Er waren gewoon zoveel rare dingen aan het boek..
Allereerst vond ik het eerste hoofdstuk redelijk teleurstellend, oehoeee, death eathers vermoorden een lerares van Hogwarts die we nog nooit hebben gezien.. who cares really. En als het ministerie zo makkelijk is overte nemen, waarom hebben ze dan in godsnaam zo lang ermee gewacht? Het hoofdstuk over de dursleys vond ik ook erg melodramatisch, daar hebben we dudley, die harry jarenlang heeft getreiterd, die nu opeens liefdevol tegen harry spreekt. Ja, het was vanaf boek 1 al duidelijk dat Rowlings zwakste kant het brengen van wat drama is.. ("Harry... you're a wizard!) maar dat heeft het nooit voor mij verpest.. Maar nu..het was leuk toen Petunia voor Harry opkwam in deel 5, nu was het gewoon een beetje overdue. Ik vond het ook niet erg leuk hoe harry nou al die dingen over dumbledore kwam te weten, hij las het meeste gewoon in de fucking krant! (dat stukje vond ik ook al zo raar geschreven) en dan hebben we 7 paginas van Rita Skeeter, waarvan, ik geef toe, het op het begin leuk was, maar na een tijdje was dat ook wel weer teveel van het goede.
Er kwamen ook wel erg veel gebeurtenissen voor die wel heel makkelijk waren.. Accio Hagrid? Ron spreekt Parseltongue?! "Oh hey, we moeten ontsnappen... goh een draak, komt dat even goed uit" "ja eigenlijk is dit een aan/uitsteker, maar voor het gemak kan ik ook jullie stemmen ermee horen".. How convenient!
Rowling heeft eerst gezegd dat "een geheim met de secret keeper meesterft" en nu waren er opeens 20 secretkeepers... Bill was secret keeper van zijn huis, maar Ron kon wel aan Dobby vertellen waar hij heen moest gaan (dit klopt dus absoluut niet met de rest van de boeken). De horcruxes waren zooo belangrijk, maar eigenlijk speelden ze maar een minieme rol in dit boek.. Het enige wat we ervan zagen was dat Harry, Ron en Hermione aan het kamperen waren en "op zoek" waren naar die dingen, die ze overigens wel érg makkelijk hadden gevonden en vernietigd. Come on.. Ron en hermione vernietigen al een horcrux in CoS, en vervolgens vernietigd Harry dat ding omdat het in het vuur valt dat door Crabbe is gemaakt (crabbe... for fucks sake, zelfs hermione, "slimste heks van haar generatie", durfde/kon dat niet)
Oe, kreacher, de huiself die 20 jaren lang is geindoctrineerd door slechte tovenaars en die Harry 2 jaar lang heeft gehaat (en vice versa) blijkt opeens fucking hardcore te zijn en maakt eten voor Harry en leidt een huiself opstand.. Moest dan iedereen perse in dit boek opeens het licht zien behalve voldemort? doe eens even realistisch zeg. Het kwam gewoon allemaal té goed uit voor Harry, al die mensen die opeens aan zijn kant stonden. Alles werd hem gewoon aangeboden.. van kreacher tot narcissa.
En wat een rare introductie van dat verslaan en dan toe-eigenen van die toverstokken, daar had ze ook wel eerder mee mogen komen.. (deel 2 met duelleren misschien?)
Ik heb gewoon het gevoel dat Rowling de draad is kwijtgeraakt en in de knel kwam met haar plot en er maar een paar regels voor haar wereld heeft bijbedacht of veranderd, zodat het maar uit zou komen, net als dat je deed toen je klein was en je al je knikkers bijna verloor aan een ander: "nee, dat zijn niet de regels, je moet minstens 50 stappen van de pot staan"
Soms had ik het gevoel dat het beter Albus Dumbledore & The Deathly Hallows had kunnen heten. De ene magere verhaallijn ("zoektocht" naar horcruxes) die het halve boek besloeg maakte plaats voor een ander matig verhaal ("deathly hallows") waar het voor de rest van het verhaal over ging, en daarna kwam ze weer met dr horcruxes in de laatste 2 hoofdstukken, ik vond het maar erg warrig geschreven.. Alsof ze zelf van tevoren niet wist wat ze zelf nou liever wilde gebruiken om voldemort mee te verslaan en dat ze daarna het maar bij elkaar heeft gevoegd omdat ze het allebei lwel leuk vond, met als gevolg dat het allebei net niet heeft gewerkt.
