Samenwonen in eigen appartement..

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 12:56 schreef American_Nightmare het volgende:
[..]
Dat klopt dus niet, want als zij maandelijks hypotheek moet betalen dan deelt ze wel degelijk mee in de schuld. Ook in geval van onderwaarde zal ze een bedrag moeten ophoesten als ze besluit te vertrekken.

Als ze een aandeel betaalt van het bedrag dat naar de hypo gaat zie ik niet in waarom ze meedeelt in de schuld. De hypo komt niet op haar naam te staan. En ze hoeft dus ook niets te betalen als ze wil vertrekken.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 12:26 schreef Furia het volgende:

[..]

Lezen blijft moeilijk he, als je de mogelijkheid biedt om in te kopen is het ook prima Maar nogmaals, je kunt natuurlijk ook met iemand een relatie krijgen die het niet uitmaakt om (nog) geen huis te hebben. Ik prefereer een langetermijninvestering als een huis boven een kortetermijninvestering als een paar schoenen Gelukkig denkt mijn er net zo over.

Zodra je getrouwd bent en dus de verplichting bent aangegaan om voor elkaar te zorgen enzo vind ik dat wel een acceptabel uitgangspunt. Maar om als je samen gaat wonen gelijk mee te willen doen aan een huis vind ik wel wat ver gaan.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:05 schreef Furia het volgende:

[..]

Daarnaast; zelfs een huurder bouwt (behoorlijk grote) rechten op. Niet in financieel opzicht, maar wel qua zekerheid. Maar jij vind het heel logisch dat je partner wél betaalt voor het dak boven haar hoofd, maar hier op de lange termijn (hetzij in rechten/zekerheid, hetzij in over-/onderwaarde) niets voor terugziet? Waarom zou iemand dat willen?

Je bouwt dus wel iets van rechten op, je profiteert/legt geen risico in niet mee aan de woning. Als je vind dat je langtermijn wilt beleggen kun je aandelen kopen, geld vastzetten of wat dan ook.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 12:59 schreef Brupje het volgende:

[..]

Dat gaat dus niet. Je kunt niet iemand zomaar op straat zetten die bij je inwoont.

En financieel ongelijkwaardig zijn in een relatie kan prima hoor, mits je goeie afspraken maakt.

Toch is dat hier de vraag; "hoe krijg ik iemand zo gemakkelijk mogelijk weer uit mijn huis als het over is?"

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:10 schreef Furia het volgende:

[..]

Toch is dat hier de vraag; "hoe krijg ik iemand zo gemakkelijk mogelijk weer uit mijn huis als het over is?"

Dat is de negatieve gedachte. De positieve gedachte is, hoe kun je het goed regelen zodat er geen gezeik van komt als de relatie over is.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:05 schreef Brupje het volgende:

[..]

Zodra je getrouwd bent en dus de verplichting bent aangegaan om voor elkaar te zorgen enzo vind ik dat wel een acceptabel uitgangspunt. Maar om als je samen gaat wonen gelijk mee te willen doen aan een huis vind ik wel wat ver gaan.

Waar het om gaat is dat huizen+bijbehorende kosten en rente niet alleen steeds duurder/hoger worden, maar dat het ook nog eens om iets gaat waar je 30 jaar aan vast zit. Persoonlijk heb ik er geen belangstelling voor om op mijn 65e nog mijn hypotheek aan het afbetalen te zijn, hier begin ik graag zo vroeg mogelijk mee.

Dit kan ik alleen doen als ik alleen ben, of samen als mijn partner mee wil doen. Wil hij dat, dan vind ik dat we dat op een gelijkwaardige manier moeten verdelen, wil hij dat niet, dan kun je altijd nog voor één van de mogelijkheden genoemd in dit topic gaan. Ik zie alleen niet in waarom - in veel gevallen - de vrouw haar (financiele) toekomst niet in de gaten hoeft te houden, terwijl de man dat wel doet.

