Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 09:48 |
vruchtwaterpunctie Nou zoals de meeste nu wel zullen weten ben ik zwanger van mijn nummer twee. Totaal onverwacht maar ow zo welkom, en nu gaat het beginnen. de meeste kunnen gelijk genieten (ik weet ook wel niet iedereen en meestal pas na de 12 weken)maar ik nog niet helemaal we gaan de molen in zoals dat heet. Ik ben nu bijna 37 dus er moeten wat chromosomen nagekeken worden best eng . 17 july krijg ik dus mijn vruchtwaterpunctie omdat dit het betrouwbaars is en ik wel heel graag wil weten of alles goed is. Ik heb besloten mee te werken aan een nieuw onderzoek dat als voordeel heeft dat ik binnen twee a drie dagen weet of alles in orde is. Als ik op internet kijk zie ik alleen maar negatieve dingen staan over de puntie maar gelukkig ken ik er in mijn ongeving genoeg waar alles goed bij is gegaan en daar hou ik me aan vast. Ben benieuwd naar de reacties en de ervaringen hier op Fok groetjes Moedertjuh [ Bericht 3% gewijzigd door Moedertjuh op 01-06-2007 10:05:30 ] | |
BE | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:01 |
Beetje rare veronderstelling dat de meeste mensen gelijk kunnen genieten. Voor heel veel mensen is het net zo goed spannend tot de 12 of 20 weken echo. Ik zou nooit voor een vruchtwaterpunctie gaan. Zou het geloof ik sowieso niet over mijn hart kunnen verkrijgen iets aan de zwangerschap te doen als het niet goed zou blijken te zijn. Als het kindje een ziekte zou hebben die niet vernigbaar is met leven dan zal dat vanzelf wel blijken en enige andere handicap die voor kan komen die niet levensbedreigend is... zo'n kindje zou gewoon welkom zijn hier. En daarnaast vind ik de risico's op een miskraam te groot. Daarvoor is mijn zwangerschap me te dierbaar. | |
Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:04 |
quote:heb je wel gelijk in en was ook wel wat raar neergezet maar meestal is het wel zo bij mijn zoon vond ik het gelijk helemaal tegek nu ben ik toch ook wel bang en denk veel meer na zal de leeftijd wel zijn denk ik | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:06 |
Hoe groot is de kans op een miskaam eigenlijk bij een punctie?? | |
BE | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:08 |
Dit is wat ik zo gauw met mijn eerste google-hit vind:quote:In procenten is het weinig, 1 op de 200 vind ik al meer klinken. Het is heel persoonlijk denk ik hoor, voor de een is het een aanvaardbaar risico, voor de ander niet. | |
Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:10 |
quote:ik begrijp en respecteer jou mening maar ik sta niet achter een gehandicapt kind dus het is mijn keuze hoop dat je dat ook begrijpt | |
PM-girl | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:10 |
Ik heb zelf een punctie gehad en zou het niet weer opnieuw doen. Natuurlijk zagen we toen het risico ook in en hebben we er goed over nagedacht. Maar nu ik weet wat ik had kunnen missen door die keus, zou ik niet meer opnieuw voor dit onderzoek kiezen. | |
BE | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:11 |
quote:Je ziet mij toch ook nergens zeggen dat ik dat niet begrijp? Je vraagt om meningen en ik geef aan wat ik voor mijzelf ervan vind. | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:11 |
Wat is het verschil dan tussen wat hier besproken wordt en een vlokkentest?? | |
PM-girl | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:12 |
Ik geloof dat een vlokkentest eerder in de zwangerschap wordt gedaan dan een punctie van het vruchtwater. Ik dacht ook dat een vlokkentest ietsje meer risico had dan de punctie. Vlokkentest Tijdens een vlokkentest wordt een klein stukje (vlokkig) weefsel van je placenta (moederkoek) weggenomen. Dit weefsel wordt onderzocht om te kijken of je kindje lijdt aan bepaalde aandoeningen, zoals het Downsyndroom. Vruchtwaterpunctie Het doel van een vruchtwaterpunctie is om al aan het begin van je zwangerschap vast te stellen of je kindje bepaalde afwijkingen heeft. Dit blijkt na onderzoek van een klein beetje vruchtwater, dat met behulp van een naald uit je baarmoeder wordt gehaald. [ Bericht 42% gewijzigd door PM-girl op 01-06-2007 10:15:01 (aanvulling) ] | |
Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:15 |
Het verschil tussen beide is dat er bij de prenatale diagnostiek wordt gekeken naar afwijkin-gen in een reeds bestaande zwanger-schap, terwijl bij pré-implantatie genetische diagnostiek de analyse van de embryo's plaatsvindt vóór-dat er sprake is van een eigenlijke zwangerschap. | |
BE | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:16 |
quote:en quote:Bron De een is dus een stukje placenta, de ander vruchtwater. Wist ik ook niet. ![]() | |
PM-girl | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:16 |
quote:Dat is niet het verschil tussen een vlokkentest en een vruchtwaterpunctie. | |
BE | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:17 |
quote:Wat ik er zo van begrijp zijn zowel vlokkentest als vruchtwater punctie 'prenataal onderzoek'. | |
Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:21 |
in iedergeval ik krijg een puntie en ik zeg eerlijk dat ik het doodeng vind maar ik heb er voor gekozen omdat ik zekerheid wil, heb twee verstandelijk gehandicapte nichtjes en hoewel dat schatjes zijn zie ik ook wat de toekomst voor ze brengt . mijn broers en schoonzusjes staan voor 200% achter mijn beslissing en dat steunt mij genoeg | |
Moedertjuh | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:25 |
quote:ik heb een hele map met info meegekregen van het ziekenhuis en daar staan toch een heel ander soort gegevens in over de kans op miskramen en ik vind echt dat je 100 % gelijk hebt hoor ik wil dit kind ook absoluut niet kwijt maar het is gewoon een keuze die ik heb gedaan en ik hoop echt en zal bidden en bidden dat alles goed gaat . het is voor mij namelijk ook een wonder dat ik uberhaubt nog zwanger ben geraakt heb jaren geleden de heel medische molen al gehad i.v.f ixi maar dat wilde niet . | |
miss_sly | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:25 |
pre-implantatie kan alleen plaatsvinden in combi met ivf-icsi, omdat het embryo voor terugplaatsing (implantatie) wordt onderzocht. Een eventuele zwangerschap zou mij ook erg dierbaar zijn, heb er dan lang genoeg op gewacht. Toch zou ik wel kiezen voor een test (nog niet over nagedacht welke, maar als ik dit lees, de vruchtwaterpunctie) omdat ik denk dat een ernstig gehandicapt kind een grotere last is dan wij aan kunnen/op ons willen nemen. En ik denk dat wij in het geval van een engatieve uitslag wel bereid en in staat zijn om de zwangerschap af te breken. | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:26 |
ik denk niet dat ik het zou doen. Ik wil niet bewust de kans op een miskraam groter maken. | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:26 |
quote:Doen ze dat altijd? | |
miss_sly | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:28 |
quote:In ieder geval wordt vrouwen vanaf 36 jaar geloof ik die testen aangebode en aangeraden. Ik meen dat erover gedacht werd om ze standaard aan te bieden aan alle xzwangere vrouwen, maar weet niet of dat er al door is. ik ben nu al 38, dus ik kom zeke rin aanmerking voor die testen. | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:29 |
Oh ik dus niet... Zeker met de icsi methode vind ik het toch wel heel wat, geen natuurlijke selectie meer. Wat nu als... | |
Moonah | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:55 |
quote:Beetje erg kort door de bocht. Je hebt vanaf 36 jaar idd de keuze om eea prenataal te laten testen, maar om te zeggen "Ik ben 37 dús moet er wat nagekeken worden" is pure onzin. Ik was ook zwanger op mijn 37e en wij hebben er heel bewust voor gekozen om geen prenataal onderzoek te laten doen. Niets, alleen 20wekenecho, omdat je daar geen miskraamrisico mee loopt. quote:Ik kan me wel enigszins voorstellen dat als je al een grote zoon hebt, plus twee nichtjes die verstandelijk gehandicapt zijn, dat je dan extra huiverig bent voor de risico's die je op wat latere leeftijd loopt. Echter, zoals jij het stelt klopt het niet. Bepaalde zaken worden met een punctie onderzocht. Maar dat is slechts een fractie van alles dat een ongeboren kind kan (gaan) mankeren. Tal van aandoeningen/'gebreken' zijn er niet mee aan te tonen. Om nog maar niet te spreken over alles dat evt tijdens je zwangerschap of de geboorte kan gebeuren. Ik wil je niet bang maken hoor. Je hebt recht op de keuze die je maakt. Maar imo is het een stuk schijnzekerheid dat geboden wordt aan mensen die 'geen gehandicapt kindje' willen. En dan erbij, ik zou er niet aan moeten denken een kind dat ik al voel bewegen in mijn buik te moeten laten weghalen. ![]() | |
Moonah | vrijdag 1 juni 2007 @ 10:56 |
quote:Wel aangeboden, niet aangeraden. ![]() | |
