Maar nu ik weet dat de tijd dichterbij komt dat ie weggaat krijg ik het steeds moeilijker. Ik ga achteruit en ben zo bang dat ik weer terug val in die depressie. Ik wil me niet weer zo voelen, ik wil blijven genieten...
Soms denk ik dat ik me gewoon aanstel, want er zijn zoveel mensen die een dierbaar persoon nooit meer zullen zien, en ik heb m na een jaar al weer terug. Maar zoals ik me heb gevoeld en zoals ik me nu voel, gun ik niemand...
Heeft iemand advies??
En waarom gaat hij zo lang weg?
quote:En dat inderdaad.Op maandag 25 juni 2007 11:36 schreef dawg het volgende:
Ja, je geluk niet geheel af laten hangen van je vriend.
"Jamaar, als je weggaat word ik weer ongelukkig
" en dan je vriend voor zo'n groot blok zetten dat ie hoe dan ook de verkeerde keuze maakt. Het ene maakt hem ongelukkig en het andere ook.quote:.Op maandag 25 juni 2007 11:36 schreef dawg het volgende:
Ja, je geluk niet geheel af laten hangen van je vriend.
Spreek af met vrienden/vriendinnen, vul de leegte een beetje op
quote:Dat dus, en dat alleen.Op maandag 25 juni 2007 11:36 schreef dawg het volgende:
Ja, je geluk niet geheel af laten hangen van je vriend.
Verder is Portugal gelukkig niet gelegen aan de andere kant van de wereld.
quote:Bedankt voor de fijne postOp maandag 25 juni 2007 11:40 schreef jpg97 het volgende:
Laat staan je vriend zelf tussen de Portugese dames
.Je moet niet zo je geluk koppelen aan hem, zoals al eerder is gezegd.
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
quote:Wel eens van een selffulfilling prophecy gehoord? Als je er nu al vanuit gaat dat je straks in een depressie terecht komt, zal dat op zeker ook gebeuren.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
quote:Goed adviesOp maandag 25 juni 2007 11:39 schreef PushyGurl het volgende:
ik ben bang dat als je vriend weg is...je het nog zwaarder gaat krijgen
Wil er niet vanuit gaan, dat wil niemand
quote:Hahaha, Ja zit wat in natuurlijk he..Op maandag 25 juni 2007 11:49 schreef appelsjap het volgende:
Ga naar portugal, koop een oude boerderij, en krijg kinders, en word gelukkig, wat moet je hier met dit kut weer
quote:i Know...maar het is denk ik, wel zo....ze moet gewoon veel afleiding zoeken...dingen die haar bezig kunnen houden....
Depressieve mensen zijn verre van aantrekkelijk.
quote:Je bent al hard op weg jezelf een depressie aan te praten.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
Hij gaat weg voor zijn studie. Hij wordt piloot, en ze gaan daar vliegen. En we zijn een jaar ongeveer samen, maar in dat jaren hebben we best veel meegemaakt door mijn depressie zeg maar. We kennen mekaar door en door..
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
quote:Vrolijk ik je toch nog op hea
quote:Op maandag 25 juni 2007 11:52 schreef PushyGurl het volgende:
[..]
i Know...maar het is denk ik, wel zo...
quote:Yup Suc6 verzekerdOp maandag 25 juni 2007 11:50 schreef Bdijk het volgende:
p.s. Tijd voor een account op Second life.. of warcraft
quote:Ik denk ook helemaal niet aan mezelf, ik hou hem ook absoluut niet tegen. Ik weet dat dit voor hem zijn lust en zn leven is. En zal hem daar ook altijd in steunen. Maar ik kan me alsnog wel klote voelen... en daarbij denk ik niet alleen aan mezelf..Op maandag 25 juni 2007 11:52 schreef Puck1 het volgende:
denk ook aan hem...niet alleen aan jezelf..hij doet dit voor zijn toekomst.waarschijnlijk met jou, besef dat heel goed en zit niet zo te miepen..
Maar ik ga zeker wel mijn best doen!
quote:Nou dan!Op maandag 25 juni 2007 11:54 schreef CLRJ het volgende:
[..]
Ik denk ook helemaal niet aan mezelf, ik hou hem ook absoluut niet tegen. Ik weet dat dit voor hem zijn lust en zn leven is. En zal hem daar ook altijd in steunen. Maar ik kan me alsnog wel klote voelen... en daarbij denk ik niet alleen aan mezelf..
bespreek dit met hem, als je alleen maar zo zielig gaat doen, voel je je ook alleen maar ellendiger.ga naar buiten, ga met vrienden wat doen, vermaak jezelf, een jaar is zo voorbij hoor, en waar ben je bang voor dan?dat hij een ander ontmoet daar?
dan voel je je vast al een stuk beterquote:Hahaha, goed advies inderdaad!;)Op maandag 25 juni 2007 12:01 schreef osho het volgende:
denk maar vast aan al de kleding die je straks in de PC Hooft kunt gaan kopen op zijn kosten als hij piloot is
quote:Het is niet goed voor jullie relatie dat hij nu een jaar weggaat. Ik weet niet hoe vaak hij terug kan komen voor bezoek? Maar als je net een jaar een relatie hebt en zoveel hebt meegemaakt, dan voelt het weg zijn van die situatie voor hem waarschijnlijk als een opluchting en gaat hij om zich heen kijken.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
En we zijn een jaar ongeveer samen, maar in dat jaren hebben we best veel meegemaakt door mijn depressie zeg maar. We kennen mekaar door en door..
Dat deed een ex vriendin van mij in iedergeval wel toen zij voor een jaar in het buitenland zat en wij een jaar een relatie hadden (en ik had niet eens een depressie ofzo gehad, maar het liep niet heel lekker).
Ik start zelf weer met een nieuwe opleiding en ik heb er geen geld voor om mee te gaan. Helaas.
@ doshi:
Nee ik snap dat je dat denkt. Maar ik zadel hem niet echt op met mijn problemen ofzo, en het is een stuk minder. In het begin had ie dat wel eens inderdaad. Maar dat is helemaal weg....
