ja het is idd echt vreseolijk om zo machteloos te moeten toe kijken.quote:Op maandag 18 juni 2007 17:45 schreef phileine het volgende:
zelf geen ervaring, maar ik heb er wel vaker over gehoord. Prozac was de eerste van de moderne anti-depressiva, en daar is dus ook het meeste over bekend, ook over het effect op kinderen. Maar ik kan me voorstellen dat je het heftig vindt. Hoe uit zich bij hem de depressie? Komt het bij jou of bij de vader in de familie voor? Want op deze leeftijd heb je toch vaak te maken met echte fysieke (en vaak erfelijke) aspecten en dan zit er vaak weinig anders op dan medicatie te gebruiken.
Ik hoop voor je dat hij er baat bij heeft en snel opknapt, want het lijkt me afschuwelijk om je kind zo ongelukkig ze zien.
Zeg, wat denk jij? Zouden zowel moeder als kind dat niet ook het allerallerallerliefste willen?quote:Op maandag 18 juni 2007 17:44 schreef dnn- het volgende:
W t f .. 11 jaar en Prozac? Dan moet ie juist buiten spelen en lol trappen.
Thanksquote:Op maandag 18 juni 2007 18:48 schreef S-A-I-N-T het volgende:
Ik heb ook ad geslikt ik was wel iets ouder een jaar of 14 misschien 15. Het heeft mij in combinatie met de therapie heel goed geholpen en gezorgt dat ik nu een stabiel persoon ben. Die niet bang is, niet onzeker, haar mannetje staat en boven al gelukkig is in het leven met man en kind zwanger van de tweede.
Houd er rekening mee dat het een moeilijke tijd zal worden maar dat het wel beter word als de medicijnen werken!
Liefs joyce
dat is idd ook heel belangrijk, gelukkig heeft hij een rots vast vertrouwen in mij ,dat vind ik wel heel fijn.quote:Op maandag 18 juni 2007 20:33 schreef S-A-I-N-T het volgende:
De ad heb ik wel een paar jaar geslikt omdat de eerste remeron niet goed viel ben ik over gestapt op de seroxat wat wel goed ging. Na die jaren gebruiken moest ik wel echt rustig afbouwen. de therapie was de r.e.t en daar heb ik ook erg veel aan gehad
Maar het meeste wat ik fijn vond was dat mijn ouders er altijd voor me waren hoe moeilijk,rot of boos ik ook was.
liefs
quote:Op maandag 18 juni 2007 22:54 schreef candygirl het volgende:
[..]
dat is idd ook heel belangrijk, gelukkig heeft hij een rots vast vertrouwen in mij ,dat vind ik wel heel fijn.
vandaag ook zoiets, hij komt thuis en ik zeg hoi en lach naar hem,en hij zegt, ha tenminste een gezicht waar ik blij van word, die echt blij met mij is!
dan weet je dat je het toch wel goed doet als moeder,want daar ga je op deze manier aan twijfelen![]()
Ik slikte fluoxetine ookwel prozac genoemd...quote:Op dinsdag 19 juni 2007 16:18 schreef phileine het volgende:
SSRI's zijn niet verslavend. Je kunt wel onttrekkingsverschijnselen krijgen als je te snel afbouwt, maar er ontstaat geen steeds sterker worden afhankelijkheid zoals bij verslavende middelen. Mensen zijn geneigd die twee dingen wel eens door elkaar te halen. Stoppen met een SSRI heeft dan ook niets te maken met 'sterk zijn en doorzetten', maar gewoon met het feit of je lichaam inmiddels zelf de serotonine-balans goed kan regelen of niet.
Ik denk dat jij iets anders slikte dan een SSRI locutus, misschien een ouder anti-depressivum?
candygirl, er zijn inderdaad vooral over seroxat wat negatieve berichten geweest over gebruik bij jongeren, maar ik denk als je er zelf goed bovenop zit en goede begeleiding hebt dat het op dit moment toch wel de beste keus is. Bij die klinische depressies (en dat zijn de dysthyme bijna altijd) zit er vaak gewoon niets anders op.
Is de goedkopere variant van prozac maar wel het zelfde hoor.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 22:22 schreef candygirl het volgende:
fluoxetine dit staat ook als naam op zijn potje, is neem ik aan toch gewoon een andere merk naam van prozac?.
Ik vermoed dat ze daarom ook onder begeleiding staan en dus langzaam opbouwen en daarbij volgt hij therapie waar hij in de gaten gehouden word.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 22:52 schreef C21H23NO5 het volgende:
Ik had al zo'n vermoeden:
Niet gebruiken bij kinderen en adolescenten (< 18 jaar) vanwege een toegenomen risico van suïcidaal gedrag en vijandigheid, terwijl de werkzaamheid niet voldoende is aangetoond.
Dit geldt voor alle SSRI's trouwens (paroxetine, citalopram, fluvoxamine etc.)
Heb nog gekeken bij de tricyclische antidepressiva (TCA's), maar daar wordt gebruik bij kinderen ook afgeraden, ofschoon in mindere mate (Toepassing als antidepressivum wordt ontraden bij kinderen jonger dan 12 jaar)
Wat betreft fluoxetine heb je gelijk, het is geen lichaamseigenstof, heb het opgezocht... raar dat mijn huisarts dit toendertijd wel zo vertelde... weer wat geleerd.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 23:59 schreef phileine het volgende:
Die berichten zijn er vooral over paroxetine (seroxat), en dat is inderdaad de laatste tijd nogal in het nieuws geweest. Het leek me niet zinvol dat hier te noemen omdat de TS en haar zoon goed begeleid worden en ze er weinig aan heeft als er nu allemaal indianenverhalen over die middelen komen. Het is allemaal al heftig genoeg en het besluit is nu eenmaal genomen en niet zonder reden. Hele goede begeleiding is zeker noodzakelijk, maar die hebben ze ook. Ik weet zeker dat de behandelende artsen ook op de hoogte zijn van die berichten en het dus extra in de gaten houden.
