OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Sugar, fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad. Je zegt:"als ik op de fiets zit en even stilsta bij mezelf en alles, moet ik alleen maar zo verdrietig zuchten.", dat raakt me wel, het is goed dat je dat zo kan bespreken in ieder geval 
Hier is het heel, ja, weet ik eigenlijk niet. Ik voel me op zich goed, maar ik ben bang voor straks. Het voelt voor mij alsof ik dit keer moet en zal genieten, ik ben er heel erg mee bezig. Enerzijds wil ik graag dingen laten gaan zoals ze gaan, maar ik wil ook gewoon controle hebben. Lastig. Sara is onwijs lief en leuk, ik geniet er enorm van, maar voel me schuldig over dat er iemand bij komt. Ze is net over naar een nieuwe groep op het kdv, dat vind ik moeilijk, omdat het meer loslaten is, ze wordt groot en ik vind dat moeilijk. Ik heb zo het gevoel dat ik haar moet beschermen voor van alles en nog wat, en dat is eigenlijk helemaal niet zo...
Laatst was ze jarig, ze had last van buikkrampjes en kreeg een diarree luier, het bezoek moest daarom wat lachen, maar Sara trok het zich heel erg aan. Dus ik ging naar boven met haar om haar te verschonen en toen zei ze: mama, ze lachen me uit... en dan kan ik echt wel janken omdat ik haar dan niet beschermen kan.
Het klinkt misschien heel overtrokken, maar ik vind dat soort dingen heel erg, en kan me er vreselijk druk om maken. Op dat vlak zit het niet lekker, maar het heeft tijd nodig denk ik...
Hier is het heel, ja, weet ik eigenlijk niet. Ik voel me op zich goed, maar ik ben bang voor straks. Het voelt voor mij alsof ik dit keer moet en zal genieten, ik ben er heel erg mee bezig. Enerzijds wil ik graag dingen laten gaan zoals ze gaan, maar ik wil ook gewoon controle hebben. Lastig. Sara is onwijs lief en leuk, ik geniet er enorm van, maar voel me schuldig over dat er iemand bij komt. Ze is net over naar een nieuwe groep op het kdv, dat vind ik moeilijk, omdat het meer loslaten is, ze wordt groot en ik vind dat moeilijk. Ik heb zo het gevoel dat ik haar moet beschermen voor van alles en nog wat, en dat is eigenlijk helemaal niet zo...
Laatst was ze jarig, ze had last van buikkrampjes en kreeg een diarree luier, het bezoek moest daarom wat lachen, maar Sara trok het zich heel erg aan. Dus ik ging naar boven met haar om haar te verschonen en toen zei ze: mama, ze lachen me uit... en dan kan ik echt wel janken omdat ik haar dan niet beschermen kan.
Het klinkt misschien heel overtrokken, maar ik vind dat soort dingen heel erg, en kan me er vreselijk druk om maken. Op dat vlak zit het niet lekker, maar het heeft tijd nodig denk ik...
Vanavond gezien bij Netwerk, een item over depressie bij jonge moeders endan met name over mamakits van de geestgronden in Haarlem. Dat is dus waar ik erg fijn geholpen ben.
Blijkt dat maar 1 op 5 vrouwen hulp zoekt en dat de meesten het niet (snel) (h)erkennen.
Ik voel mij ook ongeveer zo, zo af en toe denk ik 'waar zijn we aan begonnen?" Ikwil heel alert zijn op de signalen maar ik wil ook heel erg gaan genieten van dit nieuwe frummeltje. Het liefst heb ik minimaal een maand kraam/thuiszorg, om op te starten zeg maar. Maar ik wil het ook gewoon zelf kunnen.
Blijkt dat maar 1 op 5 vrouwen hulp zoekt en dat de meesten het niet (snel) (h)erkennen.
Ik voel mij ook ongeveer zo, zo af en toe denk ik 'waar zijn we aan begonnen?" Ikwil heel alert zijn op de signalen maar ik wil ook heel erg gaan genieten van dit nieuwe frummeltje. Het liefst heb ik minimaal een maand kraam/thuiszorg, om op te starten zeg maar. Maar ik wil het ook gewoon zelf kunnen.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Jelief, is er bij jullie in de buurt ook een organisatie als Home Start? Bestaat uit vrijwilligers die een jong gezin een tijdlang kunnen ondersteunen. Misschien als je nu vast contact legt, je dit wat kunt intensiveren op het moment dat jij het nodig denkt te hebben.
Ja en ik had al een dame van homestart over de vloer. Ik wilde stoppen in mei maar toch maar besloten dat ze nog wel langs kon komen. Maar ik heb nog steeds niet gebeld, stom he. En nou durf ik niet meer 
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Jelief, je bent de eerste niet die zich bedenkt. In mijn tweede gezin was ik de tweede vrijwilliger omdat er een pauze tussen had gezeten. En voor de vrijwilligers denk ik dat jij een leuk 'gezin' bent om terecht te komen. 
Ik zal later reageren op de rest, ook over mezelf. Ik weet het niet zo en ben veel aan het nadenken.
Ik zal later reageren op de rest, ook over mezelf. Ik weet het niet zo en ben veel aan het nadenken.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Jelief, lastig kan dat zijn! Maar als je denkt dat het nodig is, gewoon doen!
YPPY, succes met denken!
YPPY, succes met denken!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Heb je nog gebeld Jelief?
Sugar, wat fijn ergens om van de depressie af te zijn, maar ook moeilijk om te realiseren dat je het zelf bent. En dat het niet weg gaat. Maar goed dat je wel kunt leren ermee om te gaan.
Wat confronterend, zo'n dag als vandaag. Dat je beseft dat je geluk hebt dat dit maar tijdelijk is en niet voor altijd. Dat het geen eindeloze strijd is met jezelf, maar dat je weet dat het over gaat. Of dat de scherpe randjes eraf gaan. Dat je moet vechten om vol te houden. En je tegelijk realiseren dat het met anderen nog slechter kan gaan. Gek, maar het maakt me wel een beetje sterker.
Sugar, wat fijn ergens om van de depressie af te zijn, maar ook moeilijk om te realiseren dat je het zelf bent. En dat het niet weg gaat. Maar goed dat je wel kunt leren ermee om te gaan.
Wat confronterend, zo'n dag als vandaag. Dat je beseft dat je geluk hebt dat dit maar tijdelijk is en niet voor altijd. Dat het geen eindeloze strijd is met jezelf, maar dat je weet dat het over gaat. Of dat de scherpe randjes eraf gaan. Dat je moet vechten om vol te houden. En je tegelijk realiseren dat het met anderen nog slechter kan gaan. Gek, maar het maakt me wel een beetje sterker.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Goed dat je dingen in elk geval zo kan voelen, YPPY.Hier even rot. Onzeker over mijn werk, of ik wel postieve feedback zal krijgen op wat ik telkens maak en bang voor afwijzing. De sombere kleur is weer veel voelbaarder dan de afgelopen weken, het ging best goed juist. Met afvallen sta ik even stil ook en dat frustreert meteen. Ik huil om elke scheet en heb een ontzettend kort lontje. Oftewel: kut gewoon. Echt, dat is even het enige woord.
En ja, ook ik denk aan al het andere van anderen. Maar het relativeert niet. Dat lukt nu net niet. En ook dáárover kan ik me direct gaan schamen.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Komt dat ook *echt* ergens vandaan Suug? Je werk ging toch juist haske goed dacht ik?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ja, is ook zo. Maar elke kleine opmerking pak ik op als zware kritiek. Dat doe ik echt heel stom, dan hoor ik helemaal het andere niet meer en voel me alleen maar tekortschieten.
Ach, dit hoort hier misschien ook niet. Sowieso niet. Het is gewoon ik en niet 'depressief door de hormonen'.
Ach, dit hoort hier misschien ook niet. Sowieso niet. Het is gewoon ik en niet 'depressief door de hormonen'.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Och Suug toch.
Ga je niet ook nog eens schamen hoor. Dat moet je écht relativeren hoor. ja, makkelijk gezegd...
Wat is het toch jammer dat je niet volop kunt (mag...?) genieten van de fijne dingen in het leven.
Ga je niet ook nog eens schamen hoor. Dat moet je écht relativeren hoor. ja, makkelijk gezegd...
Wat is het toch jammer dat je niet volop kunt (mag...?) genieten van de fijne dingen in het leven.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Kan je niet proberen het als iets opbouwends te zien? Volgens mij ben je hartstikke goed in je werk namelijk, alleen bij iedereen is ruimte voor verbetering, al is het maar omdat je bij elke plek waar je werk weer met andere visies te maken hebt, die willen het net een pietsie meer zus of zo, dat heeft niks te maken met dat jij niet goed bent in wat je doet, alleen maar met het feit dat je niet helderziend bentquote:Op donderdag 25 september 2008 09:38 schreef Sugar het volgende:
Ja, is ook zo. Maar elke kleine opmerking pak ik op als zware kritiek. Dat doe ik echt heel stom, dan hoor ik helemaal het andere niet meer en voel me alleen maar tekortschieten.
Ach, dit hoort hier misschien ook niet. Sowieso niet. Het is gewoon ik en niet 'depressief door de hormonen'.
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Even een schopje, voor eventuele nieuwe mama's. 
Gisteren was ik weer bij de psycholoog. Inmiddels gaat het over verschillende onderwerpen waarmee ik worstel, maar het komt steeds weer terug bij het moederschap. Het echte pnd is wel weg denk ik, maar volgens de psycholoog is dat wel de oorzaak van waarom ik doe hoe ik doe. Dat betekent echter niet dat het goed is. Ik ben veel bezig met 'wat is goed voor Anna'. Ik onderneem bepaalde acties omdat het goed is voor haar, die ik uit mezelf niet zou ondernemen. Volgens de psychologe ben ik daar te veel mee bezig, met het 'een goede moeder' willen zijn. Dat is feitelijk ook wel zo denk ik, maar ja, waar vind ik dan weer het evenwicht? Vanuit de pnd vind ik mezelf een slechte moeder. En dat wil ik compenseren, zeker als ik in een dal zit. Die dalen worden steeds iets korter gelukkig, maar het blijft wel. Laat nooit iemand zeggen dat het moederschap makkelijk is.