Ik vertrouw hem....dus daar denk k niet aan.
Maar wel kut voor je van die ex!!:(
quote:Joh het is maar sex, volgend jaar als ie terug is dan ben je blij elkaar weer te zien.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef poepeneesje het volgende:
[..]
Bedankt voor de fijne post
Je moet niet zo je geluk koppelen aan hem, zoals al eerder is gezegd.
quote:en om dit jaar door te komen neem je gewoon een lening. die je dan later op zijn kosten terugbetaald. kun je alvast wat kopen om depressies de kop in te drukken
quote:Piloot, piloot. Wat zeiden ze ook alweer over dat beroep...? Oh sorry.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
Hij gaat weg voor zijn studie. Hij wordt piloot, en ze gaan daar vliegen. En we zijn een jaar ongeveer samen, maar in dat jaren hebben we best veel meegemaakt door mijn depressie zeg maar. We kennen mekaar door en door..
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
quote:Kwestie van vertrouwenOp maandag 25 juni 2007 12:23 schreef 199724 het volgende:
[..]
Piloot, piloot. Wat zeiden ze ook alweer over dat beroep...? Oh sorry.
quote:Op maandag 25 juni 2007 12:23 schreef 199724 het volgende:
[..]
Piloot, piloot. Wat zeiden ze ook alweer over dat beroep...? Oh sorry.
niets? je hebt het over Matrozen/Mariniers? 
probeer gewoon regelmatig bezoekjes/emailtjes/chatsessies in te lassen. misschien doet het je juist wel ffies goed om eens even alleen aan jezelf te werken, terwijl hij je *wel* van afstand support.
quote:wat wat watOp maandag 25 juni 2007 12:23 schreef 199724 het volgende:
[..]
Piloot, piloot. Wat zeiden ze ook alweer over dat beroep...? Oh sorry.
quote:Jaa daar heb je gelijk in. Ik heb geen auto nee.Op maandag 25 juni 2007 12:29 schreef simmu het volgende:
natuurlijk lijkt het nu kut, en ver weg, en heel lang. lijkt me logisch dat je je daar niet blijer van voelt. kijk het echter ff een tijdje aan. heb je een auto?
probeer gewoon regelmatig bezoekjes/emailtjes/chatsessies in te lassen. misschien doet het je juist wel ffies goed om eens even alleen aan jezelf te werken, terwijl hij je *wel* van afstand support.
Ik weet ook wel dat hij me altijd blijft steunen, of het nu hier is, of 1000 km verderop....
Maar toch, inderdaad ik word er echt niet blijer van.
Probeer ook zoveel mogelijk daarheen te gaan, maar goed ik denk niet echt dat mijn studie dat toe zal laten...maar afwachten, helaas!
quote:Ben ook blij voor hem. Heb nooit gezegd dat ik dat niet ben. Maar veel mensen nemen dat aan als ze zien dat ik me eigen er kut door voel.Op maandag 25 juni 2007 12:30 schreef _GdR_ het volgende:
gewoon niet zielig doen. je bent 17. wees blij voor je vriend want later gaat hij dikke knaken verdienen en daar kan jij mooi van profiteren.
Het is een lange periode maar ik heb gezorgd dat ik geen dag had dat ik me verveelde.
Naast de grote afstand was er ook nog het tijdverschil van 9 uur.
We spraken af om iedere 14 dagen te bellen.
Zorg dat je elkaar niet te vaak belt en spreek vaste momenten af; dan kan je daar naartoe leven.
Heb je hobby's? Probeer er wat intensiever mee bezig te gaan. Concentreer je op het hier en nu.
Heb je een hond? Regel desnoods een "uitlaathond" zodat je er iedere dag sowieso een half uurtje uit bent.
quote:Op maandag 25 juni 2007 12:26 schreef jpg97 het volgende:
[..]
Ik ben gek van vliegtuigen, vandaar dat ik ook regelmatig op Schiphol te vinden ben, woon ernaast..
quote:Dit klinkt mij niet echt gezond in de oren. Misschien moet je je wereldje eens wat verruimen. Legt ook wat minder druk op hem, en dus logisch gezien ook op jezelf.Op maandag 25 juni 2007 11:59 schreef CLRJ het volgende:
Nee ben ik niet bang voor. Ik vertrouw hem zeker wel. Maar we wonen nu samen, en ik kan niet goed tegen het alleen zijn. En woon nu ver bij mijn familie vandaan, omdat ik hier nu op kamers zit. Ik heb niks zonder hem, en hij is de enige die me echt begrijpt. Tenminste zo voelt het voor mij...
Ik meld *insert adorable balding person - aan. Das zo'n schatje.
[ Bericht 37% gewijzigd door outcast_within op 25-06-2007 13:01:59 ]
wat echter niet hoeft is in een depressie schieten.
ga mee of ga er zoveel mogelijk heen, en voor de momenten dat je hem niet bij je hebt , iemand heel erg missen heeft zo zijn voordelen, echt
lekker janken, dat mag, maar niet dag in dag uit want je verandert er niets aan, je belast enkel je vriend maar ook, en vooral jezelf, leef toe naar de vakanties, of doe eens gek, neem al je spaarcentjes ( als je die hebt tenminste) van de bank en ga er heen, volg 's ochtends een cursus portugees en breng die 's middags in praktijk door te werken bijvoorbeeld
Voor de rest, probeer nu alvast na te denken over welke leuke dingen je allemaal kunt gaan doen in de tijd dat hij er niet is. Zijn er vriendinnen die je een tijd niet hebt gesproken, heb je hobbies die je weer wil oppakken of een nieuwe zoeken, leuke sporten, ga wat vaker bij je ouders op bezoek, neem een huisdier.
Je begint met een nieuwe opleiding, ook een leuke frisse start met veel kansen. Ga bijvoorbeeld bij een vereniging of commissie, je kan nieuwe vriendinnen maken etc. Zoek een bijbaantje speciaal om halverwege een keer bij hem op bezoek te kunnen.
