Ouders van Prachtige Engeltjes (8)

Lieve Bar, Het kippenvel staat duimendik op mijn armen bij het lezen van je verhaal. Nog steeds kijk ik vol ongeloof naar de foto's van jullie prachtige Thijs. Wat zal hij stralen als hij al die ballonnen zijn kant op ziet komen! Heel veel sterkte vandaag voor jou en Marco

Lieve Pepper, Wat een prachtig gedichtje over jullie ventje Max. Wat een intens gemis moet dat zijn, maar wat heb je het mooi verwoord. Ook voor jullie heel veel sterkte

Lieve Barbara en Marco,
Vorig jaar toen ik het las kon ik alleen maar keihard nee schreeuwen, dit kon niet waar zijn.
Mijn hart schreeuwt nog steeds nee, maar mijn verstand weet dat het waar is, dat deze nachtmerrie werkelijkheid is voor jullie.
Ik wil zo weer in de auto springen, mijn armen om jullie heen slaan.
In gedachten ben ik bij jullie en heel veel sterkte vandaag.

Pepper jullie ook heel veel sterkte vandaag!

Lieve Bar en Mar, heel veel sterkte vandaag. Ik denk aan jullie.

Pepper, ook heel veel sterkte vandaag.

Sunny days seem to hurt the most.
I wear the pain like a heavy coat.
I feel you everywhere I go.
I see your smile, I see your face,
I hear you laughin' in the rain.
I still can't believe you're gone.

It ain't fair: you died too young,
Like the story that had just begun,
But death tore the pages all away.
God knows how I miss you,
All the hell I've been through,
Just knowin' no-one could take your place.
An' sometimes I wonder,
Who'd you be today?

Would you see the world? Would you chase your dreams?
Settle down with a family,
I wonder what would you name your babies?
Some days the sky's so blue,
I feel like I can talk to you,
An' I know it might sound crazy.

It ain't fair: you died too young,
Like the story that had just begun,
But death tore the pages all away.
God knows how I miss you,
All the hell I've been through,
Just knowin' no-one could take your place.
An' sometimes I wonder,
Who you'd be today?

_{Kenny Chesney - Who you'd be today}

Pepper, Bar en Mar...

Heel veel sterkte toegewenst vandaag..

Veel sterkte op deze dag aan alle ouders van mooie lieve kindjes die er helaas niet meer zijn...

Sterkte ook jij Pepper vandaag

Bar, Mar, Pepper en familie,
Ook al kennen jullie mij niet, ik denk aan jullie en jullie engeltjes!
Heel erg veel sterke, vandaag, elke dag.
1 jaar, 10 jaar, het maakt niet meer uit.. Elk jaar is er al 1 teveel.


Vandaag was er een beachvolleycompetitie op het plein voor mijn huis, er werden ballonnen met helium uitgedeeld, en bij elke balon die omhoog ging dacht ik aan Bar die balonnen voor Thijs omhoog laat. Hier gingen er vandaag ook een aantal de lucht, naar alle engelenkindjes!
Ik vind het echt een heel mooi idee, van die balonnen!

Bar en Mar, een heel jaar voorbij en toch lijkt het als de dag van gisteren. Veel sterkte

Pepper, zoveel jaren alweer. Sterkte

-ik kan geen woorden vinden, misschien heb ik morgen meer inspiratie-
iig een kus voor bar en mar en pepper.

Lieve ouders, ik heb gisteren vaak aan jullie gedacht.. Gisteren was mijn zoontje precies 13 maanden. Een jaar geleden zat ik daar naar m'n beeldscherm te staren. Mijn verse moederhart waar in een maand tijd al zoveel emoties doorheen waren gegaan, werd ijskoud, deed zelfs bijna pijn.

Gisteren wilde ik hier iets schrijven, maar vond het op die dag té moeilijk.

