Zwangerschap en geboorte deel 320

Ik vond het ook wel eng om nog een keer te testen, inderdaad stel dat ie niet positief zou zijn
Van de andere kant zat ik me heel erg zielig te vinden vanavond, dus had ik die positieve test wel verdiend

Hoeveel weken ben je, Maneki? In ieder geval veel plezier bij de vk en met het luisteren naar het hartje morgen!

Ik vind het bijna erg om te zeggen dat ik stiekem hoopte dat de tweede test negatief zou zijn. Omdat het simpelweg niet waar kon zijn dat ik zwanger was. Maar kijk nu

Nouja, het is meer zoiets van "altijd denken dat je wel nooit kinderen zult kunnen krijgen", maar toch maar anticonceptie gebruiken, want ja, je weet nooit en dan toch zwanger zijn. Ik heb me de eerste weken zo ontzettend schuldig gevoeld omdat ik die kleine een valse start heb gegeven, terwijl ik het simpelweg niet wist, er niet mee bezig was enzo.

En nu, ondanks dat ik mezelf pas over een aantal jaar moeder zag worden, kan ik niet wachten totdat het zover is. Al is het alleen maar om van die ellendige kwaaltjes af te zijn. En een kindje in dat ledikantje te hebben liggen in plaats van een pop. En stoer buiten kunnen wandelen met mijn supersonische veel te dure Stokke. De trotse gezichten van mijn ouders te kunnen zien als ze hun kleinkindje straks voor het eerst mogen vasthouden. De tranen in de ogen van mijn vader die ik na al kan voorspellen.

tvp

Dames, wat is dit topic heel erg lekker om te lezen op dit moment! Wonderzwangerschappen, meeleven met Lena in het ziekenhuis en blij zijn dat ze er weer uit is, stuiterend geslachten verklappen en elkaar opzwepen gewoon nóg een test te doen. Echt een lust voor het oog!

Goedemorgen

Ik vind het nog wel moeilijk hoor, om hier te posten. Misschien omdat het nog zo pril is allemaal en ik ergens een beetje het gevoel heb dat ik er dan nog niet te veel mee bezig mag zijn of over mag praten. Gelukkig lees ik al jaren mee in OUD dus een helemaal onbekend zijn veel van jullie me niet

Vannacht ben ik erachter gekomen dat de baby het toch niet heel prettig vindt als ik op mn rug ga liggen. Als ik van mn zij op mn rug draai, dan begint ie flink te schoppen. Tot ik weer draai dan is het goed. Vanmorgen wilde mijn man dat wel eens voelen, raad eens..... juist geen trapje, geen stootje, helemaal niets. Er wordt niet geschopt naar papa.

Maneki, jij gaat ook hard hoor!

Bizar idee in mijn hoofd vanmorgen, morgen over 10 weken zou ik al thuis mogen bevallen! Als je het zo bekijkt gaat het ineens echt supersnel!

Ticootje, erg herkenbaar . Al kan manlief het inmiddels wel voelen, zien ook .

Ben benieuwd of er in dit topic weer een beebje geboren gaat worden... (voor wie denkt enig ongeduld te bespeuren... hihi dat zou kunnen... ).
Straks weer op controle .

Maneki, 17 weken al?
En BE ook al zo ver!
Wat gaat het hard Ik weet nog zo goed dat BE het grote nieuws vertelde en moet je nu zien!

Hello_Dolly hoe is het met je??

_{Ach, en ik droomde vannacht maar voor de verandering eens weer dat ik zwanger was!}

Miss sly ik lees niet overal mee maar klopt het dat jullie al lang bezig zijn voor een kindje. Sorry als het brutaal is maar ik ben erg nieuwsgierig.
En geniet er van. Ookal is het raar om het 100 keer tegen je zelf te moeten zeggen dat je echt zwagner bent. Maar meid het is echt waar hoor!

Maneki, Het gaat snel he ongelooflijk. Hopelijk hoor je het hartje snel kloppen. Wel fijn dat je het kindje goed voelt bewegen.

Pruk, idd niet schuldig voelen. Soms gebeuren er dingen waar je nog niet echt op voorbereid bent. En dan is de overstap van de schrik naar genieten best groot.
Hier door het ziek zijn de eerste 20 weken heb ik me regelmatig afgevraagt waarom ik nog zo nodig een kind wilde. Om me daarna weer schuldig te voelen. Maar nu gaat het allemaal beter en geniet ik wat meer.

Be. leuk is dat het dat je steeds naar de belangrijke dagen toe leeft. 12 wk, 27 levensvatbaar zoveel wk thuis bevallen, uitgerekende datum enz.

Hier alles goed ik haat hormonen echt vreselijk ik kan soms om niets zooo boos of verdrietig zijn of helemaal wegsmelten. Maar daar in tegen vergeet ik zooooooooo veel. Pffff word er gek van. Ben nu het hele huis overhoop aan het halen voor het foto kaartje gister uit het toestel gehaald want ik wilde ze op de pc zetten. Maar we besloten weg te gaan eerst. En nnu nu weet ik niet meer waar dat kreng ligt.

