ADHD/ADD Deel 9

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 22:07 schreef melonovy het volgende:
Ha Compier, leuk om weer eens van je te lezen, fijn dat het goed met je gaat, houden zo!

Ik herken wel wat in je schietverhaal, maar ik heb met schieten een vrije korte spanningsboog moet ik zeggen, maar in de tijd dat ik examen deed zat ik op handboog schieten, 9is toch ook schieten )een uurtje in de week wat pijlen richting blazoen schieten was wel prettig voor de bovenkamer. Je bent dan even helemaal bezig met fixeren op een punt, uiterste concentratie, en schieten. Het gaf wel even rust om even geconcentreerd ergens anders mee bezig te zijn. Na die cursus nooit meer wat mee gedaan trouwens, maar dat zal hier wel gebekend in de oren klinken...

Tja, met enorme projecten beginnen, en dan halverwege niet afmaken.
Maar het schieten is heel goed voor me, kan in mn achtertuin.
En, ik moet mijn kamer opgeruimd houden (van mn stiefmoeder en mn vader).
Nu ben ik ineens wel opgeruimd, LOL.

TVP. _{ADHD diagnose sinds kort}

Plaatje is zeer herkenbaar Het is idd wel waar dat je meer gedaan krijgt als je in een routine zit. Ben sinds 3 weken weer 'naar school' aan het gaan. Avondschool wel te verstaan. Twee cursussen heb ik me voor ingeschreven. Ben totnutoe nog elke keer geweest, ben wel pas 1 keer op tijd aanwezig geweest, maar goed ik moet weer even wennen zullen we maar zeggen
Vooralsnog heb ik er erg veel zin in en kijk ik echt uit naar de volgende lesavond. Zelfs huiswerk is leuk
Op dit moment heb ik er het volste vertrouwen in dat ik het ga afmaken. Maar af en toe bekruipt me zo'n gevoel dat ik ook dit wéér niet ga afmaken, dat ik het gewoon niet kan volhouden of dat er wel weer iets tussenin gaat komen. Alsof ik me nu al ben aan het beschermen tegen het rot gevoel wat ik zal hebben als ik er voortijdig mee stop.

Ik probeer me daar overheen te zetten en zoveel mogelijk thuis te leren en voor te bereiden. Maar tevens ook in mijn routine te blijven wat ik al had. En dat nog verder uit te breiden met klusjes die in huis gedaan meoten worden.
Moeilijk, maar goed het lukt wel. Al is het wel maar heel langzaam.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 22:45 schreef pussydeluxe het volgende:
TVP. _{ADHD diagnose sinds kort}

ik al...6 jaar

Ik heb nog steeds geen diagnose, wel met de huisarts besproken, en besloten daar ook geen werk van te maken. Voel bijzonder weinig voor het aflopen van een traject, om zekerheid over iets te krijgen waarvan ik allang weet dat het zo is.

Met concentratieproblemen studeren zuigt, maar ik heb gemerkt dat een stok achter de deur in de vorm van buitenshuis studeren/bibliotheken opzoeken/stricte deadlines stellen al heel erg helpt. Nog steeds is íedere vorm van afleiding (al dan niet bewust opgezocht. ) killing, laat staan plotselinge veranderingen, maar ik begin het idee te krijgen dat het wel goed komt. Nog even veel werk doen, en dan heb ik het na maandag wat rustiger. .

Roeji's gevoel herken ik overigens wel, in de vorm van een heel naar, knagend onderbuikgevoel.

Maar inderdaad, gewoon je er overheen zetten, voor zover kan. Geeft ook nog eens voldoening. .

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 16:24 schreef Nosh het volgende:
Roeji's gevoel herken ik overigens wel, in de vorm van een heel naar, knagend onderbuikgevoel.

Maar inderdaad, gewoon je er overheen zetten, voor zover kan. Geeft ook nog eens voldoening. .

