dat hij niet toegankelijk was voor therapie,omdat de 2 jaar poliklinsche therapie niet geholpen heeft hij zo star denk en K zegt praten helpt toch niet,
maar een goede psycholoog moet er toch echt wel mee aan de slag kunnen lijkt me,toch?
quote:wat een super lief aanbod, echt heel leuk ideeOp zaterdag 15 maart 2008 13:05 schreef MeNicole het volgende:
Canygirl ik hbe misschien een hele rare vraag, maar zou het voor K niet leuk zijn als wij hem eens af en toe een kaartje ofzo zouden sturen. Gewoon om hem te laten zien dat er wel mensen zijn die hem belangrijk vinden, ondanks dat ie ons helemaal niet kent?
hij weet dat ik mijn ervaringen op dit forum schirjf en ik weet ook zeker dat hij het leuk vind om post te krijgen.
de eerste twee maanden stuurden familie enz post maar dat zwakt echt af terwijl hij het heel leuk vind om post te krijgen.
Dus ja ik maar graag gebruik van je aanbod.
Maar zal ik dat liever via Pm doen?
En mocht nog iemand anders gewoon een grappig leuk kaartje willen sturen , dat ik zou ik ook heel leuk vinden. ik hoor het dan wel dan stuur ik via pm dat adres door!
Wil je mij ook het adres geven Candygirl?
quote:Het is wel een complex jongetje, maar ik kan me toch niet voorstellen dat hij ''verloren'' is. Er zijn ook andere therapiemogelijkheden dan therapie gericht op praten, creatieve therapie, of speltherapie. Sociale vaardigheidstraining is misschien ook wel een goed idee. Niet omdat hij niet sociaal zou zijn, maar daar leer je bijvoorbeeld ook door middel van rollenspellen op de juiste manier voor jezelf op te komen, kritiek te ontvangen etc.Op zaterdag 15 maart 2008 11:41 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja idd het had anders kunnen lopen maar de voor hem boze buitenwereld kan ook niet iedereen zo aanpakken en dat zal hij ook moeten leren.
en ja de ouderbegeleider zei dat hij niet toegankelijk was voor therapie,omdat de 2 jaar poliklinsche therapie niet geholpen heeft hij zo star denk en K zegt praten helpt toch niet,
maar een goede psycholoog moet er toch echt wel mee aan de slag kunnen lijkt me,toch?
quote:idd er is nog genoeg te doen maar dan doe ook wat,Op zaterdag 15 maart 2008 16:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is wel een complex jongetje, maar ik kan me toch niet voorstellen dat hij ''verloren'' is. Er zijn ook andere therapiemogelijkheden dan therapie gericht op praten, creatieve therapie, of speltherapie. Sociale vaardigheidstraining is misschien ook wel een goed idee. Niet omdat hij niet sociaal zou zijn, maar daar leer je bijvoorbeeld ook door middel van rollenspellen op de juiste manier voor jezelf op te komen, kritiek te ontvangen etc.
dit is misschien wel op dit moment niet zo'n goede eigenschap maar ik heb het geduld niet om maar steeds aftewachten
sociale vaardigheden heeft hij gehad, en kon het prima toepassen en meedenken tot het moment buiten om daar is dan kan hij het niet toepassen
hij zegt zelf dan kan k niet stoppen
quote:Ze zouden met gevoelsthermometers kunnen werken, die hij dagelijks in kan vullen op school en als hij boven een bepaald punt scoort, kan hij bijvoorbeeld een time-out nemen en iets gaan doen waar hij rustig van wordt.Op zaterdag 15 maart 2008 16:54 schreef candygirl het volgende:
[..]
idd er is nog genoeg te doen maar dan doe ook wat,
dit is misschien wel op dit moment niet zo'n goede eigenschap maar ik heb het geduld niet om maar steeds aftewachten
sociale vaardigheden heeft hij gehad, en kon het prima toepassen en meedenken tot het moment buiten om daar is dan kan hij het niet toepassen
hij zegt zelf dan kan k niet stoppen
Ik begrijp je ongeduld en het gevoel dat er niet genoeg gedaan wordt.
anders wil ik dit idd echt wel aangeven daar?
en word zoiets dan een paar keer per dag in gevuld?
is alleen het jammere ervan dat hij vaak uit het niets zo kan omslaan
maar wie weet zie je door die gevoels thermometers in te vullen dat het vaak van te voren al hoog opgelopen is.
het weekend was wel ok, hij laat zich nu beetje hangen dat hij terug moet naar de groep.
hij vind dit steeds erger.
terwijl hij zich thuis soms verveelt en die momenten op de groep leuker zijn omdat daar steeds iemand bij is.
het slapen gaan blijft hij ook moeilijk vinden.
en de school is zo'n groot struikelblok.
volgende weel is paas vakantie, ik mag zelf bepalen wat ik doe, of naar huis laten hele week of halve enz.
zelf en K natuurlijk ook hebben zoiets blijf maar de hele week thuis,
zijn mentor zegt dat ook ,juist omdat hij k het thuis zijn zo mist.
Ok het teruggaan na een week is nog moeilijker.
Ik ga dat igg aan de ouderbegeleider voorstellen.
en als door gaat echt een planning maken met structuur enz.
heb K proberen de positieve gedachte voor deze week mee te geven dat als hij het moeilijk heeft eraan te denken dat hij volgende week jarig is en igg een paar dagen meer thuis is.
maar zelf,zit hier op de bank , en kan geen positieve gedachtte meer verzinnen ik mis hem nu ook veel meer dan in het begin omdat ik in het begin echt hoop had dat er iets wezenlijks veranderd kon worden.
maar nu, hij zit nog steeds daar tegen zijn zin, en er is in die 3,5 maand op het tot rust komen na niks veranderd.
ik heb echt geen hoop meer voor een goede toekomst voor hem,
het klinkt misschien heel overdreven dramatisch maar voel me echt verdrietig, na vorige week,
ben maar toneel naar andere mensen aant spelen dat ik me goed voel maar ging het liefst ni in bed liggen, dekbed over de kop en alleen maar huilen.
was aan het denken misschien toch zelf eens met een psycholoog te gaan praten, maar heb dat vorig jaar al eesn gedaan en die gaf me alleen praktische tips, daar had ik niks aan omdat ik al die tips al gedaan had.
zou soms gewoon mijn verhaal kwijt willen , zodat ik andere voor mijn gevoel niet hoef lastig te vallen
. Weet je alvast dat die van mij is quote:Op maandag 17 maart 2008 12:14 schreef MeNicole het volgende:
Kaartje gaat zo op de post dus dan krijgt ie hem hopelijk morgen en anders woensdag Tis een kaartje met gekke koeien
ok heel leuk!
het duurt daar iets langer voordat hij hem krijgt, meestal dan, moet eerst via centrale enz
maar ik laat het je weten las het er is
quote:Het is niet iets dat standaard gebruikt wordt, maar wel iets dat goede resultaten kan opleveren. Ik zat gewoon een beetje met je mee te denken en vroeg me af wat de school wel heeft ingezet (voor ze de handdoek in de ring gooien).Op maandag 17 maart 2008 11:55 schreef candygirl het volgende:
is dit iets wat wel vaker gebruikt word op scholen?
anders wil ik dit idd echt wel aangeven daar?
en word zoiets dan een paar keer per dag in gevuld?
is alleen het jammere ervan dat hij vaak uit het niets zo kan omslaan
maar wie weet zie je door die gevoels thermometers in te vullen dat het vaak van te voren al hoog opgelopen is.
Blijf alsjeblieft vertrouwen op een goede afloop, ook al gaan jullie nu heel diep en blijf dat ook uitstralen naar K.
Hoe is het eigenlijk met de vader van K.? Voelt hij zich nog een beetje betrokken?
naar K toe laat ik dit vooral niet merken, alleen zelf zit ik erover te piekeren
tsja zijn vader,als ik bel luistert hij wel, en als K daar is luistert en praat hij ook met K.
Soms koppelt hij wel dingen terug zo van , dit vind ik of K niet goed, zorg jij dat het opgepakt word met leiding ,school ,enz!
1 keer is hij samen met mij naar ouderbegeleiding geweest,de keer erna had zij alleen met hem afgesproken. omdat ze het belangrijk vond ook hem alleen te spreken
toen is hij het vergeten, zegt hij en daarna heeft zij hem gebeld voor een nieuwe afspraak en is ook weer niet gegaan.
Toen ik hem s'avonds belde hoe de afspraak gegaan was zegt hij ,oh ja ik kon niet.
ik zeg die afspraak bestond al 3 weken.
EN ik zeg heb je afgebeld ? nee zegt hij ik had geen tel nummer!!!
toen kon ik wel gaan vertellen dat hij heus wel wist dat ik het nummer had of dat hij naar de centrale had kunnen bellen of in het tel boek maar dat heb ik maar achterwege gelaten.
Op zich hij houd van K en doet hem ook pijn ,maar moeite doen voor hem doet hij niet.
Ook mag K 2 keer per week gebeld worden,maar hij vind dat omslachtig, dat hij dan eerst naar de leiding moet bellen en dan K aan tel vragen, dus doet hij dat niet....................
ik probeer hem echt erbij te betrekken maar dat werkt niet bij hem
hij is meer een vriendjes papa zeg maar.
Ook in het weekend bijv, is K met zijn broer om 6 uur smorgens gaan slapen
toen ik hem daarop aansprak zei hij,ja ik weet niet weat ze doen als ik ook in bed lig
maarja.......................
was vandaag weer op school verkeerd gegaan
weer door een stoeipartij, er lieten een paar kinderen zich op K vallen , maar dat zag de leraar niet
K word boos op kinderen en duwt ze van zich af en dat ziet de leraar wel en word daarop naar binnen gestuurd
na ons gesprek vorige week doet hij dit vervolgens ook ,maar binnen krijgt hij niet de kans om het uit te leggen en word echt boos
waarop de leraar hem bij de arm pakt ,en K nog bozer word
K zegt dan als je me nu niet loslaat sla ik jou.................
pfff ik weet het ook niet meer alweer een keer niet
de groeps leiding heeft het wel mt\et K opgepakt en goed besproken
ze vonden het hoe dan ook niet kunnen dat de learaar K vast pakte,dit mag gewoon niet
ze hadden ook eerder de groep kunnen bellen
maar weet niet of ze dit ook zo tegen K hebben gezegd
heb alleen de groeps leiding gesproken
morgen gaat de ouderbegeleider het weer oippakken en dan contact met mij
ik zou zelf nog even geen contact opnemen met school zei de leiding
wat nu verder????????? wat is het alternatief????? een ineternaat?????????? hij is leerplichtig........ maar schijnbaar lukt het met deze hulp niet
Mijn zoon is pas anderhalf, maar ik was net met hem aan het spelen en ik moest aan K en jou denken. Wat moet het hartverscheurend voor je zijn je zoon zó onmachtig te zien, en het idee te hebben dat niets hem helpt. Ik kan me goed voorstellen dat je graag met iemand hierover zou willen praten. Wellicht kan de huisarts je op weg helpen daarmee?
Zoals Xen al zegt, probeer vertrouwen te houden. K voelt het haarfijn aan als jij de moed opgeeft. Echt, twee stappen vooruit, eentje terug, dat is niet abnormaal hoor. Ook al voelt het mss nu als 10 stappen terug. Je hebt je vaker wanhopig gevoeld (begrijpelijk!!) en dan kwam er tóch weer een lichtpuntje. Houd moed!