Locutus, fluoxetine is de werkzame stof in prozac, het is geen lichaamseigen stof. Het werkt op een ingewikkelde manier in op het serotonine-gehalte in je hersenen. Net zoals alle andere SSRI's (dat is namelijk de afkorting voor "selective serotonin reuptake inhibitor"). Inmiddels zijn er ook middelen die naast op het serotoninegehalte te werken ook iets met de noradrenaline doen, maar daar is sowieso nog veel te weinig over bekend om op kinderen uit te proberen.
Nogmaals, jij verwart ontrekkingsverschijnselen met verslaving. Daarnaast is het uiteraard zo dat als je bijvoorbeeld prozac slikt tegen paniekaanvallen, die paniekaanvallen terug kunnen komen als je ermee stopt. Maar dat betekent niet dat het verslavend is, dan zou een suikerpatiënt dus ook verslaafd zijn aan insuline (die raakt ook enorm in paniek als hij het niet bij zich heeft). Het is echt heel uitgebreid en goed onderzocht en die middelen zijn echt niet verslavend. Dat je je rot kunt gaan voelen zónder is iets anders, dat geldt voor veel medicijnen, dat is meestal ook waarom je ze slikt
candygirl, die misselijkheid etc hoort inderdaad bij wennen aan het middel. Moet binnen een paar weken over zijn, anders moet hij op iets anders over gaan stappen. Je kunt aan de arts vragen of hij domperidon (motilium) mag gebruiken, dat hielp bij mij toen erg goed om door die eerste weken heen te komen. Verder kan het ook helpen om de pil bijvoorbeeld op een ander tijdstip te nemen, na het eten (zodat de maag niet helemaal leeg is) of met melk.
Zo snel neemt het lichaam het niet op, wat wel kan zijn, terminste daar had ik weleens last van is dat het niet goed wordt doorgeslikt waardoor je het gevoel kan krijgen dan je last van maagzuur hebt in je keel...quote:Op woensdag 20 juni 2007 11:50 schreef candygirl het volgende:
wat ik trouwens wel graag wil weten, kan een bijwerking ook optreden een half uur na het nemen van het medicijn?
Ja (afhankelijk van de specifieke bijwerking)quote:Op woensdag 20 juni 2007 11:50 schreef candygirl het volgende:
wat ik trouwens wel graag wil weten, kan een bijwerking ook optreden een half uur na het nemen van het medicijn?
Een van de meest kenmerkende verschijnselen van een verslaving is dat je er steeds meer van nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Je ziet dit bijvoorbeeld bij alcohol-, gok-, heroïne-, slaapmiddelen- en nicotine- verslaving. Bij AD is dit effect niet aanwezig. Je kunt je afvragen of de desbetreffende personen die verslaafd zijn geworden aan AD, dit niet ook waren geworden als ze een suikerklontje in plaats van het middel gekregen hadden.quote:Op woensdag 20 juni 2007 08:13 schreef locutus51 het volgende:
[..]
Wat betreft fluoxetine heb je gelijk, het is geen lichaamseigenstof, heb het opgezocht... raar dat mijn huisarts dit toendertijd wel zo vertelde... weer wat geleerd.
Maar wat betreft de verslaving ben ik het niet met je eens:
++
Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten.
&
Onttrekkingsverschijnselen wijzen op het op het bestaan van een zogenaamde lichamelijke afhankelijkheid, dit is een verschijnsel bij lichamelijke verslaving.
++
Onttrekkingsverschijnselen is niet anders dan verslaving hoor.
De definities maken ook totaal niet uit, het gaat om de perceptie van de persoon die het ervaart. Ik blijf er gewoon bij dat het toedienen van prozac (fluoxetine) aan een kind van 11 niet verantwoord is. Ik hoop dat de controle hierop erg streng is, en dat er gewoon zo snel mogelijk een alternatief gevonden wordt voor de zoon van candygirl....quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:13 schreef phileine het volgende:
ja hoor, maagklachten etc bijvoorbeeld zeker.
locust in jouw definitie zijn dan álle medicijnen die chronisch gebruikt moeten worden "verslavend" en inderdaad prozac dus ook.
Bij elke verslaving treden ontrekkingsverschijnselen op, maar niet altijd bij onttrekkingsverschijnselen spreek je van een verslaving. (een stoel heeft vier poten, dus alles met vier poten is een stoel...)
Maar goed, ik vind dit hier niet de plek om te discussieren over definities van verslaving, en zeker niet met klok-klepel verhalen over wat er allemaal mis zou kunnen zijn met de behandeling die de zoon van candygirl krijgt.
buiten het feit om of het nu verantwoord is of niet.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:32 schreef locutus51 het volgende:
[..]
De definities maken ook totaal niet uit, het gaat om de perceptie van de persoon die het ervaart. Ik blijf er gewoon bij dat het toedienen van prozac (fluoxetine) aan een kind van 11 niet verantwoord is. Ik hoop dat de controle hierop erg streng is, en dat er gewoon zo snel mogelijk een alternatief gevonden wordt voor de zoon van candygirl....
Ik denk dat niemand er in eerste instantie voor kiest zijn/haar kind medicatie toe te dienen. Maar in sommige gevallen is er geen alternatief. En ik neem aan dat de behandelaar van Candygirls zoon deskundig genoeg is om te oordelen of het al dan niet verantwoord is, denk je niet?quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:32 schreef locutus51 het volgende:
Ik blijf er gewoon bij dat het toedienen van prozac (fluoxetine) aan een kind van 11 niet verantwoord is.
Dat er goed wordt gekeken hoe hij erop reageert, zowel lichamelijk als geestelijk. Jijzelf bent voor het geestelijke gedeelte het beste aangewezen omdat jij het verschil zult merken. De huisarts zal toch met regelmaat een lichamelijk controle moeten uitvoeren.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:45 schreef candygirl het volgende:
[..]
buiten het feit om of het nu verantwoord is of niet.
over wat voor vorm van strenge controle bedoel je?