Ja dat onderbuikgevoel, omdat je weet dat je al zo vaak de mist in bent gegaan of iets niet hebt afgemaakt (om welke reden dan ook). Dat je eigenlijk zodra je aan iets nieuws begint en echt enthousiast bent erover, toch weer aan alle mislukkingen moet denken en je (ik tenminste) een soort van faalangst krijgt. Ik ben dan ook alles om die cursus heen aan het plannen. Want 1 keer niet gaan zou wel eens kunnen betekenen: niet meer gaan of niet afmaken of het niet meer kunnen volgen etc etc..
Ik voel me nu al beroerd omdat ik mn huiswerk nog niet heb kunnen maken en zit helemaal in de stress daardoor. Waardoor ik weer totaal niet functioneer en als een kip zonder kop bezig ben. Alles loopt dan in het honderd. Wilde vanmorgen al lekker vroeg boodschappen gaan doen en naar de stad gaan, maar omdat ik me min of meer had verslapen (een half uur later dan gepland opgestaan ) begon alle stress weer dubbel en dwars op te komen. Met als gevolg dat ik dus de stad niet ben in geweest en nu net terug ben van de boodschappen in de supermarkt.

Maar goed, ik ga nu maar eens een poging tot koken wagen, ik hoop dus maar dat ik alles heb wat ik moet hebben (was uiteraard mn briefje weer kwijt toen ik in de supermarkt stond).
En als mijn kookkunsten ook nog te eten waren dan begin ik dan maar met mijn huiswerk.

vandaag gevochten met 3 ikea kasten.
Bij alle drie een plank verkeerd om gemaakt. Gewoon niet goed/te snel gekeken.
Dan word ik pissig op mezelf en dan kan ik wel weer stoppen.
Duurde dus erg lang voordat ze in elkaar zaten.

Ik was jullie helemaal kwijt!!!!

quote:

Op zondag 23 september 2007 20:36 schreef LamstraalASD het volgende:
vandaag gevochten met 3 ikea kasten.
Bij alle drie een plank verkeerd om gemaakt. Gewoon niet goed/te snel gekeken.
Dan word ik pissig op mezelf en dan kan ik wel weer stoppen.
Duurde dus erg lang voordat ze in elkaar zaten.

Je hebt ze dus uiteindelijk wel op de juiste Ikea manier in elkaar gezet? En niet stiekem een hamer enzo erop losgelaten?

Meestal eindigt het zo dus bij mij als het echt grandioos misloopt tijdens het klussen. Ofwel er steekt ergens waar het niet hoort een hamer/beitel/schroevendraaier in. Omdat ik dan zo gruwelijk kwaad ben geworden dan moet ik gewoon iets een opdonder geven of door de kamer smijten ofzo.
Overigens is dat een familie trekje Mijn pa heeft dat ook altijd gehad, nu wat minder nu hij wat ouder is. Maar ik kan me nog goed herinneren dat toen ik klein was, we regelmatig ontdekten dat we frietmachien-bomen of strijkijzer-struiken hadden. Dan was ie bijv het strijkijzer aan het repareren of frietjes aan het snijden met dat machientje en dan zat ie ofwel met zn pootjes tussen het machientje ofwel iets anders ging mis en dan hoppa.... vloog het desbetreffende apparaat zo de tuin in. Godzijdank gebeurde dat dus meestal in de zomer (stom toeval denk ik), dan stond de keukendeur tenminste open Hij smeet dus ook echt zonder te kijken of die deur open stond, kwam meestal omdat hij zich dan grandioos pijn had gedaan ofzo, dan was nadenken er niet echt meer bij.

Het lucht wel op om met iets te smijten of om ergens met brute kracht een hamer/beitel/schroevendraaier in te rammen. Binnenkort maar weer eens gaan klussen

wat ben ik toch blij met mijn geniaal technisch inzicht!!!!
Ik doe het gewoon zonder te lezen goed

quote:

Op zondag 23 september 2007 23:18 schreef melanie_the_miss het volgende:
wat ben ik toch blij met mijn geniaal technisch inzicht!!!!
Ik doe het gewoon zonder te lezen goed