Kortom, ga actief bezig om er een leuke tijd van te maken, anders zal het idd een zwart gat worden.
In plaats van een rottijd kan je dit namelijk ook zien als een uitdaging. Als het je lukt om dit jaar door te komen, kan je hartstikke trots op jezelf zijn. Uiteindelijk moet je 'het' toch zelf leren rooien, hij zal later ook wel vaker langere perioden weg zijn of (in het ergste geval) gaat het eens uit. Voor jullie relatie op de langere termijn is het ook veel beter/gezonder als jij leert om niet teveel op hem te steunen, dan kan het alleen maar leuker worden samen!
quote:Wie? Ikke?Op maandag 25 juni 2007 12:36 schreef CLRJ het volgende:
maar jij voelde je je vantevoren toch ook wel heel erg kut of niet? Of ben ik nou de enige die dat heeft..?
Ik ben gek van vliegtuigen, vandaar dat ik ook regelmatig op Schiphol te vinden ben, woon ernaast..
Ik stond ook niet bepaald te juichen.
Wist het ongeveer een jaar vantevoren en toen het bijna zover was vond ik het niet gemakkelijk.
Wat het voor onze relatie betekent weet ik nog niet.
We pakken komende week de draad weer op en zullen weer erg moeten wennen aan elkaars aanwezigheid.
Maar dat hoort erbij.
We hebben afgesproken dat ik haar niet zou opzoeken daar; dat heb ik dus ook niet gedaan.
Het lijkt vreemd maar dat maakt het alleen maar moeilijker; iedere keer wéér afscheid nemen.
Ik ben vooral blij dat ze weer bijna terug is
quote:Thanks!!Op maandag 25 juni 2007 12:41 schreef milagro het volgende:
is ook niet leuk, logisch dat je er verdrietig van wordt.
wat echter niet hoeft is in een depressie schieten.
ga mee of ga er zoveel mogelijk heen, en voor de momenten dat je hem niet bij je hebt , iemand heel erg missen heeft zo zijn voordelen, echt
lekker janken, dat mag, maar niet dag in dag uit want je verandert er niets aan, je belast enkel je vriend maar ook, en vooral jezelf, leef toe naar de vakanties, of doe eens gek, neem al je spaarcentjes ( als je die hebt tenminste) van de bank en ga er heen, volg 's ochtends een cursus portugees en breng die 's middags in praktijk door te werken bijvoorbeeld
quote:Ook hartstikke bedankt!! Goede adviezen..beter dan: Doe niet zo zielig e.d.Op maandag 25 juni 2007 12:42 schreef Étoile het volgende:
Sta/stond je ook onder behandeling bij een therapeut voor je depressie?
Voor de rest, probeer nu alvast na te denken over welke leuke dingen je allemaal kunt gaan doen in de tijd dat hij er niet is. Zijn er vriendinnen die je een tijd niet hebt gesproken, heb je hobbies die je weer wil oppakken of een nieuwe zoeken, leuke sporten, ga wat vaker bij je ouders op bezoek, neem een huisdier.
Je begint met een nieuwe opleiding, ook een leuke frisse start met veel kansen. Ga bijvoorbeeld bij een vereniging of commissie, je kan nieuwe vriendinnen maken etc. Zoek een bijbaantje speciaal om halverwege een keer bij hem op bezoek te kunnen.
Kortom, ga actief bezig om er een leuke tijd van te maken, anders zal het idd een zwart gat worden.
In plaats van een rottijd kan je dit namelijk ook zien als een uitdaging. Als het je lukt om dit jaar door te komen, kan je hartstikke trots op jezelf zijn. Uiteindelijk moet je 'het' toch zelf leren rooien, hij zal later ook wel vaker langere perioden weg zijn of (in het ergste geval) gaat het eens uit. Voor jullie relatie op de langere termijn is het ook veel beter/gezonder als jij leert om niet teveel op hem te steunen, dan kan het alleen maar leuker worden samen!
quote:Dat valt nog maar te bezien. Je had er zelf ook op kunnen komen, en door te wachten tot iemand anders het voorstelt maak je jezelf alleen nog maar afhankelijker.Op maandag 25 juni 2007 12:47 schreef CLRJ het volgende:
[..]
Ook hartstikke bedankt!! Goede adviezen..beter dan: Doe niet zo zielig e.d.
quote:Ik ben hier niet van afhankelijk. Ik vind het gewoon fijn om er met andere over te praten...Op maandag 25 juni 2007 12:56 schreef MouseOver het volgende:
[..]
Dat valt nog maar te bezien. Je had er zelf ook op kunnen komen, en door te wachten tot iemand anders het voorstelt maak je jezelf alleen nog maar afhankelijker.
quote:vindt ik ook, je stelt je behoorlijk afhankelijk op, naar je vriend toe en hier op fok.Op maandag 25 juni 2007 12:56 schreef MouseOver het volgende:
[..]
Dat valt nog maar te bezien. Je had er zelf ook op kunnen komen, en door te wachten tot iemand anders het voorstelt maak je jezelf alleen nog maar afhankelijker.
ben je niet zo zelfstandig?
quote:Op maandag 25 juni 2007 12:44 schreef Aneurism het volgende:
vingerse
quote:beetje overdreven, hoor.Op maandag 25 juni 2007 13:21 schreef Puck1 het volgende:
[..]
vindt ik ook, je stelt je behoorlijk afhankelijk op, naar je vriend toe en hier op fok.
ben je niet zo zelfstandig?
lijkt me vrij normaal dat je flink "schrikt" als je vriend vertelt voor een jaar weg te moeten/willen, je denkt natuurlijk vooral of alleen aan al dat missen dat je gaat doen, en als de dag dichterbij komt, wordt de knoop in je maag steeds strakker en zwaarder.
als je dan toevallig ook nog eens depressiegevoelig bent, is het helemaal niet zo raar bang te zijn dat je angst voor toekomstig gemis van een geliefde, een depressie zal triggeren.