Niemand kiest daarvoor, terminste dat lijkt me... ken gevallen waarbij het als normaal gezien wordt, maar dat terzijde.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:52 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik denk dat niemand er in eerste instantie voor kiest zijn/haar kind medicatie toe te dienen. Maar in sommige gevallen is er geen alternatief. En ik neem aan dat de behandelaar van Candygirls zoon deskundig genoeg is om te oordelen of het al dan niet verantwoord is, denk je niet?
tuurlijk krijgt hij dat, er zijn wekelijkse gesprekken met psygoloog en drie wekelijkse medicijn ,lichamelijke controles van psyather.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:54 schreef locutus51 het volgende:
[..]
Dat er goed wordt gekeken hoe hij erop reageert, zowel lichamelijk als geestelijk. Jijzelf bent voor het geestelijke gedeelte het beste aangewezen omdat jij het verschil zult merken. De huisarts zal toch met regelmaat een lichamelijk controle moeten uitvoeren.
Ik had zelf totaal geen emoties meer, kan in sommige situaties makkelijk zijn, maar dit is niet menselijk. Dus goed kijken hoe erop gereageerd wordt...
Dat klinkt allemaal goed candygirl, lijkt me ook voldoende. Hopelijk werkt het en kan ie gauw weer zonder of verder met een alternatief.quote:Op woensdag 20 juni 2007 13:00 schreef candygirl het volgende:
[..]
tuurlijk krijgt hij dat, er zijn wekelijkse gesprekken met psygoloog en drie wekelijkse medicijn ,lichamelijke controles van psyather.
Deze heeft ook de medicijnen voor geschreven,de huisarts is nergens aan te pas gekomen omdat dit al een paar jaar speelt.
Ik wilde dat het indianverhalen waren, maar dat zijn ze helaas niet. Het offciele CFH-advies zegt dergelijke middelen niet te gebruiken bij kinderen. Van mijn ignorantie bewust omtrent deze casus zal ik meteen toegeven niet te weten hoe ernstig de desbetreffende depressie is en wat de voorafgaande therapiekeuzes zijn geweest. Ik probeerde louter met alle oprechtheid haar vraag te beantwoorden. En als ze zulke goede begeleiding heeft, waarom komt ze dan nota bene op het FOK-forum voor medische vragen. Ik ben ook geen psychiater natuurlijk, maar als ik wél de de behandelende psychiater was, zou ik het ronduit een belediging vinden als mijn patient of diens familieleden informatie gingen halen op het FOK-forum in plaats van bij mij te komen voor vragen.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 23:59 schreef phileine het volgende:
Die berichten zijn er vooral over paroxetine (seroxat), en dat is inderdaad de laatste tijd nogal in het nieuws geweest. Het leek me niet zinvol dat hier te noemen omdat de TS en haar zoon goed begeleid worden en ze er weinig aan heeft als er nu allemaal indianenverhalen over die middelen komen. Het is allemaal al heftig genoeg en het besluit is nu eenmaal genomen en niet zonder reden. Hele goede begeleiding is zeker noodzakelijk, maar die hebben ze ook. Ik weet zeker dat de behandelende artsen ook op de hoogte zijn van die berichten en het dus extra in de gaten houden.
correctie, ik wil mijn verhaal kwijt en ervaringen delenquote:Op woensdag 20 juni 2007 17:53 schreef C21H23NO5 het volgende:
[..]
Ik wilde dat het indianverhalen waren, maar dat zijn ze helaas niet. Het offciele CFH-advies zegt dergelijke middelen niet te gebruiken bij kinderen. Van mijn ignorantie bewust omtrent deze casus zal ik meteen toegeven niet te weten hoe ernstig de desbetreffende depressie is en wat de voorafgaande therapiekeuzes zijn geweest. Ik probeerde louter met alle oprechtheid haar vraag te beantwoorden. En als ze zulke goede begeleiding heeft, waarom komt ze dan nota bene op het FOK-forum voor medische vragen. Ik ben ook geen psychiater natuurlijk, maar als ik wél de de behandelende psychiater was, zou ik het ronduit een belediging vinden als mijn patient of diens familieleden informatie gingen halen op het FOK-forum in plaats van bij mij te komen voor vragen.
Ze komt toch niet voor medische vragen? In haar OP vraagt Candygirl om ervaringen van anderen. En die vraag vind ik heel begrijpelijk.quote:Op woensdag 20 juni 2007 17:53 schreef C21H23NO5 het volgende:
waarom komt ze dan nota bene op het FOK-forum voor medische vragen.
Ik vind dit vrij medisch, en niet zozeer bedoeld om anderen uit te nodigen om ervaringen te delen. Desalniettemin eindig ik bij dezen mijn participatie in dit topic om niet te verzanden in een welles-nietes discussie over de toepasbaarheid/effectiviteit van SSRI's bij jonge kinderen enerzijds en twijfel aan de integriteit van de behandeling en behandelende artsen anderzijds.quote:Hij is sinds gister toen ik hem de eerste keer het gegeven heb ziek, misselijk, moe,echt overstuur.
Vraag me af of dat aan de tabletten kan liggen, of weer gewoon ziek.
Op internet is sowiso weinig te vinden van bijwerkingen voor kinderen en bij de apotheek keeg ik alleen de bijsluiter van 20 mg prozac.
fluoxetine dit staat ook als naam op zijn potje, is neem ik aan toch gewoon een andere merk naam van prozac
Frustrerend zeg. Maar goed, hij gaat niet in discussie dus.quote:Op dinsdag 26 juni 2007 21:15 schreef candygirl het volgende:
ja................![]()
ik vroeg of hij even binnen kwam,en ik vertelde hem dat.