En dan een vraagje voor ouders die zwanger zijn van de tweede of derde. Gaat het bij jullie ook allemaal zo anders dan bij de eerste. Bij de eerste was alles al klaar, kaartje, kamertje, kleertjes enz. Nu moet er nog zoveel gebeuren, kamertje is grote lijnen klaar, kaartje utigezocht maar nog niet definitief besloten hoe de tekst moet komen/worden, thijs moet nog het wiegje maken, ik moet nog genoeg kopen aan lakentjes, kruikje en al dat soort dingen.
Het lijkt allemaal veel sneller te gaan.

Nog maar 11 weken en dan ben ik uitgerekend. Ahhhhhh word nu al nerveus.

PM leuk toch

BE wow wat gaat dat snel.

Maneki alweer 17 weken wat gaat dat hard

ET gefeliciteerd met de goede uitslag.^O^

Hesteria jij ook gefeliciteerd met de goede echo.

klein spookje ik heb er nog geen last van wanthet kaartje maken we samen en het kamertje is al klaar.
verder is er niks wat echt moet. alleen de zwangerschap zelf is veel zwaarder omdat ik zo verschrikkelijk ziek ben.

klein spookje, hier ook hetzelfde hoor, ben nu 20 weken, bij miesje was toen letterlijk alles al geregeld, kamertje was helemaal klaar en geboorte kaartje en gedichtje waren ook al uitgezocht.

nu moet ik dus nog alles doen, de kamer moet leeg, de meubels geschuurt en geverft, dan moet er schoongemaakt worden, kleertjes uitzoeken, etc etc, ook heb ik al wel een gedichtje dat ik leuk vind maar moet ook nog kaartjes uitzoeken enz.

Ter geruststelling voor jullie, hier een eerste keer en zowel het kaartje als het kamertje zijn nog niet (helemaal) klaar.
Hoewel dat allemaal wel opschiet.
Gisteren de radiatorombouw in de verf gezet, morgen de vensterbank nog een keertje, stinkie gaat vanavond nog een kabel doortrekken die onder de vloer moet en dan is het wachten op het zeil en de meubeltjes.

Weet je wat trouwens gek is. Ik was gisteren bij de HEMA vanwege de 'stapelgoed' aanbieding van babyshirtjes en toen bedacht ik me dat ik bergens shirtjes heb en nauwelijks broekjes! Van mijn zus bijv. wel shirtjes gekregen die redelijk unisex zijn, maar broekjes zit al gauw een strikje of applicatie op.
Dus binnenkort maar eens op zoek naar een paar van die minibroekjes.

Maneki (en de tipgeefster uiteraard!), mijn ballkussen is binnen en ik moet zeggen dat het best heel erg lekker zit.
Ik heb hem iets harder opgepompt dan hij was toen hij binnen kwam en nu is het idd een beetje een rond idee als ik erop zit. Ik voel mijn stuitje wel, maar dat is volgens mij alleen maar goed, ipv dat hele statische in dezelfde houding zitten de hele dag.

[ Bericht 2% gewijzigd door BE op 19-09-2007 12:03:06 ]

OMG, miss_sly!!!
* Merisse zit een traantje weg te pinken hier op haar werk

Merisse! Lief mens!

Wij zijn nog niet begonnen aan de babykamer... Herfstvakantie, dan gaan we klussen. Dan ben ik 25 weken zwanger. Ik verwacht dat we de kamer wel af hebben met een weekje doorwerken. Dus opzich tijd zat...

Eerst een wasdroger! Want nu wordt de kamer gebruikt voor mn wasrek..

quote:

Op woensdag 19 september 2007 10:51 schreef Merisse het volgende:
OMG, miss_sly!!!
* Merisse zit een traantje weg te pinken hier op haar werk

Merisse, lieverd

quote:

Op woensdag 19 september 2007 09:38 schreef klein_spookje het volgende:
Miss sly ik lees niet overal mee maar klopt het dat jullie al lang bezig zijn voor een kindje. Sorry als het brutaal is maar ik ben erg nieuwsgierig.
En geniet er van. Ookal is het raar om het 100 keer tegen je zelf te moeten zeggen dat je echt zwagner bent. Maar meid het is echt waar hoor!

We zijn redelijk lang bezig geweest. Met mijn huidige vriend, de papa dus, niet eens zo heel lang, maar ik heb 10 jaar geleden al eens 3 jaar in de mmm gezeten, zonder resultaat. We hoopten dat het nu alsnog zou lukken, maar waren er wel op ingesteld dat het ook wel eens niet zou kunnen lukken.

Ik probeer er zeker van te genieten. En meestal doe ik dat ook. Het is alleen een beetje jammer dat de reactie van mijn zusje een beetje teleurstellend is. Ik ben echt verdrietig door de terughoudende en niet blije manier waarop ze reageert iedere keer. Heb het idee dat ze denkt: het is pas pril, dus het kan nog fout gaan. Dat is natuurlijk ook zo, dat realisren wij ons ook wel, maar we willen graag nu genieten. En ik zou dat zo graag delen met mijn zusje, met wie ik haar ook 2 zwangerschappen vanaf het allereerste begin zo enthousiast heb gedeeld. Kon er bijna om huilen gisteravond.