Hoe gaat het met de moeders? Deel 46

Nou, eigenlijk niks
Ik doen heeeeeel af en toe oefeningen die ik van mijn Ceasartherapeute heb gekregen, maar merendeels is mijn remedie "Niet zaniken en doorlopen".
Ik moet ook wel eigenlijk, anders stort de boel hier in. Maar soms heb ik het gevoel dat ik van die Barbie-benen heb, en nee, dan niet qua aanzicht maar alsof ze met een (veel te ver uitgerekt) elastiek aan je heupen vast zitten zeg maar.

Goede nieuws is dat het geen nierbekkenontsteking is....maar wat het wel is, is nu dus de vraag. Als de klachten aanhouden, mag ik over 2 weken terugkomen. Hij denkt overbelasting van mijn rug.... denk dat een bezoekje chiropracter er aan zit te komen...

Vivi, hoe is het nu met je?

Kozakken, heerlijk dat jij zo goed kan schrijven wat je voelt...super

Ingrid goed gedaan !!

Mja, is dat goed nieuws Chaca? Succes ermee in ieder geval!

Rock en Vief, wat rot zeg! Ik ben gelukkig al die soort klachten kwijt

Ingrid, goed dat je een eerste goede indruk hebt!

rockabella en vivi, er zijn fysiotherapeuten speciaal gericht op bekkenproblemen ook he, is misschien toch wel verstandig om er iets mee te doen? ik ben zelf gelukkig volledig van mijn klachten af. rugklachten heb ik wel, maar die heb ik mijn hele leven al en ik ga soms weer eens langs de chiro en dan gaat het weer een hele tijd goed.

Chacama succes! Ik hoop dat ze er snel achter komen wat het nou is.

Ingrid, fijn dat je er een goed gevoel bij hebt!

Wordt dat ook gewoon vergoed dan? Of alleen als je via huisarts gestuurd wordt? verschilt zeker per verzekeraar/pakket...?

Ik heb ook nog steeds klachten en doe er ook nog steeds niks mee
De huisarts dacht toen dat het een hernia was, m'n toenmalige bedrijfsarts zei "algemene rugklachten" en heeft me oefeningen meegegeven. Maar die heb ik nooit gedaan Het komt er nooit van, dat is net zoiets als buikspieroefeningen doen. Nou is dit wel iets belangrijker natuurlijk, maar goed... Heb ze van de week weer opgezocht om ze nu écht eens te gaan doen.

quote:

Op donderdag 20 september 2007 21:47 schreef Belana het volgende:
rockabella en vivi, er zijn fysiotherapeuten speciaal gericht op bekkenproblemen ook he, is misschien toch wel verstandig om er iets mee te doen? ik ben zelf gelukkig volledig van mijn klachten af. rugklachten heb ik wel, maar die heb ik mijn hele leven al en ik ga soms weer eens langs de chiro en dan gaat het weer een hele tijd goed.

Oh ik weet het. Ik heb wel een doorverwijzing gekregen van de dok maar heb er nog niets mee gedaan. Stom, ik weet het maar alleen de gedachte leverde me al stress op: hoe moet ik dit nu weer gaan regelen met oppas en werk... Ik zal er morgen eens serieus over nadenken en mijn wisselende rooster er eens bij pakken.

quote:

Op donderdag 20 september 2007 12:20 schreef RockabeIIa het volgende:
Zijn er eigenlijk nog meer moeders met bekkenklachten? Ik kon gisterenvond niet eens fatsoenlijk lopen en wist niet zo goed wat ik er mee moest doen...