Engeltjes als Max en Thijs betekenen veel voor mij. Zij maken mij ervan bewust te genieten van ELK moment van de dag! Van ELKE glimlach van je kind.
Ik kan niets zeggen wat jullie verdriet doet minderen, maar hoop dat het jullie sterkt dat jullie kindjes zoveel voor mij (en waarschijnlijk ook voor anderen) betekenen, ook al zijn ze niet meer tastbaar onder ons.

Lieve Bar en Mar, ook hier is veel aan jullie gedacht de afgelopen dagen. Ik hoop dat jullie de dag goed zijn doorgekomen. Wat een prachtig gebaar de balonnen voor jullie mooie thijs

Pepper wat een mooi gedicht zeg, de tranen staan nog in mijn ogen. Jij uiteraard ook heel veel sterkte deze dagen.

BarMar en Pepper, heel veel sterkte deze dagen...

Ik hoop niet dat je het een stomme opmerking vindt, maar ik vind dat het er echt mooi uitziet.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2007 15:11 schreef YPPY het volgende:
Ik hoop niet dat je het een stomme opmerking vindt, maar ik vind dat het er echt mooi uitziet.

Ja, ik zou eigenlijk haast 'gezellig' willen zeggen (het klinkt heel erg raar in m'n hoofd en bijna schofterig als je bedenkt dat het over een kindergrafje (wat zo onnatuurlijk en verdrietig is) gaat, maar zo bedoel ik het dus niet!!)

VInd ik ook YPPY, heel mooi met die bloemen en ballonnen. En tegelijkertijd is de aanblik van een kindergraf ook zo triest
Bar en Pepper ik wilde jullie nog even een blijk van medeleven geven voor afgelopen zaterdag. Ik hoop dat jullie de dag goed doorgekomen zijn, met veel mooie herinneringen

Een kindergraf, juist omdat het zo verschrikkelijk is, mag er zo uitbundig kleurrijk uitzien, echt heel mooi zo

Op het kerkhof waar mijn opa en oma liggen zijn aan het begin de kindergrafjes. Daar is zo'n mooie bij, ik ga er elke keer staan kijken. Het ziet er zo 'optimistisch' uit, het lijkt of er helemaal over nagedacht is wat er op zou komen te staan. Een lief hekje, een mooie kunstbloem en de plantjes passen er altijd perfect bij. Ik vraag me altijd zo af wat het verhaal daarachter is.

Bij mij knaagt ook nog regelmatig de spijt dat Jamie toen is gecremeerd, en niet een mooi klein grafje heeft gekregen, dan had ik nog iets om naar toe te gaan en te verzorgen.


_{In die tijd is mij niets gevraagd, het besluit stond al vast en ik was te ziek om er verder over na te denken, ben er niet eens bij geweest}

quote:

Op dinsdag 12 juni 2007 16:36 schreef Bluezz het volgende:
_{In die tijd is mij niets gevraagd, het besluit stond al vast en ik was te ziek om er verder over na te denken, ben er niet eens bij geweest}

Wat erg! Dan mis je toch ook een essentieel onderdeel van de rouwverwerking of zie ik dat verkeerd?

quote:

Op dinsdag 12 juni 2007 16:41 schreef beefcake het volgende:


Wat erg! Dan mis je toch ook een essentieel onderdeel van de rouwverwerking of zie ik dat verkeerd?

Ik heb daar inderdaad zo af en toe nog veel 'last' van inderdaad.
Er borrelt soms een scherp soort verdriet omhoog, en ik denk dat het daarmee te maken heeft.

Jeejte Bluezz, dat is idd wel heel triest Kan me goed voorstellen dat je daar zelfs 80 jaar later nog af en toe heel erg verdrietig om kan worden

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 08:43 schreef _Bar_ het volgende:
9 juni 2006,
[afbeelding]

Het is vroeg in de ochtend en word gewekt door de telefoon, nog half slaperig pak ik de telefoon, en hoor dat het Marco is.

[...]

Vergeten doen we je nooit, in die 21 maandjes heb je zoveel voor ons betekend, zoveel met ons gedaan, zoveel ontdekt, zoveel gespeeld, genoten van elke lach, elke traan. Vandaag gaan er speciaal voor jou lieve knul 21 ballonnen de lucht in, elke ballon staat voor 1 maandje van je leven, en aan elke ballon komt een stukje wat zo typisch jou is.

