De kunst van het loslaten van een ex #46

Score is 25.

Congratulations! You're over it!! You've let go, healed your heart and are ready to open up to somebody new.

En zo voelt het ook.

quote:

Op maandag 23 april 2007 18:19 schreef Zoekhetuit het volgende:
Een andere omgeving lijkt misschien een oplossing maar dat is maar voor even. Het maakt in feite niet uit of je nu ver weg vlucht, je verdriet verdoofd met alcohol of drugs, als een kluizenaar door het leven gaat of snel een ander chickie regelt. Punt is dat ze in je hoofd zit, dus ongeacht waar je ben, met wie je ben, of in watvoor toestand, je draagt het nog steeds mee. Allemaal tijdelijke oplossingen die niet bijdragen aan het geheel.

De enigste remedie is afstand, doorgaan met je leven en geduld hebben. Hoe onwaarschijnlijk het ook voor velen klinkt, er komt een dag dat je er niet meer aan denkt en als je er aan denkt dan laat het je koud.

Je moet onthouden dat het om jou gaat en niet om haar. Just let it go. Ik ben er bijna, 5 maandjes verder, maar het gaat hard nu. Just keep the faith.

Dat zeg ik afstand is er letterlijk fysiek heel erg. Enkele duizenden km's, nog ruim 2 maanden. En de combinatie van een totaal 'andere' wereld, met een zomers zonnetje en een besef dat wat er ook gebeurd er toch niks aan te doen is, helpt mij goed op weg. Niet in de laatste plaats omdat de onverbeterlijke optimist in mij weer de boel overneemt

En tuurlijk zal het soms best nog even lastig zijn, of terugval whatever. Maar merk dat het me elke dag een stukje minder bezighoudt, minder dwarszit, minder doet. .

Dat is toch wel een van de betere dingen als diegene letterlijk ver weg zit. Ik heb dat dus niet en onbewust (lees: bewust) kijk ik toch rond of ga net iets eerder weg, en ja drie keer raden wie ik dan tegen kom...
Wordt er gek van heb het zelf uitgemaakt en weet ook echt wel dat dit em niet gaat worden, maar tis zo verrekte moeilijk op een of andere manier om los te komen

soms MOET je wel los laten terwijl je daar eigenlijk helemaal geen zin in heb.... ..tis o zo moeilijk, maar o zo van levens belang...

Is het ook zeker, alleen de mind-trick is als je dr ziet, dan zie je em die zolang vertrouwd voor je is geweest en ben je geneigd er in te trappen door met dr verder te gaan, ik weiger echt tot die groep te horen die blijft aanmodderen met ex ondanks dat het alleen zijn ook klote is en ik me afvraag wanneer dat niet meer het geval zal zijn

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 08:54 schreef Hoolie2k6 het volgende:
Is het ook zeker, alleen de mind-trick is als je dr ziet, dan zie je em die zolang vertrouwd voor je is geweest en ben je geneigd er in te trappen door met dr verder te gaan, ik weiger echt tot die groep te horen die blijft aanmodderen met ex ondanks dat het alleen zijn ook klote is en ik me afvraag wanneer dat niet meer het geval zal zijn

aanmodderen heb ik ook maanden gedaan... ..dus niet meer he... ..maar alleen zijn heeft zeer zeker zijn voordelen...

Ben nog te druk bezig met het wennen aan alleen ziijn en er voor te zorgen dat ze niet zoveel in me hoofd zit...
die voordelen wil en kan ik nu eventjes niet zien ben ook niet meneer de player dus dan denk je ook als je het afkapt van "ja en nu zitten we weer ff alleen BAH" maar goed je kan iemand niet bij je houden om dat je niet alleen wil zijn

@juon jacket, dat aanmodderen was dat ook nadat je het zelf had uitgemaakt of ?