Als dit niet in OUD past, mogen jullie het verwijderen modjes.
Gisteren was ik weer bij de psycholoog. Inmiddels gaat het over verschillende onderwerpen waarmee ik worstel, maar het komt steeds weer terug bij het moederschap. Het echte pnd is wel weg denk ik, maar volgens de psycholoog is dat wel de oorzaak van waarom ik doe hoe ik doe. Dat betekent echter niet dat het goed is. Ik ben veel bezig met 'wat is goed voor Anna'. Ik onderneem bepaalde acties omdat het goed is voor haar, die ik uit mezelf niet zou ondernemen. Volgens de psychologe ben ik daar te veel mee bezig, met het 'een goede moeder' willen zijn. Dat is feitelijk ook wel zo denk ik, maar ja, waar vind ik dan weer het evenwicht? Vanuit de pnd vind ik mezelf een slechte moeder. En dat wil ik compenseren, zeker als ik in een dal zit. Die dalen worden steeds iets korter gelukkig, maar het blijft wel. Laat nooit iemand zeggen dat het moederschap makkelijk is.
Als dit niet in OUD past, mogen jullie het verwijderen modjes.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
yppy, ik heb daar zonder depressie al last van, dat ik altijd vind dat ik het beter moet doen, vaak bezig ben met wat goed is voor de kinderen of ook bijvoorbeeld met wat anderen van mij denken als moeder.
Ik heb er ook nog geen oplossing voor hoe dat anders moet, want ik doe dat ook te veel.
wil maar zeggen dat het niet alleen is als je een depressie hebt.
op zich gaat het beter dus met je, dat is fijn!
en Fuente, hoe gaat het met jou? en Jelief?
Ik heb er ook nog geen oplossing voor hoe dat anders moet, want ik doe dat ook te veel.
wil maar zeggen dat het niet alleen is als je een depressie hebt.
op zich gaat het beter dus met je, dat is fijn!
en Fuente, hoe gaat het met jou? en Jelief?
stormy waters...
sailin'
sailin'
Dat is ook zo Belana, heel veel is normaal, dat heeft elke moeder. Ik vind het alleen zo moeilijk om te weten wat normaal is en wat niet. Ik ben wel (te volgens de psycholoog) veel bezig met 'zorgen voor anderen'. En te weinig voor mezelf. En dat doe ik (wat ik zelf denk) omdat ik in mijn mindere periodes mezelf geen goede moeder/echtgenoot/vriendin vind. Als ik me beter voel (en die periodes duren steeds langer), heb ik daar minder last van. Nu ben ik dus aan het leren om die gedachtes te ordenen. Wat denk ik en waarom denk ik dat en klopt het feitelijk wat ik denk. Alleen dat al maakt het makkelijker.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Goed gezegd Belana. De vraag van doe ik het wel goed en wat denken anderen, speelt bij veel moeders. Dat je aan het ordenen bent is goed Yppy. Welk gevoel is normaal en welk is 'overdreven', dat uitzoeken is inderdaad niet makkelijk. En het zal met ups en downs gaan. Ik duim voor je dat die ups het steeds langer gaan volhouden.
klinkt als een goeie therapie trouwens yppy, heb ooit ook zo'n soort therapie gehad, echt gedragstherapie. gedachten van gevoelens leren scheiden, en toetsen of je gedachten wel kloppen. Heeft ij toen ook erg goed geholpen 
stormy waters...
sailin'
sailin'
Yppy, ik herken het deels wel, maar dan meer als in dat ik dingen doe omdat ik vind/weet dat ze moeten, en niet vanuit gevoel. Ik moet zeggen dat de gedragdtherapie me daar echt goed bij geholpen heeft. En daardoor merk ik naar Sara toe dat ik dingen wat losser kan laten, meer op gevoel kan doen, maar dan moet ik wel goed in m;n vel zitten.
Je klinkt als heel erg op de goede weg zitten in ieder geval! Zeker omdat je aangeeft dat de goede perioden steeds langer duren!
Hier gaat het op en af. Eigenlijk gaat het met mij nu heel goed, maar de angst voor herhaling is heel sterk aanwezig. Daardoor voel ik me vaker rot. Ik zie ook wel een beetje op tegen de kraamtijd. Maar ik laat het gewoon gebeuren, we zien wel hoe het straks gaat. Als het fout gaat, moet ik gewoon meteen aan de bel trekken. Maar het houdt me momenteel wel heel erg bezig ja.
Je klinkt als heel erg op de goede weg zitten in ieder geval! Zeker omdat je aangeeft dat de goede perioden steeds langer duren!
Hier gaat het op en af. Eigenlijk gaat het met mij nu heel goed, maar de angst voor herhaling is heel sterk aanwezig. Daardoor voel ik me vaker rot. Ik zie ook wel een beetje op tegen de kraamtijd. Maar ik laat het gewoon gebeuren, we zien wel hoe het straks gaat. Als het fout gaat, moet ik gewoon meteen aan de bel trekken. Maar het houdt me momenteel wel heel erg bezig ja.
heb je al back-up geregeld voor de kraamtijd fuente? om je extra bij te staan?
stormy waters...
sailin'
sailin'
quote:Op woensdag 12 november 2008 15:04 schreef Belana het volgende:
heb je al back-up geregeld voor de kraamtijd fuente? om je extra bij te staan?
We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!
dat moet wel een beetje geruststellend zijn jaquote:Op woensdag 12 november 2008 16:50 schreef Fuente het volgende:
[..]
We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!
je lekker laten verwennen in die tijd! Ik hoop enorm dat je een fantastische ervaring gaat krijgen!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Goed geregeld Fuente!quote:Op woensdag 12 november 2008 16:50 schreef Fuente het volgende:
[..]
We krijgen extra kraamzorg(10 uur), manlief is 2 weken vrij, schoonouders staan stand-by. Mocht er meer kraamzorg nodig zijn, wordt dat tegen die tijd ook geregeld. Dus dat is op zich een fijn gevoel!
En Ypsel ook een
. heb verder niets nuttigs te zeggen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Fuente, wat goed dat alles zo geregeld is! 
YPPY, ook een oorzaak in je die dus niet echt heel tijdelijk is. Aan de ene kant fijn dat de pnd over is, maar nu een 'nieuwe' uitdaging. Succes daarmee!
YPPY, ook een oorzaak in je die dus niet echt heel tijdelijk is. Aan de ene kant fijn dat de pnd over is, maar nu een 'nieuwe' uitdaging. Succes daarmee!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Ik ga een en ander even doorlezen, maar ik hoop dat ik in dit topic wat kwijt kan. Ik wil Z&G niet vervuilen ermee, maar ik moet toch iets? Alleen schaap, hoe goed en lief en begrijpend hij ook is, is even niet voldoende. En tegen wie ga je nog meer vertellen dat je helemaal geen roze wolk ziet, want juist als je er zo lang op hebt moeten wachten, ben je natuurlijk alleen maar uitgelaten blij...niet dus.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Miss_sly, misschien is dit ook wel iets om met vk/gyn en/of je huisarts te bespreken...
Ik vind het naar dat je roze wolk zo buiten je bereik is op het moment.
Sterkte
Ik vind het naar dat je roze wolk zo buiten je bereik is op het moment
. Sterkte
Fake it till you make it...
miss_sly Ik weet niet of dit ook iets is waar je gyn of ha evt. bij kan helpen.
Ik heb het eerste deel voor je opgezocht omdat dat echt begon met depressie tijdens de zwangerschap, de laatste paar delen gaan meer over de depressie erna.
Depressief door de hormonen
Ik weet niet of dit ook iets is waar je gyn of ha evt. bij kan helpen. Ik heb het eerste deel voor je opgezocht omdat dat echt begon met depressie tijdens de zwangerschap, de laatste paar delen gaan meer over de depressie erna.
Depressief door de hormonen
***
miss_sly, zoals Nijna al zegt, bespreek het met je ha/gyn. Balen dat je je zo voelt!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Dank je BE Ga ik doorlezen.
En bespreken...tja. Volgende week vrijdag mag ik weer naar de gyn, dus ik heb al zitten bedenken hoe of wat ik dan ga/moet zeggen. Alleen al de gedachte dat ik niet zeg "goed" met een grote lach op mijn gezicht als ze vraagt hoe het gaat, maakt me al benauwd. Ik kan dat niet, ik roep altijd dat het goed met me gaat. En meestal is was dat ook gewoon zo. Des te vreemder is dit voor me.
En de ha...ook over gedacht om heen te gaan. En dan? Als ze/hij vraagt waar ik voor kom? "Tja, ik ben dan wel zwanger maar voel me niet zo blij, kunt u daar iets aan doen?"
Ga ik doorlezen.En bespreken...tja. Volgende week vrijdag mag ik weer naar de gyn, dus ik heb al zitten bedenken hoe of wat ik dan ga/moet zeggen. Alleen al de gedachte dat ik niet zeg "goed" met een grote lach op mijn gezicht als ze vraagt hoe het gaat, maakt me al benauwd. Ik kan dat niet, ik roep altijd dat het goed met me gaat. En meestal is was dat ook gewoon zo. Des te vreemder is dit voor me.
En de ha...ook over gedacht om heen te gaan. En dan? Als ze/hij vraagt waar ik voor kom? "Tja, ik ben dan wel zwanger maar voel me niet zo blij, kunt u daar iets aan doen?"
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mss kan je schaap meenemen? Het voelt mss wat kinderachtig aan, maar soms is het wel makkelijker als een ander dan eerst even het verhaaltje vertelt...