Bar, het zweet stroomt van mijn rug zo warm is het hier, en toch staat het kippevel op mijn kruin en mijn ogen vol tranen van je post...

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 12:20 schreef pepper_961 het volgende:


[afbeelding]

In memoriam 1997 - 2007

Jouw schaterlach, je dribbelvoetjes
rennend in het verleden
"mama, mama, kijt is!"

Langzaam lopen we naar de toekomst
af en toe stilstaand, omkijkend
Max, Max, kijt is....
Onze ogen vol trots, liefde.
Een glimlach rond onze mond.

We missen je lieffie.

[afbeelding]

En toen liepen mijn ogen over...

2 van die prachtige knulletjes...

Bluezzebeeb...
Gelukkig is er in de loop der jaren een hoop veranderd op dit gebied, helaas voor jou te laat. Ik gun je zo graag een aantal andere herinneringen erbij...

Pepper, het ziet er inderdaad prachtig uit. Bij mij komt ook meteen het woord "vrolijk" naar de voorgrond.
Ik vind het helemaal niet verkeerd om het zo te zeggen. Al die bloemen, plantjes, kleurtjes, geeft echt een vrolijk beeld.

Een graf hoeft toch geen weerspiegeling te zijn van (je) verdriet? Ik vind het meer een weerspiegeling van de liefde die je had voor je kind en dat mag dus best uitbundig zijn.

Ik had vandaag vrij dus ik heb de het glaasje van Pepijn's lantaarntje dat stuk was gegaan, opnieuw geschilderd.

Ik heb vrij genomen omdat deze datum speciaal was voor William en mij en dus had ik rozen meegenomen. Op het moment dat ik ze op het graf legde ging het zonnetje schijnen

Bij Pepijntje heb ik een houten trein geplaatst. Die trein heb ik zelf gemaakt van hout met wat hulp van mijn zwager. Ik ben er apetrots op.
Helaas is nog zo'n trein ons volgende project. Nu eentje voor Colm, zijn zoontje mijn neefje

Heb ook voorzichtig wat dozen geopend met spullen van Pepijn om te inventariseren wat ik allemaal heb en gewoon om te kijken wat voor reactie het oproept.
Honderdduizend gedachten bij elk item maar het voelt oke. Deze baby mag de spullen van grote broer Pepijn gebruiken. Vrees alleen dat al is het daarna dan versleten dat ik het dan als nog niet weg kan doen.

MvP, wat ontzettend fijn om te lezen dat je met dit soort dingen bezig bent. Fijn dat het ok voelt. Spullen inventariseren, bedoel ik. Dat moet echt zwaar zijn. Toch weer een stapje verder....

*KP geeft MvP pluim*

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 00:29 schreef mama_van_pepijn het volgende:


Heb ook voorzichtig wat dozen geopend met spullen van Pepijn om te inventariseren wat ik allemaal heb en gewoon om te kijken wat voor reactie het oproept.
Honderdduizend gedachten bij elk item maar het voelt oke. Deze baby mag de spullen van grote broer Pepijn gebruiken. Vrees alleen dat al is het daarna dan versleten dat ik het dan als nog niet weg kan doen.

Wat fijn dat het ok voelt
Er zijn gewoon van die dingen die je moet en mag bewaren toch? Ik heb zo'n speciale luxe soort 'schoenendoos' met foto's brieven kaarten etc etc en er liggen ook een paar sokjes in
Zo af en toe ga ik op bed zitten en lees en kijk en ruik ik alles door
En dan kan ik er weer tegen.

K-P vroeg heel lief in het zwangerschapstopic hoe het met me gaat dus dat kom ik hier even beantwoorden.

