Vanmiddag toen ik in mijn tuin was hoorde ik een gesprek van wat achterburen die op hun balkon stonden. Ze hadden het over hoe fijn het ze leek een tuin te hebben en daar dan lekker een beetje in bezig te zijn. Ik voelde me toen een gezegend mens want wat ze zeiden klopt, het is heerlijk. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet meerdere malen per dag al mijn plantjes bekijk. En hoe klein het ook is, er is eigenlijk altijd wel wat te doen. Beetje uitgebloeide bloemen verwijderen (of juist laten zitten omdat ik de zaden wil), beetje onkruid trekken, kijken naar de bijtjes, hommels en vlinders, een kort gesprekje met mijn kikker, plantjes opbinden of juist weer vrij laten omdat ze het weer zelf kunnen, stekjes nemen, stekjes in potten bekijken, water geven, op of overpotten, gewoon teveel om op te noemen. En ik geniet van elke minuut (ok grasmaaien vind ik niet zo leuk) en ik merk dat ik er echt heel veel rust in vind.
Een bezoekje aan het tuincentrum is een feestje en ik ben er te vaak, het personeel gaat me al kennen.
En in de avond vind ik het heerlijk tuinprogramma's te kijken, planten te googlen etc etc.
Kennen jullie de term fiepen?,,,,,,,
Ik geef toe, ik ben verslaafd, hoe verslaafd zijn jullie aan je tuin en alles er om heen?