***
Volgende week gaat hij sowieso mee, gelukkig. Hij is eigenlijk altijd meegeweest met alles wat met zwanger worden en zijn te maken heeft. Ik heb het ook echt heel erg met hem getroffen 
Ik heb volgens mij in ieder geval geen prenatale depressie. Ik heb daarover eea gelezen, maar ik heb nog geen moment gedacht dat ik dit kind niet zou willen of dat ik dood zou willen. Integendeel, ik denk juist dat ik me helaas hier doorheen moet worstelen om dit zo gewenste kindje te kunnen vasthouden. Dat wil ik ook, zo ontzettend graag. Ik kan er alleen het gevoel niet bij vinden, dat roze, gelukkige, blije gevoel. Het was er wel, dus ik weet hoe het voelt, maar het is gewoon weg.
Ik heb volgens mij in ieder geval geen prenatale depressie. Ik heb daarover eea gelezen, maar ik heb nog geen moment gedacht dat ik dit kind niet zou willen of dat ik dood zou willen. Integendeel, ik denk juist dat ik me helaas hier doorheen moet worstelen om dit zo gewenste kindje te kunnen vasthouden. Dat wil ik ook, zo ontzettend graag. Ik kan er alleen het gevoel niet bij vinden, dat roze, gelukkige, blije gevoel. Het was er wel, dus ik weet hoe het voelt, maar het is gewoon weg.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Miss-sly, wat jammer en ook rottig dat je niet blij bent.
Ik kan me voorstellen dat het misschien een beetje aan je termijn ligt, net ná de onthullingen en vóórdat je echt alles klaar gaat maken, de baby voelt en iedereen bewonderend naar je buik kijkt? Nu nog niet tastbaar genoeg om je aan vast te houden en de toekomst écht voor je te zien en voelen hoe dat gaat zijn?
Dikke kus.
Ik kan me voorstellen dat het misschien een beetje aan je termijn ligt, net ná de onthullingen en vóórdat je echt alles klaar gaat maken, de baby voelt en iedereen bewonderend naar je buik kijkt? Nu nog niet tastbaar genoeg om je aan vast te houden en de toekomst écht voor je te zien en voelen hoe dat gaat zijn?
Dikke kus.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Miss_sly, het is echt niet raar of stom als je dat zegt. Ook al is het misschien geen prenatale depressie, je zit niet lekker in je vel, je voelt geen roze wolk, en het is anders dan je zou willen.
Misschien helpt alleen het benoemen hiervan al een heel stuk! Het kan echt opluchten.
Weet je, het is ook allemaal lang niet altijd een roze wolk. Je zit barstensvol met hormonen, er gebeurt van alles en je leven staat straks op z'n kop. Dat is niet niks, en het is niet erg als je die roze wolk nu niet voelt. Ik kan me wel voorstellen dat je vindt dat je dat moet voelen omdat je zolang hebt moeten wachten, maar is het misschien niet juist daardoor dat je het nu niet zo voelt?
Misschien helpt alleen het benoemen hiervan al een heel stuk! Het kan echt opluchten.
Weet je, het is ook allemaal lang niet altijd een roze wolk. Je zit barstensvol met hormonen, er gebeurt van alles en je leven staat straks op z'n kop. Dat is niet niks, en het is niet erg als je die roze wolk nu niet voelt. Ik kan me wel voorstellen dat je vindt dat je dat moet voelen omdat je zolang hebt moeten wachten, maar is het misschien niet juist daardoor dat je het nu niet zo voelt?
Sugar, mijn termijn zal er zeker wel mee te maken hebben. Ik heb het sinds 2,5 week ongeveer en dat is dus sinds begin week 14. Dat is de periode dat de HCG afneemt, en de HCG is vaak in het begin voor een groot verantwoordelijk voor het roze wolk gevoel. Kennelijk reageer ik nogal op die daling. En inderdaad, dat ik nog niets voel en er nog niets tastbaars is maakt het niet gemakkelijker. Gelukkig heb ik van Vicky de angelsounds mogen lenen en was BE zo lief me ere tussen te laten. Dat heeft me al door veel nare dagen geholpen, even naar het hartje luisteren.
Tja, en mijn buik...ik vind hem niet mooi met kleren aan gaat nog wel, maar ik zag hem ook regelmatig in een spiegel bloot en dat vond ik vreselijk. Doe ik dus ook niet meer, ik kijk alleen in de spieger als ik mijn kleren aan heb.
En Fuente, ik heb ook al gedacht dat het meespeelt dat het zo lang heeft geduurd, dat ik me daardoor zo voel. Ik geloof zeker wel. Het is ook vrij onwerkelijk om je beeld van jezelf zo bij te stellen. Ik was degene die probeerde zwanger te worden, niet degene die ook een kind zou krijgen. En nu alles goed lijkt te gaan (we zijn er nog lang niet natuurlijk) is dat zoiets vreemds.
Gelukkig herinnerde ik me ineens weer vanochtend dat er een topic als dit moest zijn. Scheelt toch al weer iets.
Tja, en mijn buik...ik vind hem niet mooi
met kleren aan gaat nog wel, maar ik zag hem ook regelmatig in een spiegel bloot en dat vond ik vreselijk. Doe ik dus ook niet meer, ik kijk alleen in de spieger als ik mijn kleren aan heb.En Fuente, ik heb ook al gedacht dat het meespeelt dat het zo lang heeft geduurd, dat ik me daardoor zo voel. Ik geloof zeker wel. Het is ook vrij onwerkelijk om je beeld van jezelf zo bij te stellen. Ik was degene die probeerde zwanger te worden, niet degene die ook een kind zou krijgen. En nu alles goed lijkt te gaan (we zijn er nog lang niet natuurlijk) is dat zoiets vreemds.
Gelukkig herinnerde ik me ineens weer vanochtend dat er een topic als dit moest zijn. Scheelt toch al weer iets.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
MIss_Sly en goed van je dat je het van je af aan het schrijven bent en ook benoemt. Ik heb geen tips of trucs voor je om het gevoel weer terug te krijgen, maar denk wel dat wat je zelf al zegt klopt. De periode tussen 13 weken en de eerste keer je kindje voelen is lang en ik moet eerlijk bekennen dat ik me in die periode ook absoluut niet zwanger voelde. Ik weet dat ik het was, maar zo voelde het niet pas toen ik Fleur/Maud voelde begon het weer te komen, dat gevoel van zwanger zijn.
en goed van je dat je het van je af aan het schrijven bent en ook benoemt. Ik heb geen tips of trucs voor je om het gevoel weer terug te krijgen, maar denk wel dat wat je zelf al zegt klopt. De periode tussen 13 weken en de eerste keer je kindje voelen is lang en ik moet eerlijk bekennen dat ik me in die periode ook absoluut niet zwanger voelde. Ik weet dat ik het was, maar zo voelde het niet pas toen ik Fleur/Maud voelde begon het weer te komen, dat gevoel van zwanger zijn.
Ik heb het eerste topic voor een deel doorgelezen en ik herken toch wel veel. Gelukkig heb ik het niet zo heftig, hoor. Nooit gedacht om naar beneden te springen ofzo. Wel erg moeilijk om er open over te zijn inderdaad. Ik heb het afgelopen zondag schoorvoetend tegen mijn moeder verteld, die meteen helemaal verontwaardigd was dat ik het niet eerder had verteld. Ze belde toch niet om te horen dat het goed ging als dat niet zo was? Heel lief en begipvol gelukkig, dus.
Het is voor mij alleen zo ontzettend nieuw. Ik kan me niet heugen dat ik ooit langer dan een dag echt een dip had. Ik heb dat niet, ik zie altijd het mooie, positieve van dingen, en als dat even minder is, is dat ook zo weer terug. Ik snap wel dat voor sommigen 2,5 week niet lang is, maar voor mij is dat ongekend. En ik herken mezelf ook niet in dit huilerige, depri persoontje.
Ik probeer wel mijn rust te nemen, maar ik moet toch gewoon werken en ik wil ook wel leuke dingen doen met schaap. Die vindt het ook moeilijk en heeft juist ook wel wat ontspaning nodig.
Het is voor mij alleen zo ontzettend nieuw. Ik kan me niet heugen dat ik ooit langer dan een dag echt een dip had. Ik heb dat niet, ik zie altijd het mooie, positieve van dingen, en als dat even minder is, is dat ook zo weer terug. Ik snap wel dat voor sommigen 2,5 week niet lang is, maar voor mij is dat ongekend. En ik herken mezelf ook niet in dit huilerige, depri persoontje.
Ik probeer wel mijn rust te nemen, maar ik moet toch gewoon werken en ik wil ook wel leuke dingen doen met schaap. Die vindt het ook moeilijk en heeft juist ook wel wat ontspaning nodig.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik weet dat het niet ideaal is, gezien je werksituatie, maar als het je zou helpen zou het mss helemaal geen gek idee zijn om per dag een uurtje (of 2) minder te werken zodat je gewoon net even iets meer adempauze hebt. Mss is dat iets dat je met de gyn kan bespreken, of je dat advies van daaruit kan krijgen zodat je het makkelijker aan je werkgever kan 'verkopen'.
***
quote:Op dinsdag 17 februari 2009 12:04 schreef Brighteyes het volgende:
Ik weet dat het niet ideaal is, gezien je werksituatie, maar als het je zou helpen zou het mss helemaal geen gek idee zijn om per dag een uurtje (of 2) minder te werken zodat je gewoon net even iets meer adempauze hebt. Mss is dat iets dat je met de gyn kan bespreken, of je dat advies van daaruit kan krijgen zodat je het makkelijker aan je werkgever kan 'verkopen'.
zeker doen. En met die brief evt. langs de bedrijfsarts. Hielp bij mij op het eind in elk geval.
O, dat vind ik echt heel erg lastig hoor. Ik weet niet of ik dat kan. Dat is wel heel erg toegeven dat het niet zo goed gaat.
Bedrijfsarts hebben we hier niet, klein bedrijf, 8 man.
Bedrijfsarts hebben we hier niet, klein bedrijf, 8 man.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Miss_sly rottig is dat.. heb het ook gehad niet heel extreem ofzo maar toch tis vervelend.