Het gaat best lekker eigenlijk.
Dit weekend waren William's ouders hier en hoewel ik van te voren bergen problemen zag, viel het reuze mee. Ze waren heel aardig en we zijn een paar keer naar de graven geweest. Ze hadden wat dingen er voor mee genomen die we er geplaatst hebben.
Ik heb wel mijn mond over mijn zwangerschap gehouden.
William's moeder heeft me een shirt van William gegeven dat nog steeds bij hen in de kast lag en ze gebruikt in haar kasten van die geurzakjes die ze zelf maakt. William gebruikte die dingen ook vaak en hoewel ik altijd vond het zijn kleding een apart geurtje gaf was ik nu zoooo blij met het geurtje.
Ze heeft me er een geurzakje bij gegeven dus af en toe ga ik even snuifen in de kast

Het te voorschijn halen van Pepijn's spullen om te kijken wat ik wil hergebruiken heeft ook grote impact maar op een goede manier. Ik heb de niet ingeplakte foto's er bij gepakt en ben maar eens gaan inplakken. Het is fijn om gewoon met een goed gevoel naar mijn mannetje te kunnen kijken.
Ik ga ook nog steeds naar een psycholoog elke twee weken. Ja het leven is best oke op het moment.

quote:

Op donderdag 21 juni 2007 19:35 schreef mama_van_pepijn het volgende:
-knip- Ja het leven is best oke op het moment.

Sjonge wat is dat fijn om te lezen mvp! Wanneer mensen door een moeilijke periode gaan, probeer ik ze altijd te bemoedigen, maar ik weet dat dit niet de pijn verzacht. Je doet het dan ook meer om iemand door zo'n periode te loodsen met wat steun en bijval, hopende op betere tijden. En zie hier!
Ik hoop dat deze "up" heel lang gaat duren voor je, en dat je ondanks alles kunt genieten van je zwangerschap.

Mooi trouwens, van dat geurzakje.
Heb je al besloten wanneer je de ouders van William gaat inlichten? Lijkt me niet makkelijk.

Wat phluph zegt MvP
Zo blij dat het je wat beter gaat idd!!

Vandaag kregen we een bedanktkaart/mail van de ouders van Siem.
Dezelfde bewerkte foto als de grotere versie in schilderijvorm die zij zelf aan de muur hebben hangen.


[ Bericht 62% gewijzigd door Blues op 21-06-2007 23:15:48 ]

oh bluez, wat een pracht van een jongetje... en een erg mooie foto ook.

mvp, ik ben ook echt blij om te lezen dat het leven je momenteel wat lichter valt. heerlijk, het is je zeer gegund! wordt inderdaad misschien nog best moeilijk om de ouders van william in te lichten over je zwangerschap denk ik? dat van die geuren kan ik me ook zeer levendig voorstellen. lief dat ze er aan dachten om zo'n zakje mee te nemen!

Jeumig Bluezz, wat onwijs mooi, maar ook zo confronterend.
Mooie indringende oogjes trouwens.

quote:

Op donderdag 21 juni 2007 23:41 schreef Brighteyes het volgende:
Jeumig Bluezz, wat onwijs mooi, maar ook zo confronterend.
Mooie indringende oogjes trouwens.

Ja he
Ik heb op mijn weblog dit gedichtje erbij gezet :

quote:

op een wolkje oh zo hoog
zit je lekker zacht
kijk je naar de regenboog
en de maan die naar je lacht
sterretjes blinken om je heen
en de zon verwarmt je huid
je bent daarboven niet alleen
je bent ons vast vooruit...

Bluezz, het is inderdaad een adembenemende foto! Erg bijzonder, ook hoe het bewerkt is.

Het is erg stilletjes rondom iedereen. Hoe is het? Bar, m.n. rondom jouw persoontje is het akelig stil, hoe gaat het?

Ik had al een paar keer een update beloofd, dus bij deze een samenvatting van de belangrijkste gebeurtenissen van de afgelopen maanden:

Qua verdrietverwerking en de draad oppakken gaat de stijgende lijn door. Bij Jeroen inmiddels ook, bij hem heeft het iets langer geduurd voordat die "knik naar boven in de lijn" begon in te zetten. De rust die we nu al een tijd rondom onszelf gecreëerd hebben heeft absoluut vruchten afgeworpen. Verder zorgen we beide voor voldoende hobby-activiteiten en andere prettige afleiding, en ook dat draagt positief bij.