Volgens mij is dit nog de meest eerlijke manier om samen te wonen, lusten én lasten delen. (lusten en lasten kunnen uiteraard ook naar verhouding verdeeld worden)

Als ik mijn huis zou verhuren, betaal ik de hypotheek met het geld dat ik binnenkrijg via de huur (logisch).

Dan verwacht ik niet dat ik van mijn huurders te horen krijg dat ze het onrechtvaardig vinden dat zij huur moeten betalen en dat zij geen recht op het huis opbouwen.

Bij een inwonende vriendin zit dat precies zo.
Er spelen bij een gelijkwaardige relatie twee zaken: Korte termijn woonlasten en lange-termijn investering.
Uitleg: Woonlasten is wat je betaalt voor de muren en het dak. Niet de boodschappen en het GWL.
Lange termijn investering is het sparen + de waardeopbouw.

Die twee punten zal ik apart bekijken.

Woonlasten:
Dit is korte termijn.
Ik vind het onrechtvaardig, en niet getuigen van gelijkwaardigheid, als één partner wel woonlasten betaalt en de ander niet. Reden: Iedereen in dit land, of je nu huurt of koopt, betaalt geld voor die muren en dat dak.
Daarom vind ik het onrechtvaardig als dat voor de vriendin niet geldt.

Sparen en Waarde opbouw
Als je een lange-termijn investering in een relatie doet, is het terecht dat je je financiële lange termijn investeringen óók samen gaat nemen. Dwz pensioen, testament, huis, hypotheek.
Dit punt komt als je besluit om samen lange tijd verder te gaan. Dus: Trouwen.
Samenwonen is: Stapje verder en we zien wel. Trouwen is: Laten we het serieus voor de rest van ons leven proberen.

Verwarring
Wat er in dit topic gebeurt, met name door American Nightmare, is dat de korte-termijn en de lange termijn samen worden genomen.
Zonder dat er lange-termijn relatiebeslissingen zijn genomen (trouwen!), wordt het lange-termijn voordeel van de ene partij gebruikt als argument om de korte-termijn verplichting van de andere partij als onrechtvaardig te bestempelen.

Dan zeg ik: Als ze er gewoon intrekt heeft ze nergens recht op en mag ze, net zoals in de kamer waar ze vandaan komt, betalen voor de muren en het dak.
Als het uitgaat heeft zij precies evenveel opbouwd als wanneer ze in haar kamer was gebleven.
Ze heeft wel het voordeel (boven huurders) dat als de relatie serieus lange-termijn wordt, ze ook rechten krijgt op het huis, de overwaarde, enzovoorts.
En zo hoort het ook.

[ Bericht 0% gewijzigd door mgerben op 02-10-2007 13:27:59 ]

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:21 schreef mgerben het volgende:

Dan zeg ik: Als ze er gewoon intrekt heeft ze nergens recht op en mag ze, net zoals in de kamer waar ze vandaan komt, betalen voor de muren en het dak.
Als het uitgaat heeft zij precies evenveel opbouwd als wanneer ze in haar kamer was gebleven.
Ze heeft wel het voordeel (boven huurders) dat als de relatie serieus lange-termijn wordt, ze ook rechten krijgt op het huis, de overwaarde, enzovoorts.
En zo hoort het ook.

O fijn, je mag als vriendin afwachten of de relatie serieus wordt en dán, bij Vriend's Gratie, wellicht meedelen in de rechten! Je vergeet even voor het gemak dat als vriendin bij jou intrekt, zij lasten heeft die haar ervan weerhouden om zelf iets te kopen. Terwijl jij dus mooi jaren hypotheek aan het aflossen bent, doet zij dat niet. Mocht het een keer fout gaan, dan mag zij nog eens een keer beginnen aan de 30-jaar-riedel, terwijl jij al een eind op weg bent. Nogmaals, het lijkt me absoluut niet terecht om vriendin gratis te laten wonen, maar het is wel erg opvallend dat "jullie" maar liever niet bedenken dat vriendin misschien ook wel dezelfde zekerheid (mét bijbehorende lasten) wil als jullie!