Yep, die zijn er! Tijdens de zwangerschappen nooit last van gehad en het begon een half jaartje na de geboorte. Soms ging het 2 weken goed, nergens last van en dan ineens was het raak voor een dag of 2. Tot het alleen maar vaker kwam en erger werd. Ben onder behandeling van een chiropractor en dat begint nu na 6 afspraken echt goed te helpen. Kost wat, maar dan heb je ook wat!

nou, en misschien kan een chiropractor dus wel een hoop doen he, ook voor jou tex.
daar hoef je niet vaak heen, je hoeft geen oefeningen te doen, scheelt tijd
overigens wordt in mijn aanvullende verzekering de chiro vergoedt tot 500 euro per jaar

Chiropractor = een uitkomst! Ik heb er vooral tijdens mijn zwangerschap baat van gehad, toen had ik héél veel last van mijn bekken. Nu gelukkig niet meer... sterkte voor de moeders die nog steeds last hebben! Vervelend zeg, Rockabella en Vivi (en Maneki dus)...

Misschien hebben jullie wel gemerkt dat ik hier niet meer vaak 'kom'...erg druk is het hier maar het gaat best goed. Ik voel me beter als ik lekker bezig ben dan als ik veel voor mezelf doe tussendoor. Dus het is nu bijna de hele dag doorrennen maar het geeft wel een goed gevoel voor mezelf. Het huishouden gaat er anders ook aan onderdoor, daardoor kreeg ik ook weer een rotgevoel en daardoor ook weer minder zin om ook maar iets eraan te doen behalve het hoognodige...

Vorige week is mijn man een week thuis geweest en daardoor kon ik ook een beetje bijtanken voor m'n gevoel, al was het maar doordat hij ook lekker met ze speelde en ik rustig kon koken bijv. ... beetje vakantiegevoel ook door rustig samen dingen doen, wandelen, naar de speeltuin etc. Heerlijk!

Gisteren heb ik wel een rotdag gehad, de kinderen zitten niet lekker in hun vel (erg verkouden) en daardoor zijn ze snel zeurderig en huilerig. En daar kan ik dus écht niet tegen... naast de 'gewone' ruzietjes ook nog eens een kind wat eigenlijk 'constant' zeurt. Heel moeilijk vind ik dat... is dat herkenbaar?
Noa is nu gelukkig naar de psz en dat is heerlijk rustig. Ik ga zo weer verder hier, Emma in bed knikkeren en dan even de badkamer doen voordat ik Noa weer ga ophalen. En dan vind ik het ook weer gezellig dat ze er is!

Ingrid, ik heb even gemist waar je nu voor het eerst naar toe bent geweest maar ik lees effe terug!

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 11:31 schreef Suzanna het volgende:
Gisteren heb ik wel een rotdag gehad, de kinderen zitten niet lekker in hun vel (erg verkouden) en daardoor zijn ze snel zeurderig en huilerig. En daar kan ik dus écht niet tegen... naast de 'gewone' ruzietjes ook nog eens een kind wat eigenlijk 'constant' zeurt. Heel moeilijk vind ik dat... is dat herkenbaar?

Dit echt herkenbaar voor mij.
Ik vind het heel erg van mezelf, maar ik kan erg ongeuldig reageren als ze staan te miepen om mee heen. Ik probeer daar echt bewust mee bezig te zijn. (dus normaal reageren, iig niet geïrriteerd). Ik hou me dan voor dat ze ook misschien gewoon een knuffel willen. Die geef ik dan wel, maar ik moet mezelf er echt aan herinneren zeg maar.
Als ze niet miepen, krijgen ze ook knuffels e.d. natuurijk, het staat er anders een beetje raar

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 11:43 schreef LadyS het volgende:

[..]

Dit echt herkenbaar voor mij.
Ik vind het heel erg van mezelf, maar ik kan erg ongeuldig reageren als ze staan te miepen om mee heen. Ik probeer daar echt bewust mee bezig te zijn. (dus normaal reageren, iig niet geïrriteerd). Ik hou me dan voor dat ze ook misschien gewoon een knuffel willen. Die geef ik dan wel, maar ik moet mezelf er echt aan herinneren zeg maar.
Als ze niet miepen, krijgen ze ook knuffels e.d. natuurijk, het staat er anders een beetje raar

dat dus en ik vul dan in gedachten meestal ook nog aan: want ze is moe en heeft je de hele dag niet gezien. Dus geef d'r even een die extra knuffel, wees niet te kritisch op d'r gemiep (en zet je eigen vermoeidheid maar even in de koelkast).

maar dat het niet makkelijk is en je soms (hardop) verzucht dat ze eens moet ophouden en moet luisteren...tja dat ook.

