Depressie - hoe ga je ermee om #2

quote:

Op woensdag 26 september 2007 21:43 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Thank you !

yw

Suc6 ermee alle kleine meisjes

Af en toe iets kopen kan ook helpen

Heb net een notebook gekocht en daar gaat de depressie toch wel ff van liggen

quote:

Op donderdag 27 september 2007 15:59 schreef Dromenvanger het volgende:
Af en toe iets kopen kan ook helpen

Heb net een notebook gekocht en daar gaat de depressie toch wel ff van liggen

Bij mij werkt dat juist totaal niet.
Dan kom ik thuis van een middagje 'impuls-shoppen', zit ik op de bank, kijk ik om me heen... overal nieuwe dingen, nieuwe schoenen, nieuwe kleren... en ikzelf ben nog altijd net zo leeg als m'n bankrekening.

quote:

Op donderdag 27 september 2007 16:13 schreef Burdie het volgende:

[..]

Bij mij werkt dat juist totaal niet.
Dan kom ik thuis van een middagje 'impuls-shoppen', zit ik op de bank, kijk ik om me heen... overal nieuwe dingen, nieuwe schoenen, nieuwe kleren... en ikzelf ben nog altijd net zo leeg als m'n bankrekening.

Dit was dan geen impuls-aankoop omdat ik het al langer wilde aanschaffen. Alsnog doet het goed om iets te kopen als het banksaldo het toelaat. Vervanging van geestelijke schade door materiele toevoeging, en dan is het zeker ook een nuttig product te noemen.

Wat betreft impuls-aankopen waar je later spijt van krijgt heb je denk ik wel gelijk

Verder over depressie, ik ga vaker met de ogen dicht zitten overdag, even een paar minuten de ogen dicht en dan even rustig zitten. Even geen impulsen van licht en de omgeving even niet zien. Kan daar helemaal rustig van worden. Even in mezelf gekeerd zitten met wierrook aan.

quote:

Op donderdag 27 september 2007 15:59 schreef Dromenvanger het volgende:
Af en toe iets kopen kan ook helpen

Heb net een notebook gekocht en daar gaat de depressie toch wel ff van liggen

Helaas is continue depressief voelen nou net iets wat verdomd weinig bij depressies voorkomt. Zelfs in mijn donkerste dagen, kon ik nog huilen van de lach.

Ben trouwens helemaal niet blij dat ik depressief was/ben/blijf. Het verrijkt je leven, zeker, maar het kost ook wat, soms zelfs bijna datzelfde leven. Hoewel de medicatie wel goed helpt overigens, Triptyzol, 150 mg dagelijks.

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 20:05 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Das fijn
En succes !

Was je daarvoor eigenlijk aan de pil ?

Daar was ik mee gestopt toen ik ook voor de eerste keer probeerde te stoppen met mn AD. Dat stoppen met de AD was niet zo'n succes dus die is weer opgehoogd, maar de pil ben ik toen niet weer gaan slikken met in het achterhoofd dat we waarschijnlijk toch wilden proberen zwanger te gaan worden.
Voordat we echt zover waren dat we zoiets hadden van: ja we gaan ervoor (het duurde even voor ik weer beter in mn vel zat) waren we toch zo alweer wat maanden verder en toen ging het heel snel.

Vandaag even een dipdag, maar dat zal ook wel een combi zijn van gebrek aan slaap en hormonen...


Lekker, jezelf verwennen met kadootjes . Dus je zit nu te genieten van die heerlijke geur?

quote:

Op vrijdag 28 september 2007 21:28 schreef sweetgirly het volgende:

Gebrek aan slaap, belangrijk idd. Gebrek aan hormonen , ik dacht altijd dat zwangere vrouwen juist een teveel aan hormonen hadden of zeg/vraag ik nu iets stoms

Nee je zegt niks stoms. Ik typte het stom... Het moest een gebrek aan slaap en een lijf vol hormonen zijn .
Of het teveel is weet ik niet, ze zijn ongetwijfeld ergens nuttig voor, maar ze zijn soms ook wel irritant .

quote:

Hehe ja. En nog niet, zodrekkies, even wat opruimen, wierook aan (lotus goud dus en lavendel goud heb ik ook nog, schijnt ook nog, al was het vrij impulsief, goed te zijn tegen.. of staat 'neemt zorgen weg'). Heb ook nog zwitsal bodylotion gekocht, en twee leuke, schattige plantjes . Ik maak er een feestje van zo

Geniet van je feestje, zwitsal bodylotion is heerlijk!

