Depressief door de hormonen, deel 7

Lieve Sly.... Je schreef eerder dat je je niet herkent in een prenatale depressie omdat je bepaalde heftige symptomen niet herkent. Maar zoals je het nu omschrijft klinkt het wel zo hoor. Laat je aub goed informeren over mogelijkheden om je te helpen. En praten, véél praten, ook al lijkt het voor jou zeuren. Sterkte dame.

_{Toen ik eíndelijk een kind had was het ook zó dubbel dat ik me zo afgrijselijk kloten voelde. Ik wilde immers zo graag moeder worden? Ik had er zo lang naar uit gekeken? Waarom was ik dan zo enorm verdrietig? Ik draaide compleet door. Totaal onbegrijpelijk. Hormonen kunnen gekke dingen doen met een mens...}

Het is idd het beste als je dit met je gynecoloog bespreekt.

Ken je verder niet ofzo, maar ook ik voel me de laatste dagen niet bepaald 'vrolijk'.
Het weer is klote, de winter duurt veels te lang, en als je de tv aanzet wordt er alleen maar gesproken over de 'zwaarste' recessie ooit en dat we ons allemaal moeten voorbereiden op het ergste enz...
Het is gewoon ook niet de vrolijkste periode van het jaar op het moment.

Wacht maar, als je straks de eerste schopjes gaat voelen. Wedden dat je je dan een stuk vrolijker voelt?

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 09:37 schreef nummer_zoveel het volgende:
Wacht maar, als je straks de eerste schopjes gaat voelen. Wedden dat je je dan een stuk vrolijker voelt?

Zo werkt dat helaas dus niet als er sprake is van een depressie Nummer Zoveel...

Lieve sly , ik denk dat moonah echt een punt heeft hoor. Dit klinkt echt als een prenatale depressie, al is het lastig uit een paar posts te lezen hoe je je echt voelt. Ik begrijp heel goed dat het een mega stap is om hulp te zoeken, maar misschien wel een belangrijke stap. Sterkte.

[ Bericht 9% gewijzigd door prinseszondererwt op 18-02-2009 10:27:54 (Nuance, nuance) ]

Miss, ik heb zo met je te doen

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 09:41 schreef Moonah het volgende:

[..]

Zo werkt dat helaas dus niet als er sprake is van een depressie Nummer Zoveel...

Laten we er maar niet meteen vanuit gaan dat dat zo is. Dat kan niemand aan de hand van een paar posts inschatten.
Het beste kan miss Sly met haar gyneceloog erover praten.

Ik ken miss Sly verder niet, maar als je echt, echt, depressief bent.... heb je nog niet eens de fut, de zin om er op een forum over te praten. En heb je het gevoel dat je dood wilt, en dat je je kind niet wilt. Dat is nogal wat hoor.

Maar goed, ik hou er verder over op. Draagt niet echt veel bij zo.

[ Bericht 20% gewijzigd door nummer_zoveel op 18-02-2009 10:04:01 ]

Miss_sly heel veel sterkte. Inderdaad: ga er met iemand over praten. Zoals jij het beschrijft klinkt het niet echt alsof het een gevolg is van de recessie, slecht weer of iets anders. Het klinkt veel 'dieper'.

^{Misschien een stomme gedachte hoor, maar kan het ook niet zijn dat je zolang enorm gehoopt en gewacht hebt op dit kindje, dat je daar nu alles goed gaat een soort "terugklap" van krijgt? Een soort burnout/uitgeput-achtig iets?}

Nummer_zoveel, heb jij ervaring met een depressie dat je dat zo zeker weet?
Ook depressies zijn er in meerdere gradaties, dus beetje apart dat je dat zo stellig zegt....

Nummer_zoveel ik heb ervaring met depressies in mijn omgeving, maar het is echt niet zo dat je dan altijd meteen dood wil hoor. Er zijn heel veel verschillende vormen, oorzaken en gradaties.