en dus zoek je dan ms even wat nuchterder kunnen denkende lieden op om de boel even voor je te relativeren wat je zelf door het liefdesverdriet, waar dit toch een soort van variatie van is, niet meer helemaal kunt.
heeft niet persé iets te maken met compleet afhankelijk zijn van iemand, maar gewoon logisch verdriet om het onvermijdelijke vreselijk missen.
als een relatie plots uitraakt, en je hart gebroken is, ben je dan ook ineens "raar afhankelijk" van een ander voor je levensgeluk? natuurlijk bepaalt het gemis tijdelijk je geluksgevoel , is toch normaal?
quote:Kijk, iemand die me begrijpt! Dank je....Op maandag 25 juni 2007 13:50 schreef milagro het volgende:
[..]
beetje overdreven, hoor.
lijkt me vrij normaal dat je flink "schrikt" als je vriend vertelt voor een jaar weg te moeten/willen, je denkt natuurlijk vooral of alleen aan al dat missen dat je gaat doen, en als de dag dichterbij komt, wordt de knoop in je maag steeds strakker en zwaarder.
als je dan toevallig ook nog eens depressiegevoelig bent, is het helemaal niet zo raar bang te zijn dat je angst voor toekomstig gemis van een geliefde, een depressie zal triggeren.
en dus zoek je dan ms even wat nuchterder kunnen denkende lieden op om de boel even voor je te relativeren wat je zelf door het liefdesverdriet, waar dit toch een soort van variatie van is, niet meer helemaal kunt.
heeft niet persé iets te maken met compleet afhankelijk zijn van iemand, maar gewoon logisch verdriet om het onvermijdelijke vreselijk missen.
als een relatie plots uitraakt, en je hart gebroken is, ben je dan ook ineens "raar afhankelijk" van een ander voor je levensgeluk? natuurlijk bepaalt het gemis tijdelijk je geluksgevoel , is toch normaal?
quote:Milf-agroOp maandag 25 juni 2007 13:50 schreef milagro het volgende:
[..]
beetje overdreven, hoor.
lijkt me vrij normaal dat je flink "schrikt" als je vriend vertelt voor een jaar weg te moeten/willen, je denkt natuurlijk vooral of alleen aan al dat missen dat je gaat doen, en als de dag dichterbij komt, wordt de knoop in je maag steeds strakker en zwaarder.
als je dan toevallig ook nog eens depressiegevoelig bent, is het helemaal niet zo raar bang te zijn dat je angst voor toekomstig gemis van een geliefde, een depressie zal triggeren.
en dus zoek je dan ms even wat nuchterder kunnen denkende lieden op om de boel even voor je te relativeren wat je zelf door het liefdesverdriet, waar dit toch een soort van variatie van is, niet meer helemaal kunt.
heeft niet persé iets te maken met compleet afhankelijk zijn van iemand, maar gewoon logisch verdriet om het onvermijdelijke vreselijk missen.
als een relatie plots uitraakt, en je hart gebroken is, ben je dan ook ineens "raar afhankelijk" van een ander voor je levensgeluk? natuurlijk bepaalt het gemis tijdelijk je geluksgevoel , is toch normaal?
quote:hee bmp97 was dat jouw vriendin gisteren?
quote:bmp?Op maandag 25 juni 2007 14:47 schreef American_Nightmare het volgende:
[..]
hee bmp97 was dat jouw vriendin gisteren?
quote:Volgens mij vindt jij t al fijn om te praten over of je je tomaten in de winkel lós moet kopen, of per tros...Op maandag 25 juni 2007 13:02 schreef CLRJ het volgende:
[..]
Ik ben hier niet van afhankelijk. Ik vind het gewoon fijn om er met andere over te praten...
quote:nou gif97 was het je vriendin of niet? die ken ik namelijk nog van de middelbare school
alleen van gezicht overigens 
quote:moeilijke keuze ook...Op maandag 25 juni 2007 14:52 schreef Sant het volgende:
[..]
Volgens mij vindt jij t al fijn om te praten over of je je tomaten in de winkel lós moet kopen, of per tros...
Je hebt jezelf de afgelopen tijd compleet vastgezogen aan je vriend. Je bent compleet afhankelijk van hem..
Meisje, wees blij. Hopelijk leer je het komende jaar eindelijk een beetje op eigen benen te staan..
quote:Wat een onzinOp maandag 25 juni 2007 16:20 schreef nozem het volgende:
Je woont samen en je bent 17?
Je hebt jezelf de afgelopen tijd compleet vastgezogen aan je vriend. Je bent compleet afhankelijk van hem..
Meisje, wees blij. Hopelijk leer je het komende jaar eindelijk een beetje op eigen benen te staan..
quote:Op maandag 25 juni 2007 16:57 schreef EggsTC het volgende:
Of je nou wil of niet, in dat jaar komt of hij of jij iemand anders tegen... Ik hoop dat je relatie sterk is, dit is bijna niet te vermijden.
En alleen maar omdat ze elkaar niet zien? Dus jij of je vriendin (als je die al hebt) komen ook zeker iemand anders tegen ergens in het komende jaar?Trouwens Portugal is helemaal niet zover weg dus waarom elkaar niet om de paar maanden ff bezoeken.
quote:joh, doe ff rustig aan. je weet helemaal niet hoe en waarom ze 'al' samenwoont, en die dude is er zelf toch ook nog bij? ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor, in mijn relatie speelt het ook, zij het ietsje anders. wij zijn nu 6 jaar samen, veel meegemaakt, sangdrax is aio, dus die wil wellicht naar het buitenland. gaat soms naar conferenties enzo. ik moet er niet aan denken dat hij ineens 1 heel jaar weg is! (maar vanaf september gaan we weer proberen kindje te maken) dus ik ga dan gewoon mee hebben we beslotenOp maandag 25 juni 2007 16:20 schreef nozem het volgende:
Je woont samen en je bent 17?
