Belgische politiek #8: L'Union fait la farce!

quote:

Who needs Belgium? Not, apparently, the Belgians, who have had no government since elections on June 10, in which voters split on ethno-linguistic lines between French-speaking Walloons and Dutch-speaking Flemings. The Belgians do not seem to care that their state is falling apart before their eyes. Even in a Europe riven by secessionist movements, Belgium takes the prize for the most fissiparous country of them all.

Last week the Economist magazine opined that "Belgium has served its purpose." It was a purpose defined by the grand diplomacy of 19th-century Europe, not by the wishes of the disparate peoples who inhabited the once-prosperous region over which for centuries the houses of Habsburg and Orange, Catholics and Protestants, revolutionaries and legitimists had fought themselves to a standstill.

When the Napoleonic wars ended at Waterloo, now in Belgium, the United Netherlands emerged still ruling over the entire Low Countries. The Dutch kings preached religious freedom, but practiced discrimination against the Catholic Flemings and Walloons. In 1830 the July revolution in France spread to Brussels, where the French tricolors were raised, independence declared, and French troops intervened. The British Foreign Secretary, Palmerston, decided both to prevent a new European conflagration and to stop France from annexing the southern half of the Netherlands.

A century before Wilsonian liberal internationalism, Palmerston supported self-determination. He proposed to recognize Belgium as a separate kingdom. In 1831 the great powers adopted the usual solution: a minor German princely dynasty, the Saxe-Coburgs, was enlisted to provide a symbol of unity, under a name resurrected from the ancient tribe, the Belgae, that inhabited the region under the Roman Empire.

Leopold I was no stranger to such anachronisms. He had just turned down an offer to be King of Greece. The title of the new monarch, "King of the Belgians," recognized the fact that the new dynasty had no other claim to rule than the will of the people. His son, Leopold II, is remembered as the most brutal of all the colonial rulers of Africa. It was the Belgian Congo that Joseph Conrad depicted in "Heart of Darkness," the text that — more than any other — has become emblematic of the evils of imperialism.

If the purpose of Belgium, as a buffer state between France and Germany, was to prevent wars, it was not what one would want to call successful. World War I began with a German invasion of "brave little Belgium" in 1914. In 1940, the Germans did it again — only this time, the Belgians were not so brave. Not only did Belgian fascists collaborate with the Nazis but so did the Social and Christian democrats who would resume power after 1945.

The "national socialism" of Hendrik de Man, the most influential Belgian politician of the 1930s and 1940s, became one of the blueprints for the postwar European community, of which De Man's disciple Paul-Henri Spaak was one of the founding fathers. De Man wanted Belgium to be "the vanguard of the European Revolution; the principle on which the new European Order hinges."

In the post-war world, Belgium did indeed capitalize on these ideals. Both NATO and what later became the European Union were based at Brussels. There was always a tension between the two, because the aims of the Atlantic alliance and the new Europe were irreconcilable. Having failed to thwart the creation of NATO, Spaak became its secretary-general and did his best to stop it from opposing Soviet designs to encroach on Western interests.

While NATO perpetuated the American military presence in Europe, which kept the peace throughout the Cold War, the E.U. was intended to create a rival superpower and was always ambivalent toward America. Belgians benefited from both, but it was the E.U. that created so many jobs for officials that Belgium became Europe's District of Columbia.

Today, Belgium is a microcosm of the E.U.: bureaucratic, undemocratic, corporatist. As the author Paul Belien argued in his book "A Throne in Brussels," the "Belgianisation of Europe" is already far advanced. If the European Union is to be given back to its constituent peoples, Belgium might be a good place to start.

The break-up of Belgium need not create instability: 2007 is not 1831. Europe has nothing to fear from a free vote of the Walloons and Flemings, both of whom might choose to accede to France and the Netherlands respectively. Wiser counsel would no doubt urge the Walloons and Flemings to prefer the protection of some kind of arrangement with either the British or the Americans and their freedoms. In any event, democracy — not realpolitik — should decide Belgium's destiny. Let us hope that Europe, too, has an opportunity to vote before its future is determined from above.

quote:

Als ik me niet vergis, wees ik er op dat de Franstaligen in de Rand het onderwijs willen gaan organiseren (en hiermee de faciliteiten willen uitbreiden) terwijl ze anderzijds moeite hebben om hun eigen onderwijs in Wallonië te betalen. Het is goed dat men dat ook eens in Wallonië laat horen: dat sommige franstalige politici veel geld veil hebben om luxeonderwijs in de rand te betalen, terwijl men het eigen onderwijs in Wallonië niet eens kan onderhouden.

quote:

Op woensdag 12 september 2007 16:50 schreef Wokkel1982 het volgende:
Waarom in hemelsnaam nog meer geld naar de Frantaligen gooien?

quote:

wo 12/09/07 - De foto's van koning Albert II en koningin Paola blijven in het stadhuis van Halle hangen. De gemeenteraad is niet ingegaan op een voorstel van Vlaams Belang om de portretten uit de raadzaal te verwijderen.
(Belga) Burgemeester Dirk Pieters (CD&V) wil dat de foto's blijven hangen, zolang de koning staatshoofd van ons land is. Ook Mark Demesmaeker (N-VA) wil de foto's niet weg.