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 10:05 schreef NieTTus het volgende:
Nummer_zoveel, heb jij ervaring met een depressie dat je dat zo zeker weet?
Ook depressies zijn er in meerdere gradaties, dus beetje apart dat je dat zo stellig zegt....

Oh, dus het is gek dat ik zeg aan de hand van een paar post van iemand maar niet meteen uit te gaan van een (prenatale) depressie?
Want dat wordt hier nu wel een beetje aangepraat vind ik.

En natuurlijk zijn depressies in verschillende gradaties, maar ik meen me toch goed te herinneren dat miss Sly amper een week geleden nog vol blijdschap een zwangerschapstest die ze al heel lang had in het Z&G topic poste, en iedereen jubelde een paar pagina's met haar mee.
Een depressie heb je niet als je je een paar dagen neerslachtig en leeg voelt. Daar gaat een langere periode overheen. Dus zullen we even wachten met voorbarige conclusies te trekken?

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 10:13 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Oh, dus het is gek dat ik zeg aan de hand van een paar post van iemand maar niet meteen uit te gaan van een (prenatale) depressie?
Want dat wordt hier nu wel een beetje aangepraat vind ik.

Nee, het is gek dat jij stelt dat iemand met een depressie dood wil en niet eens fut heeft om op een forum te praten. Lees het topic eens door zou ik zeggen. Veel mensen met een officiële diagnose depressie die hier toch prima kunnen posten hoor.

quote:

En natuurlijk zijn depressies in verschillende gradaties, maar ik meen me toch goed te herinneren dat miss Sly amper een week geleden nog vol blijdschap een zwangerschapstest die ze al heel lang had in het Z&G topic poste, en iedereen jubelde een paar pagina's met haar mee.
Een depressie heb je niet als je je een paar dagen neerslachtig en leeg voelt. Daar gaat een langere periode overheen. Dus zullen we even wachten met voorbarige conclusies te trekken?

Ja, en iemand met MS die eens een goeie dag heeft en een ommetje maakt zonder wandelstok of rolstoel mag ook niet zeuren want blijkbaar is er niet zo heel veel aan de hand.
Niemand is haar hier een depressie aan het aanpraten, er wordt hier alleen maar gezegd dat het goed is dat ze onderkent dat er mss meer aan de hand is dan alleen een dipje en dat ze beter hulp kan zoeken bij de gyn en/of huisarts.
En jouw opmerking 'dat komt wel goed als je je baby voelt' is vast heel goed bedoeld, maar door alles van haar gelezen te hebben denk ik (en ik ben een totale leek) ook dat het toch wel wat dieper zit dan dat...

Als er toch iemand is die al die jaren met alle problematiek rond het zwanger worden altijd positief gebleven is, is zij het wel... Die laat zich niet zomaar een depressie aanpraten hoor.

Er worden hier suggesties aangedragen voor Miss om contact op te nemen met haar gyn oid. Om erover te praten, omdat het LIJKT op iets wat een aantal andere dames hier aan den lijve hebben ondervonden. Het is dus waarschuwend bedoeld. Er is hier niemand die zegt DAT ze het heeft.

En omdat Miss hier al wat jaren meeschrijft, en we dus echt wel heel duidelijk merken dat er iets met haar gaande is.

Dan is het ook wel wat makkelijk gezegd dat ze helemaal niets mankeerd omdat ze geen doodswens heeft. Dat je het zelf niet hebt en het je niet kunt voorstellen prima. Maar kom dan niet met dat soort uitspraken. Als we het over voorbare conclusies trekken hebben.