Hij zegt je weet hoe ik denk over tabeltten,en ik vind dat hij het zelf ook schuld is,hij moet gewoon wat harder worden!!!!
ik leg hem us uit dat hij dit echt niet in de hand heeft en dat we iedere week therapie hebben enz, ondertussen dat ik hem dat aan het vertellen ben kijkt hij naar mijn kleding en maakt daar een opmerking over dat er een vlek op zit,
ik werd kwaad en zei hallo ik vertel je iets serieus, jaja zegt hij het zal allemaal wel![]()
ik heb hem wel nog gevraagd om geen discussie hierover aan te gaan met onze zoon en dat zou hij doen.
pffffffffffff![]()
Op het bovenstaande wil ik graag ook even reageren. Hoe vreselijk het ook allemaal is, het is wel wel zeer waarschijnlijk dat er aantoonbare redenen zijn voor zijn depressie, en dat is toch eigenlijk goed nieuws. Want dat betekent dat de mogelijkheid bestaat dat hij met goede behandeling en zorg er weer helemaal bovenop kan komen. Ik zelf worstel al mijn halve leven met depressies die nergens vandaan lijken te komen. Ik wil natuurlijk helemaal niet zeggen dat dat erger is, maar ik had het wel fijn gevonden als ik iets in mijn verleden kon aanwijzen waar ik het aan kon wijten, dan kon ik daar mee aan de slag. Alhoewel ik nu ik dit opschrijf ook wel weer heel erg blij ben dat ik een heel gelukkige jeugd heb gehad. Ach het is natuurlijk ook eigenlijk een beetje kiezen uit twee kwadenquote:Op maandag 18 juni 2007 17:57 schreef candygirl het volgende:
[..]
Het zit niet in de familie.
Hij heeft op 5 jarige leeftijd zijn opa voor zijn ogen zien vallen en sterven ( daar gaf hij zichzelf heel lang de schuld van )
In die periode ben ik gaan scheiden van zijn vader, die heeft nog voor veel onrust gezorgd erna, door vernielingen in onze nieuwe woning enz.
In die periode was hij zo kwetsbaar dat hij ook heel veel gepest werd, en dit alles heeft zich steeds weer voort gesleept tot idd nu het niet meer op te brengen is.
Het uit zich in ongecontroleerde driftbuien ,vooral naar kinderen die hem gepest hebben of nog pesten.
Veel slapen, veel lichamelijk klachten, buikpijn,misselijk,hoofpijn, extreem droge huid, veel eten, vaak verdrietig zijn, bijna niemand meer vertrouwen, niet meer geloven in een beter gevoel over zichzelf dat dat terug komt, zelfmoord gedachtes, (als ik zo moet blijven leven wil ik dit niet meer)![]()
ik begrijp wat je bedoelt, ik hoop idd dat hij geen persoon is die hier zijn leve lang last van houd ,maar dat deze depressie door zijn verleden komt.quote:Op donderdag 5 juli 2007 09:31 schreef Jaape het volgende:
Candy girl, ik wilde je bij deze even heel veel sterkte wensen. Ik weet uit eigen ervaring (nou ja... achteraf erop terugkijkend dan he...) hoe zwaar het kan zijn voor ouders om een depressief kind te hebben. Ik ben mijn ouders nog steeds dankbaar dat ze toendertijd mij zo duidelijk zijn blijven steunen, dat is zo belangrijk. En ook al heeft ie misschien niet zoveel aan z'n vader, hij heeft jou! Ik was overigens 15 toen ik aan de AD ging en mij heeft het feitelijk meer kwaad dan goed gedaan maar op dat moment was het wel de enige optie
[..]
Op het bovenstaande wil ik graag ook even reageren. Hoe vreselijk het ook allemaal is, het is wel wel zeer waarschijnlijk dat er aantoonbare redenen zijn voor zijn depressie, en dat is toch eigenlijk goed nieuws. Want dat betekent dat de mogelijkheid bestaat dat hij met goede behandeling en zorg er weer helemaal bovenop kan komen. Ik zelf worstel al mijn halve leven met depressies die nergens vandaan lijken te komen. Ik wil natuurlijk helemaal niet zeggen dat dat erger is, maar ik had het wel fijn gevonden als ik iets in mijn verleden kon aanwijzen waar ik het aan kon wijten, dan kon ik daar mee aan de slag. Alhoewel ik nu ik dit opschrijf ook wel weer heel erg blij ben dat ik een heel gelukkige jeugd heb gehad. Ach het is natuurlijk ook eigenlijk een beetje kiezen uit twee kwaden![]()
Mmmm... het wordt een beetje een lang verhaal, en ik spreek mezelf ook een beetje tegen zie ik, maar ik bedoel het goed. Ik hoop dat het gauw beter met hem (en jou) gaat!!
Dit was ook mijn eerste gedachte. Ik denk dat ze nu uit compensatie zo heftig reageren, dat zie je ook weleens bij (huis)artsen als ze per ongeluk iets een beetje te lang niet serieus hebben genomen.quote:Heftig Candygirl. Ik vind het eerder klinken alsof school het niet echt serieus heeft genomen totdat ze zijn schrijfsel onder ogen kregen.
Tink, ik begrijp dat je het goed bedoelt, maar wat hééft candygirl nu aan zo'n opmerking? Dat kind is al jaren veel te depressief en naar de suïcidale kant. De risico's van zelfmoord bij AD-gebruik en vooral bij jongeren zijn bekend, het kind wordt enorm in de gaten gehouden. Wat voegt dit dan nog toe behalve angst aanjagen?quote:Op maandag 16 juli 2007 12:45 schreef Tinkepink het volgende:
Goed in de gaten houden dat je zoon niet te depressief wordt candygirl. Mijn vader kreeg zelfmoordneigiing van dit ad.
misschien wel,quote:Op maandag 16 juli 2007 12:43 schreef phileine het volgende:
zou het helpen als er thuis geprikt wordt?
in wat voor vorm denk je dan?quote:Op vrijdag 20 juli 2007 14:54 schreef Dupje het volgende:
Heb je al aan alternatieve therapie gedacht (bijvoorbeeld creatieve therapie). Dat wil namelijk ook wel eens helpen. Het is gewoon een idee, geen idee of je het al overwogen hebt.
