Deze lijkt me ook leuk:
Herkenbaar gemopper met buurman op tribuneDoor WIETSE DIJKSTRA
Dat het niet meevalt om Excelsior-supporter te zijn, blijkt uit het fatalistisch getitelde ‘En toch degraderen jullie,’ van Bowie de Weijer.
De hartstochtelijke fan van de Kralingers geeft in zijn verslag over het afgelopen seizoen op ‘Woedestein’ een aardig doorkijkje in de gedachtenwereld van de spreekwoordelijke nagelbijter op de tribune.
De Weijer, doemdenker pur sang, bundelde en herschreef zijn persoonlijk getinte wedstrijdverslagen waarvan hij een groot aantal eerder publiceerde in het supportersblad Pro Excelsior. Een uit de hand gelopen hobby. De auteur begon drie jaar geleden met het schrijven van ingezonden brieven en kreeg de smaak te pakken nadat hij boeken als ‘De Coolsingel bleef leeg’ en ‘Je hebt het niet van mij’ had gelezen.
Hoewel die klassiekers als zijn inspiratiebron dienden, ligt ‘En toch degraderen jullie,’ meer in de traditie van Nick Hornby’s meesterwerk Fever Pitch. De Weijer is zo ver nog lang niet - daarvoor mist zijn dunne boekje diepgang en snijdt hij taalkundig nog wel eens een bochtje af - maar enig talent heeft hij wel:
,,Grot speelt ook na rust abominabel. We wensen dat hij snel gewisseld wordt. Zijn techniek is beroerd. Ik noem hem ‘de zwarte Dijkhuizen’. Ik vraag buurman een donkere speler te noemen die ook houterig is. We weten het niet. Het juiste antwoord is Van Hooijdonk.’’
Zijn telegramstijl leest bij vlagen als poëzie, is origineel en heerlijk ongenuanceerd. Herkenbaar voor iedereen die zich net als De Weijer en zijn anonieme voetbalvriend ‘buurman’ wekelijks in het stadion zit te verbijten.
Bowie de Weijer. En toch degraderen jullie... Uitgeverij: eigen beheer, 62 paginas. ¤ 11. Te bestellen
www.excelsioronline.nl