Slaapmeisje | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:10 |
Moedertjuh kun je niet eerst een combinatietest (bloedonderzoek + nekplooimeting via echo) laten uitvoeren om te kijken hoe hoog het risico is op een chromosomale afwijking voordat je een punctie laat doen? Of ben je al vastbesloten? | |
Ticootje | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:17 |
slaapmeis hoe gaat het nu eigenlijk met jou? | |
PM-girl | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:25 |
Ik heb pas ergens nog een onderzoek gelezen over abortus later in de zwangerschap, ogv afwijkingen. Daaruit bleek dat het trauma daarvan bij de ouders vaak heftiger was dan wanneer een kindje dat spontaan dood geboren wordt. Ik zelf zou bij een gebleken afwijking waarschijnlijk niet hebben gekozen voor abortus, dat was ook niet de insteek van het onderzoek. | |
lily | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:29 |
Mijn tante heeft op haar 37ste een vruchtwaterpunctie laten doen. Het was haar derde kindje. Helaas bleek het kindje zwaar meervoudig gehandicapt en zij hebben toen besloten om het weg te laten halen. Ik weet niet wat ik zelf zou doen. Het is hoe dan ook een ongelooflijk moeilijke beslissing die een heel gezin aangaat. Vraagstukken als; wanneer laat je het weghalen (hoe "erg" moet de handicap zijn bedoel ik daarmee)? Wat gebeurt er met je gezin als je het kindje wel geboren laat worden... moeilijk Heerlijk is natuurlijk weer de geruststelling als alles goed is (want daar ga je toch van uit...). | |
PM-girl | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:33 |
Ik heb een collega, die 20 jaar geleden een punctie liet doen. Uitslag: zeer gehandicapt kind. Na de geboorte bleek het een supergezond kind. Ik neem aan dat dit soort onderzoeken wel verbeterd zijn in de tussentijd, maar het idee! | |
Moonah | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:39 |
quote:Ik wil niet drammerig doen, en excuus als het wel zo overkomt, maar die geruststelling heb je dus niet. Bij de Tripletest al helemaal niet, want je kunt net zo goed juist wél die ene zijn, ook al zou de kans heel klein zijn. En bij de vlokkentest/vruchtwaterpunctie heb je alleen de zekerheid dat je kind bepaalde afwijkingen al dan niet heeft. | |
Emel | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:45 |
ik zou het zelf niet doen | |
miss_sly | vrijdag 1 juni 2007 @ 11:48 |
quote:Die geruststelling kan ook al veel doen. Ik begrijp best dat je geen 100% zekerheid hebt, en ik weet ook wel dat er tijdens de zwangerschap, de geboorte of later in het leven zelf van alles kan gebeuren, maar ik vind het op zich niet verkeerd om te proberen bepaalde dingen al uit te sluiten als dat kan. Als ik zwanger mocht worden, zal ik me eerst ngo wat beter informeren over de diverse onderzoeken, maar toch denk ik dat het aanbod wel aan zal nemen. | |
E.T. | vrijdag 1 juni 2007 @ 12:39 |
Ik zag hier over pre-implementatie-diagnostiek, dat wordt dus niet standaard gedaan bij ivf-icsi. Alleen als er sprake is van ernstige, erfelijke afwijkingen en dan ook nog niet eens altijd. Doordat ik dmv ICSI zwanger ben geraakt, mag je ook voor prenatale diagnostiek. Wij hebben ons uitgebreid laten voorlichten en heel veel gelezen op het internet. We hebben beide keren gekozen voor 'alleen maar' de triple-test. Bij zo'n kostbare zwangerschap zou voor mij het minieme extra-risico op een miskraam al te veel zijn. (en bij icsi zijn er helemaal niet zoveel verhoogde risico's op aangeboren afwijkingen. Alleen igv een jongetje is er een iets verhoogde kans op Klinefelter-syndroom en dat is absoluut gewoon leefbaar (je kind wordt dan een lange slungel om 't simpel te zeggen). Verder zijn er nagenoeg geen extra risico t.o.v. een normale zwangerschap) | |
loveli | vrijdag 1 juni 2007 @ 12:46 |
quote:Door een vakje medische statistiek heb ik geleerd dat de kans op een verkeerde diagnose zeker aanwezig is. Opvallend was, dat de kans dat bij een slechte uitslag het kindje toch gezond was (fout-positief), groter is dan de kans dat de uitslag goed is en het kindje gehandicapt (fout-negatief). De kans op een fout-positieve uitslag is gemiddeld 5%, maar is bij jonge vrouwen kleiner dan bij oudere vrouwen. Persoonlijk vind ik dat een enge gedachte, dat de kans zo groot is dat er een verkeerde diagnose wordt gesteld en dat er vrouwen zijn die op basis daarvan een kindje laten weghalen dat achteraf gezond blijkt te zijn. | |
miss_sly | zaterdag 2 juni 2007 @ 10:18 |
quote:Van die cijfers was ik me niet bewust. Ik zal me zeker nog eens inlezen over de mogelijkheden en risico's van de bewuste testen, voor ik zo'n beslissing zou moeten nemen. Het idee dat een kindje achteraf gezond zou blijken te zijn, is inderdaad afschuwelijk. Maar hoe vreselijk kan het uitpakken, voor ouders en kind, als het kindje wel ernstig gehandicapt is en de ouders daar niet mee overweg kunnen. En het is niet vanzelfsprekend dat je dat wel kunt, als ouders. Ik vind het erg moeilijk en ik denk ook neit dat ik heel licht de beslissing zou nemen om de zwangerschap af te breken als de test negatief is, maar toch.... | |
jvr-joke | zaterdag 2 juni 2007 @ 23:03 |
Mensen verwachten soms min of meer dat als alle uitslagen van onderzoeken goed zijn, er dan niks meer mis kan gaan. Natuurlijk wil iedereen een zwangerschap helemaal uitdragen en dan een gezond kind op de wereld zetten. Mar soms wordt het als zo vanzelfsprekend ervaren 'mij kan niks meer gebeuren, want de uitslag van de vruchtwaterpunctie was goed. P.S. Toen ik in verwachting was van mijn oudste was ik 36 en o zo blij dat ik eindelijk in verwachting was, geen test laten doen. een gezond kind gekregen. Daarna heb ik een miskraam gehad en op m'n 40e was ik in verwachting van de tweede. In die tijd zag ik een documentaire over een zwaar gehandicap kindje en hoeveel de ouders ervan hielden. Ik had zoiets van 'ik hoop dat mijn lichaam het zou hebben afgestoten als het echt niet goed was, en als het niet zo is dan moet het vast zo zijn, dan heeft het een bedoeling.Weer geen test laten doen. Gezonde dochter gekregen. Ik wens je een goede zwangerschap toe en een gezonde baby. | |
Jojogirl | zaterdag 2 juni 2007 @ 23:56 |
quote:Bij pre-implantatie diagnostiek wordt ivf-icsi juist gebruikt voor mensen die geen vruchtbaarheidsproblematiek hebben. Meestal is het zo dat beide (hopelijk toekomstige) ouders drager zijn van een zeer ernstige genetisch bepaalde ziekte waarbij het kind een zeer grote en duidelijk kans loopt die ziekte hebben. Dan wordt er een gezond embryo uitgezocht en teruggeplaatst. M'n man is drager van een dergelijke ziekte en als ik ook drager was geweest was dat een optie geweest voor ons. Gelukkig bleek ik na testen geen drager. | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 13:04 |
Laat even weten hoe het is gegaan.... En wat ik me afvraag. 17 juli is het onderzoek, maar is het dan niet wat laat om in te grijpen als het niet goed is? | |
Randa_v | donderdag 7 juni 2007 @ 13:27 |
Rond de twintig weken wordt je ingeleid volgens mij als je het kindje niet wil. | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 13:33 |
quote: ![]() Dat meen je niet?! | |
owlet | donderdag 7 juni 2007 @ 13:37 |
ja dat klopt. het is dan echt een kleine bevalling. | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 13:39 |
quote:Dat vind ik echt bizar.... Eigenlijk vind ik dat gewoon niet kunnen, bij 23 weken kun je een kindje in leven houden. | |
Randa_v | donderdag 7 juni 2007 @ 13:40 |
Nou beter gezegd is er wordt een vroegtijdige bevalling opgewekt. Ik moet er ook niet aandenken, maar dat gebeurt om dat je zo laat in de zwangerschap zit. Toen de verloskundige vroeg of ik op de hoogte was van de vele onderzoeken en of we er een wilde laten doen, (nekplooimeting) heb ik ook meteen nee gezegt. We doen alleen de twintig weken echo. ![]() | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 13:41 |
Oh wij krijgen de echo bij 7 weken. Ik denk niet dat ik een kindje zou geboren laten worden en dood laten gaan. | |
Randa_v | donderdag 7 juni 2007 @ 13:43 |
Je krijgt meerdere echo's, de twintig weken echo is een screeningsecho om te kijken of er bij het kindje alles op een aan zit. Ze laten de organen zien en het lipje, hoort ook tot de prenatale onderzoeken eigenlijk maar is vaak standaard. | |
Moonah | donderdag 7 juni 2007 @ 13:53 |
quote:Eerlijk gezegd verbaas ik me er zeer over dat je blijkbaar wel voorlichting hebt gehad over de onderzoeken maar niet over evt consequenties... | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 13:56 |
quote:Zo bedoelde ik het niet. Ik had meer verwacht dat ze zoiets dan voor de 12 weken konden uitvoeren. Om vervolgens wel of niet een abortus te laten uitvoeren. Maar ook daarvan ben ik geen voorstander. Alle onderzoeken die snap ik wel. Maar ik vind het gewoon zo raar dat ze een kindje van 20 weken dan maar geboren laten worden. Ik vind dat onmenselijk. | |