Kan me voorstellen dat het misschien extra als een domper voelt juist omdat je zo graag die wens had, je zo lang hebt moeten knokken om dit wondertje in je buik te mogen laten groeien.
rottig is dat.. heb het ook gehad niet heel extreem ofzo maar toch tis vervelend.Kan me voorstellen dat het misschien extra als een domper voelt juist omdat je zo graag die wens had, je zo lang hebt moeten knokken om dit wondertje in je buik te mogen laten groeien.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Miss_sly wat rottig
Maar wel goed dat je het uitspreekt. Ik hoop voor je dat je iets hebt aan het gesprek met de gyn, of mischien wel aan iets wat mensen hier zeggen!
Mischien is het gewoon wel de termijn van je zwangerschap idd. Ik kan me herrineren dat ik rond de 13e/ 14e week ook minder lekker in mijn vel zat nl.
Aan de andere kant speelt het bij sommige mensen die dit gevoel hebben tijdens de zwangerschap mischien wel heel erg mee dat ze het idee hebben dat ze op een roze wolk "moeten" zitten en dat ze alles leuk en mooi moeten vinden wat met de zwangerschap te maken heeft. Terwijl het niet voor iedereen alleen maar leuk is. Mischien is het ook gewoon een gevoel wat er eindelijk uitkomt na de hele medische molen waar je in hebt gezeten en waar je je altijd zo moedig en positief doorheen hebt geslagen.
Hoe dan ook hoop ik dat je je snel wat beter voelt!
Maar wel goed dat je het uitspreekt. Ik hoop voor je dat je iets hebt aan het gesprek met de gyn, of mischien wel aan iets wat mensen hier zeggen!
Mischien is het gewoon wel de termijn van je zwangerschap idd. Ik kan me herrineren dat ik rond de 13e/ 14e week ook minder lekker in mijn vel zat nl.
Aan de andere kant speelt het bij sommige mensen die dit gevoel hebben tijdens de zwangerschap mischien wel heel erg mee dat ze het idee hebben dat ze op een roze wolk "moeten" zitten en dat ze alles leuk en mooi moeten vinden wat met de zwangerschap te maken heeft. Terwijl het niet voor iedereen alleen maar leuk is. Mischien is het ook gewoon een gevoel wat er eindelijk uitkomt na de hele medische molen waar je in hebt gezeten en waar je je altijd zo moedig en positief doorheen hebt geslagen.
Hoe dan ook hoop ik dat je je snel wat beter voelt!
Miss_Sly, ik herken de verwarring wel die je de beschrijft. Ook mijn grote doel was zwanger worden en toen ik het eenmaal was, wist ik niet meer hoe ik tegen mezelf aan moest kijken. Ineens hoorde ik bij een ander kamp, feitelijk gezien, terwijl ik mezelf nog behoorlijk problematisch vruchtbaar voelde. Ik heb geen somberheid gekend, wel veel angst (angst om dit te verliezen, kon ook niet geloven dat het goed zou gaan). Wat ook vreemd was, is dat ik natuurlijk wist dat ik zou bevallen, maar dat ik me geen moment echt gerealiseerd had dat ik zou bevallen en dat ik echt twee kindjes zou krijgen. Pas toen ze er waren, kon ik het echt ECHT geloven.
Wie was het ook alweer die zo'n passend onderschrift had: zwanger zijn is pas leuk als erop terug kunt kijken. Die vlieger ging hier behoorlijk op.
Verwacht maar niet teveel van jezelf, wat halleluja-gevoelens betreft. Het genieten zit straks in kleine momentenjes; vlinders/babyvoejtes in je buik, het zien van een babybedje.
Wie was het ook alweer die zo'n passend onderschrift had: zwanger zijn is pas leuk als erop terug kunt kijken. Die vlieger ging hier behoorlijk op.
Verwacht maar niet teveel van jezelf, wat halleluja-gevoelens betreft. Het genieten zit straks in kleine momentenjes; vlinders/babyvoejtes in je buik, het zien van een babybedje.
Oh Sly, wat naar om te lezen dat je je zo voelt.
Probeer aub open te zijn tegen je vk/ha. Meer advies heb ik zo even niet.
Sterkte.
Probeer aub open te zijn tegen je vk/ha. Meer advies heb ik zo even niet.
Sterkte.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Miss Sly, hier kun je ook hulp krijgen. Ik kan het je van harte aanbevelen, ik ben door mamakits in haarlem héél goed geholpen. Ze zijn ook bereikbaar voor een enkel oriënterend gesprek, al is het maar om te horen dat je gevoelens niet abnormaal zijn of dat je niet ontzettend depressief bent.
Sterkte.
Sterkte.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
miss_sly ga later uitgebreider reageren. Wat Moonah zegt: ben eerlijk naar de profs, ook al ben je gewend om te vertellen dat het goed gaat.
ga later uitgebreider reageren. Wat Moonah zegt: ben eerlijk naar de profs, ook al ben je gewend om te vertellen dat het goed gaat.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Maar miss wat is die roze wolk dan? Dat je de hele dag in een jubbel stemming moet zijn omdat je zwanger bent? Ik denk dat veel mensen zo'n roze wolk vaak overdrijven. Tuurlijk ben je blij dat je een kindje krijgt. Maar ik denk dat er maar heel weinig vrouwen zijn die de hele zwangerschap elke dag denken: Jeah we krijgen een baby.
Ik had bij de zwangerschap van Mikael ook best vaak gepost dat ik het helemaal niks aan vond en kreeg toen ook allerlei reacties. Moest maar blij zijn dat ik zwamger was enzo. Ik was ook wel blij maar dat was het ook. En nu heb ik hetzelfde weer. We krijgen een baby dat is heel erg leuk maar dat zwanger zijn had voor mij weer niet gehoeven hoor. Ik merk vaak dat anderen er blijer mee zijn dan ik zelf. En ik denk dat dat ook een beetje dat roze wolk gevoel veroorzaakt. Iedereen is blij dus zou jij ook blij moeten zijn. Maar vaak is dat gewoon niet zo.
Ik hoop in ieder geval dat je snel iets meer kunt gaan genieten
Ik had bij de zwangerschap van Mikael ook best vaak gepost dat ik het helemaal niks aan vond en kreeg toen ook allerlei reacties. Moest maar blij zijn dat ik zwamger was enzo. Ik was ook wel blij maar dat was het ook. En nu heb ik hetzelfde weer. We krijgen een baby dat is heel erg leuk maar dat zwanger zijn had voor mij weer niet gehoeven hoor. Ik merk vaak dat anderen er blijer mee zijn dan ik zelf. En ik denk dat dat ook een beetje dat roze wolk gevoel veroorzaakt. Iedereen is blij dus zou jij ook blij moeten zijn. Maar vaak is dat gewoon niet zo.
Ik hoop in ieder geval dat je snel iets meer kunt gaan genieten
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Over die roze wolk: ik zat erop, ik zweefde mijlenver boven iedereen uit op mijn roze wolk. En ineens was die weg. En juist omdat tot 14 weken, ondanks alle spannende momenten met echo's of alles goed was, alles roze was, was de overgang zo groot.
Ik ga zeker heel erg proberen om volgende week eerlijk en duidelijk te zijn naar de gyn. Ik vind het wel heel moeilijk, want toegeven, hardop, dat het niet zo goed gaat, is iets waar ik heel slecht in ben. Ik heb het wel gisteren met schaap besproken. Ik had het nog niet als zodanig onderkend dat ik het ook met hem zo kon bespreken. Het waren "minder goede momenten" en dat zou zo wel vanzelf weer minder worden. Nu ik heb uitgesproken dat het wel iets meer is dan dat en het (hopelijk niet, maar wel mogelijk) tot de bevalling kan duren, geeft dat iig een stukje rust.
Bedankt ook voor het linkje, Jelief. Hiervoor geldt hetzelfde als de gyn: ik kan het NU nog niet, maar ik ga er wel over denken.
Ik ga zeker heel erg proberen om volgende week eerlijk en duidelijk te zijn naar de gyn. Ik vind het wel heel moeilijk, want toegeven, hardop, dat het niet zo goed gaat, is iets waar ik heel slecht in ben. Ik heb het wel gisteren met schaap besproken. Ik had het nog niet als zodanig onderkend dat ik het ook met hem zo kon bespreken. Het waren "minder goede momenten" en dat zou zo wel vanzelf weer minder worden. Nu ik heb uitgesproken dat het wel iets meer is dan dat en het (hopelijk niet, maar wel mogelijk) tot de bevalling kan duren, geeft dat iig een stukje rust.
Bedankt ook voor het linkje, Jelief. Hiervoor geldt hetzelfde als de gyn: ik kan het NU nog niet, maar ik ga er wel over denken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Je kunt niet negen maanden op een roze wolk rondzweven. Ja, je bent zwanger, maar de 'gewone' dingen gaan ook door.
Ik ben heel blij dat ik zwanger ben, maar ben er echt niet 24 uur per dag mee bezig. De andere dingen gaan ook door.
In het begin is het normaal dat je in de wolken bent als je net weet dat je zwanger bent, alles is spannend en nieuw, maar die nieuwigheid is er na een aantal weken ook af. Dan weer even over tot de orde van de dag.
Miss Sly, ik wil je niet voor het hoofd stoten. Maar ben je niet te veel bezig met het zwanger zijn, en hoe je je erbij voelt? Misschien helpt het eens te proberen wat afleiding te zoeken in dingen die niet met het zwanger zijn te maken hebben.
Ik ben heel blij dat ik zwanger ben, maar ben er echt niet 24 uur per dag mee bezig. De andere dingen gaan ook door.
In het begin is het normaal dat je in de wolken bent als je net weet dat je zwanger bent, alles is spannend en nieuw, maar die nieuwigheid is er na een aantal weken ook af. Dan weer even over tot de orde van de dag.
Miss Sly, ik wil je niet voor het hoofd stoten. Maar ben je niet te veel bezig met het zwanger zijn, en hoe je je erbij voelt? Misschien helpt het eens te proberen wat afleiding te zoeken in dingen die niet met het zwanger zijn te maken hebben.
nummer_zoveel, je stoot me niet voor het hoofd, maar ik geloof ook niet dat je het echt begrijpt.