Maar niemand trekt toch een conclusie? En niemand praat iets aan. Er wordt alleen advies gegeven om er met een deskundige over te gaan praten omdat het erg serieus klinkt. Is er dan toch niks aan de hand dan is dat mooi meegenomen

Ik heb geen idee wat het is Miss_sly, ik kenwel het gevoel van niet altijd happy zijn tijdens de zwangerschap (donker denken) en neerslachtig zijn. Maar of dat meteen depressief zijn is? Ik zou er gewoon eens met een deskundige over praten vaak lucht dat al op.
En het besef dat anderen je gevoel herkennen en erkennen, dat niet iedereen een roze wolk uitgedeeld krijgt zodra je positief hebt getest werkt ook vaak mee, _{vaak krijg je vanuit de directe omgeving als je zoiets verteld alleen het commentaar "je moet wel genieten hé"}

Miss Sly.... wil alleen even zeggen dat ik aan je denk. Het is ook hartstikke moeilijk, je hebt een enorm 'doel' in je leven gehaald, Zwanger zijn. En daar moet je dan zomaar mee omgaan.... Zo vanzelfsprekend is het allemaal niet. Sterkte.

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 09:56 schreef nummer_zoveel het volgende:

Ik ken miss Sly verder niet, maar als je echt, echt, depressief bent.... heb je nog niet eens de fut, de zin om er op een forum over te praten. En heb je het gevoel dat je dood wilt, en dat je je kind niet wilt. Dat is nogal wat hoor.

Volgens mij post ik hier nog steeds. Ondanks de diagnose door de huisarts en 2 psychiaters. Het gevoel hoeft niet meteen zo verschrikkelijk heftig te zijn. Maar het schrijven over donkere dagen, het grijze, zo weinig momenten van blijschap dat herken ik. En ik zal de laatste zijn om te zeggen dat je van een paar posts kunt zeggen dat iemand depressief is, maar de eerste om te zeggen dat je eerlijk moet zijn naar buiten toe. Zeker naar je huisarts of gyn.
Je wilt niet weten hoe lang ik het heb kunnen verbergen. Gewoon vrolijk posten, praten met familie, vrienden, collega's, iedereen. Niemand had het door. Ook na de diagnose, toen ik het zeker wist, merkte mijn omgeving het niet. Je bouwt een muur op rond jezelf. Dat is makkelijk en veilig. Maar om daar uit te komen, dat is verdraaid moeilijk. Vrolijk doen is zoveel makkelijker.

miss_sly, samenvatting dus: ben eerlijk naar je arts. Ook al is het zo moeilijk. En ook al wimpelt die het eerst af. Juist dat je vertelt dat je somber wakker wordt (somber vinden ze een mooi woord) en dat het grijs is. Misschien is het zo over (hoop ik echt voor je), maar als het langer duurt, kun je de hulp goed gebruiken.

Nou, toch zijn er wat mensen die al denken dat ze een prenatale depressie heeft:

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 09:44 schreef prinseszondererwt het volgende:
Lieve sly , ik denk dat moonah echt een punt heeft hoor. Dit klinkt echt als een prenatale depressie. Ik begrijp heel goed dat het een mega stap is om hulp te zoeken, maar misschien wel een belangrijke stap. Sterkte.

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 09:32 schreef Moonah het volgende:
Lieve Sly.... Je schreef eerder dat je je niet herkent in een prenatale depressie omdat je bepaalde heftige symptomen niet herkent. Maar zoals je het nu omschrijft klinkt het wel zo hoor. Laat je aub goed informeren over mogelijkheden om je te helpen. En praten, véél praten, ook al lijkt het voor jou zeuren. Sterkte dame.

En ik adviseer toch ook om er met een deskundige over te praten?
En ik neem het wel degelijk serieus, maar laten we aub niet meteen uitgaan van het ergste. Het komt op mij wel over alsof het elkaar dan aan wordt gepraat.

Pffff ja want denken is inderdaad hetzelfde als zeggen dat ze het ook echt heeft!!!!

Ik zal weer vertrekken hier.... _{ben een hormonaal bommetje!!! Haha!}

Nummer_zoveel, ik heb mijn berichtje maar wat genuanceerd. Ik denk niet dat ze een postnatale depressie heeft, ik schrijf dat het zo KLINKT. Voor een LEEK. Miss_sly is hier lang genoeg om te weten dat we het alleen belangrijk vinden dat ze hulp zoekt als dat volgens haarzelf nodig is.