Moonah | donderdag 7 juni 2007 @ 13:59 |
Huh? Maar je hebt 17 juli een onderzoek schrijf je? Wat voor onderzoek is dat dan als ik vragen mag? | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 14:00 |
Ik niet! Ik heb 20 juni een echo, 7 weken... | |
Randa_v | donderdag 7 juni 2007 @ 14:01 |
TS heeft dan het onderzoek. | |
Moonah | donderdag 7 juni 2007 @ 14:05 |
Ach ja! Sorry Ticootje! Ik vond het al zo heel erg vreemd. ![]() | |
Ticootje | donderdag 7 juni 2007 @ 14:07 |
quote:Maakt niet uit. Ik ben veel te blij met mn zwangerschap. Ik heb er bijna 2 jaar viri gevochten. Ik doe niets dat dat in gevaar kan brengen... | |
Moonah | donderdag 7 juni 2007 @ 14:08 |
Nou, daarom was ik dus zo verbaasd. ![]() | |
owlet | donderdag 7 juni 2007 @ 14:16 |
Maar Moonah heeft wel een punt. Even los van of je wel of geen onderzoek zou laten doen is echt treurig om te zien hoe heel veel aanstaande ouders niet weten wat het in zal gaan houden als ze besluiten om de zwangerschap af te breken. Er wordt een test aangeboden alsof het niets is en mensen doen het "want dan heb je in ieder geval zekerheid". Terwijl het geen abortus meer is zoals de meeste mensen zich een abortus voorstellen. Er wordt alleen gesproken over het al dan niet afbreken van een zwangerschap, niet over hoe dat zal gaan gebeuren. Het is vanaf een week of 15 geen 'simpele' curretage meer maar een ingeleide bevalling inclusief een kindje dat het formaat heeft waarbij je op een pretecho zou kunnen verbazen over de 'het neusje van papa' en de manier waarop hij/zij zo schattig op de duim zuigt. Het is natuurlijk een moeilijk iets en niemand doet het voor zijn of haar lol. Ik wil ook zeker niet stellen dat mensen die kiezen voor testen of kiezen voor het afbreken van de zwangerschap per definitie fout bezig zijn. Maar de lichtheid waarmee er soms vanuit de zorg over gesproken wordt vind ik niet kunnen. Ik heb me trouwens na de geboorte van Ronja even heel blij gevoeld dat we niet getest hebben. Het idee alleen dat er wat mis had kunnen gaan. Je kan je bij het beslissen over wel of niet testen gewoon geen voorstelling maken van wat voor impact het zal hebben als je eenmaal de uitslag hebt en een keuze moet maken en je kan je bij een eerste kind denk ik ook geen voorstellen maken van de hoeveelheid liefde die je voor een kind kan voelen, gehandicapt of niet. En hoeveel er ineens mogelijk is als dat kind er is. | |
Igraine | donderdag 7 juni 2007 @ 14:29 |
quote:Eigenlijk heeft een jongen met Klinefelter vaak een mindere psychomotorische ontwikkeling, 'vrouwelijke' vetophopingen (zoals borstvorming en vaak bredere heupen) kleine testikels en onvruchtbaarheid. Waarmee ik de leefbaarheid niet naar beneden wil halen, maar het is wel net iets anders. | |
Igraine | donderdag 7 juni 2007 @ 14:40 |
quote:Toen ik hier in het ziekenhuis vroeg of ze een nekplooimeting gedaan hadden tijdens de echo reageerden ze alsof ik gevloekt had in de kerk. Nu is dat een van origine katholiek ziekenhuis dus misschien had het daar iets mee te maken. Maar de echoscopiste reageerde heel raar, of ik wel wist wat er voor consequenties aanhingen (ja dus) en dat het nu te laat was omdat de echo klaar was. Uiteindelijk hebben we deze dus niet gehad. Wel hadden wij hier samen van tevoren al heel uitvoerig over gesproken en zouden wij inderdaad kiezen voor het afbreken van de zwangerschap als zou blijken dat er een ernstige handicap zou zijn. Ondanks het feit dat ik best lang op mijn zwangerschap heb moeten wachten en een stukje in die MMM heb gezeten. En ja ik weet dat veel handicaps ontstaan tijdens de bevalling en als dat zo zou zijn zou ik ook ontzettend veel van mijn kind houden en goed ervoor zorgen. Maar als ik het van tevoren zou weten zou ik die keuze niet maken. | |
phileine | donderdag 7 juni 2007 @ 14:44 |
Bij mij zei de echoscopiste tijdens de 12-weken echo opeens "zo, nu nog even de nekplooi....nou die is ook prima", terwijl ze helemaal niet had gevraagd of ik zoiets wel zou willen weten. Vond ik eigenlijk wel gek. | |
lily | donderdag 7 juni 2007 @ 14:48 |
quote:Bij mij hetzelfde alleen was die niet prima waardoor we ons rotschrokken ![]() (en dus een "officiële" nekplooimeting hebben laten doen) | |
BE | donderdag 7 juni 2007 @ 15:11 |
Bij ons kwam het idd ook zo even tussen neus en lippen door. Heb ik eigenlijk niet bij stilgestaan. Het was allemaal goed, ik neem aan dat ze het wel iets anders gebracht had als ze had gedacht dat er onderzoek nodig was. | |
bixister | donderdag 7 juni 2007 @ 15:22 |
een officiële nekplooimeting is wel wat anders dan zo'n 'op het oog' meting volgens mij. maar het is wel fijn als het er zo op het eerste gezicht goed uitziet. | |
phileine | donderdag 7 juni 2007 @ 15:44 |
nou ze had wel die puntjes gezet enzo, maar weet niet of dat bij een "echte" nekplooimeting nog exacter moet allemaal. | |
Vivi | donderdag 7 juni 2007 @ 16:09 |
quote:Ja maar Moonah, wat nu als blijkt dat dat kindje doof en blind is bijvoorbeeld? Of zoals laatst in die documentaire, zonder gezicht wordt geboren? Dat is dus wel levensvatbaar, maar over welke kwaliteit van leven heb je het dan? En ik vind het idd een beetje raar geformuleerd als men zegt "ik zou het nooit doen, daarvoor is mijn zwangerschap me te dierbaar". Alsof mensen die er wél voor kiezen minder om hun zwangerschap geven, nofi ![]() | |
jellyrose | donderdag 7 juni 2007 @ 16:10 |
de nekplooimeting is toch onderdeel van de zgn combinatie test? (of ben ik al zo zwangerschapsdement dat ik me dat niet goed herinner...) dus je bloed test gecombineerd met de uitslag van de nekplooimeting geven dan gezamenlijk het risico op het Down syndroom weer? | |
Vivi | donderdag 7 juni 2007 @ 16:13 |
Ik heb trouwens wel een combitest laten doen, speciaal om gevraagd idd. (nekplooi+bloed). Mocht er een verhoogd risico zijn geweest had ik ook voor een vruchtwaterpunctie gekozen. | |
jellyrose | donderdag 7 juni 2007 @ 16:16 |
quote:Of minder om het kind zelf geven - de diagnostiek is niet feilloos, maar als je met vrijwel 100% zekerheid verteld wordt dat je kind nooit zelfstandig zal kunnen zitten, lopen, lezen, staan, voelen, denken, horen, zien, etc.etc. dan zou ik iig toch wel heel goed nadenken om de zwangerschap af te breken, ook al zou mij dat zelf heel veel verdriet doen. | |
BE | donderdag 7 juni 2007 @ 17:56 |
quote:En toch meen ik dat wel. Ik weiger het risico op een miskraam te lopen enkel en alleen om een aantal dingen uit te sluiten. Daar is het me dus te dierbaar voor. Ja, heel rot gezegd zeg ik daar idd waarschijnlijk mee dat andere mensen het blijkbaar belangrijker vinden om te weten of hun kindje gezond is, die nemen het risico voor lief. ![]() Ik zou het risico op een miskraam nooit willen lopen. Daar zeg ik dan toch eigenlijk hetzelfde mee? Dat anderen dat risico blijkbaar wel willen lopen? ![]() ![]() Overigens kan ik me wel voorstellen dat er situaties zijn waarin mensen wel willen testen. Daar zeg ik ook verder niks over. Heb het puur over mezelf. [ Bericht 3% gewijzigd door BE op 07-06-2007 18:10:35 ] | |
bixister | donderdag 7 juni 2007 @ 21:18 |
risico op een miskraam 'loopt' of heeft toch iedereen? ik neem aan dat je bedoelt dat je dat risico nooit zou willen vergroten door zo'n ingreep. ik heb ook zo'n combitest (nekplooi & bloedtest) laten doen trouwens, en we hadden besloten geen verder onderzoek te laten doen bij een slechte uitslag, ook ivm dat verhoogde risico. (al weet ik niet helemaal zeker of we ons daaraan zou hebben gehouden als 't er daadwerkelijk erg ongunstig uit had gezien.) | |
BE | donderdag 7 juni 2007 @ 21:40 |
Idd, ik zou het 'extra' risico niet willen lopen. | |
Moonah | donderdag 7 juni 2007 @ 21:59 |
Het extra risico op een miskraam dat je loopt bij een vruchtwaterpunctie is 0,5%. Dat risico is in de meeste gevallen groter dan de kans die bij een combinatietest wordt berekend die je zou lopen op bv. een kind met Down. En verder, ik heb het al eerder gezegd, bij deze testen is alleen een bepaald aantal (uitsluitend genetische) afwijkingen aan te tonen/uit te sluiten. Dat aantal staat (volgens mijn gyn) in geen verhouding tot allerlei andere aandoeningen/afwijingen die een kind kan oplopen tijdens de zwangerschap/geboorte. Voor ons was het wiskundig gezien dus zo klaar als een klontje. Maar boven alles hadden wij heel sterk het geloof en het vertrouwen dat dit kindje (Thies dus) ons als ouders heeft uitgekozen en dat hetgeen op ons pad zou/zal komen betekenis heeft. | |
BE | donderdag 7 juni 2007 @ 22:11 |
Oh ja, dat speelt ook zeker mee. | |
Vivi | donderdag 7 juni 2007 @ 22:48 |