Wie had het over lezen ? Ik heb voor zover ik me kan herinneren nog nooit eerst een handleiding/gebruiksaanwijzing gelezen of bekeken vóór ik begon met klussen of apparatuur aan te sluiten. Het moment waarop ik geirriteerd (lees: pislink) raak hangt meestal samen met het feit dat ik dan net bij ikea ben geweest en totaal opgefokt daar vandaan kom (drukte, kabaal, jengelende kinderen, warm, lange rij bij de kassa, etc). Als ik dan vervolgens iets in mekaar ga zetten dan moet dat ook binnen 2 minuten in mekaar zitten. Maar meestal ben je die tijd al kwijt aan het uitpakken en de schroefjes vinden. En als dan vervolgens iets niet meteen zo zit zoals het moet dan is mijn irritatie al snel verdwenen en komt daar totale ergernis/woede of weet ik veel wat voor in de plaats. De laatste keer kwam dat omdat de schroefgaatjes gewoon totaal niet op mekaar uitkwamen en je dus met geen mogelijkheid die schroef erin kreeg. Na veel gevloek en gedonder (en een flinke sleuf/kras in mn tuintafel, ik moest die schroevendraaier ergens inrammen om het kledingrek achteraf nog te kúnnen gebruiken ) is die schroef er dus toch ingegaan. Ik win altijd

Pas geleden mn gebruiksaanwijzingen klapper + doos + rondzwervend spul eens opgeruimd. Zaten nog boekjes bij van zeker 15 jaar oud Het spul is al gerecycled ofzo. Maar denk je dat ik dat boekje kon vinden waar ik al enige tijd naar op zoek ben . Nu dus maar alles in een grote doos gemikt en die wat ik niet meer hoef weggedaan. Nu die doos nog eens opruimen, dan ben ik weer 2 maanden verder denk ik.

tvp

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 22:45 schreef pussydeluxe het volgende:
TVP. _{ADHD diagnose sinds kort}

Ik al 12 jaar

ik heb een ADHD diagnose, al zo'n.... 13 jaar?
maar ik stuiter niet zo erg

Ik begin volgende week met het afbouwen van de effexor... Feest!!!!!

quote:

Op zaterdag 22 september 2007 16:22 schreef Nosh het volgende:
Ik heb nog steeds geen diagnose, wel met de huisarts besproken, en besloten daar ook geen werk van te maken. Voel bijzonder weinig voor het aflopen van een traject, om zekerheid over iets te krijgen waarvan ik allang weet dat het zo is.

Met concentratieproblemen studeren zuigt, maar ik heb gemerkt dat een stok achter de deur in de vorm van buitenshuis studeren/bibliotheken opzoeken/stricte deadlines stellen al heel erg helpt. Nog steeds is íedere vorm van afleiding (al dan niet bewust opgezocht. ) killing, laat staan plotselinge veranderingen, maar ik begin het idee te krijgen dat het wel goed komt. Nog even veel werk doen, en dan heb ik het na maandag wat rustiger. .

Weet je dat wel zeker?

Ik heb ooit een topic geopend, waarin ik mijn (studie/school) problemen vertelde. Jij herkende de problemen en verwees me later nog eens door naar deze reeks. Zelf vermoedde ik ook ADD en heb laatst toch eindelijk de stap gezet om naar de studentenpsych te gaan. Al hoewel ik voornamelijk werd gedreven door de angst dat ik moest stoppen met mijn studie, anders was ik wss gewoon door gegaan op de oude voet. Maar waarom zou je niet gewoon proberen deze concentratie problemen aan te pakken? Weet je zeker dat je eigenlijk stiekem gewoon geen zin in hebt om er iets aan te gaan doen? Bang voor verandering, bang om iets van je zelf kwijt te raken? Trots? Misschien niet, maar bij mij waren dat altijd drempels om er echt iets aan te gaan doen.

Dinsdag mijn eerste echte afspraak, verwacht er niet al teveel van, maar ben wel benieuwd.

Vandaag weer eens een ouderwetse kankerdag!
begon vanochtend al, ik moest rijexamen doen.
Ben ik halverwege daarheen, begint het keihard te regenen, dus ik al gefrustreerd.
Daarna rijexamen, vraagt ze me naar alle knopjes blablabla, ik wist alles, op 1 na, de "window defroster" (ik wees de achterruit ontdooier aan, maar dat was hem niet.. het was de luchtopvoorruitblaasknop.)
daarna, rijden, m oest ik langs de stoep stilstaan, en weer wegrijden.
Blijkt dat je dat je richting aanwijzer moet gebruiken, daarna paralel parkeren, ging goed. Bij het wegrijden weer neit de richting aanwijzer gebruikt, omdat ik niet wist dat het moest.