(nu ben ik alleen helemaal aant huilen,maar is ook wel eens goed)je hebt gelijk ik moet de moed ook niet opgegeven,zal ook wel weer beter gaan met mijn gevoel
maar zoals vannacht ook ,ik lag maar te piekeren,waar is het verkeerd gegaan,wat heb ik verkeerd gedaan,wat had ik kunnen voorkomen,wat had ik anders kunnen doen, maar ik weet ook wel realischtisch dat dit geen nut heeft
en dat er ook geen schuld is, alleen samenloop van onstandigheden
en het is ook zo stappen voorruit en achteruit
quote:Dit moet je je zelf écht voorhouden hoor!Op maandag 17 maart 2008 21:48 schreef candygirl het volgende:
en dat er ook geen schuld is, alleen samenloop van onstandigheden
en het is ook zo stappen voorruit en achteruit
Jij doet zo verrekte je best! Meer kun je niet doen, echt niet.
Kun je binnenkort niet een fijn verwendagje voor jezelf inplannen?
Slaap goed vannacht.
Trouwens mbt zijn leerplichtigheid: volgens mij is zijn huidige school ''probleemhouder'' en als het daar niet werkt, moeten zij voor een andere school zorgen. Wat voor onderwijsvorm is het precies?
[ Bericht 24% gewijzigd door Xennia op 18-03-2008 00:50:39 ]
quote:Dat is wel zo, maar dat is ook weer vaak een langdurig proces. Plus dat K natuurlijk pas al gewisseld is van school. Het is zaak dat er een duidelijk behandelplan wordt opgesteld, zodat school daar ook wat meer houvast aan heeft. Want het enige dat ze nu eigenlijk (kunnen) doen is duidelijk grenzen stellen. Maar dat frustreert K nu zo, omdat hij zich onbegrepen voelt.Op dinsdag 18 maart 2008 00:16 schreef Xennia het volgende:
Trouwens mbt zijn leerplichtigheid: volgens mij is zijn huidige school ''probleemhouder'' en als het daar niet werkt, moeten zij voor een andere school zorgen.
Ik wist best af en toe een kaartje sturen, is wel leuk. Pm maar een adres.
Heb de ouderbegeleider gemaild en voor na de vakantie afspraak met haar en school.
K geeft zelf aan , dat sinds hij met belonings systeem werkt, (gedraagd hij zich goed mag hij bij de kleuters helpen) dat er (voor zijn gevoel) nog meer op hem gelet word en vaker de klas uit gestuurd word en dus dan ook geen beloning krijgt of verdiend.
Van de ene kant vind ik dit wel fijn dat ze het willenj proberen met een belonings systeem, maar van de andere kant, dan ligt er weer druk op hem.
Ik moet presteren want anders krijg ik geen beloning en doe ik het dus weer niet goed!
Ik ben wat rond aant neuzen op internet over prive scholen, of igg scholen die echte kleine groepen hebben.
Maar vaak is dit een prive school waar jezelf voor moet betalen en de andere scholen met aangepast onderwijs en kleine groepen kom je met een normaal IQ niet op.
Maarja als zijn achterstand al zover opgelopen is tot groep 3 , is zijn IQ dan nog ook wel normaal.
Ik weet dat je het kunt verdelen in verschillende groepen qua verstandelijk geheugen, moet dit nog maar eens goed navragen.en ook nog afwachten natuurlijk tot volg week woensdag de uitslag vande mri scan
Ik heb dat toen eens gevraagd over of er met ouders ook aprart wat werd gedaan maar daar is in eerste instantie de ouderbegeiding voor.
Maar dat is eens per 2 a 3 weken een uur en word ook K zelf bij betrokken enz
wil dit idd nog eens vragen of er toch iets van lotgenoten groep is ofzo.
ben er zelf wel over aant denken om een afspraak te maken met een psycholoog, gewoon om te leren omgaan met mijn frustratie en teleurstelingen.
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 18-03-2008 12:42:35 ]
Zij zijn er voor mensen met een bijzondere zorgvraag waarvoor de reguliere hulpverlening niet toereikend is gebleken. Zij kunnen bijvoorbeeld ook komen observeren in de klas, video-opnames maken en met de leraren een nieuw plan van aanpak opstellen. Het CCE moet denk ik ingeschakeld worden door school, of de groep en moet worden ondertekend door de directeur. Dit kun jij niet zelf doen.
Ik heb alleen met het CCE te maken gehad voor mijn licht verstandelijk gehandicapte clienten, maar als ik de site zo vluchtig doorlees geldt het voor iedereen met een bijzondere zorgvraag, maar dat moet je zelf maar wat nauwkeuriger lezen nog.
Verder is K. bij uitstek een kind dat in aanmerking zou kunnen komen voor een Reboundschool, maar dat kan volgens mij alleen maar wanneer hij nog op regulier onderwijs zit en dat zit hij inmiddels niet meer.
De opgelopen achtestand hoeft niet in verband te staan met zijn IQ. Intelligentie is een redelijk statisch begrip.
ik heb het uitgeprint en neem het mee naar het ouderbegeleidings gesprek
ook heb ik ze mailtje gestuurd en om nog wat meer naar de mogelijkheden te vragen
gister was het op school dus verkeerd gegaan
Net mocht ik K bellen zegt hij dat het op school heel slecht gaat
hij had gister op de groep nog gepraat ,en ging vandaag toch weer beetje postief naar school
maar voordat hij vandaag de klas in mocht werd hij al weg gehaald om in een soort opvang klas te zitten
daar de hele dag opdrachten gemaakt
dat was een soort van time out, morgen komt de echte time out en mag hij niet naar school
hij had werk mee naar de groep gekregen die hij morgen moet maken
vanmiiddag had hij bijna alles al gemaakt
ik vroeg K om de leiding nog even te spreken hierover ,omdat ik van school dus HELEMAAL NIKS GEHOORD heb..........................
de groepsleiding zou me zo even terug bellen
dit is toch absurd ,hij word geschorst en ik hoor er niks van .........................
quote:Zeker absurd. De school wekt niet erg veel vertrouwen zeg.Op dinsdag 18 maart 2008 18:56 schreef candygirl het volgende:
heb het helemaal gelezen en het is idd een haalbare optie zo lijkt het
ik heb het uitgeprint en neem het mee naar het ouderbegeleidings gesprek
ook heb ik ze mailtje gestuurd en om nog wat meer naar de mogelijkheden te vragen
gister was het op school dus verkeerd gegaan
Net mocht ik K bellen zegt hij dat het op school heel slecht gaat
hij had gister op de groep nog gepraat ,en ging vandaag toch weer beetje postief naar school
maar voordat hij vandaag de klas in mocht werd hij al weg gehaald om in een soort opvang klas te zitten
daar de hele dag opdrachten gemaakt
dat was een soort van time out, morgen komt de echte time out en mag hij niet naar school
hij had werk mee naar de groep gekregen die hij morgen moet maken
vanmiiddag had hij bijna alles al gemaakt
ik vroeg K om de leiding nog even te spreken hierover ,omdat ik van school dus HELEMAAL NIKS GEHOORD heb..........................
de groepsleiding zou me zo even terug bellen
dit is toch absurd ,hij word geschorst en ik hoor er niks van .........................
Dat lijkt me toch niet gebruikelijk...
Als er bij ons een kind wordt geschorst moet je als ouder op gesprek komen.
Voel je je inmiddels een beetje rustiger Candygirl? Kun je weer wat slapen?
ze hebben gister niet meer terug gebeld van de leiding
net kreeg ik wel een mailtje an ouderbegeleiding,dat het idd op school verkeerd was gegaan en dat er voor 2 april een afspraak gepland staat.
Ik heb wel gevraagd of ze mij nog even wil bellen, ook over de komende twee dagen.
Op school maakte ze zich ernstige zorgen, nou ik ook!
K is vandaag jarig, 12 jaar
hoop zo dat dit een beter jaar word voor hem
hij mocht vrijdag toch niet mee van school naar theater, leiding en ouderbegeleider vond dit eigenlijk niet kunnen dat hij niet mee mocht
hij is wel mee mogen zwemmen met de kleuters
ze hebben hem uitgelegd dat het geen echte straf was wel een waarschuwing en dat ze opnieuw wilde beginnen na de vakantie
de leiding heeft erg geholpen en dingen van me overgenomen ,heel fijn!
2 april is gepsprek op school
gister is hij bij de psychiater geweest, voor gesprek en praten over stoppen medicatie
nu blijkt dat ze gaan / of willen ophogen naar 20 mg
ik zelf heb heb nog geen gesprek gehad met hem, maar dit zie ik dus echt niet zitten
ik was al tegen medicatie, maar 20 mg???????????
dinsdag hoor ik van mentor meer
Nicole ;
Ik had K gezegd dat sommige van het forum een kaartje wilde sturen en hij vond dat wel goed maar ach zegt hij, ze kunnen me toch niet en tsja (beetje onverschillig )
Donderdag middag had ik hem nog even gezien, en ik hoefde niet te bellen het s'avonds naar hem zei hij
toch belde hij zelf
hij had een kaartje van jou gekregen en was helemaal onder de indruk, hij had echt gehuild erom
hij vond het zo geweldig dat iemand aan hem dacht om zoiets te doen en zoiets liefdserop te schrijven
dus harstikke bedankt, hij vond het echt heel leuk
(ps ; ik kreeg ook stiekem tranen in mijn ogen ervan bij het lezen, echt heel lief
)
Ga je nog iets leuks doen met zijn verjaardag. Met 12 jaar heb je natuurlijk al een heel ventje aan K.Jammer dat hij niet mee mocht naar het theater maar misschien vond hij zwemmen uiteindelijk toch wel leuker als in een theater stil moeten zitten. Alhoewel buiten de groep geplaatst worden nooit goed is voor een kind. Ik vind ook niet dat ze zijn positie in de groep zo moeten benadrukken door hem erbuiten te plaatsen. Dat is niet goed voor de andere kinderen en zeker niet voor hem.
Medicijnen is altijd moeilijk, niemand wil medicijnen moeten gebruiken, maar soms kan het als ondersteuning voor een langere periode wel heel erg goed zijn. Het kan je functioneren goed ondersteunen. Het zijn onwijs moeilijke keuzes die je moet maken en die ook consequenties kunnen hebben voor de rest van zijn leven. Kan mij voorstellen dat je daarbij wel even drie keer op je achterhoofd moet krabbelen voor je weet wat nu eigenlijk het beste is. Soms zijn ze zo makkelijk in het voorschrijven van medicijnen
en soms kan het zo n ontzettende ondersteuning zijn.ja we hebben vanmiddag verjaardag gehouden, vanmorgen had K echt goede zin
Maar zijn kado de elekt ische gitaar, ging heel vlug een snaar van kapot
hij baalde hier erg van,was ook bezorgd dat zijn opa (die ook had bijgelegd) boos zou worden
hij is met zijn broer en een vriendje even buiten geweest en daarna met zijn broer binnen maar dat was alleen irritatie teg elkaar
de rest van de middag wat moedeloos op de bank gelegen wat liedjes en filmjes geluisterd op internet.
hij heeft niet veel tegen het bezoek gezegd.
Net toen hij naar zijn vader ging zei hij wel dat hij gewoon erg moe was en ezorgd wasom de reactie van opa,
de medicijnen.....
ik begrijp wat je bedoeld, en daarom heb ik ook mee ingestemd om ermee te beginnen, en hij slikt het nu al een half jaar
maar omdat er al niet zo heel veel resultaten op langere termijn zijn bij kinderen en omdat hij nu 20 mg zou starten vind ik het idd wikken en wegen
met 20 mg starten volwassenen......