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 08:59 schreef Hoolie2k6 het volgende:
Ben nog te druk bezig met het wennen aan alleen ziijn en er voor te zorgen dat ze niet zoveel in me hoofd zit...
die voordelen wil en kan ik nu eventjes niet zien ben ook niet meneer de player dus dan denk je ook als je het afkapt van "ja en nu zitten we weer ff alleen BAH" maar goed je kan iemand niet bij je houden om dat je niet alleen wil zijn

precies...iemand bij je houden omdat je het alleen zijn eng vind is echt heel zielig.... ...dat je de voordelen niet wilt/kan zien is heel logisch... ..je moet het eerst een plek geven... ...je moet waarschijnlijk je nieuwe "ik" ontdekken en leren kennen, pas dan zul verder kunnen..

Het is zo tegenstrijdig! als ik dr zie denk ik van "k*tzooi, wat ben ik aan het doen" maar dan is steeds dat stemmetje dat zegt "kap er mee jongen,. als je terug gaat is het 3 weken fijn en dan gebeurd het geen waar je bang voor bent, je krijgt weer door dat je niet gek genoeg op dr bent etc"

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:08 schreef Hoolie2k6 het volgende:
Het is zo tegenstrijdig! als ik dr zie denk ik van "k*tzooi, wat ben ik aan het doen" maar dan is steeds dat stemmetje dat zegt "kap er mee jongen,. als je terug gaat is het 3 weken fijn en dan gebeurd het geen waar je bang voor bent, je krijgt weer door dat je niet gek genoeg op dr bent etc"

heb hetzelfde mee gemaakt... ..4 keer ingetrapt... ..en werd er echt heel ongelukkig door.... ..maar ja k hield echt van hem (en stiekem doe ik dat nog) en vergat daardoor alle teleurstellingen en kut momenten... ..maar op een gegeven moment besefte ik dat ik er echt aan kapot ging..ik kon niet langer...en het deed echt pijn om hem te laten gaan, en heb er nog steeds een kut gevoel over maar, ik merk wel dat ik steeds beter kan functioneren zonder hem en ooit zal ik zeker echt gelukkig worden..ben nu al goed op weg... ..mar ja het duurt ff....weer een goede levens-les...

Precies, en daarom wil ik nu ook doordruken hoe kut ik me nu ook voel, lijkt wel alsof ik nergens anders meer over kan denken ofzo, bende!:(

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:18 schreef Hoolie2k6 het volgende:
Precies, en daarom wil ik nu ook doordruken hoe kut ik me nu ook voel, lijkt wel alsof ik nergens anders meer over kan denken ofzo, bende!:(

en je kut voelen zul je nog ff doen... ..wat bij mij helpt is aan de slechte momenten denken, de teleurstellingen, het verdriet dat je door haar/hem heb gehad...maar uiteindelijk zul je ook an de goede momenten kunnen denken zonder dt het zo'n pijn doet (zover ben ik dus niet... )...keep on smiling...

was het maar zo aantoonbaar, zie ook andere topic die ik wel eens geopend heb, het is gewoon een gevoel / klik die er niet was, het was geen rotwijf ofzo... maar goed meer aan die momenten denken waarin ik dacht van " dit gaat em niet worden"" en dat zij iets liefs zei en ik niet uit mn gevoel reageerde maar met mn verstand

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:23 schreef Hoolie2k6 het volgende:
was het maar zo aantoonbaar, zie ook andere topic die ik wel eens geopend heb, het is gewoon een gevoel / klik die er niet was, het was geen rotwijf ofzo... maar goed meer aan die momenten denken waarin ik dacht van " dit gaat em niet worden"" en dat zij iets liefs zei en ik niet uit mn gevoel reageerde maar met mn verstand

soms kunnen mensen heel veel van elkaar houden maar simpelweg niet met elkaar leven, hoe jammer het ook is... ..degene waar ik het over heb is zeker ook geen rotmens... ..alleen te onzeker en daardoor mij onzeker maakte...misschien dat we idd te verschillend waren....I don'tknow...