En aan het eind zei ze nog fijn: je kijkt niet goed in je spiegels.
Ik: echt wel, ik kijk er constant in, alleen ik beweeg niet heel mn hoofd als ik dat doe.

en dan naait ze me qua punten (ik had niets gedaan waarvoor ik zou zakken).

en daarna natuurlijk beetje kutbui vandaag, gaat mn vader nog vrolijk zitten zeggen wat ik wel en niet had moeten doen, toen heb ik hem gezegd dat hij maar moest stoppen met praten omdat ik anders mijn oordoppen zou pakken.

en daarna vond hij het raar dat ik een kutbui had enzo..

LAAT ME GEWOON MET RUST!!!
Tering is dat zo moeilijk?

^{Snelle TVP}

Was jullie kwijt..

quote:

Op donderdag 27 september 2007 10:06 schreef melonovy het volgende:
Balen compier, verschrikkelijk zijn die dagen. Was het je eerste keer afrijden?

Ik heb een heleboel te doen, maar ben al een uur op zoek naar de biebpasjes van de kinderen, ik heb ze gvd in een impuls ergens opgeborgen, maar heb geen idee meer waar, crisis!

het gaat weer super
Die avond 40 mg dipiperon + 12 mg melatonine genomen, heerlijk geslapen
en de volgende dag migraine op mn werk, ibuprofen genomen.
Smiddags mn rijbewijs gehaald

dus het gaat weer goed!

Ik heb gemerkt dat lekker rijden over " countryroads" heel rustgevend is voor mij

compier gefeliciteerd met je rijbewijs!

Mel heb je die biebpasjes nou al gevonden?

Whahahaha.. Hoe herkenbaar!

_{(hoe vaak ik Michiel wel niet bel dat ik weer wat kwijt ben.. )}

Nou kijk.. Nou is Michiel hier altijd van de opruimerige, grote kans dus dat hij iets ergens anders heeft gelegd of dat hij het gewoon heeft zien liggen. Nou bel ik ook niet zo gauw als het om mijn eigen kwijtgeraakte spullen gaat, daar komt hij namelijk niet of nauwelijks aan, dat is idd mijn eigen verantwoordelijkheid. Het is meer dingen van de kids zoals: Je staat op het punt om kind naar school te brengen, het begint net keihard te regenen, Geen schoenen aan dus, laarzen zoeken, kind heeft één laars aan maar de ander is écht spoorloos.. Dat zijn dus dingen wat Michiel nogal snel opruimt of waar de kinderen juist lekker mee omslepen.

Michiel heeft ook een drukke baan hoor. Als het écht te druk is (vergadering, externe collega, grote crash of iets in die richting) dan neemt ie gewoon niet op en dan weet ik genoeg. Meestal belt ie dan meteen terug als hij heel even de tijd heeft.

[ Bericht 41% gewijzigd door Noli. op 02-10-2007 08:56:41 ]

Persoonlijk denk ik dat het wel beter is als je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen spullen. En dat je partner het niet elke keer voor je terugzoekt. Dit is geen commentaar hoor, maar mijn mening en ook wel persoonlijke ervaring.
Want als je maar vaak genoeg iets (al dan niet belangrijks) kwijt bent (geweest), dan ga je vanzelf vaste plekken voor alles verzinnen. Dan hoef je nl niet meer op het allerlaatste moment je sleutels, paspoort, papieren of wat dan ook te zoeken. Ik heb dat ook de 'hard way' moeten leren. En ik leer nog steeds. Ik heb soms (lees; regelmatig) van die momenten dat ik ineens zo gruwelijk de pest aan alle rommel en chaos heb, dat ik zo drastisch en intens (ik ben er geestelijk daarna ook doodmoe van) ga opruimen en ordenen. Maar omdat dat in een opwelling gebeurt, vergeet ik vaak de 'nieuwe vaste plek' van mn spullen. En wat in zo'n opwelling dan de meest logische plek lijkt te zijn, is in mn dagelijks leven weer volstrekt onlogisch.
Bijv. een apparaat (pc gerelateerd en klein formaat) met een adapter en stroomkabel. Ik bewaar dat dus niet bij elkaar ivm de plek wat het dan in neemt. Ik bewaar de adapter en de kabel bij elkaar (heb ik dozen voor) en het apparaat staat of ligt ergens anders. Maar in zo'n opwelling besloten dan dus de kabel en de adapter ook apart moeten worden opgeruimd. Je raadt dus wel dat ik een paar weken laten zo wat het huis heb afgebroken om die rottige kabel te vinden. Probleem was dat ik die kabel in een doos met gewone stroomkabels had gemikt en omdat er zo ingeprent zat dat in die doos alléén maar gewone stroomkabels behoren te zitten, heb ik er dus pas op het laatst ingekeken uit pure wanhoop eigenlijk meer.
Ik blijf nu dan ook met mn tengels van mn oude systeem af, want dat werkt en zit echt ingeprent in mn kop.
Ik moet nu wel nog gedeeltelijk de troep opruimen die ik gebouwd heb in mijn zoektocht Maar dat komt nog. Dan ga ik weer drastisch snoeien in mn collectie 'spullen die ik al jaren heb liggen en niet meer gebruik maar waarvan ik denk dat ik het ooooooooit nog eens kan gebruiken'. (maar waarvan ik eigenlijk toch weet dat ik het niet meer gebruik omdat het zo veroudert is).
Oh en dan kan ik meteen mn kerstspullen al uitgraven op zolder en vooraan zetten. Scheelt dan tegen die tijd ook weer werk.