Daarnaast; hoe serieus moet het wel niet worden, voor iemand in mag stappen? Ik zou niet met iemand gaan samenwonen waar ik het niet serieus mee meende. Klinkt een beetje als een slappe smoes om tijd te rekken..

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:05 schreef mgerben het volgende:

[..]

Als ze een aandeel betaalt van het bedrag dat naar de hypo gaat zie ik niet in waarom ze meedeelt in de schuld. De hypo komt niet op haar naam te staan. En ze hoeft dus ook niets te betalen als ze wil vertrekken.

Sja dat ligt maar helemaal aan de afspraken die je maakt. Als zij een deel van de hypotheek betaalt, betaalt ze dus een deel rente en een deel aflossing. Maw: ze betaalt deels jouw schuld af. Dan bouwt ze automatisch rechten op naar mijn mening.

Zijn 'meningen' relevant in WGR?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:13 schreef Brupje het volgende:

[..]

Dat is de negatieve gedachte. De positieve gedachte is, hoe kun je het goed regelen zodat er geen gezeik van komt als de relatie over is.

Goed regelen voor jezelf ja. De partner die je op straat schopt moet zelf maar zien hoe hij/zij het rooit.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:29 schreef DennisMoore het volgende:
Zijn 'meningen' relevant in WGR?

Ik durf te wedden dat een rechter er ook zo over denkt

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 12:07 schreef American_Nightmare het volgende:

[..]

Lekkere gelijkwaardige relatie heb je dan, als het huis van 1 persoon is en deze persoon de andere er op elk gewenst moment uit kan trappen.

Nou meestal zijn de salarissen ook niet gelijkwaardig he. Ik kan/heb (in de randstad) een huis kopen van 3 ton terwijl mijn vriendin hier amper voor een garagebox een hypotheek kan krijgen.

Dus wat nou gelijkwaardig? En geloof maar dat dit in veel gevallen zo is. Vrouwen daten nou eenmaal graag omhoog qua leeftijd, sociale status, opleiding, etc (HBO/UNI mannetje, MBO vrouwtje). En vrouwen werken nou eenmaal overwegend in sectoren die niet zeer goed betalen (onderwijs, zorg, detailhandel, etc).

Ik vind American Nightmare een beetje naief.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:26 schreef Furia het volgende:

O fijn, je mag als vriendin afwachten of de relatie serieus wordt en dán, bij Vriend's Gratie, wellicht meedelen in de rechten!

Volgens mij is die vriendin daar zelf bij.
Als een relatie vrijblijvend blijft, doen ze dat samen.
Ik vind dat dat vrijblijvende karakter óók van toepassing is op de financiën.
Net zoals het vastiger karakter zijn weerslag vindt in de manier waarop je je financiën regelt.

quote:

Daarnaast; hoe serieus moet het wel niet worden, voor iemand in mag stappen? Ik zou niet met iemand gaan samenwonen waar ik het niet serieus mee meende. Klinkt een beetje als een slappe smoes om tijd te rekken..

Dan kun je dus ook meteen trouwen
Jazeker, samenwonen is een grote, belangrijke stap in je leven. Maar door op dat moment niet te trouwen maak je óók een statement over je relatie. En dat statement is: Even tot hier en later zien we wel.
Samenwonen en niet trouwen betekent dat je bewust dat vrijblijvende karakter in je relatie houdt.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:30 schreef American_Nightmare het volgende:

[..]

Goed regelen voor jezelf ja. De partner die je op straat schopt moet zelf maar zien hoe hij/zij het rooit.

Onzin, die kan zelf toch een bedrag opzij zetten wat zij/hij overhoud door niet aan de lasten van de hypotheek mee te betalen. En zoals ik al zei, zomaar op straat schoppen kan ook niet.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:31 schreef American_Nightmare het volgende:

Ik durf te wedden dat een rechter er ook zo over denkt

Nouja, vandaar dus mijn eerdere post.