.. ik verzucht er dan in stilte nog achteraan... "en dan heb ik er straks drie van zulke.. Waar ben ik aan begonnen.. "

Maar ik kan daar ook erg slecht tegen Ben op zulke dagen extra blij als het 5 uur is.. Dan komt papa bijna thuis

quote:

Op donderdag 20 september 2007 23:09 schreef RockabeIIa het volgende:

[..]

Oh ik weet het. Ik heb wel een doorverwijzing gekregen van de dok maar heb er nog niets mee gedaan. Stom, ik weet het maar alleen de gedachte leverde me al stress op: hoe moet ik dit nu weer gaan regelen met oppas en werk... I

Same here

Suzanna, ik ken dat ook hoor, verdriet of wat dan ook en daarom huilen vind ik helemaal niet erg (staat een beetje raar geformuleerd maar jullie snappen het wel he?) maar Dean kan soms ook zo'n specifiek " jengelig" geluid opzetten, en niks is dan goed, daar kan ik slecht tegen ja. Dat werkt ronduit op mijn zenuwen.

Meestal ga ik dan maar even lekker met zijn foppie en een boekje met hem op schoot zitten, dat helpt meestal wel.

En dan is ie ook wel weer heel erg
Meestal willen ze gewoon wat extra TLC als ze zo'n jengelbui hebben

Suzanna, ook hier herkenbaar
mijn geduld is ook niet zo groot en tegen gemiep om niks kan ik echt niet.
Ik probeer ook altijd rustig te blijven, omdat je ook weet dat ze er niks aan kunnen doen, maar heej, we zijn ook maar mensen he
fijn dat het beter met je gaat trouwens

Oh, ik ben wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben (samen met suzanna)

Gisteren durfde ik het voor het eerst aan om met Amber en Iris de stad in te gaan, om schoenen voor Amber te kopen. Ik heb altijd zo tegen die dingen opgezien, ik regelde altijd dat ik niet alleen hoefde en anders ging ik gewoon niet. Gisteren toch gedaan en ik ben er trots op (misschien raar, want voor een anders is het wrs. peanuts ) . Achteraf is het meegevallen. Nu wilde ik vandaag naar een kringloopwinkel, maar toch maar vanaf gezien, terwijl het achteraf wrs ook wel meegevallen zou zijn

Nou, daar hoef je je wat mij betreft niet voor te schamen. Ik zorg dat ik ook iemand bij me heb of dat Maud dan bij de oppas is. Zo vind ik het heel vervelend (om niet te zeggen verschrikkelijk) om na mijn werk alleen met de kinderen te zijn en ze alleen naar bed te doen. Meestal regel ik het zo dat ik mee mag eten en dat de oppas nog even helpt met naar bed brengen. Dan drinken we daarna samen een bak thee (en ben ik ook weer niet alleen).... Ik zou het wel kunnen en als het moet doe ik het ook, maar ik vind het gewoon niet leuk. Wat dat betreft alle respect voor alleenstaande ouders die dit wel allemaal moeten.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 12:33 schreef chacama het volgende:
Nou, daar hoef je je wat mij betreft niet voor te schamen. Ik zorg dat ik ook iemand bij me heb of dat Maud dan bij de oppas is. Zo vind ik het heel vervelend (om niet te zeggen verschrikkelijk) om na mijn werk alleen met de kinderen te zijn en ze alleen naar bed te doen. Meestal regel ik het zo dat ik mee mag eten en dat de oppas nog even helpt met naar bed brengen. Dan drinken we daarna samen een bak thee (en ben ik ook weer niet alleen).... Ik zou het wel kunnen en als het moet doe ik het ook, maar ik vind het gewoon niet leuk. Wat dat betreft alle respect voor alleenstaande ouders die dit wel allemaal moeten.