Overigens heb ik eindelijk de oproepbrief gehad voor het intake gesprek bij de adhd poli voor volwassenen hier in de buurt. Vrijdag moet ik erheen. Ben eens benieuwd.

Ik zit nu aan de Wellbutrin, sinds een aantal weken..
Tis nieuw hier in NL, staat geregistreerd voor depressie sinds een aantal maanden, maar word in de VS al jaren gebruikt bij ADHD.
Merk wel wat verschil, en tis niet zon druggie gevoel als methylfenidaat, gelukkig.
Maarja zit pas op een lage dosis (150mg per dag), ga over 2 weken over op 300mg per dag.
ben benieuwd.
zijn hier nog mensen die hier aan zitten?

Ken dat Wellbutrin ook niet, misschien heeft het hier een andere naam?
Misschien een idee dat de mensen die meerdere soorten medicatie hebben geprobeerd een soort van lijstje ofzo maken met de verschillen en/of overeenkomsten tussen de medicatie die ze hebben geprobeerd?
Dan kunnen we mischien tot een totaalplaatje/overzicht komen waarmee ieder voor zich kan zien of bepalen of je misschien nog iets anders wil proberen als je niet of niet geheel tevreden bent met je huidige medicatie.

Persoonlijk vind ik een deel van de bijwerkingen (buiten dus de dingen waarvoor het bedoelt is) van de Ritalin wel fijn, mijn gewicht blijft tenminste stabiel en ik kom de dag door zonder te slapen overdag. Ook al is dat laatste ook weer gekloot aangezien je je moeheid eigenlijk alleen maar uitstelt. Maar met wat gepuzzel (de ene dag dag een pilletje meer of minder en soms een dagje (bijna) geen medicatie) probeer ik mn lichaam niet teveel te overbelasten.
Ik zal morgen wel een lijstje van mijn voor en tegens van de medicatie eens maken. Tenminste als er behoefte aan is om eens alles op een rij te zien van de verschillen ertussen.

Sorry voor het onduidelijk gewauwel, ik ben niet echt helder meer. Net 3 uur cursus boekhouden gehad
en dan is helder nadenken of duidelijk zijn er dus niet meer bij.

Ben al sinds vrijdag op de helft van mijn effexor. Tot nu toe geen negatieve bijverschijnselen.


Het enige is dat ik me weer overwerkt had en dus vandaag weer tot half 5 vanavond heb geslapen.
Nu weer in mijn oude ritme en kan er weer tegenaan!!

We zullen zien...
Owh en..... rampapapaaaaaaaaaa MELANIE WORDT DONDERDAG 18@!!!