Het is niet alleen dat mijn dagen niet meer roze zijn, ze zijn verschillende nuances grijs tot zwart. Ik ben van nature een blij, positief mens, en dat ben ik niet. Ik kan mezelf, wie ik ben, niet meer terugvinden.
Als ik opsta, voel ik me al down en dat gaat de hele dag niet weg. Leuke dingen die niets met zwanger zijn te maken hebben, doen we regelmatig, maar ook die maken niet dat ik me beter voel.
Het is dus echt wel meer dan het vreemd vinden dat ik niet constant innig gelukkig ben over de zwangerschap. Ik heb geen gevoel bij de zwangerschap, op dit moment. Geen gevoel bij de buik, bij het kindje dat in mijn buik groeit. Zelfs het horen van het hartje brengt maar een licht oppervlakkig gevoel van blijdschap. Het maakt alleen dat ik rationeel kan zeggen dat ik me geen zorgen hoef te maken, wat al veel verschil kan maken.
Het is niet alleen dat mijn dagen niet meer roze zijn, ze zijn verschillende nuances grijs tot zwart. Ik ben van nature een blij, positief mens, en dat ben ik niet. Ik kan mezelf, wie ik ben, niet meer terugvinden.
Als ik opsta, voel ik me al down en dat gaat de hele dag niet weg. Leuke dingen die niets met zwanger zijn te maken hebben, doen we regelmatig, maar ook die maken niet dat ik me beter voel.
Het is dus echt wel meer dan het vreemd vinden dat ik niet constant innig gelukkig ben over de zwangerschap. Ik heb geen gevoel bij de zwangerschap, op dit moment. Geen gevoel bij de buik, bij het kindje dat in mijn buik groeit. Zelfs het horen van het hartje brengt maar een licht oppervlakkig gevoel van blijdschap. Het maakt alleen dat ik rationeel kan zeggen dat ik me geen zorgen hoef te maken, wat al veel verschil kan maken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Lieve Sly.... Je schreef eerder dat je je niet herkent in een prenatale depressie omdat je bepaalde heftige symptomen niet herkent. Maar zoals je het nu omschrijft klinkt het wel zo hoor. Laat je aub goed informeren over mogelijkheden om je te helpen. En praten, véél praten, ook al lijkt het voor jou zeuren. Sterkte dame.
Toen ik eíndelijk een kind had was het ook zó dubbel dat ik me zo afgrijselijk kloten voelde. Ik wilde immers zo graag moeder worden? Ik had er zo lang naar uit gekeken? Waarom was ik dan zo enorm verdrietig? Ik draaide compleet door. Totaal onbegrijpelijk. Hormonen kunnen gekke dingen doen met een mens...
Toen ik eíndelijk een kind had was het ook zó dubbel dat ik me zo afgrijselijk kloten voelde. Ik wilde immers zo graag moeder worden? Ik had er zo lang naar uit gekeken? Waarom was ik dan zo enorm verdrietig? Ik draaide compleet door. Totaal onbegrijpelijk. Hormonen kunnen gekke dingen doen met een mens...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Het is idd het beste als je dit met je gynecoloog bespreekt.
Ken je verder niet ofzo, maar ook ik voel me de laatste dagen niet bepaald 'vrolijk'.
Het weer is klote, de winter duurt veels te lang, en als je de tv aanzet wordt er alleen maar gesproken over de 'zwaarste' recessie ooit en dat we ons allemaal moeten voorbereiden op het ergste enz...
Het is gewoon ook niet de vrolijkste periode van het jaar op het moment.
Wacht maar, als je straks de eerste schopjes gaat voelen. Wedden dat je je dan een stuk vrolijker voelt?
Ken je verder niet ofzo, maar ook ik voel me de laatste dagen niet bepaald 'vrolijk'.
Het weer is klote, de winter duurt veels te lang, en als je de tv aanzet wordt er alleen maar gesproken over de 'zwaarste' recessie ooit en dat we ons allemaal moeten voorbereiden op het ergste enz...
Het is gewoon ook niet de vrolijkste periode van het jaar op het moment.
Wacht maar, als je straks de eerste schopjes gaat voelen. Wedden dat je je dan een stuk vrolijker voelt?
Zo werkt dat helaas dus niet als er sprake is van een depressie Nummer Zoveel...quote:Op woensdag 18 februari 2009 09:37 schreef nummer_zoveel het volgende:
Wacht maar, als je straks de eerste schopjes gaat voelen. Wedden dat je je dan een stuk vrolijker voelt?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Lieve sly , ik denk dat moonah echt een punt heeft hoor. Dit klinkt echt als een prenatale depressie, al is het lastig uit een paar posts te lezen hoe je je echt voelt. Ik begrijp heel goed dat het een mega stap is om hulp te zoeken, maar misschien wel een belangrijke stap. Sterkte.
[ Bericht 9% gewijzigd door prinseszondererwt op 18-02-2009 10:27:54 (Nuance, nuance) ]
, ik denk dat moonah echt een punt heeft hoor. Dit klinkt echt als een prenatale depressie, al is het lastig uit een paar posts te lezen hoe je je echt voelt. Ik begrijp heel goed dat het een mega stap is om hulp te zoeken, maar misschien wel een belangrijke stap. Sterkte.[ Bericht 9% gewijzigd door prinseszondererwt op 18-02-2009 10:27:54 (Nuance, nuance) ]
Laten we er maar niet meteen vanuit gaan dat dat zo is. Dat kan niemand aan de hand van een paar posts inschatten.quote:Op woensdag 18 februari 2009 09:41 schreef Moonah het volgende:
[..]
Zo werkt dat helaas dus niet als er sprake is van een depressie Nummer Zoveel...
Het beste kan miss Sly met haar gyneceloog erover praten.
Ik ken miss Sly verder niet, maar als je echt, echt, depressief bent.... heb je nog niet eens de fut, de zin om er op een forum over te praten. En heb je het gevoel dat je dood wilt, en dat je je kind niet wilt. Dat is nogal wat hoor.
Maar goed, ik hou er verder over op. Draagt niet echt veel bij zo.
[ Bericht 20% gewijzigd door nummer_zoveel op 18-02-2009 10:04:01 ]
Miss_sly heel veel sterkte. Inderdaad: ga er met iemand over praten. Zoals jij het beschrijft klinkt het niet echt alsof het een gevolg is van de recessie, slecht weer of iets anders. Het klinkt veel 'dieper'.
Misschien een stomme gedachte hoor, maar kan het ook niet zijn dat je zolang enorm gehoopt en gewacht hebt op dit kindje, dat je daar nu alles goed gaat een soort "terugklap" van krijgt? Een soort burnout/uitgeput-achtig iets?
Misschien een stomme gedachte hoor, maar kan het ook niet zijn dat je zolang enorm gehoopt en gewacht hebt op dit kindje, dat je daar nu alles goed gaat een soort "terugklap" van krijgt? Een soort burnout/uitgeput-achtig iets?
Nummer_zoveel, heb jij ervaring met een depressie dat je dat zo zeker weet?
Ook depressies zijn er in meerdere gradaties, dus beetje apart dat je dat zo stellig zegt....
Ook depressies zijn er in meerdere gradaties, dus beetje apart dat je dat zo stellig zegt....
~Geluk, is beseffen dat het geluk in je zit~
Nummer_zoveel ik heb ervaring met depressies in mijn omgeving, maar het is echt niet zo dat je dan altijd meteen dood wil hoor. Er zijn heel veel verschillende vormen, oorzaken en gradaties.
Je hebt veel meer verschillende depressies.
Tis niet alleen of vrolijk en blij of naar en dood willen.
Niet iedereen is hetzelfde en het kan zich bij iedereen anders uiten.
Tis niet alleen of vrolijk en blij of naar en dood willen.
Niet iedereen is hetzelfde en het kan zich bij iedereen anders uiten.
Oh, dus het is gek dat ik zeg aan de hand van een paar post van iemand maar niet meteen uit te gaan van een (prenatale) depressie?quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:05 schreef NieTTus het volgende:
Nummer_zoveel, heb jij ervaring met een depressie dat je dat zo zeker weet?
Ook depressies zijn er in meerdere gradaties, dus beetje apart dat je dat zo stellig zegt....
Want dat wordt hier nu wel een beetje aangepraat vind ik.
En natuurlijk zijn depressies in verschillende gradaties, maar ik meen me toch goed te herinneren dat miss Sly amper een week geleden nog vol blijdschap een zwangerschapstest die ze al heel lang had in het Z&G topic poste, en iedereen jubelde een paar pagina's met haar mee.
Een depressie heb je niet als je je een paar dagen neerslachtig en leeg voelt. Daar gaat een langere periode overheen. Dus zullen we even wachten met voorbarige conclusies te trekken?
Nee, het is gek dat jij stelt dat iemand met een depressie dood wil en niet eens fut heeft om op een forum te praten. Lees het topic eens door zou ik zeggen. Veel mensen met een officiële diagnose depressie die hier toch prima kunnen posten hoor.quote:
[..]
Oh, dus het is gek dat ik zeg aan de hand van een paar post van iemand maar niet meteen uit te gaan van een (prenatale) depressie?
Want dat wordt hier nu wel een beetje aangepraat vind ik.
Ja, en iemand met MS die eens een goeie dag heeft en een ommetje maakt zonder wandelstok of rolstoel mag ook niet zeuren want blijkbaar is er niet zo heel veel aan de hand.quote:En natuurlijk zijn depressies in verschillende gradaties, maar ik meen me toch goed te herinneren dat miss Sly amper een week geleden nog vol blijdschap een zwangerschapstest die ze al heel lang had in het Z&G topic poste, en iedereen jubelde een paar pagina's met haar mee.
Een depressie heb je niet als je je een paar dagen neerslachtig en leeg voelt. Daar gaat een langere periode overheen. Dus zullen we even wachten met voorbarige conclusies te trekken?