Dan de mensen die dood gingen.. laat het duidelijk zijn dat ik het niet erg vind WIE er zijn gestorven, maar wel op de manier waarop dat is beschreven. Hedwig gaat dood, en Harry maakt er een ontzettend drama van..Hedwigs dood zijn we bij en er worden 2 bladzijden aan verspild, I daresay. Dan aan het eind van het boek hebben we de dood van Lupin, die ik toch echt wel wat belangrijker acht dan een fucking Uil, die wordt gedood OFF-SCREEN in één enkele zin. Sinds wanneer is die fucking uil belangrijker dan lupin? Zelfs Cedric Diggory heeft Harry langer over getreurd. Rowling beschrijft ook nog eens, in een poging om poetisch te klinken ofzo, de dood van fred, en dat had heel mooi geklonken als hij niet was gestorven door fucking vallend gesteente of wat het ook was. Oh isnt that ironic, don't you think
En dan dat tenenkrommende einde. Wat een suikerspinhoofdstuk zeg, give me a fucking break.. Albus Severus Potter?! How cheesy. Kijk, dat soort dingen zijn leuk voor fanfics, leuk om als fan over na te denken omdat je weet dat het toch niet gebeurt.. helaas is dit the real deal. Ik kan werkelijk niet geloven dat dit het hoofdstuk is waar we allemaal zo lang op hebben gewacht, waar ze 17 jaar op heeft zitten zwoegen. Wat in haar fucking kluis heeft gelegen al die tijd, doe normaal zeg. Ze besteed 3 boeken aan harry's carriere in de toekomst (deel 4 denkt hij na over het schouwer zijn, deel 5 zegt mcgonagall dat ze er alles aan zal doen om dat te laten lukken, deel 6 denkt hij dat het over is, maar surprise surprise daar is slughorn) en dan komen we niet eens te weten wat hij nou is..
Dit boek heeft gewoon te veel gaten, in plaats van dat Rowling de dingen heeft uitgelegd waar ze altijd zo mysterieus heeft gedaan in interviews en de boeken (bv wat james en lily deden voor de kost, wat het departement van mystificatie nou precies is, het gordijn, al die instrumentjes van dumbledore, blablabla) komt ze op te proppen met personages just for the hell of it, ik noem een Krum (en een Umbridge en Rita Skeeter) want ja, het is natuurlijk schandaling asl niet ieder personage dat ze ooit heet verzonnen zn neus niet even laat zien in dit boek..
En dan dat "Not my daughter you bitch", ik heb echt geen probleem met gevloek, als ik kinderen zou hebben zou ik wel iets ergers kunnen bedenken dan het blootstellen van "hun tere kinderzieltjes" aan gevloek en gescheld.. maar iets in me zegt mij dat Rowling nooit van zn leven bitch had gezegd in de afgelopen delen, (wat ze volgens mij ook niet heeft gedaan.. het was altijd van: "Hermione said.. RON!"blabla) al was het alleen omdat er dan ouders waren geweest die de serie niet hadden gekocht voor hun kids, maar ja.. dit is het 7e deel, dus rowling hoeft dan geen rekening meer te houden met de verkoop.. het verkoopt toch wel.. Dus begon ze in dit boek zich uit te leven met all those damn bitches en slechte toverstok grapjes. You know its the last book when rowling starts swearing. Ik vind het gewoon erg goedkoop van dr, doe het van het begin af aan of doe het niet.
en wtf.. rowling heeft altijd gezegd dat de keuze die Lily had om NIET te sterven ervoor heeft gezorgd dat de vloek weerkaatste op voldemort en harry beschermde van de dood. Toch is deze bescherming er wél wanneer Harry zich opoffert voor de rest van de wereld, terwijl hij duidelijk de keuze om te blijven lezen NIET heeft, voldemort had hem hoe dan ook willen vermoorden. Het enerzijds een bewuste keuze van harry om te sterven (hij gaf het soort van op) mar hij was hoe dan ook achtervolgd door voldemort om te sterven, voldemort gaf hem niet de mogelijkheid om weg te stappen.
Bwuh, de teleurstelling. Ik ben echt heel erg teleurgesteld, ik heb jaren gewacht op dit boek, en ik had meer van Rowling verwacht dan dit. Er kloppen gewoon dingen niet aan.. er zitten gewoon gaten in dit boek, en wanneer de gaten er niet zitten is het omdat Rowling er een oplossing tevoorschijn heeft getoverd (pun not intended
![]()
). Het enige wat ik wél erg leuk vond om te lezen was hoe Snape Lily al die tijd lief had. En daarmee bedoel ik niet de manier waarop dat is geschreven, dat was ronduit beroerd, maar wél het verhaal erachter.