Merken jullie al dat het steeds beter gaat?

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:38 schreef kanna het volgende:
Merken jullie al dat het steeds beter gaat?

met jou of met ons....???

Nou bij mij is het lekkere gevoel van "lekker leven" nogal op de achtergrond geraakt
Ik wil iets te graag en kan slecht alleen zijn, resultaat: aan je ex blijven klampen (in gedachten) terwijl je echt wel weet dat je er geen toekomst mee hebt...

met jullie bedoel ik. Er moet toch al een beetje vooruitgang inzitten?

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:54 schreef kanna het volgende:
met jullie bedoel ik.

met mij gaat het steeds beter.... ...ups and dwns... ..maar gelukkig sat ik voor de 100% achter mijn beslissing, msschien dat dat helpt... ..en met jou????

ik lees diezelfde retoriek nu al héél lang van jou, Hoolie2k6. Niet dat het erg is, you're welcome om het allemaal van je af te tikken alhier natuurlijk.

Maar wat ik ervan herken van mezelf: de neiging om maar te blijven rondwentelen in hetzelfde cirkeltje, ms langer dan nodig is. En nogmaals, ik wéét natuurlijk niet of je het nog nodig hebt, ik weet alleen dat ikzelf de neiging had om er té lang in te blijven. Op een zeker moment moet je jezelf eens flink vermanend toespreken en jezelf dwingen nieuwe, constructieve en vooral bovenal positieve gedachten aan te nemen. Anders kom je niet verder. _{(maar dat was ik)}

Herken je dit?

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:49 schreef Hoolie2k6 het volgende:
Nou bij mij is het lekkere gevoel van "lekker leven" nogal op de achtergrond geraakt
Ik wil iets te graag en kan slecht alleen zijn, resultaat: aan je ex blijven klampen (in gedachten) terwijl je echt wel weet dat je er geen toekomst mee hebt...

los laten is een kunst, die jij ook kan leren.... ..je moet het alleen echt willen...

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:55 schreef juon_jacket1 het volgende:

[..]

met mij gaat het steeds beter.... ...ups and dwns... ..maar gelukkig sat ik voor de 100% achter mijn beslissing, msschien dat dat helpt... ..en met jou????

ja, wel goed hoor Uit het oog, uit het hart.

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:03 schreef kanna het volgende:

[..]

ja, wel goed hoor Uit het oog, uit het hart.

echt waar... ...jammer genoeg werkt het niet zo voor mij..

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 93% gewijzigd door Sander op 12-05-2011 23:34:47 ]

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:09 schreef Yashaaaaa het volgende:
Ik had verwacht dat ik hetzelfde zou reageren als Hoolie..

Ik heb vanacht voor het eerst even 2 minuutjes gehuild.. omdat ik besefte dat het vandaag precies 2 jaar geleden is dat hij plotseling bij me voor de deur stond.. (maar wss ook omdat ik nog geëmotioneerd was van Grey's Anatomy )

Ik heb zoiets van was mijn relatie dan minder waard omdat ik me niet zo voel als jullie enzo.. Maar dat lijkt me sterk.. Ik weet zeker dat we echt van elkaar gehouden hebben.. Het is alleen zo dat het wss bij ons beide minder is geworden en hij degene is die de stap heeft gezet..

Wat ik nu dan ook vooral mis is mijn maatje om mee te ouwehoeren.. de kussen/knuffels en seks mis ik nog niet eens.. Maar gewoon lekker met hem dollen en praten en al die dingen..

mijn "wond" is iets verser dan die van jou...

Tja, was niet echt een ex, maar een scharrel, maar het voelde net zo goed klote. Ik heb daarom in vergelijking met jullie makkelijk praten hehe.