klopt wel, maar over het algemeen hoor je veel van dezelfde verhalen over bijv de methylfenidaat. Plus dan zie je welke bijwerkingen er bij anderen zijn voorgekomen, dan kun je voor jezelf beslissen (uiteraard in overleg met je arts/psych) of je er wel aan wilt beginnen als je bijv bepaalde bijwerkingen vaak ziet voorkomen bij een medicijn.
Neem dat hele gedoe van een jaar of wat geleden met diverse pijnstillers (NSAID's). Vioxx is toen van de markt afgehaald vanwege een berg dooie mensen. Er werden toen ook andere medicijnen op de zwarte lijst geplaatst waarvan 1 (wat ik dus weet omdat ik die zelf gebruik) weer te krijgen was na een tijdje. Ik kon toen de keuze maken: andere pijnmedicatie of die oude weer gaan gebruiken ook al zaten/zitten er misschien risico's aan. Ik heb gekozen voor mn oude medicijn omdat ik een aantal andere heb uitgeprobeerd en er geen baat bij had. Ik kies dan dus voor kwaliteit van leven ipv kwantiteit. Wie weet leef ik door dat medicijn 10 jaar korter, maar het kan ook zijn dat ik er 100 mee word. Dat is nu dus nog onbekend, wat de lange termijn effecten betreft (ik heb er ook nooit meer naar gezocht/gevraagd omdat ik het nu niet meer zoveel slik).

Bovenstaand is niet helemaal hetzelfde als met de adhd medicatie, maar is dus als voorbeeld. Ik kon toen kiezen om ofwel een ellenlange lijst aan medicatie te gaan uitproberen tot ik de perfecte had gevonden, of ik kon terug op het oude medicijn al dan niet met risico's. Als je een lijst hebt met wat ervaringen van anderen kun je op basis daarvan misschien een andere keuze maken.

hola!

in NL was het eerst bekend onder een andere naam en geregistreerd als anti rook medicijn, zyrtax geloof ik. ( het is in amerika ook bekend als bupropion)
Het is een antidepressiva die werkt op de dopamine en nodrenaline , en serotine!
Ik merk inderdaad dat mijn stemming veel beter is, daarbij merk ik ook dat ik beter dingen kan "opnemen" in plaats van meteen over de zijk te zijn, kan ik er nu eerst over nadenken en dan pas reageren.
Ook stel ik dingen minder vaak uit, uiteraard doe ik het nog wel, maar ik merk wel dat sommige dagen ik gewoon alles ineens doe, terwijl ik eerst niet vooruit te branden was. Bv huis opruimen, boodschappen doen etc.
Ik denk dat mijn concentratie nu ook beter is, dat omdat ik dus beter naar mensen kan luisteren nu.
Qua hyperactiviteit werkt het bij mij niet echt, ben nog steeds hyperrrr.
En qua impulsiviteit, tja dat is volgens mij nog steeds hetzelfde, dingen kopen kopen kopen pff

Maarja ik zit pas op 150mg, meeste mensen zitten zo rond de 300/450mg zei mijn psych dus we wachten rustig af.

En de bijwerkingen zijn minimaal, echt bij alle medicijnen had ik allerlei bijwerkingen, maar bij Wellbutrin dus alleen 1tje en dat is iets minder eetlust, maar dat is nu, na ongeveer 3 weken, weer terug aan het komen.
Verder dus geen!!
Ik voel me niet anders, geen ander persoon, ik voel me niet aan de drugs, zoals ik dat bij methyfenidaat wel voelde, ik voelde al mn spieren die gespannen waren, ik kon moeilijk slapen, had last van VEEL minder eetlust, rebounds pfff.

Nou ja dat was het weer voor nu

quote:

Op woensdag 26 september 2007 15:48 schreef slaapvaak het volgende:

[..]

Weet je dat wel zeker?

Ik heb ooit een topic geopend, waarin ik mijn (studie/school) problemen vertelde. Jij herkende de problemen en verwees me later nog eens door naar deze reeks. Zelf vermoedde ik ook ADD en heb laatst toch eindelijk de stap gezet om naar de studentenpsych te gaan. Al hoewel ik voornamelijk werd gedreven door de angst dat ik moest stoppen met mijn studie, anders was ik wss gewoon door gegaan op de oude voet. Maar waarom zou je niet gewoon proberen deze concentratie problemen aan te pakken? Weet je zeker dat je eigenlijk stiekem gewoon geen zin in hebt om er iets aan te gaan doen? Bang voor verandering, bang om iets van je zelf kwijt te raken? Trots? Misschien niet, maar bij mij waren dat altijd drempels om er echt iets aan te gaan doen.

Terechte vraag, en je hebt gelijk.

Voor mij is het een combinatie tussen trots, onwil en de angst voor gedragsveranderende medicijnen. En die laatste komt waarschijnlijk ook eigenlijk voort uit eerder genoemde onwil.

