jaar lang zonder je vriend

quote:

Op maandag 25 juni 2007 12:41 schreef milagro het volgende:
is ook niet leuk, logisch dat je er verdrietig van wordt.
wat echter niet hoeft is in een depressie schieten.

ga mee of ga er zoveel mogelijk heen, en voor de momenten dat je hem niet bij je hebt , iemand heel erg missen heeft zo zijn voordelen, echt

lekker janken, dat mag, maar niet dag in dag uit want je verandert er niets aan, je belast enkel je vriend maar ook, en vooral jezelf, leef toe naar de vakanties, of doe eens gek, neem al je spaarcentjes ( als je die hebt tenminste) van de bank en ga er heen, volg 's ochtends een cursus portugees en breng die 's middags in praktijk door te werken bijvoorbeeld

quote:

Op maandag 25 juni 2007 12:42 schreef Étoile het volgende:
Sta/stond je ook onder behandeling bij een therapeut voor je depressie?

Voor de rest, probeer nu alvast na te denken over welke leuke dingen je allemaal kunt gaan doen in de tijd dat hij er niet is. Zijn er vriendinnen die je een tijd niet hebt gesproken, heb je hobbies die je weer wil oppakken of een nieuwe zoeken, leuke sporten, ga wat vaker bij je ouders op bezoek, neem een huisdier.
Je begint met een nieuwe opleiding, ook een leuke frisse start met veel kansen. Ga bijvoorbeeld bij een vereniging of commissie, je kan nieuwe vriendinnen maken etc. Zoek een bijbaantje speciaal om halverwege een keer bij hem op bezoek te kunnen.

Kortom, ga actief bezig om er een leuke tijd van te maken, anders zal het idd een zwart gat worden.

In plaats van een rottijd kan je dit namelijk ook zien als een uitdaging. Als het je lukt om dit jaar door te komen, kan je hartstikke trots op jezelf zijn. Uiteindelijk moet je 'het' toch zelf leren rooien, hij zal later ook wel vaker langere perioden weg zijn of (in het ergste geval) gaat het eens uit. Voor jullie relatie op de langere termijn is het ook veel beter/gezonder als jij leert om niet teveel op hem te steunen, dan kan het alleen maar leuker worden samen!

quote:

Op maandag 25 juni 2007 12:56 schreef MouseOver het volgende:

[..]

Dat valt nog maar te bezien. Je had er zelf ook op kunnen komen, en door te wachten tot iemand anders het voorstelt maak je jezelf alleen nog maar afhankelijker.

quote:

Op maandag 25 juni 2007 13:50 schreef milagro het volgende:

[..]

beetje overdreven, hoor.

lijkt me vrij normaal dat je flink "schrikt" als je vriend vertelt voor een jaar weg te moeten/willen, je denkt natuurlijk vooral of alleen aan al dat missen dat je gaat doen, en als de dag dichterbij komt, wordt de knoop in je maag steeds strakker en zwaarder.

als je dan toevallig ook nog eens depressiegevoelig bent, is het helemaal niet zo raar bang te zijn dat je angst voor toekomstig gemis van een geliefde, een depressie zal triggeren.

en dus zoek je dan ms even wat nuchterder kunnen denkende lieden op om de boel even voor je te relativeren wat je zelf door het liefdesverdriet, waar dit toch een soort van variatie van is, niet meer helemaal kunt.

heeft niet persé iets te maken met compleet afhankelijk zijn van iemand, maar gewoon logisch verdriet om het onvermijdelijke vreselijk missen.

als een relatie plots uitraakt, en je hart gebroken is, ben je dan ook ineens "raar afhankelijk" van een ander voor je levensgeluk? natuurlijk bepaalt het gemis tijdelijk je geluksgevoel , is toch normaal?