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 81% gewijzigd door Sander op 12-05-2011 23:34:47 ]

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:19 schreef kanna het volgende:
Tja, was niet echt een ex, maar een scharrel, maar het voelde net zo goed klote. Ik heb daarom in vergelijking met jullie makkelijk praten hehe.

elke relatie, hoe heftig of niet, is altijd klote te verwerken als ie eenmaal over gaat....

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:21 schreef Yashaaaaa het volgende:
Het is bij mij nu net 2 weken uit juon jacket hoe lang bij jou dan?

En ik weet ook niet hoe ik die zin op moet vatten.. door die smiley.. zo van mijn "wond" is verser dus jij hebt makkelijker praten blablabla?

ah ok...ik dacht ff dat het bij jou wat langer overwas..sorry... ..niemad heeft in principe makelijker praten in zo'n situatie vind ik. Het gaat er niet om hoe lang je bij elkaar bent geweest, maar meer in wat voor maat..ik bedoel de heftigheid van de relatie....iets van 18 maanden kan veel heftiger zijn dan iets van 16 jaar ( ik spreek uit evaring..)

Maar erover denken wordt op den duur ook een gewoonte denk ik. Voor jezelf steeds alles op een rijtje zetten, terwijl je dat de eerste keer al wist. Af en toe moet je die knop gewoon omzetten en hardop tegen jezelf zeggen: Kappen nou met denken. Je schiet er tenslotte geen hol mee op.

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:30 schreef kanna het volgende:
Maar erover denken wordt op den duur ook een gewoonte denk ik. Voor jezelf steeds alles op een rijtje zetten, terwijl je dat de eerste keer al wist. Af en toe moet je die knop gewoon omzetten en hardop tegen jezelf zeggen: Kappen nou met denken. Je schiet er tenslotte geen hol mee op.

dat probeerde ik in mijn vorige post ook te zeggen.

Je blijft in een cirkeltje ronddraaien, en een tijd lang is dat ook niet erg - dat heb je even nodig. Het gevaar is alleen dat het een gewoonte wordt, dat het zelfs eng wordt om die cirkel te doorbreken. Liever het bekende van de misère dan het onbekende tegenmoet gaan... zoiets.

Het doorbreken van die cirkel is echt een bewuste keuze; meestal niet iets wat automatisch wel gebeurt.

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 09:56 schreef Garisson72 het volgende:
ik lees diezelfde retoriek nu al héél lang van jou, Hoolie2k6. Niet dat het erg is, you're welcome om het allemaal van je af te tikken alhier natuurlijk.

Maar wat ik ervan herken van mezelf: de neiging om maar te blijven rondwentelen in hetzelfde cirkeltje, ms langer dan nodig is. En nogmaals, ik wéét natuurlijk niet of je het nog nodig hebt, ik weet alleen dat ikzelf de neiging had om er té lang in te blijven. Op een zeker moment moet je jezelf eens flink vermanend toespreken en jezelf dwingen nieuwe, constructieve en vooral bovenal positieve gedachten aan te nemen. Anders kom je niet verder. _{(maar dat was ik)}

Herken je dit?

Grappig dat je het typeerd als zijnde retoriek, het is inderdaad hier van je aftikken...
Het is inderdaad zo dat ik mezelf te veel laat gaan, te veel in dat negatieve spiraaltje blijf zitten
en als ik haar dan zie dan ga ik daar enorm kloten doorvoelen. Terwijl ik ook gewoon kan denken van "lekker boeiend".
Zit ook een bepaalde dwangmatigheid in....

Moet mezelf ook gewoon meer vermanend toespreken anders blijf je maar doorgaan en draai je door in je hoofd...
En wat anderen hier melden, je mist gewoon iemand en niet de persoon, alleen als je die persoon nu ziet dan weet je dat jedat bij diegene hebt gehad...

quote:

Het doorbreken van die cirkel is echt een bewuste keuze; meestal niet iets wat automatisch wel gebeurt.

precies...en als je eenmaal die keuze heb kunnen maken, dan pas kun je het echt gaan vewerken.

