Vandaag in de Telegraaf, wat een walgelijk kutinterview zeg.
quote:
HIJ IS Meneer Kaktus, was kijkcijferkanon met Doet-ie ’t of Doet-ie ’t niet, maakt reclame voor Haribo snoep, schrijft kinderboeken en is misschien wel de creatiefste tv-maker van Nederland. Peter Jan Rens (55) verdween vier jaar geleden opeens uit het gezicht. Intussen maakt hij het in het Verre Oosten. En hij heeft twee gezinnen. Eén met vijf aangenomen kinderen in Bangkok en één met een volwassen dochter in Amsterdam Noord. Het bijzondere leven van Peter Jan Rens…
Het DUBBELLEVEN van Rens Jan
Presentator onderhoudt twee gezinnen
Er zijn heel veel dingen klaar in het leven van Peter Jan Rens. Hij verblijft tegenwoordig afwisselend drie weken in Bangkok en één week in Nederland. En hij is gelukkig in twee gezinnen. Twee jaar geleden liet hij een foto afdrukken op de Meneer Kaktus-internetsite. Peter Jan stond in dikke jas op de Chinese Muur. Hij schreef er toen bij dat hij nog niet zo veel kon onthullen over waar hij mee bezig was. Intussen is dat wel zo. „Ik heb de eerste tijd zoveel gereisd dat ik wel leek te wonen in de businesslounges van vliegvelden”, vertelt hij als altijd guitig. „Nu woon ik me in twee landen. En ik breng de tv en filmbusiness die ik in Thailand doe, nu weer hier aan de man. Het kan vreemd lopen.”
Dat geldt ook voor het gesprek met Peter Jan. Nadat hij eerst uitgebreid heeft verteld over zijn zakelijke successen is er een opmerkelijke wending. We flitsen naar liefdesrelaties. Geanimeerd vertelt hij over Oosters zakendoen. „Wat je daar in Azië meemaakt is geweldig. Ik heb veel geleerd. De kunst is overal binnen te komen met mooie assistentes. Die zeggen dan dingen als: ’Mijn geliefde baas komt over vijf minuten’. Echt leuk, en als zo’n hoge Piet dan over zijn mooie minnares in Birma begint, moet je niet bescheiden fluisteren, maar hardop je bewondering uitspreken. Dat doen al zijn medewerkers aan de vergadertafel. En je moet zelf iets bijdragen aan de discussie. Ik pas me aan, ik praat altijd over mijn vroegere minnares. Zij was beroemd in een popgroep, heel prachtig en heette Angela Groothuizen… Wij hebben natuurlijk echt een liefde beleefd samen. Dat was heerlijk en we zijn nog steeds vrienden. Zij treedt ook op in het programma van omroep Max dat ik heb opgenomen. Dat wordt in juli uitgezonden.”
„Ik ben in Bangkok thuis, maar in Amsterdam ook”
Er valt een stilte. En dan komt het opmerkelijke verhaal er opeens uit. In Amsterdam leeft Peter Jan nog altijd samen met levenspartner Joke, met wie hij dochter Lutein van intussen 25 jaar heeft. Zij werkt bij Endemol. Peter Jan is zeer trots op haar. In Bangkok, vertelt hij, heeft hij echter ook een gezin. Hij kijkt me schattend aan en besluit de feiten gewoon op tafel te leggen. „Ik woon in het centrum van Bangkok met een prachtige Thaise vrouw van 32 jaar, haar zus, haar moeder en vijf kinderen. Op mijn verzoek vertelt deze vrouw dat ze mijn partner is. Dat is voor haar handig en voor mij. En ik voed de kinderen op. De oudste twee zijn meisjes, Net van 15 en Dia van 10, en de andere drie zijn jongens. De jongste hebben we op straat gevonden. We vermoeden dat hij een jaar of vijf, zes is. We hebben hem ontwormd en aan de politie gemeld dat hij bij ons is. Maar er is niemand voor hem gekomen. Dus zorgen we ook maar voor hem. Ik heb dus een echt gezin in Bangkok.”