Sterkte!
ik zie zelf ook het nut wel in van creatieve of alternatieve therapie maar toch denk ik dat wanneer je in zo'n redelijk acute situatie zit je neit ver zult komen met n knul van 11....misschien wanneer hij zich eens wat beter gaat voelen, dat hij dan daar eens wat mee kanquote:Op vrijdag 20 juli 2007 15:10 schreef Dupje het volgende:
Ok, naja, het was wel serieus bedoeld eigenlijk
de vermoeidhied is echt erger, en de bloeddruk is ook lager,alleen niet extreem laag,maar idd wel zo dat hij er last van heeft.quote:Op vrijdag 20 juli 2007 15:33 schreef scrub_nurse het volgende:
mja nou een verwijzing van dehuisarts is prima, dus geen zorgen. ga anders ipv de kinderarts gewoon naar de huisarts met hem,en bekijk samen met hem wat de opties zijn, welke bloedonderzoeken nodig zijn om achter zijn vermoeidheid te komen. Het kan absoluut door zijn medicatie komen, ik weet niet in hoeverre zijn vermoeidheid verergert is? is zijn bloeddruk nu ook lager dan voor zijn medicatie? hoe is het met zijn blauwe plekken?
Ja, daar dacht ik idd ook nog aan, dat het een algemeen symptoom van depressie is. Ook raar dat zo'n arts je daar dan niet op attendeert.quote:Op vrijdag 20 juli 2007 16:01 schreef phileine het volgende:
vermoeidheid kan komen door de prozac (zou wel weer enigszins moeten verdwijnen), is ook een symptoom van depressie en wordt vaak een tijdje iets erger als een anti-depressivum aan begint te slaan (ik herinner me dat Sugar daar ook een tijdje zo'n last van had).
Je hoeft je niet te verontschuldigen! Ik denk dat iedereen begrijpt dat jij je afschuwelijk, onzeker en machteloos voelt.quote:Op vrijdag 20 juli 2007 16:08 schreef candygirl het volgende:
ja het gaat wel weer, het klinkt of alsof ik zelf misschien niet sterk in mijn schoenen sta ofzo ,maar zo is het niet,
Ok!quote:Op vrijdag 20 juli 2007 16:01 schreef phileine het volgende:
Dupje, ik weet wel dat je het serieus bedoelde, maar ik kon het grapje even niet laten, want ik zag het beeld opeens zo voor me. Sorry als ik je ermee beledigd heb, dat bedoelde ik niet.
thanksquote:Op zondag 12 augustus 2007 15:46 schreef Jaape het volgende:
Sjonge wat een ellende toch voor jou en je jochie. En dan moet je zelf ook nog naar het ziekenhuis, het zit jullie echt niet mee.
Als het niet goed voelt om hem op te laten nemen dan is het idd ws beter om dat niet te doen, het enige wat je dan kan doen is hem goed in de gaten houden, maar dat doe je al!
Heel veel sterkte de komende tijd![]()
nou precies, je bent nog altijd verantwoordelijk voor jezelf, zeker op jouw leeftijd! het is wel heel gemakkelijk om je moeder de schuld te geven van allesquote:Op zondag 12 augustus 2007 19:15 schreef Moonah het volgende:
Zeg, meneer of mevrouw Streep, je plempt hier zo je klaagbede neer. Maar je moeder heeft ongetwijfeld het beste met je voor gehad. Het is wel vreemd als je al bijna 9 jaar geen controle hebt gehad. Maar inmiddels ben je al lang en breed volwassen, dus zou je daar zelf ook eens actie in kunnen ondernemen ipv. alleen maar op je moeder af te geven.
Wat is dit nu voor een reactiequote:Op zondag 12 augustus 2007 19:07 schreef --- het volgende:
Ik zit vanaf mijn 12de ook aan een soort van die troep, ben nu 23 en het liefst zou ik mijn moeder willen vermoorden door dit wat ze me geflikt heeft.
Ik voel me nu alleen nog maar goed door die medicatie. ben zo moe als wat.
een tip voor een moeder waarvan het kind aan die middelen zit: laat je kind om de zoveel tijd controleren door iemand die er verstand van heeft zodat er een beetje controle op is. ik heb vanaf mijn 14de niemand meer gesproken en ik zit nu nog steeds aan eigenlijk naar mijn doen - te zware medicatie -
doordat ik zo moe ben kan ik s'ochtends de dokter niet eens bellen. als ik wakker ben moet ik direct naar mijn werk.
Ik heb al meerdere malen tegen mijn moeder gezegt dat zij dan de dokter moet bellen voor een afspraak om die medicatie te verminderen. maar ze zegt dat ik dat zelf dan maar moet doen. vind ze volgens mij wel fijn dat ik hellemaal geen tijd heb voor een dokter.
Ik ben zelf nooit vakantie meer, de reden hiervoor is (als ik wakker ben dan moet ik allerlij stomme klusjes doen en kan ik de deur niet uit) ( Moeders probleem)
en als ik vrij ben en heb dan niets te doen dan slaap ik tot dat ik wakker word gemaakt voor het avondeten. dit kan dus zelfs van 8 uur s'avonds tot half 6 de volgende dag in de middag. (dan word ik dus wakker gemaakt voor het eten) dus het kan zelfs zijn dat ik gewoon een dag oversla en weer de volgende dag weer naar mijn werk kan gaan.
Dus Begin niet aan de troep. eens zal mijn moeder het weten. als ik op mezelf woon dan komt zij er nooit bij mij in.
neei dd dat kan ik niet, misschien moet ik dat wel eens maar gaan leren dat ik dat ook van me af kan zetten.quote:Op woensdag 15 augustus 2007 07:00 schreef Moonah het volgende:
Ach, wat jammer dat zo'n eerste dag dan blijkbaar toch tegenvalt. Maar ja, bepaalde zaken heb je niet in de hand, zoals een vervangende juf, een niet-meewerkende vader... Hoe moeilijk en frustrerend ook Candygirl, je kunt hem niet voor álles behoeden...
sorrie sorrie sorrie je hebt idd gelijk ik hoef niet zo te reageren (Ik dacht sowiso dat je iemand anders was maar dan nog)quote:Op dinsdag 21 augustus 2007 20:58 schreef sticky-wicked het volgende:
Nou zeg, ik heb goed gelezen. Buiten dat was het absoluut niet kritisch bedoeld. Je gaf toch zelf aan dat je met iemand wilde praten, dan kun je toch dat nummer bellen om advies te vragen?