Aan het begin van deze maand heb ik een aantal weken een heel intense band met Danyel gevoeld. Mijn gedachten hoefden hem nooit te zoeken, hij was er al. Hij zat in me, we waren één gevoel, één gedachte. Dit was werkelijk heel bijzonder, soms was het zo sterk dat ik mijn adem inhield om het moment zo intens mogelijk te beleven.
Net zo spontaan als het gevoel is gekomen, is het ook weer weggegaan. Ik denk dat de omgevingsfactoren bepalen wanneer zoiets "toeslaat". Nu is het al een tijdje weg, maar ik weet zeker dat het weer terug gaat komen.

Afgelopen weekend hadden we bezoek van een vriendje/lotgenootje van Danyel, en zijn moeder. Dit heeft erg veel impact gehad, er kwamen heel veel herinneringen en gevoelens terug, er ontstond genegenheid voor dit jochie en al die gevoelens liepen door mekaar heen. Het gemis van Danyel stak weer sterk de kop op, maar er ontstonden ook gevoelens van verdriet over dit kindje en zijn beperkingen.
Het was een zwaar weekend, maar ook heel fijn en heel mooi. Ik ben een paar dagen behoorlijk van slag geweest, maar de dagelijkse beslommeringen hebben inmiddels weer de overhand genomen en de rust is weer teruggekeerd.

Verder zijn we wat toekomstplannen aan het maken rondom verhuizing/plaats van bestemming, werk, studie, etc. Maar dat doen we héél langzaam, om de balans van het moment niet te verstoren.

Einde update. Lang verhaal, maar ik had dan ook veel bij te praten.

Meiden, ik vlieg laag over, maar wil jullie laten weten dat ik dit het meest moeilijke maar ook het meest oprechte stukje fok vind.
Dikke dikke knuffel.

_{niet aan mij vragen hoe het gaat; mijn verhaal hoort hier niet thuis. Heel kort wil ik zeggen: we komen er wel, en hij komt af en toe langs. Nooit uit ons hart, nooit uit ons leven. Ooit ga ik hem weer zien.}

Phluph en Icaä, fijn om van jullie allebei een bericht te lezen. Het voelt fijn dat jullie zo'n positieve instelling hebben ondanks alle moeilijke momenten.

Pluph fijn om te lezen dat Danyel zo vlakbij is

Icaä

quote:

Op woensdag 27 juni 2007 17:53 schreef phluphy het volgende:

Het is erg stilletjes rondom iedereen. Hoe is het? Bar, m.n. rondom jouw persoontje is het akelig stil, hoe gaat het?

Middag allemaal
Ja het was idd erg stil van mijn kant, mijn excusus voor de gene die zich daardoor misschien "zorgen"maakten.

Wat zal ik eens zeggen, het gaat hier voorzichtig allemaal in stijgende lijn naar boven, val nog wel met enige mate terug, en dan is het gemis soms heel heftig aanwezig, en lijkt het alsof het huilen niet meer stoppen wilt.
De tijd rondom 9 juni en daarvooraf gaand eigenlijk kun je wel spreken van de week ervoor en een tijdje erna, was heel "appart"intens"moeilijk"bijzonder"vol gedachten.
En voor de rest steeds meer stapjes zetten om mijn leven weer invulling te geven, heel voorzichtig aan, want nogmaals ik ben nog steeds "bang"dat als ik teveel geniet, er weer wat heftigs gebeurd...

Maar toch als ik nu terug kijk, heb ik het me toch allemaal veel lichter voorgesteld als dat ik me daadwerkelijk voelde en doorheen ging.
Want waar praat je over 1 jaar, een jaar waarin daarna nog veel meer dingen gebeurd zijn, een jaar waarin met name voor mij heel veel verduidelijkt is.