Gehad ja Maar die dingen komen ook echt nog wel met iemand anders. Dat kan over 1 jaar zijn of over 10 jaar en in de tussentijd moet je er het beste van maken. Ik ben alleen van mening dat erbij stil blijven staan hoe eenzaam of zielig of het hoe klote het allemaal is pure tijdsverspilling is. Tis wel begrijpelijk natuurlijk, maar toch vreemd dat veel mensen negatief denken veel meer bij de realiteit zien staan.

Negatief denken is een gewoonte en dus af te leren.

Eerst is het kut om alleen te zijn maar als je dat weer gewend bent is het zo slecht nog niet hoor
Ik heb het nu wel goed zo, ik doe nu een hoop leuke dingen en hoef feitelijk met niet veel dingen rekening te houden.

En de volgende tsja, die komt vast wel weer een keer, als het voorlopig maar even niet is

de fik erin

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 10:50 schreef shifto het volgende:
Eerst is het kut om alleen te zijn maar als je dat weer gewend bent is het zo slecht nog niet hoor
Ik heb het nu wel goed zo, ik doe nu een hoop leuke dingen en hoef feitelijk met niet veel dingen rekening te houden.

En de volgende tsja, die komt vast wel weer een keer, als het voorlopig maar even niet is

tsja ik heb niet zo'n spectaculair leven, dus dat lekkere leventje zit er bij mij niet in...
dat vind ik jammer....vóór mijn ex was ik helemaal niet met meisjes bezig maar zie ik meisjes (en stelletjes) en dan mis ik wel heeeel erg die intimiteit...

en wat bedoel je met jezelf vermanend toespreken...doe eens wat voorbeelden....

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 12:21 schreef Lakai het volgende:

en wat bedoel je met jezelf vermanend toespreken...doe eens wat voorbeelden....

als je jezelf herkent in het volgende:
"ik zie alleen maar leuke stelletjes, ik wil ook, maar ik heb alleen maar pech, waarom is het leven zo zwaar, ik zal wel altijd alleen blijven, nooit meer iemand... zwelg-zwelg" -- je gaat dus helemaal mee in de neerwaartste spiraal, gordijnen dicht, nauwelijks eten, niets interesseert je... _{nooit meer een schone onderbroek aan...}

op zo'n moment moet je jezelf eens in de spiegel aankijken en zeggen: "okee, nu gaan we weer normaal doen en positief denken, schouders recht, ramen tegen elkaar open, naar buiten!"
Dat is vermanend toespreken imo. I know, 't voelt behoorlijk zwakzinnig om het woord zo tot jezelf te richten als een godsdienstwaanzinnige (en doe het dus ook niet en plein public )
En ik zeg niet eens dat je móet lachen want lachen is verschrikkelijk voor je omstanders als je het niet meent. Doe ze dat niet aan.

[ Bericht 10% gewijzigd door Garisson72 op 24-04-2007 12:33:45 ]

Precies! Negatief denken is de makkelijkste uitweg en zo simpel allemaal. Je hebt het zelf in de hand en je maakt zelf de keuze van of je je klote blijft voelen of dat je er wat mee doet! Tenminste, zo zie ik het.

Maar goed, gaat niet echt over het loslaten van een ex, maar het kan wel helpen. Even rouwen is goed, maar daarna moet je echt wel door....

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 12:32 schreef kanna het volgende:
Precies! Negatief denken is de makkelijkste uitweg en zo simpel allemaal. Je hebt het zelf in de hand en je maakt zelf de keuze van of je je klote blijft voelen of dat je er wat mee doet! Tenminste, zo zie ik het.

Maar goed, gaat niet echt over het loslaten van een ex, maar het kan wel helpen. Even rouwen is goed, maar daarna moet je echt wel door....

rouwen is een correct woord.... ...maar de ene rouwt wat langer dan de ander.... ...als je maar uiteindelijk weer je leven oppakt idd....