Ook dat ja Als P. moet overwerken ofzo, hahaha, daar zie ik altijd tegenop. Vanwege dus dat hele douche- en bedritueel wat ik dan in mijn eentje moet doen. En dan sta ik ook regelmatig stil bij de alleenstaande ouders idd.

Ik ben toch niet zo raar als ik dacht

Suzanna herkenbaar hoor!
Als er echt wat aan de hand is dan heb ik engelen geduld, maar miepen om niks daar kan niet zo goed tegen. En dan vooral niet als ik het druk heb of net even ergens mee bezig ben. Maar even tot 10 tellen en mezelf weer rustig krijgen dan gaat het wel weer. En als echt niks goed is dan leg ik hem gewoon even 10 minuten op bed, dan is hij daarna weer blij als ik hem eruit kom halen en dan wil hij weer gewoon lief spelen.

LadyS, ook herkenbaar! Die van jou zijn al wat ouder maar ik vond het in het begin ook heel moeilijk om alleen weg te gaan met Damian. Dan het gevoel hebben van: wat als hij vervelend is, dat soort dingen. En als je naar de stad gaat ben je vaak ook niet zo 123 thuis. Maar fijn dat het goed is gegaan, dat geeft een mens goede hoop. Ik hoop dat je het binnenkort gewoon nog een keer gaat proberen.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 12:27 schreef LadyS het volgende:
Oh, ik ben wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben (samen met suzanna)

Gisteren durfde ik het voor het eerst aan om met Amber en Iris de stad in te gaan, om schoenen voor Amber te kopen. Ik heb altijd zo tegen die dingen opgezien, ik regelde altijd dat ik niet alleen hoefde en anders ging ik gewoon niet. Gisteren toch gedaan en ik ben er trots op (misschien raar, want voor een anders is het wrs. peanuts ) . Achteraf is het meegevallen. Nu wilde ik vandaag naar een kringloopwinkel, maar toch maar vanaf gezien, terwijl het achteraf wrs ook wel meegevallen zou zijn

met 2 kinderen winkelen ik doe het ook niet hoor.
ik ga al niet eens naar de supermarkt met ze. ik vind dat een verschrikking.
ik regel het allemaal zo dat ik alleen kan gaan ff snel, of, als het bv om schoenen voor Liam gaat, dan gaan we in het weekend en gaat Nick mee.
nee, je bent echt niet de enige
ook alleen naar bed doen vind ik erg, je bent allemaal moe en het is nou niet bepaald het meest ideale moment van de dag he

Ik doe Damian bijna elke dag alleen in bad. Misschien scheelt het dat ik er maar 1 heb, maar je raakt er wel aan gewend. Ik vind het helemaal niet erg om hem alleen in bad te doen! Al is het wel fijner als er iemand bij is natuurlijk en dat vindt Damian vaak ook erg gezellig.

dus ik ben nog een held, vergeleken met jou, belana
Supermarkt heb ik geen problemen mee, gewoon voor de kleine dingetjes dan.

Toch fijn om te weten dat ik niet de enige ben, dat dacht ik echt nl. Ik vond het een beetje raar van mezelf dat ik bijvoorbeeld niet om 09.00 uur alles en iedereen aangekleed heb om een wandelingetje naar de bakker ofzo te maken. Dat soort dingen doe ik ook nog wel eens om 17.15 uur ofzo, als het zo uitkomt

Met twee kinderen winkelen doe ik dan weer wel Is ook geen probleem en al helemaal niet met de fietskar als ze allebei zitten. In sommige winkels (Xenos bijv.) wil ik dat ze echt blijft zitten in de wagen en dan koop ik haar ook gewoon om. (heel fout met een lolly, maar dan moet ze tenminste stil zitten).