En ja, ik heb er zelf een van twaalf en die heb ik wel eens de trap opgedragen. Of gewoon gelaten en net als wat jij hebt geprobeerd met oogcontact etc.
Ik vind je reactie niet zo aardig, ik snap best dat je vol met stress zit hierdoor. Aangezien ik zelf ook een zoon heb met problemen. dacht ik te helpen.
Of hij stopt het diep weg.quote:Op donderdag 23 augustus 2007 13:58 schreef candygirl het volgende:
maar wel nog steeds heel vlug aangevallen voelt maar kan zich beter beheersen
Dit is iig wel heel belangrijk.quote:Op woensdag 29 augustus 2007 23:22 schreef candygirl het volgende:
Hij zelf ziet wel in dat hij hulp nodig heeft,
ja en echt super bedankt dat je dit geregeld hebt en EXTRA bent gekomen, ik maak het goed met jequote:Op donderdag 30 augustus 2007 10:14 schreef scrub_nurse het volgende:
Bij K is net zeer succesvol onder n roesje bloed afgenomenhij deed t fantastisch!
![]()
hij slikt het niet meer he,hij is na een maand gestopt omdat hij er ziek van bleef.quote:Op donderdag 30 augustus 2007 13:37 schreef locutus51 het volgende:
Andere medicatie lijkt me wel een overweging waard, vooral het nu bijna 3 maanden is dat K dit slikt toch? Als er na 3 maanden geen verandering is, dan helpt het gewoon niet...en wordt het tijd voor iets anders...
Oh, wat een ontieglijk stom wijf !quote:Op zaterdag 25 augustus 2007 12:21 schreef candygirl het volgende:
net weer helemaal uit de hand gelopen! het ging dus goed dat hij geen ruzzie had met andere kinderen, hij negeerde het gewoon als ze hem uitschelden enz.
Nu is hij voor het huis aan het spelen, een kind blijft hem uitschelden en ik denk ,(ik stond boven aan het raam) eens kijken wat hij doet. Ik hoor K meedere malen zeggen,hou op ermee tegen at andere kind,maar dat kind blijft doorschelden. K heeft er genoeg van en scheld terug,die moeder komt naar buiten en zegt tegen Kenneth ,hou je beknou en toen krijgt Kenneth dus weer een waas voor de ogen en begint die vrouw uit te schelden met woorden die ik hier niet wil herhalen. Dus ik sprint naar onder, ondertussen staat die vrouw ook al bij mij aan de deur, en begint tegen mij te schreeuwen. Heb Kenneth erbij geroepen, en gevraagd waarom hij zo gereageerd heeft, Kenneth zegt omdat ze tegen mij zei hou je bek ,en dat terwijl haar zoon mij blijft uitschelden.
Je zoontje voelt dit alsof hij dubbelop wordt gestraft, terwijl HIJ niets fout heeft gedaan, in principe. Naar zijn gevoel mag hij dan ook wat terugzeggen, of dat mens nou volwassen is of niet. Volwassenen horen zo juist niet te doen.quote:Zegt die vrouw,ik heb gezegd hou je mond ( wat dus niet waar is ,dat had ik zelf gehoord) maar dan nog ,Kenneth mag niet een volwassenne zo uitschelden,dus ik pak hem naar binnen. die vrouw blijft schreeuwen tegen mij dat ze het niet normaal vond, en ik zeg heel rustig daar heeft U gelijk in maar U mag ook niet tegen mijn kind zeggen hou je bek,en dat heb ik niet gezegd schreeuwt ze.
Vink niet gek dus.quote:Maar ondertussen is Kenneth dus ook aant scheeuwen en aant huilen boven,
Mooi !quote:dus ik zeg tegen die vrouw, sorrie maar mijn kind gaat nu voor ik ga naar hem toe en heb de deur dicht gedaan.
Bij deze had ik toch tegen hem gezegd dat die vrouw gewoon onvolwassen is, en dat hij het goed heeft gedaan. En daarna gezegd dat hij alleen inderdaad volwassen niet mag uitschelden. Maar dit had ik subtieler gebracht, want er is naar zijn gevoel nu dubbelop onrecht aan gedaan. Niet om jou een schuldgevoel aan te praten, maar ook zijn moeder kiest geen partij voor hem. De uitspraken die hij vervolgens doet, zijn dus eigenlijk niet zo vreemd. Hij wordt door dat andere jochie uitgescholden etc, en krijgt nog op zijn donder ook.quote:Met Kenneth boven gesproken,maarja wat moet ik meer dan uitleggen en straf geven dat hij dit absoluut niet mag doen. Hij is zo in een waas van woede dat hij weer zegt,ik wil iedereen vermoorden die mij zo haat, en mezelf ook enz
Ik wil dit leven niet meer...........
Maar soms kan dat niet... en dat maakt jou geen slechte moeder, of wil het zeggen dat je liefde niet groot genoeg is.quote:Op dinsdag 4 september 2007 22:36 schreef candygirl het volgende:
ik ben niet perfect,maar had altijd gedacht dat je met liefde zoveel meer kan / kon bereiken![]()
Och hemel candygirl, je gevoel zit er naast hoor, je faalt niet, echt niet. Al kan ik het mij wel voorstellen.quote:Op dinsdag 4 september 2007 22:36 schreef candygirl het volgende:
ik heb zo het gevoel dat ik faal als moeder, ( ook al weet ik realistisch gezien dat het niet zo is) maar gevoel kun je niet afdwingen.
Ik ben ook bijna wel zeker dat ik hem toch laat opnemen![]()
Banaal wellicht, maar als K een hele zware longontsteking zou hebben, laat je hem toch ook behandelen, en dan heb jij toch ook niets verkeerd gedaan?quote:een van de belangrijktste redenen is dat ik denk dat het in toekomst echt fout gaat.
Ik heb in de omgeving een kind meegemaakt die nu idd op het hele verkeerde pad terecht is gekomen.
