Even aandacht voor het boek van een vriend van me dat uitkomt binnenkort:
Duitsland heeft Beckenbauer, Argentinië Maradona en Brazilië Pelé. En de beste voetballer van Nederland is uiteraard Johan Cruijff. Maar hoe zit dat eigenlijk in de ons minder bekende voetballanden? Welke legende wordt in Iraanse theehuizen bezongen, hoe heet de voetbalgod van China en wie willen Bulgaarse voetballertjes zijn tijdens hun partijtjes op het schoolplein? Twee jaar lang reisde Wiep Idzenga van Letland tot Cambodja en van Mongolië tot Turkije en stelde onderweg steeds dezelfde vraag: ‘Zeg, wie is eigenlijk jullie Maradona?’ Riksjarijders en voetballers, vissers en journalisten, monniken en coaches: allemaal verhalen ze over hun volksheld, het nationale voetbal en hun eigen leven. Voetbal blijkt ook in landen die normaliter ontbreken tijdens de wereldkampioenschappen de spiegel van de samenleving. Religieuze en etnische confl icten, nationalisme, verzet tegen een barbaars regime; voetbal en zijn helden blijken overal goed voor.
Speurend naar de nationale voetballegendes trotseert Idzenga overheidsspionnen in Birma en de religieuze politie in Iran, en kijkt hij in Noord-Pakistan de dood in de ogen. In Oekraïne ontmoet hij Jordi Cruijff en Oleg Blokhin. Hij ontmoet de nationale Maradona’s en spreekt met familieleden van reeds gestorven voetbalsterren.
http://www.uitgeverijatlas.nl/result_titel.asp?Id=1656Ik ga hem zeker bestellen bij hem.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.