Eerder werd in Affligem al beslist de foto's te laten hangen. In Lennik werden de foto's wel weggehaald.

De Antwerpse gemeente Mortsel was de allereerste stad in Vlaanderen waar de portretten van het koningspaar verwijderd zijn uit de raadzaal.

quote:

Op woensdag 12 september 2007 18:31 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Dat vind ik nu toch ook iets belachelijks. Of je het graag hebt of niet hij is nu eenmaal nog altijd het wettelijke staatshoofd van het land

quote:

Op woensdag 12 september 2007 18:41 schreef Heero87 het volgende:
Wat een gedoe ook weer. Oh nee ramp o ramp, er hangt een foto van het vorstenpaar in het gemeentehuis. Alsof we niet belangrijkere problemen hebben.

quote:

Op woensdag 12 september 2007 18:37 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
[..]
Dat is eigenlijk ook geen waar. De koningskwestie en het volksreferendum over Leopold III van na WO II vergeten ?

quote:

Op woensdag 12 september 2007 18:45 schreef zuiderbuur het volgende:

[..]

Inderdaad, gewoon doen en aan een dakloze geven om op te stoken of zo, en er verder niet meer over praten.
[..]

Bij mijn weten werd er niet gevraagd of zij de monarchie weg wilden?

quote:

Welke gemeenschappen leveren EP-zetel in?
wo 12/09/07 - In ons land dreigt een robbertje te worden gevochten om de Belgische zetels in het Europees Parlement. België moet twee zetels afstaan, maar niemand staat te trappelen om in te leveren.
In de grondwettelijke commissie van het Europees Parlement (EP) is er een voorstel rond de zetelverdeling voor de volgende legislatuur (2009-2014). (Belga) Het EP zal dan 750 zitjes tellen. Dat zijn er 35 minder dan vandaag, maar 14 meer dan het verdrag van Nice oorspronkelijk plande. De verdeling die in het verdrag van Nice overeengekomen was, moet nu dus worden herzien.

Bijna alle landen zouden zetels verliezen. Ook ons land moet er 2 inleveren. Momenteel heeft België 24 zetels: 14 in het Nederlandstalige kiescollege, 9 in het Franstalige en 1 in het Duitstalige college.

De hamvraag is nu welke gemeenschappen een zetel inleveren. Het lijkt voor de hand te liggen dat de Vlaamse en Franstalige gemeenschap een zetel opgeven, maar aan Franstalige kant is daar weerstand tegen.

De Franstaligen vinden dat de Duitse zetel hen toekomt, omdat die gemeenschap "oververtegenwoordigd" is. Bovendien gaven de Franstaligen in 2004 al een zetel af, toen het aantal zetels van 25 naar 24 daalde.

Het laatste woord daarover is dus nog niet gezegd. Van voorstel naar realiteit
Het zetelvoorstel is nog niet definitief. De bevoegde parlementscommissie kan nog amendementen indienen en daarna moet het in de plenaire vergadering een meerderheid behalen.

Via hun parlementsleden zullen verscheidene lidstaten ongetwijfeld nog proberen een voordeliger regeling binnen te halen.

Indien een voldoende grote meerderheid van het EP achter het voorstel staat, is het vrijwel zeker dat de regeringsleiders en staatshoofden er niet meer zullen aan raken.

Het wordt dan een luik van het nieuwe EU-verdrag, waarover de Europese Raad op 18 oktober zijn fiat moeten geven.

quote:

Op woensdag 12 september 2007 11:58 schreef zuiderbuur het volgende:
Niet zo een goed artikel, dat verhaal van die collaboratie (door wie? waarom?) staat er niet duidelijk in :
http://www.nysun.com/pf.php?id=62393&v=0603859811
[..]

quote:

Op donderdag 13 september 2007 16:05 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
[afbeelding]

quote:

Il n'empêche : l'acte traduit tout le mépris affiché pour le pays par des jeunes nationalistes qui rêvent de sa disparition. Des jeunes disciples de la N-VA.