Je hebt jezelf de afgelopen tijd compleet vastgezogen aan je vriend. Je bent compleet afhankelijk van hem..
Meisje, wees blij. Hopelijk leer je het komende jaar eindelijk een beetje op eigen benen te staan..
mijn punt is: het is toch helemaal niet raar of overdreven dat ts hiermee zit? wees blij dat ze daar dan rationeel mee omgaat!
maar je hebt wel gelijk dat op eigen benen leren staan belangrijk is
quote:Ja. Je bent 17. De kans dat je oud wordt met deze jongen is niet echt groot. Dat geeft niet, want er komt wel een ander (ook al denk je op zo'n moment dat de wereld vergaat, dat is niet zo).
Er is er echter maar één die jouw leven kan maken of breken en dat ben je zelf. Natuurlijk, het is allemaal wat prettiger om op iemand te kunnen terugvallen, maar noodzakelijk is dat niet. En het is ook goed om te weten dat je het alleen ook kan redden.
quote:Ik heb bijna precies hetzelfde.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
Hij gaat weg voor zijn studie. Hij wordt piloot, en ze gaan daar vliegen. En we zijn een jaar ongeveer samen, maar in dat jaren hebben we best veel meegemaakt door mijn depressie zeg maar. We kennen mekaar door en door..
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
Mijn vriend (nu ruim 2,5 jaar samen) gaat in september voor anderhalf jaar naar het buitenland. 6 maanden Engeland, 8 maanden Amerika en dan weer 4 maanden Engeland. Hij zou misschien naar Portugal gaan ook idd.
Wij houden het aan maar ik zie er ook enorm tegenop; heb ook een moeilijke tijd gehad waar hij me heel goed doorheen heeft geholpen en we hebben het samen zo goed, leuk, lief gezellig en super. Ben ook bang dat ik helemaal kapot ga als ie weg is, maar ja.
We proberen elkaar gewoon zoveel mogelijk te zien (mocht hij op vrijdag zeggen dat hij het weekend vrij heeft, boek ik direct een vlucht etc). Skype en zo behoren ook nog tot de mogelijkheden.
Maar ik kan niet ontkennen dat het kut is...
(ik heb je trouwens even toegevoegd op msn, if you don't mind)
quote:kun je hem niet af en toe opzoeken? Retourtje Portugal heb je al vanaf 150 euro, als je via Madrid vliegt en verder met de trein misschien nog minder. (Madrid is met ryanair.com 20 euro retour, trein kost misschien nog een paar tientjes).Op maandag 25 juni 2007 11:50 schreef CLRJ het volgende:
ik zei al dat ik mn best ga doen, ik wil et hemaal niet, maar ik weet hoe ik me nu al voel..
Wil er niet vanuit gaan, dat wil niemand
get a grip
snap best dat het niet leuk is maar je zwelgt echt in zelfmedelijden
werk eerst aan jezelf en laat je geluk niet van een ander afhangen dan kom je misschien/zeker sterker uit dat jaar en dat kan alleen maar goed voor je relatie zijn
.Er is geen pijl op te trekken, alles is mogelijk, je moet t zelf ondervinden.
quote:Dacht ik dus ook al. Ik ben benieuwd hoeveel mensen hier gortdroog kunnen zeggen dat ze zo onafhankelijk zijn en dat ze zonder blikken of blozen kunnen zeggen dat hun vriend of vriendin mag vertrekken voor een jaartje. Ik kan dat niet, om eerlijk te zijn. Of ik daardoor afhankelijk ben? Als je graag iemand om je heen hebt al ziet als afhankelijkheid ga je wat mij betreft wel behoorlijk ver.
quote:Datum
Tijd
Station
Spoor
Faciliteiten
26.06.07 09:26 Amsterdam Centraal 14a IC 632 - InterCity
« 12:20 Bruxelles Midi/Brussel Zuid
» 13:13 Bruxelles Midi/Brussel Zuid THA 9330 - THALYS
Reserveren verplicht, Speciale tarieven, Niet-rokentrein, Barwagen, Rolstoelplaats, Babyhoekje
« 14:35 Paris Nord
» 14:35 Paris Nord Transfer - 55 Min. Verder met metro 4 -> Porte d'Orleans
« 15:30 Paris Montparnasse
» 15:50 Paris Montparnasse TGV 8543 - TGV
Reserveren verplicht, Toeslag verplicht, Speciale tarieven, Barwagen, Rolstoelplaats
« 21:24 Irun
» 22:00 Irun D 313 - nachttrein
In zitplaatsw. enkel 2.kl., Slaaprijtuig, Couchette-rijtuig, Imbiss und Getränke erhältlich
27.06.07 11:03 Lisboa Santa Apolonia
* Toon tussenstations
* Routekaart
Geldig op dinsdag, 26.06.07 Reistijd 26:37; Rijdt niet dagelijks, rijdt onregelmatig
Datum
Tijd
Station
Spoor
Faciliteiten
26.06.07 18:56 Amsterdam Centraal 14a THA 9364 - THALYS
Reserveren verplicht, Speciale tarieven, Niet-rokentrein, Barwagen, Rolstoelplaats, Babyhoekje
« 23:05 Paris Nord
» 23:05 Paris Nord Transfer - 55 Min. Verder met metro 4 -> Porte d'Orleans
27.06.07 « 00:00 Paris Montparnasse
» 07:15 Paris Montparnasse TGV 8505 - TGV
Reserveren verplicht, Toeslag verplicht, Speciale tarieven, Barwagen, Rolstoelplaats
« 12:50 Irun
» 13:20 Irun 413 - trein
alleen 2e Klas, Imbiss und Getränke erhältlich
« 18:39 Medina del Campo
» 18:50 Medina del Campo R 8006 - stoptrein
alleen 2e Klas
« 21:10 Madrid-Chamartin
» 22:45 Madrid-Chamartin HOT 332 - hoteltrein
nur 1. Klasse, alleen 2e Klas, Slaaprijtuig
28.06.07 08:00 Lisboa Santa Apolonia
* Toon tussenstations
* Routekaart
Lief dagboek,
Vandaag om de pijn een beetje te vergeten heb ik besloten om mijn haar te laten knippen. Ik voel me nu een stuk lichter, sprankelender en kan de wereld aan.