Ik vind het ook moeilijk om zoiets goed te formuleren, maar voor mij speelt het ook mee dat ik het een kind van mij niet zou willen aandoen om zwaar gehandicapt op de wereld te komen. Dat is toch ook uit liefde dan... En verder ben ik er ook eerlijk in dat ik het niet zou aankunnen om een zwaar gehandicapt kind te hebben. Nog niet eens om het praktische gedeelte, maar het lijkt me emotioneel vreselijk zwaar om je kind van wie je zielsveel houdt geen volwaardig leven kunnen zien leiden. | |
lily | vrijdag 8 juni 2007 @ 09:37 |
quote:Mijn oom en tante hebben dus besloten om hun (ongeboren) zwaar gehandicapte kind niet geboren te laten worden. Niet alleen voor het leven wat hem en henzelf te wachten zou staan maar zeker ook dat van hun 2 kinderen (die ze dus al hadden). en het is en blijft een afschuwelijke situatie...je zou er maar voor staan... | |
Vivi | vrijdag 8 juni 2007 @ 10:11 |
Precies. | |
minoes_ | vrijdag 8 juni 2007 @ 10:37 |
Moedertjuh,waarom kies je niet eerst voor een nekplooimeting en daarna voor verder onderzoek?Of heb je dit al gedaan ![]() Toen wij de uitslag van de nekplooimeting kregen,was het getal zo laag,dat we afgezien hebben van verder onderzoek.Ik dacht eig.dat er juist met een vruchtwaterpunctie meer kans was op een miskraam,maar dat blijkt nu andersom ![]() Groetjes,Minoes ![]() | |
lily | vrijdag 8 juni 2007 @ 10:55 |
quote:Ik denk dat je dit toch verkeerd hebt begrepen. een nekplooimeting geeft verder geen verhoogd risico...(op een miskraam) | |
bixister | vrijdag 8 juni 2007 @ 11:48 |
ik denk dat minoes doelt op de risico's van vruchtwaterpunctie versus vlokkentest? anders lijkt het me ook een groot misverstand. | |
Moonah | vrijdag 8 juni 2007 @ 11:55 |
quote:Als je al een gezin hebt, kan ik me wel voorstellen dat je (bij een verhoogd risico) ervoor zou kiezen evt verder te testen. Dat is voor mij een andere situatie dan wanneer het een eerste kindje is. | |
Ticootje | vrijdag 8 juni 2007 @ 12:02 |
Maar, zoals ik begrijp kan een nekplooimeting al utiwijzen of verder onderzoek noodzakelijk is. Waarom zou je dan toch een onderzoek laten uitvoeren met een verhoogde kans op een miskraam wanneer de meting geen reden geeft voor verder onderzoek. | |
bixister | vrijdag 8 juni 2007 @ 12:06 |
nekplooi zegt alleen iets over het syndroom van down dacht ik. met een vruchtwaterpunctie kan geloof ik wel op meer erfelijke aandoeningen/afwijkingen getest worden. "Via vruchtwaterpunctie kunnen momenteel maar liefst 300 verschillende chromosomale afwijkingen en circa 90 erfelijke metabole defecten worden opgespoord."(bron). | |
RM-rf | vrijdag 8 juni 2007 @ 12:26 |
Ik heb bij mn eerste dochter wél een vruchtwaterpunctie laten doen, eigenlijk zonder veel erover na te hebben gedacht en zonder werkelijk de risico's te hebben afgewogen (mn vrouw behoorde wel tot een verhoogd risico-groep). Bij mn tweede dochter hebben we het overwogen, maar ondanks dat het risico eerder gestegen was , was er ook een veel groter en intenser besef van de risico's en gevolgen... en ook een beetje meer angst (ik wist dat als ze niet geboren zou worden er waarschijnlijk ook nooit een tweede kind zou komen) een belangrijke afweging die voor mij heel belangrijk was, was de afweging dat je eigenlijk vóóraf de beslissing moet nemen wat te doen, en of je een abortus zou doen als het kind gehandicapt was (de test geeft geen duidelijke 'gradaties' in aandoening, enkel of een chromosoomdefect aanwezig is, of een verhoogde aantal van eiwitten). Ik ben zelf van mening dat _als_ je die test doet, je eigenlijk ook de beslissing al genomen hebt een abortus te doen wanneer de uitkomst duidelijk op een handicap wijst (omdat anders het nemen van het risico van 1 op 200 op een miskraam enkel voor 'duidelijkheid, een erg onlogische gedacht is, je neemt geen kans van 1 op de 200 dat je kind sterft, enkel om te weten of het misschien gehandicapt is natuurlijk, als er een verhoogd risico bestaat dat duidelijk bóven die 1 op 200 uitkomt, én iemand vooraf al besloten heeft dat hij zeker geen gehandicapt kind zal kunnen opvoeden en dus het besluit tot absotrus al genomen heeft, dan is het wél een logische beslissing) | |
phileine | vrijdag 8 juni 2007 @ 12:26 |
bovendien is een nekplooimeting een kansberekening. Een vergrote nekplooi kán betekenen dat het kindje een chromosomale afwijking (zoals down en ik dacht nog een paar andere ziektes, maar niet veel inderdaad) heeft. Hoe groter die plooi, hoe groter de kans. Maar er zijn ook kindjes met hele grote nekplooien die gewoon kerngezond zijn, en andere kindjes met een prima klein nekplooitje die uiteindelijk toch Down of een van die andere ziektes blijken te hebben. | |
RM-rf | vrijdag 8 juni 2007 @ 12:33 |
quote:ook een vruchtwaterpunctie is wat betreft de gemeten eiwitten een kansberekening, wat betreft het chromosoomdefect toont het enkel het bestaan van een extra chromosoom aan, maar kan er niet compleet uit vastgesteld worden hoe zwaar de uiteindelijke handicap wordt, dat heeft vaak ook meerdere lichamelijke factoren (veel mensen met Down hebben qua handicap veelal meer problemen met de extra lichamelijke afwijkingen dan dat hun geestelijke gesteldheid een grote 'hindernis' is voor henzelf) Wel is een vruchtwaterpunctie idd een stuk zekerder, mn zus had bij dr eerste kind na een nekplooimeting een uitslag dat ze 30 tot 40% kans had op een kindje met Down en heeft toen besloten een vruchtwaterpunctie te doen, die uiteindelijk aantoonde dat haar kind volledig gezond was. | |
PM-girl | vrijdag 8 juni 2007 @ 13:15 |
Bij de volgende uitspraken sluit ik me nu heel erg aan, van Owlet:quote:van RM-rf: quote:Pas met de geboorte heb ik me echt beseft wat voor een risico we genomen hebben. Ik heb er geen spijt van, op dat moment was het onze weloverwogen keus (schreef ik ergens hierboven ook al geloof ik). Maar nu, nu ik weet wat ik had kunnen missen (en al was het een kindje met afwijking geweest) en waar je zoveel van houdt, vind ik het een te groot risico, een punctie. Zeker voor ons, omdat we niet zouden hebben gekozen voor afbreken. Denk niet ik dat ik dat aan zou kunnen en daarbij, als het te erg zou zijn geweest, had de natuur dat verder voor ons beslist denk ik. Wij deden het toen om ons eventueel voor te bereiden op. quote:Phileine, inderdaad. Hier een levend voorbeeld met een positieve uitkomst! | |
loveli | vrijdag 8 juni 2007 @ 14:11 |
Het is ook maar bij 60 tot 70% van de gevallen die bij de nekplooimeting een afwijkende waarde hebben, dat er sprake is van een afwijking. | |
miss_sly | zondag 10 juni 2007 @ 22:29 |
quote:Dit dus! Als ik ooit zwanger wordt, is dat iets waar ik ruim 10 jaar op gewacht heb, de mmm voor heb doorlopen en geloof me: die zwangerschap zou me ontzettend dierbaar zijn. Maar, misschien juist wel omdat die zwangerschap en het kindje me dierbaar zouden zijn, wil ik, voor zover het in mijn vermogen ligt, mijn kind niet aandoen zwaar gehandicapt ter wereld te komen met alle emotionele gevolgen van dien. | |
Uhmmie | woensdag 13 juni 2007 @ 07:57 |
Hmm ik ben wel blij dat ik die test niet gedaan heb. vriendlief wilde wel graag dat ik het liet doen die is iets meer van het "zeker weten" heb het nog eens aan de vk voorgelegd en die vond het (gelukkig net als ik) best onzin. heb nog wel het foldertje mee naar huis genomen.. maar daar is het bij gebleven. (en onzin alsin.. ik ben jong, geen rare afwijkingen in de familie etc... ) so far lijkt alles goed te gaan.. toch was ik doodnerveus voor de 20 weken echo want ik zou inderdaad niet weten of ik een gehandicapt kindje zou kunnen opvoeden.. maar no gminder of ik de beslissing zou kunnen nemen een zwangerschap te beeindigen. het voelt zo volslagen normaal om zwanger te zijn... ondanks wat kleine kwaaltjes en dingetjes dat ik niet weet of ik het over mn hart zou kunnen verkrijgen. daarentegen.. een gehandicapt kindje krijgen is zeker geen pretje. je leven lang blijf je je daar zorgen om maken.. en je zal er altijd voor moeten zorgen. best heftig dus waar ik eerst woonde zat een paar huizen verder een soort van vakantiehuis voor geestelijk ge handicapte kinderen... en tja.. een gewoon kind opvoeden is al een hele kunst maar eh.. tja.. ik denk toch dat de b ijbehorende ouders erg blij waren als het kind een weekendje of een weekje even op "vakantie" was even bijtanken ![]() hoeveel ze ook van hun kind houden... | |
miss_sly | zondag 7 oktober 2007 @ 12:56 |