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 12:28 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

als je jezelf herkent in het volgende:
"ik zie alleen maar leuke stelletjes, ik wil ook, maar ik heb alleen maar pech, waarom is het leven zo zwaar, ik zal wel altijd alleen blijven, nooit meer iemand... zwelg-zwelg" -- je gaat dus helemaal mee in de neerwaartste spiraal, gordijnen dicht, nauwelijks eten, niets interesseert je... _{nooit meer een schone onderbroek aan...}

op zo'n moment moet je jezelf eens in de spiegel aankijken en zeggen: "okee, nu gaan we weer normaal doen en positief denken, schouders recht, ramen tegen elkaar open, naar buiten!"
Dat is vermanend toespreken imo. I know, 't voelt behoorlijk zwakzinnig om het woord zo tot jezelf te richten als een godsdienstwaanzinnige (en doe het dus ook niet en plein public )
En ik zeg niet eens dat je móet lachen want lachen is verschrikkelijk voor je omstanders als je het niet meent. Doe ze dat niet aan.

Ik moet zeggen dat ik voor het eerst oprecht moest lachen weer toen ik dit stuk las, maar oh zo waar ook...
ben nu wel in die fase dat ik dit moet gaan doen.... hahahah dat stukje _{nooit meer een schone onderbroek aan...} hoe verzin je het....
Helder verwoord ga het proberen vast te houden... alle positieve dingen komen wel weer, moet me leven niet vergallen nu ! alleen de gedachte dat ik dr keer met een ander tegenkom dat wordt ook wel een giller van jawelste

Echt, over een tijdje denk je: "Waar heb ik me in godsnaam druk over gemaakt". Hupakee, schone onderbroek aan jij en naar buiten!

@juon_jacket1

Is voor iedereen anders idd, maar toch komt het er wel op neer. Het gaat er tenslotte toch om hoe je met die emoties omgaat en hoe snel je ze een plek kunt geven. Die keuze heb je in mijn optiek zelf. Blijven mokken, of er actief mee bezig zijn.

[ Bericht 52% gewijzigd door kanna op 24-04-2007 13:19:18 ]

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 13:13 schreef kanna het volgende:
Echt, over een tijdje denk je: "Waar heb ik me in godsnaam druk over gemaakt". Hupakee, schone onderbroek aan jij en naar buiten!

of je gaat je heel stom voelen dat je zoveel energie ergens ingestoken hebt wat niet eens de moeite waard was....

Heb je dat al dan?

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 13:25 schreef kanna het volgende:
Heb je dat al dan?

ben aardig op weg....

Komt uiteindelijk wel op z'n pootjes terecht. In de tussentijd lekker leuke dingen gaan doen, zoals tot 18:00 op je werk zitten terwijl het buiten lekker weer is

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 14:08 schreef kanna het volgende:
Komt uiteindelijk wel op z'n pootjes terecht. In de tussentijd lekker leuke dingen gaan doen, zoals tot 18:00 op je werk zitten terwijl het buiten lekker weer is

alles komt altijd wel goed.... ...ALWAYS LOOK ON THE BRIGHT SIDE OF LIFE...

Ook al ben ik nog jong en onervaren, het is net echt uit met mn 'vriendje'. Ik heb niet lang met hem gehad, maar het is gewoon op zo een lullige manier uitgegaan.
(Hier lees je hoe het fout ging, later in het topic heb ik gezegt dat ik besloten had er een punt achter te zetten, ook al was ik nog verliefd.).

Afgelopen zaterdag sprak ik hem dus op MSN aan, of hij eventjes langs wilde komen, want ik had hem wat te zeggen. Hij zei van 'Ja ik moet eigenlijk ook wel wa dingen zeggen, want ik weet wel wat ik wil, maar je gaat het niet leuk vinden'. Ik zei tegen hem van, ja kom langs dit bespreek ik liever niet op msn.