Was ik eerst verlost van de vervelende nachtmerries.. ze zijn weer terug, de dromen zijn heftig en heel akelig, dromen die gaan over stuipjes... met gevolg dat ik bezweet en vol panniek wakker word, en het liefste opzoek wil gaan naar Thijs...

Vorige week zaterdag heb ik een film zitten kijken: Artificial Intelligence die mij behoorlijk aan het huilen gebracht heeft, het was ergens voor mij erg herkenbaar (moeder overlijd-kindje overlijd) waardoor er in mijn hoofd een hele film begon af te spelen, een film die me terug deed kijken naar de tijd toen mijn moeder overleed, tot aan Thijs die overleed en hoezeer ik die 2 mensen zo gigantisch mis.

In de afgelopen weken is er een kindje van een ex collega van me overleden aan de gevolgen van Leukemie, het jongetje mocht maar 3 lentes oud worden.
waardoor je ook weer even stilstaat bij je eigen verlies, en gemis.

Maar even terug komen op 9 juni 2007, de dag begon al vroeg, beide ontwaakten we al vroeg, ergens rond 6.15 uur, en tegen half 7 wisten we beide heel goed wat er een jaar geleden gebeurd was... de tijd van overlijden van Thijs...
We hebben eigenlijk maar weinig tegen elkaar gezegd, en probeerden zoveel mogelijk te doen, daarna even hier een berichtje gepost, en daarna naar het grafje waar we een teletubbie ballon op hebben gehangen (gekregen van een heel lieve fok mevrouw nogmaals onze vele dank hiervoor ) en er een bos met 21 gele rozen neergelegd.
Even erbij gebleven in stilte, en daarna vertrokken naar Limburg.

Daar aangekomen even koffie/thee gedronken en daarna naar Gulpen gereden om daar 21 ballonnen op te laten voor Thijs (was een leuk gezicht al die ballonnen in de auto van onze voorganger)
In Gulpen zijn we doorgereden naar een Maria beeld, en de regen verdween er verscheen een mooie blauwe lucht.
Het was nog even "vechten"om de ballonnen goed te krijgen, maar het is gelukt (dank je wel Sjeen, en vriendje)
en dit was het resultaat;
Ballon oplaten in Limburg bij een Maria beeld in Gulpen :


Ballonnen stevig vasthouden, er stond een aardig windje...

Isa vond het heel interesant allemaal, en nu was het zoeken naar haar Ballon

Door de touwtjes glipten er toch een aantal al naar boven...

Steeds hoger en hoger vlogen de eerste paar...

Isa nog even uitleggen voor wie de Ballonen waren

Het aftellen was begonnen... 3 2 1






Dag Thijs Geniet van je ballonnen

Wat een mooie indrukwekkende post, ik ben er even stil van, Bar!

Mooi, Bar.

Ik wil jullie allemaal graag even een extra hart onder de riem steken. Ben blij dat het soms gewoon heel goed gaat met jullie allemaal, maar voor de minder goede momenten of dagen even dit virtuele steuntje.

Ontroerend Bar, al die ballonnen zo hoog te zien gaan. Lief ook dat Isa er zo aanwezig was.

Bar en mar ontroerend denk dat jullie mannetje heel veel lol heetf gehad en nog heetf met zoveel mooie balonnen.


phlupphy je klinkt goed

Ik vind het hele mooie ontroerende foto's Bar.

Ik moet nog vaak aan jullie (aan alle ouders in dit topic trouwens) denken. Heb er vaak geen woorden voor.

Bar en Mar wat een mooi gebaar voor Thijs hij heeft ze vast omarmd

hele mooie foto's Bar en SC en wat zag je er leuk uit


vandaag werd ik zomaar in het winkelcentrum herinnerd aan Danyel
die mensen doen met gehandicapte kindjes paardrijden, zo liggend op een paard net zoals we gezien hebben bij Danyel, alleen nu kregen ze geen subsidie meer, en om toch dat geld te kunnen krijgen waren ze nu pennen aan het verkopen voor 2,50. heb er gelijk 1 gekocht

Mooie foto's Bar!