Kick! Zoals met zoveel dingen, is het ook hierbij weer zo dat je toch anders kunt denken over zaken als je er daadwerkelijk zelf voorstaat, in plaats van dat het een theoretisch iets is. Volgende week vrijdag hebben wij een afspraak in het ziekenhuis voor de eerste (8 weken) echo. Daarna hebben we een afspraak met de gyneacoloog om de uitslag door te spreken en zaken als verder gaan met de controles in het ziekenhuis of bij een verloskundige. ik vermoed, gezien mijn leeftijd, dat ook prenatale screening aan bod zal komen. Ik heb me daar inmiddels wat meer over ingelezen, want het blijkt toch gevoelsmatig wel iets moeilijker te liggen als je daadwerkelijk zwanger bent...hoe verwonderlijk ![]() So far denk ik dat we voorlopig toch gaan voor de combinatietest (nekplooimeting = bloedtest). Als daar geen verhoogd risico uitkomt, denk ik dat we verder alleen de 20-weken echo zullen doen. Zoals ik het lees, is er inderdaad zoveel niet aan te tonen met de diverse testen, dat je eigenlijk maar een klein deel uitsluit, terwijl er nog zoveel meer kan misgaan gedurende zwangerschap en geboorte. Hoewel ik me eigenlijk heel goed en zeker begin te voelen over deze zwangerschap (het duurde even, het besef moest indalen), denk ik dat ik die combi-test toch als extra controle wil. En toch is het lastig ![]() | |
k_i_m | zondag 7 oktober 2007 @ 19:11 |
Ik heb ook de combinatietest gedaan. Mij leek de extra echo wel leuk en het is de enige manier van testen die het kind geen kwaad doet. Ik wilde ondanks het feit dat het een kansberekening is, toch graag weten hoe groot de kans was op een gehandicapt kind. Mocht die kans hoog zijn was ik verder gegaan met andere testen. Maar ik ben er eigenlijk altijd vanuit gegaan dat het gewoon goed zou zijn en dat het een extra ervaring in de zwangerschap was. | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 20:29 |
Mijn verloskundige zei laatst iets waar ik het zo mee eens was.. "Wanneer je een persé een gezond kind wilt, moet je niet zwanger worden." | |
RockabeIIa | zondag 7 oktober 2007 @ 20:33 |
Misschien weten we soms wel veel te veel en dan nog weten we niets... | |
Mammietje | zondag 7 oktober 2007 @ 21:18 |
quote: Oei... gevaarlijke en (ver)oordelende opmerking vind ik dat. Zeker in een topic over vruchtwaterpunctie. Het doen van een vruchtwaterpunctie houdt toch alleen nog maar in dat je wilt WETEN of je kindje bepaalde afwijkingen heeft? En het gaan dan niet over schele oogjes of een mank been. Ik geloof dat als een tripletest of een echo bij mij een verhoogd risico uit zou wijzen, dat ik dan ook een vruchtwaterpunctie zou willen. Een open ruggetje of downsyndroom zou ik liever van tevoren weten, zodat je je op zijn minst over zoiets in kunt lezen. Hoe liggen de kansen van het kindje, wat staat je te wachten, hoe past het in je gezin? | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 21:19 |
Ik vind de uitspraak van de verloskundige hierboven wel erg kort door de bocht. Dan kunnen we hier net zo goed de discussie van "oudere" moeders weer gaan voeren. Of vrouwen waar een genetische afwijking in de familie voorkomt of ...(vul maar in). Ik doe er alles aan om mijn kindje gezond ter wereld te laten komen. Ik rook niet, ik drink niet, ik slik foliumzuur en eet en leef gezond. Waarom zou ik dan het risico nemen dat door een lullig foutje van de natuur ik alsnog een gehandicapt kindje krijg terwijl ik dat kan uitsluiten met testen. Ik heb teveel om me heen gezien om heel goed te weten dat dat niet is wat ik wens. En uiteraard weet ik dat het dan alsnog kan gebeuren, tja, dan stel je je er ook wel weer op in en gaat het leven door, uiteraard. Maar ik kies er niet voor! Dat is de reden dat wij hebben besloten om nu voor de combinatietest te gaan. Mocht de uitslag ongunstig uitpakken dan gaan we verder onderzoek doen. Als het kan nog de vlokkentest en anders een vruchtwaterpunctie. En daar kennen we de consequenties van. Daar hebben we het al over gehad VOOR we gingen testen. Ik ben blij dat die testen mogelijk zijn en straks ook voor iedere zwangere gratis beschikbaar. | |
k_i_m | zondag 7 oktober 2007 @ 21:21 |
quote: Maar het verschil in handicap vind ik nogal groot als het bijvoorbeeld gaat om een baby met een klompvoetje, of een meervoudig gehandicapt kind met een zwak hart en allerlei ander orgaanletsel ![]() | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 21:29 |
Er zijn inderdaad mensen die graag willen WETEN of hun kindje een afwijking heeft, maar er zijn ook mensen die persé (zoals mijn verloskundige zei en ik hierboven ook schreef) een gezond kind willen. Die alle mogelijke onderzoeken aangaan alsmede de consequenties daarvan voor lief nemen en zelfs besloten hebben het kindje levenloos geboren te laten worden wanneer de uitslag negatief is. Er is een verschil tussen willen weten en perse willen hebben. Dat laatste schreef ik dus (maar had natuurlijk kunnen verwachten dat het niet zo gelezen werd!). | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 21:30 |
quote: Dat heeft niets met die uitspraak te maken. | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 21:33 |
Nee hoor ik lees het zoals jij het schrijft. Als ik kan kiezen wil ik een gezond kind krijgen. Voor een hazenlip zal ik de zwangerschap niet afbreken, maar een ernstig gehandicapt kind, tja, dat wordt toch echt een ander verhaal! (en wat vind ik dit koud klinken als ik het zo opschrijf) | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 21:34 |
Dan wil je toch niet persé een gezond kind? | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 21:38 |
Tja, dan ga je de discussie krijgen, wat is gezond? Ik begrijp zelf gewoon de verloskundige niet die zo'n uitspraak doet. Ik vind dat ze objectief informatie moet geven wat de testen inhouden. Er wordt hier in ieder geval niet gekeken naar kleine afwijkingen. Ernstige afwijkingen worden wel besproken. En laat dat dan zeker even duidelijk zijn, daar hebben we het hier in dit topic toch ook over? Ik in ieder geval wel! | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 21:42 |
Je haalt er dingen bij waar ik niet over spreek, je trekt een conclusie die erg voorbarig is aan de hand van de informatie die ik geef. Jammer, want op die manier heb ik niet de behoefte om mijn idee omtrent het onderwerp verder te onderbouwen. | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 21:49 |
Ik begrijp je niet Icicle, dat is duidelijk. Ik geef alleen aan waar er bij mij op getest is en waarom ik heb besloten om wel te testen. De conclusie die ik trek gaat inderdaad over de informatie die jij over jouw verloskundige hebt gegeven, ik heb geen andere informatie dan die jij hebt gemeld, vandaar dus. Misschien verkeerd, maar ja, als info niet volledig is... Ik heb niet het idee dat ik jou verder aanval, jammer als je het zo opvat. | |
Mammietje | zondag 7 oktober 2007 @ 22:11 |
Tuurlijk is het een uitspraak die hout snijdt. Ik ken ook van die 'perfecte' stellen met een 'perfect' huis, 'perfecte' baan en een idem leven, waarbij een 'perfect' kind zo leuk in het plaatje zou passen. En die garantie krijg je nou eenmaal niet bij een zwangerschap. Ik vind het alleen niet handig om zo'n opmerking juist hier neer te zetten. In ieder ander topic zou ik er mee eens zijn, maar hier posten toch mensen die voor moeilijke keuzes staan. Natuurlijk wil iedereen een gezond kind. Maar er kunnen omstandigheden zijn waardoor je toch ineens voor 'het blok' komt te staan. En dan zou je wel eens anders kunnen reageren dan je zelf verwacht had. Mensen die zeggen geen gehandicapt kind te willen, die zwanger zijn maar nadat ze het kindje voelen trappen er voor geen goud afstand van willen doen ondanks de angst en twijfels. Mensen die zeggen dat ze voor geen goud abortus zouden plegen, maar na een foute uitslag wel ineens de -soms ver strekkende- consequenties voor de rest van hun eigen leven EN van die van de andere kinderen inzien. En IK kan me niet voorstellen dat iemand klakkeloos en zonder verdere gedachte beslist dat het kind maar weggehaald moet worden als het niet helemaal gezond is. En daarom vind ik het HIER een misplaatste opmerking. | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 22:26 |
Sjak, ik vind het jammer dat je reageert op de uitspraak die ik citeer, alsof ik jou en alle mensen die prenatale testen willen ondergaan daarmee wil aanspreken. Hoe ik jou hier heb leren kennen, val je to-taal niet in de groep welke mijn verloskundige bedoelde! Je uitleg over het waarom van de testen bevestigt dat voor mij. Persoonlijk voel ik me niet aangevallen, ik heb immers mijn mening over prenatale testen niet onderbouwd. Wanneer je me niet begrijpt denk ik dat je beter om opheldering kunt vragen dan een conclusie te maken over de verloskundige, aan de hand van 1 enkele uitspraak waarvan je de context en al de informatie er omheen niet weet. Mammietje, ik kan me je laatste alinea dus inderdaad ook absoluut niet voorstellen. Ik heb het topic helemaal gelezen en er werd ook gesproken over de dingen die je van tevoren niet kúnt weten, die niet te onderzoeken zijn. Dingen die bijvoorbeeld bij de bevalling fout kunnen gaan, of niet door screening geconstateerd kunnen worden. Dat was de reden dat ik die uitspraak plaatste. Ik begrijp dat je het hier een misplaatste opmerking vind, misschien is dat ook zo, mijn excuus. Ik had me misschien eerst moeten verplaatsen in mensen die nog voor de keuze wel/niet testen staan. | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 22:36 |