Maar toen Swets een paar weken geleden in Taiwan zat en ik dus de hele week de kinderen 's avonds alleen naar bed en douche enzo moest doen.. heb ik echt onwijs veel respect gekregen voor alleenstaande moeders
Appelsap, een kind is idd makkelijker te handelen bij douche/bad. Bij twee krijg je het probleem 'waar laat je de een als je de ander (of jezelf) afdroogt?'

ow, ik ga natuurlijk ook wel eens, want het kan niet altijd anders en dan ga ik dus met de duowagen en moet Liam ook blijven zitten. geen geren om me heen in zo'n winkel, echt niet.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 12:47 schreef appelsap het volgende:
Ik doe Damian bijna elke dag alleen in bad. Misschien scheelt het dat ik er maar 1 heb, maar je raakt er wel aan gewend. Ik vind het helemaal niet erg om hem alleen in bad te doen! Al is het wel fijner als er iemand bij is natuurlijk en dat vindt Damian vaak ook erg gezellig.

Ik breng Dean eigenlijk ook altijd alleen naar bed en 9 van de 10 keer doe ik hem ook alleen in bad. Zijn papa is er nooit vroeg genoeg helaas. En dan ga ik voor ons koken

ET ik geloof je meteen hoor. Met 2 of meer moet je geloof ik echt ogen in je achterhoofd hebben!

Vivi dat gebeurd hier ook regelmatig! Eerst hij naar bed en dan zelf zo rond een uur of 9 ook eindelijk eens eten.

Ik doe ze alleen in bad. Tuurlijk is het handig als Manny thuis is, maar dat is niet altijd zo. Terwijl de 1 in bad ligt, ligt de ander in bed. Baderen gebeurt in hun slaapkamer. Soms is het 1 en al gegil, de andere x hebben ze geduld en verloopt het erg rustig. Goddank zijn ze vaak geduldig.

Meiden gaan rond 19 uur in bed, daarna de laatste fles en HUP het bed in! Ik eet alleen of we eten samen rond een uur of 18.00 uur. Meiden liggen dan vaak te mopperen in bed, maar das dan ff jammer voor ze.

Haha, naar de supermarkt met drie kleintjes doe ik al helemaal niet vaak. Wandelen is ook een gedoe vind ik, want Noa luistert lang niet altijd goed. Zij kan niet in de duowagen erbij natuurlijk, dus móet wel lopen (en een buggyboard past er niet onder helaas). Dus ze moet dan alles zelf lopen en wordt op de terugweg vooral héél moe, en gaat dan zeuren en soms zelfs op het pad vóór me zitten! Wat ik wel vaak doe is haar dan vastmaken met zo'n polsbandje met telefoondraad (Prénatal). Dat is een stuk veiliger, ze kan niet ineens wegrennen (we moeten een heel eind over een weg met aan beide zijden veel vrachtverkeer) en ze blijft ook in de buurt. Maar een gedoe is het nog steeds...

Bij kinderen in bad doen doen we het tegenwoordig eigenlijk altijd samen, behalve op dagen dat mijn man moet overwerken, dan doe ik het natuurlijk gewoon alleen. Gaat ook best wel, maar dan doe ik alleen de oudste twee, of juist alleen Julia. Niet alledrie. Zowiezo gaan ze óm de dag in bad, niet elke dag, dus dan draaien we het gewoon om.
Maar meestal gaat mijn man in bad met Julia op schoot, andere twee spelen dan er ook bij (groot bad gelukkig!) en dat gaat eigenlijk prima-de-prima. Ik pak ze dan bijna altijd aan en droog ze af en stop ze één voor één in bed terwijl hij de andere twee/één nog verder baddert. De laatste doet hij dan soms maar meestal ik ook terwijl hij zich afdroogt ... Ik vind het wel best en de kinderen vinden het geweldig dat papa bij ze in bad zit.
Overigens ben ik wel hélemaal gesloopt als ik na het badderen van de kinderen en de afwas en stofzuigen etc. eindelijk op de bank lig... ik ben dan zó gevloerd dat ik vaak heel vroeg naar bed ga of het eigenlijk het liefste zou willen ... maar goed, het hoort er gewoon even bij.