Maar meneer had geen zin in ruzie, ofzoiets. Affijn, na vijf keer vragen of hij langs wilde komen/wanneer hij langs zou komen, zei hij dat hij niet langs kwam. Ik moest wat ik te zeggen had maar op msn doen.

Ik zei dat ik mn conclusies al wel had getrokken naar de manier hoe hij tegen me deed: het zou niet meer goedkomen. Hij zei toen tegen me dat hij eigenlijk al een tijdje wist dat hij het niet meer zag zitten. Dat vond ik belachelijk, had hij mij dat niet even kunnen zeggen?! nee, er was zogenaamd geen tijd meer voor, want ik fietste nooit meer mee. Nouja zeg. Hij woont drie kilometer van me vandaan, hij heeft mn nummer, mn email, wat dan ook, ik zag hem elke dag nog op school, hoe veel moeite is het dan om me ff apart te nemen om te praten?

Affijn, wij er dus over praten, hoe het verder moet, wat ik op mn hart had (dat ik hem een zak vond (A), hoe hij tegen me heeft gedaan, hoe hij er geen moeite voor deed, hoeveel pijn hij me deed, en vooral op dat moment). Geeft meneer MIJ de schuld van alles.

'Had je dat smsje maar niet moeten sturen.' Belachelijk! Ik kon hem maar niet aan zijn verstand brengen dat als het overgaat er TWEE mensen to blame zijn. Ik ga niet ontkennen dat ik fout zat met sommige dingen, maar hij doet alsof hij alles perfect heeft gedaan en alle schuld bij mij ligt.

Maarja, we zouden vrienden blijven, maar dat is best lastig. Voor mij. Hij doet normaal tegen me, maar ik kan er niet tegen dat het zo lullig is gegaan, en dat hij nu doet alsof er niks gebeurt is. Hij zei dat hij moeite voor onze vriendschap zou doen (ik zei: bewijs dat maar.) Tot nu toe heeft hij er nog geen echte moeite voor gedaan. En dat doet pijn. Ik gaf echt om die jongen, echt heel veel. En dan wordt het zo maar weggegooid. Vriendschap wordt moeilijk omdat we nooit meer samenfietsen.

Hij maakt me volgens mij ook bewust jaloers, hij loopt de hele tijd dingen te zeggen over wat hij allemaal met andere meisjes doet. Onschuldige dingen hoor, maar dingen die me eigenlijk niet interesseren, en dat weet hij, maar hij zegt het toch maar (Oh ik heb chocolademelk bij L. gedronken. Oh ik heb met J. gestoeit op het eerste honk) Gewoon lekker inwrijven dat hij totaal over mij heen is en genoeg vrienden heeft. (nouja nu trek ik mss weer snel conclusies).

Maar ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik doe maar gewoon aardig/grappig tegen hem zoals altijd, maar het kost me wel veel moeite. Ik zou dolgraag weer een vriendschap met hem opbouwen als hoe het was voordat we wat kregen, maar dat is zo lastig.. Mijn vriendinnen en mijn moeder helpt me er wel doorheen, maar niemand snapt het echt. Ik snap het niet eens.

[ Bericht 0% gewijzigd door Liebe op 24-04-2007 19:06:43 ]

Als hij zo doet zou ik er snel klaar mee zijn.

quote:

Op dinsdag 24 april 2007 17:50 schreef Liebe het volgende:
Ook al ben ik nog jong en onervaren, het is net echt uit met mn 'vriendje'. Ik heb niet lang met hem gehad, maar het is gewoon op zo een lullige manier uitgegaan.
(http://forum.fok.nl/topic/1011025 < hoe het fout ging, later in het topic heb ik gezegt dat ik besloten had er een punt achter te zetten, ook al was ik nog verliefd.).