Je vindt het vreemd dat ik reageer op een uitspraak die hier zo plompverloren wordt neergezet? Als de context zo belangrijk was dan had je die er bij moeten zetten. Pas na jouw een-na- laatste post begreep ik dat we langs elkaar heen aan het praten waren vandaar dat ik dat aangaf. | |
lcicle | zondag 7 oktober 2007 @ 22:38 |
Ik geef het op ![]() | |
sjak | zondag 7 oktober 2007 @ 22:44 |
Sorry, ik bedacht me net dat ik in dit topic niet moet reageren. Ben te hormonaal en midden in dit proces dus trek het me waarschijnlijk ook te persoonlijk aan. Vandaar, never mind. Ik duik lekker mijn bed in! | |
k_i_m | zondag 7 oktober 2007 @ 23:12 |
quote:Prima, dan snap ik het ook niet, laat maar! | |
miss_sly | maandag 8 oktober 2007 @ 08:14 |
Ik vind de opmerking ook niet helemaal in het topic passen, ook al is het het exact tot welke conclusie ik vanochtend kwam. Echter, in veruit de meeste gevallen waarin men gebruik maakt van de diverse aangeboden testen, is dat niet om een perfect kindje te passen in en perfect leventje. Het is een moeilijk, weloverwogen beslissing die verstrekkende en verdrietige gevolgen kan hebben. Ik heb me de laatste tijd wat verdiept in de onderzoeken, de mogelijkheden en de beperkingen. Ik besef me terdege dat je nooit een garantie hebt dat je kind gezond geboren wordt. Net zo min als dat je kind levenslang gezond en gelukkig blijft. Iedereen wenst natuurlijk het beste voor zijn/haar kind, en voor sommige houdt dat in ook al voor de geboorte te kijken of bepaalde dingen uit te sluiten zijn. Ik vind zo'n opmerking door een verloskundige dan ook eigenlijk niet correct en inderdaad niet objectief. Of er zit een hele context omheen, die je hier niet gepost hebt. Maar goed, dan is zo'n oneliner in een topic als dit niet zo verstandig misschien. | |
Sjeen | maandag 8 oktober 2007 @ 10:56 |
Wij hebben helemaal niets laten testen toen ik zwanger was. Nu was ik pas 27 en kreeg je toen ook nog niet veel tests aangeboden. De nekplooimeting en de combinatietest wel, maar die hebben we overgeslagen... Bij ons was het overigens voornamelijk struisvogelpolitiek, dus misschien niet de beste reden. Maar ik kon me niet voorstellen dat ik het aan zou kunnen om zelf de beslissing te moeten nemen om de zwangerschap af te laten breken... | |
Ticootje | maandag 8 oktober 2007 @ 11:08 |
quote:Ik heb aangegeven dat ik niets wilde laten testen. Bij de echo met 14 weken mompelde de gyn iets over geen nekplooi ![]() | |
miss_sly | maandag 8 oktober 2007 @ 11:24 |
Was bij jullie beide de beslissing niets te willen weten voornamelijk gebaseerd op jullie leeftijd? | |
Ticootje | maandag 8 oktober 2007 @ 11:26 |
quote:Nee. Ik had zoiets van wat moet ik met de informatie? Ik zou nooit beslissen om een kindje weg te laten halen omdat het een kans heeft op down. Ik heb genoeg verhalen gehoord dat de testen verkeerde uitslagen opleverde. Dus als de testen bij ons verkeerd hadden uitgepakt dan had ik alleen maar een hele moeilijke zwangerschap gehad. | |
BE | maandag 8 oktober 2007 @ 11:27 |
quote:Bij ons zei de echoscopiste dat ook en ik heb me daar eig. niet aan gestoord. Volgens mij ging het gewoon in 1 ruk door met 'hier zit dit, daar zit dat, blablabla'. We hebben dat gewoon voor kennisgeving aangenomen. Ik kan me nog voorstellen dat ze, als ze wel een afwijking zien, dan tussen neus en lippen door iets zeggen als 'wilde u wel of niet een nekplooimeting doen? Niet? Ok, prima, dan kijken we daar overheen' oid. | |
Sjeen | maandag 8 oktober 2007 @ 11:28 |
quote:Bij mij niet... eerder op de struisvogelpolitiek wat ik al noemde. Maar onbewust zal de leeftijd wel meegespeeld hebben hoor. Ik weet niet of ik een volgende keer (als die er ooit komt ![]() | |
Ticootje | maandag 8 oktober 2007 @ 11:30 |
quote:Ik vond het eigenlijk gewoon niet zo netjes. Ik geef zoiets niet voor niets aan. Nu was de "uitslag" niet zorgelijk, maar wat nou als dat het wel was geweest?? Maar goed, ik ga me verder niet druk maken om iets van 10 weken geleden. | |
BE | maandag 8 oktober 2007 @ 11:31 |
quote:Dat bedoelde ik ook te zeggen, dat hij/zij het dan wrsch niet zomaar gezegd zou hebben. Men gaat er (in jullie geval dus ten onrechte) vanuit dat het voor mensen niet uit maakt om te horen dat er niks aan de hand is denk ik. | |
E.T. | maandag 8 oktober 2007 @ 11:53 |
quote:Als de gyn mompelde 'geen nekplooi' zal hij eerder bedoeld hebben 'geen nekplooimeting' als dat hij geen nekplooi zag.. IEDERE foetus heeft namelijk een nekplooi. En tussen 11 weken en 13 weken zwangerschap wijst de dikte van deze op een eventuele aandoening. En een nekplooi meten lukt niet even tussen neus en lippen door, zonder dat jij het in de gaten hebt. Een tiende van een mm afwijking kan de uitslag namelijk heel erg beinvloeden. | |
miss_sly | maandag 8 oktober 2007 @ 11:54 |
quote:Ik weet niet wat er na de bevalling bij jullie gebeurde, maar kan me de struisvogelpolitiek ook wel voorstellen, hoor. Voel ook wel die neiging, maar juist o.a. vanwege mijn leeftijd, vind ik dat ik daar niet aan toe moet geven ![]() | |
Ticootje | maandag 8 oktober 2007 @ 12:00 |
quote:Ik was al 14 weken bij deze echo. Als het goed is heeft de foetus dan geen nekplooi meer. (toch?) | |
Sjeen | maandag 8 oktober 2007 @ 12:01 |
quote:Bij isa dacht men aan Down (wij ook trouwens) gebaseerd op uiterlijke kenmerken, dus de eerste week was wat vreemd (licht uitgedrukt ![]() Ik vermoed trouwens dat we het een volgende keer weer zo zouden aanpakken... | |
E.T. | maandag 8 oktober 2007 @ 12:04 |
quote:Er is dan wel nog steeds een nekplooi aanwezig, deze is aan het slinken (en is niet van de ene op de andere dag verdwenen). De snelheid waarmee deze slinkt is niet overal gelijk en daarom kan er met 14 weken geen betrouwbare nekplooimeting meer gedaan worden. | |
miss_sly | maandag 8 oktober 2007 @ 13:30 |
quote:Lijkt me inderdaad een op z'n zachtst gezegd een vreemde week.... | |
marlieske | donderdag 6 november 2008 @ 06:30 |
*Kick* Heb veel meningen gelezen hier, de een wat meer door hormonen beïnvloedt als de andere denk ik. Ik wil even benadrukken dat wij enorm blij zijn met deze zwangerschap, en echt niet lichtzinnig denken over prentaal onderzoek, het perfecte kind bestaat niet! Maar een kindje dat zoveel mankeert dat zet ik liever ook niet op de wereld, ik geloof niet dat ik dat trek (mijn man ook niet overigens) plus ik wil er mijn dochter niet mee opzadelen in de toekomst. Want realist dat ik ben... ook ik (en mijn man) heb(ben) het eeuwige leven niet en dan zal iemand anders de zorg voor dat kindje moeten dragen. Hier last van de spanning voor het gesprek dat straks komt, en oplaaiende hormonen het was een nacht met weinig goede slaap, veel naar gedroomd en af en toe ook een snik en een traan. Ik had zo gehoopt op een zwangerschap zonder zorgen zeker na de vorige keer toen alles ook niet bepaald vlekkeloos verliep, ik was dus al zo blij toen we gisteren te horen kregen dat de placenta nu ws achter in de baarmoeder lag, ik zou nu dus wel leven gaan voelen. Voorlopig gaan we er van uit dat ons kindje gezond is, dat hoop ik namelijk zo, maar we houden wel rekening met het feit dat het ook wel eens mis kan zijn anders heeft verder testen geen zin. Nare aan dit hele verhaal is dat je niet vandaag of morgen een uitslag in handen hebt, een vruchtwaterpunctie kan pas over 2 weken ofzo (in het gunstigste geval, maar ook dat weet ik nog niet zeker) en dan komen daar nog weken bovenop voor de uitslag. Een vlokkentest.... tja de gyn zal er positief over moeten zijn anders voel ik daar niets voor. Het is nu vooral speculeren.... straks om 10.20 naar Veldhoven toe ik hoop vanmiddag iets meer duidelijkheid te hebben over wat mogelijk is en wat de gyn ons adviseert. Ik ga overigens onze keuzes niet verdedigen daar voel ik niets voor, iedereen heeft recht op een eigen mening en dat is prima. | |
PM-girl | donderdag 6 november 2008 @ 06:50 |
Och Marlieske! Het is nu ook zo'n rottige, onzekere tijd! Zoals ik in Z&G al zei, fijn dat je zo snel terecht kunt. Goede voorlichting van je behandelend arts/deskundige is zo belangrijk, Zeker met alle verhalen op internet. Krijgen jullie nog wel een bloedtest om daar uiteindelijk een risico uit te halen (de meting en bloedscores vormen samen een risico)? Mocht het echt heel erg fout lijken, dan kun je je gyn vragen naar de Fischtest. Vanaf een bepaald risico heb je daar recht op, tenminste dat hadden wij in het AZM. En wat betreft je keuze, het is en blijft jullie keuze. En ik denk dat niemand echt kan weten wat hij of zij zal kiezen tot het moment echt daar is, want deze situatie waar je nu in zit is zo bevreemdend en moeilijk, dat je je dat niet kunt indenken van tevoren (vond ik tenminste). Sterkte! | |