En wat leuk dat hij zo blij was met het kaartje van Nicole!
Which reminds me...
Zodra ik thuis ben, ga ik er eentje voor hem schrijven.nou gitaar is weer gemaakt!
iemand tips dik kan meemenenm in gesprek psychiater over prozac?
alleen gister een soort van paniek aanval, begon over dat hij geen medicijnen wilde en maakte zich met zijn gedachte helemaal gek.
soort van hyperventilatie
net nog zoiets liefs van hem, er was op tv een kind dat zijn moeder sloeg, kijkt hij me aan zegt hij, ik heb heb er echt heeeeel veel spijt van dat ik dat in mijn driftbuien toen heb gedaan.
Heb gezegd dat ik het fijn vond dat hij dat zei maar dat dat nu ook verleden tijd is en ik dat ook nooit meer wilde meemaken, maar dat het misschien wel bij die periode toen hoorde
morgen naar neuroloog, ben zenuwachtig
Valt me op dat hij best vaak blijft 'hangen' in bepaalde gedachten he? Nu die medicatie, met zijn verjaardag zijn opa's (mogelijke) reactie...
Veel succes morgen. Spannend lijkt me.
quote:Ja, het is wel wat star/rigide..Op dinsdag 25 maart 2008 22:13 schreef Moonah het volgende:
Wat lief dat K dat tegen je zei. En je hebt denk ik ook goed erop gereageerd.
Valt me op dat hij best vaak blijft 'hangen' in bepaalde gedachten he? Nu die medicatie, met zijn verjaardag zijn opa's (mogelijke) reactie...
Veel succes morgen. Spannend lijkt me.
De diagnose is nog verre van rond.
Succes morgen!
Ja idd die starre gedachte, daar blijft hij in hangen.
ik kom daar zo nog even op terug.
Bij neuroloog was goed nieuws, de cyste en en dat andere klompje waren niet gegroeid.
wel is overleg geweest met andere neurologen, en dit schijnt otch al in de zwangerschap te zijn ontstaan.
Ergens is er iets niet goed gegaan, en dit kan ook weer te maken hebben met een chromossom afwijking
maar omdat het toch zorgwekkend blijft wat betreft school, de achterstand en starre denken willen ze hebben voorlopig toch onder behandeling houden.
Mochten er ook nog klachten komen om dan ook opnieuw mri scan
wel moet hij naar ander acemdisch zkh voor klinische genitica.
Ze willen toch verder kijken hoe het kan van die chormosomen enz.
daar is 9 april de afspraak.
gesprek gehad met ouderbegeleiding.
Ze geven nog steeds aan dat ze het een zeer ingewikkelde situatie vinden,
Ze zien het echt als een mengelmoes maar dan nu met allemaal kleine beetjes,
Beetje derpressie, beetje adhd, beetje autisme.......
dus dat schiet niet op.
ook kwam naar voren het blijven hangen aan negatioeve dingen en gedachtes.
Ik heb voorgesteld om toch eens die dingen met K te benoemen ,als is het voor elk ding 10 minuten, bespreken ,duidelijk zijn en afsluiten.
Ze stond niet open voor gespreks therapie maar dit vond ze wel een optie en gaat het overleggen.
de medicatie is over gesproken en uitgelegd dat K wel nu dingen op vlakte beleefde maar dat bij hogere dosering ook veel meer hoogtepunten waren en de dieptepunten zouden zakken ,ondaks het aan de vlakte blijven.
Ik heb gevraagd na hoelang je dan echt verbetering na een verhoging kon merken en dat was ongeveer 2 weken.
Omdat we 15 mei behandelteam overleg hebben en K dan mogelijk naar huis mag, heb ik besloten om het toch maar te proberen.
we beginnen vandaag met 15 en over 2 weken met 20 mg.
ze konden me niet vertellen of K wel of niet naar huis mag, van de ene kant is er geen meerwaarde aan een opname,maar aan de andere kant wel.
het leren omgaan om voor jezelf om te komen in een groep om een sociale manier.
en het uiten van gevoelens.
De pmt doet hem wel goed maar is maar 1 keer per week.
Maar nieuwe therapieen worden pas besproken 15 mei.
van de andere kant, het gaat gewoon zo goed op de groep dat er wat dat betreft weinig meerwaarde is.
Ik zelf weet het ook echt niet, het is wel heel fijn dat ze hem daar kunnen opvangne ,vooral wat betreft school en middelen in handen hebben, maar van de andere kant als ze op de groep zelf aan niet zo heel kunnen werken behalve positief dingen gaan zien weet ik ook niet of het meerwaarde heeft.
Ook is het zo dat als hij 15 mei weg mag, dat hij ook meteen van school af moet, omdat hij een klinische stoel daar heeft en dan zijn het nog 6 weken tot de zomervakantie.
Er loopt wel een aanvraag voor rek 4 maar die kunnen ze niet versnellen omdat er een wachtlijst is
dus ja al met al weet ik nog totaal niks verder, igg nog steeds geen duidelijkheid.
Ik weet wel dat ik niet moet blijven hangen omn oorzaken maar oplossingen.
Maar alles wat we hebben geprobeerd tot nu toe heeft niet zo heel veel geholpen.
op school is volgende week het gesprek
Ik heb de brief van het cce uitgeprint en had ook al gemaild naar hun, en neem die meen aar school ,wellicht kunnen ze iets ermee
over 2 weken wel een afspraak ook met de psychiater, over de medicatie en bevindingen neuroloog.
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 26-03-2008 17:42:41 ]
Wil K zelf langer blijven ? Of wil hij toch wel weer graag naar huis. Het zijn echt moeilijke beslissingen die je moet nemen hoor ik zou niet eens een advies hebben, laat staan een mening over wat ik zou doen.
Dat ze de medicijnen verhogen kan heel goed werken, laten we daarop hopen, en hopen dat K er wat van zijn negativiteit door kwijt raakt, daat maakt voor hem de dagen ook weer dragelijker.
quote:haai,Op dinsdag 18 maart 2008 14:20 schreef Xennia het volgende:
Waar ik nog aan zat te denken candygirl: ik heb momenteel ook een client met zeer moeilijk te begeleiden gedrag en wij hebben de hulp ingeroepen van het CCE http://www.cce.nl/
Zij zijn er voor mensen met een bijzondere zorgvraag waarvoor de reguliere hulpverlening niet toereikend is gebleken. Zij kunnen bijvoorbeeld ook komen observeren in de klas, video-opnames maken en met de leraren een nieuw plan van aanpak opstellen. Het CCE moet denk ik ingeschakeld worden door school, of de groep en moet worden ondertekend door de directeur. Dit kun jij niet zelf doen.
Ik heb alleen met het CCE te maken gehad voor mijn licht verstandelijk gehandicapte clienten, maar als ik de site zo vluchtig doorlees geldt het voor iedereen met een bijzondere zorgvraag, maar dat moet je zelf maar wat nauwkeuriger lezen nog.
Verder is K. bij uitstek een kind dat in aanmerking zou kunnen komen voor een Reboundschool, maar dat kan volgens mij alleen maar wanneer hij nog op regulier onderwijs zit en dat zit hij inmiddels niet meer.
De opgelopen achtestand hoeft niet in verband te staan met zijn IQ. Intelligentie is een redelijk statisch begrip.
ik had net een mailtje terug van cce
Wij kunnen normaal begaafde kinderen enkel in behandeling nemen wanneer er sprake is van autisme of een aan autisme aanverwante stoornis. Uit uw bericht begrijp ik dat dit niet het geval is.
Mocht u verdere informatie willen dan is het wat mij betreft handig om telefonisch contact op te nemen.
Met vriendelijke groet,
en helaas hij heeft het wel in lichte mate zoals ze vanmiddag ook zeiden maar niet gediagnogstiseerd!
morgen bellen wat toch nog mogelijkheden zijn, igg bedankt voor de tip
quote:nee het lijkt ook zo verwarrend, zoals vanmorgen ook ,heb je zo lang gesprek maar je komt toch niet verder.Op woensdag 26 maart 2008 16:04 schreef Basimah het volgende:
Jeetje wat een hoop indrukken weer zeg. Lijkt mij niet makkelijk om dat allemaal helder op een rijtje te behouden omdat het zo veel is.
Wil K zelf langer blijven ? Of wil hij toch wel weer graag naar huis. Het zijn echt moeilijke beslissingen die je moet nemen hoor ik zou niet eens een advies hebben, laat staan een mening over wat ik zou doen.
Dat ze de medicijnen verhogen kan heel goed werken, laten we daarop hopen, en hopen dat K er wat van zijn negativiteit door kwijt raakt, daat maakt voor hem de dagen ook weer dragelijker.
K wil het liefste natuurlijk gewoon naar huis, maar als hij eenmaal op de groep is vind hij het niet zo heel erg.
hij past zich aan en heeft vaak plezier.
ook word er veel verplicht aan sport gedaan ,hij sputtert wel tegen maar het doet hem gewoon echt goed.
lichamelijk en psychisch dat is duidelijk zichtbaar
quote:Ik vind dit zo super om te lezen. Krijg er kippevel vanOp zaterdag 22 maart 2008 11:53 schreef candygirl het volgende:
Nicole ;
Ik had K gezegd dat sommige van het forum een kaartje wilde sturen en hij vond dat wel goed maar ach zegt hij, ze kunnen me toch niet en tsja (beetje onverschillig )
Donderdag middag had ik hem nog even gezien, en ik hoefde niet te bellen het s'avonds naar hem zei hij
toch belde hij zelf
hij had een kaartje van jou gekregen en was helemaal onder de indruk, hij had echt gehuild erom
hij vond het zo geweldig dat iemand aan hem dacht om zoiets te doen en zoiets liefdserop te schrijven
dus harstikke bedankt, hij vond het echt heel leuk
(ps ; ik kreeg ook stiekem tranen in mijn ogen ervan bij het lezen, echt heel lief
Misschien kan het CCE je wel tips geven over welke wegen je nog wel kunt bewandelen. Zonder een diagnose te willen stellen, doen sommige van zijn trekjes wel autistiform aan.
Of Bureau Jeugdzorg inschakelen?
quote:ja daarom bel ik CCE morgen ook nog op!Op woensdag 26 maart 2008 20:18 schreef Xennia het volgende:
Fijn dat de uitslag iig goed was.
Misschien kan het CCE je wel tips geven over welke wegen je nog wel kunt bewandelen. Zonder een diagnose te willen stellen, doen sommige van zijn trekjes wel autistiform aan.
Of Bureau Jeugdzorg inschakelen?
Maar buro jeugdzorg, wat kunnen die bieden?
quote:Goed dat je dit hebt voorgesteld! Maar wat duurt het toch allemaal lang met die therapie... Het enige dat hij nu echt heeft is die PMT, 1x per week? En op de groep? Zitten daar geen sociotherapeuten? Of zijn dat alleen groepsleiders?Op woensdag 26 maart 2008 15:28 schreef candygirl het volgende:
ook kwam naar voren het blijven hangen aan negatioeve dingen en gedachtes.
Ik heb voorgesteld om toch eens die dingen met K te benoemen ,als is het voor elk ding 10 minuten, bespreken ,duidelijk zijn en afsluiten.
Fijn dat de uitslag van de neuroloog meeviel. Tenminste, dat begrijp ik toch goed he?
En kaart is eindelijk op de bus vandaag.