Dag 2: neem een kat
Lief dagboek,
Vandaag langs het asiel geweest en heb daar swerelds mooiste poezebeestje meegenomen. Het was alsof we voor elkaar bestemd waren. Ik liep langs zijn kooitje, onze ogen kruisten elkaar en vanf toen was het al raak.
En weet je wat lief dagboek hij kan nog goed luisteren ook.
Dag 3: Eet alleen maar lekkere dingen.
Lief dagboek,
Oprah had gelijk je kunt je ongeluk ver-eten. Chips, taart, ijs, pizza, frisdranken ik heb het allemaal op vandaag en ik voel me heerlijk verzadigd. Poezebeest zat me met lede ogen aan te kijken toen ik aan het smikkellen was, dus toen heb ik voor hem ook maar een blik whiskas opengetrokken.
Dag 20: Een verassing!
Oh lief dagboek je raad noooit wie er plots voor de deur stond vandaag. Mijn lieve vriendje! Afgezien van het feit dat het hele huis onder de katteharen zat, hij mijn kort geschoren kopje niet helemaal tof vond en dat ik 20 kilo ben aangekomen was hij erg blij om me weer te zien. Poezebeest wat minder, want die krabte zijn hand open. Ik heb toen poezebeest een lange preek moeten geven dat het niet lief was om mensen te krabben en helemaal niet wanneer het het lieve vriendje betreft waar ik hem al zoveel over had verteld.
Anyway wel jammer dat vriendlief niet lang kon blijven, wel raar hoor komt hij helemaal uit portugal moet hij meteen weer weg.
Ah maakt allemaal niet uit. komt goed.
Tot morgen lief dagboek,
Ik heb er zin
[ Bericht 5% gewijzigd door outcast_within op 26-06-2007 16:18:29 ]
)quote:geweldig dit
quote:Juist jaOp dinsdag 26 juni 2007 16:02 schreef DAMH het volgende:
Ik hoop voor hem dat ie een portugees mokkel tegen het lijf loopt (vliegt
. Echt, als het topic je niet boeit, léés het dan niet. gewoon lekker een beetje jezelf uiten in topics mag best.
quote:Er is een verschil tussen het niet leuk vinden en bang zijn dat je wereld instort. Ik vond het ook niet zo prettig dat mijn vriendin vertrok, maar wanhoop heb ik niet gevoeld hoor.Op dinsdag 26 juni 2007 12:47 schreef Friek_ het volgende:
Dacht ik dus ook al. Ik ben benieuwd hoeveel mensen hier gortdroog kunnen zeggen dat ze zo onafhankelijk zijn en dat ze zonder blikken of blozen kunnen zeggen dat hun vriend of vriendin mag vertrekken voor een jaartje. Ik kan dat niet, om eerlijk te zijn. Of ik daardoor afhankelijk ben? Als je graag iemand om je heen hebt al ziet als afhankelijkheid ga je wat mij betreft wel behoorlijk ver.
quote:Eens. 't Lijkt mij juist ontzettend vreemd als je een gat in de lucht springt als je je partner lang niet ziet, of als het je "gewoon" niks doet.Op maandag 25 juni 2007 13:50 schreef milagro het volgende:
beetje overdreven, hoor.
lijkt me vrij normaal dat je flink "schrikt" als je vriend vertelt voor een jaar weg te moeten/willen, je denkt natuurlijk vooral of alleen aan al dat missen dat je gaat doen, en als de dag dichterbij komt, wordt de knoop in je maag steeds strakker en zwaarder.
als je dan toevallig ook nog eens depressiegevoelig bent, is het helemaal niet zo raar bang te zijn dat je angst voor toekomstig gemis van een geliefde, een depressie zal triggeren.
en dus zoek je dan ms even wat nuchterder kunnen denkende lieden op om de boel even voor je te relativeren wat je zelf door het liefdesverdriet, waar dit toch een soort van variatie van is, niet meer helemaal kunt.
heeft niet persé iets te maken met compleet afhankelijk zijn van iemand, maar gewoon logisch verdriet om het onvermijdelijke vreselijk missen.
als een relatie plots uitraakt, en je hart gebroken is, ben je dan ook ineens "raar afhankelijk" van een ander voor je levensgeluk? natuurlijk bepaalt het gemis tijdelijk je geluksgevoel , is toch normaal?
Ik zou volgens mij de tijd die ik over heb gaan besteden aan twee dingen: hobbies/gezelligheid en werk. Dat laatste dan weer om geregeld tickets naar Portugal te kopen - zo duur is 't nou ook weer niet - en dus vriendje regelmatig te bezoeken.
quote:Hey, ik meen het serieus, ik mag toch wel mijn mening droppe?? Zo'n aansteller, pff ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken,,, daarom grow up smell the coffeeOp dinsdag 26 juni 2007 16:13 schreef clumsy_clown het volgende:
[..]
Juist ja
quote:Aangezien je ook in Hoofddorp woont dan kom je toch gewoon een paar keer langs?Op maandag 25 juni 2007 11:35 schreef CLRJ het volgende:
Over 3 weken vertrekt mijn vriend voor een jaar ongeveer naar Portugal. Afgelopen jaar ben ik in een diepe depressie geraakt, en er nog steeds niet vanaf. Hij helpt me met alles en zorgt ervoor dat ik me op mijn gemak voel in de buitenwereld e.d. Hij laat me weer genieten van het leven zeg maar.
Maar nu ik weet dat de tijd dichterbij komt dat ie weggaat krijg ik het steeds moeilijker. Ik ga achteruit en ben zo bang dat ik weer terug val in die depressie. Ik wil me niet weer zo voelen, ik wil blijven genieten...