K_P, wat goed dat je ze toch helemaal alleen in bad doet! Echt . Heeft bij mij wel even geduurd voor ik dat 'durfde'. Het valt uiteindelijk vaak wel mee als je het doet, maar van tevoren zie ik er altijd nog wel even tegenop. En aan de andere kant, daarna liggen ze heerlijk in bed en heb je weer rust.

[ Bericht 9% gewijzigd door Suzanna op 21-09-2007 16:21:14 ]

ik ben net gezellig even een bakje koffie wezen drinken bij een vriendin. die woont een kwartiertje rijden hier vandaan. ten eerste deed ik daar al een half uur over vanwege drukte en had ik een zooitje geschreeuw in de auto, vervolgens zit je dan een uur lang met kromme tenen, want Liam huilt om alles dus momenteel en het zoontje van mijn vriendin heeft ook moiete met delen en doet hetzelfde en ezra kruipt natuurlijk overal heen en komt overal aan. Het is me gelukt om koffie te drinken
Ik vind dit dus het moeilijke aan kleine kinderen hebben. het zijn schatjes, echt, maar dit soort dingen doe ik niet relaxed. heeft misschien/waarschijnlijk meer met mij dan met hun te maken hoor.
Nu ben ik echt afgepeigerd

Ik vind het altijd zo'n gedoe als je een verjaardag hebt ofzo. Morgen ook weer. Mikael zijn nichtje is jarig dus wil hem ook niet naar mijn ouders doen maar gewoon meenemen. Maar dan zit ie overal aan. Alles van tafel pakken, terwijl ie weet dat het niet mag. En gewoon niet luisteren. Meestal kan ik hem wel afleiden met een eigen bakje met een paar nibbits chipies maar toch. Ben altijd blij dat we weer thuis zijn.
Thuis ben ik namelijk helemaal niet van het agentje spelen maar ja kan hem bij een ander moeilijk dingen kapot laten maken die voor het grijpen staan

Ja, en mannen zijn vaak zelf gezellig in gesprek verwikkeld met deze of gene, en vragen na 3 uur, terwijl jouw wenkbrauwen op je tenen hangen : "Goh, zal ik hem even vasthouden? ">insert frisse en montere gelaatsuitdrukking<

"...Ja..graag...schat... "

Haha, ja, mannen hebben vaak niet door dat zij de enige zijn die gesprekken kunnen hebben met die gelegenheden. Gelukkig heb ik een man die juist op die dagen veel van me overneemt zodat ik ook nog ergens aan toekom, zoals wat drinken/eten en kletsen. Maar, wat ben ik na zo'n dag (elke zondag dus ook, we gaan elke zondag op bezoek bij vrienden voor bijbelstudie) afgepeigerd.

Belana, wel goed dat je dat doet hoor! Ze moeten ook leren delen, en helaas gaat dat niet zonder wat lawaai idd...maar ehh... 'het is een faaaaaaaaaaaaaaaaaaaase'
Maar vind je het dan nog wel de moeite waard om te gaan? Daar heb ik soms wel moeite mee...

(enne, picture dit drama en dan heel vaak op een dag, dat is hier dus zo... ruzie/niet willen delen/ etc. ... hoewel het vandaag wonderwel goed ging!)

Ook zo leuk, bij ons achter is de glijbaan weg. Nu is er bij het winkelcentrum een nieuwe. Helaas zonder trapje, dus Kim erop tillen. Dat is natuurlijk leuk om daar te spelen. Maar zie haar dan nog maar eens in de buggy te krijgen. Ze is echt sterk en overstrekt zoch dan. Ben blijdat mijn moeder er gisteren bij was! Samen Kim onder dwang in de buggy gekregen.