Maar je zou het allicht kunnen vragen aan hen.
http://www.bureaujeugdzorg.info/Hoe_kunnen_wij_je_helpen/
Daarom had ik aangekaart, dan maar voor elk negatief ding een kwartier ofzo.
hoop dat ze dat echt oppikken en snap idd ook niet goed de regel erachter dat het pas aangepast kan worden na behandelteam overleg.
hij krijgt idd u maar 1 keer per week pmt
muziek therapie staat hij op wachtlijst voor
op de groep zijn alleen groeps leiding, ja ze doen wel dingen met ze maar niet 1 op 1 ofzo.
en gesprekken vinden wel 1 keer per week plaats met mentor en zo nodig wel vaker.
de uitslag is in zoverre zeker positief, maar misschien zou het ook "goed" zijn geweest als ze iets hadden gevonden en dat daar de oplossing lag,als ze het zouden weghalen
maar ja natuurlijk ben ik blij dat hij verder gewoon gezond is
ik laat je weten van kaartje, zal hij wel zondag krijgen als hij terug gaat
PMT, speltherapie, muziektherapie (logopedie, fysiotherapie) worden over het algemeen maar 1x per week gegeven en er zijn vaak ook wachtlijsten voor. Volgens mij heeft het er ook mee te maken dat er vanuit de overheid weinig extra geld voor beschikbaar is. Bovendien vragen deze therapiën toch allemaal wat van een kind; zeker in combinatie met school en alle dingen die er om de kinderen heen gebeurd.
@ moonah.. sociotherapeuten is, zover ik weet, een andere benaming voor groepsleiding of begeleiding etc. Het is dus geen aparte functie. sociotherapeut is een naam voor een functie die wordt gebruikt binnen de psychiatrie.
quote:Ze kennen in ieder geval de sociale kaart en hebben misschien nog ideeen voor speciale scholen of weet ik het wat. Ze verzorgen ook de eventuele indicaties die je nodig hebt. Meer weet ik ook niet, maar baat het niet dan schaadt het niet toch?Op woensdag 26 maart 2008 20:49 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja daarom bel ik CCE morgen ook nog op!
Maar buro jeugdzorg, wat kunnen die bieden?
quote:ook als een kind intern zit?Op woensdag 26 maart 2008 21:43 schreef loezzie het volgende:
PMT, speltherapie, muziektherapie (logopedie, fysiotherapie) worden over het algemeen maar 1x per week gegeven
quote:Hm, as far as I know zijn sociotherapeuten ook echt therapeuten, maar dan werkzaam op de groep, binnen de woonsituatie. Goepsleiding is toch een MBOfunctie?@ moonah.. sociotherapeuten is, zover ik weet, een andere benaming voor groepsleiding of begeleiding etc. Het is dus geen aparte functie. sociotherapeut is een naam voor een functie die wordt gebruikt binnen de psychiatrie.
Niet niveau nu zo ter zake doet, maar meer om aan te geven dat het echt om een andere insteek gaat.
quote:Groepsleiding in de psychiatrie is op hbo-niveau en in de verstandelijk gehandicaptenzorg doorgaans op mbo-niveau. Ik ken het begrip sociotherapeut niet in de gehandicaptenzorgOp woensdag 26 maart 2008 22:02 schreef Moonah het volgende:
[..]
ook als een kind intern zit?
[..]
Hm, as far as I know zijn sociotherapeuten ook echt therapeuten, maar dan werkzaam op de groep, binnen de woonsituatie. Goepsleiding is toch een MBOfunctie?
Niet niveau nu zo ter zake doet, maar meer om aan te geven dat het echt om een andere insteek gaat.
en mbt de functies. dat is een heel verhaal.
Bij ons (psychiatrie) werden mensen met de functie van persoonlijk begeleider sociotherapeut genoemd. dit waren niet altijd mensen met een HBO functie, maar konden ook MBO-ers (vaak met ervaring) zijn. De opleiding was meestal SPH, maar ook HBO-V of MDGOV (??) en SPW
Binnen de zorg is het zo dat je wordt betaald naar functie en er wordt minder naar opleiding gekeken. De functie van persoonlijk begeleider kan dus ingevuld worden door HBO-ers, MBO-er of mensen met een universitaire graad. Het is afhankelijk van het beleid van de instelling welke opleidingen geaccepteerd worden voor functies.
Voor de medewerker of assistentfuncties kan je ook zonder opleiding aangenomen worden en dan worden mensen nog steeds medewerker-sociotherapie genoemd.
Binnen de psychiatrie worden persoonlijk begeleiders vaak sociotherapeuten genoemd. terwijl dezelfde functie binnen de verstandelijk gehandicapte zorg : persoonlijk begeleider, senior begeleider, cliënt coördinator of eerst verantwoordelijke heet.
quote:het kon gebeuren dat er een wachttijd was ja.Op woensdag 26 maart 2008 22:54 schreef candygirl het volgende:
was er dan ook een wachttijd om een andere therapie te krijgen tot het drie maandelijkse bto overleg?
Kinderen werden bij binnenkomst meestal 6x geobserveerd door bijv de speltherapeute. Dan werd er in een overleg besloten of het idd ging starten. Tussen de observatie en bespreking kon best een paar weken zitten. Hierna werd dan zsm gestart, maar als er veel kinderen met een indicatie waren kon het wel even duren.
Wij hadden 1 speltherapeute voor ongeveer 12 (of 18) kinderen en die werkte dan 2 dagen in de week. In deze tijd moest ze ook deelnemen aan allerlei overleg vormen en verslagen maken.
Heel veel samen geweest met zijn broer, en dat ging goed.
Daarna kwamen wel wat irritaties en 1 keer uitgelopen op vecht partij maar toch bleven ze elkaar opzoeken.
We zijn een dagje gaan shoppen om van zijn verjaardags geld kado’s te kopen waar hij erg blij mee was.
Bij de wok gaan uiteten, waar hij zich ook super heeft gedragen.
Veel buiten geweest, en heel weinig sombere momenten gehad, en ook geen dag dat hij maar bleef hangen maar iedere dag actief ergens mee bezig geweest.
Hij was heel aanhankelijk, lief en veel postieve aandacht gezocht, dmv een gesprek een knuffel enz.
Er waren wel momenten dat hij aangaf dat hij echt opziet tegen school.
En dat hij niet weet, of geen hoop meer heeft dat het op deze school goed komt.
We hadden niet het idee dat hij super zijn best deed om het goed te laten gaan deze week maar dat het vanzelf ging.
Wel heeft hij een paar keer gezegd dat hij niet terug wilde naar de groep en vooral gister heeft hij het moeilijk ermee.
Omdat het ook zo goed ging bij zijn broer is hij daar een paar keer blijven slapen, dus van een structurele planning die we gemaakt hadden wat betreft bedtijden, thuiskomen enz hebben we een beetje gelaten voor wat het was, omdat het goed ging.
Gister avond met terug brengen ging eigenlijk heel goed, waren wel ook leuke dingen
Hij kon eindelijk samen gitaar spelen en leren
hij mocht vandaag zijn verjaardag nog vieren.
Gister nog wel gesprek gehad met (hoofd ) leiding, ze vond dat het nu lang genoeg geduurd had met Kenneth, dat er op school wezenlijk niks veranderd, enz
niet zo naar Kenneth bedoeld maar meer van , wij hebben overleg gehad en omdat het hier zo goed gaat met hem kunnen wij eigenlijk niet veel, maar we gaan nu echt proberen hem postiever te gaan laten denken over school en toekomst
ze hebben kaartjes gemaakt, met smileys, smorgens, na school en s'avonds moet hij een kaart laten zien hoe hij zich voelt en dan word er over gesproken
en wt zij heel belangrijk vond was dat alle leiding precies dezelfde aanpak hierbij houd.
Dit word normaal gesproken niet zo gedaan, jjuist niet, wel in grote lijnen maar omdat iedereen andere postieve dingen heeft
daar zit wel wat in vind ik, en ook heb ik gevraagd om dan maar beetje door te vragen, als hij dichtklapt.
maar dat ze verder nagedacht hebben en met een andere aanpak komen vind ik super
net even gebeld, en zover ze weten ging het op school goed vandaag
Heb CCe nog gesproken, ze kunnen niks zoalng kenneth geen diagnose autisme heeft en hij weet ook niet wat voor andere hulp middelen er zijn als hij opgenomen is.
Buro jeugdzorg kon ook geen andere opties geven
woensdag gesprek op school, hoop dat hun wel nog opties hebben
ze geven allebei aan dat ze het ook niet weten
daarom het gesprek woensdag
ik weet wel dat het tussen kenneth en de leerkracht niet meer goed komt
kenneth mag hem niet maar omgedraaid is het net zo, het klikt gewoon van geen kant
er is gebleken bij twee andere leerkrachten waar hij een paar keer geweest is dat het veel beter gaat
wel erbij vermeld dat er toen ook minder eisen aan hem gesteld werden
toch ga ik vragen of hij niet kan overgeplaatst worden naar een andere groep
feitelijk is het zo dat hij toch zal moeten leren om ook naar ouderen te luisteren die hij niet leuk vind
maar op deze manier bouwt hij ook steeds weer meer negatieviteit op
en dat trekt dan weer door in andere dingen
hij is gewoon heel persoons gebonden, maar dat was op de oude school al heel herkenbaar en op de school daarvoor ook.
wil ook gaan vragen aan ouderbegeleider of daar geen misschien specefieke therapie voor bestaat
dit lijkt me in de toekomst ook zo belangrijk, want ze zeggen wel er worden bij een andere leerkracht geen eisen gesteld als hij daar gewoon even is om te helpen enz maar eisen worden er ook wel gesteld.
op de groep maar ook thuis
en daar kan hij wel aan voldoen, ok toen het zo slecht met ging niet, voor de opname maar voorheen wel en nu ook weer
quote:gister avond kreeg hij het kaartjeEn kaart is eindelijk op de bus vandaag.
was veel tekst dus hij vroeg of ik het wilde voorlezen , ik zeg is goed en zaten erna even op zijn kamer maar toen ik begon te lezen kreeg ik al brok in mijn keel , mijn vriend heeft het moeten voorlezen ,ik kon het echt niet
wat een mooie tekst, igg een tekst met dingen die uitgepsproken worden zoals ze zijn
kenneth had echt het idee dat je hem begreep zei hij
echt een hele lieve kaart, kenneth was ook echt weer emotioneel ervan
heeft het ook aan de leding gezegd en daar nog even gepraat
ze vonden het ook heel leuk dat jullie dit deden en ook fijn voor mijn dat ik mijn verhaal kwijt kan bij jullie
dankjewel
Fijn ook dat er wel een redelijk overleg is tussen school en de groepsleiding. Hopelijk komen ze toch tot een plan van aanpak.