Niemand is haar hier een depressie aan het aanpraten, er wordt hier alleen maar gezegd dat het goed is dat ze onderkent dat er mss meer aan de hand is dan alleen een dipje en dat ze beter hulp kan zoeken bij de gyn en/of huisarts.
En jouw opmerking 'dat komt wel goed als je je baby voelt' is vast heel goed bedoeld, maar door alles van haar gelezen te hebben denk ik (en ik ben een totale leek) ook dat het toch wel wat dieper zit dan dat...
Als er toch iemand is die al die jaren met alle problematiek rond het zwanger worden altijd positief gebleven is, is zij het wel... Die laat zich niet zomaar een depressie aanpraten hoor.
***
Er worden hier suggesties aangedragen voor Miss om contact op te nemen met haar gyn oid. Om erover te praten, omdat het LIJKT op iets wat een aantal andere dames hier aan den lijve hebben ondervonden. Het is dus waarschuwend bedoeld. Er is hier niemand die zegt DAT ze het heeft.
En omdat Miss hier al wat jaren meeschrijft, en we dus echt wel heel duidelijk merken dat er iets met haar gaande is.
Dan is het ook wel wat makkelijk gezegd dat ze helemaal niets mankeerd omdat ze geen doodswens heeft. Dat je het zelf niet hebt en het je niet kunt voorstellen prima. Maar kom dan niet met dat soort uitspraken. Als we het over voorbare conclusies trekken hebben.
En omdat Miss hier al wat jaren meeschrijft, en we dus echt wel heel duidelijk merken dat er iets met haar gaande is.
Dan is het ook wel wat makkelijk gezegd dat ze helemaal niets mankeerd omdat ze geen doodswens heeft. Dat je het zelf niet hebt en het je niet kunt voorstellen prima. Maar kom dan niet met dat soort uitspraken. Als we het over voorbare conclusies trekken hebben.
~Geluk, is beseffen dat het geluk in je zit~
Maar niemand trekt toch een conclusie? En niemand praat iets aan. Er wordt alleen advies gegeven om er met een deskundige over te gaan praten omdat het erg serieus klinkt. Is er dan toch niks aan de hand dan is dat mooi meegenomen
Ik heb geen idee wat het is Miss_sly, ik kenwel het gevoel van niet altijd happy zijn tijdens de zwangerschap (donker denken) en neerslachtig zijn. Maar of dat meteen depressief zijn is? Ik zou er gewoon eens met een deskundige over praten vaak lucht dat al op.
En het besef dat anderen je gevoel herkennen en erkennen, dat niet iedereen een roze wolk uitgedeeld krijgt zodra je positief hebt getest werkt ook vaak mee, vaak krijg je vanuit de directe omgeving als je zoiets verteld alleen het commentaar "je moet wel genieten hé"
En het besef dat anderen je gevoel herkennen en erkennen, dat niet iedereen een roze wolk uitgedeeld krijgt zodra je positief hebt getest werkt ook vaak mee, vaak krijg je vanuit de directe omgeving als je zoiets verteld alleen het commentaar "je moet wel genieten hé"
Miss Sly.... wil alleen even zeggen dat ik aan je denk. Het is ook hartstikke moeilijk, je hebt een enorm 'doel' in je leven gehaald, Zwanger zijn. En daar moet je dan zomaar mee omgaan.... Zo vanzelfsprekend is het allemaal niet. Sterkte.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
quote:Op woensdag 18 februari 2009 09:56 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik ken miss Sly verder niet, maar als je echt, echt, depressief bent.... heb je nog niet eens de fut, de zin om er op een forum over te praten. En heb je het gevoel dat je dood wilt, en dat je je kind niet wilt. Dat is nogal wat hoor.
Volgens mij post ik hier nog steeds. Ondanks de diagnose door de huisarts en 2 psychiaters. Het gevoel hoeft niet meteen zo verschrikkelijk heftig te zijn. Maar het schrijven over donkere dagen, het grijze, zo weinig momenten van blijschap dat herken ik. En ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je van een paar posts kunt zeggen dat iemand depressief is, maar de eerste om te zeggen dat je eerlijk moet zijn naar buiten toe. Zeker naar je huisarts of gyn.Je wilt niet weten hoe lang ik het heb kunnen verbergen. Gewoon vrolijk posten, praten met familie, vrienden, collega's, iedereen. Niemand had het door. Ook na de diagnose, toen ik het zeker wist, merkte mijn omgeving het niet. Je bouwt een muur op rond jezelf. Dat is makkelijk en veilig. Maar om daar uit te komen, dat is verdraaid moeilijk. Vrolijk doen is zoveel makkelijker.
miss_sly, samenvatting dus: ben eerlijk naar je arts. Ook al is het zo moeilijk. En ook al wimpelt die het eerst af. Juist dat je vertelt dat je somber wakker wordt (somber vinden ze een mooi woord) en dat het grijs is. Misschien is het zo over (hoop ik echt voor je), maar als het langer duurt, kun je de hulp goed gebruiken.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Nou, toch zijn er wat mensen die al denken dat ze een prenatale depressie heeft:
En ik neem het wel degelijk serieus, maar laten we aub niet meteen uitgaan van het ergste. Het komt op mij wel over alsof het elkaar dan aan wordt gepraat.
quote:Op woensdag 18 februari 2009 09:44 schreef prinseszondererwt het volgende:
Lieve sly
En ik adviseer toch ook om er met een deskundige over te praten?quote:Op woensdag 18 februari 2009 09:32 schreef Moonah het volgende:
Lieve Sly.... Je schreef eerder dat je je niet herkent in een prenatale depressie omdat je bepaalde heftige symptomen niet herkent. Maar zoals je het nu omschrijft klinkt het wel zo hoor. Laat je aub goed informeren over mogelijkheden om je te helpen. En praten, véél praten, ook al lijkt het voor jou zeuren. Sterkte dame.
En ik neem het wel degelijk serieus, maar laten we aub niet meteen uitgaan van het ergste. Het komt op mij wel over alsof het elkaar dan aan wordt gepraat.
Pffff ja want denken is inderdaad hetzelfde als zeggen dat ze het ook echt heeft!!!!
Ik zal weer vertrekken hier.... ben een hormonaal bommetje!!! Haha!
Ik zal weer vertrekken hier.... ben een hormonaal bommetje!!! Haha!
~Geluk, is beseffen dat het geluk in je zit~
Nummer_zoveel, ik heb mijn berichtje maar wat genuanceerd. Ik denk niet dat ze een postnatale depressie heeft, ik schrijf dat het zo KLINKT. Voor een LEEK. Miss_sly is hier lang genoeg om te weten dat we het alleen belangrijk vinden dat ze hulp zoekt als dat volgens haarzelf nodig is.
Ik ook!quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:31 schreef NieTTus het volgende:
Ik zal weer vertrekken hier.... ben een hormonaal bommetje!!! Haha!
Lieve miss_sly, ik moet veel aan je denken. Het maffe is dat ik me eigenlijk heel goed kan voorstellen dat je juist nu somber bent, na al die jaren positief blijven tijdens al die moeilijke behandelingen en na je miskraam. Het is namelijk zoals ik zelf zou kunnen reageren. Dat maakt het niet minder moeilijk hoor, dat bedoel ik er niet mee te zeggen.
Ik vind heel naar dat je je nu zo voelt. Je 'klinkt' niet zoals ik je ken van je posts in de afgelopen jaren. Trek dus alsjeblieft aan de bel bij de arts want er is hulp voor je (al is het alleen maar om je hart te kunnen luchten) en die hulp verdien je! Veel sterkte.
Ik vind heel naar dat je je nu zo voelt. Je 'klinkt' niet zoals ik je ken van je posts in de afgelopen jaren. Trek dus alsjeblieft aan de bel bij de arts want er is hulp voor je (al is het alleen maar om je hart te kunnen luchten) en die hulp verdien je! Veel sterkte.
Ik denk niet dat ik een prenatale depressie heb. Ik denk wel dat mijn 'dipje' meer is dan alleen maar dat het nog koud en donker is. En die recessie? Het boeit me echt voor geen meter, dus daar heb ik echt geen dip van.
Ik laat me ook echt geen prenatale depressie aanpraten, dat is ook net de reden dat ik hier post. De reden dat ik hier ben gaan posten, is omdat ik me al zo lange tijd (voor mij is 2,5 week erg lang voor deze gevoelens) somber, down, grijs voel. Omdat ik mezelf zo niet ken. En omdat ik Z&G niet wil vervuilen. En ik ben 40, ik heb mezelf aardig goed leren kennen en dit is niet wie ik ben, deze sombere meid.
nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.
Ow ja, en over die test waar ik zo blij over jubelde: het posten van een paar
is vrij simpel. Het zegt vrij weinig over hoe je je echt voelt, als je dat niet wil.
Ik laat me ook echt geen prenatale depressie aanpraten, dat is ook net de reden dat ik hier post. De reden dat ik hier ben gaan posten, is omdat ik me al zo lange tijd (voor mij is 2,5 week erg lang voor deze gevoelens) somber, down, grijs voel. Omdat ik mezelf zo niet ken. En omdat ik Z&G niet wil vervuilen. En ik ben 40, ik heb mezelf aardig goed leren kennen en dit is niet wie ik ben, deze sombere meid.
nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.
Ow ja, en over die test waar ik zo blij over jubelde: het posten van een paar
is vrij simpel. Het zegt vrij weinig over hoe je je echt voelt, als je dat niet wil.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Alleen al dat je de 'grens' over gaat om hier te posten, is al best heftig. Zijn er maar weinig die dat doen.quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:40 schreef miss_sly het volgende:
nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.
Ow ja, en over die test waar ik zo blij over jubelde: het posten van een paar
Juist daarom denk ik dat het verstandig is om het niet 'goed' te praten omdat iedereen wel eens een slechte dag heeft en het koud is buiten.Stel nu dat er niks aan de hand blijkt te zien, en het is gewoon een dip. Dan is het enige dat je 'verloren' hebt, dat je een uurtje langer bij de gyn of huisarts hebt gezeten. Als het wel iets is (kan zoveel zijn) dan weet je dat tenminste en kun je er iets mee.