miss_sly | donderdag 6 november 2008 @ 07:38 |
marlieske, wat een ontzettend nare, onzekere tijd hebben jullie nu. Heel veel sterkte, ondanks dat je weet dat het een kans is en geen zekerheid en dat je probeert positief te blijven, is het een moeilijke tijd met veel onzekerheid ![]() | |
marlieske | donderdag 6 november 2008 @ 07:43 |
Bedankt PM-girl ![]() Er is bij de vorige afspraak bij de gyn wel een bloedafname gedaan of ze die er bij zullen nemen weet ik eigenlijk niet, de bloedafname van gisteren daar komt pas over de 2 weken de uitslag van, als ik me niet vergis die moest naar Maastricht? Maar dat zullen we straks allemaal wel te horen gaan krijgen, vind het best verontrustend dat alleen al de meting voldoende is geweest om op 3 plaatsen de alarmbellen te laten rinkelen binnen het uur. Maar we zullen het eerst eens gaan horen allemaal, gelukkig heb ik in deze gyn na nog maar 1 gesprekje het volste vertrouwen als hij me een advies geeft dan geloof ik wel dat ik dat ter harte ga nemen. Op het internet heb ik voorlopig alleen gezocht naar wat een vlokkentest en vruchtwaterpunctie is en wat de ervaringen zijn van vrouwen die de vruchtwaterpunctie ondergaan hebben. En dat blijkt lichamelijk minder zwaar te zijn als emotioneel, wat te verwachten was natuurlijk. Ga verder ook niet zoeken, kijken en lezen, kan goed zijn dat het een storm in een glas water is en voor als nog ga ik daar ook gewoon van uit. De kansen zijn bijna even groot als het winnen van de staatsloterij en dat zegt voldoende. Maar ja op dit moment spreekt mijn verstand en over 10 minuten mijn gevoel en dan denk ik er weer heel anders over. | |
RM-rf | donderdag 6 november 2008 @ 11:33 |
veel sterkte en geluk, marlieske ... iig maak je op mij wel en hele bewuste indruk... juist ook omdat je je gevoel zeker niet uitschakelt, wat volgens mij een goed punt is, die beslissing kun je idd niet enkel met je verstand nemen,. | |
marlieske | donderdag 6 november 2008 @ 17:11 |
Wij zijn vanochtend in het ziekenhuis geweest, over exacte cijfers en kansen is niet gesproken de gyn was bezorgd en die had gisteren gebeld met het diagnostisch centrum die de echo had genomen, blijkbaar kent de echo-dame mijn gyn goed en had hem het verhaal goed door gebrieft. de precieze kansberekening komt ook ivm bloed pas over 2 weken maar mogelijk gaat mijn bloed voor omdat er dus wat afwijkends is gevonden, maar ik houd maar 2 weken aan. Gyn heeft ons uitleg gegeven over de 2 verschillende onderzoeken maar ik was er al best over uit en had het gisteren al met manlief besproken dat ik niet meer risico wil als nodig en we gaan dus voor de vruchtwaterpunctie omdat daarbij de kans een stuk minder is op een miskraam, juist ook omdat je dan verder bent in de zwangerschap en ik nog steeds hoop op vals alarm. De gyn kon zich dat helemaal voorstellen en stelde meteen voor de punctie meteen in te plannen, daar had ik stilletjes al op gehoopt want dan kan ik me daarop voorbereiden en er naar toe leven zo goed en kwaad als dat natuurlijk kan. De punctie staat gepland voor 1 december om 9.30uur dat is dus nog een eindje weg... maar helaas kon het niet eerder ivm de termijn waarop hij de punctie wil/kan uitvoeren en ik wil perse dat hij dat zelf doet. Na de punctie moeten we 1 week wachten op de (voorlopige) uitslag en ik meen dat we 2 weken daarna definitief een uitslag krijgen. Ik hoop echt dat die er is voor de kerst. Ben na de afspraak naar een vriendin gegaan heb ff lekker zitten janken met haar om de onzekerheid waarin we nu zitten en ben blij dat ik het ff kon "droppen" en delen. Haar vriend is mijn man's beste vriend en nu kan mijn man ook ergens zijn ei kwijt want ik merk dat hij er ook wel mee zit maar daar mij weer niet mee lastig wil vallen. Gelukkig zitten we wel prima op een lijn van wat we denken en willen met deze onderzoeken en dat scheelt een hoop gedoe, we vormen iig een team. EDIT Ik heb mijn reactie maar even hier neer geplakt, in het Z&G gaat nu de "discussie" wel of niet testen en speel je wel of niet voor god? tja daar zat ik niet om verlegen om dat verhaal en heb er totaal geen zin in om op te reageren. Dat soort opmerkingen daar kan ik nu ff niets mee aangezien ik uit emotie ga reageren en ik daar weinig voor koop. Een reactie daarop leek hier ook meer op zijn plaats. Iedereen heeft handig lullen tot ze er zelf voor staan en wanneer doe je het goed en vooral voor wie wel en wie niet. Ach het zal me eigenlijk worst wezen ook, de enige persoon aan wie ik verantwoording hoef af te leggen dat ben ik zelf zolang ik maar met mezelf kan leven mocht het zover komen. En wat moet ik met opmerkingen als "met down valt prima te leven" ja maar over welke gradatie van down hebben we het dan, de vrolijke down patient die werkt en in een woongroep leeft, of de down patient die ziekenhuis in ziekenhuis uit gaat vanwege alle hartkwalen enz enz en dat weet je niet van te voren en wat doe ik daarmee mijn dochtertje aan, want ook wij hebben niet het eeuwige leven... leg ik die verantwoordelijkheid dan bij haar? Ik vind dat er wel erg snel een oordeel geveld word, plus er is nog niets duidelijk wij zullen pas ergens ver in december een uitslag hebben dus het is allemaal speculeren. Vind overigens best dat de discussie moet kunnen hoor maar doe dat dan ff ergens buiten Z&G om ofzo, zodat ik het niet perse hoef te lezen. | |
Jojogirl | donderdag 6 november 2008 @ 17:16 |
Marlieske ![]() | |
huuphuup | donderdag 6 november 2008 @ 17:43 |
Och meid toch ![]() Ik kan me voorstellen dat dat nu even verkeerd valt ja. ik dacht eigenlijk dat ik hier gereageerd had, verkeerde tabblad openstaan... | |
miss_sly | donderdag 6 november 2008 @ 17:45 |
Kan het me wel voorstellen dat je daar nu niet op zit te wachten. Vind het ook neit zo slim dat er daar nu zo over gediscussieerd wordt. Sterkte in ieder geval. 1 december is nog ver weg, helaas. | |
huuphuup | donderdag 6 november 2008 @ 17:49 |
Ja Miss_sly eigenlijk heb je daar wel gelijk in. Heb mijn post weggehaald. Niet dat het uitmaakt. Ik had Marlieske al ge-pmd gister hierover dus ze weet hoe ik erover denk (zelfde keuze), maar misschien om een signaal af te geven. Sorry Marlieske ![]() | |
moussy | donderdag 6 november 2008 @ 18:18 |
Ach Marlieske ![]() | |
texelonia | donderdag 6 november 2008 @ 19:33 |
Volgens mij velt niemand een oordeel. Wordt er slechts gepost wat mensen zelf willen/denken. Maar dat betekent niet dat ze het veroordelen als iemand een andere keuze maakt. Maar ik snap wel dat je nu niet op die meningen zit te wachten. Nogmaals sterkte ![]() | |
PM-girl | donderdag 6 november 2008 @ 20:16 |
Marlieske, wat 'fijn' dat het nu duidelijk is wat er gaat gebeuren, al moet je nog wel lang wachten. Je krijgt zo te lezen inderdaad ook de Fisch-test, die binnen een week een zo goed als zeker uitslag geeft. Lichamelijk viel het best mee kan ik me herinneren, wat buikkrampjes en verplicht twee dagen bank/bedrust. Krijg je de punctie bij het DC in Eindhoven? | |
TeenageDirtbag | donderdag 6 november 2008 @ 20:27 |
Heel veel sterkte de komende tijd. Wat zal wachten dan lang duren zeg... Lijkt me vreselijk die onzekerheid en ook de eventuele keuzes die er misschien gemaakt moeten worden. En een mening hebben we allemaal, maar ik denk persoonlijk ook met dit soort dingen dat je pas weet wat je kiest als je er eenmaal inzit. Ik kan ook heel stellig zijn met bepaalde dingen maar ik moet van mezelf toegeven dat wanneer ik in een bepaalde situatie beland ook misschien een andere mening vorm.... Dat kan voor iedereen gelden | |
BE | donderdag 6 november 2008 @ 21:39 |
Marlieske, ik dacht eigenlijk dat je mss zelfs juist wel ruimte voor de discussie liet met de zin:quote:Die stond ook in Z&G als ik het goed heb. Daarmee geef je mensen eigenlijk juist de ruimte vind ik. ![]() | |
marlieske | donderdag 6 november 2008 @ 21:53 |
Of je kan het zo lezen BE dat ik iedereen een mening van mij mag hebben maar ventileer die ff ergens anders als het ff kan, tuurlijk weet ik dat mensen hun mening willen geven dat is ook prima maar ik vond sommige in Z&G toch wat minder genuanceerd als in dit topic en dat komt toch ff anders aan als je vol hormonen en emoties zit, dat zal ik vast niet verder uit hoeven te leggen. En dan ben ik blij dat mijn hormonen nog redelijk rustig zijn, zoals het nu is kom ik die weken wel door. @PM-girl het onderzoek zal inderdaad plaatsvinden in het DC te Eindhoven mijn eigen gyn zal het onderzoek uitvoeren omdat hij gespecialiseerd is in prenatale screening en ik moet zeggen dat ik het wel erg fijn vind dat een inmiddels "bekend" persoon dat gaat doen, dat maakt het idee van een naald in je buik en baarmoeder krijgen enigzins dragelijk. | |
XXXKarinXXX | donderdag 6 november 2008 @ 22:06 |