Afgelopen zaterdag sprak ik hem dus op MSN aan, of hij eventjes langs wilde komen, want ik had hem wat te zeggen. Hij zei van 'Ja ik moet eigenlijk ook wel wa dingen zeggen, want ik weet wel wat ik wil, maar je gaat het niet leuk vinden'. Ik zei tegen hem van, ja kom langs dit bespreek ik liever niet op msn.

Maar meneer had geen zin in ruzie, ofzoiets. Affijn, na vijf keer vragen of hij langs wilde komen/wanneer hij langs zou komen, zei hij dat hij niet langs kwam. Ik moest wat ik te zeggen had maar op msn doen.

Ik zei dat ik mn conclusies al wel had getrokken naar de manier hoe hij tegen me deed: het zou niet meer goedkomen. Hij zei toen tegen me dat hij eigenlijk al een tijdje wist dat hij het niet meer zag zitten. Dat vond ik belachelijk, had hij mij dat niet even kunnen zeggen?! nee, er was zogenaamd geen tijd meer voor, want ik fietste nooit meer mee. Nouja zeg. Hij woont drie kilometer van me vandaan, hij heeft mn nummer, mn email, wat dan ook, ik zag hem elke dag nog op school, hoe veel moeite is het dan om me ff apart te nemen om te praten?

Affijn, wij er dus over praten, hoe het verder moet, wat ik op mn hart had (dat ik hem een zak vond (A), hoe hij tegen me heeft gedaan, hoe hij er geen moeite voor deed, hoeveel pijn hij me deed, en vooral op dat moment). Geeft meneer MIJ de schuld van alles.

'Had je dat smsje maar niet moeten sturen.' Belachelijk! Ik kon hem maar niet aan zijn verstand brengen dat als het overgaat er TWEE mensen to blame zijn. Ik ga niet ontkennen dat ik fout zat met sommige dingen, maar hij doet alsof hij alles perfect heeft gedaan en alle schuld bij mij ligt.

Maarja, we zouden vrienden blijven, maar dat is best lastig. Voor mij. Hij doet normaal tegen me, maar ik kan er niet tegen dat het zo lullig is gegaan, en dat hij nu doet alsof er niks gebeurt is. Hij zei dat hij moeite voor onze vriendschap zou doen (ik zei: bewijs dat maar.) Tot nu toe heeft hij er nog geen echte moeite voor gedaan. En dat doet pijn. Ik gaf echt om die jongen, echt heel veel. En dan wordt het zo maar weggegooid. Vriendschap wordt moeilijk omdat we nooit meer samenfietsen.

Hij maakt me volgens mij ook bewust jaloers, hij loopt de hele tijd dingen te zeggen over wat hij allemaal met andere meisjes doet. Onschuldige dingen hoor, maar dingen die me eigenlijk niet interesseren, en dat weet hij, maar hij zegt het toch maar (Oh ik heb chocolademelk bij L. gedronken. Oh ik heb met J. gestoeit op het eerste honk) Gewoon lekker inwrijven dat hij totaal over mij heen is en genoeg vrienden heeft. (nouja nu trek ik mss weer snel conclusies).

Maar ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik doe maar gewoon aardig/grappig tegen hem zoals altijd, maar het kost me wel veel moeite. Ik zou dolgraag weer een vriendschap met hem opbouwen als hoe het was voordat we wat kregen, maar dat is zo lastig.. Mijn vriendinnen en mijn moeder helpt me er wel doorheen, maar niemand snapt het echt. Ik snap het niet eens.

vrienden blijven met een ex isvrij lastig...ik geloof er iig niet in.... ..hou de eer aan je zelf als ie je jaloers maakt. het beste is om er niet eens op te reageren, dan houdt ie van zelf wel op... en idd je hebt gelijk...IT TAKES TWO...dus de fout ligt niet bij hem en niet bij jou, maar bij jullie allebei....sterkte..