Hoe kun je 'zien' dat iemand meebetaalt aan rente + aflossing? Hij/zij zal niet een deel van het bedrag overmaken op de rekening van de hypotheekverstrekker, lijkt me.

Overigens weet ik niet of je door het (mee-)aflossen van een schuld tegelijk ook mede-eigenaar wordt... Wordt er dan niet gewoon gekeken naar op wiens naam 't huis staat?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:18 schreef Furia het volgende:

[..]

Waar het om gaat is dat huizen+bijbehorende kosten en rente niet alleen steeds duurder/hoger worden, maar dat het ook nog eens om iets gaat waar je 30 jaar aan vast zit.

Ja maar (meestal de) vrouwen die na het einde van de relatie aanspraak maken op de (papieren) overwaarde (van het huis van de ex) gebruiken een gelegenheidsargument. Als de relatie namelijk uit gaat en de prijzen zijn gezakt dan vinden zij het niet normaal op mee te delen in de (papieren) verliezen.

Kortom: als het hun komt dan wel mee profiteren maar als het niet uitkomt dan even niet.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:18 schreef Furia het volgende:

[..]

Waar het om gaat is dat huizen+bijbehorende kosten en rente niet alleen steeds duurder/hoger worden, maar dat het ook nog eens om iets gaat waar je 30 jaar aan vast zit. Persoonlijk heb ik er geen belangstelling voor om op mijn 65e nog mijn hypotheek aan het afbetalen te zijn, hier begin ik graag zo vroeg mogelijk mee.

Dit kan ik alleen doen als ik alleen ben, of samen als mijn partner mee wil doen. Wil hij dat, dan vind ik dat we dat op een gelijkwaardige manier moeten verdelen, wil hij dat niet, dan kun je altijd nog voor één van de mogelijkheden genoemd in dit topic gaan. Ik zie alleen niet in waarom - in veel gevallen - de vrouw haar (financiele) toekomst niet in de gaten hoeft te houden, terwijl de man dat wel doet.

Volgens mij is dit nog de meest eerlijke manier om samen te wonen, lusten én lasten delen. (lusten en lasten kunnen uiteraard ook naar verhouding verdeeld worden)

Primair heb ik mijn woning om te wonen niet voor het geld, laten we dat even voorop stellen. Er zijn prima alternatieven te verzinnen om in te investeren/sparen. En dat moet je als partner dan ook gewoon doen van het geld dat je overhoud.

Waarom zou je bij samenwonen al zo een groot risico willen lopen twerijl je alleen maar samenwoont?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:21 schreef mgerben het volgende:[..]
Die twee punten zal ik apart bekijken.

Woonlasten:
Dit is korte termijn.
Ik vind het onrechtvaardig, en niet getuigen van gelijkwaardigheid, als één partner wel woonlasten betaalt en de ander niet. Reden: Iedereen in dit land, of je nu huurt of koopt, betaalt geld voor die muren en dat dak.
Daarom vind ik het onrechtvaardig als dat voor de vriendin niet geldt.

Eensch.

quote:

Sparen en Waarde opbouw
Als je een lange-termijn investering in een relatie doet, is het terecht dat je je financiële lange termijn investeringen óók samen gaat nemen. Dwz pensioen, testament, huis, hypotheek.
Dit punt komt als je besluit om samen lange tijd verder te gaan. Dus: Trouwen.
Samenwonen is: Stapje verder en we zien wel. Trouwen is: Laten we het serieus voor de rest van ons leven proberen.

Ah dus je gaat als inwonende vriendin pas overwaarde opbouwen als je trouwt en als je nou niet wilt trouwen? Dan heb je pech?

quote:

Verwarring
Wat er in dit topic gebeurt, met name door American Nightmare, is dat de korte-termijn en de lange termijn samen worden genomen.
Zonder dat er lange-termijn relatiebeslissingen zijn genomen (trouwen!), wordt het lange-termijn voordeel van de ene partij gebruikt als argument om de korte-termijn verplichting van de andere partij als onrechtvaardig te bestempelen.