Idd op visite of verjaardag is ook zo'n gedoe. Precies wat MeNicole zegt.
En boodschappen doe ik meestal alleen met Kim. Meestal gaat het goed, soms niet. Van de week krijsen als een gek. Omdat ze niet aan de bevroren visschotel mocht beginnen.
En dan kijken de mensen wel naar je. Ik blijf me toch wel een beetje schamen en wordt vast knalrood. Maar ik zet wel door.
Naar bed gaan gaat goed, behalve tandenpoetsen. Dat doet Djeez dan in de houdgreep. Al een aantal tips van fok geprobeerd, maar niks helpt.
Maar verder omkleden etc geen probleem gelukkig.
En ik neem Kim ook overal mee naar toe. Bv. de psycholoog.

Dat klinkt allemaal bere gezellig, zeg ! Leuk hoor, kinderen !

Volgende keer gewoon die bevroren visschotel meteen geven Ingrid

Suzanna, ja hoor, het is het wel waard, want ik heb mijn zwangere vriendin toch weer even gezien
en kapitein pannekoek, je hebt gelijk, klinkt nu weer alsof het allemaal niet leuk is en dat is niet zo, ik kan enorm van ze genieten hoor! maar ik vind dat soort dingen gewoon wel eens moeilijk. en dat zei ik al, dat ligt meer aan mij dan aan hun, want ik voel me altijd snel opgelaten ofzo, terwijl zij gewoon kind zijn, zoals ze horen te zijn.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 18:43 schreef Vivi het volgende:
Volgende keer gewoon die bevroren visschotel meteen geven Ingrid

Als we brood halen, dan mag ze vaak in de winkel al het kapje hebben. Vind ze lekker, een droog kapje.
Of een wortel. Dan kijken ze me wel vreemd aan hoor. Maar ja, schijt eraan. Ik betaal het wel. Beter zo dan een gillend kind de hele tijd denk ik dan maar.

Verder gaat het hier best ok. Morgen naar de stad met zn 3en. Heb ik zin in. Ik ben in herfst stemming. Eens kijken of ze leuk deco spul hebben bij xenos. Ik ga toch niet snel met Kim de stad in zelf.

Ingrid, ik heb altijd een noodvoorraad op zak
Jonne weet heel goed dat er eerst betaald moet worden voordat hij wat krijgt.
Plastic zakje mee in je jas met bv. een koekje/liga of een soepstengenl in stukjes. Werkt heel goed!

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 21:18 schreef kozakken het volgende:
Ingrid, ik heb altijd een noodvoorraad op zak
Jonne weet heel goed dat er eerst betaald moet worden voordat hij wat krijgt.
Plastic zakje mee in je jas met bv. een koekje/liga of een soepstengenl in stukjes. Werkt heel goed!

Dat is ook zo. Voor "gewoon" boodschappen doen vergeet ik dat nog vaak. Nou moet ik erbij zeggen dat ze de laatste tijd brood heel slecht eet, dus dan geef ik eerder toe in de winkel. Als we dan thuis zijn, is er tenminste een boterham in.
Maar morgen gaan we naar de stad en dan nemen we zeker wat mee. Rozijntjes is ze gek op!

Ik heb ook geleerd dat alles eerst betaald moet worden voor je het mag openmaken/opeten.
Eva is daar heel consequent in, die legt ook de plakjes worst die ze krijgt bij de boodschappen op de band, die moet eerst langs de kassa voor ze het opeet

Ik vind boodschappen doen met de kinderen juist heel erg leuk. Tuurlijk ik stel me in op een hoop drama, en ik ben super-superstreng maar meestal vind ik het echt heel erg gezellig.
Toen Eva nog kleiner was, maar wel al liep, was de regel altijd "heeeel goed naar mama luisteren anders ga je in de wagen" en dat hield ik, zelfs voor mijn doen, consequent vol.

Oeh dan ben ik een héél slecht voorbeeld want ik ben dus zo iemand die blikjes opdrinkt en alvast een koekje neemt. Ik betaal het natuurlijk wel netjes dan he

Maar soms, als je zo'n verschroeiende dorst hebt en je moet nog heel veel boodschappen inslaan ga ik echt niet eerst dat blikje apart afrekenen heur

Blikjes opdrinken in de winkel doe ik dan weer niet.
Maar ik woon ook op 2 minuten afstand van de supermarkt. Dat is dan wel erg handig!