Status
Peter Jan leest de grote verbazing van mijn gezicht: „Ik heb echt geen liefdesrelatie met die vrouw. Mijn lieve Joke uit Amsterdam weet overal van. Maar ik doe het puur voor de gezelligheid. Ik leef in Thailand als de vader van de familie. Ik heb een Thaise vrouw die voor me zorgt en er zijn kinderen om me heen. Ik geef haar status, zij mij zorgzaamheid. Als ik morgen terugvlieg zit zij met de kinderen op me te wachten.” Gebaart: ”Het is toevallig ontstaan. Ik ontmoette haar en het is er zo van gekomen. Ik had geen zin om wekenlang in zo’n compound voor buitenlanders te gaan wonen en dan een maid in dienst te nemen. Dat is eenzaam; niemand maakt een ontbijt voor je, de prostituees staan in de rij en er is geen gezelligheid. Nu leef ik Thais. Mijn Thaise vrouw is streng religieus boeddhistisch en de kinderen die we in huis hebben beschouwen mij als hun vader. Zo zorg ik ook voor hen. Dat is geweldig om te doen. Ik heb de meisjes op een dure Thaise privéschool gedaan en ze leren ijverig alles wat er maar te leren valt. Ik voel me trots als ze me ’s ochtends om half zes in hun schooluniform gedag komen zeggen. En zij waarderen dat ze niet op blote voeten naar het buurtschooltje moeten. Dan doe je toch iets goed? De jongens help ik op de computer en ik geef Engelse les.”
Peter Jan vertelt vrolijk verder. „Er gebeuren zulke bijzondere dingen. De houding van de mensen daar is zo anders dan wij hier gewend zijn. Voorbeeldje. Ik zei al dat de oma en de zus van mijn Thaise ook in ons huis woonden. Nou iedereen heeft een taak. En oma is verantwoordelijk over het hek. Zij doet dat echter nogal schichtig en laatst had ze de auto van een vertrekkende taxi gevangen. Ik wilde de schade van de deuk vergoeden, maar de chauffeur vergoeilijkte dat hij dan maar sneller door de poort had moeten rijden. Het werd een heel gedoe. Ik begrijp er niet zoveel van behalve dan dat hij nu altijd op onze klandizie kan rekenen.”
Peter Jan lacht: „Ik ben nu gelukkiger dan toen ik alleen op de Nederlandse televisie was. Ik leef meer in de hele wereld. Ik begrijp niet alles, maar geniet van de oosterse wijsheden. Weet je, je weet niet alles als je in Nederland woont. Dat besef bracht mij er vier jaar geleden ook toe ’ja’ te zeggen tegen het krankzinnig voorstel van een Thaise relatie, eens in zijn land te beginnen.”
Schokschoudert: „Ik heb nu een eigen productiebedrijf een mannetje of zes in dienst. We maken tv-programma’s, internetspelletjes, sms-games en we adviseren bij bioscoopfilms. Ik praat nu over de distributie van een waanzinnige Thaise animatiebioscoopfilm over een olifant. In de categorie Shark Tale en The Incredibles. Bij die film heb ik ook geholpen bij het ontwerpen van het uiterlijk van de olifant. Zijn ogen moesten groter, dat is ontroerend. En ze zaten met zijn kont. Een olifantenkont is sterk, maar moet ook ietwat aandoenlijk hangen.”
Eerlijkheid
Ik onderbreek hem. Wil nog even terug naar zijn bijzondere manier van leven. Niemand in Nederland gaat geloven dat hij geen seksuele relatie heeft met de Thaise. Hij kijkt bedachtzaam: ”Ik bedoel hier dus niks mee, maar er is een wijze les die ik van mijn moeder leerde. Die les zegt dat eerlijkheid soms zoveel pijn doet dat het niet eerlijk is om altijd de waarheid te vertellen.”
Vanmiddag is hij in het Amsterdamse zorgcentrum waar vroeg dementerenden samen leven met hun gezin. „Joke doet daar geweldig werk. Zij is gespecialiseerd in die materie. Ik heb een mobiele telefoonapplicatie bedacht die de mensen daar gaat helpen: mobile coaching. Daarmee kun je de mobiele telefoon van bijvoorbeeld je oude moeder bellen, en zonder dat zij hoeft op te nemen tegen haar praten of luisteren of het goed met haar gaat. Ontzettend handig want diegene hoeft zelf niet precies te weten hoe het ding werkt; een tikje tegen het toestel zorgt er ook voor dat de telefoon van de coach gaat rinkelen.”
„In begin woonde ik zowat in de businesslounges van de vliegvelden”
Duizendpoot Peter Jan leunt achterover. Ik herhaal mijn vraag hoe zijn vrouw Joke het allemaal volhoudt. Hij is een week bij haar en vertrekt dan weer drie weken naar zijn Thaise gezin. Joke moet toch wel de meest flexibele mens op aarde zijn. Peter Jan knikt: „Zij heeft het bestaan van de vrouw van een zeeman. En vindt het prima. Er past een Oosterse wijsheid bij: het doel van een relatie is dat je elkaar beter laat functioneren. Zolang dat het geval is, is de liefde gewaarborgd...” Peter Jan laat een echte stilte achter als hij wegloopt. Wat een bijzondere man en wat een bijzonder leven...