En het ontroert me dat K zegt zich begrepen te voelen.... Dikke
voor jou!quote:Nou, inderdaad! Eigenlijk klinkt dat heel simpel!Op maandag 31 maart 2008 20:55 schreef Xennia het volgende:
Als het bij andere leerkrachten beter gaat omdat daar minder eisen aan hem worden gesteld, ligt daar dus de sleutel. Eisen naar beneden schroeven en er eerst maar eens voor zorgen dat hij zich lekker voelt op school. Pas dan is er weer ruimte om zich cognitief te ontwikkelen
Maar mss gaat het ook om eisen qua gedrag?
en ALS tussen half 9 en half 11 niks voordoet mag hij naar de kleutergroep helpen
maar ja dan leg je wel weer druk op he, want hij heeft nu het gevoel dat er nog meer op hem gelet word, hij moet presteren, anders word hij op aangesproken en mag hij niet gaan
dat maakt hem ook onrustig zo lijkt me
ik zal woensdag ook wel horen hoe ernstig het is qua zijn gedrag, en in hoeverre je idd kunt vragen om iets meer toe te laten
quote:Daar ben ik het dan weer niet zo mee eens. K. heeft recht op zo veel uren onderwijs per week en is bovendien leerplichtig. Maar goed, misschien kan het niet andersOp maandag 31 maart 2008 21:17 schreef candygirl het volgende:
ja , nou ze zijn ja la terug gegaan naar een hlave dag school he een maand ofzo geleden
het werkt daar zo,als je klachten zo zijn dat het de klachten verergerd ze dit mogen doen
en ook bij hem omdat hij niks leert, en alleen maar achteruit gaat
ze willen eerst die oorzaak weten
ik weet ook niet goed wat ik ervan moet vinden
natuurlijk zijn psychische toestend staat voorop maar het moet toch ook enorm frustreren dat je niks meer leert
ze hebben een protocol voor kenneth opgesteld
als er in de klas iets is , en hij word eruit gestuurd ,dan ook gaan, of het nu rechtvaardig is of niet
dan een half uur zijn werk in kantoortje maken
als hij dat doet kan het erna wel besproken worden wat er mis ging en mag hij weer terug klas in
als hij niet gewoon zijn werk maakt in kantoor, smiddags tijd inhalen
als hij dan nog niet meerwerkt een dag schorsing
en dat vond hij de vorige keer schijnbaar echt niet leuk en wilde hij ook voorkomen
hij heeft vandaag igg super zijn best gedaan, leraar zei dat hij andere houding had
toen ik met kenneth net erover had ,zat hij er ook heel goed bij en gaf aan dat het duidelijke regels waren en hij het idee had een nieuwe kans te hebben om zich te bewijzen
hij was alleen bang dat als hij (in zijn ogen) onrechtvaardig de klas word uitgezet of hij dit kan zonder in discussie te gaan.
Maar igg wel als hij zelf ook inzag dat hij de les verstoorde enz.
Dus nu maar hopen dat dit echt goed werkt
Kenneth was voor haar in die 15 jaar dat ze er werkt, een echte uitdaging om mee aan de slag te gaa
Hij had zelf ook wel zoiets vsn ,hoe beter ik me nu ga gedragen hoe eerder ik ook weg kan van de groep
over komend schooljaar,
hij gaat naar het vervolg onderwijs van waar hij nu zit
maar dan echt meer praktijk
zij raadde me ook af om individuele les buiten school om aan te vragen dan, als hij van de groep af is.
Ze had zoiets het komt wel
wel word toch nog eens naar NLD gekeken omdat hij deze kenmerken toch blijft houden
quote:De regels zijn iig duidelijk. Knap dat Kenneth zo veel zelfreflectie heeft dat hij inziet dat het wel eens moeilijk kan worden als hij het er niet mee eens is. Wellicht helpt het hem als hij zich heel goed realiseert dat na een half uur time-out de gemoederen aan beide kanten bedaard zijn en hij zijn punt dan beter duidelijk kan maken? Al lijkt me dat ook best wel moeilijk... Ik kan er zelf ook niet tegen als ik voor mijn gevoel onrechtvaardig behandeld word. Wie wel eigenlijk?Op woensdag 2 april 2008 19:53 schreef candygirl het volgende:
toen ik met kenneth net erover had ,zat hij er ook heel goed bij en gaf aan dat het duidelijke regels waren en hij het idee had een nieuwe kans te hebben om zich te bewijzen
hij was alleen bang dat als hij (in zijn ogen) onrechtvaardig de klas word uitgezet of hij dit kan zonder in discussie te gaan.
NLD zou best het een en ander kunnen verklaren.
hier een positieve update
op school ging het goed de laatste drie dagen
hij heeft de regels goed opgepakt, en is 1 keer de klas uitgestuurd en ook gewoon gegaan om het na een half uur pas op te pakken.
ben echt trots op hem
hij ziet het zelf ook als echt positief!
hij begint langzaam aan wel te beseffen dat hij echt niet terug gaat naar oude school en heeft het nog steeds moelijk ermee maar het is nu eenmaal zo.
Het vooruitzicht dat hij volgend jaar naar een web klas kan, in het vso vind hij leuk.
verder gaat het wel redelijk met hem
geeft wel aan dat hij nog steeds zich met momenten echt down voelt, maar als je dan vraagt waarom, kan hij alleen feiten benoemen, zoals opgenomen zijn,geen leuke school ,de oude school mist hij.
en toch een begrip van gevoel, we hadden het erover waarom iemand depressief raakte, en hij zei bij hemzlef, ik denk alles wat toen in zo'n korte tijd is gebeurd
de dood van opa,de scheiding, de dood van huisdieren, en het pesten, dat heeft me echt pijn gedaan en doet me nu nog steeds echt pijn.
ik ga daarom nogmaals aanvragen om toch die dingen te gaan oppakken in een gesprek, als is het dan niet in sessies met psycholoog, maar met mentor of pmt ofzo
de ouderbegeider zegt wel ik moet vooral moeder blijven en geen hulp verlener, maar dat pratem hun maar met hem, als ik het niet kan of mag op die manier.
gesprek geahd met psychiater, over medicatie
blijkt dat prozac vaak toch niet het gevoel afzwakt, alleen de diepte punten verminderd.
maar omdat het bij Kenneth wel vaak zo is ,dat hij wel iets leuk vind maar niet genoeg, of een paar uur later niet meer leuk erop terug kan kijken hoort waarschijnlijk bij zijn depressie.
maar er is te weinig bij kinderen over bekend
wel gaat hij nog overleggen met neurloog over die cyste, en contact opnemen met een professer in een academisch ziekenhuis ,die als specialisme,en neurlogische en psychisch heeft in zijn vak
M.
quote:K benoemde zelf dat hij moeite had met deze zaken?Op zondag 6 april 2008 12:16 schreef candygirl het volgende:
we hadden het erover waarom iemand depressief raakte, en hij zei bij hemzlef, ik denk alles wat toen in zo'n korte tijd is gebeurd
de dood van opa,de scheiding, de dood van huisdieren, en het pesten, dat heeft me echt pijn gedaan en doet me nu nog steeds echt pijn.
quote:Je bent ook geen hulpverlener voor hem. Maar ik vind het wel heel logisch dat je over bovengenoemde zaken praat met K. Zéker als het hem echt dwars zit en er in de therapie geen aandacht aan wordt besteed. Goed dat je er aandacht voor vraagt Candygirl. Het klinkt alsof K wat dat betreft nog wel eea te verwerken heeft.ik ga daarom nogmaals aanvragen om toch die dingen te gaan oppakken in een gesprek, als is het dan niet in sessies met psycholoog, maar met mentor of pmt ofzo
de ouderbegeider zegt wel ik moet vooral moeder blijven en geen hulp verlener, maar dat pratem hun maar met hem, als ik het niet kan of mag op die manier.
En wat een goede berichten over school!
Onthouden he, ook als het weer een keertje wat minder goed gaat.
ja hij benoemde die dingen zelf, maar toen we er gister avond met zijn mentor even op terug kwamen zei hij ach laat ook maar.
En dat hij vond dat medicijnen niks hielpen , (zijn vader en vriendin vonden medicijnen ook onzin ) en dat hij nog steeds gedachtes had dat het leven niks waard was.
En dat hij nog steeds soms dood wilde maar het niet meer zei omdat hij dan nog langer daar moest blijven en moet praten.
Toch ben ik zelf van mening dat hij die gedachtes echt minder heeft, bijvoorbeeld hij vind de weekenden enz en thuis zijn weer leuk enz.
Alleen op de momenten die moeilijk zijn benoemt hij alleen de negatieve dingen.
En dan krijg je zo ook niet uit zijn hoofd gepraat.
wel is het zo ook op goede momenten dat hij voor zich zelf geen goede toekomst ziet.
De mentor gaf aan dat het ook een stukje bij zijn leeftijd kan liggen, ik zie dit ook bij zijn broer, ok die is 2 jaar ouder maar die vind ook veel dingen saai, niet leuk enz, en dat koppel je wel meteen terug aan de leeftijd.
De mentor zei tevens dat ze Kenneth zelden hoeven te corrigeren, en als het zo was, hij dit meteen goed oppakte.
En dat hij geen beeld kon maken hoe het op school gaat.
Morgen ouder gesprek en dan toch nog maar eens aangeven, dat kenneth zelf aangaf nog met dingen te zitten.
En misschien ook nog eens praten over medicijnen.
Als ze toch een beetje helpen zal hij ze op zijn minst nog een jaar moeten slikken.
Ik heb het zo gebracht van ,als je lichamelijk een ziekte had deed je ook medicijnen slikken.
Maar ja zegt hij dan zie je of het helpt en bij helpt de prozac niet,
Vandaag op school super gegaan ,voor het eerst sinds lange tijd, niet de klas uit gestuurd
En vorige week ook al die drie dagen na de nieuwe regels wel de klas uitgestuurd maar ging ook heel goed,
Hij gaf wel aan dat de meester hem niet mag,de mentor en ik hebben hierop gezegd, dan denk je in je hoofd maar wat een stomme man maar niet hardop,
En er zijn mensen die jou niet leuk vinden dat hoort bij het leven , net zoals er mensen zijn die heel graag met je omgaan
quote:thanksOp zondag 6 april 2008 23:07 schreef BlueMage het volgende:
Ik ben blij dat 't wat beter gaat op school en verder wil ik je veel sterkte wensen candy girl, respect hoe je d'r mee omgaat.
M.
Hadden elkaar laatste 2 weken al 2 keer gezien dus al veel verteld.
Ze hopen dat de aanpak van school blijft werken!
Op de groep gaat het nog steeds goed, en nieuwe kaartjes systeem met daarop hoe voel ik me maakt meer openingen voor een gesprek
Ze zien wel duidelijk verschillende signalen die Kenneth afgeeft
als er bijvoorbeeld echtr iets is ,lijkt het hem niks te doen ,is er iets kleins lijkt hij onder de indruk ervan.
Over die gesprekken met hem wat ik toch nog weer eens aangevraagd heb, kwam ze toch weer ermee dat praten met Kenneth op de lange termijn niet veel zou helpen omdat dit in het verleden ook niet vruchten afgeworpen heeft.
Igg wat betreft praten over scheiding, dood opa.Het schijnt ook beetje bij Kenneth te horen,dingen moelijk kunnen loslaten.
Maar dit herken ik bij mezelf ook wel een beetje, ik verwerk dingen ook soms niet uit zelfbescherming maar kan er wel nog lang over nadenken
Wat ze wel gaan oppakken is het pesten van vroeger, omdat dit zo'n grote nasleep heeft.
Het heeft hem gekwetst, toen is hij terug gaan slaan, met gevolgen van dien.
Kinderen die hem niet meer leuk vinden, bang voor hem zijn,ouders die zeggen dat hun kind niet met hem mag spelen, reputatie enz
er is een nieuwe leefbehandeling overeenkomst gemaakt
die krijgt Kenneth over paar weken te lezen, en dan 15 mei het BTO over hoe nu verder!
Ik heb Kenneth nog steeds niks over de cyste verteld, maar morgen moeten we naar klinische genetica om te kijken over er verband is tussen zijn chromosoom afwijking de cyste en de depressie.
Nu ik toch meer duidelijkheid heb over die cyste ga ik het toch aan hem vertellen.
Hij zal er toch wel eens achter komen nu met nieuwe onderzoeken bij kllinische genetica.,en dan word het helemaal zo geheimzinnig als we er niet openlijk over kunne praten
Morgen is hij toch veel thuis en ga ik het hem vertellen
net een zeer opgewekte Kenneth aan de telefoon gehad
Vandaag op school weer niet de klas uitgestuurd en zei zowaar dat hij zich goed voelde en een beetje trots was op zichzelf
zo dan nu eindelijk een doorbraak komen
Ik ben op dit moment igg echt wel blij!