Waarschijnlijk moet ik het gewoon een eerlijke kans geven, maar de laatste keer dat het in een gesprek met m'n ex-psycholoog (oeh, dat klinkt heerlijk dramatisch. ) naar voren kwam, stuurde hij al aan op een combinatie van oefeningen en regelmaat en meds. Door omstandigheden stond ik sowieso al op het punt te stoppen met hem, maar dat was voor mij de druppel.

Ik weet heel goed dat velen hier heel veel er aan hebben, maar to be fair: ik houd wel van mijn eigen karakter, en ik weet heel goed dat het met een flinke hoeveelheid regelmaat en zelf-opgelegde discipline in toom te houden is. Dat die regelmaat niet altijd even goed tot uiting komt (zeker niet met andere activiteiten, binnenkort nachtwerk in de horeca), is heel erg jammer, maar daar staat voor tegenover dat ik nu de zekerheid heb dat ik doe wat ik wil, wat al een hele flinke stok achter de deur is. .

All in all, je hebt helemaal gelijk, en misschien loop ik er over een jaar keihard tegenaan. Maar ik ben benieuwd of het zo (erkennen, en structuur aanbrengen met lijstjes-dingetjes-en-plannen) ook werkt.

Voel je vrij om me te told-you-so'en, tegen die tijd. Dat wel. .

Vandaag begonnen met mijn eerste Ritalin. In drie weken tijd opbouwen, 3 x 0,5 eerste week, 3 x 1 week 2 en 1 1/2 in de derde week. Krijg ik nu eindelijk rust in m'n hoofd?

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 15:21 schreef pussydeluxe het volgende:
Vandaag begonnen met mijn eerste Ritalin. In drie weken tijd opbouwen, 3 x 0,5 eerste week, 3 x 1 week 2 en 1 1/2 in de derde week. Krijg ik nu eindelijk rust in m'n hoofd? [afbeelding]

ik hoop het voor je

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 15:21 schreef pussydeluxe het volgende:
Vandaag begonnen met mijn eerste Ritalin. In drie weken tijd opbouwen, 3 x 0,5 eerste week, 3 x 1 week 2 en 1 1/2 in de derde week. Krijg ik nu eindelijk rust in m'n hoofd? [afbeelding]

hmmm lekker! als het goed valt kun je rekenen op flinke euforie na een maand, dat is echt te gek!

_{tevens tvp}

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 15:21 schreef pussydeluxe het volgende:
Vandaag begonnen met mijn eerste Ritalin. In drie weken tijd opbouwen, 3 x 0,5 eerste week, 3 x 1 week 2 en 1 1/2 in de derde week. Krijg ik nu eindelijk rust in m'n hoofd? [afbeelding]

Ik ben vorige week begonnen met 3 x 1/2. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik deze week 3 x 1 deed, maar ben na het weekend toch maar weer teruggegaan naar 3 x 1/2 (i.v.m. werk). Vanaf vrijdag weer 3 x 1 proberen. Ben benieuwd...

Maar kun je pas na een maand zien of het goed werkt?

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 20:00 schreef xepera9 het volgende:

[..]

Ik ben vorige week begonnen met 3 x 1/2. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik deze week 3 x 1 deed, maar ben na het weekend toch maar weer teruggegaan naar 3 x 1/2 (i.v.m. werk). Vanaf vrijdag weer 3 x 1 proberen. Ben benieuwd...

Maar kun je pas na een maand zien of het goed werkt?

Volgens mij merk je dat eerder, maar nu gaat er om welke dosis geschikt is, vandaar die "opbouw".
Over 3 weken heb ik weer een afspraak met de psych om het te bespreken.
Merk jij al iets?

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 20:04 schreef melonovy het volgende:
Ja die euforie is geweldig, hahaha, maar helaas is dat once in a Ritaline-slik-periode

Vertel .

Ja, ik heb al wel wat gemerkt, maar ik weet nog niet of het echt een verbetering is. Het is nog wisselend, zoals normaal ook. Ik word er wel iets rustiger van over het algemeen, maar soms wat te rustig vind ik (suf). Dat kan een bijwerking zijn, volgens de bijsluiter. Ben ook een paar keer even licht duizelig geweest. Maar, ik slaap iets beter nu (slaap vrij vlot in) en dat is wel prettig!

En, merk jij al iets?