Phluph, bedankt voor je update. Ik moest van de week nog aan jullie denken. Hoe het nu met de boompjes enzo is bij het grafje, ik denk regelmatig aan dat hele mooie plekje.

Mooi verslag en foto's Bar. Ik blijf het een indrukwekkend gezicht vinden, die balonnen zo hoog de lucht in (of meer de gedachte die erachter zit).

Martineke, gij warmhartig mens. Ik hoop dat ze flink gescoord hebben met hun aktie!

BE, alles groeit en bloeit er prachtig. Ik was er vrijdagavond vrij laat, na negenen dus het schemerde tussen de bomen al iets. Opeens kwam er een enorm gevaarte op me af (die dacht dat ik een sappig konijntje was of zo). Ik schrok me een ongeluk, het was een Oehoe! Hij schrok nog meer van mij, toen het konijntje wat aan de grote kant bleek te zijn, en vloog snel weer weg.
Wederom een bijzondere ontmoeting op dat bijzondere plekje.





De Oehoe die ik zag had een spanwijdte van meer dan 1 meter. Echt een enorm groot dier.

Mooi!

Ik geloof heilig in 'tekens' en bijzondere gebeurtenissen.
Práchtig dier!

quote:

Op maandag 2 juli 2007 19:48 schreef Bluezz het volgende:
Ik geloof heilig in 'tekens' en bijzondere gebeurtenissen.

Ik ben supersceptisch, maar door de diverse gebeurtenissen weet ik inmiddels ook zeker dat sommige dingen té "toevallig" zijn. Twee weken geleden had ik mijn eerste tenniswedstrijd en ik was erg zenuwachtig. Terwijl ik nerveus mijn spullen aan het uitpakken was, vloog er een helicopter over. Super!

Heel veel sterkte aan de ouders van deze veel te vroeg gestorven kindjes. Ik ben een grote vent en niet snel van mijn stuk maar bij het lezen van deze verhalen wordt ik toch even heel klein.

Phluphy wow. Ik vind uilen altijd erg indrukwekkend. Er zit er hier vlakbij ook altijd 1 in het bos te schetteren. Vind het altijd spannend om naar te luisteren.

Bar, wat mooi die ballonnen in de lucht. Thijs zal daar vast van genoten hebben. Mooi plekje uitgekozen trouwens. _{Daar kom ik altijd graag.} Ik had trouwens nog de rillingen op mijn rug van je verhaal toen je het te horen kreeg in het ziekenhuis dat Thijs niet meer leefde. Echt gewoon koud had ik het ervan en tranen. Wat een nachtmerrie!

MvP, wat fijn om te horen dat het met jouw momenteel wat beter gaat. Gelukkig maar, misschien dat je zo ook een beetje kunt genieten van de nieuwe zwangerschap. Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je het vreselijk moeilijk vindt om je schoonouders in te lichten over de zwangerschap.

En Max vorige maand ook al 10 geleden overleden. Tjonge, die foto met die fles aan zijn mondje.
Grafje zag er inderdaad mooi en vrolijk uit

Zo eens in de zoveel tijd, niet aan data gebonden, klik ik op dit topic en ben ik weer diep, diep onder de indruk van jullie relaas. En realiseer ik me des te meer dat ik intens mag genieten van het leven en met name van mijn zoon.

Vanhier op Terschelling, moet ik continu denken aan wat Thijs aan het doen zou kunnen zijn...
Ben ik me er ook zeer van bewust dat als Thijs nog zou leven ik hier helemaal nooit zou komen om te werken...

Vanmiddag waren we met de auto een stukje rijden over het eiland, en kwam er een helikopter en vloog er een prachtige vlinder rondjes rondom de stilstaande auto Even voelde ik me heeldicht bij Thijs.

Houd hier op het eiland een geschreven dagboek bij, gewoon voormezelf, omdat een heleboel dingen hier zoveel pijn en verdriet doen dat dit een mannier is om weer even van me af te schrijven.
Wil ik ook veel wandelingen gaan maken om rust te vinden daar waar ik het nodig heb.