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 10:31 schreef NieTTus het volgende:

Ik zal weer vertrekken hier.... _{ben een hormonaal bommetje!!! Haha!}

Ik ook!

Lieve miss_sly, ik moet veel aan je denken. Het maffe is dat ik me eigenlijk heel goed kan voorstellen dat je juist nu somber bent, na al die jaren positief blijven tijdens al die moeilijke behandelingen en na je miskraam. Het is namelijk zoals ik zelf zou kunnen reageren. Dat maakt het niet minder moeilijk hoor, dat bedoel ik er niet mee te zeggen.
Ik vind heel naar dat je je nu zo voelt. Je 'klinkt' niet zoals ik je ken van je posts in de afgelopen jaren. Trek dus alsjeblieft aan de bel bij de arts want er is hulp voor je (al is het alleen maar om je hart te kunnen luchten) en die hulp verdien je! Veel sterkte.

Ik denk niet dat ik een prenatale depressie heb. Ik denk wel dat mijn 'dipje' meer is dan alleen maar dat het nog koud en donker is. En die recessie? Het boeit me echt voor geen meter, dus daar heb ik echt geen dip van.
Ik laat me ook echt geen prenatale depressie aanpraten, dat is ook net de reden dat ik hier post. De reden dat ik hier ben gaan posten, is omdat ik me al zo lange tijd (voor mij is 2,5 week erg lang voor deze gevoelens) somber, down, grijs voel. Omdat ik mezelf zo niet ken. En omdat ik Z&G niet wil vervuilen. En ik ben 40, ik heb mezelf aardig goed leren kennen en dit is niet wie ik ben, deze sombere meid.

nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.

Ow ja, en over die test waar ik zo blij over jubelde: het posten van een paar is vrij simpel. Het zegt vrij weinig over hoe je je echt voelt, als je dat niet wil.

quote:

Op woensdag 18 februari 2009 10:40 schreef miss_sly het volgende:
nummer_zoveel, jij hebt natuurlijk net zoveel recht op je mening als ieder ander. Ik kan er alleen op dit moment niet zoveel mee. Integendeel, het maakt me toch weer onzeker of er wel 'iets' is of dat ik me gewoon aanstel. Het zijn precies dat soort reacties waar ik bang voor ben en waarom ik liever niets zeg. Niet dat ik van iedereen die hier post verwacht dat er alleen maar bevestigende en lieve reacties komen want dat is ook helemaal niet goed, maar het helemaal in twijfel trekken en wegrelativeren doen me ook neit goed.

Ow ja, en over die test waar ik zo blij over jubelde: het posten van een paar is vrij simpel. Het zegt vrij weinig over hoe je je echt voelt, als je dat niet wil.

Alleen al dat je de 'grens' over gaat om hier te posten, is al best heftig. Zijn er maar weinig die dat doen. Juist daarom denk ik dat het verstandig is om het niet 'goed' te praten omdat iedereen wel eens een slechte dag heeft en het koud is buiten.

Stel nu dat er niks aan de hand blijkt te zien, en het is gewoon een dip. Dan is het enige dat je 'verloren' hebt, dat je een uurtje langer bij de gyn of huisarts hebt gezeten. Als het wel iets is (kan zoveel zijn) dan weet je dat tenminste en kun je er iets mee.
Ik baal zelf zo dat ik niet eerder (het was dus al tijdens mijn zwangerschap) aan de bel heb getrokken. Liever een afspraak te veel bij een arts dan een afspraak te weinig. Als je bloedverlies hebt, of je voelt het kindje een paar dagen niet bewegen, is het toch ook normaal om te bellen en langs te gaan? Hoeft niks te betekenen, maar je weet wel dat het goed is.

Miss_sly.
Ik ga maar niet eens op nummer_zoveel in.