Melvin krijgt meestal voordat er betaald is al een krentebol. Maar het is niet verkeerd om hem te gaan leren dat er eerst betaald moet worden. Heb daar eigenlijk nooit zo over nagedacht.

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 16:28 schreef Belana het volgende:
ik ben net gezellig even een bakje koffie wezen drinken bij een vriendin. die woont een kwartiertje rijden hier vandaan. ten eerste deed ik daar al een half uur over vanwege drukte en had ik een zooitje geschreeuw in de auto, vervolgens zit je dan een uur lang met kromme tenen, want Liam huilt om alles dus momenteel en het zoontje van mijn vriendin heeft ook moiete met delen en doet hetzelfde en ezra kruipt natuurlijk overal heen en komt overal aan. Het is me gelukt om koffie te drinken Ik vind dit dus het moeilijke aan kleine kinderen hebben. het zijn schatjes, echt, maar dit soort dingen doe ik niet relaxed. heeft misschien/waarschijnlijk meer met mij dan met hun te maken hoor.
Nu ben ik echt afgepeigerd

Was het nog warm? Zonder het in de magnetron te moeten hebben opwarmen?

Op visite gaan vind ik niet erg. Hoewel ik laatst bij mijn tante de hele tijd riep: Amber niet doen, Nee, Iris, enz. Maar dat komt meer omdat de woning niet echt op kinderen is aangepast, en bij ons wel, dus kunnen ze wat vrijer gelaten worden.
Ik weet eigenlijk niet hoe het gaat als ik bij iemand op visite ben die ook een stel draken van die leeftijd heeft Zal wel anders zijn.

Smirre

Mijn hemel, ik ben echt heel blij dat ik maar één kind heb!
Wat een gedoe zeg, als ik het zo lees. Overigens wil ik proberen (let wel proberen!) Thies niet te gaan stilhouden door hem maar wat te snaaien te geven.

Och en die Eva met haar plakje worst op de kassaband.
Dat past ook wel precies in haar ehm... hoe zeg je dat, nou ja, bij autisme dus.

Poste ik hier een tijdje terug dat ik afscheid kwam nemen nu is het helemaal zeker.
Vanmorgen ben ik achter feiten gekomen die ik ook een tijdje vermoedde dus nu kan ie gaan. En hij neemt zijn pc mee. Klinkt heel hard maar voor nu ben ik er zoooo klaar mee. Ik zal nog wel proberen zoveel mogelijk te posten maar er zijn natuurlijk grenzen want Kevin hoeft natuurlijk niet alles te weten

Jeejte Nicole, als ik tussen de regels door lees had hij van mij ook kunnen vertrekken... ik geef je groot gelijk.
Maar goed, het blijft natuurlijk wel heel erg kl*te voor jullie...
Heel veel sterkte ermee!

quote:

Op vrijdag 21 september 2007 18:05 schreef Vivi het volgende:
Ja, en mannen zijn vaak zelf gezellig in gesprek verwikkeld met deze of gene, en vragen na 3 uur, terwijl jouw wenkbrauwen op je tenen hangen : "Goh, zal ik hem even vasthouden? ">insert frisse en montere gelaatsuitdrukking<

"...Ja..graag...schat... "

Ja of waar ze ook een kei in kunnen zijn, tenminste die van mij, dan gaan ze even naar boven toe want daar staat de pc/ps2/wii of joost mag weten wat voor electronisch speelgoed voor mannen en dan moeten ze elkaar even laten zien wat de een heeft aangeschaft of hoe ver ze zijn in dat spel etc. En dan pas na een hele lange tijd, terwijl je zelf al tig keer je vent had kunnen wurgen komen ze een keertje kijken en pas dan hebben ze handen vrij voor kind.