Ik baal zelf zo dat ik niet eerder (het was dus al tijdens mijn zwangerschap) aan de bel heb getrokken. Liever een afspraak te veel bij een arts dan een afspraak te weinig. Als je bloedverlies hebt, of je voelt het kindje een paar dagen niet bewegen, is het toch ook normaal om te bellen en langs te gaan? Hoeft niks te betekenen, maar je weet wel dat het goed is.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Ik twijfel niet en relativeer het niet weg. Ik hoop gewoon voor je dat het allemaal meevalt en dat je je snel beter voelt.quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:40 schreef miss_sly het volgende:
nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.
En als je moeite hebt het je gynacoloog te vertellen, kun je misschien ook bij je huisarts terecht?
[ Bericht 0% gewijzigd door nummer_zoveel op 18-02-2009 12:18:50 ]
Miss_sly, niet om je verder de put in te praten, maar mijn ervaring is dat je (in Nederland) met dit soort klachten nauwelijks serieus genomen wordt, ook niet door de hulpverlening. Ik heb het ook bij therapeuten geprobeerd en zelfs die reageerden in de trant van "je moet niet zeuren, je bent zwanger en dat is toch leuk?" 
Echt Als ze écht geluisterd hadden, had het zoveel verdriet en gedoel kunnen voorkomen. Sterkte.
Toevoeging: de gynacoloog was overigens de enige die mijn klachten wel serieus nam. Ga daar dus mee praten.
Echt
Als ze écht geluisterd hadden, had het zoveel verdriet en gedoel kunnen voorkomen. Sterkte.Toevoeging: de gynacoloog was overigens de enige die mijn klachten wel serieus nam. Ga daar dus mee praten.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Als je het niet heel erg vindt, ga ik verder niet meer in op je posts nummer_zoveel. NIet omdat je niet mag zeggen wat je denkt, maar omdat het me teveel kost op het moment.
Tinkepink, dat is nou precies waar ik bang voor ben, en eerlijk gezegd wat ik zelf ook vaak denk. Ik probeer het voor mezelf in ieder geval niet meer te denken, maar juist mezelf de vrijheid te geven om niet blij te zijn. Naar de huisarts ga ik (nog) niet, ik ga het proberen volgende week te bespreken. Ik zal schaap ook vragen me daarbij te helpen, want die gaat gelukkig mee.
Tinkepink, dat is nou precies waar ik bang voor ben, en eerlijk gezegd wat ik zelf ook vaak denk. Ik probeer het voor mezelf in ieder geval niet meer te denken, maar juist mezelf de vrijheid te geven om niet blij te zijn. Naar de huisarts ga ik (nog) niet, ik ga het proberen volgende week te bespreken. Ik zal schaap ook vragen me daarbij te helpen, want die gaat gelukkig mee.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat Yppy zegt vind ik heel typerend. Het je groot houden tov de buitenwereld. Een muurtje bouwen.
Maar hoe hoger het muurtje, hoe eenzamer het van binnen wordt.
Vandaar mijn 'bezorgde' post. Maar ik neem aan dat je die niet als 'aanpratend' hebt opgevat.
Maar hoe hoger het muurtje, hoe eenzamer het van binnen wordt.
Vandaar mijn 'bezorgde' post. Maar ik neem aan dat je die niet als 'aanpratend' hebt opgevat.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Nee hoor Moonah! Ik heb geen van jullie post als zodanig opgevat, ik geloof dat alleen nummer_zoveel dat heeft gedaan.quote:
Wat Yppy zegt vind ik heel typerend. Het je groot houden tov de buitenwereld. Een muurtje bouwen.
Maar hoe hoger het muurtje, hoe eenzamer het van binnen wordt.
Vandaar mijn 'bezorgde' post. Maar ik neem aan dat je die niet als 'aanpratend' hebt opgevat.
Maar ik herken het wel. Mijn moeder had ik al erg goed een rad voor ogen gedraaid, en op mijn werk kan ik dat ook erg goed. Het is namelijk zo gemakkelijk: het is een duidelijke structuur, ik heb mijn werk, ik ken mijn collega's, weet wanneer ik moet lachen, hoe te reageren. Bovendien zijn het allemaal mannen, dus veel ruimte voor emoties is er niet, dus als men al de tranen of rode ogen heeft gezien, houdt men daarover wijselijk de mond. En dat is veilig. Veiliger dan mijn moeder of vriendinnen die daar wel doorheen zouden prikken.
Mijn moeder is nu op de hoogte dat ik me niet helemaal happy voel en met schaap heb ik het ook besproken. Het is dus niet meer mijn geheim, en dat is goed.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat is inderdaad vaak het probleem, verbergen voor de anderen. Toen ik uiteindelijk in therapie ging waren mijn ouders echt heel erg verbaast, die hadden nooit gedacht dat ik een pnd zou hebben, niets gemerkt, noem maar op. Goed dat je het benoemen kan miss-sly, dat is altijd de eerste stap
Miss Sly, als de gyn je niet kan helepn is mamakits misschien een optie, iig een keer praten met iemand die weet waar je het over hebt. En muurtjes daar was ik ookgoed in, het heeft tenslotte twee jaar geduurd voordat ik het stempel ppd kreeg. Succes bij de gyn en druk schaap op het hart om het voor je op te nemen als de gyn het afwimpelt!Het zou heel goed kunnen dat je hier ook wel samen doorheen kan komen maar een beetje hulp maakt waarschijnlijk wel dat het wat soepeler loopt.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Lieve miss_sly
Goed van je dat je de eerste stappen aan het zetten bent!
Elk stapje is er 1 dat moet je zowieso in gedachten houden.
Ook een depressie is er niet opeens, die gaat ook met stapjes, hand in hand met de ontkenning.
Als je je down voelt denk je in het begin, och ik heb n rotdag, etc. Tot je op n punt komt waarop je zelf ( of je omgeving) je laat weten dat het toch niet helemaal normaal is.
Ok je hoeft idd niet 9 maanden lang het zonnetje in huis te zijn zoals hierboven al wordt gezegd, maar ipv op een roze wolk op een zwarte/grijze wolk gaan zitten is echt niet goed.
Lees rustig de linkes door die je hierboven hebt gekregen en laat het goed tot je doordringen en geef je zelf de ruimte en de kans om jezelf er in te herkennen.
pas als je het zelf accepteerd kun je hulp gaan zoeken die je helpt. zolang er in jou hoofd geen ruimte is voor acceptatie/herkenning zal dit niet veel zin hebben (tenzij bv schaap ziet dat het echt niet langer meer gaat)
Bij elk persoon uit een depressie al dan niet prenataal postnataal of van welke aard dan ook zich anders
*maffe hier nog terugkomt vd week voor haar eigen verhaal, eerst is miss_ sly aan de beurt *
Goed van je dat je de eerste stappen aan het zetten bent!
Elk stapje is er 1 dat moet je zowieso in gedachten houden.
Ook een depressie is er niet opeens, die gaat ook met stapjes, hand in hand met de ontkenning.
Als je je down voelt denk je in het begin, och ik heb n rotdag, etc. Tot je op n punt komt waarop je zelf ( of je omgeving) je laat weten dat het toch niet helemaal normaal is.
Ok je hoeft idd niet 9 maanden lang het zonnetje in huis te zijn zoals hierboven al wordt gezegd, maar ipv op een roze wolk op een zwarte/grijze wolk gaan zitten is echt niet goed.
Lees rustig de linkes door die je hierboven hebt gekregen en laat het goed tot je doordringen en geef je zelf de ruimte en de kans om jezelf er in te herkennen.
pas als je het zelf accepteerd kun je hulp gaan zoeken die je helpt. zolang er in jou hoofd geen ruimte is voor acceptatie/herkenning zal dit niet veel zin hebben (tenzij bv schaap ziet dat het echt niet langer meer gaat)
Bij elk persoon uit een depressie al dan niet prenataal postnataal of van welke aard dan ook zich anders
*maffe hier nog terugkomt vd week voor haar eigen verhaal, eerst is miss_ sly aan de beurt
*
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
Miss Sly
Blijft ook belachelijk dat je maar 24/7 happy moet zijn omdat je zwanger bent.
Mijn klachten werden ook niet echt serieus genomen met slapeloze nachten enz.
Of ik moest gewoon blij zijn of het hoorde erbij
Ik hoop dat je een oplossing kan vinden zodat je je beter gaat voelen.
Blijft ook belachelijk dat je maar 24/7 happy moet zijn omdat je zwanger bent.
Mijn klachten werden ook niet echt serieus genomen met slapeloze nachten enz.
Of ik moest gewoon blij zijn of het hoorde erbij
Ik hoop dat je een oplossing kan vinden zodat je je beter gaat voelen.
Het rottige is, als je een gebroken been hebt dan ziet iedereen het. Als je je rot voelt dan kan je dat soms best wel goed verbergen. Het is denk ik ook zo dat mensen iets zichtbaars makkelijker aannemen dan iets wat je niet kan zien.
Goed dat schaap met je meegaat volgende week. Ik denk dat je al heel goed bezig bent Miss sly door het in elk geval met een paar mensen om je heen te delen, zodat je er niet zo alleen in staat
Goed dat schaap met je meegaat volgende week. Ik denk dat je al heel goed bezig bent Miss sly door het in elk geval met een paar mensen om je heen te delen, zodat je er niet zo alleen in staat
Fake it till you make it...
Lieve maffe, er is hier best plaats voor ons beiden, hoor. Als je iets kwijt wil, kun je dat gewoon ook nu posten
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ehm Miss, heb even nog m'n posts nagelezen en ben idd erg hard aan het oordelen. Ik kan natuurlijk niet weten hoe jij je voelt en het spijt me dat ik je het gevoel heb gegeven dat ik denk dat je je aanstelt ofzo.