Dan zeg ik: Als ze er gewoon intrekt heeft ze nergens recht op en mag ze, net zoals in de kamer waar ze vandaan komt, betalen voor de muren en het dak.
Als het uitgaat heeft zij precies evenveel opbouwd als wanneer ze in haar kamer was gebleven.
Ze heeft wel het voordeel (boven huurders) dat als de relatie serieus lange-termijn wordt, ze ook rechten krijgt op het huis, de overwaarde, enzovoorts.
En zo hoort het ook.

Nee zo hoort het niet. Zij betaalt een deel van de hypotheek (dus rente, dus aflossing) en draagt daarmee direct een deel van de schuld. Ze heeft dan ook recht op opbouwende overwaarde. En of dat nu op lange of korte termijn is, dat maakt geen reet uit.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:36 schreef Brupje het volgende:

[..]

Primair heb ik mijn woning om te wonen niet voor het geld, laten we dat even voorop stellen. Er zijn prima alternatieven te verzinnen om in te investeren/sparen. En dat moet je als partner dan ook gewoon doen van het geld dat je overhoud.

Waarom zou je bij samenwonen al zo een groot risico willen lopen twerijl je alleen maar samenwoont?

Hoe groot is het risico als de man bereid is het alleen te dragen?

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:40 schreef gronk het volgende:
[quote]Op dinsdag 2 oktober 2007 13:32 schreef mgerben het volgende:

Jazeker, samenwonen is een grote, belangrijke stap in je leven. Maar door op dat moment niet te trouwen maak je óók een statement over je relatie. En dat statement is: Even tot hier en later zien we wel.

/quote]

Precies. Ik kan me best voorstellen dat er omstandigheden zijn waarbij iemand na een half jaar al bij me intrekt. Best mogelijk dat die persoon het na anderhalf jaar voor gezien houdt. Moet ik daar dan meteen alles voor overhoop gaan halen?

Ja. Wil je soms zelf bepalen wanneer jouw vriendin overwaarde op gaat bouwen? En wanneer is dat dan precies? Na een jaar? Na 3 jaar of misschien pas na 10 jaar?
Sorry maar ik denk dat ik m'n eisen eens bij zou stellen als ik jou was, want ik denk niet dat er veel vrouwen zullen zijn die hierin gaan trappen, aangezien je nog een vriendin moet vinden zo te lezen.

Ja en hoeveel VINEX Woningen zijn amper opgeleverd of ze staan alweer te koop? Dat zijn ook allemaal stellen (a la American Nightmare): onze relatie gaat nooit uit, bla bla bla, tot het wel gebeurd.

Ik vind zowiezo dat je niet met 2 salarissen een woning moet kopen (dan maar eisen verlagen) want je wilt ook nog wat leuks doen.

Wed maar dat er veel ex-stellen zijn die NU op de blaren zitten. De stijging van de huizenprijzen is terugezakt, dus stellen die 1-3 jaar geleden iets gekocht hebben, kunnen amper de kosten goedmaken!

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2007 13:36 schreef josvr het volgende:

[..]

Ja maar (meestal de) vrouwen die na het einde van de relatie aanspraak maken op de (papieren) overwaarde (van het huis van de ex) gebruiken een gelegenheidsargument. Als de relatie namelijk uit gaat en de prijzen zijn gezakt dan vinden zij het niet normaal op mee te delen in de (papieren) verliezen.

Kortom: als het hun komt dan wel mee profiteren maar als het niet uitkomt dan even niet.

Als je leest praat ik niet over dat soort vrouwen. Ik praat over vrouwen die óók meedelen in de lasten. En voor wat betreft de mogelijkheden qua salaris (zie josvr); op het moment dat je de lasten aanpast op het salaris, dien je de lusten ook aan te passen. Als één van de twee maar 20% van de lasten kan dragen, dan zal diegene ook in 20% van de lusten meedelen bij een eventuele opsplitsing.

In geval van trouwen kun je altijd alles nog op de grote hoop gooien.