En dat geeft me de moed om het te gaan proberen.
maar als ik eerlijk ben lig ik zovaak wakker ben de gedachte..... wat doe ik verkeerd dat ik het niet aankan.
ik ben niet perfect,maar had altijd gedacht dat je met liefde zoveel meer kan / kon bereiken![]()
Een kleine tip voor het misselijk zijn, geeft hem wat melk wanneer hij na het slikken van de prozac misselijk wordt. Vaak wil het weleens wat zuur ontwikkelen wat hierdoor geneutraliseerd wordt.quote:Op vrijdag 7 september 2007 08:20 schreef candygirl het volgende:
hij is nu weer drie dagen bezig met Prozac, ik geef het op advies van psyiather het savonds voor het slapen.
als hij lang wakker ligt word hij misselijk maar die andere twee dagen ,gewoon in slaap gevallen en niet misselijk of extreem moe geweest de dag erna![]()
hij heeft nu wel een dosering van 3,5 gram
zometeen gesprek van Kenneth en behandelaar en dan maandag het ulliteme gesprek.
Kan het moelijk van me afzetten, maar heb hoop vragen op papier staan die ik mee neem,
Ben benieuwd wat de juf zegt en wat K. zegt?quote:Op zondag 9 september 2007 13:02 schreef candygirl het volgende:
heb echt een hele lijst met vragen, denk dat ik aan een uur niet genoeg heb![]()
Met K gaat het goed ,niet misselijk geweest en niet down, veel met een vriendje gespeeld en die is hier blijven slapen.
Kom er niet echt achter hoe het op school nu echt gaat.
krijg van hem en de juf tegenstrijdige verhalen.
Het is en blijft raar die stemmings wisselingen, dan paar dagen down tot extremen en dan paar dagen weer heel vrolijk.
Maar ja hoop ik morgen meer duidelijkheid over hele hoop dingen
Nou dat klinkt vrij positief, hoe voel je je er zelf bij?quote:Op maandag 10 september 2007 10:26 schreef candygirl het volgende:
tsja nog niet zo heel veel duidelijker, maar ja dat zal het wel ook niet worden met praten en zal de tijd moeten uitwijzen.
Over 6 weken ongeveer word hij opgenomen in de groep 12 tot 18.
De groep waar hij terecht komt is waarschijnlijk een vrij rustige groep met kinderen met pd nos,depressie.
De verhalen zelf over hoe het daaraan toe gaat zijn wel positief, het zal zeker een keer anders gaan maar daar probeer ik me nu niet druk om te maken.
Doelstellingen zullen voornamelijk sociale omgang zijn in de ruimste zin van het woord.
Omgang met andere mensen,driftbuen,weerbaarder enz.
Ook om hem te leren omgaan met depressieve periodes, ze spreken niet echt van manisch depressief maar een distyme stoornis (een depressie die aanblijft houden na een stress volle periode met traumatische gebeurtenissen)
Dus daar gaan ze ook volop aan werken, om hem echt uit die negatieve spiraal te krijgen.
Mocht de prozac ondertussen echt aanslaan en maakt hij een echte ommekeer word de opname uitgesteld en krijgt hij verder ambulante hulp.
Als hij word opgenomen gaat hij halve dagen daar naar school, het is een rek 4 school.
Daarna is smiddags therapie tot einde van de miiddag en na het eten vrij momenten.
Bovenstaande snap ik niet zo goed. Waar komt 'manisch-depressief' zo opeens vandaan? Ik heb je daar nooit eerder over gehoord?quote:Op maandag 10 september 2007 10:26 schreef candygirl het volgende:
ze spreken niet echt van manisch depressief maar een distyme stoornis
Ah, oké. Tijdens een opname is het ook makkelijker denk ik om een diagnose te stellen. Maar het lijkt me heel vervelend om zo'n heftige term voorbij te horen komen.quote:Op maandag 10 september 2007 11:55 schreef candygirl het volgende:
nee ik ook niet, marar omdat zijn "depressie" nu al zolang duurt en met periodes gaat dacht de psyiather eraan,zo stond in het verslag wat ik vanmorgen hoorde.
Maar omdat er veel oorzaken voor te vinden zijn waarom er een depressie is onstaan houden ze het dus op een dysthyme stoonis.
Al zal de toekomst dan uitzwijzen of er toch sprkae is van manisch depressief volgens de psyiather.
Nee, je weet niet hoe het zal gaan in de toekomst. Maar ik heb het al eerder gezegd, feit dat K zelf positief staat tov hulp is al heel wat.quote:En ja het hoort wel positief aan, en als ik wist dat daarmee alles opgelost kon worden ,igg dat hij een evenwichtig stabiel gelukkig persoon word zou dat ook super zijn.
Maar ja dat kan helaas niemand voorspellen.
Ik ga het nu gewoon van dag tot dag bekijken en op inspelen.
Dat lijkt me een goed teken.quote:Op donderdag 20 september 2007 09:25 schreef candygirl het volgende:
gister heeft hj met een vriendje een blikje met haarlak laten ontploffen, heeft hij een gedeelte van zijn hand tweede graads verbrand![]()
![]()
![]()
mijn idee, zelfs de dokter keek me aan knipoogde en moest zich omdraaien om niet te lachen zo van , het is stom maar idd wel een goed tekenquote:Op donderdag 20 september 2007 09:44 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Dat lijkt me een goed teken.11-jarige jongetjes horen zulke dingen samen met vriendjes te doen. Voor de vorm moet je dat natuurlijk afkeuren.
De apotheker kan je hier beter over voorlichten dan de dokter overigens. Er zijn tal van Antidepressiva, en de ene is de andere niet. Gewoon naar de apotheek gaan, en vragen of je de apotheker mag spreken. (Geloof het of niet, apothekers vinden het nog leuk ook).quote:Op vrijdag 21 september 2007 17:34 schreef candygirl het volgende:
Als ik pas met dit middel begin, waar moet ik dan op letten?
* Dit middel kan versuffend werken en uw reactie- en concentratie-vermogen verminderen. Pas dus op met autorijden, het bedienen van machines ed.
* Kinderen tot 15 jaar (ca 50kg) zijn bijzonder gevoelig voor de bijwerkingen (bewegings-stoornissen)
Wat zijn de bijwerkingen?