Thijs is mis je zo giga veel

Barreke...

Ik kom hier even afscheid nemen van alle mama's (en papa's) van prachtige engeltjes.

Ik ben iedereen heel dankbaar voor alle steun in de tijd dat ik hier gepost heb, maar ik heb voorlopig even genoeg van OUD.
Sowieso heb ik buiten dit topic niet zo heel veel te zoeken in OUD al en ik merk dat er toch wel verschillend wordt gereageerd op mensen die vanaf de zwangerschap hier mee doen of mensen die zich later aanmelden. Geen verwijt hoor, naar niemand niet, maar het speelt wel mee.
Ik merkte ook dat ik het toch wel moeilijk vond vind dat er hier een Pepijn is geboren en dat zijn belevenissen verteld gaan worden. Daar kan p_iglet helemaal niks aan doen uiteraard, het is ook een hele leuke naam maar waarom mezelf kwellen? Het is iets waar ik aan moet werken maar wel wanneer ik daar klaar voor ben.
Al met al is het een optel sommetje dat zijn hoogtepunt wel bereikt heeft de laatste dagen.

Ik heb heel veel aan dit topic gehad toen ik het heel heel erg moeilijk had. Het gaat momenteel heel redelijk en ik ga mijn stinkende best doen om dat gevoel vast te houden. Ik kom er wel. Voor iedereen die contact wil houden is er het wonder genaamd PM.

Tot ziens lieve mensen

MVP je kiest voor jezelf, en wat voor jou het beste is
Blijf zo sterk zo puur en oprecht zoals je nu bent.

Mama van Peppijn

Mama van Pepijn, ik wil je hierbij dan heel, heel veel mooie momenten toewensen in je zwangerschap. Dat er met je kindje ook veel geluk bij je groeit. Heel veel geluk voor de toekomst, een prachtig mooi broertje of zusje voor Pepijn. Een lief en fijn kindje dat jou weer zichtbaar mama laat zijn.

Bar, ik denk aan je. Het blijft zo ontzettend hard. Ik hoop dat het schrijven in je dagboek je helpt, en ook het wandelen. Ik hoop wel dat je her en der wat fijne momenten mee kunt pikken. (Die vlinders... ) Dikke kus en een goede tijd op je eilandje.

quote:

Op donderdag 5 juli 2007 14:24 schreef mama_van_pepijn het volgende:
Ik merkte ook dat ik het toch wel moeilijk vond vind dat er hier een Pepijn is geboren en dat zijn belevenissen verteld gaan worden.

Oh, dat vroeg ik me nog af idd.
Het ga je goed!

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 17:19 schreef _Bar_ het volgende:
Thijs is mis je zo giga veel

Pfff, de pijn spat bijna van het scherm af...

MvP
Bar

Ik vroeg me al af hoe dat voor jou moest zijn, bij het lezen van de naam Pepijn. Zelfs ik had het er moeite mee, dus hoe het voor jou dan moet zijn... Dat zijn van die dingen in het (ons) leven, ze zijn niet te vermijden, het hoort er bij, maar het maakt het soms extra moeilijk.
Ik kan me goed voorstellen dat je besluit ervoor 'weg te lopen', je hoeft jezelf niet onnodig te kwellen.

Ik vind het fijn om te lezen dat je de afgelopen tijd iets aan dit topic hebt gehad en dat het nu wat beter met je gaat.
En natuurlijk wens ik je het allerbeste.

Mama van Pepijn, het was mijn eerste reactie ook, wat zou mama van pepijn ervan vinden? Ik begrijp je keuze. Sterkte!!

-

[ Bericht 100% gewijzigd door phluphy op 13-07-2007 23:14:50 ]

Phluph, wat moet dan 'vreemd' geweest zijn. En in hetzelfde ziekenhuis dus waar Danyel is geboren?

-

[ Bericht 100% gewijzigd door phluphy op 13-07-2007 23:15:16 ]