Soms denk ik dat ik me gewoon aanstel, want er zijn zoveel mensen die een dierbaar persoon nooit meer zullen zien, en ik heb m na een jaar al weer terug. Maar zoals ik me heb gevoeld en zoals ik me nu voel, gun ik niemand...
Heeft iemand advies??
Nee flauw sorry, is het nu over dan?
quote:Hij is het beide!Op woensdag 27 juni 2007 09:27 schreef Verloren_onschuld het volgende:
Is het je vriend of je buddy? Het klinkt nogal als het laatste namelijk.
quote:Hmm uit je verhaal komt heel erg naar voren dat hij je steun is voor als jij het kut had. Kan je het je voorstellen dat ik denk dat het wel goed voor je is om eens op eigen benen te staan? Misschien is het wel goed dat hij een jaar weg is, dan kun je eens jouw eigen problemen fixen en onder ogen zien.
quote:Hij wordt piloot.Op maandag 25 juni 2007 11:46 schreef CLRJ het volgende:
Hij gaat weg voor zijn studie. Hij wordt piloot, en ze gaan daar vliegen. En we zijn een jaar ongeveer samen, maar in dat jaren hebben we best veel meegemaakt door mijn depressie zeg maar. We kennen mekaar door en door..
Ik voel me nu al zwaar klote, en dat wordt inderdaad alleen maar erger ben ik bang..
Vraag is aan een gemiddelde stewardess wat de crew doet in een hotel om een paar dagen later weer terug te vliegen.
quote:Ja. Relatie moet sterk zijn daarvoor.Op maandag 25 juni 2007 16:59 schreef American_Nightmare het volgende:
[..]
Trouwens Portugal is helemaal niet zover weg dus waarom elkaar niet om de paar maanden ff bezoeken.
En inderdaad, been there, done that.
quote:Uhm, is het raar dat partners elkaar steunen, zeker in periodes van depressie waar je zelf bar weinig aan kunt doen? Voor- en tegenspoed enzo, als je niet eens meer op je partner terug mag vallen als je een vangnet nodig hebt, dan snap ik de wereld echt niet meer. Dat zou toch juist de basis moeten zijn?Op woensdag 27 juni 2007 13:34 schreef Verloren_onschuld het volgende:
Hmm uit je verhaal komt heel erg naar voren dat hij je steun is voor als jij het kut had. Kan je het je voorstellen dat ik denk dat het wel goed voor je is om eens op eigen benen te staan? Misschien is het wel goed dat hij een jaar weg is, dan kun je eens jouw eigen problemen fixen en onder ogen zien.
Depressies zijn geen "problemen" die je moet "fixen", depressief zijn is een ziekte, zoals bijvoorbeeld kanker dat ook is. Als je in het geval van kanker op je partner terug valt, moet hij/zij dan ook maar een jaar weg zodat je je probleem kunt gaan fixen? Nooit geweten dat dat een genezing is. Kun je rijk mee worden.
quote:Nee, steun is wat anders dan afhankelijkheid. Dat is al afdoende geschetst hierboven. Depressief zijn is wel iets waar je zelf doorheenmoet en wat je zelf te lijf moet gaan. Natuurlijk kun je daarbij steun krijgen, maar dit is complete afhankelijkheid van een veel te jong meisje. Je leest de wanhoop tussen de regels door.Op woensdag 27 juni 2007 17:39 schreef innovative het volgende:
[..]
Uhm, is het raar dat partners elkaar steunen, zeker in periodes van depressie waar je zelf bar weinig aan kunt doen? Voor- en tegenspoed enzo, als je niet eens meer op je partner terug mag vallen als je een vangnet nodig hebt, dan snap ik de wereld echt niet meer. Dat zou toch juist de basis moeten zijn?
Depressies zijn geen "problemen" die je moet "fixen", depressief zijn is een ziekte, zoals bijvoorbeeld kanker dat ook is. Als je in het geval van kanker op je partner terug valt, moet hij/zij dan ook maar een jaar weg zodat je je probleem kunt gaan fixen? Nooit geweten dat dat een genezing is. Kun je rijk mee worden.
En ach 'depressiviteit' is ook zo'n modeziekte, wie weet zit ze gewoon helemaal niet lekker in dr vel op het moment. En dat is heel wat anders. Het wordt eens tijd dat we op fok! ophouden met het aanpraten van allerlei engs en gewoon mensen een schop onder de reet durven te geven.
Ik doelde met mijn opmerking op het feit dat ze moet leren om op haar eigen benen te staan. Dat zal iedereen moeten voor hij/zij een volwaardig partner is in mijn beleving. Vastklampen aan vriendjes/vriendinnetjes is nog nooit iemand ene centimeter van gegroeid.
Natuurlijk is het kut dat haar vriendje een jaar weg is, maar er zijn wel meer dingen kut. Aan de andere kant biedt het ook mogelijkheden tot zelfontplooiing en op eigen benen staan.
quote:Ik verzin het niet zomaar, en ik respecteer dat je je mening geeft, moet iedereen ook gewoon doen, want ik start niet voor niets een topic. Maar het isniet zo dat ik '' gewoon niet lekker in mijn vel zit ''. En ben ook helemaal niet compleet afhankelijk van mijn vriend, en kan ook goed op mijn eigen benen staan. Hij steunt me alleen heel erg. Ik kan verder de situatie natuurlijk niet helemaal uitleggen,maar misschien moeten er maar minder conclusies getrokken worden door meerdere mensen...Op woensdag 27 juni 2007 18:00 schreef Verloren_onschuld het volgende:
[..]
Nee, steun is wat anders dan afhankelijkheid. Dat is al afdoende geschetst hierboven. Depressief zijn is wel iets waar je zelf doorheenmoet en wat je zelf te lijf moet gaan. Natuurlijk kun je daarbij steun krijgen, maar dit is complete afhankelijkheid van een veel te jong meisje. Je leest de wanhoop tussen de regels door.