Vraag me af de bijna 2 weken verhoging van prozac ook al die "vruchten " kan afwerpen?
Maar hoe dan ook , ik ben trots op mijn mannetje
quote:Ik denk het wel, maar denk ook dat het te maken heeft met de begeleiding op school die nu duidelijker is voor K. Hij weet weer waar hij aan toe is.Op dinsdag 8 april 2008 20:08 schreef candygirl het volgende:
ja dat zeggen hun ook ,als je over de negatieve gedachte weer een hoop aandacht gaat geven misschien dat het dan weer erger word
net een zeer opgewekte Kenneth aan de telefoon gehad
Vandaag op school weer niet de klas uitgestuurd en zei zowaar dat hij zich goed voelde en een beetje trots was op zichzelf
zo dan nu eindelijk een doorbraak komen
Ik ben op dit moment igg echt wel blij!
Vraag me af de bijna 2 weken verhoging van prozac ook al die "vruchten " kan afwerpen?
Maar hoe dan ook , ik ben trots op mijn mannetje
de ouderbegeleiding heeft me ingelicht, en net belde Kenneth zelf ook.
Alleen maar aan het huilen.
we mogen wel erna toe straks.
Hoe het gebeurd is weet ik niet, en krijgen we denk ik ook niet te horen
maar wat is dit vreselijk, ook voor die ouders, ik heb er geen woorden voor.
denk je dat je kind veilig is........
natuurlijk je kunt niemand helemaal beschermen enz,maar die vraag komt echt wel op.
hoe kon dit gebeuren,wat doet met kenneth (en de andere kinderen)
gister nog met kenneth over thema zelfmoord gehad, hij hoorde op tv dat iemand dat aanstellerij vond, nou zegt hij ze moesten eens weten hoe je je kunt voelen en dat je dan echt dood wil.
dat is geen aanstellerij!
kan nu wel heel veel schrijven maar zo in een wanhoop zijn nu op over reactie...
sterkte met het opvangen van Kenneth en ook sterkte voor jezelf met omgaan met de hele situatie!
Dat mensen het zo uitzichtloos vinden dat ze hier niet meer willen zijn, maar dat kinderen er een einde aan maken, ik vind dat echt heel verdrietig Ik hoop dat K zich een beetje door zijn emoties heen kan slaan want ik kan mij voorstellen dat dit ongeloofelijk moeilijk voor hem is.
Schrijf vooral van je af ook al klinkt het wanhopig, want kan mij voorstellen dat je nu allerlei cenario s in je koppie hebt.
om half 7 mogen we erheen
zoveel tegenstrijdige gedachtes nu, ene kant echt zo verschrikkelijk idd dat een kind echt niet meer wil leven, de kant van de ouders, hoe machteloos,verdrietig en boos moeten zij wel niet zijn.
En dan voel ik me egoistisch dat ik denk, arme kenneth, waarom moet hij dit nu weer meemaken, en hoe gaat hij ermee om, enz
ze hebben dit geloof ik nog niet meegemaakt daar igg
zo kwam het bij mij over, igg die ouderbegeleiding werkt er al 25 jaar maar geloof dat ze zei dat het de eerste keer was maar weet het ook niet meer precies
Kenneth had veel verdriet net als de rest van de kinderen trouwens.
het is heel onwerkelijk ,ook voor de leiding
ze hadden dit nog nooit meegemaakt
omdat niet alle ouders kwamen ,zijn we eerst even op zijn kamer geweest en daarna in de aula
daar was ook iemand van de leiding aanwezig.
je kon vragen stellen aan hem,maar ja wat vraag je op dat moment
de groepsleiding had het zelf ook heel moeilijk en dan kan ik ze niet kwalijk nemen
maar het maakte het vragen wel moelijker
Kenneth moest veel huilen en daar sprongen ze dan wel op in
Heb wel nog gevraagd, of meer gezegd zo van, als hier een kind al niet veilig is, met 24 uurs bewaking waar dan wel
maar dit is ook geen reeele gedachte
overal kan het gebeuren, ze hebben niet verteld hoe of wat er gebeurd is.
Maar wat kenneth zelf vertelde was dat het in de separeercel gebeurd moet zijn
ze hebben een kamer ingericht om afscheid te nemen, daar zijn we geweest en heeft Kenneth wat opgeschreven.
Morgen en zaterdag is er gelegenheid tot afscheid nemen in mortuarium
Kenneth wil hier naar toe, ik vind het zelf niet zo goed idee....Hij zou er nog over nadenken en morgen met zijn mentor over hebben.
Als hij het echt wil steun ik hem erin en ga morgen met hem
maandag is de crematie en daar gaat hij ook heen
met mij en andere kinderen en de groepsleiding
vind het echt moeilijk dat hij nu zo'n verdriet heeft
normaal is snachts alleen op 1 afdeling , een afdeling naast hem een groeps leiding, maar vannacht ook opijn eigen groep
heb hem gezegd dat hij best in zijn eentje verdriet mocht hebben of huilen maar als hij echt ging piekeren dat hij dan naar leiding zou gaan
zou hem heel graag thuis willen hebben nu, en hem vast willen houden, troosten enz
Hoewel het mss heel raar klinkt, kan deze gebeurtenis indirect ook een goede uitwerking hebben op Kenneth.
Mensen die zichzelf doden willen vaak niet per sé dood, maar ze willen niet meer leven op de manier waarop ze dat tot dan toe deden. Alleen het lukt ze niet om het roer om te gooien. Kenneth ziet nu de andere kant van zelfdoding, de achterblijvers, hoe die eea ervaren. Wellicht kan het hem helpen op moeilijke momenten, dat hij zich realiseert dat hij eigenlijk niet echt dood wil, maar dat hij zijn leven anders wil.
Snap je wat ik bedoel?
Sterkte.
hij was blij dat hij dat niet gedaan had zei hij, verder zijn we er ook niet op ingegaan.
Ik hoop dat het idd hem van die gedachte helemaal afbrengt nu.
van de andere kant hij zei wel paar keer, nu heeft ze rust en is ze waar ze wil zijn.
Dat beangstigd me dan wel weer
Hoop ook dat dit niet weer iets word wat hij blijft meedragen, over een aantal jaren zoals nu met ingrijpende gebeurtenissen het geval is
Ik denk wel dat K. dit met zich mee zal blijven dragen, dat doet elk sterfgeval bij iedereen. Hij kan het in dit geval wel met heel veel mensen delen en leren hoe je iets heftigs een plekje geeft.
quote:Dat is zeker geen reeele gedachte, als iemand echt dood wil houd je hem niet tegen. Het lijkt me trouwens als groepsleiding verschrikkelijk deze vraag te krijgen, ze zullen zelf ongetwijfeld al genoeg met gewetens- en schuldvragen worstelen. Al kan ik me wel voorstellen dat je als ouder deze vraag stelt overigens.Op donderdag 10 april 2008 21:00 schreef candygirl het volgende:
Heb wel nog gevraagd, of meer gezegd zo van, als hier een kind al niet veilig is, met 24 uurs bewaking waar dan wel
maar dit is ook geen reeele gedachte
quote:Ik denk dat je hem het beste hierin kunt volgen, als hij aangeeft daar behoefte aan te hebben.Morgen en zaterdag is er gelegenheid tot afscheid nemen in mortuarium
Kenneth wil hier naar toe, ik vind het zelf niet zo goed idee....Hij zou er nog over nadenken en morgen met zijn mentor over hebben.
Maar heftig allemaal joh. Verder sluit ik me bij Moonah aan.
Sterkte
er was ook gisteravond extra leiding aanwezig, en een ging met een kind buiten een stukje wandelen omdat ze geen bezoek kreeg en toch graag naar buiten wilde.
Was gister ook heel raar, er liepen veel ouders daar met hun kind wat te wandelen,het was voor die kinderen zo onwerkelijk
en over die vraag, ik kan me voorstellen dat het voor hun ook moeilijk is, maar het was ook niet echt een vraag maar meer een uitgesproken gedachte.
We hebben het ook erover gehad hoe moeilijk het voor de leiding zelf was.
We zaten in de aula koffie te drinken aan een aparte tafel, ( kenneth ,mijn partner en ik ) een groepsleiding kwam bij ons zitten.
Kenneth was op gegeven moment echt aan het huilen ,en bij de groepsleding sprongen ook de tranen in de ogen, hij pakte ook bij zijn arm vast als troost.
ze waren er zo bij betrokken, en ook voor de kinderen daar.
gisteravond nog gebeld toen hij in bed lag, hij had nog gehuild bij naar bed gaan,en lag wel in bed maar gingen zo nog eens kijken.Snachts hadden ze kenneth ook al aangegeven dat hij naar de leiding kon gaan op zijn afdeling, maar omdat die iemand van een hele andere afdeling was die hij niet kon, zou op dat moment een vertrouwd iemand van de andere afdeling evne ruilen, zo lief vond ik dat.
Nu maar even afwachten tot straks, wat hij wil enz
quote:Ah wat lief. En gaat K. er 's nachts ook naar toe als hij niet kan slapen? Mijn ervaring als groepsleiding is dat hoe vaak je ook zegt dat dat mag, ze het eigenlijk zelden doen. Toch een soort drempel of zo. Is het een wakende slaapwacht, of een slapende slaapwacht, dat maakt denk ik ook verschil?Op vrijdag 11 april 2008 11:07 schreef candygirl het volgende:
gisteravond nog gebeld toen hij in bed lag, hij had nog gehuild bij naar bed gaan,en lag wel in bed maar gingen zo nog eens kijken.Snachts hadden ze kenneth ook al aangegeven dat hij naar de leiding kon gaan op zijn afdeling, maar omdat die iemand van een hele andere afdeling was die hij niet kon, zou op dat moment een vertrouwd iemand van de andere afdeling evne ruilen, zo lief vond ik dat.
nee hij heeft er nog nooit gebruik van gemaakt, ook vannacht niet.
het is wakende wacht,op een afdeling verder.
die doet ook de rondes het snachts.
en vannacht was dan ook iemand op zijn afdeling
zal idd toch een drempel zijn van ,uit bed komen en niet weten waarom je niet kunt slapen of wat je dwars zit
Kenneth net gehaald en gaat niet echt goed, moet nog veel huilen enz.
Hij wil igg vanavond niet naar het mortuarium, en denk morgen ook niet.
heb ook gezegd dat ik het een beter idee vind, om afscheid te nemen tijdens crematie.
En we kunnen in het weekend ook gebruik maken de afscheids kamer mocht kenneth daar behoefte aan hebben.
Vanmiddag is de psychiater op de groep geweest, en heeft vragen van de jeugd beantwoord.
ook op de vraag hoe het is gebeurd hebben ze antwoord gekregen.
Kenneth wilde dit ook weten maar heeft hem wel echt aangegrepen.
hij zei wel nog, ik ben blij dat ik het toen niet ook gedaan heb, ik zou jou nooit zo'n verdriet willen aandoen...
quote:Hoe moeilijk het ook is als moeder om je kind te zien huilen, je had je vast meer zorgen gemaakt als hij er niet om kon huilen.Op vrijdag 11 april 2008 19:03 schreef candygirl het volgende:
Kenneth net gehaald en gaat niet echt goed, moet nog veel huilen enz.
quote:Prima toch, hij geeft zelf zijn wensen en grenzen wel aan.Hij wil igg vanavond niet naar het mortuarium, en denk morgen ook niet.
heb ook gezegd dat ik het een beter idee vind, om afscheid te nemen tijdens crematie.