Ik snap je helemaal Marlieske, dat je daar niet op zit te wachten. Ik vind het ook wel wat ongepast eigenlijk. Wat zenuwslopend dat je nog zo lang moet wachten! Heel veel sterkte, ik hoop echt zo voor je dat alles "gewoon" goed blijkt te zijn. | |
BE | donderdag 6 november 2008 @ 22:17 |
Ik denk dat de helft van de mensen daar dit topic niet eens kent of ziet. Nou ja goed, het heeft ook geen zin om daar weer over te discussieren. Ik kan me voorstellen dat je het niet leuk vind, maar ik vind het wel knap van je dat je er niet op reageert. | |
marlieske | donderdag 6 november 2008 @ 22:21 |
Ik heb nu alleen een reactie geplaatst waar nou werkelijk op getest gaat worden want er word nu van alles verzonnen, of je wel een kind weg laat halen om een hazelipje kom op zeg... de gedachte alleen al. Als ze Micheal Jackson er zo uit kunnen laten zien zoals die eruit ziet, en Mayke Helwegen eeuwig Barbie look a like kunnen laten zijn dan mag dat geen probleem zijn wel? en aan die discussie stoor ik me mateloos of ik wel een of ander "onmens" ben ![]() | |
BE | donderdag 6 november 2008 @ 22:23 |
Dat gaat toch helemaal niet over jou? Het gaat om wat anderen gezegd hebben. Er is echt niemand die het jou kwalijk neemt hoor... | |
p_iglet | donderdag 6 november 2008 @ 22:28 |
quote:Helaas is het dus wel reeel, er zijn genoeg mensen die vanwege een hazelip/klompvoetje of een dergelijke cosmetische aandoening een zwangerschap laten afbreken. (of een geplande vakantie of andere 'het komt even niet uit redenen', maar dat is een heel andere discussie) Marlieske ik hoop voor jullie dat de uitslagen van de testen goed zijn en je dus niet voor de hele moeilijke keuze van wel of niet afbreken van je zwangerschap komt te staan. Heel veel sterkte ![]() | |
Jojogirl | vrijdag 7 november 2008 @ 00:58 |
quote:Dat vind ik momenteel zo'n raar idee, dat ik mama ben van een kindje dat een hoop mensen niet eens hadden willen krijgen. | |
owlet | vrijdag 7 november 2008 @ 08:23 |
Ik moet ook steeds even aan Isis denken, Jojo ![]() Marlieske, heel veel sterkte. Hopelijk blijkt het allemaal een storm in een glas water ![]() | |
PM-girl | vrijdag 7 november 2008 @ 08:29 |
Marlieske, fijn dat je bij je eigen gyn terecht kan hiervoor, dat scheelt wat spanning van het nieuwe! | |
maffemuts | vrijdag 7 november 2008 @ 10:10 |
Als eerste onwijs veel sterkte Marlieske en lief, Natuurlijk hoop ik met jullie mee dat jullie deze moeilijke beslissing niet hoeven te maken. Maar als het dan toch moet kan ik mij goed vinden in jou mening. Zoals je zelf pas geleden hebt kunnen lezen werd ook ik voor de keuze gezet om punctie te doen, Ik heb dit niet laten doen omdat ik simpelweg n weekdiertje ben (om t zo maar te zeggen) Al is bij ons de kans op Down niet echt aanwezig in de erfelijke factoren. Maargoed, dit ging om jou, Je hebt je keuze al gemaakt met je verstand en hart, wat hartstikke goed is. Ook goed is het om naar de toekomst te kijken inderdaad, het is moeilijk en zal niet van alle kanten steun opleveren, maar wel de harde waarheid. Een kindje met trisomie heeft inderdaad zoals eerder aangegeven niet hoge levensverwachting, Trisomie is niet alleen een hartprobleem als extra, maar vaak ook vaatproblemen, spierproblemen (dit zie je vaak al bij de geboorte of zelfs al op echos door de houding van de hand en de lengte van de vingers) en de Longproblemen. en alle andere complicaties die optreden als gevolg hiervan. ( doe maar eens googlen op deze gen-afwijkingen ) Kortom ik kan niet anders zeggen dat ik respect voor je heb en dat ik je ook zal blijven steunen wat je keuze ook zal zijn/worden na de definitieve uitslagen. Liefs Maffe *edit* Oh en jojo hoe gaat het nu trouwens met jou en Isis ? [ Bericht 2% gewijzigd door maffemuts op 07-11-2008 10:28:23 ] | |
p_iglet | vrijdag 7 november 2008 @ 10:25 |
jojo ![]() | |
BE | vrijdag 7 november 2008 @ 11:17 |
Ook ik moest steeds aan jullie denken jojo. Het staat compleet los van elkaar, maar het zal best vreemd zijn om te lezen. ![]() Mag ik vragen, hebben jullie een nekplooimeting laten doen? | |
Lois | vrijdag 7 november 2008 @ 11:33 |
quote:Nee Jojo, jij bent mama van jouw kindje! Andere mensen willen geen kindje met Down, dus niet hun kindje met Down, maar dat heeft niets te maken met jouw kindje met Down. Do I make sense? | |
chacama | vrijdag 7 november 2008 @ 11:36 |
quote:Dit vind ik echt zo mooi geschreven. Zo kloppend. Voor mij is het duidelijk.... Jojo ![]() | |
BE | vrijdag 7 november 2008 @ 11:48 |
Mooi gezegd Lois! ![]() ![]() | |
Jojogirl | vrijdag 7 november 2008 @ 11:55 |
quote:Nee, en daar ben ik nog steeds blij om. Ik ben namelijk van het type struisvogel en had nooit de keuze kunnen en willen maken om m'n zwangerschap af te breken. Ik vind het ontzettend dapper als mensen die keuze kunnen maken, maar voor ons was dat geen optie, dus vandaar ook geen nekplooimeting. En ook het feit dat je dan van tevoren weet wat je te wachten staat was voor mij geen voordeel geweest: ik zou me alleen maar een half jaar lang zorgen hebben gemaakt over haar gezondheid en of ik dit wel aan zou kunnen. quote:Ja, maar zo bedoelde ik m'n opmerking ook niet. Het is meer een kinderlijk soort verwondering over hoe raar de wereld in elkaar zit. En Isis is gewoon ons kleine meiske en we zijn ontzettend blij dat ze er uberhaupt nog is, hoe moeilijk ik alles soms nu ook vind. | |
huuphuup | vrijdag 7 november 2008 @ 11:59 |
![]() Het lijkt me heel moeilijk om dit soort dingen nu te lezen, en ik kan me heel goed voorstellen dat dat ook niet altijd even leuk is om te lezen. Ik heb ontzettend veel bewondering voor hoe jullie je er als gezinnetje doorheen slaan, want ondanks dat iedereen ervan uit gaat dat je wel op een roze wolk zult zitten als kindje met Down nét zo welkom is, kan ik me toch indenken dat je er af en toe keihard vanaf dondert en weer even met beide benen op de grond gezet wordt. Hoe gaat het nu met drinken met Isis? En met haar algehele gezondheid? En met jou? En foto's? En doe es updaten? ![]() | |
Jojogirl | vrijdag 7 november 2008 @ 12:26 |
quote:Eigenlijk offtopic, maar ik kan het niet laten. Dit is trouwens niet echt allemaal helemaal waar. Ja, de levensverwachting is lager (50-60 jaar), maar niet heel erg veel en die levensverwachting is eigenlijk telkens achterhaald omdat de behandeling voor de gezondheidsproblemen die bij Down horen steeds beter worden. Mensen met Down hebben niet allemaal een hartprobleem, dit percentage is ongeveer 25 procent en lang niet alle voorkomende afwijkingen zijn even ernstig. De meeste zijn bovendien tegenwoordig goed te opereren en behandelen. Spierproblemen zijn inderdaad ook veelvoorkomend, maar ook daar is tegenwoordig veel meer aan te doen dan vroeger. En over specifieke hand of long problemen ben ik eigenlijk nog geen info tegengekomen, ook niet dat je die bij geboorte of op echo's al ziet. De 20 weken echo geeft ook geen info/uitsluitsel over de aanwezigheid van Down syndroom. Sowieso is de hele ontwikkeling van kinderen die nu worden geboren met Down veel beter dan enkele decennia geleden omdat ze nu goed worden gevolgd en gestimuleerd in hun ontwikkeling i.p.v. te verdwijnen in een inrichting zoals toen nog vrij gewoon was. Ik merkte zelf al heel gauw dat mijn eigen beeld ervan volledig achterhaald was en dat zal voor heel veel mensen gelden. | |
marlieske | vrijdag 7 november 2008 @ 12:37 |
Ja maar JoJo trisomie in zijn algemeenheid is iets anders als alleen trisomie 21, je hebt namelijk verschillende vormen Trisomie 13 ik geloof 2 maanden dat de levensverwachting is, trisomie 18 misschien 1 jaar maximaal en dan noem ik de rest maar ff niet op omdat 21,13 en 18 ik meen met spoed getest worden (binnen 1 week uitslag na de test) Overigens kan ik me prima voorstellen dat deze discussie voor jou ook erg pijnlijk moet zijn dat ben ik me terdege bewust. Maar geloof me als ik zeg dat ik Isis een prachtige meid vind, jullie meisje met jullie liefde als gezin eromheen. ![]() | |
PM-girl | vrijdag 7 november 2008 @ 14:38 |
Het zijn inderdaad verschillende afwijkingen, per trisomie. Jojo-girl, het lijkt me heel gek om dit zo te lezen voor jullie! | |
Ticootje | vrijdag 7 november 2008 @ 14:41 |
Het lijkt mij een vreselijk moeilijk om een besluit te nemen om de zwangerschap met 20 weken nog af te breken. Zeker als je je bedenkt dat je kindje 3 weken later al overlevingskansen heeft. | |
Igraine | vrijdag 7 november 2008 @ 14:44 |
quote:Ja, maar die levenskansen kunnen met bepaalde afwijkingen ook minimaal zijn. Bij een voldragen zwangerschap, dus laat staan bij een zwangerschap van 23 weken. Dus het blijft hoe dan ook moeilijk. | |
Ticootje | vrijdag 7 november 2008 @ 14:45 |
Ik moet nu ook steeds denken aan Tan. Die kreeg ook bij de 20 weken echo te horen dat haar kindje minimale kansen had. Ik vond het zo dapper van haar dat ze toch de zwangerschap heeft uitgedragen... |