Zeiken op lijstjes is op zich zelf een cliché geworden natuurlijk, maar wat maakt het uit
![]()
Bij deze:
- Opvallendste afwezigen qua status: Led Zeppelin en Pink Floyd. Geen waardeoordeel ofzo, maar waarom dan wel twee keer 3x de Stones, 3x Lou Reed en 2x de Stooges.
- Opvallendste afwezigen qua kwaliteit: Frank Zappa en Joni Mitchell. En in plaats van Mitchell wel
vier keer Neil Young. En bv. geen Police maar wel 3x Radiohead. Beetje onevenwichtig allemaal.
- Twee keer de Pixies? En de Arctic Monkeys op 13? En ik dacht dat popjournalisten hun neus ophaalden voor oppervlakkige stampmuziek als Queen en Guns 'n Roses.
- De lijst is niet zo wit als de meeste van dit soort lijstjes, al is funk wel ondervertegenwoordigd, niet één P-Funk plaat!!!! En betrek jazz er bij of niet, maar niet Kind of Blue op nr. 98...............
- Seksistisch is de lijst wel. Afgezien van 2x Dusty Springfield alleen Patti Smith (wsl. vanwege haar imago) en Bjork (vanwege weet ik veel wat). Wel 1000000 gitaarrockbandjes als Oasis en Pearl Jam maar geen Joni Mitchell, Rickie Lee Jones, Aretha Franklin, Sleater-Kinney, Carole King, etc.