Ik heb Alprazolam tegen die agitatie en Sertraline tegen de depressie, die sertraline versterkte de agitatie alleen maar... en dan nu alprazolam erbij. Helpt wel.

Nijna, ik lees met je mee. Ik hoop voor je dat die laatste dagen echt gewoon door zwanger zijn en wachten komen. Succes met alles! En ik duim voor je dat het goed blijft gaan.

quote:

Op woensdag 26 september 2007 15:08 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Niet doen !
Diep ademhalen, ga even wat anders doen, neem een valeriaan desnoods om wat tot rust te komen. In noodgeval, bel even iemand op, ofzo. En anders spam je dit topic maar vol

Toen ik voor de eerste keer met mijn depressie, errr, in aanraking kwam denk ik niet dat die maatregelen afdoende zouden zijn geweest.

Ik zat eigenlijk praktisch 24 uur per dag in doodsangst met een hartslag van rond de 200. En dat was dan als ik stil op de bank lag.

Dat waren nog eens tijden .

Ik las gisteren ergens een tip over het schrijven van een crisisplan. Dat je in elk geval van te voren nagedacht hebt wat je kunt doen als het mis gaat. Da's een tip die ik zelf in elk geval ga hanteren. En ik ga een 'positief'-boekje maken; een schriftje waarin ik schrijf hoe ik me voel als ik me heel erg fijn voel. En ik kan er plaatjes en dingen in plakken die me blij maken. Dat was een tip van de psycholoog, worth trying.

En hoe ik er tegenwoordig mee om ga: zodra ik merk dat "het" er weer in sluipt naar de dokter rennen en weer aan de medicatie. Jammer maar helaas, ik lijk niet zonder te kunnen. De komende maanden (misschien zelfs jaren) gaan we eens kijken wat de laagst mogelijke dosis is zonder dat ik een terugval krijg.

Oh, heb je daar afspraken over gemaakt met de huisarts? Mijn psychiater stelde dit ook voor als optie voor de toekomst, maar nu ik ook anti-psychotica erbij slik, weet ik niet wat dat precies voor het totaalplaatje betekent.
En als ik nog één keer een terugval krijg hierna, mag ik niet eens meer stoppen met medicijnen, omdat het risico op terugvallen te groot is.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 19:58 schreef Burdie het volgende:
Oh, heb je daar afspraken over gemaakt met de huisarts? Mijn psychiater stelde dit ook voor als optie voor de toekomst, maar nu ik ook anti-psychotica erbij slik, weet ik niet wat dat precies voor het totaalplaatje betekent.
En als ik nog één keer een terugval krijg hierna, mag ik niet eens meer stoppen met medicijnen, omdat het risico op terugvallen te groot is.

Dat heb ik idd zo afgesproken met de huisarts. Hij zei ook dat er in zijn praktijk meer mensen waren die het zo deden.

Aan de ene kant baal ik ervan dat ik blijkbaar veroordeeld ben tot een leven lang medicatie, alleen is het alternatief eveneens weinig aanlokkelijk. Zoals ik me bij m'n eerste depressie voelde, nou ja, dat wil ik écht niet nog een keer meemaken. Dat was zonder overdrijven echt de hel op aarde.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 19:37 schreef Luchtbel het volgende:
Nijna, ik lees met je mee. Ik hoop voor je dat die laatste dagen echt gewoon door zwanger zijn en wachten komen. Succes met alles! En ik duim voor je dat het goed blijft gaan.