En ach 'depressiviteit' is ook zo'n modeziekte, wie weet zit ze gewoon helemaal niet lekker in dr vel op het moment. En dat is heel wat anders. Het wordt eens tijd dat we op fok! ophouden met het aanpraten van allerlei engs en gewoon mensen een schop onder de reet durven te geven.
Ik doelde met mijn opmerking op het feit dat ze moet leren om op haar eigen benen te staan. Dat zal iedereen moeten voor hij/zij een volwaardig partner is in mijn beleving. Vastklampen aan vriendjes/vriendinnetjes is nog nooit iemand ene centimeter van gegroeid.
Natuurlijk is het kut dat haar vriendje een jaar weg is, maar er zijn wel meer dingen kut. Aan de andere kant biedt het ook mogelijkheden tot zelfontplooiing en op eigen benen staan.
quote:Tja, het zal wel aan mij liggen, maar ik lees die complete afhankelijkheid niet.Op woensdag 27 juni 2007 18:00 schreef Verloren_onschuld het volgende:
Nee, steun is wat anders dan afhankelijkheid. Dat is al afdoende geschetst hierboven. Depressief zijn is wel iets waar je zelf doorheenmoet en wat je zelf te lijf moet gaan. Natuurlijk kun je daarbij steun krijgen, maar dit is complete afhankelijkheid van een veel te jong meisje. Je leest de wanhoop tussen de regels door.
quote:Toch leuk dat bewezen is dat 25% van de mensen een gen heeft wat hen gevoeliger maakt voor depressie. Het is simpelweg een chemische onbalans in het lijf en daarmee te bewijzen ook. Weet je hoe er vroeger omgegaan werd met depressieve mensen? Die werden opgesloten in het gesticht omdat ze "krankzinnig" waren. Niks geen modeziekte, alleen kun je er vandaag de dag in ieder geval voor uitkomen omdat de mééste mensen intelligent genoeg zijn te snappen dat je je écht kut voelt.En ach 'depressiviteit' is ook zo'n modeziekte, wie weet zit ze gewoon helemaal niet lekker in dr vel op het moment. En dat is heel wat anders. Het wordt eens tijd dat we op fok! ophouden met het aanpraten van allerlei engs en gewoon mensen een schop onder de reet durven te geven.
quote:Nogmaals, iemand tijdelijk nodig hebben dan wel steun kunnen gebruiken omdat je ziek bent, is imo wat anders dan volledig aan iemand vastklampen en volledig afhankelijk zijn.Ik doelde met mijn opmerking op het feit dat ze moet leren om op haar eigen benen te staan. Dat zal iedereen moeten voor hij/zij een volwaardig partner is in mijn beleving. Vastklampen aan vriendjes/vriendinnetjes is nog nooit iemand ene centimeter van gegroeid.
Natuurlijk is het kut dat haar vriendje een jaar weg is, maar er zijn wel meer dingen kut. Aan de andere kant biedt het ook mogelijkheden tot zelfontplooiing en op eigen benen staan.
Daarnaast kun je je ook prima ontplooïen in een relatie, zélfs als je die persoon vreselijk zou missen als die langer dan even niet in je buurt is. Er zijn een hoop dingen kut, maar er zijn maar weinig dingen zó kut als je geliefde niet gewoon even vast kunnen houden, even sms-en of gewoon spontaan even langs gaan.
quote:Goede tipOp dinsdag 26 juni 2007 16:01 schreef outcast_within het volgende:
Dag 1: neem een nieuw kapsel:
Lief dagboek,
Vandaag om de pijn een beetje te vergeten heb ik besloten om mijn haar te laten knippen. Ik voel me nu een stuk lichter, sprankelender en kan de wereld aan.
Dag 2: neem een kat
Lief dagboek,
Vandaag langs het asiel geweest en heb daar swerelds mooiste poezebeestje meegenomen. Het was alsof we voor elkaar bestemd waren. Ik liep langs zijn kooitje, onze ogen kruisten elkaar en vanf toen was het al raak.
En weet je wat lief dagboek hij kan nog goed luisteren ook.
Dag 3: Eet alleen maar lekkere dingen.
Lief dagboek,
Oprah had gelijk je kunt je ongeluk ver-eten. Chips, taart, ijs, pizza, frisdranken ik heb het allemaal op vandaag en ik voel me heerlijk verzadigd. Poezebeest zat me met lede ogen aan te kijken toen ik aan het smikkellen was, dus toen heb ik voor hem ook maar een blik whiskas opengetrokken.
Dag 20: Een verassing!
Oh lief dagboek je raad noooit wie er plots voor de deur stond vandaag. Mijn lieve vriendje! Afgezien van het feit dat het hele huis onder de katteharen zat, hij mijn kort geschoren kopje niet helemaal tof vond en dat ik 20 kilo ben aangekomen was hij erg blij om me weer te zien. Poezebeest wat minder, want die krabte zijn hand open. Ik heb toen poezebeest een lange preek moeten geven dat het niet lief was om mensen te krabben en helemaal niet wanneer het het lieve vriendje betreft waar ik hem al zoveel over had verteld.
Anyway wel jammer dat vriendlief niet lang kon blijven, wel raar hoor komt hij helemaal uit portugal moet hij meteen weer weg.
Ah maakt allemaal niet uit. komt goed.
Tot morgen lief dagboek,
Ik heb er zin
gaat in mei naar Portugal 
Zie er ook wel een beetje tegenop, maar ik ga er gewoon een paar keer heen. 
/edit: verdere pagina's niet gezien. TS is blijkbaar niet op internet blijven rondhangen. Goed dat je mn advies hebt opgevolgd!
quote:TS heeft zich met haar bevallige 17-jarige lichaam van het balkom van haar flatje afgegooid..Op zondag 4 november 2007 20:59 schreef Alleslijm het volgende:
Niet hele dagen op internet rondhangen. Word je niet vrolijker van...
/edit: verdere pagina's niet gezien. TS is blijkbaar niet op internet blijven rondhangen. Goed dat je mn advies hebt opgevolgd!