Misschien moet ik zelf ook eerst even nadenken voor ik wat neertyp.
Dus m'n excuses hiervoor.
Misschien moet ik zelf ook eerst even nadenken voor ik wat neertyp.
Dus m'n excuses hiervoor.
Ik vind het erg fijn dat je er op deze manier nog even op terugkomt. Dank je wel
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Wat netjes van je nummer_zoveel.
Het is zo moeilijk als de 'buitenwereld' je eigen harde oordeel/angst ("Ik stel me aan") bevestigt. Tenminste, ik vond dat heel lastig indertijd.
Het is zo moeilijk als de 'buitenwereld' je eigen harde oordeel/angst ("Ik stel me aan") bevestigt. Tenminste, ik vond dat heel lastig indertijd.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Weet iemand in hoeverre extra vitamine B6 slikken goed is of kan zijn? En kan dat zeker geen kwaad voor de baby? Schaap heeft, op mijn verzoek, al een potje gehaald met 20 mg pyridoxine, want ik had daar wat over gelezen. Alleen, nu ik ze heb, durf ik niet goed. Eventueel anders nog bellen met het ziekenhuis en vragen wat zij ervan vinden?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Miis_sly, ik heb in de zwangerschap van Merel op advies van de verloskundige extra vitamine B geslikt (een dubbele dosis). Dit ter voorkoming van een nieuwe ppd. Ik slik het nog steeds. Ikzelf heb het idee dat dit echt geholpen heeft. En het is een kwestie van 'baadt het niet, schaadt het niet', want eventuele tevelen aan vitamine B plas je gewoon weer uit.
Ik las dat je alleen B12 (van de b-vitamines) niet uitplast als je teveel hebt, de rest wel. Dus sly, ik denk dat je er niet zoveel kwaad mee kan doen hoor. Als het voor jou prettiger voelt, zou ik even de apotheek of ziekenhuis bellen om het te vragen.
Het lijkt me het proberen wel waard
Het lijkt me het proberen wel waard
Fake it till you make it...
Ik heb er maar gewoon eentje genomen vanochtend. Het zijn tabletjes van 20 mg, dus een hele lage dosis. Die ga ik vast de hele week slikken tot volgende week naar de gyn. Indien ik al verschil voel is dat prettig, en anders heb ik ook een ingang om er bij de gyn over te spreken, namelijk dat ik B6 ben gaan slikken omdat....etc.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Het bezwaart me wel hoeveel invloed dit ook heeft op schaap. Hij reageert heel lief en begrijpend hoor (gisteren een enorme bos gele tulpen gehad toen ik thuiskwam met een kaartje erbij dat hij het zo naar vindt voor me en dat we er samen wel uit komen), maar het heeft toch ook wel een behoorlijke impact op hem.
Om een voorbeeld te noemen: er is hem gevraagd voor zijn werk 5 dagen naar Engeland te gaan in april. Pffff, 5 dagen, dat lijkt me zo onoverkomelijk lang. Maar tegelijkertijd vind ik niet dat hij zijn werk niet (goed) zou moeten kunnen doen, omdat ik daar moeite mee heb. Dat is toch eigenlijk ook niet reeel.
Hij stelde zelf al voor om het met zijn manager te bespreken en te vragen of 3 dagen ook mogelijk was. Dat is nog enigszins te overzien voor me, dus dat klinkt al beter. Maar als zijn manager zegt dat het toch echt 5 dagen moet, dan is hij dadelijk dus een week weg...
Om een voorbeeld te noemen: er is hem gevraagd voor zijn werk 5 dagen naar Engeland te gaan in april. Pffff, 5 dagen, dat lijkt me zo onoverkomelijk lang. Maar tegelijkertijd vind ik niet dat hij zijn werk niet (goed) zou moeten kunnen doen, omdat ik daar moeite mee heb. Dat is toch eigenlijk ook niet reeel.
Hij stelde zelf al voor om het met zijn manager te bespreken en te vragen of 3 dagen ook mogelijk was. Dat is nog enigszins te overzien voor me, dus dat klinkt al beter. Maar als zijn manager zegt dat het toch echt 5 dagen moet, dan is hij dadelijk dus een week weg...
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hey miss ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar ik wilde even laten weten dat ik met je meeleef. Ik vind het zo vervelend voor je. Ik hoop echt dat je er al pratende weer uit komt, en al is het maar een klein beetje, dat de vitamines helpen.
ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar ik wilde even laten weten dat ik met je meeleef. Ik vind het zo vervelend voor je. Ik hoop echt dat je er al pratende weer uit komt, en al is het maar een klein beetje, dat de vitamines helpen.
Sly, feit dat je je hier nu zo druk om maakt en er zo tegenop ziet, vind ik een teken aan de wand. Maar probeer je niet schuldig te voelen. De vergelijking is al eerder gemaakt, als je een gebroken been had, of iets anders fysieks, dan had je het makkelijker kunnen accepteren. Psychische narigheid is een stuk lastiger, abstracter, niet zichtbaar. Maar niet minder legitiem!
Over het schuldig voelen: wat mij indertijd heeft geholpen is heel duidelijk afspraken maken over eerlijk zijn. Zeg het eerlijk als je vindt dat ik zeur, zeg het eerlijk als ik te veel van je vraag, zeg het eerlijk als het je even te veel wordt. Op die manier volede ik de vrijheid om steun te vragen omdat ik erop kon vertrouwen dat mijn toenmalige partner op tijd zijn eigen grenzen aan zou geven. Dat was wel eens erg moeilijk en confronterend als hij dat ook daadwerkelijk deed, maar het werkte voor ons wel!
Over het schuldig voelen: wat mij indertijd heeft geholpen is heel duidelijk afspraken maken over eerlijk zijn. Zeg het eerlijk als je vindt dat ik zeur, zeg het eerlijk als ik te veel van je vraag, zeg het eerlijk als het je even te veel wordt. Op die manier volede ik de vrijheid om steun te vragen omdat ik erop kon vertrouwen dat mijn toenmalige partner op tijd zijn eigen grenzen aan zou geven. Dat was wel eens erg moeilijk en confronterend als hij dat ook daadwerkelijk deed, maar het werkte voor ons wel!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
miss_sly, een hele dikke knuffel voor jou!
En ook voor maffe, ook al schrijf je eea nu nog niet uit
En ook voor maffe, ook al schrijf je eea nu nog niet uit
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Dat klinkt in ieder geval zeker als een belangrijk punt richting schaap. Hij wil natuurlijk alles goed doen, maar kan me heel goed voorstellen dat dat ook wel eens te zwaar wordt. Maar vond je het dan, juist omdat je je al niet goed voelde, niet nog extra...afgewezen, terecht gewezen, aangevallen, als hij dan een keer zei dat het even te veel was?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Miss-Sly, ik heb ook extra vitamine B geslikt. Merkte niet zoveel verschil en ben er dus mee gestopt toen het op was.
Laatst bij de vk heb ik een folder meegenomen over massage tijdens de zwangerschap. Dat zou ook een positieve invloed hebben en (eventuele) pre-natale depressies kunnen verminderen. Ik zit er aan te denken dat binnenkort maar eens te proberen.
Ik weet hoe rot het is je niet (meer) happy te voelen tijdens de zwangerschap, hoe moeilijk het is erover te praten (hey, jij bent al verder dan ik wat dat betreft!). De schuldgevoelens met aan de andere kant juist het totale gebrek aan gevoel (hoezo dubbel?), de huilerigheid, de enorme hoeveelheid energie die het vreet...
Hopelijk kom je hier (al dan niet met hulp) nog uit en zul je toch nog vele roze momenten kennen de komende maanden
Oh ja, ik had geluk: bij mij was alle negativiteit de vorige keer bijna gelijk na de bevalling weer verdwenen. Samen met (vrijwel) alle andere kwalen die me al die maanden zo hadden gedwarsboomd!
Laatst bij de vk heb ik een folder meegenomen over massage tijdens de zwangerschap. Dat zou ook een positieve invloed hebben en (eventuele) pre-natale depressies kunnen verminderen. Ik zit er aan te denken dat binnenkort maar eens te proberen.
Ik weet hoe rot het is je niet (meer) happy te voelen tijdens de zwangerschap, hoe moeilijk het is erover te praten (hey, jij bent al verder dan ik wat dat betreft!). De schuldgevoelens met aan de andere kant juist het totale gebrek aan gevoel (hoezo dubbel?), de huilerigheid, de enorme hoeveelheid energie die het vreet...
Hopelijk kom je hier (al dan niet met hulp) nog uit en zul je toch nog vele roze momenten kennen de komende maanden
Oh ja, ik had geluk: bij mij was alle negativiteit de vorige keer bijna gelijk na de bevalling weer verdwenen. Samen met (vrijwel) alle andere kwalen die me al die maanden zo hadden gedwarsboomd!
.... met gevoel voor drama....
Dat vond ik vreselijk moeilijk! En ik kan me ook nog heel goed een situatie herinneren die volledig uit de hand is gelopen omdat het zo hard aankwam dat hij even stoom ging afblazen bij een vriend. Maar toch, met mijn ratio wist ik dat hij dat ook nodig had. En nogmaals, door die afspraak (en de ervaring dat hij zich daar dus ook aan hield, hoe moeilijk voor mij ook) was de situatie voor hem draaglijker en voor mij eigenlijk ook, omdat ik me minder belemmerd voelde om om steun te vragen. Gelukkig had (heb!quote:Op donderdag 19 februari 2009 10:06 schreef miss_sly het volgende:
Maar vond je het dan, juist omdat je je al niet goed voelde, niet nog extra...afgewezen, terecht gewezen, aangevallen, als hij dan een keer zei dat het even te veel was?
) ik ook nog een zus bij wie ik letterlijk dag en nacht terecht kan. Kersjes, je hebt nu iig de weg naar dit topic weten te vinden. Wellicht kun je er je verhaal kwijt als je die behoefte voelt.
Zo ook Maffe.
Lieve dames, sterkte.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