En we kunnen in het weekend ook gebruik maken de afscheids kamer mocht kenneth daar behoefte aan hebben.
quote:Goed zoVanmiddag is de psychiater op de groep geweest, en heeft vragen van de jeugd beantwoord.
ook op de vraag hoe het is gebeurd hebben ze antwoord gekregen.
Kenneth wilde dit ook weten maar heeft hem wel echt aangegrepen.
hij zei wel nog, ik ben blij dat ik het toen niet ook gedaan heb, ik zou jou nooit zo'n verdriet willen aandoen...
Wat ik nog wel eens deed met kinderen die in een rouwverwerkingsproces zaten is ballonnen oplaten met een kaartje daaraan gericht aan de overledene. Misschien een idee voor dit weekend?
M.
maar vandaag is hij weer een beetje in zijn gewone doen.
hij is igg buiten aant spelen.
Blue mage
hij heeft 2 keer een poging ondernomen, niet " echt serieus, " maar voor hem wel
en hij had erna ook striemen in zijn hals enz , dus hij is er wel bewust mee bezig geweest
en ik ben er ook echt bang voor geweest dat hij het echt zou doen.
maar nu ziet hij ook hoeveel verdriet het met zich teweeg brengt en dat dood ook echt dood is...
ik denk dat hij door dit gebeuren anders gaat denken over dood willen zijn.
maar dat zal de toekomst wel uitwijzen nu.
Eerst morgen maar de crematie,
we zijn niet meer naar het mortuarium geweest.
Ik heb Kenneth proberen uit te leggen dat je bij een crematie ook echt afscheid kan nemen
hij heeft ook nog nooit een crematie meegemaakt
Xennia
ja zou idd een mooi idee zijn,
eens kijken of dit te realiseren valt
zullen ook vanavond nog naar afscheidskamer gaan denk ik.
hij heeft daar ook in boekje geschreven.
even over iets heel anders, de band met de vader van Kenneth is volgens hun allebei goed.
Naar mijn idee niet, ook de leiding en ouderbegeleding vind dit.
Hij komt niet op afspraken, ook al bellen ze hem persoonlijk op.Ook afspraken waar hij alleen heen kan met ouderbegeleider.
hij belt nooit naar hem op door de week, nooit een kaartje.
Maar dit voorval heeft toch de kroon gespannen, ouderbegeleider heeft hem ook opgebeld na de dood van het meisje, maar ook hierna ,geen telefoontje na Kenneth ,niet s'avonds op bezoek komen, helemaal niks
terwijl hij het aangereikt krijgt
toen ik hem erover aansprak zei hij, ik zie hem toch in het weekend!
en ik kreeg wel nog te horen of ik het niet raar vond dat kenneth niet graag thuis is
ik zeg hoezo, niet graag thuis?
Ja hij is in het weekend veel bij mij, of bij de buurman op pc.
ik heb nog geprobeerd om mezelf te verdedigen, (maar eigenlijk niet eens de moeite waard ) en gezegd dat kenneth in zijn broer elkaar erg missen en dat ze bij hem zijn achter de playstation of buiten zijn.
En bij de buren vaker is omdat hij daar een spel kan doen wat thuis niet lukt op pc.
ik voelde me zo aangevallen dat ik zelfs aan kenneth heb gevraagd of hij niet graag thuis was
natuurlijk wel zegt hij wat een vraag
hij zei ook al wat ik zei,dat hij graag met zijn broer gamed, en ze niet alles willen omzetten naar mijn huis
en dat hij gewoon veel buiten is met zijn broer enz.
En dat hij wel thuis zich soms verveelt maar dat hij het heerlijk vind om lekker te eten ,met gemak te douchen en s'avonds in bed nog even te kletsen en te knuffelen, en in zijn eigen bed te slapen en uit te slapen enz
gewoon de knusse dingen
en dat hij zich thuis verveelt, tsja doet niet bijna elke puber dat, vooral omdat hij geen vriendjes heeft in de buurt?
pff lang verhaal geworden en even off topic maar zat me gewoon hoog
probeer zoveel te doen, en dan krijg ik zo iets terug gekoppeld.....
quote:K., de groepsleiding en de ouderbegeleider erkennen dat toch ook? Je moet je ex daarin denk ik helemaal geen stem geven. Je doet het prima, je doet alles wat er in je macht ligt en laat niemand je anders wijs maken.Op zondag 13 april 2008 14:46 schreef candygirl het volgende:
pff lang verhaal geworden en even off topic maar zat me gewoon hoog
probeer zoveel te doen, en dan krijg ik zo iets terug gekoppeld.....
Maar als mijn ex iets zegt of zelfs mijn ex schoonouders kan ik het me wel aantrekken, stom is dat he
Nou Kenneth is nu buiten aan rond hangen
ik mag het niet spelen noemen haha met zijn broer en een vriendhij vind wel de afleiding en dat is heel fijn
en ohja nog vergeten te vermelden, het is dus de hele vorige week super gegaan op school
de week ervoor 1 keer de klas uitgestuurd en ik geloof deze week niet 1 keer
yes, yes ,yes
het stimuleert hem zelf ook echt, en moet zeggen krijgt ook echt complimeten van de begeleidster op school en de groeps leiding
morgen maar even bellen met de leerkracht, hadden afgesproken af en toe eens telefonisch contact te hebben.
En morgen ook maar bellen of de rek 4 indicatie nu rond is,
dat mocht hij van de groep af gaan ook daar op school kan blijven en volgend jaar ook ,al is het dan het v.s.o.
Kenneth had het het moeilijk maar ja dat had iedereen, hij liet igg zijn verdriet toe.
dit benoemde de ouderbegeleidster ook erna nog eens nadrukkelijk, krop het niet op
Hij was blij dat hij gegaan is, en vond dit idd ook een manier van afscheid nemen.
Daarna nog koffie tafel gehad op de groep.
Kenneth denkt nu toch wel anders over een poging ondernemen,
Hij heeft echt zoiets, ik zal het nog wel eens denken in een verdrietige bui maar zal het niet doen.
Hij is echt geschrokken van de harde werkelijkheid.
Ps ; vandaag weer goed gegaan op school
Hoop dat het positief blijft allemaal en het niet meer zo heel lang duurt voor hij naar huis mag.
Hij vind het zelf ook steeds zwaarder om te blijven en ik heb er ook steeds meer moeite mee om hem terug te brengen.
Al laat ik hem daar niks van merken.
En heerlijk dat het op school zo veel beter gaat!
en............... ik heb hem net moeten vertellen dat een oom van mij waar we vrij veel heen gingen en goed contact mee hadden gister is gestorven...........46 jaar, hij is nu heel boos en verdrietig
wilde dat ik hem dit kon besparen maar het is de harde werkelijkheid helaas
De mentor en ik hebben het samen verteld, en Kenneth was aan het huilen boos enz ,en opeens hup tranen weg en begon over iets heel anders
in de auto op weg naar huis wel weer vragen maar ook van het ene op het andere moment ook weer die omslag
hoop dat hij niet alles op gaat kroppen
Typisch, dat hij zijn verdriet dan zo 'ineens' wegstopt. Hoewel, ook begrijpelijk. Het zal wel erg zwaar zijn voor hem nu.
ja als het nu maar in de gaten word gehouden dat hij blijft praten
de mentor vond trouwens dat het over het algemeen echt goed ging, hij praatte meer, zijn woede was eruit zo lijkt het wel
gister met gymen was een van de weinige keren dat hij Kenneth moest corrigeren op druk en vervelend gedrag,
maar hij liet zich wel heel goed corrigeren ,tsja zegt Kenneth maar jou moet ik ook en de leraar niet
we moesten allebei wel lachen om zijn eerlijkheid, maar hij zal toch moeten gaan leren dat er nog meer mensen op zijn pad komen die hij niet mag of andersom en toch aan regels moet houden
quote:Allereerst gecondoleerd. K. krijgt wel veel voor zijn kiezen, maar op zich is het niet raar dat hij ook zo nu en dan de knop omzet en over kan gaan tot de orde van de dag. Het is waarschijnlijk ook te veel om allemaal in 1 keer te bevatten en te kunnen verwerken. Het is juist de kracht van zijn geest die hem in staat stelt het verdriet een beetje te doseren (uit eigen ervaring weet ik ook dat ik het ene moment kan huilen, het andere juist zit door te zakken in de kroeg en vooral over koetjes en kalfjes wilde praten en het andere moment ineens opruimwoede kreeg).Op woensdag 16 april 2008 20:39 schreef candygirl het volgende:
laatste dagen gaat het wat minder met Kenneth, hij is nog erg verdrietig en vol ongeloof over de dood van zijn groeps genootje
en............... ik heb hem net moeten vertellen dat een oom van mij waar we vrij veel heen gingen en goed contact mee hadden gister is gestorven...........46 jaar, hij is nu heel boos en verdrietig
wilde dat ik hem dit kon besparen maar het is de harde werkelijkheid helaas
De mentor en ik hebben het samen verteld, en Kenneth was aan het huilen boos enz ,en opeens hup tranen weg en begon over iets heel anders
in de auto op weg naar huis wel weer vragen maar ook van het ene op het andere moment ook weer die omslag
hoop dat hij niet alles op gaat kroppen
ik ben toen ik het hoorde meteen naar zijn vrouw gegaan en ben er gister en vandaag geweest om te helpen, maar dan schakel ik ook zo beetje mijn gevoel af
zo heb ik dat met meerdere ingrijpende dingen gehad, op dat moment wil of ik kan ik het verdriet niet voelen of toelaten, maar ja ik ben volwassen en dan is het op een andere manier maar dit even terzijde
kenneth mag ook echtwel echt afleiding zoeken, en af schakelen ,soms is dat ook een optie
met Kenneth gaat het niet zo goed!
in het weekend letterlijk ziek geweest van spanningen!
ook in die week merkten ze op de groep dat het niet goed ging
vooral op school weer niet, de meester had hem (ik weet niet precies in wat voor context) dom genoemd en dat raakte hem erg en hij was zo boos en gefrustreerd
zondag overdag verviel hij ook al in oude gewoonte om in een discussie te gaan die uitzichtloos is
zoals waarom ik hem niet weg haalde op de groep en over school,waarom hij niet terug kon naar oude school en nog meer, maar dan niet voor iets openstaan maar blijven hangen erin
s'avonds op de groep had hij nog steeds die houding dat zelfs de groepsleiding zei dit gedrag ken ik niet.
En ook niet echt erop in gegaan wel duidelijk gezegd dat het opgepakt zou worden, vooral met school.
daarna kwam nog een andere leiding even de kamer op zei had ook zoiets van dit gaat echt niet goed met jou
hoe verdrietig en hoe je nu bent zo ken ik je niet
maar wel echt de moeite ervoor genomen
daarna was hij wel wat opgewekter maar heeeeeeeeeeeel druk!
s' maandags op school helemaal misgegaan , dat kreeg ik gister avond te horen
ook dat hij heel druk was (wel corrigeer baar ) maar duidelijk in de knoei zat
hun zouden het vandaag op pakken met school
en morgen hebben we gesprek met ouderbegeleider
net was bel uur, maar schijn baar is er een of andere storing ,ik krijg maar niemand aan de telefoon
dammmnnnnn
Maar die wetenschap maakt het natuurlijk niet minder vervelend, zowel voor hem als voor jou.
