Laat ik eens laten zien, waarom racisme of sexisme in het kader van reïncarnatie absurd zijn. Want als die verwijten van tafel zijn, kunnen we vrijer praten.
Ik ben dit leven geboren uit een boerenfamilie, die al sinds 1600 in dezelfde streek woont. Ik ben afgestudeerd als Ir, en heb sinds die tijd vrijwel voortdurend vrijwilligerswerk gedaan. Via elke eigenschap kan ik me verbonden voelen met mensen. Je zou dat horizontaal kunnen noemen, in dit leven op deze aarde. Naar het verleden voel ik me verbonden met mijn geboortestreek en met de geschiedenis daarvan. Ik ben daar trots op, ook al heb ik er niks aan bijgedragen. Verder voel ik me verbonden met heterosexuele mannen, met generatiegenoten, met landgenoten, met rasgenoten, met intelligente mensen. Mijn Iraanse vriend voelt zijn wortels in Iran liggen, mijn Zaïrese vrienden voelen zich Zaïrees. Er is niet veel kans op onderlinge trouwerijen, al was het alleen maar omdat de diverse culturen het gevoel hebben elkaar niet goed te begrijpen. Je zou kunnen zeggen, dat we allemaal grotendeels binnen onze zuil blijven en ons identificeren met die zuil. We onderscheiden ons van de andere zuilen, en vaak beschouwen we onszelf als net iets beter dan de andere zuilen. Soms zelfs als ronduit superieur.
Dat onderscheid tussen onze eigen groep en alle andere groepen maakt het makkelijker om te overleven. We zijn groepsdieren en onze eigen groep bevat uiteraard veel van onze eigen genen. Dus die willen we beschermen. Dit kan echter makkelijk doorschieten naar discriminatie: het veroordelen en minachten van anderen vanwege een of enkele kenmerken. Niet een hekel hebben aan een homo, omdat hij toevallig een klier is, maar uitsluitend en alleen omdat hij homo is.
Discriminatie is in onze maatschappij verboden en dat is ook wel handig. Wij beschouwen in principe iedereen als gelijkwaardig, wat niet hetzelfde is als gelijk. Dat is overigens niet vanzelfsprekend: er zijn landen waar homosexualiteit verboden is en landen waar vrouwen volgens de wet minder waard zijn dan mannen. Maar die landen horen niet tot ons soort landen en zijn dus minder beschaafd dan wij.
Opvallend is, dat er eigenlijk weinig leeftijdsdiscriminatie voorkomt. Er wordt wel onderscheid gemaakt, maar niet gediscrimineerd. Weinig mensen minachten een baby of een oudere, omdat iedereen beseft, dat we allemaal noodzakelijk baby zijn geweest en hopelijk oudere zullen worden. Hoogstens proberen we de overlast van de ene op de andere generatie enigszins in te tomen.
Horizontaal gezien voel ik me dus a priori verbonden aan of verwant met heterosexuele, intelligente, katholiek opgevoede, goed opgeleide mannen, afkomstig van een boerenbedrijf uit de Meierij, zonder gezin, weinig eisend. Die mensen die twee of meer van deze eigenschappen hebben, zijn mij bij voorbaat sympathieker dan anderen. Ik ben geneigd alle anderen al snel te discrimineren.
Ik ben ook geneigd om mij met dergelijke mensen uit het verleden te verbinden. Heldendaden uit het verleden van mijn soort volk, maken me trots. Ook al heb ik er niks aan bijgedragen. Verloren veldslagen of rotstreken van de buurlanden maken me boos. Nou ja, zie de Balkan, maar dan in zachtere vorm.
Als we reïncarnatie als feit accepteren, wordt die verbondenheid met een zuil opeens zinloos. Want volgens de ervaring worden we telkens in een andere zuil herboren. Ik ben slaaf geweest in Egypte, Romeinse soldaat, priester in Atlantis, kruidenvrouw ergens diep in de bergen, boer in een arme bergstreek van de Balkan, landarbeider in een zandige streek met heide, troubadour ergens in Frankrijk en vast nog wel veel meer. Ik heb gemoord en ben verkracht, ben hopelijk al een keer vermoord (dan heb ik dat maar gehad!) etc. etc..
Kennelijk zwerf je van leven tot leven ook van zuil naar zuil. Ik kan me zelf geen leven als neger herinneren, maar ben ongetwijfeld ooit zwart geweest.
Opeens is dan het voortrekken van de eigen groep of zuil nutteloos geworden, want er is geen eigen zuil meer. Er is ook geen eigen (dus beter) geslacht meer, want we wisselen af tussen mannelijk en vrouwelijk. Elke basis voor discriminatie vervalt, als je je realiseert dat je door de eeuwen heen steeds in een andere groep incarneert. Net zo goed als er geen reden is voor discriminatie van jeugdigen of ouderen, is er geen enkele reden om te discrimineren naar geslacht, ras, volk, godsdienst, rijkdom, intelligentie, geaardheid of wat dan ook. We zullen het allemaal te gelegener tijd een keer worden of meemaken en discriminatie van jezelf is absurd.
Aanvaarding van reïncarnatie leidt vrijwel noodzakelijk tot tolerantie. Het kan heel goed zijn, dat ik als struikrover een voorvoorvoorvader van mijzelf overvallen en zelfs doodgeknuppeld heb. Of dat ik als krijgsheer moordend te keer ben gegaan in de streek van mijn huidige geboorte. Met wie moet ik me dan vereenzelvigen? Op welke zuil moet ik trots zijn? Heb ik als Griek de Perzen verslagen, terwijl mijn Iraanse vriend ooit de Hollanders uit Geertruidenberg verjoeg? Stel je was 300 jaar geleden slavendrijver in Suriname en nu ben je een Creoolse vrouw in Amsterdam. Wat moet je dan met een excuus voor je vroegere daden, uitgesproken door een van je oude slaven, die nu burgemeester is?
Hindoes en Boeddhisten geloven dat de ziel in dieren kan incarneren en sommige gaan zover, dat ze het pad voor zich uit schoonvegen. Bang dat ze een insect zullen doden, want dat zou wel eens een mensenziel kunnen zijn.
Voor wie gelooft in reïncarnatie is discriminatie, om wat voor reden dan ook, absurd.
Ik ga nog een stapje verder. Je was 300 jaar geleden slavendrijver in Suriname en hebt daar een van je slaven fors laten geselen. Nu ben je een dikke Creoolse vrouw in Amsterdam en je komt die slaaf weer tegen, in de vorm van een kut-Marokkaan. Hij scheldt je uit voor dikke roetmop, je geeft weerwoord en hij slaat je in elkaar. Dat *lijkt een geval van discriminatie, maar het *is een geval van wraak.
Voor het dagelijks leven is het onmogelijk om beide zaken te onderscheiden, want we kunnen het niet zien. Dus die kut-Marokkaan wordt opgepakt en berecht voor geweldpleging en discriminatie. Dat zou ook gebeuren als we wel in reïncarnatie geloofden, want wij mensen kunnen zelf al die boekhouding van ieders daden niet bijhouden. En iedereen is wel zelf verantwoordelijk voor zijn eigen geestelijke groei, maar als maatschappij willen we de zaak een beetje op orde houden.
Maar ik wil onderstrepen, dat binnen het kader van reïncarnatie de term discriminatie absurd is.
Tot zover. Straks verder.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)