quote:
Op zondag 1 april 2007 23:30 schreef jacqjacq het volgende:oh wat erg weer, brian begint weer over tupac, en weer een monoloog over zijn moeder, wat engels gebrabbel ertussendoor, brian is weer bezig, geen zin wordt normaal afgemaakt, wat hij vertelt heeft ie al 100 keer gezegd, hij is zo gevoelig, alles raakt hem heel diep, het raakt hem in zijn waardering, de mensen moeten niet vragen, terwijl hij zo zit te popelen om te helpen.
en amanda zegt overal ja op.
hij werkte op zijn 12e als afwasser, op zijn 17e naar amerika.
god wat is brian goed zeg. wat heeft hij afgezien in zijn leven.....
Wat ik irritant vind, is dat hij er zelf geen énkel besef van heeft.
Zijn realiteitszin, zelfkennis, relativeringsvermogen zijn zó ontoreikenf of niet aanwezig.
En zijn geloof in zijn eigen domme praatjes is ziekelijk.
Hij zoekt bij zijn eigen minpunten simpelweg een verklaring waardoor het weer OK is en gaat nóóit eens de confrontatie met zichzelf aan. Nooit!
Vanochtend was een goed voorbeeld: Brian heeft een kort lontje, vindt Natasia. Nee, zegt Brian, hij heeft geen kort lontje, hij staat gepassioneerd in het léven!
Met andere woorden: mensen die niet iemand uitschelden en in elkaar willen slaan omdat hij rookt, die niét meisjes voor kankerhoer uitscheldt en er wijn overheen kiepert, die niét zichzelf al hoge kreetjes slakend in het gezicht slaan, etzetera etzetera, die mensen staan niét gepassioneerd in het leven.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."