Jammer dat het bellen net niet gelukt is.
misschien ook wel goed van een kant, nu zien ze wat er is , en kunnen ze het aanpakken ook voor de toekomst
maar 25 mei is behandelteam overleg ,had gedacht dat er een mogelojkheid in zou zitten dat hij de opname afgebouwd kon worden
maar nu denk ik echt niet
maar zal morgen ook meer horen, en vanaf vrijdag heeft hij 18 dagen vrij van school, en morgen ook overleggen wat we doen met vakantie met naar huis gaan enz
pfff confronterend gesprek vandaag, weet niet of ik dat wel zo leuk vond of er zo mee eens ben
de ouderbegeleiding probeert ook de thuis situatie helder te krijgen, en vandaag had ze het over mijn jeugd hoe die was enz
in het kort,zal wel onsamenhangend zijn, maar goed.........ik zei dat ik uit een heel liefdevol gezin ben gekomen maar dat ik het me ouders kwalijk heb genomen dat ze me niet gestimuleerd hebben om te leren ,of door te leren
en dat ik mijn kinderen ook zo de liefdevolle band wilde meegeven die ik thuis kreeg maar wel te stimuleren in meer dingen
op dat moment was ik beetje emo, (maar was niet alleen daardoor) maar ze koppelde dat meteen terug aan ,je hebt het thuis vroeger niet gehad die stimulatie en nu wil je dat misschien te wanhopig op je kinderen overbrengen
hier ben ik het dus niet mee eens, ik wil natuurlijk voor mijn kinderen het beste, maar als het er niet in zit dan niet
ik vroeg hoe ze erbij kwam om dat te zeggen, ze zei dat ze dacht dat ik teveel met kenneth bezig was en niet de zorg aan anderen kon overlaten en dat de onmacht die ik heb tegen het niet kunnen oplossen te groot is.
dat laatste zit wel wat in, ik voel een enorme onmacht en ik vind dat ik als moeder nog steeds moet vechten voor mijn kind ook al heb ik de zorg uit handen gegeven en het frustreerd dat ik zo weinig kan doen
maar op een gegeven moment zei ze, dat ik de zorg niet kon delen, maar toen ik haar zei dat ik dat wel kon,want ik vertrouw op de leiding en vind ook dat ze het goed doen, draaide ze dat wel terug.
ze vroeg of ik constant met kenneth bezig was in gedachten ,en ja dat ben ik veel, maar ik kan ook echt nog wel genieten van leuke dingen zonder met hem bezig te zijn
toch gaf ze mee om het meer los te laten en me niet zo druk te maken
maar ja als je weet dat iedere dag je kind naar school gaat met veel verdriet en dat het steeds verkeerd gaat en je weet dat het misschien echt eens uit de hand loopt ja dan kan ik dat idd niet loslaten
maar van de andere kant,van de week ging het verkeerd op school ,de leiding vertelde me dat.
Kenneth had het hun verteld
ik vroeg moet ik het opppakken met school, nee zeiden ze dat doen wij,daar zijn wij voor
en dat kan ik dan ook heel goed accepteren en geeft zelfs een zekere rust, dus heel tegen strijdig allemaal
maar goed dit stukje waar van ik denk, hm ik weet niet of ze een goed beeld van me heeft.
Mijn partner was mee naar het gesprek en zei ook wel dat ik het moeilijk los kon laten maar niet bij wijze van alleen voor kenneth leefde
ik kon nog van genoeg dingen genieten
verder heeft hij vanaf vrijdag 3 weken vrij
hij zal erg veel thuis zijn, alles bij elkaar is hij iets van 6 dagen maar op de groep
dit is in overleg gebeurd en waren het er allebei mee eens
in de laatste week is het behandelteam overleg
ik vroeg of een ontslag erin zat, nou in eerste instantie niet maar op dat ze op de groep vrij weinig kunnen op het aanbieden van die gevoels kaarten en gesprekken
(over gevoel wat nu pas gaat lopen en ook beter gaat)
en thuis ook goed gaat vond ze wel dat hier ook naar gekeken moet worden
ze zien niet echt een depressief kind maar wel een kind met dperessieve buien
en ook dat hij sinds de dood van dat meisje weer een terug val heeft waarvan ze zelf dachten dat hij er sneller overheen zou zijn of igg niet zijn hele toestand zo laten beinvloeden
ik heb ook gezegd dat kenneth nog zeker hulp nodig heeft maar misschien kan dat nu ook poliklinisch
maar goed het zal meegenomen worden en ik heb mezelf voorgehouden en kenneth ook dat het nog een keer verlengd word.
als het dan toch al langzaam afgebouwd zal worden is dat meegenomen
want dat hij nu van de 3 weken maar 6 dagen op de groep is, geeft ook aan dat ze kenneth niet zo heel veel meer kunnen bieden als thuis
dat is wat ze zelf ook zei, ook dit is een vorm van afbouwen en kijken hoe dingen gaan
voelde me vanmiddag wel aangevallen, maar ik weet dat ze het niet zo bedoelde.
dat zei ze ook wel, dat ik goede moeder was enz en dat ik daar niet aan moest twijfelen, maar toch zo'n klein stemmetje nu in mijn achterhoofd
[ Bericht 1% gewijzigd door candygirl op 23-04-2008 22:55:01 ]
quote:ja dat zegt zij ook wel zo, ze zegt ik handel nu uit hulpverlener maar ik ben zelf ook moeder en weet dat vaak dingen zo niet gaanOp donderdag 24 april 2008 00:56 schreef Xennia het volgende:
Dat je het soms niet kan loslaten en je je verantwoordelijk blijft voelen voor K. lijkt me eigenlijk ook niet zo gek. Het lijkt me een normaal proces wanneer je kind op een behandelgroep komt te wonen. Ik denk dat ik als ik moeder was net zo zou handelen als jij.
maar geloof ze kreeg een beeld van me dat ik 24 uur per dag met hem bezig ben in gedachten, en stel je voor het probleem bij kenneth is weg, dan val ik ook weg omdat ik niks meer had om voor te zorgen
naja zeg, ik moet dan nog voor hem zorgen, ik wil heel graag dan weer werken enz en ik heb nog een leven buitenom kenneth heen
ze moest eens weten hoe ik naar beetje rust / geen problemen verlang
maar kaart het de volgende keer ook nog eens aan dat ze beetje verkeerd beeld van me heeft
kom net achter iets waar ik altijd bang voor ben geweest
Kenneth heeft vorige week een jointje gerookt
hij is 12 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!vandaag vroeg hij geld voor snoep.bleek achteraf voor wiet te zijn
ben zo kwaad, dat hij me zo voorliegt
hij heeft het van een vriend van mijn oudste zoon, die is 16 ofzo
mijn oudste zoon staat nu ertussen, en dat neem ik Kenneth ook kwalijk
mijn ex man en ik hebben zoiets die jongen komt hier niet meer naar binnen, maar op zich mijn oudste kan er ook niks aan doen
boh dit liegen ,en ook de drang om dingen uit te proberen en geen inzicht hebben wat hij daarmee op hals haalt
dacht dat het zo goed ging
en ik hem vorige week maar troosten dat hij zo ziek en misselijk was, was gewoon van de joint
Sterkte
quote:ja ga het ook met de groeps leiding besprekenOp zondag 27 april 2008 00:26 schreef RockabeIIa het volgende:
ai ai ai... wat een moeilijke situatie... Wel goed dat je er nu al achter komt. Is het aan hem uit te leggen wat eventuele gevolgen kunnen zijn?
Sterkte
kenneth heeft totaal geen inzicht erin ,ook niet als ik met hem praat
Omdat hij vond dat zij het mede schuld waren dat Kenneth dat gedaan heeft en omdat Kenneth een hele tijd geleden ook zei dat het op de groep buiten ook wel eens gebeurde.
Niet dat hij daar zelf had gebruikt maar wel anderen.
Daar komt zijn vader NU mee
Hij verwachte van leidng meer toezicht en ook dat ze school zouden inschakelen enz.
En dat Kenneth stappen kreeg afgenomen, zodat hij geen moment meer alleen was.
Hij gaat nooit naar kenneth toe, hij belt nooit op, hij komt gewoon niet op afspraken zonder af te bellen die hij met ouderbegeleider had, (terwijl zij zelfs twee keer een half uur eerder begon omdat hij niet anders kon) en dan nu gister op hoge poten erheen.
Ik moet Kenneth zo terug brengen en ik schaam me dood voor zijn optreden.
Het gebeurd thuis en hij gaat daarheen, pffff!
Kenneth zelf is vrij rustig nu.Gister is hij in bed blijven liggen en hield zich slapend, bang voor een gesprek.
Toch uiteindelijk gehad ,ik heb uitgelegd dat ik boos ben en ook teleurgesteld.
Ook de consuquenties nogmaals uitgelegd, en dat het gewoon uit den boze was.
Hij zag het erna ook wel in maar ik denk dat hij zo beinvloedbaar is dat hij het noig wel zou doen over een tijdje.
Vooral omdat hij zei,ik voelde me gelukkiger.......
Het contact met de vriend van zijn broer heb ik verboden voorlopig, maar ik weet ook wel als hij het niet is komt er wel een ander op zijn pad.
Hij zal toch zellf moeten leren om er bestand tegen te zijn.
Ik kom eigenlijk toevallig dit toppic tegen en wilde je wat vragen. Ik heb niet alles gelezen en misschien is je dit al eerder gevraagd maar goed.
Je zoon is nu een flinke puber aan het worden, heeft vast wel ergens toegang tot het internet . Weet hij dat jij zijn hele priveleven online gooit?
Je staat met foto en al online en iedereen die het wil kan jou zo aan zijn identiteit koppelen.
Hoe vindt jou zoon dat?
Niet aanvallend bedoelt maar ik vind dit nogal wat
ik begrijp wat je bedoeld, toevallig dat ik er dit weekend ook over nagedacht heb of ik niet mijn foto boek zou verwijderen.ik heb ook heel lang geen fotoboek gehad daarom
hij weet dat ik post over hem, en hij vind het goed.
En we hebben afgesproken mocht hij er problemen mee hebben hij dit aan zou geven
en idd iedereen zou het zo kunnen koppelen, maar tot zover is dit nog nooit gebeurd.
maar pas geleden had ik ook gewoon wat gegoogeld op depressie en kind enz en kwam ik wel idd meteen op dit topic en dat heeft me wel aant denken gezet
quote:Je weet natuurlijk nooit of dit nooit gebeurd is , misschien leest wel de halve buurt mee zonder het je te laten merkenOp maandag 28 april 2008 10:30 schreef candygirl het volgende:
hoi
ik begrijp wat je bedoeld, toevallig dat ik er dit weekend ook over nagedacht heb of ik niet mijn foto boek zou verwijderen.ik heb ook heel lang geen fotoboek gehad daarom
hij weet dat ik post over hem, en hij vind het goed.
En we hebben afgesproken mocht hij er problemen mee hebben hij dit aan zou geven
en idd iedereen zou het zo kunnen koppelen, maar tot zover is dit nog nooit gebeurd.
maar pas geleden had ik ook gewoon wat gegoogeld op depressie en kind enz en kwam ik wel idd meteen op dit topic en dat heeft me wel aant denken gezet
Wens jullie iig veel sterkte
Om half tien belt mentor op ,die had nu gesprek met hem over het weekend ben benieuwd.
Nog steeds verbaas ik me over de goede begeleiding daar en het meedenken en de moeite doen echt fijn
op verzoek van moderater geplaatst in psychologie en psychiatrie
(zoon ) 12 jaar, depressie, opname ,prozac ! deel 3