Dank je, ik denk (en hoop ook) dat het idd gewoon hormonen en het wachten zijn. We zullen zien.
Hoe is het met jou?

ik heb een depressieve vriendin, hoe kan ik haar het beste helpen ??

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:14 schreef nicoo het volgende:
ik heb een depressieve vriendin, hoe kan ik haar het beste helpen ??

Misschien een idee om er wat over te lezen op internet. Er zijn ook sites met tips voor partners van mensen die depressief zijn, waar een hoop tips op staan.
In elk geval is het belangrijk om zelf duidelijk je grenzen aan te geven van wat je wel en niet voor haar kan doen. Zodat de relatie in balans blijft, en jij niet een soort 'hulpverlener' voor haar gaat worden.
Bedenk ook dat het háár probleem is, en jij het niet voor haar kunt oplossen. Je kunt d'r natuurlijk wel steunen, zolang ze maar niet afhankelijk van je gaat worden .
Succes!

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:14 schreef nicoo het volgende:
ik heb een depressieve vriendin, hoe kan ik haar het beste helpen ??

Begrip tonen, geduld hebben en liefde geven.

Ik weet niet hoe erg ze het heeft maar een depressieve partner hebben kan heel zwaar zijn, sterkte ermee .

quote:

Op zondag 30 september 2007 13:53 schreef Burdie het volgende:

[..]

Misschien een idee om er wat over te lezen op internet. Er zijn ook sites met tips voor partners van mensen die depressief zijn, waar een hoop tips op staan.
In elk geval is het belangrijk om zelf duidelijk je grenzen aan te geven van wat je wel en niet voor haar kan doen. Zodat de relatie in balans blijft, en jij niet een soort 'hulpverlener' voor haar gaat worden.
Bedenk ook dat het háár probleem is, en jij het niet voor haar kunt oplossen. Je kunt d'r natuurlijk wel steunen, zolang ze maar niet afhankelijk van je gaat worden .
Succes!

ze is niet m'n vriendin maar gewoon een goede vriendin
maar alsnog bedankt voor de tips !!

quote:

Op donderdag 27 september 2007 23:58 schreef Inekris het volgende:

[..]

Helaas is continue depressief voelen nou net iets wat verdomd weinig bij depressies voorkomt. Zelfs in mijn donkerste dagen, kon ik nog huilen van de lach.

Ben trouwens helemaal niet blij dat ik depressief was/ben/blijf. Het verrijkt je leven, zeker, maar het kost ook wat, soms zelfs bijna datzelfde leven. Hoewel de medicatie wel goed helpt overigens, Triptyzol, 150 mg dagelijks.

Heb nooit gezegd dat ik continue depressief ben, het is niet zoals ik verwacht dat het is maar het is bij lange na niet zoals een paar jaar geleden toen ik geestelijk dood was te noemen. Ik lig niet meer de hele dag half in coma op de bank, ik lig alleen 's avonds op de bank bij het kijken van films en ik lig ook niet meer zolang in bed.

Nu is het vaker genoeg zo dat ik levensvreugde ervaar maar dan onder een normaal niveau. Misschien verwacht ik wel een te uitmuntende stemming. Ik heb tijden gehad dat ik euforisch goed voelde en dan is naar beneden vallen nog zwaarder, nu meer richting normaal, alsnog het idee dat het depressief van aard is.

Wie weet de verwachtingen bijschaven en niet teveel streven naar euforie Hoewel ik de laatste tijd van mening ben dat je maar beter gemiddeld kunt zijn qua gevoel dan meters boven het normale te zitten.

Gemiddeld qua gevoel, wat dat ook moge betekenen.

Bezig zijn werkt dan hier goed nogmaals maar dat is standaard-praat, een hele dag intensief bezig zijn laat de zorgen vergeten. En dan word ik de dag erna ook beter wakker. Wie weet is bezig blijven het enige dat werkt tegen depressie, geen zin hebben en maar zin maken?