U kunt last krijgen van slaperigheid en vermoeidheid, verstopping of diarree.
ook staat in de bijsluiter dat je moet oppassen met dit middel gelijk met antidepressivia
ze zullen er wel ervaring mee hebben maar ik vind het maar heftig middel,maar ja dat is de prozac natuurlijk ook.
En ook hij is al vaker moe ,en dit middel versterkt het![]()
Goede tip! En de meeste apothekers vinden het inderdaad helemaal niet vervelend om hun vakkennis te tonen (en te laten zien dat die verder gaat dan die van artsen op dit gebiedquote:Op zaterdag 22 september 2007 10:38 schreef Inekris het volgende:
[..]
De apotheker kan je hier beter over voorlichten dan de dokter overigens. Er zijn tal van Antidepressiva, en de ene is de andere niet. Gewoon naar de apotheek gaan, en vragen of je de apotheker mag spreken. (Geloof het of niet, apothekers vinden het nog leuk ook).
Wel goed voor je jongen dat de klas zo reageert, lijkt mij echt geweldig voor hem om dat mee te krijgen, zijn duidelijk wel met hem begaan.
Maar heb je een keuze Candygirl? Het lijkt me dat de baten hier toch echt zwaarder wegen dan de lasten. Toch? En net wat Xen zegt, het zijn mógelijke bijwerkingen. Men is verplicht ze te vermelden, soms zelfs als ze maar bij één op de (tien)duizend gebruikers voorkomen.quote:Op vrijdag 21 september 2007 17:34 schreef candygirl het volgende:
Alleen van de bijsluiter word je opnieuw al misselijk, pff vind het echt maar niks zoveel medicijnen in zijn lijf.
Ja, veel structuur doet vaak goed, een uitermate voorspelbare dag. Daarnaast zit hij tussen leeftijdsgenootjes met soortgelijke problemen en voelt hij zich misschien wat meer begrepen. Dat betekent niet dat het jouw schuld is, wanneer het nu snel goed met hem zou gaanquote:Op dinsdag 25 september 2007 11:26 schreef candygirl het volgende:
Ik heb vannacht bedacht hoe ik de rust waar zij het over hadden ook kan begrijpen voor mezelf
Oh bah.quote:Op dinsdag 25 september 2007 20:01 schreef candygirl het volgende:
oh damnnnnnn wat is dit moelijk, heb pijn in minn keel van het huilen de hele tijd tegenhouden of van het wel huilen.
Ze moeten nog aan een vertrouwensband werken, het is vaak juist heel bedreigend voor kinderen wanneer je als vreemde te snel te veel wil. Daarnaast willen ze hem nu observeren, kijken hoe hij zich gedraagt en voelt zonder interventie. Het kan ook nog zijn dat K. ontzettend zijn best doet en zich redelijk voelt, maar als zijn moeder komt voelt hij zich natuurlijk wel emotioneel omdat hij haar mist.quote:Op donderdag 27 september 2007 11:48 schreef candygirl het volgende:
Ze proberen ook niet tot hem door te prikken, anders had hij die dingen die hem dwars zaten of hoe hij zich werkelijk voelt wel getoond denk ik. Er zijn ook nog geen gesprekken geweest ofzo ,niet echt met de leiding,laat staan met een psyiather. Dat stoort me wel, dat ze het niet echt proberen.
Ik kan me niet voorstellen dat ze dat niet doen.quote:Ook bijvoorbeeld het gewoon vragen als hij in bed ligt hoe zijn dag was enz.dat doet al veel.
Euhm de kinderen die daar terecht komen, dus ook andere kinderen van zijn leeftijd komen daar natuurlijk niet zonder reden. Dus die theorie gaat niet op, lijkt me.quote:Op zaterdag 29 september 2007 18:12 schreef _evenstar_ het volgende:
Het feit dat hij in de nieuwe opname plek tussen wat oudere meiden/jongens komt lijtk mij neit gejeel onverstandig, daar kevin ook iets meemaakt wat een gemiddeld kind van 11 normaliter niet meemaakt. en hij daar dus veel minder aansluiting bij zou vinden.
Ga dat inderdaad maar even doenquote:Op zondag 30 september 2007 01:50 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik zal het topic nog eens doornemen maar..kijk uit aub! Ts
dipiperon?quote:Op vrijdag 20 juli 2007 15:42 schreef scrub_nurse het volgende:
nou dan zou ik m proberen te helpen met dat domperidon (ofzoiets) maandag met de eigen huisarts te bellen, en overleggen met de psychiater wat te doen met dat vreemde advies van stoppen, en evt te bekijken of er bloeduitslagen nodig zijn, en dan n verwijzing naar de anesthesist te krijgen.
Nou, daar was ze zelf vast nog niet opgekomen.quote:Op zondag 30 september 2007 02:08 schreef zhe-devilll het volgende:
Oh ja een ding ts!
Veel liefde geven en jezelf opofferen in naam van je eigen kind!
succes!
ja het klopt wel gedeeltelijk wat je zegt,maar kinderen van de groep 5 tot 12 heeft dus ok de nodige problematiek.quote:Op zaterdag 29 september 2007 18:12 schreef _evenstar_ het volgende:
Het feit dat hij in de nieuwe opname plek tussen wat oudere meiden/jongens komt lijtk mij neit gejeel onverstandig, daar kevin ook iets meemaakt wat een gemiddeld kind van 11 normaliter niet meemaakt. en hij daar dus veel minder aansluiting bij zou vinden.
Hoe raar het ook is, maar dat betekent wel dat hij daar geaccepteerd wordt. dat lijkt mij ook belangrijk voor K.quote:Op zondag 30 september 2007 14:41 schreef candygirl het volgende:
Hij kreeg zelfs gister van een meid van die oudere groep stiekem een sigaret aangeboden![]()
Ik snap echt wel dat dit op straat ook gebeurd als hij buiten speelt maar hij is echt nog in veel opzichten ook nog een kind.
Veel plezier gunnen en geven?quote:En juist omdat hij zoeel gemist heeft van het plezier in zijn jeugd,wil ik hem graag ....... tsja weet ook mniet hoe het te omschrijven......pfff
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |